Politiek wemelt ter week.
Boerenbond. Den invloed, welken
de boeren stand eerlang op den gang der
regeering zal kunnen uitoefenen, wenscht
]Je Maasbode aangewend te zien tot ver
krijging van beschermende rechten.
Buitenlandsch Nieuws.
Haar eerste bal.
AFGETROEFD.
geen voorrapd is, en heeft slechte een
partij aan te bieden, met opgave van da
tum wanneer men leveren kan, om da
delijk solide koopers te vinden.
Zoo wordt dat zilver betaaldPrecies
op dezelfde wijze als graan, ijzer, boter,
kaas betaald wordt, met geld, en voor
dat geld neemt men liefst wissels. Niet
de invoer van zilver heeft uitvoer van
goud ten gevolge, evenmin als de invoer
van welk artikel ook. Alleen goudleenin-
gen werken dat in de hand en dan toch ge
woonlijk nog slechts op beperkte schaal.
Nooit heeft Engeland zoo in angst ge
zeten voor den uitvoer van zijn goud als
nu, nu wij geen Bimetallisme hebben;
en nu is het nog in vrede Breekt er
een oorlog uit in Europa, al was het
maar tusschen twee Staten, dan zal men
nog voor geheel andere moeilijkbeden
geplaatst worden. Men vergete niet dat
de laatste oorlog gevoerd werd toen het
Bimetallisme nog in stand was, doch dat
dan het goud monometallisme nog den
vuurdoop zal moeten ondergaan.
Doch laten wij ons niet verdiepen in
de ongehoorde ellende die daaruit voort
moet vloeien.
Laat ik nog eens op een andere wij
ze aantoonen dat die angst voor het
zilver niet anders is dan angst voor een
boeman, die niet bestaat.
B a a r n, 21 Feb. '96. W. Boscii.
{Slot volgt.)
Evenals tiet Centr. deed, waarschuwt
ook De Grondwet tegen dit streven.
In het laatstgenoemde blad komt een(in-
gezonden) hoofdartikel voor, waarin de
schrijver m het volgende zegt:
„Gevestigd als de redactie(van heMaasb
is in een groote koopstad, is het haar
niet euvel te duiden, dat zij niet goed op de
hoogte is van datgene wat den boeren
stand tot welzijn strekken kan.
„Mijn hemel protectieDe rogge en
tarwe belasten als zij van buiten worden
ingevoerd 1 Maar dat is niets gedaan
voor onzen boerDat brengt er nog
meer den kelder in
„Zoo woon ik hier op een dorp
waar ieder boer en boertje eenige
varkens houdt. De prijzen zijn
dit jaar 18, 17, 16, 15 ets. zelfs.
Men heeft de kosten niet goed ge
maakt, laat staan er op verdiend; wat
zou het geweest zijn, als het voêrgraan,
dat men hier, ook voor het andere vee,
noodig heeft, nog hooger in prijs was
geworden P
„Neen, protectie zullen wij maar van
het program van den Boerenbond schrap
pen. Daar zijn nog andere mid
delen in overvloed, waardoor als
de boer eenmaal vereenigd is, de zaken
kunnen gaan. Handelsblad
Een mensch is zelden tevredeD. Nau
welijks ziet hij een soms lang geko^ster-
den wensch vervnld, heelt hij een zeker doel
bereikt, of de zucht naar meer en hooger
treedt opnieuw met onweerstaanbare macht
in hem op. Edele geesten trachten dus
het ideale ware en schoone te bereiken,
bij anderen, helaas bij de meester, geldt
het een egoïstischen strijd om stoffelijke
belangen.
Zij, die het schoone werk v»n MulMu-
li, zijn Mm H«velaar hebben gelezen, zul
len zich daar uit de vertelling van den
Javaanschen steenhouwer heriuneien. In
hoogst boetende taal bevredigt de schrij
ver al de begeerten van dei: ontevreden
mm, tot hij ten slotte weder in zijne eer
ste positie is teruggekeeid.
Eie steenhouwer en «en bekend sprook
je, getiteld de visscher en zijne vrouw,
speeldm o s door het hoofd, toen wij de
jongste be-ichten uit Bulgarije lazen.
Prins F rdinai d, die zijn eerstgeborene
aan zijn eerzucht heeft geofferd, hoopt d»ar
al rr.eer en beter munt uit te slaan.
Zijn eerste wewh, tene vriendschap
pelijke toenadering, tot Rusland, w«rd
ingewilligd, ffic eel liet de Tsaar zich
door een gen- raai bij de opname van prins
Bons in de Grieksche kerk vertegenwoor
digen. Ook werd de belofte gedaan, dat
RusUnd weder een diplomatiek agent
in 8 fi> zal vrstigen. "Verder zullen in tal
van steden Russische consuls worden aan
gesteld, zullen opn eow Russische officie
ren iu bet hger worden opgenomen, en
inllen uilen, die voor den Tsaar hebben
geknipt of als sarnrnzweerdeis zijn ver
oordeeld, Wilden begenadigd.
Een tweede wensch van den Vorst werd
spoedig dsa op ingewilligd. Bulgarije is
nog altijd een V z lstaat van dm Sultan,
die als hoogste macht, de wettelijke waar
digheid van prins Ferdimmd als vorst van
Bulgarije moet bezegelen. Nog altijd liet
die erkenning van den Suzerein op zich
Wachten, doch na de hinderpalen door Rus
land tegen d«s vorsten bestuur zijn opge
ruimd, heelt de Porte Ferdinand als vorst
van Bulgarije erkend.
Ook dit wss hem niet genoeg. Heel Eu
ropa moest zijn goedkeuiing aan dit be
sluit hechten, en heel Europa deed dat.
De gezanten der groote mogendheden te
Konstantinopel hebben te kennen gegeveD,
dat hunne regeemgen, met den ge-
wijzigden stand van zaken, genoegen ne
men.
jNu kou men denken, z»l voist Ferdinand
toch wel tevreden zijn. Toch niet. Gelijk
de visschersvronw, wenscht hij nog schoo-
ner titel te bezitten; hij wil thans koning
worden. Koning van een Groot Bulgarije,
met inbegrip van Macedonië, ziedaar zijn
einddoel. Doch toen het ijdele vronw'je
meende, dat hare hoogste begeerte verwe
zenlijkt zou worden, werd zij tot hare
nietige positie van vroeger teruggebracht.
't Schijnt dat Rusland en Oostenrijk
zich b slist tegen drne Bulgaarsche plan-
neu hebben verz t, ja zelfs gedrtigd hebben,
den jeugdigen Bons, met land en kroon
ie begiftigen, z o er tegen hunnen wil werd
gehaudeld.
Indien gij het sprookje van Grim niet
keut, waarde vorst Ferdinand, denk dan
aan dekikvorsch en den os, uit de fabelen
van la Foutaine, en doe er uw voordeel
mee. Be.rouw kount licht, te laat.
Wanneer wy met de X—st'alen der toe
komst thai s in het brein van Cecil John
Rhodes kouden lezen, wellicht zouden we
daar nog deH atdrnk vinden, van vervlo-
geu droombeelden, eenmaal gekoesterd door
den politiekeu steenhouwer uit Zutd-Ame-
rika.
De gewezen eprste ministei van de
Kaapkolonie had tot dus*t-r slechts zijn
,/Sesam opput U* behoeven uit te spre
ken en zijn zucht naar rijkdom en m cht
werden bevredigd. Dit onbeperkt vertrou-
wec in zijn succes deed hem de hand uit
steken, naar den keizerskroon van Zuid-
Afnka, doch ook deze kikvorsch zou
geen os worden.
Mag men de onthullingen, door het
Boerenblad „de Volksstem' aan 'i licht ge
bracht, vertrouwen, dan was Rhodes de
ziel der samenzweerders. Volgens de Volks
stem, was Rhodes niet het commité te
Johannesburg schriftelijk overeengekomen,
dazoodra de zaken tot een crisis kwa
men, zoodat tnsscherkomst noodig zou
zijn een gewapende macht, uit Charterland
in de Tra»s»aal zou trekken. Het comité
verhond zich om samen te werken ten
einde Rhodes zijn verkiezing als eerste pre
sident van Zuid-Afrika te verzekeren.
Indien de omwenteling in de, Tr nsvaal
gelukte, meende Rhodes gemakkelijk het
volk van de Kaapkolonie te kunnen bewe
gen om zijne getrouwheid aan Engeland
te verbreken. Na'al en de Vrijstaai, als de
zwaksten, zouden door de omstandighedcu
wel gedwougen worden om zich bij de be
weging aan te sluiten.
Zoo zou zuid-Alrika van de K«ap tot
de Zambesi een vereenigde Sia»t vormen
wa«rvan de eerste president, wie weet na
weinig jaren, als een andere Napoleon, tot
keizer uitgeroepen zou worden.
Helaas, voordat de keizerskroon zijne
slapen dekte, had hij zijn "Wnterloo bij
Krugersdorp gevonden.
Lang nadat de oorzaken, die het zenuw
gestel schokten, zijn weggenom-n, d< en de
stoornissen zich nog gevoelen. Wat in het
menscbelijk lichaam een natuurwet is, geldt
ook voor het politieke zenuwgestel der vol
ken. Als de kalmte en rust reeds lang in
Zuid-Afrika zijn teruggekeerd, zuil n de
Engelsche St«atslied9ti de tri'lingen nog in
hunne kabmetten gevoelen.
Als eene der eerste oorzaken tnng eene
verkoeling met het Drievoudig Verbond
genoemd worden. Daardoor wordt het ge
dwongen koloniale consessLs aan Frank
rijk te doen, kan het zich minder scherp
tegen het optreden van Rusland in Tur
kije en Oosl-Azie verzetten, en zal het
ten slotte nog ge»oodza kt zijn wijzigin
gen in zijne Egyptische staatkunde te
brengen. Men moet het ijzer smeden, wan
neer het heet is, zal Frankrijk denken.
Het eerste bedrijf in het marionetten
theater wordt thans afgespeeld. De Repu
bliek heeft aan een touwtje getrokken,
waardoor de Sultan V*n Turk ij de leen
man van Nijl-d Ita, tot optreden wordt
gedwongen.
De beheerscher aller geloovigen polst de
groote mogendheden. Rusland, Duitsch-
land en Frankiijk knikken toestemmend.
De Donaustaat schudt, neen Italië heeft
de handen te vol in 't donkere wereld
deel, 't bokst met een bruinen kroeskop,
Engeland balt de vuis en Paul Kruger
sta t op den achtergrond, wijzende op een
hoop bardieten, waarbij men de trekken
van Philips, Leonard, Jameson en Rhodes
meent te herkennen. De godin d<-r wraak
treedt plechtig op met eert schild, waarop
men le-st Boontje komt. om zijn loontje."
Gemengd MPU^S.
Eindelijk was 't zeven uur. Hoe had ze
verlangd mar dien avond, en nn, nu hij
daar was, was 't of het Dog altgd maar
geen tijd tot vertrek wilde worden. Half
acht zou 't rijtuig voor zijn en 't was
rteds zeven.
N"g eens voor den spiegel, ja, ze had
dien avond haar beau jour. Het bleeke,
blanke kopje met die groote donke'blauwe
oogen, waarin zoo vaak eeD uitdrukking
van onuitsprekelijk geluk was waar te be
un n, die blonde lokken, die haar hoofd
als een krat s omringden, alles te zameD
was een goed geheel, waarhij haar Diuna-
gestalte volkomen paste.
De bijna zwarte violeD, hier en daar in
't haar gestoken, maakte met den gonden
band, die haar Grieksch kapsel ophield,
een wonderlijk efiict. Een nauwsluitend
wit zijden kleed, waarover een wolk van
tnle gespreid was, maakte haar tot een Ve-
nos. Had zij niet in den spiegel gekeken,
ze ware bet dien avond toch te weten ge
komen.
Daar is 't rijtnig.
De oude meid, dis jaren bij ben in
dienst is, laat haar uit, en met werkeljj-
ken trots beziet ze de slanke jonkvrouw,
die nu naar haar eerste bal gaat. Wat gaat
op dat oogenblik om in 't hoofd der onde-
vrouw.
Jaren, lange jaren gaan hiar geest voor
bij. Dat schoone meisje, vol levenslust, had
ze gekend als kind, later als schoolmeisje,
ze had haar zien vertrekken naar 't peust-
onaat als treisje met hangende vleclit en
korte rokken, een vijf jaar later had ze
haar zien terug keeren als e»n dame. Veel
was ze in dien tijd veranderd, maar die
onschuldige blauwe oogen en die, kinderlij
ke uitdrukking op haar gelaat waren niet,
veranderd. Ze was mooi, ontwikkeld, en
vol vertrouwen. Hoe zon die, zoo vroolijk
voor haar begonnen avond eindigen
Terwijl de oude vrouw zóó dacht, gin
gen er in 't hoofd van lady Floty Derby
h'-el andere gedachten om. Zon luitenant
Lefè re ook komen Z'>u bij alleen zijn
Zou hij met haar dansen
Onder deze gedachten was 't rijtuig den
ingang der zaal genaderd.
E*-n lakei hielp mama en papt Derby,
een eerwaardig oud heer hielp Uory uit
het rijtuig.
Reeds bij 't inkomen der zaal waren
aller oogen op Fiory gericht; die der
heereu met bewondering, die der dames
met afgui st.
Daar weerklinken de tonen der eerste
wals.
,/En place valse" en alle heeren haas
ten zich naar hunne dames.
Een flinke heer met een groote zwarte
snor komt recht op Flory at, maakte zijn
buiging en schrijft haar balboekje opeen-
maal vol.
't Is Letèbre.
Zijn donker haar en groote bruine oo
gen, zijn iets gebogen neus herinnert
aanstonds aan 't Oostersche ras. Zijn fie
re gestalte doet, d'oeg bij ook geen uni
form, toch den militair kennen, en zijne
manieren verraden den aristocraat.
Na polonaise en wals schijnt de anders
zoo op dansen verzotte Flory, geen lust
meer tot dansen te hebben.
Aan den arm van den fleren jonkman
begeeft ze zich naar de oranjerie.
De drukte en 't gewoel der danszaal
vergetend, spreken ze over alles wat hun
ge-st hun ingeeft.
OFlory geloof niet alles wat u he
denavond zal gezegd worden hecht geen
waarde aan die gloeiende blikken en die
fijne complimenten, ze worden wel ge
zegd en wellicht op dat oogenblik ge
meend, maar ze komen Diet uit het hart
en zijn dus spoedig weer vergeten.
Mannen weten niet, hoeveel verdriet los
daarheen geworpen gezegden en blikken
goedgelooveuden meisjes kunnen veroorza
ken.
't Is voor hen geen moeite, aardig te zijn
of te schijnen, beloften te doeD die even
zoo spoedig als zij gedaan zijn, ook weer
vergeten worden. Ze wisteD niet dat een
van hen door zijn handelwijs een meisje
't vertrouwen aan de gansche menschheid
ontneemt.
't Bal was afgeloopen, en weer staat Flo
ry voor den spiegel. De haltverlepte violen
hangen in het in wanorde geraakte kapsel
en toch moet ze zichzelf bekennen dat ze
niettegenstaande haar wanorde-lijk toilet,
schoon is. Lang ziet ze in den spiegel, dan
plotseling rukt ze zich los van het lief
lijk beeld, keert zich om en gaat zich ont-
kleeden. SLpen, wie zou daaraan kunnen
of willen denken na zoo'n avoud
't la drie jaar Her.
Een oude dame loopt met een blond
bleek meisje door de lommerijke lanen van
hun groote buitenplaats. Men ziet het het
meisje aan, dat ze lang en zwaar ziek is
geweest.
M wie hebben 't buis van den bur
gemeester gekocht
Kind, ik weet hun naam liet.
Weet u dien niet? U wilt hem mij
niet zeggen, welke reden heeft n daar
voor
J», zij heeft immers haar reden er voor,
zij kan toch flgen haar kind niet zeggen,
dat de man, die h»ar bedrogen heeft, haar
buurman zal worden. Bedrogen Neen,
zij mag niet onbillijk zijn. Hij heeft haar
niet bedrogen. Hij is complimenteus ge
weest evenals hij tegen alle meisjes is.
"Waarom moest ze hem gelooven Waar
om er zooveel waarde aan hechten En
nu kwam hij hier vlak in de nabijheid,
indien zij hem eens ontmoette. Was het
niet beter er baar op voor te bereiden
Neen, zij kon er niet toe besluiten, de pas
ge»ezene wond weder van een te reiten.
Neen, zij wilde het aan 't toeval overla
ten; weinig wist ze, hoe spoedig de ge
vreesde ontmoeting zou plaats hebben.
Den volger,den morgen wandelde Flory
alleen in 't park.
Voor 't eerst sedert dien, voor haerzoo
noodlottigen balavond.
Plotseling wordt haar aandacht getrok
ken door een jonge vrouw, die van uit
een hangmat met werkelijken trots een
knaapje gadeslaat, dat een konten vlinder
naiaegt; iets vrees» lijks geheimzinnigs trekt
haar aaD in die vrouw, zij heeft iets in
haar oogen, dat diepe onp»ilbate droefh»i<3
oitdrnkt, alleen als ze naar 't knaapje
kijkt, verdwijnen de rimpels op haar Voor
hoofd.
Ze gaat naar de jonge vrouw en knoopt
een alledaagsch praatje met haar aan.
't Is of ze elkaar reeds jaren kennen. De
jonge vronw, die ieder in het dorp voor te
trotsch hield om zich met iemaDd in te
laten, was blijde dat ze haar harl eens kon
uitstorten.
Dat jonge meisje met dat bleeke, zach
te, oprtebte gelaat trok ook haar aaD.
Zonder het zelf te willen, legde ze aan
Flory haar gansehe ziel bloot. Hoe ze
getrouwd was, niet met algebeele goedkeu
ring der Lrnilie; hoe hij zwoer haar t-
bemiunen eo hoe innig ze hem beminde;
hr.e ze later tot de ontdekking kwam dat
hij wel haar g'ld, maar Diet haar bemin
de, dat hij gezelschap zocht van vrouwen,
die wellicht minder wisten dan zij, maar
die met dat weinige wisten te schit
teren, en bovenal, die lief waren,
dte zich ongestraft iieten beleedigen
en die zich dan weder wilden laten ver
zoenen dco«- een bracelet. Hoe hij schul-
deu maakte en haar kind met een wissen
oudergang dreigde, dat alles vertelde ze
haar eu Flory loisterde met tranen in de
oogen. O, ze besefte hoe hard zulk een
gedrag een vrouw, die beminde, moest
vallen. Troost, neen niemand was bij
machte die arme jonge vrouw te troosten,
dat wist Flory, mair toch zei ze:
Toe, geef me uw adres, wellicht
kan ik u troosteu en zoo niet, kan ik u
toen eenige afleiding verschaffen. Dit aan
bod werd met graagte aangenomen. De
jonge vrouw haalde een visitekaartje te
voorschijn, dat Fiory zonder er naar te
zien in deu zak stak. Beide vrouwen ga
ven elkander de hand, Flory kuste 't knaapje
op de beide wangen en ging heen, veel
lich'er dan ze gekomen was.
N en, ze was de eenige niet, die leed.
Plotseling dacht ze aan het het visitekaar
tje; ze bezag 't en een doodelijke
bleekheid overtoog haar gelaat. Nu bedacht
ze de overeenkomst tusschen dat kinder
kopje en den schoonen jongeling wieDS
beeld nog versch in haar hart gegrild stond.
Ja, hij was zijn kind, zijn zoon, en die
man, haar ideaal rees plotseling weer voor
haar op.
Wat moest ze doen Mevrouw Lelèbre
ontwijken. Neen, daartoe had ze die on
gelukkige vrouw reeds te lief. Neen, ze
zou strijden, ze zon hem zien, desnoods
iederen dag, eo nooit, nooit zon iemand
iets van haar strijd vermoeden.
En thuis gekomen viel ze op de knitën
en dankte God, die haar zulk een lot be
spaard had en bad Hem om kracht en sterkte,
om zielevrede, en om wijsheid voor hem,
die vrouw en kind ongelukkig maakte.
Arme Flory, hoe spoedig zal uwe liefde
op de proef gesteld worden, uwe liefde
voor 't goede en voor 't reine.
Reeds viermaal was zij bij mevrouw
Lefèbre geweest, maar nog nooit had ze
hem ontmoet.
't Was een heerlijke morgen. Met haar
hoed aan den arm, geheel in 't wit gekleed,
wandelde Flory in 't bosch; geen wolkje was
aan den hemel en alles werkte mee om
den mensch in een verheven stemming te.
doen geraken. Flory was, naar zij dacht,
geheel alleen, toen plotseling een zachte
hand haar aanraakte. Z-ziet om en ze ziet
luitenant Lefèbre vlak in het gelaat. Als
een marmeren beeld blijft ze staan; nu de
lóo gevreesde ontmoeting werkelijk plaa's
heeft, is 't of ze 't verwacht had, ze is
in het geheel niet verwonderd.
Hij veibreekt het eerst het stilzwijgen
en du vertelt hij haar van zijne liefde
voor haar en hoe hij,in vreeselijke schuld ste
kend, Ant y Singer getrouwd had, die hij niet
beminde en dat bij daardoor zoo diep ge
zonken was. Flory luisterde, een zalig ge
voel maakte zich van haar meester,
Hij beminde haar toch, o, nu wilde ze
sterven. Dan dacht ze weer aan die arme
vrouw; o, die beminde hem misschien meer
nog dan zij dat deed. Neen, zij wilde
strijden met al de kracht die in haar was.
Sterven, neen dat was laf.
En ze heeft gestreden.
Ze heeft het volbracht. Ze heeft hem ge
zegd, dat ook zij hem eens bemind heeft,
maar dat die tijd voorbij is. Ze heeft ge
zegd, dat ze alleen nog achting voor hem
zou kunnen koesteren, maar niet als hij
zich zoo gedroeg en hij heeft zich haar
achting waardig gemaakt.
Flory heeft eene moeder en een kind ge
lukkig gemankt, een man op den goeden
weg teruggebracht, wat het haar heeft
gfkost, neen dit is niet te beschrijven.
Letterkundig Bijvoegsel Bott. Nieuwsblad.
Een Amerikaansch blad, dat door enke
len min of meer bejaarde jongmans wordt
geredigeerd, toont vaak het wel eenigszins
b'grijpelijk zwak, dat het de vrouwen tot
mikpunt zijner aanvallen kitst.
In een zijner laatste nummers hekelde
het ongenadig de pretenties der heden-
daagsche dames, die zoo stipt en dikwijls
zoo slaafs door hare meiden moeten ge
diend worden, terwijl moeder Eva nooit
eeoe dienstmaagd ter btschikking heeft
g-hnd.
Behoorde» de dienstmeisjes noodzakelijk
tot de hulp der vrouw, dan zou de Schep
per deze zeker ook wel voor onze eerste
moeder gesch-per. heblen, of denken
onze pretentieuss vrouwen dat hier de
wijsheid dts Scheppers zcu gefaald heb
ben
Naar aanleiding hiervan nam eene dame,
die in hare waardigheid gekrenkt was, de
pi n op, en bezorgde deD heeren redacteurs
het volgend klinkend antwoord
Heeren
Ik heb thans niet op bijzondere wijze
het oog op uwen vrouwenhaat, die gere
geld in uw blad daghelder doorstraalt,
maar ik acht mij verplicht, voor de rech
ten der vronw op te freden, die door uw
blad op zoo'n dwaze wijze miskend wor
den.
Neen, dwaashoofden, niet de Schepper
heelt in zijne alwisbeid gefaald, toen hij
Eva zondtr dienstmeisje schiep, maar gij
dwaalt, gij, die in uwe dwaze begrippen
de belachelijkste gevolgtrekkingen maakt
en den toestand niet begrijpen wilt.
t Is klaar als de dag, dat Eva volstrekt
geen dienstmeisje noodig had, Adam viel
zrjn Eva nooit lastig om een ontbreken
de!] knoop aan jas of overhemd en zij had
ook nooit konsen voor hem te stoppen of
zijn schoenen te poitseD.
Nooit is het vader Adam in de gedachte
gekomen onder een breedgekruinden boom
tot na zonsondergang zijn dagblad te lezen
en dan als een dwaas te keer te gaan
wanneer het avondeten niet op tijd gereed'
was.
Hij legde zelf vuur aan onder den ke
tel en wist even goed als Eva het eten
gereed te maken, en nooit, nooit dacht
bij er zelfs aan met een half dozijn gasten
aan ts komen, wanneer er vroeger niet op
gerekend was.
Nooit kwam het in zijn brein op tot
snach's een, twee uur iu de kroeg te
zitten, zoodat de vrouw nooit een dienst
meisje tot haar steun of haar troost noo
dig had.
Nooit maakte Adam drukte, wanneer
Eva den kleine wiegde eu zijn kleeren
wierp hij niet slordig op stoelen ec tafels
ueder, maar schikte die zorgvuldig op hun
plaats.
Nooit geloofde Adam, dat hij zijn Eva
verkregen had om zijn slavin te zijn en alle
werk voor hem te verrichten, maar stond
haar in den huisarbeid zoowel als op het
veld trouwhartig oij.
Ware het zoo heden nog, Heeren, wij
zouden ottze dienstmeiden zeer goed kun
nen missen.
Madame Hartman.
Raak! In den trein
tusschen Amsterdam en Haarlem zit een
Engelschman. In de coupé ontstaat een
gesprek over de snelheid van den treinen
loop hier te lande.
Be Engelschman. 't Is verschrikkelijk zoo
langzaam als hier de treinen loopen in
vergelijking bij ons.
Een Hollander. Zoo
De Engelschman. 't Is verschrikkelijk.
Ik maak me sterk dat ik, naast den coupe
loopende, den trein gemakkelijk bijhoud.
Een Hollander. Dat is te zeggen, altijd
els een Tranvaalsche boer je achter de
broek zit! Amsi. Ct.
Koning Oscar II en de
pers.
Hoe vriendelijk koning Oscar II van
Zweden gestemd is jegens de pers is weer
onlanga gebleken. De koning liet name
lijk dadelijk nadat hij van den Zweedsch—
Noorweegsche gazant ta Petersburg een
telegram had gekregen over de bereiking
van de Noordpool, door Frithjof Nansen,
aan de redacties van de Stockholmsche
bladen per telephoon verzoeken, om ver
tegenwoordigers naar het paleis te zenden,
aangezien de koning hun iels had mee te
deeltn over de noordpoolexpeditie van
Nanseo. De koning liet er bij zeggen
dat bijzonder toilet onnoodig was.
Een half uur later waren de journalis
ten in het paleis aangekomen, waar de koning
hun een lang telegram voorlas, dat hij uit
Petersburg had ontvangen en dat eenige
besehouwiugen van verschillende kenners
van Siberie omtrent de berichten over
Nansen behelsde. Hierna bestudeerde de
koning met de journalisten een poolkaart
en ontwikkelde hij zijne persoonlijke meening
waarbij bij zijne overtuiging te kennen
gaf, dat Nansen bf zijn doel reeds bereikt
bad, of toch gelukkig zon bereiken. De
koning nam toen op minzame wijze van
de journalisten afscheid, wien eenige ver-
verschingen werden aangeboden.
Blinden.
Het grootst aantal blinden onder de
volken van Europa treft men aan in Por
tugal en Rusland, nl. 20 op de 10,000
inwoners. In Finland zijn er 15.5 eu in
Noorwegen 12.8 op de 10000 inwoners.
Hierop volgen Spanje, Hongarije, Engeland,
Dnitschland, Frankrijk, Zweden, België,
Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Denemar
ken eiudeiijk Nedeiland, dat op de 10000
inwoners 4,5 blinden telt.
Een Zwemmer.
Een passagier van een Duitsche stoom
boot, op weg naar Bremen, doet het
volgende verhaal van de ongelooflijke vaar
digheid in het zwemmen van een Chi-
neeschen stoker.
Op een morgen te halfzes hield de
boot eensklaps stil en voer terug.
Toen de passagiers op het dek kwamen,
zagen zij, dat de matrozen bezig waren
een boot nit te zetten. Er was nl. een
Chiueesche stoker over boord gesprongen,
m»ar hoe men ook zocht, om kwart voor
acht was de man nog niet gevonden. Men
besloot de rei» voort te zetten en juist was
de machine gedurende 5 minuten met vol
le kracht aan den gang, toen men plot
seling den vermiste in het water voor de
boot zag. Hij wenkte met de hand en
toonde Diet de minste vermoeienis. Men
hield dadelijk in, zond opnieuw een boot
uit, en even vóór achten was de Chinees
weer gezond en wel aan boord tetug. Hij
had in het geheel 2l/s uur gezwommen.
Toen men hem vroeg, waarom hij over
boord gesprongen was, antwoordde hij, dat
het in de machinekamer zóo warm was,
dat bij het onmogelijk laDger kon uithou
den en noodzakelijk een verfrisschend bad
had moeten nemen,
Schadeloosstelling aan
onschuldig veroordeelden
in Zwitserland. Men deelt uit
Lausanne mede, dat in zij» zitting van
den vorigen donderdag de Bondsrechtbank
beslist heeft, dat het k»nton Zug een scha
deloosstelling van 12000 tres. moet be
talen aan een zekeren Joseph Schickervan
Blickenstorf, die m 1884 veroordeeld werd
