3*5-
SL»™ ef SS
■v» °,)n „,°.e e».
„Treurig luiden de berich
ongelooflijke d!üf Ia de nabijheid
die de U Santiago ta-
van de *e8hng „®°de ruimte, die lacht
vindt zich eeue os d0 zolde-
60 liChTn dit hok werden 59 gevangenen
naar boven. tWom brengen, werd
Blanco dit bericht jn hoogst
door den generaal-#» L geworpen!
^TchtTtot Senif te bren-
^.ÏleHei folterwerktuigen aan-
geD, worden «"er chroeTcnf s nsche
gewend. Nonafgcbuwelijke toestel
laarzen en derg J gemaakt,
len wordt een ruim gebruik g
En we schrijven lo»t>.
ne overleden a a r9 l
«hop Boorges
in zijn' oiterston »>l .oorgeschrenn, l
Liijk-ge» d«r
brengen, .opdat", ec tij
kransen, SS*-"-
bewijzen.
ten uit de belangrijke havenstad Pd»,
waar eene moorddadige iyphu8-epidem e
woedt. Ieder, die vluchten vlucht.
De dooden worden in de nachtelijk
ten grave gebracht. Het cijfer der aange
tasten is nog klimmend. Het groote m
rine-hospitaal alleen bergt een 700-W
zieken, bet schijnt dat er groot gebrek
hulppersoneel, om de geneeskundig
aan
bij te staan,
heerscht.
Een huwelijksbureel te
Brussel had eene vrouw bezorgd aan een
kapitein van het Belgisch leger, te Ant
werpen, en vervolgt hem nu tot betaling
van 10.000 fr. commissieloon een be
drag, door den officier onderteekend. De
kapitein had voorgesteld, de zaak in der
minne te regelen, daar bij niet... aan
de centen van mevrouw kon komen en
mevrouw weigerde, eenen duit te betalen.
Vandaar het proces.
Raadgeving aan de dames.
Iedere huisvrouw weet, hoeveel moeite
en zorg het kost, een overhemd volmaakt
gestreken te krijgen en weet ook, hoe
moeilijk juist op dit punt de heeren der
schepping zijnzoowel de huisrader al'
de kleinste schooljongen, die zich veroor
looft, stijfgoed eu open vesten te dragen,
ieder stelt daaraan eischen, waaraan niet
zoo gemakkelijk te voldoen is. De vol
gende wenk zal den dames dan ook zeker
aangenaam zijn
Het spreekt vanzelf, dat het goed,
nadat het helder gewasschen is,
geheel droog moet zijn, voordat het
voor het stijven gereed is; daartoe
neme men 3540 gram beste rijststijfsel,
die men met een halven liter goed warm
water aanmaakt en waarbij men 45
eetlepels opgeloste gummitraganth voegt.
Het toevoegen van gummitraganth geeft de
wasch niet alleen den schoonen glans,
maar ook de elastische buigzaamheid, die
wij aan nieuw linnengoed zoozeer bewon
deren en die bij het dragen zoo gemak
kelijk ia de bewegingen en tevens zoo aan
genaam voor de hnid is.
Gummitraganth is eene taaie, hoornachti
ge massa, overeenkomende met lijm en
bij iederen drogist te vinden. Om een
goede oplossing te verkrijgen, doet men
daarvan 2025 gram in eene zuivere flesch
en giet daarop omstreeks een liter lauw
warm water, de flesch schuddende, totdat
alles geheel opgelost is.
Dit mengsel kan meD, als het op eene
koeie plaats bewaard wordt, steeds voor
radig hebben, om bij de aangemaakte
stijfsel te voegen. De verdere behandeling
is geheel als gewoonlijk, alleen zorge men
er voor dat, eer men bet heele ijzer op
het goed zet, met een vochtig doekje het
goed flink worde afgewreven, opdat er
geen stijfselklompjes of haartjes op het
linnen kunnen worden vastgestreken.
hij haar weder het gelaat toewendde.
Ja." antwoordde hg koud, „gjj zjjt g6er
verwonderd, dat gij mij hersteld ziet.4
„O, ik ben daar zoo blij over!" fluisterde
zij met ffiartstoehtelijken ernst. „Het is won
derbaar. Hoe is dat alles zoo in zjjn werk
gegaan
„Ik heb niet den tijd en den lust, n daar
omtrent iets nudo te doelen," antwoordde
hij op denzelfden toon. „Ik wilde u eenvoudig
vragen, hoe het komt, dat gij Will Browning
bent Als ge mij dat gezegd hebt, zal ik
weer heengaan."
„Will Browning?" herhaalde «ij, hem ver
ward aanstarend. „O," voagde zij er nog
bloeker wordend aan toe, „meent ge desen
jongen Ik ken hem heelemaal niet, zijn
hond heeft mijn lievelingspoesje in dien boom
gejaagd en -
Basil Meredith viel haar met een gebaar
in de rode.
„Wat ik u verzoeken mag, belast uw ge
weten niet met dergelijke leugens," seidebij
met verachtelijk omgekrulde lippen. „Ik heb
toevallig uw gesprek met dien jongen beluis
terd en weet djis uit uwe eigene woorden,
dat gij bem alreeds van vroeger kent."
„Gij hebt gehoord? Wat?" hijgde Inez
met droge lippen.
.Genoeg om te weten, dat gjj u met eene
zeer gewaagde zaak hebt ingelaten."
„Ik begrijp u Diet," was het hooghartige
antwoord.
Zeer goed, dan zullen wg de zaak hier
voó'r een oogenblik laten rusten," zeide Ba-
gil kalm en wendde zich om, om de plaats
te verlaten.
.Basil I" riep Inez op smartehjken, scher-
^Mrs" Plympton", zeide hij staanblijvend
en naar haar omziende.
Haar gelaat was hoogrood gekJ™
ergernis en eene verwonderde uitdrukking
was er in hare oogen gekomen, vermengd
met eene zekere vroolijke hoop,daar zg baren
vroegeren verloofde, dien zg zoo vurig had
liefgehad weer gezond eu krachtig voor
zich zag'mannelijker en fierder dan te voren,
dus weer eene zeer begeerenswaardige
partij.
7" Einde van de Hamburger
werkstaking.
De werkstaking der dokwerkers is ge
in ig( comité heeft den stakers
aanbevolen, den arbied weer op te vatten.
108 jaren schutter
en dienstplichtig schutter meende we
gens hartkloppingen redenen tot vrijstel-
ng te hebben. De commissie tot onder
zoek verklaarde evenwel, dat de man met
jne kwaal heel oud kon worden, en dat
'oderdaad meende, bleek uit de
ennisgeviog, die den schutter deze week
thuis bezorgd werd.
aarin toch is vermeld, dat hij zal die
nen m actieven schutterlijken dienst, van
tot en met1999. Dat is maar
even honderd en drie jaar. Prosit.
Mc. Kinley, de uieuwgeko-
zen president van er. Staten is uit Can
on naar Cbicago verhuisd. Hij is letter-
'J van huis verdreven door den stroom
van sollicitanten, die naar allerlei baantjes
kwamen dingen - van bode in het Witte
au» ,0t mlnister in het kabinet> A1,een
Dit den staat Ohio kwamen 8000 burgers
bem astig vallenzij ontvingen allen het
ze oe antwoord„Uw belangeD zullen be
hartigd worden."
Reizen met hindernissen.
Voor liefhebbers van geaccidenteerde
roizen moet een tochtje .langs den spoor
weg van Jujuy naar Santa Rosa, de hoofd
stad van het Argentijusche departement
rdova, een ongekend genot zijn. Is men
gewoonlijk zeker van bet vertrek der trei
nen, voor de aankomst staat niemand in,
omdat het volstrekt niet zeker is, dat een
trein zijne bestemming bereikt.
Volgens het officieele rapport, dat jaarlijks
door de maatschappij zelf gepubliceerd
wordt, verkeert dit belangrijke gedeelte der
lijn dan ook in zulk een slechten toestand,
„dat de meeste treiDen, die er gebruis
van maken, wel niet anders kunnen dan
derailleeren, hetzij aan de bochten, hetzij
op de hellingen.'
Dit is echter nog niet alles. De uitge
strekte vlakten van het Argentijnsche land
worden herhaaldelijk schoongeveegd door
ontzettende stormen en cyclonen, die den
loop der treinen ten zeerste belemmeren.
Zeer dikwijls arriveeren treinen aan het
eindpunt der reis met twee, en zelfs drie
dagen vertraging. Dikwijls ook vindt
men het geheels station niet meer, dat dan
in den geheelen omvang van zijne primi
tiviteit door den storm is meegenomen
Eindelijk is het niet zeldzaam,
dat men gedurende de reis een of twee uren
moet stoppen, om eene mijlenlange kudde
wilde buffels de lijn te laten passeeren.
De reizigers stappen dan uit, organisee-
re» midden in de prairie picknicks, verma
kelijkheden van diversen aard, of een jacht-
partijtje in de omstreken. Op eokele
üjneD mogen de treinen volgens het regle
ment niet sneller rijden dan met eene
vaart van 10 kilometer per uur, en ook
de groote sneltreinen zijn gehouden, de
grootste voorzichtigheid in acht te nemen,
daar de rails zeer onsolide zijn en de
kunstwerken, voornamelijk de bruggen,
niet geschikt zijn om aan eene groote vaart
weerstand te bieden.
TeParijs wordt een con-
gres gehouden van griffiers bij kantonge
rechten in Frankrijk er zijn er meei
dan 3000 die verbetering in hunnen toe
stand begeeren. Trouwens, voor hen gel
den wetten van 1807 en 1811, die hun
salaris vaststellen op 850 francs en de ta
rieven zoo, dat er voor hen aan emolu
menten niet heel veel te verdienen valt.
Er zijn zeer vele griffiers, die van 1100
francs moeten leven.
De griffier» wenschen nu uitbreiding van
de bevoegdheid der kantonrechters. Dit
zoa bun meer zaken geven, waardoor zij
meer zouden ontvangen aan emolumenten en
voor de justitiabelen veel gemakkelijker en
veel goedkooper zijn, dan wanneer zij terecht
moeBien komen bij dikwijls ver afgelegen
en in ieder geval dure gewone en handels
rechtbanken Ook uitbreiding van de be
voegdheid dei kantonrechters in strafzaken
achten de griffiers wenschelijk zij meenen
dat, wanneer gevallen van strooperij door
het kantongerecht berecht werden, spoedig
aan het stroopen eea eind zou komen. De
houtvesters en boschwachters, die naar de
steden moeten om te getuigen en hun reis
geld en tijdverlies niet behoorlijk betaald
krijgen, maken nu eenvoudig geen proces
verbaal op.
Een gemarteld kind.
De Parijsche bladen zijn vol van een
sensatie-wekkend bericht onder dezen of
een soortgelijken titel. Het betreft een
knaapje van een jaar of drie, dat op den
nacht van zondag op maandag gevonden
werd op den drempel van een huis in de
rue Yaneau, en dat de duidelijkste sporen
droeg van slechte verzorging en van mis
handeling niet minder. Blijkbaar had men
het kind geslagen, met een scherp voor
werp geprikt en op allerlei wijzen gemar
teld. Het lijkje werd in de Morgne ge
plaatst, waar het door honderden beschonwd
werd. Zoo sterk was de aandrang zelfs om
het te zien, dat eene reeks politie-agenten
voor de Morgne werd geplaatst en in de
zaal, om de menschen te doen doorgaan.
Dagen achtereen heeft de politie vergeefs
naar de ontaarde menschen gezocht, die
het kind hadden neergelegd, maar op aan
wijzing van eene min, die het kind had ge
zoogd, een van de 1500 bezoekers
zijn ze eindelijk gevonden. Het kind
bleek een zoontje te zijn van een' zekeren
Huisschilder Al bert Callixte Gregoire, wiens
vrouw overleden was en hem drie kinde
ren had nagelaten. Hij ging toen met een
zekere Frau<joise Deshayes leven. De kinde
ren hinderden hem echter. Een er van
stierf gelukkig, een tweede gaf hij over
aan de openbare weldadigheid, het oudste,
het gestorven knaapje, hield hij bij zich.
Maar wat dit kind van den ontaarden va
der heeft moeten lijden, is bijna onmoge
lijk te verhalen. Het kleine kind, waarvoor
de vrouw ook zeer slecht was, werd ech
ter hoofdzakelijk door den vader gekweld.
Eene oude pakkist, in den hoek der kamer
geplaatst, diende tot slaapplaats voor het
kind.
Het had niets dan een hard kussen,
waaruit de wormen kropen. Als het des
nachts van koude schreide, stond de vader
op en sloeg het, tot hij niet meer kou, op
het hoofd, op de handen, soms met een'
stok, dan met een stuk ijzer. Een paar ma
len brandde hij het op verschillende plaat
sen met een gloeiend jjzer, zoodat zelfs
de vrouw en de kinderen van deze, kna
pen van 14, 12 en 8 jaar, er tegen op
kwamen. „Als je je niet stil houdt, ver
moord ik je!" schreeuwde hij dan. En tot
het knaapje zeide hij „Hemelsche goed
heid, wat heb jij een taai leven
Maar ondanks deze wreede mishande
lingen stierf de kleine niet, maar men
hoorde hem ten laatste ook niet meer
weener., hij had er Diet meer de kracht
toe. In de laatste week sloeg Gregoire bem
nog, trok hem aan zijne tong, doorboorde
die met een scherp voorwerp en brandde
haar met een gloeiend ijzer. Geen geluid
gaf het kind meer, maar zijne oogen wer
den wit.
Toen meende de vader, dat het dood
was hij wikkelde het knaapje in eene oude
japon van zijne vrouw en droeg het naar
buiten, waar hij het neerlegde op de
plaats, waar het later gevonden werd. Hij
verbood dreigend aan zijne kinderen en
zijne maitresse, over de zaak te spreken.
De man en vrouw zitten thans gevaDgen.
Hij bekent wel, dat hij het kind er dood
heeft neergelegd, maar hij heeft het niet
gemarteld. De waarheid heeft men echter
vernomen van de andera kinderen, doch
dezen durfden niet spreken, voordat de offi
cier van justitie hun had verzekerd, dat hun
ne vader nooit weer bij hen zou komen, dat
hij altijd gevangen bleef. Toen vertelden
zij al de gruweldaden van dezen ontaar
den man.
Eu toch had die zelfde Gregoire een'
hond, een' poedel, dien hij zeer lief had,
waarvoor hij als een kind zorgde, en toen
hij ondervraagd was, verzocht hij als eene
gunst, even dien hond te mogen zien en
liefkoozen I
„Ge zjjt weer gezond fluisterde zij
haastig. „Zeg het mij, hoe komt het toch,
dat ge weer zoo fier en ferm zijl, als te
voren
„Door de macht der wetenschap en de
goedheid van God," antwoordde hij eer
biedig, terwijl hij zijn' hoed van het hoofd
nam.
Hij zag er op dit oogenblik zoo voornaam,
maar ook zoo groot en edel uit, dat zij on
willekeurig hare banden naar hem uit
strekte.
„Basil, Basil l" riep zij hem toe. „Het
schijnt mij toe, of de vijf laatste jaren een
boO'.e droom geweest zijn, alsof ik plotseling
ontwaakt ben, om te ontwaren, dat gij tot
mij teruggekeerd zijt, dat gij weer mijn
vroegeren lieveling zijt geworden."
„Tot u teruggekeerd herhaalde hij. tot
achter zijne ooren blozend, terwijl eene sidde
ring van tegenzin hem door de leden ging.
„Waarlijk Mrs. Plympton, ik geloo', dat go
nog droomt, dat zooieta mogetijk zou zijn."
„Kan dat niet gebeuren riep zij lnid.
Basil, wanneer gij wist, wat deze scheiding
mij gekost heeft. Ik ben van den dag af, dat
wij van elkander gescheiden zijn, geen oogen
blik mijzelve geweest, ik heb sedert dien dag
geen geluk en vrede meer op aarde ge
kend. O God! Wat heeft mij dat veel
gekost J"
Hij stond voor haar en zag baar met on
verholen verbazing aan, terwijl zij ten prooi
was aan hartstochtelijke gevoelens ver
wonderd over het feit, dat zij geheel en al
haren vrouwelgken trots vergat, om nu te kun
nen verkrijgen, wat zij eens van zich gestoo-
ten had.
„Ik weet nu eerst, waarvoor dat ongeluk
mij g^red heeft," antwoordde hij koud, toen
zg ophield-
Gered Waarvoor?' kreet zij lnid.
„Voor een loven vol bitter zelfverwijt,
voor een leven vol ellende met o,4 antwoord
de bij botweg.
Daarna draaide hij zich vlug om en ging
ras den weg af, dien hij gekomen was, ter
wijl zjjuo trekken afaebuw en verachting uit
drukten.
Inez Plympton stiet een kreet vol ver
Nieuwe beroepen.
De gewoonte, jonge mannen met een
gunstig uiterlijk en onberispelijke masie-
ren voor groote partijen te engageeren als
noodhulpen, om jongere en oudere dames
ten dans te voeren, die gedistingeerde,
m3ar geblaseerde heeren laten zitten, is in
Engeland en Amerika reeds lang in ge
bruik. Een ander beroep in Amerika is
reeds lang inheemsch, nl. dat van „ambts
halve babbelaar", iemand, die het onder
houd, zoodra het verslapt, weer aan den
gang moet brengen in gezelschap. In
New-York bestaat zelfs een instituut, waar
men zulk een' man per nar of per avond
kan huren. Het komt er nu voorname
lijk op aan, dat de betreffende als gast op
treedt en niet bekend wordt in zijn wer
kelijke functie.
Groote firma's in alle takken van han
del, die clientèle van buiten ontvangen,
houden thans bedienden, die nooit een
boek aanraken, die nooit een' brief voor
zaken schrijven. Deze heeren zijn uitslui
tend daar om den vreemdelingen de stad
te laten zien, heu te vergezellen in den
schouwburg, op de renbaan en hen in goe
de luim te houden. Soms treedt deze „be
diende" toevallig in het kantoor van den
chef, zijn „goeden vriend", juist als er een
vreemde aanwezig is, en de laatste is dan
verrukt over de beminnelijkheid, waarmee
de „huisvriend" de plichten der gastvrij
heid voor den chef waarneemt.
Maar ook voor dames zijn er dergelijke
beroepen. Welke huisvrouw kent niet de
opgewondenheid, die aan eene groote partij
voorafgaat In Amerika nemen gehuurde
dames al de voorbereidingen van de gast
vrouw op zich, al die kleinigheden, die
men den kok niet kan toevertrouwen. Zij
komen twee of drie uur vóór de gasten in
het huis, leggen de laatste hand aan de
versiering der tafels, kijken rond in kleed
kamers, geven acht op de verlichting, ver
zekeren aan de dames des huizes dat haar
toilet onberispelijk zit, kortom, zij doen
dienst als generaal-adjudanten.
Andera dames, die bijzonder ontwikkeld
zijn, worden uitgenoodigd om buitenlanders
in hunne eigen taal toe te spreken, of
om kunstenaars en geleerden op hun stok
paardje te breDgen iets, wat voor een ge
woon men8ch niet zoo heel gemakkelijk
is.
Toepassingen van de
X-stralen.
Bijna wekelijks vermeldt het British
Medical Journal merkwaardige toepassin
gen van de X-straleD.
Drie gevallen uit den laatsten tijd mo
gen genoemd worden. In al deze drie ge
vallen werd een kind, dat een „halfpenuy'
had ingeslikt, met behulp van Röutgen's
ontdekking van een wissen dood gered.
De eerste maal werd het vreemde voor
werp onmiddellijk gevonden in het strot
tenhoofd van een 272-jarig kind, toen men
er de X-stralen doorheen liet gaan en op
een kleurlichtend (fluoresceerend) scherm
opving. Het voorwerp werd daarna zon
der veel moeite verwijderd. Een ander ge
val deed zich voor in Sept. 1895, toen de
X-stralen nog niet bekend waren. De ge
neesheer, dr. C. T. Holland, twijfelde sterk
aan het verhaal der moeder, dat het 2%-
jarig kind, hetwelk men hem bracht, een
halven stuiver zou hebben ingeslikt. Het
kind kon vast voedsel gebruiken en niets
deed gelooven, dat. in den slokdarm eeltig
vreemd voorwerp zou zijn geraakt. Vijf
maanden later werd opnieuw geneeskundige
hulp ingeroepen. Het kind leed aaD bron
chitis het hoesten had echter volstrekt
geen vreemden klank. Toch besloten de
geneesheeren, nadat met verschillende werk
tuigen tevergeefs gezocht was, de Rönt-
gen-stralen toe te passen. En werkelijk
vertoonde zich op de gevoelige plaat on
miskenbaar de donkere schaduw der ver
loren „halfpenny'
Een derde geval wordt vermeld door
een' geneesheer van het ziekenhuis te
Dundee. Weer was het een 2-jarig kind,
dat zich door zulk een gevaarlijken geld
dorst kenmerkte. Het was zeer benauwd
en braakte. Den omtrek van den halven
stuiver kon men zien het geldstuk scheen
ongeveer ter hoogte van den 5den hals
wervel te zitten; maar het was noodig, de
juiste plaats te bepalen -m daar het kind
zeer wild en onhandeloaar was, zag men
geen kans, dit met de gewnue middelen
te doen. Eindelijk slaagde de verpleeg
ster, den jongen in slaap te krijgen, en
uu werd eene photograpkische plaat onder
het kussen geschoveD, De lichtstralen-
buis hield men ongeveer 22 cM. boven
zijn hoofd. Do stroom was 10 volts en
gat eene vonk van 15 cm. De genees
heer hield de hand op den toestel om den
stroom onmiddellijk te kunneji aibreken
als het kind wakker werd. Dit gebeurde
na 9 minuten.
De tijd was blijkbaar lang genoeg, want
men verkreeg eene voortreffelijke afbeelding.
De donkere schaduw van het geraamte, om
geven door de lichtere,maar toch zeer scherpe
omtrekken van Het vleesch, vertoonde in
het midden een donder zwart ovaal*3
„halt penDy'. De X-stralen waren door het
kusseD, twee dekens en het lichaam van
het kind gegaan. Den volgenden dag werd
het geldstuk met eene lange keeltang, en
terwijl het kind bewusteloos gemaakt was,
verwijderd. Hbld.
Sneeuw en vorst.
In Engeland is de sneeuw reeds i n de
vorige week hare opwachting komen ma
ken. In Zuid-Lincolnshire, in Berkshire
en in het dal van de Kennett is de grond
met een wit kleed bedekt. In Langholm
ligt de sneeuw drie voet dik. Toch heeft
de vorst ook daar doorgezet, al was het
in minder hevige mate. Woensdag wees
de thermometer nog 11 graden onder het
nulpunt, vrijdag was hij tot 6° geste
gen. Ook iu de districten Bedford, Big-
gleswade en Luton vriest het flink. Het
ijs heeft reeds voidoende draagvermogen
voor een beperkt getal schaatsenrijders en
de ijsclubs beramen reed» wedstrijden.
In de Italiaansche Alpen zijn zware
sneeuwvallen voorgekomen. Een kantoor-
gebouwtje, behoorende bij het station Sermo-
ne, is verpletterd, waarbij echter geen I
persoonlijke ongelukken zijn te vermelden.
Maar op den weg van Cuneo naar Valdieri
zijn eenige werklieden onder eenen sneeuw
hoop begraven.
Onschuldig?
In het tuchthuis te Diez in het district
Wiesbaden bevindt zich een gevangene,
die in 1857 beschuldigd werd, in de toen
nog „Vrije Stad' Frankfort een' burger te
hebben vermoord. Hij kwam eerst eenige
jaren, in preventieve hechteniswijl hij
hardnekkig ontkende, zette men een ander
misdadiger bij hem in de cel, die hem
moest uithooren. Hij bleef echter steeds
de misdaad loochenen, maar werd toch
op andere aanwijzigingen ter dood veroor
deeld, welke straf echter in levenslange
gevangenis werd veranderd. Hij zit nu se
dert 45 jaar gevangen. Daar de veroor
deelde zich in de gevangenis zeer goed
gedroeg en in de ziekenverpleging zeer
bruikbaar bleek, werd er herhaaldelijk een
verzoek om gratie voor hem ingediend.
Daarop werd echter steeds aiwijzend be
schikt, wat volgens de wet moest, daar
er geene bekentenis was. Ofschoon de ver
oordeelde zich dus de vrijheid had kun
nen koopen door eene bekentenis, bleef hij
steeds bij zijne eerste bewering. „Ik kan
toch eene daad niet bekennen, die ik niet
begaan beb," zeide hij steeds. Zou die
man niet werkelijk onschuldig zijn
Er is iets ergerlijks g e-
beurd in het vlek Ober-Plan in Bohe-
men. De notaris was gestorven, en daar
de man protestant was, weigerde de pastoor
deken vergunning, om hem op het
r o o m s c h - k a t h o 1 i e k e kerkhof
te begraven, tenzij in den hoek, voor de
zelfmoordenaars bestemd. Bovendien mocht
de protestantsche geestelijke geen grafrede
houden.
De Duitsche Bohemer Funke heeft den
minister-president over die geschiedenis
geïnterpelleerd en er zich te recht met
verontwaardiging over uitgelaten. Derge
lijke onverdraagzaamheden behooren in
den tijd van inquisitie en brandstapel thuis.
Verleden jaar hebben blij-
kens de statistiek 46 menschen te Londen
twijfeling uit, toen hij voor hare oogen ver
dwenen was, en op de plaais, waar zij stond
neerzinkend, begroef zij haar gelaat in hare
handen en snikte hartverscheurend, als een
stout kind, dat men het zoozeer begeer
de speelgoed weigert.
Zij had Basil Meredith tijdens hunne ver
loving met eene zekere wilde, ongetemde harts
tocht lief gehad, zijn schoon gelaat, zijne fiere
verschijning hadden hare zinnelijke liefde
voor schoonheid zeer gestreeld, terwijl zijne
schitterende geestesgaven, zijn rijkdom en
zijne maatschappelijke positie een zekere tri
omf voor haar persoon waren, waarnaar
zoovele anderen te vergeefs gehengeld had
den.
Zonder dat ontzettende ongeval, dat hem
zoo verminkt had, zon zij hem ongetwijfeld
getrouwd hebben en trotscb op het feit ge
weest zijD, dat de invloedrijke man haar
echtgenoot was.
Maar het was geheel anders geworden, toen
hij van zijn ziekbed opstond, nadat vree-
selijke ongeval bem tot een ellendigen kreu
pele gemaakt had, hetgeen, zooals zij toon
maats geloofde, ongeneesbaar was. Hij had
gedacht, dat al had hij haar grootmoedig
haar woord teruggegeven, zij daarvan niets
had willen weten.
Wel had hij nog altijd zijn'rijkdom en zijn
maatschappelijke positie en was hij nog even
als te voren de invloedrijke man. De men
schen achtten cd bewonderden hem in die
dagen nog moer dan ooit, terwijl ook zijn
gelaat op geenerlei wijio iets geledan
had.
Maar de vronw, die hem in dat sar der
beproeving de meeste toewijding en liefde
had moeten bewijzen, week met afschuw van
hom terog en sidderde, wanneer hij op haar
toetradja, zij kon het onmogelijk verdra
gen dat zijne hand haar aanraakte
Hij was scherpzinnig genoeg, om haren te
genzin te bemerken, nog eer zij ruw en
slecht genoeg geweest was, om hem te zeg
gen dat zij zulk een schepsel, als hg nn
was' nooit zon kannen trouwen en zij dns
verplicht was, haar woord terug te nemen.
Het was hem toen geweest, alsof de hand
van een' roover zijn ideaal vernietigd had,
het leven verloren, tengevolge van on«
gelukken met goedkoope en daarom
slecht vervaardigde petroleumlampen.
De overheid der stad
New-York heeft het rijden met vóór op
de fiets vastgebonden zuigelingen
en kinderen beneden de vijf jaar, op een
boete van 10 dollars, verbodenhet ver
bod „geldt ook voor grootmoeders ten
aanzien van hare klein-kinderen.'
Yolgeüseen bericht uit
Rome heeft te Cassino eene ontploffing
plaats gehad in eene clandestiene bommen-
fabnek. Twee verdiepingen van het kuis
werden vernielduit de puinhoopen wer
den 5 lijken en 6 gewonden te voorschijn
gebracht. Men vermoedt, dat de bommen
bestemd waren voor anarchistische co
mités.
E en politieagent, die mee
leeft.
Bij eene voorstelling in het Alhambra
te Londen van het ook alhier welbekende
dr- a Roze Kate of het treur
spel der smeden, werd het iaatste
bedrijf door een eigenaardig voorval ge
stoord. Een politieagent, die "tusschen de
schermen de wacht hield en met groote
belangstelling den tragischen loop vau'het
stuk had gevolgd, stelde zich eensklaps
zoo wonderlijk' aan, dat hij vbd het too-
neel verwijderd moest worden. Het pu
bliek dacht eerst, dat hij zich in de pau«
seeringen een beetje te veel „te goed"
had gedaan, maar de dokter van den
schouwburg verklaarde, dat de man in
een staat van hypnose verkeerde, waar
schijnlijk het gevolg van de gespannen
aandacht, waarmee hij den „beschuldigde'
voortdurend had in 't oog gehouden.
Dooreen leeuw gebeten.
Een aangrijpend schouwspel is den be
zoekers van eeue Variété te Middlesborough
bereid. Een temmer vertoonde een zesja
rigen leeuw. Plotseling viel het dier, ver
moedelijk geprikkeld door het rumoer, dat
het publiek maakte, op den mBn aan. Hij
wist het dier te bedwingen en ging met de
vertooning voort. Ook ontzag hij zich niet,
zijn hoofd te steken in den muil van het
beest, zooals op het programma was be
loofd. Maar dit kwam hem duur te staan.
De leeuw beet onverwacht toe, maar liet
dadelijk weder los.
Opnieuw wist de man het dier aan zijn'
wil te onderwerpen en, hoewel het bloed
hem langs het gelaat stroomde, zette hij
de vertooning tot het einde voort. Het pu
bliek was onbeschrijfelijk opgewonden.
Eene kindere n—b eurt.
De redacteur der „Revtew of Reviews'
Stead heeft zijne „Kinderen-beurs" weder
opgeheven.
Hij ruilde kinderen tusschen echtelieden,
die er te veel eu die, welke er geen had
den. Nu is het echter gebeurd, dat de
edelmoedige bemiddelaar plotseling een
der uitbestede kinderen heeft terug ont
vangen van een' pleegvader, die minder
vertrouwen bleek te verdienen, dan met
zorg ingewonnen inlichtingen deden ver
wachten. Deze ervaring heett den heer
Stead tot nadenken gestemd. Een toe
vluchtsoord of bergplaats voor de kinde
ren, die met een „terug aan afzender'
weder bij hem komen, bezit hij niet en
hy ziet geen kans, tijd te vinden tot het
oplichten en beheeren van zulk eene in
stelling. Derhalve zal hij alleen pogen,
voor de reeds aangeboden kinderen plaatsen
te vinden, maar Deemt hij geen nieuwe
meer aaD. Het gevaar, dat hij er mee
zitten blijft, is te groot.
Veertien maanden heeft deze zonderlinge
„beurs' bestaan. Vijf-en-dertig kinderen
weiden uitbesteed en zoo heeft Stead vol
gens zijne berekening 105 menschen ge
lukkig gemaakt (70 pleegouders en 35 kin
deren). Ten hoogste was er een vijftal
ocgehuwden, die kinderen aannamen. De
uitwisseling werd door eene vrouw uitste
kend beheerd en de heer Stead hoopt, dat
een ot meer vermogende vrouwen dit lief
dadige werk zullen overnemen.
maar ook die doodstrijd zijner liefde had hem
veel ellende bezorgd.
Maar nn was bij weder gezond, zijne ge
stalte weder kraohtig als te voren op eene
wonderbare wijze was hem dat teruggegeven.
Er was niet eens meer een spoor van
dat vroegere mismaakte te zien ja,
hij scheen schooner en bij scheen daarom
voor haar ook begeerlijker te zijn.
Er lag nn op zijn gelaat eene zekere waar
digheid, eene edele uitdrnkking, die zij
daarop nooit had opgemerkt en hare ziel pij
nigde haar nu met een onbeschrijfelijk ver
langen naar hem, die voor haar voor altijd
verloren was. Zij was zichzelf bewust, dat
hij baar met afschuw en minachting had ga
degeslagen, dat bij haar haatte en zijn te
genzin tegenover haar grooter was, dan de
hare tegenover hem ooit geweest was dat
hij baar op dit oogenblik meer gebrekkig
en misvormd vond, dan hij ooit in baar oog
geweest was.
Zij had bet in iederen trek van zijn gelaat
gelezen, in de koude, vorscherde blikken,
waarmede hij baar had aangezien, zij
had het vernomen uit zijn' verachtelijken
toon.
Zij zat op den grond en weende, zij be
gon zoo eenigszins een denkbeeld te krijgen
van het armelijke en armzalige van haar
leven.
Zij bezat hnizen, geld, landerijen in me
nigte, zij kon zich in zijde en fluweel klce-
denzij verkeerde in do meest elegante
gezelschappen en waa daar voortdurend bot
glanspunt, maar trots dat alles, gevoelde
zij nu, dat haar leven geen waarde had
gehad, dat zij hot acboone, bet edele van
het leven had gemist, nl. te leven mei het
doal om iemand gelukkig te maken. Maar
daarvoor ontving zij ook nn eene onduldbare
straf. Zij wist, zij gevoelde, dat zij Basil
met bopelooze vergoding zou blijven lief heb
ben, haar geheele leven lang.
„Bah I" riep zij eindelijk uit, terwijl zij
hare tranen droogde, geërgerd over het
feit, dat zij zich zoo zwak en teer toonde.
„Ik ben waarachtig net een kind, dat om
eene mooie pop huilt. Maar, God, wanneer
ik had kunnen denken, dat bij beter was
geworden, ik bad hem nooit, nooit verstoo-
ten. Ik ben er verstomd over, dat zoo
iets mogelijk is geweest. Toen ik hem de
laatste maal te Parijs zag, was hij nog even
scheef en krenpel als altijd. Ik zon wel
eens willen weten," ging zij nadenkend
voort, „hoeveel bij te weten is gekomen
van mijn onderbond met dien jongen. Hoe
zonderling, dat bjj juist op dat oogenblik
verscheen. Ik zon ook wel eens willen
weten, wie die dame is, die den jongen uit
genoodigd heeft, om bij baar te komen lo
geeree, en hoe komt het, dat BaBil bier is
en duivels 1 Die beiden kennen elkaar,
zon 't mogelijk zijn, dat Ruth de lokvogel iB,
dien Basil hierheen gevoerd heett, dat zij de
barmhartige Bamantane is, dien de knaap
verpleegt Wanneer dat zoo is, was het
voor mij het beste, met de volgende boot
naar Europa te gaan."
Inez sprong opgewonden op en hare
oogen verrieden een grooten angst, terwijl zij
naar hais liep.
Onderwijl was Basil met Will cd Rex
naar Ruth teruggekeerd en eenige oogen-
blikken later, nam het gezelschap den terug
weg aan.
Terwijl Ruth, thuis gekomen, haar moe
en slaperig dochtertje naar bed bracht, zocht
Basil Will op, die op den drempel van de
huisdeur gezeten, nadenkend met een' stok
in de kiezelsteenen porde, om bem eens
te polsen omtrent zijn gesprek mot Inez
Plympton.
U(j had Rtnoeg gehoord, om te weten, dat
er ven kind opgenomen wos, en dat Inos-. dat
kind liet doorgaan voor den erfgenaam der
Plympion's goederen, en Basil gevoelde
duidelijk, dat dit kleine wicht in eenige
betrekking stond tot Will.
„Will," zeide hij, op zijn doel aanstarend,
„weet je, wat omkooping is
„Jawel, mijnheer,4 dat is, wanneer men zich
voor geld aan den duivel verkoopt,' ant
woordde de knaap blozend en met zijn' stok
nog harder op de steenen slaande.
„Ja, dat is nu wei een bee je eigenaardig
gezegd," antwoorde Basil lachend, „maar hei
komt wel zeer dicht nabij de waarheid, Zoudt
ge mij niet willen zeggen, wat gij met di
dame praatiet, toen zij u de bondeid dol
lars aanbood
Will bloosde nog sterker en draaide en
schoof zenuwachtig op den drempel been en
weer. Hg wilde Mrs. Anthony Plympton
liever niet verraden, ofschoon njj met van
haar hield, integendeel, hij haatte haar
zeer.
Alleen zijn eergevoel verbood hem, zijn
woord te breken, want hij gelooide, dat
geen enkel mensch er meer oij betrokken
was, dan hij en zg. Hij had het geld, dat
zij hem gegeven had, gebruikt, om zijner
moeder eene goede begraiems te bezorgen en
een steen op haar grai te plaatsen en dat
ofschoon hij beweerde, altijd een gevoel
te hebben, alsof hij zijn broer verkocht had,
had hem toch vtel troost geschonken.
Maar daarom wilde hij haar nu ook niet
verraden, te meer, daar hij der goede toe
komst van zijnen jongen broer niets in den
weg leggen wilde.
„Maar ik heb die honderd dollars niet
genomen, mijnheer,4 zeide hij na eene korte
aarzeling en Basil een troischen blik toe
werpende.
„Èeen, gij hebt nu de honderd dollars,
die zij u aanbood, niet genomen, en ik
hoop, dat gij dat ook nootr, onder welke
voorwaarden ouk, zult doengij zult u er
niet toe leenen, een onreeht te begaan, Diet
waar?" vroeg Mr. Meredith ernstig. „Maar
W ill,4 ging bij voort, „ik hbb er zeer goede
redenen voor, te vragen, wsarom zij u dat
bedrag aanbood.*
„Mijnheer, ik geloof, zoolang ik dat geld
niet aangenomen heb, kunl gij u ook wel
op mij verlaten, en gelooven dat ik het
f.
v. - h.„
S0™' U1°t omdai ik van
„i. a "T' ik -
als den duivel,- eindigde hii
mei gloeiende waDgen en een grooten kiLli
steen een iermen klap gevende. *"ozei-
Mr. Meredith zag hem na deze uiting ïoo
verwonderd aan, dekjongen beviel hem veel
beter nog, dan te voren, hij had eergevoel
en gat niet gaarne iemand prijs, olschuon
hij dien persoon haatte.
WORDT VERVOLGE*
