Gemengd Nieuws.
Delandbouwcursns voor
onderwijzers in de provincie Limburg,
werd zaterdag II. te SITT ;VRL) geopend,
met 22 deelnemers. Er zullen later meer
opkomeD, omdat velen wenschten af te
wachten, wat hier voor het verrolg om
trent dag en uur der curiuslessen zoude
beslist worden. En voortaan worden de
lessen niet op zaterdag gtgeven maar op
donderdag, van half zes tot half negen
zoodat onderwijzers die aan normaal- en
kweekscholen verbonden, en meest allen
op zaterdag belet zijn, deze cursnslessen
ook kunnen volgen, die over twee zo-
mer-semeters verdeeld worden.
A t J e li.
Het Hdbld. heeft van zijnen correspon
dent te Batavia hedenochtend (9 Juni) het
volgende telegram ontvangen
„Zes bataljons infanterie en drie batte
rijen artilerie vallen thans Lamkrak aan.'
Een telegram van de Tel. luidt
Lamkrak genomen 11 gewond.
De man met gepoetste
voeten.
Een onberispelijk gekleed heer nam
dezer dagen op de place Malesherbes te
Parijs plaats in een huurrijtuig en riep
den koetsier toe, hem naar de rne La
Bruyère te brengen. Plotseling liet hij
onderweg het rijtuig stoppen, waarna hij
den koetsier beval, van den bok te komen.
De voerman gehoorzaamde.
Geef mij tien francs, zei de passa
gier tot hem. Ik heb je meer gezien en
wil je benoemen tot ridder van het Le
gioen van Eer. Hoewel men het mij niet
zon aanzien, ben ik minister van het nieu
we Kabinet, een groot vriend van koet
siers en ik heb mij speciaal voorgenomen,
dat jij het roode lintje zult dragen.
De verbaasde koetsier bekeek zijn zon
derlingen cliënt van het hoofd tot de voe
ten en bemerkte, dat hij blootsvoets was.
Beide voeten waren echter zoo zorgvuldig
glimmend gepoetst, zoo dat het scheen alsof
hij bottines droeg
De bakjeeman, die al heel spoedig be
greep, dat hij met een krankzinnige te
doen had, deed alsof hij zeer verheugd
was en zeide:
Uw voorstel vereert mij buitenge
woon, mijnheer de ministerwees zoo goed
en stap weer in uw landauer, dan zal ik
u naar de kanselaiij brengen. De kranzin-
nige, een zekere heer Souillard, werd door
den koetsier naar het politiebureau ge
bracht en vandaar naar een krankzin-
nigengr sticht.
Dinsdag werden te Alexan-
drië 5, te Kaïro 35 ea elders 45 geval
len van cholera aangegeven.
Sedert September van het vorig jaar zijn
in Egypte 3030 personen door de ziekte
aangetast, van wie er 2523 overleden.
Kleptomanie te Londen.
Voor de politierechtbank van West-
Hampstead stond dezer dagen terecht, me
vrouw Hinnie Howard, beschuldigd van
talrijke diefstallen. Deze dame, die 2000
pd. st. inkomen heeft en tot den gegoe-
clen staud behoort, was al sinds geruiuien
tijd bij de politie verdacht. Ze had na
melijk de gewoonte alle bruiloften, waar
van de couranten melding maakten, met
haar tegenwoordigheid te vereeren. Bui
tengewoon weelderig gekleed, met juwee-
len getooid, en altijd welgemanierd, woonde
zij niet alleen de trouwplechtigheid bij, maar
volgde het jonge paar als het de kerk
verliet en zich op weg begaf naar de plaats
van het bruiloftsfeest. Zonder compli
ment ;n ging zij mee aanzitten en maak
te van de gelegenheid gebruik zich ver
schillende zaken toe te eigenen. Onlangs
had hij zich zelve weer tot een bruiloft
uitgenoodigd, bij welke gelegenheid zij drie
met diamanten bezette spelden stal, die
gravin Malmesbnry bij het afzetten van
haar hoed op den schoorsteen had gelegd,
en haar eigen hoofdtooisel verruilde tegen
het splinternieuwe van lady Beresford. De
ouders van de bruid lieten in alle stilte
een paar politie-agenten halen, die te mid
den van de bruiloft verschenen en mevrouw
Howard gevangen namen. Bij een huis
zoeking in haar woning kwamen vele
voorwerpen, die op verschillende bruiloften
geheimzinnig waren verdwenen, voor den
dag. De advocaat van de beklaagde deed
natuurlijk het voorkomen, dat zij aan
chronische kleptomanie leed. En nu werd
onderzocht, of mevrouw Howard op de
lijst der kleptomanen van de politie, of
op die van de eigenaars der groote maga
zijn voorkwam. Het een noch het ander
bleek het geval te zijn. Het zal echter
wel spoedig blijken, of mevrouw Howard
een dievegge of een ongelukkige zieke is.
We zullen van deze gelegenheid gebruik
maken om eenige bijzonderheden te ver
tellen van de lijsten van kleptomanen.
In de meeste gevallen willen de win
keliers niet, dat de politie zich met hun
zaken inlaat en stellen zij zich liever in
betrekking met de familie van een op
heeterdaad betrapte cliënt. Zij waarschu
wen bijv. den echtgenoot op de volgende
wijze
«We hebben uw vrouw op heeterdaad
betrapt bij het wegnemen van een lap
kant van 125 pd. st. waarde. Wij zijn
overtuigd, dat zich hier een geval voor
doet van ziekelijke neiging, en wij hebben
er geen oogenblik aan gedacht haar ge
vangen te laten nemen. Maar aan den
anderen kant hebben wij reden te geloo-
ven dat haar dit Diet voor de eerste maal
overkomt. Aangezien wij daar niet zeker
van zijn, stellen we voorloopig geen eisch
tegen u in. Maar wanneer in het vervolg
na een bezoek van uw vrouw mocht blij
ken, dat wij nit ons magazijn het een of
ander missen, znllen wij u hiervan ver
wittigen en u verzoeken voor de schade
op te komen.'
Hierop verzendt de winkelier aan zijn
collega's de volgende circulaire
«Ouze clië it, mevrouw X, lijdt aan
kl ptonanie. Wij makeD hiervan melding
voor het geval dat zij ook nw magazijn
mocht bezoeken. Haar adres is enz.
Deze lijsten bevatten tegenwoordig on
geveer 800 namen en bijna alle van vrou
wen uit den aanzienlijken stand. Er zijn
slecbts 10 mannen onder. Zoodia nu een
winkelier bemerkt, dat hij iets uit zijn
winkel mist, gaat hij na, wie van de
kleptomanen dien dag bij hem iukoopen
hebben gedaan, waarna hij aan kan fami
lieleden ongeveer het volgende briefje
schrijft
«Hedenavond bemerkten wij bij het slui
ten van de zaak, dat ons dit of dat artiktl
ontbrak. Het kost zoo en zooveel. M ij
zouden n zeer verplicht zijn, als u de goed
heid wilde hebben na te gaan, of aw vrouw
die ons heden met haar bezoek vereerde,
niet bij vergissing het artikel heeft mede
genomen. In dit geval verzoeken wij u
het spoedig te doen terugbezorgen."
Op deze wijze lijden de kooplieden niet
alleen geen schade, maar hebben zij er
nog voordeei bij. Want het gebeurt dik
wijls, dat een kleptomaan niets gestolen
heeft, maar dit onmogelijk kan bewijzen.
Hij herinnert zich niets. Het gevolg is,
dat betaald wordt. Dikwijls is slechts één
voorwerp gastolen en ontvangt de winkelier
den prija van tien verschillende personen,
die zich allen verbeelden het gestolen te
hebben.
Wanneer mevrouw Minnie Howard aan
kleptomanie lijdt, is dit wel een bijzonder
soort van kleptomanie, maar ook wan
neer zij een dievegge is, valt het niet te
ontkennen, dat zij een zeer origineele is.
Handelsblad.
Pas getrouwd 1
Man Eens vooral, vrouw, tegen
spraak duld ik niet. Ik heb niet ver
geefs 26 jaar gediend en den Atjeh-corlog
meegemaakt.
VrouwEn ik laat me niet te
recht zetten. Ik heb ook 22 jaar gediend...
en 34 mevrouwen klein gekregen 1
De ramp te Moskou.
Er is thans verschenen een officiëele
mededeeling van regceringswege over het
aantal omgekomenen bij de ramp op het
Chodyskyveld. Maar die officiëele mede
deeling spreekt maar van 1360 dooden
en 644 gewonden
Volgens de Franlcf. Zeit. komen er
treurige bijzonderheden aan het licht om-
treDt de oorzaken, die tot de ramp heb
ben geleid. Volgens dit blad zouden er
van de 400.000 geschenken die aanwezig
moesten zijn, er in werkelijkheid maar
150.000 zijn geweest. Van de tonnen bier
was tweederde ledig. Een ramp als deze,
was den schuldigen welkom, want daardoor
zouden de sporen van bedrog en diefstal
worden uitgewischt.
In het gehucht Boendael,
behoorende tot de gemeente-Elsene (Brus
sel), woonde een gezin, bestaande uit man,
vrouw en zeven kinderen. De man, Felix
Jacobs genaamd, witter en verver van be
roep, was aan den drank en had her
haaldelijk hoogloopende ruzie met zijn
vrouw. Gisterenmiddag kwam hij weer
dronken thuis en zocht twist met zijn
vrouw, die echter niet veel terugzei, en
naar de keuken ging om voor 't eten te
zorgen. Van haar afwezigheid maakte Ja
cobs gebruik om in de soepterrine vergif
te doen. Hijzelf at drie borden, en de
vrouw en kinderen twee borden soep; op
een van de kinderen na, die te laat
kwam.
Na tafel liep de man weg. Toen hij
wat lang wegbleef, ging de oudste jongen
hem zoeken en vond hem opgehangen in
een zijvertrek. Het kind sneed het
lichaam los, en het bleek, dat er nog le
ven in was.
Ondertusschen. kregen de vrouw en haar
kinderen hevige krampen in 't lijf, buren
haalden twee dokters, en men begreep dat
de ellendeling zijn gezin en zichzelf had
vergeven. Door het toedienen van sterke
tegengiften slaagden de dokters erin, de
vrouw en kinderen te redden, maar de
misdadiger zelf is in htt ziekenhuis be
zweken. Welk vergif hij gebruikt heeft, is
nog onbekend.
Zaterdag vielen, na een
hevigen storm, boven Genua en omstre
ken zware stortregens neêr, die groote
verwoestingen aanrichtten. Verschillende
personen verdronken en in vele dorpen
zijn huizen verwoest.
Dr. Proust te Parijs heeft
aan een redactenr var de Gil. Bias ver
teld, dat hij bezig is met het onderzoek
van een inentingsstof tegen cholera, waar
van hij goede resultaten verwacht. De
stof is ontdekt door een collega, wiens
naam dr. Proust niet wilde noemen.
Te P a r ij s, in de ne de
Venise, is een vrouw uit de zesde ver
dieping gevallen. Zij kwam boven op
een werkman terecht. Zonderling genoeg
zijn beiden behoudens een paar lichte
kwetsuren, ongedeerd gebleven.
Liane de Pongy, een der
bekendste demi-mondaines van Parijs, heeft
een poging tot zelfmoord gedaaD. Zij is
een vriendin uit haar kinderjaren gaan
bezoeken en het ft ten haren huize
laudanum ingenomen. Daar er spoe
dig geneeskundige hulp werd aangebracht,
is zij thans tuiten gevaar; zij zegt ech
ter opnieuw te zullen beginnen. Uit dtn
brief, dien ?ij aan de vriendin had ach
tergelaten, is het volgende
„Ik kan het niet langer nit houden. Ik
walg van dit leven. Voor mijn zoon en
voor iedereen, is het bster, dat ik geheel
verdwijn. Ik ben geen kind meer, dat de
afschuwelijkheid van zulk een leven als
het mijne «iet inziet'....
Men zegt, dat Liane in den laaUten
tijd aan allerlei pogingen tot chantage
blootsfond en met den dood bedreigd
werd. Anderen evenwel meenen, dat zij
voor het eerst een ware liefde in zich
had voelen ontstaan en dat daarom de
wanhoop over haar leven haar had aan
gegrepen.
De macht van den blik.
Zelfs do r de meest verlichte mannen
van den tegenwoordigen tijd wordt niet
ontkend, dat er oogen zijn, die een demo
nische kracht kunnen uitoefenen. Beruch
te tweevechters moeten hun bloedig succes
iu den regel te danken hebben aan den
invloed van hun blik, Welke verlammend
en ontmoedigend werkte op hnn tegen
standers. Frederik II van Pruisen, Wal-
lenstein, ook onze Prins Willem III moe
ten verwonderd veel hebben gedaan met
bon blikken en konden daarmee de meest
woeste wetrspanningeu temmeD. Er zijn
ook vrouwen, die door hun blikken de
grootste woestelingen binuen de perken
honden. De geestelijke kracht der men-
schen ligt eigenlijk in zijn cog, en de
Nieuw-Zeelander steekt dit daarom ook uit
vaD zijn vijand, als hij dezen overmeestert
en eet htt ep hij meent dan de ziel
van zijn vijand op te eten.
Reiziger en koetsier.
KoetsierMeneer, ik rijd mijn paard
niet af, ik ben lid van de Vereeni-
ging tot Dierenbescherming I
Reiziger. O, zoo En ik
ben lid van ae OnthoudersvereeDiging
ik geef geen drinkgeld
Den bal teruggekaatst.
Teen Olto Lehfeld, de beroemde karak
terspeler, bij gelegenheid van een gvstspel
te Leipzig, den koning Richard III speel
de, riep na de phrase «Een paard, een
paard, mijn koninkrijk voor een paard
iemand van de galerij hem toe
«Is een ezel ook niet voldoende
«Zaker,' antwoordde Lehfeld, «komt u
maar hier.'
In de Romagna schijnt
groote ellende te heerschen. Te
San—Arcangelo Lebben een menigte vrou
wen en kiudercn in lounpen gehuld de straten
doorkruist, roepende: „Brood, brood!
Wij hebben honger 1" Zij besprongen de
bakkerswinkels; de karabiniers kwamen
tussehenbeide en velen werden in hechte
nis genomeD. Er is nu eene compagnie
om verdere wanordelijkheden te voorko
men en d3 autoriteiten zijn mede ter
plaatse.
De Huisvrouw meldt:
In een der jongste nommers van de
Berliuer klinischen Wochenschrift vindt
men een even interessant als leerrijk op
stel over de van dier op mensch over
draagbare ziekten. Drie Warschauer art
sen hadden gelegenheid eene soort epide
mie waar te nemen, waarvan verscheiden
leden eener familie en verscheiden met
dezen samenwonende personen de slachtof
fers werden.
Nevens algemeene ziekteverschijnselen,
zooals koorts, uitslag, matheid, hoofdpijn,
slapeloosheid, enz. trad bij al drze patiën
ten eene eigennaardige ontsteking der oog
leden en van den oogappel op den voor
grond en merkwaardigerwijze werden
diezelfde verschijnselen ook waar genomen
bij eenige mops-honden, die in de fami
lie gehouden werden. Een veearts, wiens
hulp werd ingeroepen, herkende de ziek
te waaraan de honden leden, terstond
als een onder honden veelvuldig voorko
mende besmettelijke ziekte, die dus van
deze diereu op de menschen was overge
gaan. Bij nauwkeuriger onderzoekingen
bleek, dat de bacteriën zoowel bij de
twee- als bij de viervoetige patiënten
voorkwamen.
De bedoelde besmettelijke hondenziekte
komt onder de verschillende soorten van
honden, het meest onder mopshonden
voorhet minst onder de hazewindhon
den. De bacteriën, die deze ziekte veroor
zaken, ziju buitengewoon taai en hebbeD
een groot weerstandsvermogen, wat hunne
overbrenging vergemakkelijkt, ook op zul
ke menschen, die geen honden in hun
huis houden maar eenvoudig kamers be
trekken of daarin verblijf houdeD, waarin
aan die ziekte geleden hebbende honden
vertoefd hebben.
Uit de mededeeling dezer artsen leeren
wij weder, dat men in den omgang met
howden, al zijn zij nog zulke trouwe
huisgenooten, zeer voorzichtig moet zijn,
en vooral niet moet toelaten, dat kinderen
deze dieren al te teeder liefkoozen.
Een concert in donker.
Den bekenden koordirigent 81awjanski
is onlangs in de Poolsche stad Lublin een
leelijke poets gebakken. Hij zou daar met
zijn zangerskoor een concert geven, dat
bijna de gansche Russische bevolking zou
bijwonen. Eenige chauvinisten vonden het
denkbeeld, dat in het Poolsche Lublin een
Russisch concert zon gegeven worden zoo
verschrikkelijk, dat ze meenden de levering
van gas voor de verlichting van de zaal
te moeten weigeren, ofschoon reeds met de
gasfabriek een overeenkomst was gesloteD.
Het concert zou om acht uur beginnen
en het puliek kwam reeds om half acht
in grooten getale op. De concertzaal was
en oletf donker; maar het publiek stak
lucifers aan en zocht bij dit onzekere licht
zijn zitplaatsen op. Men hield zich kalm
daar men zeer goed het doel begreep, het
concert te beletten. De concertgever zond
boden door de gansche stad, maar geen
der beambten van de gasfabriek was er
gens te vinden, Om half negen begon
Slawjanski, nadat hij den artisteo kaatsen
had gegeven, zijn concert. De zaal bleef
donker en het publiek las de programmas
bij het licht van lucifers. Eerst om half
tien kwam er gaslicht. Dat dergelijke
grappen er niet toe bijdragen om de ver
houding tusschen Russen en Polen in het
Weichselgebied te verbeteren, ligt voor
de hand.
Een groote familie.
Een geslacht, dat niet zoo licht zal uit
sterven is dat van William Hart, linnen-
fabrikant te Tollentram bij Londen. Deze
man is thans 96 jaar, heeft tien kinde
ren, die op hun beurt vroeg getrouwd
zijn en weer kinderen hebben gekregen
en kleinkinderen, zoodat de oude Hart
thans betover-grootvader is. Hij telt in
zijn nakomelingschap 10 kinderen, 16
kleiakinderen, 95 achterkleinkinderen en
2 achter—achter—kleinkinderen, in 't geheel
een nakomelingschap van 168 menschen.
De oude William Hart, die nog zeer gezond
is, nam deel aan het jubileum van ko
ning George III, bij welke gelegenheid
hij bijna doodged rongen was in de menig
te. Hij herinnert zich nog zeer goed, dat
Napoleon naar Bint-Helena werd over-
gebraoht.
Wees op uw hoede voor
Gouden regen
In tuinen en parken staat thans de
«Goudenregen* in vollen bloei. Dit jaar
vooral trekt deze sierboom de aandacht
door een bijzonder rijke bloemenpracht, die
misschien ook dit jaar, evenals alle jaren,
verscheidene slachtoffers zal maken.
Waüt de „Goudenregen' is een gevaar
lijken boom, waarvoor men niet te vroeg
en niet te dikwijls kan waarschuwen. Alle
deelen van den boom, namelijk de blade
ren, de bloesems, maar vooral de peul
vruchten, die hij' draagt, bevatten een
hoogst gevaarlijk en snelwerkend vergift,
dat vooral in het teedere orgaaisme van
kinderen doodelijke verwoestingen aan
richt.
Hoe behoedt men nu zichzelven en de
kleinen het zekerste tegen deze bron van
vergift P
Het radicaalste middel zou zijn, alle
„Goudenregens" uit te roeien en er den
aanplant van te verbieden. Door dezen
maatregel zou men zich echter herooven
van een der schoonste sierboomen, die ons
in het voorjaar een lust der oogen zijn.
Men spare den „Goudenregen® dus, doch
zorge er tevens voor, dat zijn verradelijke
eigenschappen iedeieen bekend wordeD,
Vooral onderwijzers kunnen zich ver
dienstelijk maken, door hun leerlingen ie
der jaar voor „Goudregen* te waarschu
wen. De kinderen, die van nature geneigd
zijn alles naar hnn mond te brengen, zul
len daardoor <en heilzamen schrik krij
gen voor planten en bloemen, waarvan zij
de geaardheid niet kennen.
Volgens de Jewish Chro-
nicle heeft baron Edmond een Joodsche
kolonie in Palestina gesticht. Deze ligt
in Galilea, niet ver van Damascus. en
beslaat 3000 acres land met talrijke
bronnen. De Jordaan ontspringt op het
gebied der kolonie. Voorloopig zullen 60
bekwame boerenarbeiders op de kolonie
gebracht worden. Baron Edmond wil op
zijn jongste stichting een proef nemen
met zelfbestuurzijn overige koloniën
staan onder leiding van zijn ambtenaren.
Door eigen schuld.
Aan een Duitscb paartje, dat van de
huwelijksreis terugkeerde en zich met den
sneltrein van Parijs naar Keulen begaf, is
op Belgischen bodem een onaangenaam
voorval overkomen. Bij aankomst te Na
men verliet het paar ziju coupé eerste
klasse om in den eetwagen gedurende den
rit naar Luik het middagmaal te gebrui
ken, maar was onvoorzichtig genoeg de
handbagage te laten liggen. Nauwelijks
hadden heiden hun coupé verlaten, of
twee net gekleerde heeren, van abonne
mentskaarten voorzien, namen hunne
plaatsen in. Beiden heeren stapten ta
Luik zoo spoedig mogelijk uit. Kort
daarop trad het paartje weer in zijn oor
spronkelijke coupé waar het tot zijn
schrik alle tasschen geopend zag Alle siera
den, kostbare huwelijksgeschenken en alle
voorwerpen van waarde walen meegeno
men. Van de eerste-klasse-spitsboeven is
niets bekend.
Een schrikkelijk tooneel
is gisterochtend te Marseille aanschouwd.
Ten gevolge van een twist met haar man
wilde een vrouw van 35 jaar, na hare
kamer te hebben afgesloten zich van de
tweede verdieping op straat werpen. Men
onderstelt, dat zij op het laatste oogen
blik berouw kreeg, ten minste de voor
bijgangers zagen haar, zich vastklemmen
de aan eene balustrade, hangen, luidkeels
om hulp gillende en zevenmaal zag men
haar beproeven weer op te klanteren.
Ilaar man slaagde er eindelijk in de deur
in te trappen en schoot haar te hulp.
Maar op hetzelfde oogenblik liet zij los
en plofte op het plaveisel dood.
Fransche koffie
Een merkwaardig staaltje van den toe
stand der Fransche koloniëQ kan men
vinden in een aanbesteding van 40 ton
koffie, welke in Februari van dit jaar
heeft plaats gehad ten behoeve der troe
pen en de vloot in die koloniën. Daarbij
was de protectionisiische voorwaarde ge
voegd, dat die afkomstig moest zijn uit
Fransche bezitttingen of lauden onder
de beide dames niet onderdrukken, het ener
gieke en mannelijke, blanke gelaat gaf ten dui
delijkste te zien, dat hij niet tot de gewone ar
beiders behoorde. Zijn vriendelijke humor,
in het geheel niet opdringend en toch zoo
onwederstaanbaar, bracht hem èn bij de arbei
ders on bij de adellijke familie ten volle op
zijn gemak. Verlegenheid was deren mensch
niet eigen, maar toch kwetste hij met geen
enkel woord en beweging de fijnste maat
schappelijke vormen Beleeld haalde hij nu
ook den hoed van het hoofd, wat als eene be
vestiging gelden kon.
Ten volle beantwoord werd zi;n groet niet,
daar de onde heer zijn nog bleek gelaat naar
achteren wendde, ea de dames van den bok af
toeriep, dat zij spoedig weder moesten
instijgen hij en zijn paarden reeds den vrijen
teugel wilde laten.
„Maak haast, anders zijn wij zeker te
Iaat".
Het geknarsch en gepiep der raderen deed
de vermaning voor een groot deel verloren
gaaD, waarbij de barones geringschattend
de wenkbrauwen optrok.
„Alsoi het zoo verbazend gewichtig is,
het (vertrek van mijnheer den kamerjonker
niet te verzuimen. Die zal ook zonder on
ze hulp volgens het eenmaal vastgestelde
programma te werk gaan."
Dezo sarcastische opmerking werd door
het jonge mcisjo met die trotsche zekerheid
gezegd, die gewoonlijk gebruikt wordt wan
neer men zich onder zijns gelijken bevindt.
De redder had geen gelegenheid ze op te
vangeD; bij was druk bezig de andere dame
te steunen, die zich aan het rijtuig vastge
houden had, en nu, van baar steun beroofd,
begon te wankelen.
„Papa, papa I" riep de dochter, (oen «ij
het bemerkte, het rijtuig db; deze keerde
zich echter niet meer om; men hoorde haar
niet meer en nu gleed er toch een trek van
bezorgdheid over haar gelaat. Toch klonk
er meer verwijt dan bezorgdheid in bare
woorden„Maar mama, gij beeft over al
nwe leden."
„Ik gevoel mij wel watonwel."
„De schrik het zal wel weder spoedig
voorbij gaan. Mag ik u geleiden, mevrouw
de barones Aeh, steun maar op mij."
Het scheen dat de bulp in bet geheel
niet overbodig was, die zoo ter rechter lijd
van een onbekende hand kwam. De jonge
man bokte flaks om het door hem neerge
worpen boek, waarin bjj bad loopen lezen,
weder op te rapen en ging vervolgens met
de nog steeds sidderende vronw (langzaam
voorwaarts. Hoe zeer zjj ontsteld was, be
wezen hare bleeke wangen en trots dat,
dacht zij tcch minder aan zichzelve dan aan
de anderen.
„Wat zal graaf Póhlen wel denken 1"sta
melde zij.
„Dat is mjj heel onverschillig, wanneer
hij tenminste nog denkt."
„Maar Hildel*Niet als een verwijt, als
een klacht kwam het haar over de bleeke lippen.
„Wij hadden niet moeten uitstappen. Papa
heeft het zeker niet goedgevonden."
„Dat ik in een gebroken rijtuig niet ver
der rijden wil verdedigde het meisje zich,
nu juist niet oneerbiedig, maar toch op een
toon, zoooals gehoorzame kinderen niet past.
„Maar mijnbeer meende dat het niet zoo
erg was. Gij zeidet toch riep de moe
der, den vreemdeling Ier getuigenis op.
„Ja iets ernstigs te vreezen is er niet,"
gaf deze ter bevestiging. Hij aarzelde on
willekeurig, want een verbaasde, toornige blik
trof hem uit de oogen van het meisje, dat
het hoofd trots achterover geworpen had.
„En nu houdt gij mij natuurlijk vooreen
bang sehepselije
Die spottende, verachtelijke vraag ont
lokte hem slechts een licht ophalen der
schouders,
„Zeker niet," antwoordde hij ernstiger.
„Ik verwonderde mij alleen over de zenuw
achtige haast om uit het rijtuig te komen,
tegenover de onveranderlijke kalmte, zoo
kort te voren in het gedrang aan den dag
gelegd. Dat was moed."
Als legde deze verzekering, die haar on
danks toch het bloed naar de wangen dreef,
geen gewicht in de schaal, vroeg zij ver
wonderd
„Dat hebt gij gezien
„Ik beb goede oogen," verzekerde hij.
„Dat schijnt gjj schijnt de lnidjes op
te nemen. Maar mijn hemel, wat zou er
met ons hebben knnnt* gebeuren?" Hare
lippen krulden zich trots- „Maar met een
kapotten wagen rijden en mijn gelaat
bederven laten? Men heeft er tcch
maar een."
„Dat zou cok verduiveld jammer geweest
zijn," gaf hij droog ten antwoord.
Hoe schelmsch legde zij nn het hoofdje
op zijde en boe moedwillig glinsterden die
coquetto oogen hem tegen waarachtig
twee schitterende, groote kastanjes, zoo pas uit
de schaal genomen. Hij kon geen schoo-
ner loon gekregen hebben voor het haar ge
brachte compliment.
Hij zou ze ook zeer slecht hebben kannen
wederstaan; maar hij voelde op dit oogenblik
een sterkeren druk op zijn arm en een blik
in het krijtwitte gelaat aan xijne zijde, liet
hem geen twijfel, dat zij, die hg in zijne
hoede geromen htd, er zeer slecht aan toe
was. Zg meest dat op een door hem geda
ne vraag ook wel toegeven en zeide dat
zij zich zeer zwak gevoelde en nauwelijks
meer verder kon.
„Dat behoeft ge ook nie', barones 1 Gij
moet niet te veel op nzelvo vertrouwen; wg
znllen een oogenblik gaan zitten en iets
versterkends drinken een glas wijn. Kom
met mij in de gelagkamer
„Acb, het eerste hotel?" merkte de jon
ge barones spottend op en met een wantrou-
wetden blik het logement aanziende, dat er
zeer helder en lief nitzag; maar hoe afschrik
wekkend het er ook had n oge zijn, het was de
eeDige keus; zoo bleef er hen niets over
dan er binnen te stappen.
WORDT VERVOLGD.