rs-ï
Laat Verzoend.
Donderdag 19 November 1896.
40ste Jaargang No. 3152.
en
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag-
Zat e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
UitgeverJ. WINKEL
Bureau: SCHAGGÜ* ï<aan, D 4.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
(ïemeenteSc hagen.
Si e keo d bh a kist ge n.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Te Kolhorn is men tot
g i g e ii
COURANT.
Aimltitis- L
si.
Burgemeester en Wethouders van
SCHAGEN brengen ter kennis van be
langhebbenden, dat de gewone Najaars—
Paardenmarkt (veulenmarkt) zal gebonden
worden op 26 November a. s.
Scbagen, 17 November 1896.
Burgemeester en Wethouders voor
noemd,
S. BERMAN,
de Secretaris,
DENIJS.
De openbare vergadering
van bet ffNutsdepartement* te Heer
HugOWaard, den 13en gehonden, was
zeer belangrijk door de bespreking van bet
brandend vraagstuk Be verzekering van
den arleider lij ziekteinvaliditeit, een
eisch der rechtvaardigheid
De heer G. W. Heesen van Leeuwar
den, ontwikkelde deze stelling voor het
talrijk opgekomen publiek op grond, dat
pensionneering, het doel, de middelen niet
mag heiligen, maar dat de zaak zoo moet
worden geregeld, dat ze zich beweegt in
de richting van eene gezonde staatshuis
houding. Als eisch van een gezond maat
schappelijk leven moet gesteld worden,
dat ieder lid met zijne jaren en krachten
moet kunnen woekeren, en dat ieder,
die werkt, zooveel verdient, dat
hij een menschwaardig bestaan
heeft. Uit die gedachte vloeien plichten
voort voor den werkgever en arbeider.
Het komt ons voor, dat eene billijke
pensioen verzekering, behalve een billijk
loon, moet geacht worden tot den kosten-
den prijs van den arbeid te behooren.
Dat dit kan, zien wij in de fabriek van
van MarkenStork en anderen. De ar
Roman naar het Engelsch
14
van Ella Wald.
Ralph begon langzamerhand weder genoeg
te krijgen van dat stille, ingetogen leven.
De nieuwheid en daarom de aantrekkelijk
heid van zijn vaderschap begonal
reeds minder te worden. Vele malen erger
de bjj zich aan het hoilon van zijn kind en aan
de naar, zijne idee, daarvan gemaakten boven
matigen omhaal, want het moet toegestemd
worden, miss Hope had een paar zeer ge
zonde longen en ze maakte daar ook ruim-
sehoots gebruik van.
Zoo geraakte de jonge man al heel spoe
dig in zijne gewone sleur en eer het kind
eene maand ocd was was hij reeds weder
dageljjksch de begeleider van Inez.
Het dnnrde ook niet lang meer, ot ook
Rnth begreep, hoe de zaken weder stonden;
maar wanneer zij hem ter verantwoording
wilde roepen over zijne uithuizigheid, dan
maakte hg er zich lachend af, of een andermaal
weigerde hij kortweg met haar daarover te
praten, zoodat Ruth zich wel in het onver
mijdelijke moest schikken.
Zoodra Roth daartoe in staat was, schreef
zij Basil Mereditb, dien zij na haar bezoek
in het gasthuis nog niet bad teruggezien,
hetgeen er met haar was voorgevallen eo
de reden, die haar verplicht had om thuis te
blijven. Ralph was tot geen geld ter we
reld er toe te bewegen, om naar het zie
kenhuis te gaan. Zij deelde Basil de ge
boorte van hare dochter mede en informeerde
vriendelijk naar zijne gezondheid en sprak
do hoop nit, dat zij hem zeer spoedig zou
terugzien.
Als antwoord kreeg zij een' vriendelijken
brief vol gelukwenschen, begeleid door
eene heerlijke mand bloemen voor de kleine
miss Plympton.
Hij schreef haar, dat bi) hare bezoeken
zeer had gemist, te meer, daar bij weder
was ingestortmaar nu hoopte hij spoedig
hot ziekenhuis te kunnen verlaten, zoodat
bjj haar weldra dacht te ontmoeten en de
kleine vreemdelinge in haar huis te leeren
kennen.
Op een zekeren morgen, toen de kleine
zes weken oud was, ging Ruth voor de
eerste maal met haar kind uittij zelve
was cok reeds eenige malen naar buiten
beider van zijq kaut moet ook meewer
ken, steeds meer moeten zij er
naar streven, dat de arbeider een billijk
loon opbrengt.
Daartoe moet de arbeider zich vereeni
gen, naar het voorbeeld van Engeland.
De vereenigingen moeten echter niet
worden, gelegenheden om te schelden op
het kapitaal, of drijven aan bedenkelijke
politiek.
Zij moeten worden, vereenigingen om de
geestelijke en stoffelijke belangen van den
arbeider te bespreken. De arbeider be
denke, dat toenemende ontwikkeling on
misbaar is.
Patroon en arbeider moeten er naar
streveD, dat de verzekering groeie uit bet
arbeiderscontract.
De staat regele het bij de wet, gave
desnoods subsidie.
Donderdagavond werd ten
huize van den heer P. Klos te Dirks-
hom, de Novembervergadering gehouden
van de afdeelicg „Harenkarspel" der
Noordhollandsehe Vereeniging „Het WiUe
Kruis
Slechts 14 van de 68 leden, die de afdee-
ling telt, woonden deze vergadering bij,
welke slechte opkomst den Voorzitter, den
heer J. Swandan ook aanleiding gaf tot
het opwekken van de aanwezige leden om,
elk in zijne omgeving, de leden tot het
bezoeken der vergaderingen aan te spo
ren.
Aan de vergadering werd medegedeeld,
dat eindelijk, in Juni j. 1. de Koninklijke
goedkeuring op het reglement der afdee
licg verkregen is.
In behandeling kwam allereerst de Be
schrijvingsbrief van de Algeineene Verga-
deriug, welke den 24 dezer maand te
Amsterdam zal gehouden worden.
Het voorstel van 't H. B. om wijziging
te brengen in het tarief voor de vergoe
ding der afgevaardigden naar de Alg.
Verg. lokte eenige discussie uit en besloten
werd de afgevaardigde vrij te laten in het
uitbrengen van zijne stem vóór of tegen
dit voorstel. Dit zelfde werd ook besloten,
nadat verschillende personen hunne meening
daaromtrent genit hadden, ten opzichte
van de missive der afd. Winkel.
geweest.
Ruth gevoelde zich gedrokt en aogstig
gestemd, want Ralph was den afgeloopen
nacht, niet thuis gekomen en zij nam daarom
Hope mede naar buiten om daardoor hare
gedachten te kunnen bezighouden met bet
kind.
De frissche lucht en de zonneschijn deden
haar uitermate goed. Het kind was gedu
rende de wandeling ongemeen vroolijk en
welgebumeurd.
Maar toen zij den drempel harer woning
weder overschreed, werd bet haar kit om
het harte.
„Is Mr. Pljmpton teruggekeerd vroeg
zij Nina.
„Hij is thuis geweest, mevrouw, maar hij
is weder uitgegaan."
„Uitgegaan? Waarheen?" vroeg Ruth haas
tig en gejaagd.
„Mijnheer heeft een brief voor u achter
gelaten," antwoordde het meisje, Ruth het
kind van den arm nemend, want zij was nn
als bonna voor de kleine aangesteld.
Ruth snelde naar hare kamer en vond
daar een brief op hare schrijftafel en scheur
de do enveloppe met sidderende vingers los.
Toen zij dit deed, fladderde eene check
van vijfhonderd dollar er nitmaar zij lette
daar niet op, want hare oogen vestigden zich
angstig op de weinige regelen, die op het
papier stonden.
„Ik ben onverwachts weggeroepen gewor
den," schreef Ralph, zonder omweg, botweg
beginnende. „Weet niet, wanneer ik zal te
rugbomen. De ingesloten check zal wel in
uwe behoeften kunnen voorzien.
R. P."
„Wat moet dat beteakenen Wat een
onbevredigende brief 1" riep de jonge vronw
met bleeke lippen en angstig kloppend hart.
Eenige minuien lang zat Rnth als verdoofd,
doch zij werd weldra door Nina's binnen
komen tot de werkelijkheid teruggeroepen.
„Een brief voor mevrouw 1" zeide dezo
kortweg, terwijl zij Ruth een verzegelden brief
overhandigde en zich vervolgens fluks terug
trok.
Ruth zag verrast Daar dezen brief, zij had
dat handschrift nog nooit te voren gezien.
Vervolgens vroeg zij zichzelf af, wie de
schrijver toch wel kon zijn en brak den brief
werktuigelijk open, nog altijd met datzelfde
ijzige, kille gevoel in bet harte; zij vouwde
den brief open en las
„Ik heb n reeds gezegd, dat Ralph Plymp
ton met mij gespeeld heeft, dat hij mij
bedrogen had en heb toen gezworen, dat
ik hem dat betaald zou zetten. Mjjn plan,
om a de reis ncutr Europa te verhinderen,
Vervolgens kwam in behandeling eenige
bepalingen door het Bestuur der afdeeÜDg
noodig geacht voor het in gebruik geven
van het materieel uit het magazijn, welke
bepalingen, hier en daar ïïigekort en ge
wijzigd, werden vastgesteld.
Ten slotte werd na twee vrije stemmin
gen en heistemming, bij loting tusschen
de heeren J. Keijser en E. Meijer Brees
eerstgenoemde als afgevaardigde aangewe
zen naar de Alg. Verg., terwijl laatstge
noemde als zijn plaatsvervanger zal op
treden.
Niets meer ter behandeling zijnde, sloot
de Voorzitter na rondvraag de vergade
ring.
Sommige bladen bevat-
ten het bericht reeds, dat de heer Akker
man ontslagen is. Dit is niet het geval.
De Afdeeling Winkel der
Centrale, Liberale Kiesvereeniging in het
Hootdkiesdistrict Enkhuizen heeft in hare
vergadering van 13 November besloten,
zich op de buitengewone vergadering van
Afgevaardigden der Afdeelingen, die den
25 Nov. te Benningbroek zal worden ge
houden, te verklaren vóór de voorstellen,
door het Hoofdbestuur aan de orde ge
steld. Tot afgevaardigden naar die verga
dering zijn benoemd de heeren f K. Knecht
en J. Bakker.
Het huldeblijk aan R i-
chardHol op zijn 70en verjaardag,
bestaande in zijne marmeren buste, ver
vaardigd door den beeldhouwer A. W.
Odé Jr. te 's-GRAVENHAGE en be
stemd voor het Rijksmuseum te Amster
dam, zal aldaar worden geplaatst op maan
dag 23 November aanst., des namiddags
half drie. Zij, die tot het huldeblijk heb
ben bijgedragen, zullen gelegenheid hebben
de plechtigheid bij ta wonen door zich
tegen dat tijdstip te vervoegen aan den
westelijken hoofdingang van het Rijksmu
seum.
In verband met het in
ons land heerschend mond- en klauwzeer
zullen op last van het departement van
landbouw en openbare werken in België
tot nader orderlo. de wagens, gediend
hebbende tot het vervoer van Nederlandsch
vee, aan eene krachtiger desinfectie worden
onderworpen, dan tot heden 2o. bij de
stations van invoer, zoowel als bij de bestem
ming-stations in de nabijheid van de
plaats van ontlading een bed van onge-
bluschte kalk of van kalkmelk (5 kg.
kalk op 100 L. water) van 15 ft 20 cM.
diepte bij eene lengte van 2 3 M. in
richten, waardoor de dieren moeten loo-
pen na lossing uit de wagens.
Het is dejustitie te MAAS
TRICHT mogen gelukken, den vermoede-
lij ken dader van den moord op den veld
wachter Van der Loo te Gulpen op te spo-
reD. 't Is zekere Theuwissen, oud 24 jaren,
arbeider te 's-Gravenvoeren (België), een
bekend strooper. Hij heeft volle
dige bekentenis gedaan. Theuwissen be
vindt zich wegeas wederspannigheid en be
dreiging met geweld tegen den onbezol-
digden rijksveldwachter Rompelberg, die
hem op strooperij betrapte, in voorloopige
hechtenis te Maastricht.
Nader meldt meD, dat Theuwissen zich
door ophanging in de gevangenis te Maas
tricht van het leven beroofd heeft.
kerkverwarming overgegaan; dit is eene
groote verbetering, vooral nu de gemeen
te zoo gelukkig is een eigen predikant te
bezitten, en de opkomst zeer talrijk is.
De Maastrichtsche stakers.
Het aantal Maastrichtscbe glasblazers,
die naar Argentinië vertiekken, bedraagt
thans 16. Zij worden daar io 't werk ge
nomen door den heer Leon R?yolleau y
Sobrino te BueDos-Aires, tegen een loon van
f 160 per maand voor meesters.
Het dienstcontract is aangegaan voor
den tijd van twee jaar voor den patroon,
terwijl de arbeider het na 6 maanden
kan doen eindigen.
E en boertje uit den omtrek
van Vianen was eigenaar geworden van
eene rijks-obligatie, waarvan de man geleerd
was, den coupon te knippen eu die tegeu
viel in duigen, maar mijn wraak werd daar
door alleen verschoven. Ik heb het spel
eindelijk gewonnen, zooals ge wel begrijpen
zult, als ik u zeg, dat uw „ecbigenoot* en
ik van avond met elkaoder naar Rome zul
len reizen, waar wij een heelen tijd geza
menlijk hopen te genieten.
Inez Golding."
Een minuut lang, nadat zij deze ruwe
mededeeliDg gelezen had, sat Rnth ineen
gedoken en staarde zij naar het blad papier,
als was zij van haar versland beroofd.
Dan klonk er een rauwe kreet van hare
lijkbleeke lippen.
„Verlaten I" jammerde zij en zonk
van haar stoel op den grond neder, waar
zij bewusteloos bleef liggen.
Toen zij weder tot zichzelf kwam, lag zij
op haar bed in de slaapkamer.
Het schreien van haar kind had haar tot
de werkelijkheid teruggeroepen en met het
zeldzame, wonderlijke gevoel van dofheid,
dat al hare gevoelens scheen te beheerschen,
maar met het vage denkbeeld, dat er
iets vreeselijks gebeurd was, stond zij op
en trad op Nina toe, die al haar best deed,
de kleine te stillen.
Zij stuurde het meisje de kamer uit, haar
bijzijn was Rnth ondraaglijk en wijdde al
haar zorg vervolgens aan de kleine, die na
een paar oogenblikken rustig lag te slapen.
Daarna zette zij zich neer, om na te den
ken, want hare droeve herinnering was te
ruggekeerd, bare ellendige positie stond haar
helder en duidelijk voor den geest.
„Verlaten 1* mompelde zij weder maar
nu lag er geene smart meer in haar' toon,
slechts een bittere, strenge ernst.
Zij stond op en ging naar do ontvangka
mer, waar de beide bewuste brieven la-
gen.
„Het is, zooals ik gedacht heb", zeide zij,
nadat zjj Inez Golding's brief voor de twee
de maal gelezen had. „Zij is mij expres-
selijk naar Parijs gevolgd, met bot plan om
ons beider leven te vernietigenen Ralph,
die arme, zwakke, wankelmoedige Ralph,
heeft noch karakter, noob liefde genoeg, om
aan bare sluwe streken weerstand te kunnen
bieden.
„Als eenige zoon van rijke ouders is hij
door overvloed en geen tucht geheel bedor
ven. Zijn karakter is zwak geworden, zoodat
hij niet in staat is, een sterkeren wil dan
den zjjncn te kannen weerstaan".
Zjj zuchtte diep, toen zij sprak, doch
hetgeen zij zeide verried meer medelijden
en verachting, dan smart.
Dan richtte zjj zich trots op.
„Ja, ik ben eene verlaten vronw", her
geld te verwisselen; toen hij nu aan zijn
laatsten coupon kwam, vernietigde hij de
obligatie en zei daarbij: „zie zoo, die koe
is uitgemolken!"
Die man had verstand van effectenl 1
De werkzaamheden op het
wrak van de indertijd bij TERSCHEL
LING gestrande Lutine zijn voor dit jaar
weer geëindigd. Evenals vorige jaren is
bet zoeken naar goud- en zilverstaven,
die men vermoedt, dat daar nog berusten
de zijn, tevergeefs geweest. Slechts een
kanon en enkele goad- en zilverstukken
zijn dit jaar opgehaald. Of er het volgend
jaar opnieuw kapitaal te vinden zal zijn
om de nasporingen te hervatten, wordt
betwijfeld.
Aan de eer voldaan!
Te HAARLEM kregen verleden week
twee jongelieden van 15- en 16-jarigen
leeftijd twist, en blijkbaar over eene zeer
teedere zaak. Tenminste, weldra zond de
een den ander zijne secondanten, en er
werd bepaald, dat het tweegevecht op de
lange pistool zou gehouden worden.
Op den bepaalden dag en het vastge
stelde uur begaven de heeren zich naar
de plaats der gerechtigheid, gelegen in
een klein omgroeid dal in eene weinig
bezochte duinstreek.
Doodsbleek en met sidderende Ijhand
richtten zij de loopen eerst op hoofd en
achtereenvolgens op borst, schouders en
armen, om ten slotte, bij het naderen van
het gewichtig oogenblik, elkaar plotseling
den rug toe te keeren en blindelings ach
ter zich uit te schieten.
De schoten knalden, en beide kampen
den gevoelden zichzilven reeds doodelijk
gewond, toen, tot huDne verbazing, een
hevig gelach hen aarzelend naar elkaar
deed omzien en zij wederkeerig een wit
gepoeierd lichaamsdeel ontwaarden. Do
secondanten hadden meel in de loopen
gedian, en gelukkig waren de kampenden
zelf de eersten, die elkaar al lachend de
hand reikten, en oordeelden, dat er reeds
genoeg „meel'* gevloeid had.
haalde zij, „maar deze slag zal mij niet
dooden, bet zal mij niet moedeloos maken",
ging zij trots voort, ofschoon haar gelaat zoo
bleek was, als marmer „want ik heb hem niet
meer lief. Ik heb dat gevoeld met die geschie
denis te Rouen, ofschoon ik wellicht, slech's
terwille van het kind, als bij mij tronw ge
bleven was, eene goede vronw voor hem zou
zijn geweest. Ik geloof wel, dat ik hem heb
lief gehad, want geen enkele heeft mijn
meisjeshart zoo kunnen treffen als hijhij
scheen mij zoo grootmoedig, zoo edel, toen
hij wij trouwde, tegen den wil zijner ouders.
Maar het was slechts een roes, waarin bij
toenmaals leefde. Hij is een man die ge
heel en al afhangt van cogenblikkelijke op
wellingen en toenmaals was dat ook zoo
iets.
„O, wanneer ik Inez Golding slechts
vier-en-twintig uren vroeger had ontmoet,
dan was ik nooit in de omstandigheid ge
komen, waarin ik nu verkeer. Eo toch 1"
en hierbij vestigde zij een liofdevollen blik
op het zijvertrek, waar de klaioa lieveling
sluimerend in de wieg lag, „ik ben niet
gansch oogelokkig, ik heb nog dezen kost
baren schat, dien ik kan liefhebbenMaar o 1"
en hierbij kromp zij smartelijk ineen, „zal
ik het kuonen verdragen, dat zij zonder
vader zal opgroeien, en ten laatste zal
moeten vernemen, welk eene schande haar
vader over haar en mij heeft gebracht
Zij drukte hare handen tegen het harte,
als wilde zij alle pijn en harteleed daarin
terugbannen. Daarna wierp zjj zich luid-
snikkend in een stoel. De beleedigÏDg, haar
zelve aangedaan, had zij kunnen verdragen,
maar de terugslag, die dit op haar kind kon
hebben, vervulde baar met naamloos wee
en meer dan een uur lang streed zij een
hefligen kamp.
Langzamerhand evenwel werd zjj kalmer,
ofschoon zij den gebeolen dag op hare ka
mer bleef en ook den daaropvolgenden nacht
geon minuut kon slapen.
Het was eeu lang en wreed waken, waarin
zij nogmaals doorleefde, wat zij reeds had
moeten verduren.
Tegen den morgen ontwaakte hare kleine en
deze had al hare zorgvuldigheid noodig. Ruth
was er bjjna niet toe in staat, maar zij
wilde het kindermeisje niet roepen- Zij kon
het niet verdragen, dat er iemand om haar
liep, die haar óf medelijdend, óf nieuwsgie
rig aanzag. Eerst moest het gebeurde, als
een afgeuloton tijdperk, achter haar liggen.
Toon de kleine weder ingeslapen was,
legde Ruth het kind in de wieg,
bleef daar eene poos staan on zag treurig op
de kleine neder.
„Het is voorbijmompelde zij en het
eerste grauwe morgenscbemeren begon door
het venster binnen te driDgen. „De slag is
gevallen en mijn liefdesdroom, want het
was slechts een droom is verstoord. Het
was eene zeer bittere beproeving. Mij schijnt
het toe, alsof dit deel van mijn leven hierbij
afgesloten is gewordenvan dit oogenblik
af zal ik eene sterkere, zoo het mij moge-
ljjk is, ook eene betere vrouw worden. Ik
zal, zooveel in mjjn vermogen is, slechts
voor de toekomst leven en het verleden
vergoten.
„Ik wil niet in bitterheid denken aan hem,
die mjj zulk een onrecht heeft aangedaan,
ik zal hem eenvoudig uit mijne gedachten
verbannen en mij aan de opvoeding van
mijn kind wijden en het leeren, zich zooveel
mogelijk voor dergelijke dwaasheden te be
hoeden."
Toen het uur van het ontbijt sloeg, deed
zij het wandelkleed, dat zij nog aan had, uit
en hnldo zich in een peignoir, vervolgens
ging zij naar beneden en ging moedig aan
de tafel zitten, om haar eenzaam maal te
nuttigen.
Later riep zij Nina en de tweede meid bij
zich, betaalde haar henr loon, gaf ze eene
schadevergoeding eR ontsloeg baar beiden op
staandon voet.
Dan ging zij naar de keukenmeid, die eene
goede, ofschoon niet zeer snuggere, Engelsche
vrouw was, en kwam met haar overeen, dat
zij nog eene maand zou bljjven.tot alles in
gepakt zon zijn en Ruth gereed zon zijn om
naar haar geboorteland terug te keeren.
Zij sprak geen enkel woord over da afwe
zigheid van haar echtgenoot, zjj gaf geener
lei verklaring, maar ging, rustig en be
daard, haar eigen weg, alsoi werkeljjk het
verleden uit hare gedachten was weggevaagd
en zij hield hare oogen open en nadenkend
op de toekomst gevestigd.
Zij was zoo in hare bezigheden verdiept, dat
de dag en de avond daar waren, nog eer zjj
zichzelf goed bewust was, dat zij geleefd hsd
en ofschoon zjj door haar zenuwachtig wer
ken zeer moe werd, zuchtte zij toch zwaar
en verdrietig, dat er eerst weder vele lan
ge nron verloopen moesten, vooraleer zij
weer aan haar werk kon beginnen.
Het huis scheen ongemeen stil en een
zaam te zijn en nadat de kleine was inge
slapen, nam zij een boek ter hand en trach-
te te lezen.
Dat was echter tevergeefszij kon ha
re gedachten niet bjj het boek bepalen en
legde het eindelijk met een ongeduldiger!
zucht op tafel nedor.
