E
AiTErteitit- k Liilliivllii
Yallenfle Sterren.
Donderdag? 10 September 1895.
40ste Jaargang Ho. 3131.
j
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Z a t e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
UitgeverJ. WINKEL
Hiircau: SCHHSEAf» liaan, D 4.
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 8.60*
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
SCHAGER
mm
COURANT.
Op Woensdag 23 S e p t e m-
ber 1896, zal, bij gelegenheid van het 25-
jarig bestaan der „Vereertiging tot
ontwikkeling van den Landbouw
in Hollands Noorderkwartier"
een buitengewone Ledenvergadering wor
den gehouden, ten huize van den heer C.
Kieft te Winkel.
Na afloop dier vergadering zal een ge
meenschappelijke maaltijd worden gehou
den tegen f 3per couvert, met inbe
grip van een halve flesch wijn. Zij, die
hieraan wenschen deel te nemen, worden
verzocht vóór of op 18 Sept., aangifte te
doen bij den Secretaris te Alkmaar.
Aan den trein 11.25 te Noordschar-
woude, zal een rijtuig gereed staan naar
Winkel, a f 0.25 per persoon.
Men zal zich herinneren
dat de in 1892 in voorloopige hechtenis
genomen beëedigde klerk van het Hypo
theekkantoor te Alkmaar, genaamd Q.
later naar aanleiding van een door hem
ingediend verzoekschrift op v r ij e voe
tenis gesteld.1
Thans vernemen wij nit vertrouwbare
bron, dat aan genoemden persoon van we-
ge den E.A. heer Officier van Justitie is
beteekend, dat de instructie in deze zaak
is gesloten met vermelding van zijn re
quisitoir, daartoe stiekkende, dat de be
klaagde buiten vervolging zal worden ge
steld.
Het Nederlandsche Too-
neelgezelschap onder directie van den heer
W. Hart, zal op Maandag 14 Septem
ber a. s. in het locaal van den heer A.
Bruin te Schagerbrug, ter gelegenheid
van de kermis aldaar, het beroemde too-
neelstuk JPaljas van d' Ennerry ten
tooneele voeren. Aanbeveling achten wij
hier bijna onnoodig; een ieder toch kent
de accurate en ijverige manier van werken
van dit gezelschap.
Een elk zal daar dus op de meest
aangename en prettige wijze zijn avond
kunnen doorbrengen.
Roman van Bdbert Byr,
VIERDE BOEK. 26.
Hoofdstuk I.
Door een lakei begeleid, steeg Reimar de
met tapijten bekleedde trap op, die naar de
boven-verdieping der villa Ruhland voerde
Hij had niet gedaobt, weer zoo spoedig
hier te komen. De bouwplannen waren allen
goedgekeurd eo de voorbereidende maatre
gelen daarvoor ten nitvoer gebracht gewor
den; hij kon nog geen voortgaDg aan het
werk geven; eerst moest de winter 6r zijn;
zoodoende wist bij eigeDijjk volstrekt niet,
wat hij hier doeD moest; bij had nauwelijks den
tijd gehad om in Bernhausen orde op zijn
zaken te stellen, met zooveel baast bad men
hem hier ontboden. Maar groote beeren
hebben gewoonlijk zeer weinig geduld
wanneer hen een gedachte door het hoofd
gaat, moet die ook reeds ten uitvoer ge
bracht worden, of erj moet tenminste over
worden gesproken. Het zon zeker het eene
of andere idee gelden, dat die Jenisch bij
haar verboden bezoek over het eene of an
dere punt had opgevat, en het dadelijk bij
haar terugkeer in de residentie ter sprake
had gebracht. Waarom zou zij niet het
recht hebben, bem te doen ontbieden en als
toekomstige eigenares van het slot, haar
smaak tegenover den zijne stellen als zulks
maar niet geschiedde op een manier, die
hem zou doen gevoelen, dat hij van haar
afhankelijk was, dat zou hij onmogelijk kun
nen verdragenhet viel hem al zwaar
genoeg, dat zjjn mooi bouwwerk zulk eene
bestemming kreeg, dat was juist niet ge
schikt, zijn fantasie aan tevoren. Zijn lust
en ijver waren er niet minder om geworden,
maar toch, hem ontbrak die booge inspira
tie, die het opgaan in iets, ons verschaft.
Wat bijtot dasverre had moeten ondervinden,
had hem de vleugels niet geknakt, maar het
had hem de langste, de sterkste slagvedoren
doen verliezen.
Zoodoende betrad bij dit buis niet in de
zelfde stemming, als waarin bi] het de laat
ste maal bad verlaten. Volstrekt niet haas
tig volgde hij den hom voorgasnden dienaar; op
het oogenblik echter dat zy boven aan de trap
gekomen, den langen gang, die toegang tot al-
In LEMSTERLAND is een
boerderij met weiland publiek verkocht
voor f 14,000, terwijl zij 25 jaar gele
den f 41,000 opbracht.
Niet alleen de kruide-
niers, maar ook de manufacturiers te
HEERENVEEN houden nu hunne win
kels op Zondag van één uur at geslo
ten.
HetFriesche comité der
Volkspartij heeft eene vergadering op 27
dezer te Leeuwarden uitgeschreven, ten
einde te bespreken, welke middelen moe
ten worden aangewend om de nieuwe
kiezers op te wekken, van hun kiesrecht
gebruik te maken.
Prof. mr. J. baron d' Aulnis
de Bourouill, is thans definitief door
de Regeering aangewezen om Nederland
te vertegenwoordigen op het Internatio
naal Landbouwcongres te Budapest.
Da heer D. B a u d u i n, voorzitter van
de Hollandsche Maatschappij van Land
bouw, gaat op uitnoodiging der Hon-
gaarsche Regeering, als vertegenwoordiger
van den landbouw daarheen.
In het Meer bij HEEREN-
VEEN werd Zaterdagmiddag een schip,
dat hersteld was, van de werf te water
gelaten. Nauwelijk was het te water of het
zonk in de diepte weg. Een kindje, dat in
de kooi lag te slapen, kon met veel moei
te nog gered worden. Bij onderzoek bleek,
dat er een groot gat in het vlak was
vrij zeker is het vaartuig bij het aflaten
op een paal gestooten.
Uit den raad van BEESD.
Aan de orde is het verzoek der hoofden
van scholen te Ackooy en Rhenooy om
verhooging van jaarwedde, thans f 700 en
vrije woning. De burgemeester steunt het
verzoek van die twee verdienstelijke ge
meente-ambtenaren. Het wordt bestreden
door de leden V. Ackooy te Ackooy en
Waalwijk te Rhenooy.
De heer WaalwijkHet hoofd der
school te Rhenooy verdient er aardig wat
bij, aan het aflezen van deD polder alleen
reeds om en bij de f 20 1 Dat hij goed
le kamers der bovenverdiepiog gaf, iesloe"
gen, ontstond er een kleine stoornis-
Twee dames, die gereed schenen nit te gaan»
kruisten zijn weg en Reimar moest, om haar
de voorrang te laten, beleefd bljjven staan.
Hij trad daarom nog een schrede achteruit
en baalde zijn boed af; want hij herkende
op bet eerste gezicht in een van haar bei
den de prinses, die zeker een toertje ging
maken in het rijtuig dat beneden juist zoo
even voorreed.
De prinses knikte éven tot dankin baar
lief gezichtje trad evenenwei een merkbare
verandering in, het was het teeken, dat zij
Reimar herkende en hare groote oogen za
gen hem met kinderlijke naïviteit aan, ja
het scheen of zij aarzelde om door te loo-
pen, 't was, alsof zij hem wilde aanspreken
en bet toch niet durfde te doen. ZoogiDg
zij Reimaar voorbij, maar een oogenblik ia-
ter stond zjj reeds weder stil.
Een seconde stond zy in schnwe onzeker
heid, alsof zij over iets hare gedachten raad
pleegde, vervolgens echter riep zij plotseling;
,0, ja, het brood voor de zwanen. Laat
ojs het even halen, miss Parker."
De engelsche, die tot nu toe prinses He-
leue slechts maar een paar uur onderricht
in de Engelsche taal gaf, had vandaag ook
het bevel ootvangen, dat zy de princes op de
wandeling zou vergezellen en zij was, door het
plotseling vertrek van de excellentie von Sta-
ebelburg met eenige van dier plichten be
last gewordenzij was evenwel lang niet
zoo heerschzucbtig als baar voorgangster, om
een verzoek van de kleine te durven afwij
zen; zij nam bet zelfs op haar, den wenscb
van de kleino hoogheid zolvo te gaan vervul
len en snelde dienstvaardig naar de in de
nabijheid gelegen eetzaal, om zich daar van
brood voor de zwanen in den vijver te voor
zien, die hare leerlinge bij iedere wandeling
voederde, wat haar groote vreugde, scheen
te bereiden.
Het was zeker om het wachten te ver
korten, dat de prinses zich omdraaide en
Reimar aansprak.
„Ik geloof .Reimar f Mijnheer Reimar, de
bouwraad?" vroeg zy schuchter en daar hij
tot bevestiging boog, ging zy voort: „Wij
hebben elkander reeds eenmaal ontmoet."
„Het is verwonderlijk, dat hare
hoogheid dit onthouden heeft," merkte hij
op, daar hjj toch niet geheel wilde zwijgen.
„Oh, zooiots vergeet ik nooit. Gij hebt
mjj een dienst bewezen," antwoorde zij
„Die grasfonfein het is zeer lomp van
mij geweest. Gij hebt nu immers een huis
to bouwen
Hg wilde antwoorden, haar hei spreken
zijn plicht doet, zal ik niet betwisten»
doch dat moet er ook nog bijkomen, dat
hij niet zijn best deed. En na de opmer
king van den Voorzitter, dat verhooging
voor de gemeentefinanciën geen bezwaar op
levert, vervolgt de beer W.ffHet doet
er niet toeze hebben meer dan genoeg.
Als ze meer kregen, zouden ze denken
sr'k Zal er nog maar eentje vatten
De heer v. Ackooy wDe heer G. heeft
het zoo slim niet. Met het aardappelen
rooien blijven weer een groot aantal leer
lingen weg en dan heeft hij het nog ge
makkelijker."
De heer Waalwijk: »Als het minimums
tractement nu eens f 500 was, dan was
er iets voor te zeggen, maar f700 is ge
noeg voor zoo'n „durpke."
Het verzoek werd gewezen van de hand.
De Asser Ct. meldt de vol-
geude bijzonderheden omtrent den moord
le VEENINGEN
Zondagavond 10 uur ongeveer kwam
er te Zuidwolde per hondekar bericht van
Y e e n i n g e n bij den militairen
docter, dat in de herberg van Stappen
belt een huzaar door een burger zwaar
gewond was. Terwijl dr. Romeyn en de
heer De Lange, arts, zich gereed maakten
om te vertrekken, kwam er een huzaar
te paard meldeD, dat de gewonde reeds
bezweken was.
De verslagene heet Hofman, vrijwilli
ger, en lag in garnizoen te ZutfeD. Jam
mer, dat deze wanklank de algemeene op
gewektheid stoort.
Gistermorgen werden een paar Veenin-
ger jongens te Zuidwolde door de politie
gebracht en in verzekerde bewaring gehou
den als vermoedelijke daders.
Volgens nadere berichten werd een hu
zaar door een der meisjes gevraagd met
haar te drinken, waarover de jongen, met
wien het meisje uit was, weinig was ge
sticht. Er ontstond ruzie, deze werd ech
ter bijgelegd. Toon de huzaar later met
audereu uit de herberg maar Duiten ging,
kwam hij even daarna terug, terwijl het
bloed hem uit een wonde in de borst
gutste. Tien minuten later overleed hij.
Hij was in 4 hart getroffen.
vergemakkelijken, dat bij haar zichtbaar zoo
zwaar viel, maar eer hij nog een woord
had kunnen zeggen, wendde zy zich tot den
bediende, die een paar pas verder op Rei
mar stood te wachten.
„Het is vandaag zoo vochtig koud, vrees
ik. Wil je er even voor zorgen Boumann,
dat mijn voetenzak in het rjjtuig gebracht
wordt."
Een oogenblik scheen het, alsof Boumann
zich bedenken wilde; een oogenblik later be
stond or voor hem geen twijfel meer, wat
zijn plicht was. Hy ging het bem gegeven
bevel van de prinses ten nitvoer brengen
en liet die onbekende grootheid aan zijn lot
over, te meer daar prinses Helene dien man
de eer scheen te willen gunnen, van een
kort gesprek met hem te houden. Om zijne
aarzeling goed te maken, gleed hij met
groote bereidwilligheid de trap af.
Hij was nauwelijks verdwenen toon de
prinses kortweg Reimar's antwoord op haar
vraag afsneed. Zy trad zeer dicht bij hem
Alle besluiteloosheid en verlegenheid in haar
we'.en was verdwenen. Met een blik' over
tuigde zij zich nog wantrouwend, of er niets
te vreezen was en of zy niet beluisterd wer
den, vervolgens fluisterde zij bem^ eenige
woorden toe.
„Neem n in acht! Men heoft iets kwasds
met n voor i"
Hij zag verwonderd op haar neer. Zijn
eerste gedachte was, dat er in haar hoofdje
een kleine verwarring hed plaats gevonden;
hij herinnerde zicb, dat er omtrent de prin
ses versoheidone praatjes in omloop waren,
over bare hulpeloosheid bij een eerste
ontmoeting. Nu was er van een
hulpeloosheid niets meer te zien. Integen
deel, hy moest er inwendig om lachen, met
welk een groote behendigheid zij de beide
lastige getuigen elk een kant had uitgezon
den, eenig en alleen om een paar minuten
onder vier oogen met hem te zijn. Geen
spoor van verlegenheid of goostesverwarring
toonde zich in haar blik of gelaat, slechts
een ongewone opgewondenheid, die eebter
alleon ontsproot uit het gewicht harer waar
schuwing.
„Met mij P" zeide hy met een uitdrukking
vol twijfel.
„Met u. Ik heb uw naam heel nauwkeu
rig hooren noemen. Gy zult vernietigd wor
den," antwoordde zij dringend.
„Vernietigd
«Ja, vernietigd. Ik heb het heel goed
verstaan."
„Door wiel" Hij kon een glimlach toch
niet onderdrukken.
„Dat weet ik niet. Alles bob ik niet be-
E e r g i s l e r n a c h t ontstond
op de ZAANDAMSCHE kermis een hevige
twist in een koffiehuis. Een man werd
beschuldigd van diefstal van een stel bil
jartballen. Een matroos mengde zich in
het gevecht en bracht den vermoedelijken
dief met zijo mes een zoo ernstige wond
in de borst toe, dat de man kort daarna
bezweek.
Mishandeling van een
kind.
Omtrent de mishandeling van een kind
te OUDE-PEKELA, schrijft de Prov.
Gr. Ct.
Vrijdagavond ontdekten de buren van
een zekere arbeidster Johanna v. d. Tauk,
die aan den Wedderweg woont, en hare
beide kindertjes alleen te huis had gelaten,
dat een knaapje vaD 3 jaar vreeselijk was
geslagen en mishandeld. Het kind werd
door dr. De Groot, in 't bijzijn van de
politie geneeskundig ouderzocht en de
waarheid bleek maar al te wel, Met een
karwats was 't jongentje vreeselijk geslagen
.en met een touw om den hals heen en
weer getrokken. Van deze mishandeliug
werd beschuldigd zekere Frederik Frans
van de Fransosenfamilie, die veel bij
de jonge weduwe thuis kwam en in onge
oorloofde betrekking met haar leefde. Spoe
dig wist de politie hem op te sporen. Na
dat hij in verhoor was genomen werd hij
in de provoost ten gemeentehuize des
nachts opgesloten. Zaterdagmiddag werd
hij geboeid naar Winschoten getranspor
teerd. Tegen den avond verschenen eenige
leden der rechtelijke macht om de zaak
verder te onderzoeken, wat nogal aanlei
ding gaf tot volksoploopen. Vooral toen
de moeder werd opgebracht om verhoord
te worden, deed het saamgestroomde volk
vele verwijtingen hooren.
De Winsch. Ct. deelt verder mede, dat
de moeder zondagavond, niettegenstaande
den toestand van haar kind, met de bij
haar inwonende slecht bekend staande
Jantje Borgman, liep te wandelen. Het
publiek was daarover zeer verbitterdin
groote menigte werden beiden achtervolgd.
De moeder wist zich, door een zijlaan in
te slaan, uit de voeten te maken; doch
gemelde Jantje werd het zeer lastig ge
grepen,"
„Hoogheid dwaalt zeker. Een misver
stand," veroorloofde hij zich op te merken
zy werd daardoor nog opgewondenor.
„Neen, neen 1" verklaarde zy met angsii-
gon nadruk. „Ik weet het zeker. Ook dat
er een brief bij te pas komt. Ik was er
bij, voor de verloving van papa met Hilde
Brandolf. Toon werd bet afgemaakt (usschen
excellentie Stachelburg en die
Ze hield plotseling op, want haar opmerk
zaam oog had miss Parkor ontdekt, die met
vlugge sehreden mot het brood terugkeerde,
dat zij onder het gaan in een papier wik
kelde.
Prinses Helene was dadelijk een stap te
ruggegaan en knikte Reimar genadig toe,
en boe ijverig zy zooeven ook tot hem ge
sproken had, zy gaf hem nu op den meest
wellevenden toon de verzekering, dat het haar
verheugd had hem weder te zien het gewo
ne formulier, dat zy geleerd was te zeggen.
Hij nam deze verzekering met een stom
me buiging in ontvangst. Een vraag te
doen, gaf bier geen pas. En tocb, hoe gaar
ne bad hy haar teruggehouden en met vra
gen bestormd, bem te verhalen en uiteen te
zetten, wat zy hem zooeven had gezegd.
Hllde verloofd mot den Prins. Had hy het
wel goed verstaan Het snoerde bem het
hart ineen, haar naam bad hem getrofLn
als een stoot en toch werd het weder hel
der in zyn gemoed, als ware eon lichtende
zonnestraal daarbinnen gedrongen. Das niet
zooals mon gehoond en gelasterd bad
maar in alle eer en deugd, trots on ongenaak
baar zoo, zoo bad zy het bedoeld, toen
zy van de hoogte sprak waarnaar zy zoo
vurig verlangde. Verloren voor hem, maar
toch goddank auders dan hij gevreesd had.
Dat nam een leelyken sluier van Hilde weg.
Of het echter in do werkelijkheid wel zoo
ware Hier in huis moest men daaromtrent
alles toch weten. Het verlangen om den we
der terugkeorenden bedionde daaromtrent in
lichtingen te vragen was zeer machtig;
maar hij hield de vraag toch terng.
Hij volgde zyn geleider door den gang naar
een dwarsgang, zonder dat hem een oogen
blik uit de gedachte kwam, of het waar was,
dat Hilde met den prios veiloofd was.
Wat beduidde voor hom naast dezo ge
dachte betgeen juist Helene echter zwaar
der sahean te tillen
Nog altijd met diezelfde gedachten bezig,
trad hij de voor hom geopende kamer bin
nen. Hij had gemeend, ook ditmaal recht
streeks door den prins ontvangen te worden,
maar de bediende had hem roeds medege
deeld, dat hem bevolon was, mijnheer Rui-
maakt.
De veldwachter, die tusschen beiden
was gekomeD, ,wist het publiek met de
blanke sabel niteen te drijven.
Aa n ;de n te Nieuwe Niedorp
gehouden kolfwedstrjjd bij den heer
P. Haringbuizen, werd door 23 personen
deel genomen. De prijzen werden gewon
nen door de heeren J. Westerman te Bar-
smgerhorn met 144 punten; J. B. Wilken
te N. Niedorp en J. Ootjers te Barsinger-
horn behaalde beiden 140 punten zoodat
genoemde heeren moesten kolfen om de
lste en 2e premie; daarbij bleef/. B. Wil
ken winnaar van de lste en J. Ootjers vm
de 2de premie. De serie-prijs werd gewon
nen door den heer J. Helder van Barsinger-
horn met 57 punten.
Door den heer J. Westerman werd nog
een zeldzame serie gemaakt van 59 pun
ten.
Bij het biljarten werd de prijs ge
wonnen door den heer A. Haringhuizende
lste premie door den heer C. JkilkeneuAe
2de premie door den heer J. B. Wilken al
len te Nieuwe Niedorp,
Te Kolhorn is het weer
aan alles te merken, dat de kermis in
aantocht is. De boomen langs de straat
zijn netjes gesnoeid, do tuintjes keurig
in orde en de huizen krijgen langzamer
hand een uiterlijk om ze door een ringe
tje te halen. De kinderen genieten al
van de voorpret en zijn drukker, zange
riger en woeliger dan anders en ook la
ter dan gewoonlijk bij den weg. Slagers,
ververs, bakkers en timmerlieden ontwik
kelen eene meer dan gewone werkkracht
en zorgen dagen vooruit al vcor de tijden
die in aantocht zijn. Maar het grootste
nieuws is wel, dat Potharst komt. Het
gezelschap uit den Amsterdamschen Salon
zal Maandag 14 September eene voor
stelling geven in de baan van den heer
Kist. Wie dit gezelschap kent, zal ten
zeerste ingenomen zijn met dit nieuws en
des avonds niet op het appèl mankeeren
en wie het niet kent, wordt thans in de
gelegenheid gesteld, kennis te maken met
krachten, die elders uitstekend voldaan
hebben. Men geeft Martin de Kruier,
mar bij dsn adjudant te brengen. Zoo
doende stond bij dan ook tegenover dien
persoon.
„De accaraatheid in persoon, heer bouw
raad t"
Tusschen hen beiden werden eenige be
leefdheden gewisseld, voordat von RiDgseis
weder voor zijne schrijftafel terugkeerde,
vanwaar hy een kistje sigaren nam om er
Reimar een aau ie bieden.
Zwijgend weigerde Reimar.
„Hoogheid heeft mij laten roepen," voeg
de by er bij, om zoo spoedig mogelijk tot
bet eigenlijke doel zijner komst te geraken,
„Zeker, zeker. Hot was geen bezorgdheid
over het werk, dat wij n stoorden. Gij
zult nog wol niet rechtstreeks aan het werk
zyn gegaan, nu in den herfst."
„Toch wel," antwoordde Reimar. „Wij
zijn yverig in de weer en willen den tjjd zoo
nnttig mogelijk besteden en trachten af te
maken, wat nog te maken is."
„Zoo, werkelijk zeer goed I" liet von
Ringseis zoo als gewoonlijk zyn byval hoo
ren, maar meende, dat de tegenwoordigheid
van den bouwraad niet zoo noodwendig zon
zyn. „En daar ge na eenmaal hier zijt, is
er ook niets meer aan te veranderen. Af
stel van de zaak is niet zeer goed mogelyk.
Ik moet u evenwel verzoeken, dat gy het
ditmaal met mij voor lief nemen moet."
Reimar liet zich, na do toevoeging, dat
het slechts eenige minuten zon doren, op een
stoel neder en vroeg om de zaak te weten
te komen, wat er van hem verlangd werd.
De houding van den anders altijd vriendelij
ken officier moest hem vreemd voorkomen. Hjj
was ook nu beleefd en voorkomend, maar
er lag toch iets gedwongens over zyn we
zen; men had bijna kannen aannemen, dat
bet uit vorlegenheid geschiedde, dat hij tel
kens en telkens in de papieren op zijn
schrijftafel zocht en het een of ander ver
legde, om hot con oogenblik later weer op
te nemen. Ook zjjn mond roerde bij in dien
tnsschentijd niet mot zyn gewone gemakke
lijkheid.
„Eigenlijk een recht onaangename zaak.
Het dost mij werkcljjk leed zonder twij
fel zal het ook n verrassen- Er zijn name
lijk omstandigheden gekomen, die de aange
gane verbintenissen met Bornhansen, zouden
kannen te niet doen."
Verwonderd zag Reimar op. „Zouden de
plannon
„Niet zoozeer dit, maar veel meer
Von Riugaeis scheen weer ieis te zien, dat
niet goed lag, „ja, veelmeer, de nitvoering
de luiding."
„Hoe moet ik dat begrijpen."
