Het loon van den verrader.
Vervolg
Binnenlandsch Nieuws.
Burgerlijke Stand.
Gemeente Winkel.
Ingeschreven van 1 31 Augs. 1896.
Geboren2 Aug. Pieter, z. v. J.
Fijnhecr en van J. Pennekatnp. 5 dt.
Gijsbertus, z.v. A. Kuiper on van T.
Oortgjjsen. 6 dt. Klaas, z. v. Klaas
Kaaij en van N. de Maijer. 8 dito.
Marijtje, d. v. D. Fijnheer en van A.
Blaauboer. 10 dito. Aldert, z. v. J. No
bel en van A. Helder. 22 dito. Pie
ter z. v. H. Dekker en van A. Bakker.
Ondertrouwd14 Aug. Jb. Molenaar,
jm,, oud 23 jr. en T. Kwantes, jd. oud
23 jr.
Getrouwd 16 Aug. Willem de Boor-
der, jm., oud 28 jr. en Jansje Middel
koop, jd.? 22 jr. 29 dito. Jb. Molenaar,
jm., 23 jr. en T. Kwantes, jd25 jr.
Overleden13 Aug. Elbert Boor, ia
den ouderdom van 11 jaren, z. v. S.
Boor en van J. Pater.
tigen scliuurlap in steenkolenasch en schuur
daarmede den haard zoolang, tot alle on
reinheid verwijderd is. Ten slotte laat
ik het met schuurpapier nawiijven. Het
koperwerk wordt met fijn schuurpapier
afgewreven ea is spiegelglad.
Over de nawerking van
Thoma8-Slakkemeel. In het voorjaar
van het vorige jaar (1895) werden op de
landbouwschool ts Stromberg proeven ge
nomen met Thomas-Slakkemeel en Super-
phosfaat voor haver met klaver, op deze
wijze uitgevoerd, dat steeds een veld met
Thomas—SlaVkemeel 'en een met Super-
phosfaat op elkander volgdenelk veld
ontving nog evenveel phosfoorzuur. Tege
lijk werd nog de noodige chilisalpeter aan
gevoerd. Omtrent deze proeven meldt de
directeur dier school het volgende
In het Thomas-slakkemeel werd per
morgen 86.81 pond in citroenzuur-zout
opgeloste phosphorus toegegevenin het
superphosphaat 26.59 pond in water op
geloste phosphorus. De haver was in
doorsned^ goed, maar die van het Tho-
masslakke-veld iets beter, dan op het
superphosphaat-veld. Daar hel hoofd
doel van dit onderzoek was, de nawer
king na te gaan, gold het dit jaar hoofd
zakelijk den stand van het klavergras te
beoordeelen.
Daarbij was nu gebleken, dat alle vel
den, welke in het vorige jaar Thomas-Slak
kemeel hadden ontvangtn, een aanzienlijk
hooger bedrag opleverden, dan die met su-
perphosfaat waren behandeld. Het verschil
was zelfs zoo sterk, dat het den maaiers
bij het snijden opviel. Vooral is nog
op te merken, dat de proeven zijn geno
men op zwaren klei-mergelgrond, dus op
een bodem, waarvan veelal beweerd wordt,
dat hij voor Thomas-Slakkemeel niet zoo
dankbaar is, als bijv. de lichte zandgrond.
Mag men dus op enkel goeden klei
grond aan het superphosfaat de voorkeur
geven, omdat het daar beter werken zal
dan het Thomas-slakkemeel, zoo gaat niet
op bij zeer zwaren grond, en is daar voor
deu klaverbouw het Thomas-slakkemeel
bij uitstek aan te bevelen. Nog moet
worden opgemerkt, dat het aangewende
Thomas-slakkemeel 84% citroenzuur op
lossing aanwees, wat in ieder geval tot het
goede resultaat aanmerkelijk zal hebben
bijgedragen.
Zonnebloemen als voeder
voor hoenders. In Engaland beweert
men, dat het beste voeder voor hoenderen
het zaad van zonnebloemen is, welke niet
alleen het eier-leggen zeer bevordert,
maar ook een buitengewonen glans geeft
aan de vederen van het hoen. Het voor-
deeligste moet de teelt zijn van de groot
ste soort, gelijk ze in Rusland, Hongarije en
China in aanzienlijke uitgestrektheid ge
teeld wordt toch levert onzen gewone zon
nebloemsoort insgelijks een bevredigend
beschot. In Zuid-Duitschland, vooral in
het Badensche Rijndal, treft meu ze veel
vuldig aan op de aardappelvelden en op de
kanten daarvanzij heeft op die wijze
nog een aangename zijde. Maar ook in
minder warme streken geeft de zonnebloem
nog rijpe zaden in ieder geval wordt haar
aanbouw bij hooge eierprijzen zeer goed
beloond. Men heeft ze ook met goed ge
volg jaren aaneen in directe vermenging met
maïs verbouwd, en beiden met goed ge
volg gebruikt als hoendervoedsel.
Al te haastig.
„Tom een woordje 1"
„Gauw dan, ik heb haast*.
„Wat hebt gij uw paard toen het on
langs ziek was, ingegeven P*
„Een lepel terpentijn*.
John is gauw naar huis gehold en heeft zijn
ziek paard, een prachtigen draver, ook een
lepel terpentijn ingegeve.D, waaraan het ai-
me beest nog denzelfden dag sterft.
Toen hij Tom eenige dagen later weer
zag, zeide hij: „Nu uw geneesmiddel is
prachtighet paaid is er dadelijk aan
gestorven".
Tom: „Nu, het mijne ook 1 maar gij
liet mij niet uitpraten, om het te zeggen,
gij liept zoo haastig weg*.
Eene verloving van 25
jaren is zeker overal eene zeldzaamheid.
Zij zal over 1% jaar te Berlijn voor
komen bij een paar, dat zich in Januari 1873
heeft verloofd, maar hnn huwelijk uitge
steld heeft wegens het verzet eener ver
mogende erftante, die pas dezer dagen over
leden is. En om den rouw over haar
dood èn omdat zij hun huwelijk thans
niet willen laten beginnen vóór het zil
veren feest hunner verloving, heeft het
bruidspaar besloten tot Januari 1898 te
wachten. Zij hebben nu eenmaal wachten
geleerd en tellen pas 47 en 42 jaren
Dat zal wel w a a r z ij u
Een gevangenisdokter, zijn oordeel uit
sprekende over een moordenaar, die tot
levenslauge gevangenisstraf veroordeeld
was, schreef: „De veroordeelde is zóo
zwak, dat bij een levenslange gevangenis
straf onmogelijk zal kunnen uithouden."
Dan is het te laat. Jan:
Ik zal blij zijn als ik eindelijk eens oud
genoeg ben om te mogen doen wat ik
verkies 1
Vader (peinzend)Jawel, maar zoodra
je zoo oud bent, taak je ook al getrouwd.
Galante bedelaar. „Hoe
tan een sterk gezond man als gij, zich
verlagen, tot bedelarij P"
„Ach Mevrouw, dat is het eenige be
roep dat ik weet, waarin een gentleman
oen Bchoone dame als gij zijt, mag aan
spreken zonder eerst ran hrar voorgesteld
fe zijn."
T n het zuiden van Rusland
heerscht groote nood wegens het misluk
ken van don oogst. Het bestuur van het
landschap Odessa heeft een som van
300,000 roebel beschikbaar gesteld om in
de eerste behoeften der plattelandsbevol
king te voorzien.
Onze kinderen- Eleje: Ma
ma, wanneer ik eenmaal trouw, krijg ik
dan een man als pipa.P Mama: „Ze
ker mijn kindElsje„En wan
neer ik alleen blijf, word ik dan een oud
lijk als tante Anua Mama„Ze
ker Elsje (uoet een zucht): „Ach,
wij meisjes zijn er ook in elk gevai
slecht aan toe
Afkeurend oordeel. Tante:
„Nu, Lize, hoe is u het muziekavondje
bij mevrouw H. bevallen Bakviscü-
je„Ach tantelief, het was daar niets
anders dan „Liederen zonder taarten
Kindermond. Vader: »Zeg
eens, Kareltje, hebt gij veel vrienden op
school P" Kareltje„Neen, geen een.*
Vader„Wel, hoe komt dal P*
Kareltje Ja, ziet u, de jongens, die mij
knoeien, kan ik niet uitstaan, en die ik
knoei, mogen mij niet lijden.*
Trouwen in Korea.
Het is een geluk voor de trouwlustige
Koreanen, dat het lijk der koningin, die
iu October van het vorig jaar werd ver
moord, inAugustus is begraven. Niet voor
dat deze plechtigheid geschied was, mocht
de koning uitzien naar een nieuwe ge
malin, en zoolang de koning nog jong
gezel ot weduwnaar is mag in Korea, naar
oud gebruik, geen huwelijk plaats heb
ben. Eerst moet de koning een keus doen
en de beschaafde volkeren van het
Westen kunnen daaruit iets leeren het
wordt niet als zijner onwaardig beschouwd,
wanneer zijn oog valt op een arm meisje
van zeer geringe afkomst. De keuze des
konings heft haar opbovendien haast
een oud-adellijk geslacht zich haar als
dochter aan te nemen.
„En met hoevelen zegt ge, dat ge zijt
„Twee en twintig, Excellentie, mijzelf
medegerekend, doch ik
„Daarover behoeft ge u niet druk te
makenhet zal geheel aan u liggen, u
ons vertrouwen en de gunst van den
Czaar waardig te toonen.*
„Ik verzeker u, dat we volstrekt geen
politieke doeleinden op 't oog haddeD.*
„Dat gaat me voorloopig niet aan, hebt
ge de lijst, uwer medeleden meegebracht P*
„Hier is ze, Excellentie.*
De hoofdcommissaris der geheime poli
tie nam het papier, dat hem overhandigd
werd en vergeleek zijn inhoud met een
ander stuk op zijn lessenaar.
„Belinski* las hij en keek den man
voor hem scherp aan j „is hij ook een
van de uwen P*
„Hij behoort ook tot onze club, maar
ik verzeker u, wij kwamen slechts samen,
om Fourier en Proudhon te lezen."
„Zooals ik u zeide, kan ik daar alle
maal niet naar luisteren. Zwijg das daar
over en antwoord alleen op mijne vragen.*
Hierop onderzocht de generaal nogeens
de lijst en mompelde binnensmonds Bar-
din, Lubanow, Sobotin van deze laat-
sten was me niets beker.d.' Dan ging
hij verder„Gij hebt goed gehandeld, Rado-
witscb, en ge kunt ervan overtuigd zijn,
dat de regeering niet ondankbaar is jegens
degenen, die haar diensten bewijzen. Uwe
laatste daad zal niet alleen uwe voorgaan
de fouten uitboeten, maar u daarenboven
nog rijk loon bezorgen."
„Mag ik zoo vrij zijn u nog iets te
vragen, Excellentie
„Spreek ronduit, waarom beeft ge zoo
Ik heb u gezegd, dat ge u niet behoeft
bang te makenik heb wel zooveel in
vloed, dat ik kan houden, wat ik beloofd
heb."
„Dat is goed, maar toch, maar toch
„Nu? Wat wilt ge?"
„Ik geef geen cent meer voor mijn le
ven als het uitlekt dat ik het was, die al
les heb aangebracht.*
„Daar hadt je aan moeten denken, vóór
dat ge u bij die club aansloot. Doch wat
zullen we nu doen, om je te bescher
men
„Geen onderscheid maken tusschen mij
en de anderen en mij ook gevangen ne
men."
„Ge wilt dus met de anderen gegrepen
worden
„En aangeklaagd."
„Goed, en ook veroordeeld, als je wilt.
En dan
„Dan zou ik graag hebben, dat mij met
Je minder schuldigen gratie werd verleend,
om zoodoende alle verdenking van mij af
te schudden."
„O zoo, nu versta ik je. Goed, ge
kunt gerust zijn, het zal allemaal zoo ge-
beureD, ge behoelt u volstrekt niet meer
ongerust te maken".
„Dank u, dank u, Excellentie. Heeft u
mij soms nog iets op te dragen
„Neen, ga maai*.
De hoofdcommissaris glimlachte, toen de
spioD weg was.
„Werkelijk sluw overlegd" zei hij bin
nensmonds.
„Hij wil bt handt ld worden zooals zijne
medegevangenen, opdat diegenen, die mo
gelijk zouden oitkcmen, het bem niet las
tig zouden maken. Nu, zijn wil zal ge
schieden, hij zal hebben wat bij eer-
langt*.
Nog denzellden avond vond de inhcch-
tenisr.emii g plaats. 'Verrasten het minste
verraad niet vermoedend, werd de geheele
club, die uil studenten, kunstenaars en
jonge doctoren bestond, in boeien geslagen.
Ze ontkenden zoo beslist mogelijk tegen
de Regeering te hebben samengezworen en
verzekerden, dat ze slechts sociale en vol
strekt geen politieke quaesties hadden be
sproken. De manschappen van generaal
Wladomirowitsch trokken minachtend de
schouders op. Onder de 22 bevond zich
ook Radowitsch, die het meest van allen
zijn onschuld betuigde.
Een maand later vond de veroordeeling
plaats. Radowitsch was niet als getuige
opgeroepen, maar bevond zich op de bank
der beschuldigdenallen werden schuldig
verklaard. Twaalf hunner werden naar
Siberië vcrbanneD Radawitsch sidderde on
willekeurig, toen hij zich met de overige
negen ter dood hoorde veroordeelen, of
schoon hij wist, dat, volgens de afspraak
met generaal Wladomirowitsch, alles zoo
in zijn werk moest gaan.
„Veroordeeld, om gefusilleerd te wor
den" ztide hij klappertandend van schrik,
terwijl hij de laatste woorden van het von
nis herhaalde, dat den volgenden morgen
op de vestingmuren zon voltrokken wor
den. Wel trachtte hij zich dadelijk gerust
te stellen die woorden betroffen hem niet
de ezaar zal immers wel zijn woord hou
den, zelfs tegen verradersanders zou er
in de toekomst niemand meer gevonden
worden, die hem op dat gebied zou ten
dienste staan.
Belinski en de overigen waren spoedig
vertrouwd met hun lot ea na een haastig
vaarwel aan hunne gelukkige kameraden,
werden ze in hunne cellen teruggebracht.
Eenige der gevangenen sliepen zoo ge
rust, alsof hun het verschrikkelijk drama
van den volgenden dag volstrekt niet aan
ging. Zoo was het niet met Radowitsch.
Als een wild dier, dat in ean kooi is op
gesloten, liep hij voortdutend op en neer,
van tijd tot tijd angstig aan de deur
luisterend, of hij nog niet de voetstappen
van den bevrijder vernam, die komen zou
om bem aan de vrijheid en de genoegens
des levens terug te schenken. Maar al te
langzaam ging die lange nacht voorbij, wijl
zijn bevrijder zoo onbegrijpelijk lang weg
bleef. Hij bad generaal Wladomirowitsch
in de gerechtzaal gedurende het proces nog
meermalen gezien en het had hem toege
schenen, alsof deze hem door blik en tee-
kens had willen beduideD, dat alles in or
de was.
De twee opzichters, die Radowitsch
moesten bewaken, deden vergeefsche moei
te om hem te nopen, zijne rustplaats op
te zoekeD. „Hij kan elk -dögenblik ko
men," stamelde hij, „en het is beter dat
ik wakker ben, er mccht eens een misver
stand plaats hebben."
Zijn keel was verdroogd, zijne tong
kleefde aan 't verhemeltetoch wees hij
elke verfrissing van de hand en wilde wa
ter noch wijn hebben. Het angstzweet
parelde op zijn voorhoofd sidderend
schrok hij terug voor den dreigenden
dood.
Eindelijk begonnen zwakke lichtstralen
door de verweerde ruitjes zijner cel te
dringen. Het waren de eerste stralen van
den dag, die aan 't leven der veroordeel
den een einde zou maken. En nu begon
Radowitsch in koorstachtige haast aan zij
ne bewakers te vertellen, dat zijne ver-
oordesling slechts voor dea vorm was. De
beide mannen zagen elkaar veelbeteekenend
aan, toonden echter dadelijk medelijden
met den armen man, doch zeiden geen
woord.
Na eenige minuten waren alle tien,
wier laatste uur weldra zon slaan, in de
ruimte voor de gevangenis verzameld.
Negen hunner waren gelaten en berustten
reeds in hun lot door hen was bet
smartelijkste van den doodstrijd reeds ge
streden. Je tiende echter was aan de
wreedste pijnigingen ten prooi. Een vree-
selijke doodsangst teekende zich op
zijn taankleurig gelaat. Zijn lippen be
wogen zich krampachtig, zijn oogen rol
den in hanne kassen hij was razend uit
vrees voor den dreigenden dood.
„Kom Dimitri", zoo riepen de negen,
„wij allen moeten toch eens stervenbe
ter, dat ons leven nog waarde heeft tot
uitwissching onzer schuld."
„Toe, laat toch je hoofd niet hangen",
zei een ander, „geef aan die kerels het
genot niet, je zoo terneergeslagen te
zien.*
„Er is bepaald een misverstand in 't
spel, het kan niet waar zijn", zuchtte de
ongelukkige Radowitsch, „waar is gene
raal Wladomirowitsch."
„Hij is nooit bij de terechtstellingen
tegenwoordig* antwoordde de soldaat, tot
wien zich Radowitsch met deze vraag ge
wend had. „Hij heeft zijne bevelen reeds
den vorigen nacht geg6ven."
Hierop zette zich de treurige stoet der
ter dood verwezenen in beweging en sloeg
den weg in naar de vestingwerken. Een
priester, met een kiuisbceld in de hand,
ging voorop, de verooi deelden, in een
doodskleed gehuld, dat uit een kort lin
nen hemd bestond, volgden elkaar op den
voet. De zon was nog niet boven de kim
men gerezen, toen de stoet meer en meer
de pliats der terechtstelling naderde. Het
leven der veroordeelden kon nog slechts
met minnten geteld wordenelke schrede
was een sehiede dichter bij den dood.
Eindelijk bereikten ze de bestemde plaats.
Meu htd lien palen iiTden grond gesla
gen, ran welke de veroordeelden vastge
bonden werden. Ycor hen plaatste zich
een aldeelirg soldaten. Schitterend weer
kaatste het glanzende licht der epkomen-
de zen in de wit geschuurde loepen der
gewerer. Op zijde stond een efficier, die
het teeken des doods zon geven.
En nu werden de laatste voorbereidse
len gemaakt. Het kruis werd nog eens
den veroordeelden ten laatsten kus ge
reikt dan werd door een heraut van het
gerechtshof het vonnis voorgelezen en een
staf in tweeën gebroken, waarvan de
stukken voor de voeten der slachtoffers
geworpen werden. Diepe stilte heerschte
op het oogeublik, men had het vallen van
een speld kunnen hooren. Daar gebeurde
plotseling iet-1, dat men niet verwacht had.
De officier, dio het teeken van het
vonDis zou geven, commandeerde rechts
omkeert en trok met zijn troep heen. Aan
de veroordeelden werd toen medegedeeld,
dat de Czaar hun gratie verleende. Ze
werden van de palen losgemaakt. Het was
hun, alsof ze uit een benauwde droom ont
waakten, en ze schenen hunne ooren niet
te kunnen gelooven. Dan vielen ze elkan
der om den hals en wenschten elkander
geluk, dat ze aau het leven wareu weer-
geschonken. Slechts een hunner stond nog
stil en zonder een teeken van blijdschap
te geven aan den paal gebonden. Toen
men hem losbond, viel hij voorover op
zijn gezicht.
„Hij is buiten kennis*, soldaat, „vlug,
water
De dokter trad naderbij en onderzocht
deu man.
„Weg met dat water, het is niet meer
noodig,* zeide hij daarna rustig, „hij is
van angst gestorven.*
De doode was Radowitsch.
„Gratis lucht voor wiel-
rijders" is het opschrift van een uithang
bord aan een winkel in Kansas Cily,
Verg. St. De eigenaar heeft een lucht
pomp ter beschikking van voorbijkomen
de wielrijders.
De verschillende deelen
van het menschelijk lichaam wassen .niet
in dezelfde mate. Hoofd en hals verdub
belen zich van de geboorte tot het oogen-
blik van volwassing, de romp bereikt het
drievoudige, de bovenextremiteiten bereiken
het viervoudige, die van onderen het vijf
voudige van hunne oorspronkelijke grootte.
Deze groeiïug geschiedt echter niet gelijk
vormig. De arm verdubbelt zich in de
lengte tot het vijfde levensj iar en verdrie
dubbelt zich tot het veertiende levens
jaar de hand verdubbelt zich tot het
zevende jaar, verdrievoudigt tot men vol
wassen is het been wordt tweemaal zoo
lang tot het derde, en groeit tot het
viervoudige tot men twaalf jaar ishet
dijbeen toont den grootsten wasdom, het is
bij volwassenen vijf tot zevenmaal zoo
groot als bij de geboorte. De voet be
reikt slechts de helft van dezen wasdom
want het is bij volwassenen, drie-en-een
halfmaal zoo groot als bij de geboorte. De
voet is zoo lang als de schedel, maar
slechts tot het tiende jaar, van welken tijd
af de schedel korter isde voet kan veel
beter met de hand vergeleken worden,
want in 't algemeen is hij zoo lang als
de omvang van de hand.
Amerikaansche moraal.
Te Boston verscheen eenigen tijd gele
den eeu boek „Pushing to tbe front,"
dat het doel heeft, jonge menschen den
weg naar succes te wijzen.
Aan dit boek zijn de volgende thesen
ontleend
I. Wacht niet op een gunstig mo
ment, maak het zelf.
II. Men geve een jongen man gedeci
deerdheid en systeem en niemand zal
kannen zeggen, waar zijn succes op
houdt.
III. Verlies geen minuut van uw tijd
Wanneer een man van genie, als G 1 a d-
s t o n e altijd een boek in de zak draagt,
uit vrees, een oogeublik van zijn leven
ougebruikt te laten voorbijgaan, waartoe
zou dan een man van middelmatige be
kwaamheden zijn toevlucht moeten ne
men.
IV. Houdt u alleen met de vraag be
zig, hoe carrière te maken. Waar zijt gij
voor geschikt Dat is de vraag dezer
eeuw.
V. Geef u geheel aan één bepaalde
«aakSchuif niet, door ijdel treuzelen,
op den langen baanDenk niet aan
verschillende zaken, maar slechts aan één
enkele, maar grondig en voortdurend.
VI. Verlies geen tijd in droomerijen
over het verleden en de toekomstwees
bereid het heden te benutten.
VII. Wees goed van humeur en ge
wen u het leven onderhoudend op te
vatten.
VIII. Heb goede manieren. De man,
die deze bezit kan rijkdom ontbeeren, alle
deuren staan voor hem open overal komt
hij, zouder te betalen, binnen.
IX. Het grootste talent is niet zoo
veel waard als takt en menschenkennis.
Het laatste vooral ruimt veel bezwaren
weg 'op den „reubaan* des levens. Nederl.
Personen op leeft ij d en
kinderen van een tamelijk zwakke consti
tutie, wier maag het met geen mogelijk
heid kan uitzingeD, om een tamelijke hoe
veelheid voedsel te verwerken, kan wel op
geen betere wijze de noodige warmte toe
gevoerd worden, dan door het gebruik van
byenhoni-g, die dadelijk door het
bloed wordt opgenomen en daarop een gun-
stigen iuvloed uitoefent.
Bij een stierengevecht „a-
vec mise h mort" te Bavonne heeft
nn niet enkel het bloed van stieren en
paarden gevloeid' een matador en een picador
weiden gekwetst, en de matador Pentiiloio is
door een stier zoodanig in de buik gestoo-
ten, dat hij weldra overleed.
Acht dagen geleden
kreeg iemand te Trier een wondje aan de
onderlip; bij het rookeu eener sigaar kwam
nicotine in de wond, tengevolge waarvan
hij bloedvergiftiging kreeg en thans over
leden is.
Eene voorzichtige zelf-
moordeDares werd verleden Woensdag na
bij Berlijn uit de Spree opgehaald,
Tegen 5 uur 's namiddags hoorde men
van den rivierkant gillend geroep om hulp
en ontdekte op het water drijvende, het
lichaam eener vrouw. Aan het personeel
van een stoomboot gelukte het de persoon
eeu achttienjarig meisje, uit het water te
halen. Tot niet geringe verbazing van het
scheepsvolk had de zelfmoordenares een
varkensblaas aan de rechter heup beves
tigd. Het meisje, zekere naaister Emma
M., weigerde omtrent de aanleiding tot
baar daad opheldering te geven. Zij had
de varkensblaas omgebonden, om bij den
beraamden zelfmoord, niet al te snel te
zinken.
Een antwoord, dat raak
was. Een warme dag in een tram.
Alles is vol en twee dames zijn juist in
gestapt.
Dikke heer tot een jongmensch U hebt
nog jonge beeneD, u moest uw plaats aan
een van die beide dames afstaan
Jongmensch Waarom staat u niet op,
dan kunnen ze allebei zitten
Toen de hoofdagent van
politie Udo (te DORDRECHT Dinsdag
even voor drie uur de Groenmarkt pas
seerde, vernam hij een angstig hulpge
schrei, komende uit het pand no. 58 al
daar, bewoond door den blik- en ko
perslager L. H. Boelen. Onmiddellijk
ging hij de woning binnen. Op een der
bovenkamertjes gekomen, zag hij een
meisje in vollen vlam liggen. Reeds wa
ren alle kleederen van het bovenlijf der
ongelukkige door het vuur verteerd, terwijl
het onderlijf nog slechts met enkele bran
dende flarden bedekt was. Een ver
schrikkelijk schouwspel, nog schrikwek
kender door de pijnlijke kreten, die het
meisje slaakte 't Spreekt vanzelf dat
de hoofdagent het meisje terstond de
brandende kleederen van het lijf trachtte
te rukkenterwijl hij hiermede bezig
was, kwam de broeder van het slacht
offer met een emmer water toesnellen.
Daarmede werden de vlammen gebluscht.
Inmiddels was» ook de hulp van den
geneesheer dr. Benjamins, die juist de
Groenmarkt passeerde, ingeroepen. Daar
deze echter het gebruik van eene
hand miste, kon hij weinig anders doen
dan de noodige aanwijzing geven aan
een eveneens toegesnelden bediende uit
de apotheek der firma K.G.W. de Bosson,
die het over het gansche lichaam met
wonden overdekte meisje met olie in
wreef en verbond.
Het meisje is vervolgens per vigelan-
te naar het gasthuis overgebracht. Haar
toestand geeft weinig hoop op behoud.
Zij is 20 jaar oud en heet Anthoinetta
Hendrika Boelen. De ongelukkige is van
haar geboorte af idioot. Zij heeft uit
den zak der broek, welke haar broeder
even te voren in een aangrenzend ka
mertje had uitgetrokken, een doosje met
lucifers genomen, waarmee zij was gaau
zitten spelen, met het bekende gevolg.
De hoofdagent Udo, aan wiens kracht
dadige hulp het in de eerste plaats te
danken is, dat de ramp geen erger om
vang heeft aangenomen, heeft bij het
blusschingswerk geduchte brandwonden
aan de beide handen bekomen.
Een begin van brand de vlammen
deelden zich ook mede aan de meubelen
in het kamertje, waar het meisje zich
bevond kon spoedig worden gebluscht,
zoodat de reeds gealarmeerde brandweer
geen hulp behoefde te verleenen.
's Avonds was de toestand van het
meisje nog onveranderdvoortdurend
gilde zij van pijn. DC.)
BBBHH Ter Courantdrukkerij B
BH— van J. Winkel, BH
ËÜÜ1B worden alle Druk-
BB werken billijk en BBBB
gH goedkoop afgeleverd, BBBf&S
