bruikt kunnen worden en dat in de GEMENGD NIEUWS. Gewilde lektuur. Jefferson's levensregelen. Hoogmoed kost veel meer dan honger, aorst en koude te za- m e n. Bezondig je niet. Jan Courage. hebbelijkheden van de Rotterdammers de hebbelijkheden van alle Nederlanders liggen, zij het dan ook wat sterker op den voorgrond tredend. Werkelijk, wij bezondigen ons, te genwoordig althans, heel weinig aan geestdrift. De sympathie voor onze stambroeders is uitgegaan van vreem den, niet van ons. De Duitsche Kei zer zendt een telegram aan Kruger en de wereld spreekt er van, onze regee- iing stuurt ook een telegram en eerst nu, een maand later, lekt het toeval lig uit. Het bestuur van het Taal fonds heeft een zeer klein bedrag tot heden ontvangen, met uitzondering van een heel enkele, houden de persmannen zich in 't beoordeelen vrij wel gereser veerd. Onze verontwaai diging is een protest heel onder ons, tegen sommige uitlatingen in de Engelsche pers, initi atief is er voor geen vier-duiten in. We zijn nu eenmaal zoo, en de Rot terdammers dan, vormen het puikje van ons degel ij k, voorzichtig ras. Tot deze verzuchting ben ik gekc- meu zooeven, nadat ik van eene lezing in 't Nut ben thuis gekomen. Professor Fié.iéricq heeft daar gesproken over „oud-Nederlandsche volksliederenEr waren geen honderd menschen en voor den eersten den besten novellenlezer loopt de zaal geregeld volDe heer Frédéricq is een Vlaming van den ech ten stempel, een enthousiast Hollander. Een geestdriftnn.n die Hollandse!) spreekt, is een wonder, een wonder „Hij sprak over Oud-Hollandsche Volksliederen" zooals ik zei en dat gaf hem gelegenheid een hartig woordje over onze laksheid, tot de honderd dames en heeren, die zijn auditorium vormden, te spreken. Wij zeggen van de Vlamingen dat zij zulke fideele kerels zijn en van do Tiansvalers dat zij zulke dappere ke rels zijn en van de Nederlanders, hier en daar over den aardbol verspreid, zwij gen wijWij hebben één mooie rijke taal, zij bindt alle stammen niet te za- men, want de liefde voor die taal is daartoe te weinig ontwikkeld. Een groot veld van prachtige oude littera tuur bezitten wij, 't is er leeg van men schen alsof 't een dorre, vervelende hei de was. Waarom bestaat er toch onder ons, Hollanders, zoo weinig geestdrift voor onze geschiedenis, zoo weinig verlangen naar een herleving van onzen machtigen Europeeschen naam Als werkelijk daartoe geen kans is, wij kunnen ons althans, door wat kordaatheid, eenige waardeering verwerven Zóó oDgeveer sprak de heer Frédé ricq, met Viaamschen geestdrift. Het deed het harte goed, een Nederlander daar te zien staan, sprekend met zoo veel oprechte liefde voor zijn stam en zijn taal. l at maakte indruk, 't heeft mij al thans in de noodzakelijkheid gebracht, mijn hart eens lucht té geven. En dat heeft my goed gedaan. Om op het zuiver artistieke van 's beeien Frédéricq's lezing te komen, even maar, want ik mag niet te veel ruim te van de redactie vragen, zij heeft bij gedragen tot vei hoogden eerbied voor den schitterenden rijkdom van onze moeder taal. Een aantal mooie liedekens zei de heer Frédéricq, hij zong ze nu en dan met weeke bariton-stem, vol ge- bi) sprak nier verder. Woorden konden niet meer zeggen dan bun zwijgen. Maar Acgel had een dnister idee, o'scboon het bem niet dmdelpk wilde worden, dat rijn vroegere Tes». geeBielijk niet Keer bestond, dat baar eigen leverden wil geen kracht meer had, dat zij ziob been en weder liet voeren zonder Kaar eenigertrate na te denken. Eenige oogeoblikken verliepen, vervol gens kwam hg tot bet bewustzijn, dat Tesz wa» heengegaan. Zijn gelaat werd konder en konder, terwijl bij als verslagen daar stond één of twee minuten later, bevond hij zich op straat cn wandelde en wandelde, zonder te weten waarheen. KOOFESTUK IV, Mevronw Bree ks, de boisbew aarster in Tke Brrons en eigenares van al de meubels, was geen persooD Cie van buis nit, nieuws gierig was. Zi) was een vrouw, die veelte veel aan het materitele leven hing, die te veel bezig was met bsar winst- en verlies rekening, dan dut zij zicb over andere din gen zonde bekommeren. Dit bezoek van Angel bij baar goed tetaleude bnniders de heer en mevrouw D'ürbevilles, was baar wat al te onwaarschijnlijk, roodat bare nieuws gierigheid toch ook was opgfwekt. Tesz bad van nit de geopende denr tot Angel gesproken en had de slaapkamer niet betreden. Mevronw Brooks bad dus het grootste gedeelte van het gesprek kun nen verstaan. Zg hoorde Tesz de trap Daar de eerste verdieping weder opgaan, Clare vertrekken en de deur achter hem dicht vallen. Vervolgens werd de denr van de kamer boven weder gesleten en mevroow Brooks wist, dat Tesz haar appartement weder be treden b8d. Daar de jonge dame nog niet gekleed was, was het voornit te denkeD, dat zij niet spoedig weer zon versehijneD. Zij steeg daerom zacht de trap op en bleef voor de denr vsn de voorkamer staan een voorkamer, die met de onmiddellijk daaraan grenzende slaapkamer door sobuif- denren in verbinding B'ond. De beele eerste verdieping, die de beste appartementen van bet hotel bevatteD, waren voor een gernimen tjjd door Alex gebuurd. In de achterkamer voel, vol liefde. Ja, die ouden konden volksliedjes maken. Wat staat onze dorre platte akelige zoutelooze deunen- drom ellendig tegenover volksliedjes als dat van de twee koningskindereu: De prins is verdronken, dood vindt hem zijn liefste, de prinses .Sij nam haar lief in haar armen. En custe hem aan sijue mond Och mondeken, cost gij noch spreken Och, herteken, waart gij gesont Sij hielter haat lief in haar armen, En spronc er met hem in de see. „Adieu, seyde sij, schoone wereld. Gij sieter mij Dimmer meer. En ook het lied #Het daghet in den Oosten, Het lichtet overal"... Helaas, aan onzen hemel daghet het nog niet, 't is alles nog duister. Zal 't ooit daghen gaan? I In Engeland zijn, evenals in ons land, een aantal menschen, die gelooven dat werkstakingen 't uitnemend- ste middel is om des werkmans lot te verbeteren. 'tGing daar in de laatste ja ren zelfs crescendo'. in 1893 een kleine 800 stakingen, 't volgende jaar 1061. In 1893 liep 't over de 825000 man, 't volgende jaar bijna twee maal zooveel. En de vrucht? Wel, van de 1061 geschillen won nen de werklieden er.... 372. En ver der werd er ontzaggelijk veel aan verlo ren, In 1893 alleen voorbijna SO millioen gulden Als men nu maar even bedenkt wie dat verlies draagt, dan i» al haast genoeg gezegd, en rekent men de schade van de patroons er bij, alles. En daarom hoe eer we Arbeidsraden en Kamers vaD Arbeid ol hoe men 't noemen wil, krijgen, hoe beter. Tien wordt nooit twaalf door er twee af te trekken. Te Lüneburg in Hannover stapte on langs op een namiddag een dertienjarige jongen een bakkerswinkel binnen en vroeg om brood. Hoewel liet ventje goed gekleed was, bibberde bij van de kou en gaf te ken nen dat hij grooten honger had. De bakker gaf den knaap t« eteD, doch zond tegelijk iemand om een politie agent bij vertrouwde den kleinen klant met. In verhoor geüomeD, kwam men te weten, dat de jongen een zoon was van een ambachteman uit Linden bij Hanno ver. Geld had hij niet bij zicb, maar* onder zijne kleederen verborgen vond men zes der meest bekende boeken over Indianen- geschiedenissen en jachtavonturen, een nieuw spel kaarten en twee groote mes sen. Ook had bij onder zijne bovenklee- deren een gordel, waaraan een nieuwe sierlijke revolver hing met zes patronen en ook een kleine buks met scherpe pa tronen. Toen een en ander voor den dag ge haald werd, bekende de jongeD, dat hij bet plan had opgevat van per scheepsge legenheid uit Hamburg naar Afiika te rei zen en daar aan de leeuwenjachten te gaan deelnemen. Met vermoedelijk weggenomen geld was hij tot Hamburg gekomen, zag bij daar de groote schepen en het groote water, doch zijne leedige portroonnai en zijne vol slagen onbekendheid in de groote wereld stad onder de woelige menschenmassa, sche- was alles stil, vannit de voorkamer klonken mevrouw Brooks wonderlijke geluiden in het oord. Alles wat zij in de bpgime onderscheiden kon, was een geluid, dat met onderdrukte, weeklagende stem geslaakt W8rd „O o o "Vervolgens zwijgen, een zucht [en we der „O o - ol" De bois-wasrdin zag door bet sleutelgat. Slechts een klein deel van de kamer koD zij overrien, maar in dat gedeelte kwam voor eeD deel van een ontbijttafel en een daarnaast stsartie stoel tevoorscbin. Ovei de zitting ven dezen stoel, voor welke Tesz geknield lag, was baar hoofd gebogen; bare banden bad zii voor haar gelaat ge slagen. Yen bare lippen kwamen die geleiden van riet in woorden te brengen vertv jjteling. Yervolgens boorde rij de stem van een man van nit de slasjiamer „Wat is er P* Tesz antwoordde niet, naar janirerde verder id toten, die eerder een gesprak met zichzelf dan eeD antwoord op een vraag zoo konnen verbeelden. Mevrenw Breekt- kon er naar enkele brokstukken van ver eisen „En nn is mijn dierbre, geliefde Kan tccb terogekomen, eD ik heb bet niet geweten I En gij hebt mii overgehaaldeinde loos eindeloos zonder mij rost te gun nen 1 En mijne kleine zostersmijne broeders mijne moeder waren in nood 6at dreef mijEd gij zegt, dat mijn echt genoot zon nooit terugkomen nooit, neen!En gij hebt mij bespoten hebt gezegd, wat voor een dwaas ik was op bem te wacbten en ten slotte beb ik u geloofd en beb toegegeven! En no is bij tocb tot mij teruggekeerd en weder beengegeKD. Voor de tweede maal fceenge- ga8n, en ik heb hem verloren voor altijd 1 En van nn af san, zal hij mfj niet meer lief hebben, niet het geringste meer bij zal mjj wellicht baten Nu beb ik bem verloren vror altjjd voor nu en fn alle eeuwigheid tEn dat weder door jeu door jeu alleen alleen door jouw Schuld." nen Jen jongen avoniurier tot andere ge dachten gebracht te hebben. Hij werd ongerust, angstig, bang, en verliet Hamburg om naar zijne familie te rug te keeren. Met behoeftige reizigers had hij onderweg nachtverblijf gevonden en daarna, vermoeid en hongerig, was hij op ziju wandeltocht hier bij den bakker aangeland. Toen de politie zich met de zaak had bemoeid, kwam hij spoedig bij zijne ouders thuis. Men zou zich kunnen herinneren, dat indertijd een dergelijk geval van overprik kelde verbeelding en jeugdigen oveimoed zich heeft voorgedaan bij twee kuapeu, die zwervende in een bosch werden gevon den, terwijl zij opweg waren naar Bremeu. Zij hadden zich voorgesteld de prairiën van Amerika te gaan opzoeken, doch wer den bijtijds ontdekt en opgezonden naar de plaats, vanwaar zij waren weggeloopeu. Uit de beide genoemde voorvallen zou men de gevolgtrekking kunnen maken, dat bij het verscnatfen van leeswerk aan kin deren, wel degelijk moet gedacht worden aan het spreekwoordniet alle kost is kost voor alle monden. In onzen tijd is er voor kleine en groote kinderen wel zooveel lektuur, dat men niet genoodzaakt is zijne toevlucht te nemen, tot het geven van boeken met rooversgeschiedeuissen, wonderverhalen ot gruweldaden, ook al ltzen onze kin deren in die boeken zoo dolgraag. Gelukkig, is er bij de keuze van een boekwerk voor onze jongelui, iels auders en iets beters te krijgen 1 Een vteeselijke misdaad, waarin de drank weer een hoofdrol speelt, is te St. Gilles gepleegd. Een zekere Ver-i' brugghen heeft in een vlaag van dronken schap zijn vrouw met een broodmes ver moord eu is vervolgens in het water ge-t sprongen, waaruit hij levenloos werd opge-' haald. Sedert eenigen tijd wordt in het Ded. Gard een zonderling verschijn-' sel waargenomen. Een berg, la montagnt du Gouffre genaamd, zakt in de vallei van de Gordon en schuift bijna zichtbaar voort op eeu bank van klei. De spoorweg en alles wat zich in de vallei bevindt, is met vernieling bedreigd. De gevolgen dezer' aisehuiving zullen zijn, dat men de mijn' du Goufre, waarin 300 werklieden arbei den, zal moeten verlaten, dat de rivier Gordon een ander bed zal moeten graven en dat men den spoorweg aan de overzijde van de rivier zal moeten leggen. Duizen- de personen komen naar den wandelenden berg ziende regens der laatste dagen bespoedigden nog de verschnivirg. Eenltaliaansch hoogleer- aar, de heer Salvioni, heeft het middel uitgedacht om ons oog evenals de gepre pareerde plaat van een photografie-tcestel wel degelijk gevoelig le maken voor de X-stralen, zoodat men met een zeer een voudig toestel, de ciytoskoop, voorwerpen kan zien door houten of papieren of kur ken of andere organische stoffen. Ziehier hoe dit toestel in elkander zit. De X-stralen maken geen indruk op het oog, maar wel op fluoresceerende stof ten,. welke daardoor lichtend worden. Nu heeft Professor Salvioni een zwart karton nen buis gemaakt, aan welks eene einde en gewone lens is aangebracht. Het brand punt dier lens valt aaD het andere einde der buis samen met een plaatje cultuur van calcium of wel platino-cyanuur van baryum. Plaats men nu een metalen voorwerp in een papieren of bonten doos, en be schijnt men die doos met X-stralen, zoo zal men, door de lens van de zwarte kar. Snikkend wendde rij het boo'd naar de deur toe, zoodat mevrouw Brooks de ellende zag, die zich cp haar gelaat al beeldde; bare lippen bloedden order den druk harer tanden en de lange wimpers harer gesloteD oogen bevochtigden hare bleeke wangen. „En nu zal hij zeker sterven," ging zij voort, „hij zag er nit, alsot bii zal sterven. En mime zonden zoüen bem don- den en niet mjjzelf Gij hebt mijn le ven verwoest mij opgeofferd en tot uwe slavin gemaakt mim ware, werkeljjke echtgenoot zult gij rooit worden- o God, it kan betniet verdragenbet is onmogelijk." De man antwoordde leveniöger cn scher per; vervolgens ten plotseling rniscl en Tesz was opgtsprocgfn. In de meecing,d»< zii de denr openen en hcetsnelleD ton, trok de luistervink zicb temg. Zg bed zich evenwel de mceite konnen besparen want de deur van de woonkamer werd niet geoperd. Maar meviouw Brooks hield het vcor ge vaarlek op de trap te bli ven slaan on trao haar tigen kamer binnen. Zij hoorde intnsscben niets meer, ofscl oen zij opmerkzaam toeluisterde zii ging daar op in de keuken om bet ombijt te gebrui ken. Nadat zij weder in de vooikamervan de benedenverdieping was teruggekeerd, nam ze tenig naaiwerk ter hand en wacht te tot dat zg door den een ot ander barer gasten zou worden gebeld om het ontbijt weer op te mimen, «en gemakkelijk werk, dat zg ditmaal zelf wilde doen, om eens na te gaan hoe de zaak boven stond. Boven baar hoofd kon zij nu voetstap pen hooren, alsof iemand op en neer liep vervolgens werd de beweging duidelijker bet rniscben van eeu japon weerklonk, de etagedeur werd geopend en weder gesloten en Tesz passeerde de denr om naar buiten op straat te gaan. Zij was nn geheel aan gekleed en droeg bet wandeltoilet eoner rij ke jonge dame, waarin zij was aangekomen, met dit onderscheid, dat zij nn een diebte, zwarte voile voor haar gelaat had ge slagen. WORDT VERYOLGD. tonnen bnis kijkende, het metalen voor werp in de gesloten doos als een donkere schim zeer duidelijk waarnemen op het alsdan lichtende vlak van ca!cium-sul- tuur. De verklaring daarvan is zeer eenvou dig. De X-stralen gaan door de doos, maar niet door het metalen voorwerp, dat er in gesloten is. Daarna maken zij het plaatje calcium-sulfuur lichtend, en tee- kende daarop het metalen voorwerp don ker af, welke omtrek wij door de lens alsdan kunnen waarnemen. Handelsblad. Te Marseille heeft het haid gesneeuwd. De straten waren dezer dagen bijna niet te berijden, daar de paar den, die Diet met scherp beslagen zijn, groote moeite hadden tegen de gladde hel lingen op te komen. De besneeuwde sche pen geven den Marseillanen de gelegenheid, zich voor te stellen, dat zij »op Spitsber gen of aan de Noodpool" zijn. Het weer was te Marseille sedert einde December bijzonder mooi, maar te droog geweest. De koude heeft te H a i fi lmset) bij Dasseldorf een slachtoffer ge maakt. In den nacht van Maandag op Dinsdag is een arbeider aan den straatweg doodgevroren. Iemand die door hoogmoed gekweld wordt wenscht zich steeds boven andereu te verheffen, en, om dit doel te bereiken, tracht hij zich grooter en rijker voor te doen dan hij werkelijk is. Maar daartoe moet hij aan de enne zijde vele uitgaven doen en soms aan den anderen kant zich ontberingen getroosten want in den re gel nestelt zich de hoogmoed minder in de harten van de rijken en voornamen der aarde, dan wel in de gemoederen van per sonen uit een lageren stand. Tellen wij eenige van die uitgaven op. Wanneer lieden uit den gegoeden burger stand, door hoogmoed gedreven, voor rijk en voornaam wenschen gehouden te wor den, dan vertoont zich de vrouw des hui zes bij eene visite met een kostbareD japon en buiten de deur met een kostbaren mantel, en daarbij behooren kostbare sie raden zij kan niet gevoeglijk uitgaan dan met een paard en rijtuigmijnheer behoort, lid te zijn van een of meer so ciëteiten (genootschappen) en hel is een vereischte om bij feestmalen een porselei nen seivies te gebruiken en wijn ot cham pagne te drinken nit kristallen glazeri. Wij zouden hier neg meer kunnen bij voegen, doch het opgenoemde is voldoende om aan te toocen, dat hoogmoed heel wat meer kost dan men oppervlakkig wel zou meenen. En nu komt veeltijds de keerzijde. Omdat men voor 't oog der wereld wil schitteren, wordt het grootste deel der inkomsten besteed aan de bovengenoemd otóbeerlijke zaken, en blijft er weinig of zeer weinig over voor de onontbeerlijke dingendus, als er geen gasten zijn en de familie alleen is, wordt er slecht ge geten ja het gebeurt ook wel dat bij nijpende koude de brandstof in den haard ontbreekten het mag een groote zeld zaamheid genoemd worden, indien in zulk een huishouding geen onbetaalde rekenin gen aanwezig zijn. Is het wonder, dat hoogmoed komt voor den val P Met andere woordenis het wonder dat door den hoogmoed velen worden ten val g( bracht, doordat hunne uitgaven om uitwendige vertooning te ma ken veel te hoog boven het peil der we zenlijke levensbehoeften worden opgevoerd? Als men met de hoogere standen gelijk wil wezen, dan is men genoodzaakt veel krom me sprongen le makeD, en wie verder wil springen dan zijn stok reikt, komt in de sloot terecht. Wanneer men zoo het een of ander hcort of leest van de redevoeringen die in de veigaderiEgm vpd socialisten of ararchisien worden uitgespioken, dan zou men geneigd zijn te denken, dat dit alles geschiedde tot heil van wat men in den regel noemt de arbeidende klasse doch laat u zuIIb liet wijsmakeD. Behalve eigenbaat, die hen de begeerige eogen doei slaan cp den eigendom van hunnen naaste, is hun voorname drijfveer de hoogmoed. De zncht tot zelfverheffing straalt door in al hunne handelingen en niet het miist in hun slreten om zich los te maker van alle wereldscheen gees telijke overheden, met het deel om zelt aan het bewind te komen. Hoe veel meer daD honger, dorst en koude te zemen dit aan veien hunner en vooral aan huniie bedrogene slacht offers leeds gekost heelt en nog kosten zal, wie zal het zeggen "Wanneer de dnive) van den hoogmoed eenmaal heelt post gevat in het hart van den mensch, dan is bij in staat tot de grootste buitensporigheden. Gelukkig is derhalve degene, die, de gevaarlijke neigiDg tot den hoogmoed in zich ontwarende, den lust en den moed heelt om die bijtijds te onderdrukken. ofsschoon iedereen, die meer bepaald met het hoofd werkt of een kunstvak be oefent, evenzeer tot de arbeidende klasse behoort. Bezondig je niet, Hoort men vaak herhalen En toch, het geschiedt Nog ett'lijke malen. Bij alles in het leven Er acht op gegeven, Op ieder gebied: Bezondig je niet Het is aller plicht Om waarheid te spreken; Men denkt: dit gaat 't licht, Bij 't vingers opsteken Maar wordt nooit gelogen Als naar het vermogen 'n Onderzoek geschiedt Bezondig je niet. Een biefstuk, vroeg Jan In een restauratie, Maar schrikte er van Na de installatie. Hij riep: „Kellner, scheele Zeg, is dat een heele 't Lijkt naar een plak biet. Bezondig je niet „Ik trouwen? o bah!" Zei laatst eens een meisje „Ik volg niemand na Op het huwelijksreisje Een jonkman, die 't hoorde, En haar wel bekoorde, Zei: „Spreek zoo niet, Griet Bezondig je niet Een heer wilde nooit Een borreltje drinken. Geen mensch zag hem ooit 't Jeneverglas klinken. Maar door een fijn wijntje Werd hg als een zwijntje. Elk sprak: „kijk zoo'n Piet Bezondig je met!" Yeraclit Dooit een mensch Om zijne gebreken 't Zij veeleer uw wensch, Hem moed in te spreken. Wie staat kan licht vallen, Dit weten wij allen, En val geeft verdriet. Bezondig je niet Yan ouds werd geroofd Bij Heidensche honden. Men had nooit geloofd 't Zal elders zoo worden. In Christelijke landen Slaat men soms de handen Aan 'n anders gebied Bezondig je niet Wat men ook verricht, Zelfs bij zijn vermaken, Denk men om zijn plicht Maar nooit te verzaken. Wie prettig wil leveD, Daarop acht gegeven Bij al wat geschiedt, Bezondig je niet Een mishandeling. Eenige dagen geleden zond een der invloedrijkste Mooren van den Stam Benisïear bericht aan den Spaanschen commandant van Melilla, dat hij in de nabijheid van de stad twee Europeanen op de kust had aangetroffen, welke hij niet over land naar Melilla durfde zen den, omdat zij dan door andere Mooren zouden vermoord worden. De Spaansche bevelhebber zond toen dadelijk een schip met gewapenden, waarop de bei de Europeanen naar Melilla werden ge bracht. Hun verhaal heeft groote ver ontwaarding gewekt. Zij beweren nl. dat zij Italianen zijn en als stokers op een Engelsche stoomboot waren aange nomen, waarvan de naam en de be stemming bekend zijn. Maar het werk, dat zij aan boord te verrichten hadden, ging boven hunne krachten, en toen zij zich hierover beklaagden, werden zij ernstig geslagen en op het dek vast gebonden, waarna men bun slechts beschuit en water tot voedsel gaf. Toen de stoomboot bij kaap Tres Foieas bij Melilla, op de kust van het Riff aan kwam, gelastte de kapitein een boot in zee te laten, waarmee de beide Italianen aan wal werden gezet. Spoe dig namen eenige gewapende Mooren ben gevangen maar en andere Moor, die blijkbaar eenigen Invloed had en dezelfde is, die van het geval aan den Spaansche bevelhebber melding heeft gemaakt, nam hen tegen een losprijs in bescherming. Zij zijn daarop aan den ltaliaanschen consul te Malaga uitge leverd. De EDgelscbe stoomboot, welker naam Diet genoemd wordt, is thans vermoedelijk op weg naar New-York. Paard en Rijwiel. Door 't snel toenemend gebruikt van rijwielen gaat de paardenfokktry achteruit. In de Yereenigde Staten van Noord-A merika kwamen in 1894 niet minder dan 200000 rijwielen in gebruik; in 1895 zelfs 300000 en Dog steeds is 't geval klimmende. De prijs der paar den daalt hierdoor sterk, en een paard, van dezelfde hoedanigheid als waarvoor men 10 jaar ge'eden 500 gulden moest betalen, koopt men nu voor 325 gulden. Op de zestien millioen paarden in Ame rika is dus die waardevermindering enorm. Snelpersdruk van J. "WINKEL, Schagen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1896 | | pagina 6