INGEZONDEN.
LANDBOUW.
Buitenlandsch Nieuws.
PLAATSELIJK NIEUWS.
GEMENGD NIÉUWS.
kanalen tot aan ja hersens toe dooiknijpen,
ga dan niet naar je dokter, die weet er niets
var, maar koin bij mij en ik zal ze uit
roeien met wortel en tak.
En daarna is de politicus weer herscha
pen in een' gewonen kwakzalver.
Men schrijft aan ie N. R Ct.
uit SCHERPENZEEL (Friesland):
Het volgende geval heeft zich dezer
dagen hier voorgedaan.
Onder Slijkenbuig, een gehucht, twin
tig minuten van Kuinre, woocteen roomsch-
katholiek man; twee zijner kinderen wa
ren eenige jaren geleden door het R K.
armbestuur van Kuinre geplaatst in een
R. K. gesticht te Ootmarsum.
De vader krepg vrij geregeld bericht
van beide kinderen. Tot kort voor nieuw
jaar schreven beiden nog heel opgewekte
brieven; maar het oudste kind was „wat
ziek" naar luid van beider berichten.
De vader maakte zich niet oDgeruat,
daar al sinds eenige maanden de berich
ten spraken van „wat ziek*.
Sedert het ontvangen van een' brief in
't laatst van December hoort de vader
niets totdat nu ruim veertien dagen
geleden de pastoor van Kuinre den va
der ontbiedt, hem mededeeleud, dat zijn
kind al overleden en begraven is.
Men denke zich den toestand van den
vader, die, op niets voorbereid, in den
waan verkeerde, dat het met zijne doch
ter niet zoo erg was.
Het verwekt groote ergernis, dat nie
mand van de hoofden van 't gesticht het
zich tot taak heeft gesttld, den vader in
te lichten orer den waren toestand zijner
dochter en de verergering harer ziekte.
Wieringen.
J. 1. Dinsdag had er alhier een zeer
eigenaardig feest plaats, hetwelk door
onze jeugd gevierd werd. Des morgens
vroeg trok meD aan troepjes, gewapend
met stokken, het dorp door, zingende
Sinte Pieter schooven.
Als men niet geeft, dan zullen wij rooven.
Ik roof er een, twee en elf,
Dan den boer zijn heele schelf.
Heb je geen hooi, stroo
Heb je geenoude manden
Dan zullen wij van avond victorie branden;
Heb je geen glaasje rooden wijD?
Dan zullen wij van avond vroolijk zijn.
Intusschen werd er hooi, stroo, doozen,
manden enz., verzameld, op een' grooteu
wagen geladen, om des avonds te wor
den verbrand. Indien men van eea
boer niets ter karre kreeg, volgde het
volgende liedje:
Boertje, boertje, halen,
Wij stelen je hek en palen
Boertje, boertje, hou,
Wij zetten je aan een stuk touw.
Tegen den avond, toen men de ronde ge
daan had, werd het verzamelde op hoo-
peD gedragen en in brand gestoken.
"Vele kijklustigen sloegen de pret gade.
't Feest, waarvan hier gesproken wordt,
is 't zoogenaamde St. Pieter.
Het kleine volkje van Bar-
Singerhorn is dezer dagen zeer woelig
onder elkaar. Ze zingen en repeteeren,
dat men vermoeden zou, dat er iets heel
gewichtigs voor hen in 't uitzicht is. Ze
wijzen elkaar aan als koning, koningin,
prins, kortom, als allerlei leden van eene
vorstelijke hofhouding. Ycor hen is dat
dan ook zoo. Aanstaanden zondagavond
zullen de kinderen van het zanggezelschap
van den heer de Groot de operette de
schoone Slaapster" ten tconeeje voeren.
„Dat gevoelde ik, want gij zijt niet ge
schapen voor dit beroep, dat een minder ern
stig karakter en sterkere zeuuweu vereischt.
Uwe plaats is niet op de planken, maar on
der de bescherming van een veiligen haard.
Zulk een huis, dat eene dergelijke bescher
ming u kan aanbieden, staat voor u open.
Gij behoeft slechts een woord te spreken,
juffrouw Ilse, en ik breng u daarheen."
Met gebogen hoofd stond zij voor hem.
„Het is de gastvrijheid uwer moeder, die
gij mij aanbieden wilt, niet waar?" vroeg
zij na eene korte poos. „Gy deedt bet reeds
eenmaal, maar toen nam ik het niet als ernst
op. Nu moet ik wel gelooven, dat bet u
ernst was, en ik dauk u daar oprecht voor.
Maar ik mag er niet ean denken, dat aan
te nemen. Ik behoor nn bij mijn' broeder
nn meer dan ooit en zal ook nooit
er toe kunnen besluiten, om op kosten van
vreemden te gaan leven".
„Dan bebt ge my nog verkeerd begrepen.
Voor uw' broeder zal natuurlijk gezorgd
worden en van weldaden, die n beschoren
zouden zijn, behoeft gij niet te leven. Want ge
znlt recht hebben op eene plaats in het buis
mijner moeder het heilige recht van eene
dochter."
Nn begreep zij hem, heel goed, en de
verrassing daarover beroofde baar de spraak,
want niets ter wereld bad zij minder ver
wacht, dan dit. Steinacker zag hare ont
steltenis en wist heel goed, dat die niet
zeer vleiend voor hem was. Levendiger en op
meer overredenden toon, dan hij tot dusverre
gesproken had, voegde bij er aan toe
„Het was misschien verstandiger van mij
geweest, als ik u dit eerst later bad ge
waagd op een' tijd, -als gij mij wat beter
zult kennen, en geen schaduw uit het ver
leden meer tusschen ons staat. Dat was ook
mijn plan, en heb dat ook in 't oog gehoudeD,
èn bij nws vaders dood èn bjj ous eerste
wederzien. Nn echter eischen de omstandig
heden eene vluggere beslissing. Wanneer ik
o en nw' broeder van nut wil zjjn, moet ik
geen oogenblik laten verloren gaaD. Ea ik
herbaal het nogmaals, dat ik niets, in het
geheel niets, voor u kan doen, als ik daar,
volgens de regelen van onze samenleving,
niet eenig recht toe beb. Gij moet mij
dos op mjjn woord gelooven, dat ik een eer
lik man beu ea al mijn best zal doen, om
gelukkig te maken."
WORDT VERVOLGD.
Hetaantal kiezersin de
gemeente Barsingerhorn, on-
langs bericht als te bedragen 511, is juist
een honderdtal minderhet moet zijn
411.
Bij den hevigen noordwes*
ter van zondag j. 1. hadden er in het
westeiude van UarHingerliorn
op een paar dicht bij elkaar gelegen pun
ten groote ongelukken kunnen plaats
hebben.
In den vroegen morgen reeds verzamel
de eene verraderlijke windvlaag al hare
kracht tegen eene zekere plaats of gebouw
tje op den slootkant, met dit gevolg, dat
het in zijn geheel achterover tuimelde ea
ia de sloot terechtkwam. Zooiets behoort
niet bepaald tot de ernstige ongelukken,
indien op zoo'n oogenblik maar niemand
van die zekere plaats gebruik
maakt, hetgeen licht bet geval
kan zijn bij een huis, _dat door drie
gezinnen bewoond wordt. En hier was dit
dan ook werkelijk het geval. De aanwe
zigheid van een' buurman, die toevallig
op het achtergelegen stuk land liepen op
het hulpgeschrei van uit het omgewaaide
privaat ter hulpe toeschoot, verhinderde,
dat door dis baldadige grap van den
wind een meuschenleven verloren ging.
Eenige uren daarna nam, dicht bij die
zelfde plaats, de wind een takkenbos op,
wierp dien weg, waardoor een paard van
den heer P.M. vanSehagen verschrok, achter
uit liep en met eene kar, waarin drie perso
nen gezeten waren, in de sloot terecht
kwam. Ook dit onheil had grooter gevol
gen kunnen hebben. Nadat paard en
rijtuig, na veel inspanning evenwel, op het
droge wsren gebracht, en het bleek, dat
alleen de voerman een weinig nat gewor
den was en zich, naar het voorkwam, licht
aan den voet bezeerd bad, werd de reis
voortgezet.
Bietencultuur.
De Bond van suikerfabrikanten heeft
besloten, contracten te sluiten tegen den
prijs van f 8.50 per 1000 kilogram netlo.
Dit is aanmerkelijk lager, dan verleden jaar.
Wie in '96 bieten teelde, ontving f 10.50
per 1000 KG., wanneer hij geen voor
schot nam, dus f 2 meer. Bovendien is
dit jaar in 't contract opgenomen, dat
4 pCt rente moet gegeven worden van het
voorschot, onafhankelijk van den tijd, ge
durende welken het genoten wordt, en de be
paling, dat de vrachten moeten geleverd wor
den tusschen 15 Sept. en 20 Nov. enz., ter
wijl de betaling zal plaats hebben tus
schen 1 en 15 Dec. 1897.
Bombardement.
Uit Canea wordt geseiud, dat de ver-
eenigde vloten het opstande
lingenkamp bnitenCanea heb
ben gebombardeerd, aangezien
met het geweervuur, dat de insnrgenten
zondagochtend begonnen, werd doorgegaan,
ondanks de bevelen der vlootvoogden.
Den vorigen dag hadden de admiraals
zich aan boord hunner vaartuigen begeven
naar Aghioi Theodoroi, vóór het leger
kamp van kolonel Vassos, en den com-
m mdant van het Grieksche schip „Admi-
raal Mianlis„ uitgenoodigd, zich bij hen te
voegen. Tuen deze was aangekomen, deel
den zij hun beslnit mede, om de Griek
sche troepen te doen aanvallen door de
vier schepen, die voor Aghioi Theodoroi
geankerd lagen, indien kolonel Vassos ver
der het binnenland inrukte. Da comman
dant der „Admiraal Miaulis* eu de Britsche
admiraal gingen daarop kolonel Vassos
tegemoet, om hem van het genomen be
sluit in kennis te stellen. Tengevolge van
dit besluit zou kolonel Vassos, volgens
een bericht nit Athene, zich be
palen tot het bezetten vau enkele strate
gische punten, ten einde zich meester te
maken van het binnenland.
Uit Canei is nu een bericht ontvangen,
dat nadere bijzonderheden aangaande het
bombardement geeft.
Te vijf uur gisteren werd door de vreem
de oorlogsschepen het vnar geopend. Toen
de opstandelingen met schieten doorgingen,
werd bevel gegeven, om de beschieting
krachtig voort te zetten.
De Engelsche kruiser schoot het eerst.
De Duitsche kruiser schoot met granaten,
die met meliniet geladen waren. Veer
tig schoten werden gelost, uitsluitend
op het kamp der opstandelingen. De gra
naten, die in den omtrek van Canea insloe
gen, wierpen wolken stof op. Toen het vu
ren ophield, werd de Grieksche vlag ge-
heschen in den omtrek van het kamp'
der insnrgenten.
De Fransche en Italiaansche oorlogssche
pen hebben geen deel genomen aan het
bombardement, doordat zij buiten de lijn
lagen. De opstandelingen hadden geen
dooden, alleen materieele schade werd aan
gericht.
De Neue Freie Presse verneemt nit
Athene uit zekere bron, dat de vertegen
woordigers der groote mogendheden aan
Griekenland den eiBch hebben gesteld,
binnen 24 uur zijne troepen van Kreta te
rug te trekken.
Schagen, 24 Februari 1897.
De heer W. Lammerts, a a n n e-
mer van onzen kerk en toren zal eveneens
•het 8mcublcuicut van de kerk leveren.
Eene koe van den heer J. de
Teer alhier heeft 4 kalveren ter wereld
gebracht.
Zondagmiddag j. 1. zon er
een goochelaar in de school voor de kin
deren optreden. Professor Wiene, zoo heet
te de bewuste,zou eene voorstelling geven in
het goochelen,maar al wie er op het bepaalde
uur verscheen, onze professor B ieue niet,
zoodat de kleinen, die vol hoop naar de
school gegaan waren, om daar iets moois
te zien, teleurgesteld naar huis konden
terngkeeren.
Hetaantal kiezers op on
ze kiezerslijst is met een 150-tal ver
meerderd.
Ten locale Córès verga
derde dinsdagavond j. 1. een 11—tal leden
onzer Harddra verij-veree-
raiging- Westfriesland.
Wegens het bedanken van den Voorzitter
J. Winkel, werd de vergadering door den Vi
er-Voorzitter, den heef C.de Patergc-opend,
en werd den Secretaris, den heer WRog-
geveea Cz., verzocht, de notulen te lezen
na de goedkeuring daarvan, werd overge
gaan tot het lezen van het jaarverslag, dat
eveneens werd goedgekeurd, en waaruit
wij aanstippen
Ontvangsten f 489.50.
Uitgaven f 454.45.
f 85.05.
Zoo voor 't oog is dit saldo niet on
aardig, nmr dit volgende jaar zal
vermeerderde uitgaven voor de ver-
eeniging brengen en de -inkomsten zul
len verminderen.
De vereeniging telt 67 donateurs, is
minder dan vorig jaar127 leden, is meer
dan vorig jaar.
De rekening van den penningmeester den
heer G, Muijswordt vervolgens door eene
commissie, bestaande uit da heeren P.
Buis Jz., en P. Raatnagezien en tot
goedkeuring geadviseerd.
Verkiezing van Bestuursleden; altredende
leden de heeren: C. AsjesG. Muijs en W.
Roggeveen Cz., en vacature J. Winkel
Herkozen werden de heeren C. Asjes,
G. Muijs en W. Roggeveen Cz., respectie
velijk elk met 10 stemmen, welke heeren
zich bereid verklaarden, zich hunne benoe
ming te laten welgevallen, en gekozen werd
de heer Mr. Roodenburg, met 9 stemmen,
welken beer van zijne benoeming zal worden
kennis gegeven.
Daar zich niets meer ter behandeling
voordeed, sloot de voorzitter de vergade
ring.
Niet geplaatste ingezonden stukken
worden nimmer teruggegeven
Medeburgers
Een vriendelijk verzoek.
De winter is voorbij en de werkzaam
heden kunnen allerwege weder worden
hervat. Hiermede is echter alle armoede
niet gewekeD.
In de Hoep wonen drie ongelukkige
wezens. IdioteD, krankzinnigen, zoo ge
wilt: „Kinderen Krans*. Die worden
uitstekend verzorgd door een oud man,
echter op zeer bekrompen wijze. Wanneer
gij van uwen welvoorzienen middagdisch
of nit uwo provisiekamer ot nit uwe klee-
reckast iets mocht over hebben, dan ver
zoek ik u beleefd (vergeef mij, dat ik
wensch onbekend te blijven), denk aan die
stnmperds.
De pest te Bombay en de
oflicieele statistiek.
De Sémaine médicale heeft een brief uit
Bombay ontvangen met berichten tot 29
Jan., waarnit blijkt, dat de epidemie nog
steeds toeneemt, en veel heviger is, dan de
autoriteiten willen weten. De sterfte te Bom
bay is anders 400 h 500 per week of
30 «/„o P" jaar.
Nu bedraagt ze 1700 tot 1800, of, om
dat de helft der bevolking is uitgeweken,
200 0/oo Per jaa»- Officieel werden slechts
470 sterfgevallen aan pest vermeld, en de
andere bij verschillende ziekten opgegeven.
Zoo was de sterfte aan remitteerende koorts in
December 1896 1601, tegen 402 in Decem
ber '95, en onder de ziekten der ademha-
.ingswerktuigen vindt men voor deze maan
den de cijfers 897 eu 292.
Naar Poonah alleen zijn meer dan
60,000 menschen uiïgeweken, en onder
hen is op 19 December de pest uitgebro
ken, maar eene maand later waren er ook
gevallen waargenomen bij de inwoners. Naar
een dorp op 13 uur sporens afstand van
Bombay was één man gevlucht. Hij kreeg
daar de pest en na hem kwamen, onder
de inwoners, 30, bijna steeds doodelijke,
gevallen voor.
Berlijn is eindelijk be-
vrijd van de sneeuw. Er zijn 600,000 knb.
meter geruimd. De kosten daarvan bedra
gen 380,000 mark, waaronder 180,000
aan loonen voor losse werklieden. Geduren
de dezen winter heeft destad reeds onge
veer 600,000 mark voor sneeuwopruiming
uitgegeven.
Te Arlon (België) is het
gezin van den sacristein, den heer
Goldschmidt, door kolendamp nit de ca-
lorifère vergiftigd geworden. De vader
eu de moeder, die het venster trachtten te
openen, werden in de nabijheid daarvan
op den vloer uitgestrekt gevonden. De
vader stierf kort daarna. In eene andere
kamer lagen drie kinderen in een bed
een leefde nog, de beide anderen waren
dood. Iu een ander bed leefde een knaap
nog, maar zijn leven wss oogenschijnlijk
in gevaar. Onder het bed vond men hst
lijk van een klein weisje, een kind van
de oudste dochter vau den heer Gold
schmidt het arme kind had zich het ge
laat met de nagels opengekrabd. Later
stierf er nog een kind. De moeder en
twee kinderen van 10 en 7 jaar brachten
er het leven af en werden door buren
opgenomen.
Amerikaan Bche toesta n-
den.
In Noord-Dakota bestaat eene wet,
krachtens welke echtscheidingen ook ten
aanzien van zulke personen knnnen wor
den uitgesproken, die eigenlijk geen staats
burgers zijn, doch zich minstens geduren
de 90 dagen in den staat metterwoon heb
ben gevestigd. Tengevolge van deze wet,
die het aanvragen van echtscheidingen in
de hand werkt, heeft zich eene formeele
echtscheidings-indnstrie ontwikkeld, welke
voor minder consciëntieuze beoefe
naren van het recht en logementhouders
zeer winstgevend is, daar nit alle staten,
die minder ruime bepalingen ten aanzien
der echtscheidingen hebben, geheele kara
vanen huwelijksmoede personen naar Dako-
ta pelgrimereen. Ook de staat New-York
leverde tot heden een rijk contingent vrij-
heidscandidaten, wien thans een onover
komelijke hinderpaal in den weg gelegd is,
sedert een rechter van den staat New-
York de gewichtige jurisprudentie heeft
verkondigd, dat op dergelijke wijze ver
kregen echtscheidingen te New-York niet
erkend kunnen worden.
Eene bewoonster van het
dorp Oreye (België) had haar kind van
vier maanden in de wieg gelaten, terwijl
zij eenige oogenblikken afwezig was, om
water te gaan scheppen. In dien tnsschen-
tijd was een varken het vertrek binnen
gedrongen en bezig, het kind te verscheu
ren. Het had reeds eenige vingers, een
deel van de wang en het oor van het
kind opgegetes. De toestand van de klei
ne was hopeloos.
Een aardig tijdverdrijf.
Een merkwaardig handwerk, het ftor
nen*, hield in het begin dezer eeuw de
voorname kringen vau Engeland en Frank
rijk bezig. Het werd te Parijs aan het
hof van de ongelukkige koningin Marie
Antoinette uitgevonden. In dien dollen,
levenslustigen lijd, die aan de groote re
volutie voorafging, gebood de mode, alle
kleederen met gouden kwasteD, franjes
en goudpassementerieën ta overladen.
Toen deze gril van de wispelturige heer-
scheres, mode geheeten, voor eene andere
plaats maakte, en de kostbare goudbezet
tingen daarmede waardeloos werden, kwa
men de schooce Parisiennes op het prak
tische idee, de echte gouddraden uit te trek
ken en tegen klinkende munt in te rui-
len. Het geestdoodende werk geraakte
zeer spoedig ingeburgerd en niet genoeg,
dat de dames hare eigen versierselen
uittornden, zi; begonnen ook hare vrienden
en vereerders om afgelegde kwasten, tres
sen en dergelijke kleinigheden te vragen.
Weldra werd de parfillage (van parfiler
uitrafelen, tornen) zoo ingevoerd, dat zelfs
de hofdames nooit zonder hare groote
torntaseh op visite gingen, en trotsch was
de schoone, die de tasch zoo vol moge
lijk naar huis kon dragen. Zooals de
verliefde zijn meisje tegenwoordig bloe
men geeft, zoo gaf hij destijds gouden
kwasten, zelfs de gebruikelijke nieuw
jaarsgeschenken werden in „parfillage*
gegeven. Toen de gravin Genlis van den
hertog de Lorgny eene weddenschap
wod, vroeg zij 24 gouden kwasten, die
zij onder hare vriendinnen verdeelde.
Zij zelve was eene verbitterde vijandin
van dit handwerk en bespotte het in ha
ren roman „Adèle et Thèodor* zoo gees
tig en treffend, dat het spoedig daarna in
Frankrijk zijn hoogsten bloei bereikt had.
De Parisiennes begounen het ongepaste
van het geval in te zien en weldra durf
de geen fatsoenlijke vrouw een heer nog
om goud vragen. Nochtans herleefde het
handwerk omstreeks 1802 in Engeland
weer en werd daar tot in de hoogste
kringen door lords en lady's even harts
tochtelijk broefecd. Men noemde het daar
„to drizzle*. Een van de ijverigste torners
was prins Leopold van Kobnrg, de latere
koning Leopold 1 van België. Als hij
uitging, sleepte een bediende hem het „torn-
kistje* na. Hij verdiende met het hand
werk dan ook zoo veel, dat hij zijne nicht,
prinses Victoria van Kent (nn koningin
van Engeland) den 24 Mei 1830 een
grooten soeplepel kon geven, die met de
opbrengst van een jaar „tornen* betaald
was.
Het serum tegen de pest.
Prof. Hafkin heeft, zooals men weet,
het vraagstuk ondernomen, zichzelf in te
enten met zijn voorbehoedend serum tegen
de pest. Het British Medical Journal
deelt doorover het volgende mede:
Na culturen gemaakt te hebben, zóó
giftig, dat één of twee druppels ervan
groote knaagdieren met zekerheid zouden
dooden, vernietigde hij de bacillen in die
culturen door toevoeging van mosterdolie,
een weinig carbol bf door indroging bf
hitte. Nn zou een 50—maal grootere gift
onschadelijk zijn voor de dieren, en tevens
voorbehoedend, zoodat zij, daarmede inge
spoten, eene tienvoudige tox ische dosis ge
makkelijk verdragen. Toen hij zich zelf
in de zijden 10cM'. had ingespoten van
eene cultuur, die een nnrlangop 70° ge
houden was, ondervond hij temperatuur-
vwhooging (tot 38.90 na 8* uur) met
lichte hoofdpijn; pijn op de plaats der
spnitieg en flauwheid. Den volgenden
was hij hersteld. De steekwonde k
nog eenige dagen pijnlijk. Hoe lan6
voorbehoediug duurt, en of de methode
verbeterd kan worden, moeten Verd°*
proeven op menschen leeren. ett
Eene socialistische
meent e.
In de groote industriestad Serain» k. I
kend door zijn socialistisch gemeentel I
stnur, heerschen verwarde toestanden, n, I
door de socialisten gekozen afgevaardigd f
een volbloed socialist, is als „alvalljA I
uit zijne partij gestooten, omdat hij
den grooten industrieelen alleen hooge I
lastingen wilde opleggen. De stedelijk I
begrooting voor het jaar 1897 is I
steeds niet gereed, wijl er groote verdeeg j
beid in den gemeenteraad heerscht, j
Belgische regeering heeft nu een lid
de Provinciale Staten naar Seraing I
stuurd, om den financieelen toestand de, f
stad in het reine te brengen. De stadsai.
beiders dragen wel op stadskosten roodt
mutsen, maar intusschen wachten zij reed,
eenige weken op hnn weekloon, daar
kas uitgeput is, en zij dreigen met 8tj.
king. De stadsschoolopzichter heeft wegen
beleediging van een schoolhoofd 14 dagei
gezeten
-Eene vroolijke gevang
De gevangenen in Amerika schijnen het
zoo kwaad nog niet te hebben. Het ij
reeds genoeg bekend, hoe de gevangenis^
daar, behalve hare doelmatige inrichting
talrijke gemakken voor de gevangenen'
bieden.
Afgaande op een bericht in het Mn-
gan-Journal is het er al heel goed nit
houden.
De bekende New-Yorksche operettendivi
Lillian Rnssel trad, op verzoek van den
geestelijke der gevangenis, gedurende de
godsdienstoefening op. Toen dit nienwi
eenige dagen te voren bekend wa», hadden
honderden zich tot den directeur der ge.
vangenis gewend, om toegangskaarten, en
alle gangen waren opgehoopt met hare
bewonderaars, toen de zangeres, stralend
van jeugdige schoonheid, hare liederen rong,
Eerst trad zij in de vrouwenafdeeling op,
wear velen in tranen uitbarsten bij het
hooren van hare sympathieke stem. In
de mannecafdeeling zong zij eene „Dank-
zeggiDgshymne* en bijna had zij eenige
operettenaria's toegegeven, als een rum
gezicht van den geestelijke haar daar niet
van weerhouden had. Het meest werd rij
in de jongensafdeeling toegejuicht.
Lillian verklaarde, nog nimmer zulk een
dankbaar publiek te hebben ontmoet en
beloofde, spoedig terng te komen en dan
voor de „jongelui* eenige romancnn en
aria's te zingen.
Een nieuwe truc. Een
man liep dezer dagen door de straten vsu
Londen met een plakkaat op den schouder,
waarop men het volgende la9De hon
gersnood in Indië, 287.000 pond sterling
bijeengebracht. Hongersnood bij mij, bijeen
gebracht nul. Ik zal weldra verhongerd
zijn."
De man was een oud soldaat, eerlijk en
matig. Hij werd geholpen.
H ij sprak de waarheid.—
Een bekend losbol,die tal van beren had,
vroeg bij zijn vertrek uit zeker koffiehuis:
„Kastelein, wat ben ik schuldig
Het antwoord luidde„Ja mijnheer,
dat weet ik niet, ik, ik krijg ean
daalder van u."
Een reden. „Waa tou
presenteer jy je geweer niet P" vroeg een
iuitenant aan een' op post staanden te*
kruut, die dit eerebetoon naliet. „Om<M
het mijn geweer niet is, luitenant!" sprak
de soldaat, „'t is dat van mijn kameraad.
Waardoor de vrouwen ond
worden. Een bekend Engelsch arts bf
weerde onlangs, dat vrouwen nooit oud-
achtig beginnen te worden, of 't is haat
eigen schold. Eene mooie vrouw, meent
hij, staat op 30-jarigen leeftijd eerst op
den drempel van haar' mooisten tijd, want
de liefelijkheid van de meisjesjaren is toch
niets anders dan eene belofte van de toe-
komstige gerijpte schoonheid. Als de
trekkeu eener vrouw sporen van moeibeid
aanwijzen, voor de tijd harer volle ontwik
keling is gekomen, ligt dat hooltakelijk
aan hare levenswijze. Zwaar te verteren
kost, gemis aan lichamelijke beweging',
veronachtzaming van haar uiterlijk,
hoofdoorzaken, dat eene vrouw spoedig00
wordt. Eene Bchoone vrouw moet 'o0j®
acht geren op haat gemoedstoestand. w
trekken behouden in den loop de'
de uitdrukking, die hen het meest bezie
heeft. Harde, diepe lijnen zijn altijd
lijk. De innerlijke vroolijkheid daar»0
gen geeft aan de mondhoeken dien
naar boven, die eene bijzondere bekor
uitoefent. Goedhartige oogeu behoo
lang bun zachten, jeugdigen glans.
De goede man vergat er hij te J
dat, om op deze wijze de schoonhei
bewaren, er vóór alles één ding noodlg
het geluk.
V 8
Een eigenaardig o n g e
heeft dezer dagen te Brussel P'8* ,ije
had. Op 't oogenblik, dat een met
paarden bespannen verhuiswagen den
levard bij den plantentuin afkwam,
een telephoondraad en viel op den
kabel van den electrischen tramweg-
uiterste van den draad raakte de
der paarden, die, als door den blik90
troffen, tot schrik der voorbygangers
derstorten. Een met tal van n'ea*^o0r-
gen toegeschoten agent had de teg01'
digheid van geest, den draad met
