i
INGEZONDEN.
Uit en voor de Pers.
LANDBOUW.
VOLKSOPVOEDING.
Belder, Uto lw.,
Dienstmeisje, die haar
pnjs komt afhalen, bij de Weldadigheids-
Loterij No. 252, mijnheer.
Beambte (na eenig zoeken)Een ge
weer.
Dienstmeisje (verheugd)Met een sol
daat er bij
T e Rome hebben de slagers
het werk gestaakt bij wijze van protest
tegen het groote verbruik van.... paar
den vleesch. Zij meenen, dat hun bedrijf
erg benadeeld wordt door het verkoopen
van paar en vleesch, dat, naar zij beweren,
in groo e oeveelheden door de restaurants
aangekocht en den verbruikers als ,beef'
voorgezet wordt.
WDv !°ei8te treiE» d,e op
het vasteland gereden heelt, is een pioef-
rein, met nieuwe machine, voor den
groo en internationalen expressdienst uit
O etende naar St.-Petersburg. De snel-
ei werd bereikt van 120 kilometers in
net unr.
Eene in Engeland wegens
aar talent en hare Bchoonheid bekende
!0?Ae0«>peeUter» Ada Ward,
eett te Portsmonth afscheid genomen van
het tooneel om over te gaan tot het L e-
g e r d e s H e i 1 s. Na de voorstelling,
maandagavond, kwam zij in „sol-
daatsgewaad* uit hare kleedkamer
Weder te voorschijn, verdeelde hare
kostumes en juweelen onder hare
kunstzusters en zeide haar voor goed
vaarwel. Zij is 43 jaren oud.
De storm heeft in Enge-
up zijne kast groote schade aan
gericht. Een groot aantal schepen en
booten hebben schipbreak geleden. Te
Sandgate is in de zeewering een groot
gat geslagen van vijftig voet lang. Het
havenhoofd te Fremington, op de Noord
kust van Devon, is weggespoeld. Te
Marden Newton is het spoorwegstation
aaid. Hel station te Whatslaod-
well op den Midland—spoorweg wordt door
eene aardstorting bedreigd. Telegraafpalen
zijn allerwege omgestort. In het Zuiden
van Wales kwam er een zware sneeuw
storm bij. De maildienst tusschen Osten-
de en Dover werd zeer vertraagd en de
vaart tusschen Boulogne en Folkestone
was geruimen tijd gestremd. De tele
grafische gemeenschap met het Vasteland
vond vertraging. t
St. Bernard.
Het beroemde klooster op den grooten
St. Bernard is onder een sneeuwval be
dolven. De eetzaal, de keuken en eenige
andere deelen ziju ondsr den last inge
stort. De monniken vluchtten naar de
tweede verdieping van het gespaard gebleren
gedeelte en moesten door de sneeuw heen
een gang graven, om naar buiten te ko
men. Uit AoBta is hun hulp gezonden.
De bijgebouwen, die tegenover het oude
hos p i t i u m liggen, zijn onbeschadigd
gebleven.
Een poet-diefstal. In het
station Merre bij Venetië werd een groote
postzak, met geldbrieven, gestolen. Door
wien en op welke wijze is nog niet dui
delijk. De waarde der verdwenen brieven
bedraagt meer dan 200000 lire.
Eene vergiftiging op groo
te schaal. In Vasarhely, een groot dorp
in Hongarije, heeft eene vergiftiging op
groote schaal plaats gehad. Dezer dagen
hield de rechtbank zich bezig met het
strafgeding tegen zes boerinnen en twee
boeren, die beschuldigd werden; hunne naas
te bloedverwanten te hebben vergiftigd,
om zich meester te makeD van de som
men, waarvoor zij hun leven hadden ver
zekerd.
In Vasarheljr zijn n.1. vele begrafenis
fondsen gevestigd en deze schijuen tegen
nog al matig bedrag aan nabestaanden een
verzekerd bedrag te willen uitkeeren. Dat
schijnt voor vele boeren, ook welgestelde,
vrij verleidelijk te zijn geweest. Er be
stond althans in het dorp een verbond, om
«ergonen, die zich hadden laten veizekereD,
"ïroor vergif uit den weg te raimen. Een
is er bijv. onder de aangeklaagden, die
onder verdenking staat, niet minder dan
zijn vader, moeder, vrouw, schoonvader
en nog anderen vergiftigd te hebben.
Aan het hoofd der bende staat eene
vroedvrouw. Met uitzondering van één
persoon hebben allen bekend. De hoofd-
beschnldigde wordt van vijf moorden ver
dacht gehooden, daaronder een op hare
moeder en zuster; een andere wordt be
schuldigd, 'haar man om het leven gebracht
te hebben. Het vergif was rattenkruid.
De minste gevallen zijn bekend gewordeD,
omdat de bende, gelijk uit de bekentenis
van eene der boerinnen gebleken is, in 1885
al met dergelijke moorden begonnen is.
De manier waarop, was altijd dezelfde.
De slachtoffers werden namelijk door de
vrouwen van dien bond verpleegddeze
dienden hun in den beginne vergif in
kleine hoeveelheden toe, en vermeerderden
later de dosis, totdat de patiënten na zes
of acht dagen stierven.
Het ergste is echter, dat de doctoren,
welke die zieken behandelen, nooit aan
vergif gedacht hebben en bniktyphns,
ouderdom, maagcatarrh of hartkwaal als
oorzaak van den dood opgaven. De vroed
vrouw, die de meeste moorden op haar
geweten heeft, verklaarde cynisch, dat het
beste middel, om tegen ontdekking gevrij
waard ts zijn, geneeskundige hulp was,
daar de doctoren altijd eene gewone ziekte
als de oorzaak van den dood opgaven.
Hoewel van de zeventien opgegraven
lijken slechts bij tien het vergif gevonden
werd, bestaat het vermoeden, dat toch
veel meer personen vergiftigd zijn. De
begrafenis-vereenigingen hadden reeds voor
drie jaar aangifte gedaan, maar er was
geen gevolg aan gegeven. Kort geleden
hebben die vereenigingen zich wederom
tot den officier van justitie gewend, die
daarop een onderzoek beval. De zaak baalt
groot opzien.
Kleuren en stem.
Melba, de bekende zangeres, keert
spoedig uit New-York te Parijs terug.
DeN ene Mnsi k-Z e i t n n g geeft een
interview met de diva, waaruit nogal
aardig is, hare verklaring van den in
vloed van kleuren op de stem van «"E
raige zangeressen.
In hare sierlijke woning te Parijs zijn
de voornaamste kleuren rosé en olijf, die
Overal op den voorgrond treden in meu
bels, tapijten, draperieën, gordijnen en kus
sens.
De zangeres verzekerde haar ondervra
ger van de N. M. Z e it n n g, dat al hare
collega's meer of minder aan eene bepaal
de kleur gehecht zijn. Men zon kunnen
zeggen, dat de schakeeringen van som
mige kleuren in het nauwste verband
staan met de veranderingen van ons ge
voel. „Ja," vervolgde zij, „ik geloof
zelfs, dat zekere kleuren met den klank
ODzer stem beter harmonieeren dan ande
re. Het kan verbeelding zijn, bij mij
is dit echter niet het geval, doch ik geloof,
bij vele andere zangeressen ook. Bij
Sanderson bijvoorbeeld, is de praedomi-
neerende klenr, waarbij hare stem het
best klinkt, blanw, welke kleur boven
dien bij hare blonde persoon en hare
blonde, klankvolle stem heerlijk past. De
lievelingskleur van mevrouw Langtry,
waarmtê zij zich ook steeds kleedt, is
het nijlgroen. Patti geeft de voorkeur
aan rose Emma Calvé die bij voorkeur
in hartstochtelijke rollen optreedt aan
het rood, ja, hare liefde voor rood gaat
zoo ver, dat zij eens weigerde op te tre
den, omdat het geheels decoratief blauw
was en zij vreesde, dat hare stem hier
door niet tot haar recht zon komen*.
Professor op het college:
Mijn grootvader was een arts, mijn vader
was een goed arts en ik ben professor.
Een student: Ennw zoon zal een
goed professor zijn.
Te Verviers is een stei-
ger van eene in aanbonw zijnde fabriek naar
beneden gestort. Van de zes werklieden,
die er op waren, zijn er twee gedood de
vier overigen werden zwaar gekwetst.
De verplichte verzekering
wegens ongelukken en ouderdom, welke
Eindelek kwam dan de dag van het feest,
een afschuwelijk konde winterdag. Ilse, die
eene godin der barmhartigheid moest voor
stellen, had tegen den wensch van den bouw
meester aicb geen kostbaar kosmum willen
aanschaffen, maar bad uit hare eigen be
scheiden garderobe een seer eenvoudig
kleed uitgezocht, dat na eene kleine ver
andering /.eer goed voor het doel geschikt
bleek.
Toen Ilse gereed en aangekleed de woon
kamer binnentrad, waar de beide anderen
reeds op haar zaten te wachten, kon me
vrouw Steinicker, boe weinig zij ook met
dit leest dweepte, een' uitroep van vroolyke
bewondering niet inhouden en op het bleeke
gelaat van Frsnz teekenden zich weder een
paar roode vlekken, toen hij het lieve ge
laat en de aantrekkelijke gestalte zijner
verloofde gewaar werd.
«Waarachtig, gij hadt er niet schooner
dan in dit kostoutn kunnen uitzien zeide
hij op eigenaardig bovenden toon, terwjjl hij
op haar toetrad en, al zijne terughoudend
heid vergetende, een warmen kus op haar' arm
drukte. Il88 W6rd purperrood en onttrok
haar' arm haastig aan zijne handen, soodat
mevrouw Steinacker zich teer gekrenkt ge
voelde en reeds een bitter woord op hare
lippen had. Maar de bouwmeester verhin
derde eiken wanklank. Ridderlijk en bedaard,
als had bij hare terugwijzing niet bemerkt,
hiog hij haar een warmen pelsmantel om de
schouders ea sprak daarbij op zijne gewone
manier over allerlei onverschillige zaken.
Een broeder, die als cavalier voor zijne
zuster optreedt, had het niet bedaarder
kannen doen.
Ilse bleef schuchter en stil, ook gedurende
den rit naar «Harmonie." De snijdende noor
den wiud vond door de vele naden van het
gebrekkige huurrijtuig een' weg naar binnen
en de bouwmeester hoestte bijna onafge
broken, ofschoon hij al zijn best deed, aan
de neiging hiertoe niet toe te geven. Op eene
bezorgde vraag zijner moeder antwoordde
hij schertsend, dat eene kleine verkoudheid
er het gevolg wel van zou zijD, maar toen
hij da beide dames hielp uitstijgen, zag hij
er bij het licht der lantaarn ontzettend bleek
nu 6 jaar in Dnitscbland bestaat, omvat
thans ll1/, millioen personenIn die 6
jaren zijn 220834 toelagen wegens onge
schiktheid voor den arbeid en 294949 we
gens ouderdom toegekend. In het geheel
is in die eerste vijf jaren reeds 142%
millioen mark uitbetaaldde stortingen
hebben bijna 492 millioen bedragen.
Ongezonde lokalen.
De universiteit te Bonn is in het vroe
gere paleis van den keur vorst (bisschop)
van Keulen gevestigd, een oud gebouw,
dat thans gevaarlijk voor de gezondheid
blijkt te zijn. In een vleugel ervan is
het natuurkundig instituut gevestigd.
Eenige jaren geleden overleed de direc
teur, prof. Hertz, aan eene ziekte, die een
raadselachtig karakter had. In den vori-
gen zomer werd een der inwonende assis
tenten ziek en herstelde, toen hij verhuisd
was. Nn is prof. Kayser ongesteld ge
worden. Men dacht eerst aan influenza,
maar is dh na onderzoek overtuigd, dat de
oorzaak ligt in de ongezondheid van de
lokalen. Deze zullen nu waarschijnlijk ge
heel verbouwd worden.
Een vreeselijk spoorweg-
ongeluk heeft in de nabijheid van Mos
kou plaats gehad. Een passagierstrein
stortte van eene helling en werd verbrij
zeld van de reizigers werden er 10 da
delijk gedood en 8 gewond.
Een Lord te huur.
In eene Londensche courant leest men
de volgende advertentie: «Het seizoen
komtEen Engelsche pair, ongehuwd,
stelt zich beschikbaar, om diners bij te wo-
neD voor twee pond (f 24.)bals voor
den prijs van 5 pd. st. (t 60.)bruilof
ten en begrafenissen voor 10 pd. st. (f 120.);
huwelijks-geschenken, enz., worden extra
in rekening gebracht.*
Een omvangrijke petrol e-
umbrand beeft te Bakoe gewoed in het
bronnendistrict Tagieff. Meer dan twee
millioen pads naphtha zijn verloren ge
gaan, d. i. ongeveer hpt- g Veelte
van de hoeveelheid, die het bassin van dit
di»t"cl bc.ai.
In Londen worden dage-
lijks meer dan 55000 konijnen verorberd.
Engeland brengt millioenen dezer dieren
voort. De bisschop van Derby zendt jaar
lijks wel 120 00 stuks nit zijne fokkerij
naar Londen en uit Ostende (België)
worden er elke week circa 300,000 daar
heen verzonden.
Electriciteit.
In de drukste straat van Frankfort, de
„Zeil', heeft Donderdag een brand gewoed,
die ontstaan is door een' electrischen stroom.
De toestellen voor verlichting in eene han
delszaak waren nl. te vroeg aan het werk
gesteld. Dit was de schuld van den elec-
tricien, die dan ook in hechtenis is geno
men. De totale schade, die berokkend is,
wordt op millioen Mark geschat. Per
soonlijke ongelukken kwamen niet voor
de brandweer slaagde erin, met reddings
ladders en door middel van bet valzeil
allen te redden, die in gevaar verkeerden.
Brutaal.
Een Dnitsch handelaar bracht voor ee-
nigen tijd een middel tegen waterzucht in
den handel, waarvoor hij groote reclames
maakte, met aanbevelingen van geneeskun
digen, getnigschriften, enz.
Maar toen men op het denkbeeld kwam,
het middel te laten onderzoeken in het
scheikundig laboratorium te Darmstadt,
bleek het, dat het wonderbaarlijke middel
voornamelijk bestond nit sigarenasch. En
de uitvinder liet zich daarvoor f70 per
kilogram betalen.
Mooie winst
Wanklanken.
Hertog George van Saksen Meiningen,
die van zijn' val in Italië, waarbij eene
pees boven de knie gescheurd was, nage
noeg is genezen, lijdt aan eene zeldzame
gehoorkwaal. Hij hoort sommige tonen
hooger, andere lager dan de werkelijke
waarde, zoodat een muziekstuk op hem
den indruk maakt van de afschuwelijkste
wanklanken.
en mager uit.
De oude dame werd door een goeden ken
nis naar bare plaats gebracht en Franz
voerde zijn meisje persoonlijk naar de ka
mer, waar de andere medewerkende leden ban
verblijf hielden. Op han' weg daarheen ge
loofde hij te bemerken, dat Ilse trilde en bij
vroeg haar, of zij een weinig plankenkoorts
had.
„Geen plankenkoorts", antwoordde zij
hoofdschuddend. ,,Het is dat vers niet, dat
mij eenige vrees aanjaagt, maar iets anders,
ietB, wat ik geen naam west te geven. Mij
is het, als staat mg iels vreeselijks te waob-
ten".
„Wanneer wij een nar verder zijn, zalt
gij om uwe zoogenaamde voorgevoelens
lachen," stelde hij haar vriendelijk gerust,
„want ik profeteer, dat gij de koningin vaD
den avond zijn zalt ea ik weet niet, of dat
nu juist zoo vreeselijk zal zijn."
Maar zijne vleierij mocht haar in geen
vroolijke loim brengen.
„Ik wilde, dat gg het mij toestondt, dade
lijk met uwe moeder naar huis te gaau.
Maar vergeef mg ik heb natuurlijk het
recht niet, u met mjjne dwaasheden te ver
velen".
Zij waren in de kamer aangeland, waar al
de bewnste dames en heeren reeds aanwe
zig waren.
«Hier moet ik o dan aan nw lot overla
ten," zeide de bouwmeester, «want mjj
schijnt het toe, alsof ik bier slechts in den
weg zon zijn en ik wil ook liever van nit
de zaal van het schouwspel genieten."
Hg kaste haar de vingertoppen en
ging-
Op den drempel draaide hg Bich om en
zag, dat zij reeds in gesprek was met een
paar heeren, maar hij gevoelde niet bet min
ste greintje jaloezie, hg koesterde slechts
den vorigen wenscb, dat zij succes, een groot
succes mocht hebben. Hij wilde haar
weer vroolijk zien lachen, hare oogen moes
ten weer bigde schitteren. En dan, wanneer
deze lang verwachte en zoozeer gehoopte
verandering zou zijn gekomen, dan zon bij
haar toefluisteren, dat zij dit genot alleen
aan hem te danken had, dat het bezoek
H e e 1 d n i d e 1 ij k.
Een gendarme ontmoette twee bekende
vagebonden en vroeg den een«Waar
woon je
„IV woon nergens*.
„En jij P* vroeg hij den andpr.
«O, wij wonen vlak tegenover elkan
der", was het antwoord.
Eenondje.
Dezer dagen vierde haar 116en verjaar
dag mevr. Annie Armstrong, in het graaf
schap Clare in Ierland. De vronw, die
zich nog in den besten gezondheidstoestand
verheugt, herinnert zich nog zeer goed de
Iersche revolutie van 1798.
Die had het zoover niet
13 i 8
Portier van een hotel (in Cbicago)U
hebt eene kamer op de negentiende
verdieping.
GastGoed. Wanneer er iemand naar
mij mocht vragen, dan kan je gerust zeg
gen, dat ik nit de stad ben I
Eene klok tikt in een jaar
gemiddeld 157,680,000 keer en deraderen
zonden te zamen een alstand van 6000
K. M. afleggen.
Jaap: Dit huwelijk is niet ont
staan op 't eerste gezicht, maar op t
eerste gehoor.
Jan; WAblief?
Jaap Ja, hij hoorde, dat zij eene rijke
erfdochter was I
Toen de Spaansche staats-
man Sagasta, een bijzonder leelijk man,
eens de koningin-regentes moest spreken,
diende de dienstdoende kamerdienaar hem
aan met de woorden
De heer, wiens beeld in de vestibule
staat, wenscht nwe majesteit te spreken.
In de vestibule staat de buste van een
sater
De langste telefoonver
binding, die thans bestaaf, is zonder twij
fel «du is^cchen Boston en St. Louis, een
afstand van 1400 mijlen bedragende. Deze
lijn is meer dan tweemaal zoo lang als
eenige Europeesche verbinding.
De japon der nieuwe Pre
sidente.
Eergisteren heeft de nieuwe president
van de Vereenigde Staten plechtig zijn in
tocht gedaan in het Witte Huis te
Washington.
Mac Kinley was daarbij vergezeld door
zijne echtgenoote, en wellicht kan het on
zen lezeressen belang inboezemen te weten,
hoe mevrouw Mo. Kinley bij de plechtig
heid gekleed was.
Wij outleenen daarom aan de W o m a n
de volgende beschrijving der inauguratie-
japon
De japon is van kostbaar brocaat, met
zilver borduursel. De stof is te Parijs ge
weven, is mat ivoorwit van kleur en het
borduntsel is prachtig van teekening. Het
kleed is smaakvol opgemaakt met strikken
van poiDt d' Alen^on en met passement-
werk van zilverdraad, versierd met kleine
parelen. De voorzijde der japon is gewerkt
op een zwaar zijden fond zij bestaat nit
vijf banen van het kostbare brocaat, die
van elkander gescheiden zijn door drie ba
nen van kant. Deze rok is ongeveer vijf
inches onder het middel bevestigd aan een
ceintuur van Fransch elastiek.
De sleep, die van dezen ceintnnr naar
beneden valt, is vierkant uitgesneden, en
wordt gevormd door het brocaat, dat in
breede, smaakvolle plooien van ongeveer
twee en een halven meter lengte afhangt.
Het kapsel van mevrouw Mac Kinley
was zonder versiersel opgemaakt, doch
op hare borst droeg zij eene groote antie
ke broche, die een erfstuk in bare fa
milie is. Hbld.
van den kantonrechter, om haar nit te noo-
digen, op zjjn verlangen was geschied, dat zij
heden oDgevierd en onverheerlijkt zou zijn ge
bleven gelijk de meeste anderen, wanneer
hij zijn' invloed niet had gebruikt, om baar
de zoozeer benijde plaats te doen innemen.
Wat de dankbaarheid over de versiering
van haars vaders graf niet had vermogen
te doen, dat zou de vreugde van dezen avond
wellicht te weeg brengen. En al mocht het
been niet gelukken, om met deze manoeuvre
den geheeleD schat harer liefde te verwerven
hij was vooreerst met eene kleine aal
moes van dien schat zeer tevreden.
Men had mevrouw Steirieker en haar
zoon de beide eerste plaatsen van de voor
ste rij gegeven, en de oude vrouw, die al
reeds sinds jaren niet meer uitging, mon
sterde nu met een weer ontwakend genot voor
het leven, de feestelijk gekleede heeren en
dames. Reeds hadden zich parterre en
loges gevold en men verwachtte met onge
duld het teeken van het begin. Daar zag
Steinacker den kantonrechter in zeer druk
gesprek met eenige heeren, zjj schenen aan
eene groote opgewondenheid ten prooi. Door
eene ODbestemde vrees gedreven, dat het
wellicht over Ilse was, voegde hij zich dade
lijk bij die groep.
«Wij bevinden ons in eene verschrikkelijke
verlegenheid," deelde de kantonrechter
Steinacker op zijne vraag, wat er gebeurd
was, mede. «Verscheidene levende beelden
en verzen zullen niet door het orkest, maar
door een harmoninm begeleid wor
den. De organist Merkel had dit deel
van bet programma op zich genomen en
wij wachtten nog slechts op hem, om te
beginnen.
«Daar komt eensklap eene boodschap, dat
hij ziek geworden is en dat wij op zijne
medewerking niet mogen rekenen. Wanneer
het ons niet gelukt, binnen tieu minuten
een plaatsvervanger te vinden, zui
len wij genoodzaakt zijn, de schoonste en
imponeereDdste nummers achterwege te
laten."
De bouwmeester haalde diep adem, want
onder den invloed van Ilse's bang voorgevoel
had hij werkelijk een oogenblik gevreesd,
Roomse A-K atholieke Kerk.
Aan den gebrnikelijken Vastenbrief,
door den Bisschop nitgevaardigd en Zon
dags voor Asschewoensdag in de kerken
afgelezen, is de volgende aanmaning tot
verdraagzaamheid jegens on-katholieke
landgenooten gericht
T tweede en dit willen Wij n
vooral op het hart drukken - het gebod
der christelijke naastenliefde verplicht
ook uwe on-katholitke landgenooten nel(te
hebben. Bemint allen zonder
en sluit niemand van uwe llefde
zeer hij ook van n moge verschillen, het
zij op godsdienstig, hetzij op maatschap
pelijk, hetzij op staatkundig gebied. Gg
rauogt zonder twijfel nwe beginselen band
haven en verdedigen tegen anderen, ja,
dit is zelfs uw plicht; doch bij die ver
dediging, bij dien strijd, moet di
liefde volkomen bewaard worden. Alle har
de en scherpe woorden moeten derhalve
met zorg vermeden wordennooit neme
men zijne toevlucht tot spotternijen, die
slechts verbitteren; wat onze katholieke
vaderen in vorige eeuwen hebben gele
den, brenge men zonder noodzaak niet
in herinneringen de strijd voor begin
selen worde nooit een strijd tegen personen.
rHoudt deze waarschuwing bijzonder in
het oog, wanneer gij zeiven op onaange
name en bittere wijze wordt aangevallen
door anderen. Voorzeker, wanneer men u
persoonlijk io nw' goeden naam of uwe tij
delijke belangen zou benadeelen, dan moost
gij u daartegen verdedigen, altijd met kalm
te en bedaardheid. Wanneer echter die
aanvallen n niet in persoon betreffen, be
waart dan liever het stilzwijgen. Bedenkt,
dat zulke aanvallen niet alleen door n,
maar ook door de meesten uwer tegenstan
ders worden afgekeurddat zij meestal
niet san haat of kwade trouw moeten wor
den toegeschreven maar het gevolg zijn
van vooroordeelen, door overlevering of op
voeding diep in den geest geworteld, en
dat zij dikwerf in lateren tijd, wanneer zijne
hartstochtelijkheid is voorbijgegaan, door
den aanvaller zeiven worden betreurd. In
zonderheid zeggen wij dit tot alle schrijvers,
vooral tot die der dagbladenlaten zij
nooit zonder de uiterste noodzakelijkheid
melding maken van dergelijke hatelijkhe
den. Zij zouden daardoor slechts hartstocht
en liefdeloosheid opwekken bij hunne ka
tholieke lezerszelven zonden zij gevaar
loopen, bij die vermelding in hartstocht en
liefdeloosheid te vervallen, terwijl zij ge
woonlijk den tegenstander meer zouden ver
bitteren." RCt.
Mond- en klauwzeer.
Het adres uit GRONINGEN aan den
Minister gezonden, bevat meer dan 8000
handteekeningen. Adressanten verklaren,
dat het sinds ongeveer drie jaar in ons
land heerschend mond- en klauw
zeer niet alleen honderdduizenden 's jsars
kost, maar tevens voor veehouder en vee-
bandelaar een grooten last veroorzaakt, ten
gevolge van de maatregelen, verordend bij
kon. besluit dd. 10 Juli 1896.
Zij verklaren, dat aan handel en veeteelt
daardoor een gevoelige slag wordt toege
bracht wegens de vrees voor genoemde
maatregelen, ingeval van besmetting van
het vee, en dientengevolge niemand vee
durft koopen, zoodat de handel geheel en
al stilstaat, wat voor handelaars gelijk is
te noemen met het hun ontnemen hunner
kostwinning, terwijl wegens de groote
risico het vee veel lager in prijs is,
dan het sinds lange jaren is geweest en,
naar algemeeD gevoelen, nog meer zal da
len, wat geheel ten nadeele komt
van den landbouwer (veehouder). Indien
genoemd koninklijk besluit werd ingetrok
ken, zon h. i. de handel terstond verleven
digen en de prijzen aanmerkelijk stijgen
dat het onmogelijk is, de ziekte „in de
kiem' te smoren, maar dat juist tenge
volge van de maatregelen, verordend bij
bovengenoemd kon. besluit, de ziekte in
ons land zal blijven voortwoekeren, en het
buitenland, speciaal Duitschland, daarin
eeDe reden zal trachten te vinden, de gren
zen voor ons vee gesloten te honden, wat
ons millioenen schade berokkent.
Adressanten achten de ziekte van zoo
weinige beteekeois, dat het doorzieken van
een veestal veel minder nadeel veroorzaakt,
dan b. v. het lijden van ren paar koeien
aan de „wrang', en dat dus niet de zeer
goedaardige ziekte, maar de maatregelen
tegen de ziekte veehouders en veehatirl
laars eene onberekenbare schade veroo 6*
ken; dat, hoe spoediger de ziekte
uitbreidt, ook des te spoediger de geheel
veestapel zal zijn doorgeziekt, wat een o
lak zon wezen voor or.s land dat u6"
doorzieken slechts ten deele tegengehouden
maar niet gestuit wordt door genoemd'
maatregelen, die men veel erger vindt d»n
de kwaal zelve.
In eene zeer druk bezochte verg*,
dering hebben de landbouwers nit den
omtrek van Raamsdonk met eenpgfj
ge stemmen besloteD, niet in te gaan 0*
het contract, door de snikerfabrikanten
vastgesteld. Men wil alleen op de voor
waarden, zooals die 't voorgaand jaar be
stonden, contracteeren, en dan tegen den
vasten prijs van negen gulden. Er be-
staat alle kans, dat de boeren, die daar
zeer veel bieten van goede qualiteit ver
bouwen, hun' zin znllen krijgeD, daar, met
het oog op de fabrieken in de onmiddel-
lijke nabijheid der gemeente, de bijkomen-
de kosten voor de fabrikanten gering zijn.
(Niet geplaatste ingezonden stukken
worden nimmer teruggegeven
Mijnheer de Redacteur
Mag ik o beleefd verzoeken om een
plaatsje voor het volgende in de kolom-
men van uw geacht blad
Meer dan ooit is, dankt mij, thans (door
de uitbreiding van het kiesrecht) de eisch
naar eene betere opvoeding van het volk
gerechtvaardigddoch zelfs voor het mo
gelijke geval, dat de toekomstige regeering
van ons land democratisch zal zijn, zal
het zeker nog heel wat voeten in de aar
de hebben, vóór wij zoover zijn, dat ook
voor het volk het onderwijs in zijn geheel
toegankelijk zal zijn. En toch is bet
zaak, dat dit denkbeeld zoo spoedig mo
gelijk verwezenlijkt worde.
Wie zal niet erkennen, dat het lager
onderwijs voor velen bij langen na niet
voldoende is Wie zal niet erkennen,
dat veel goeds, veel nattigs ver
loren gaat voor de maatschappij, omdat
voor den arme de gelegenheid niet bestaat,
zich te bekwamen
Kan het particulier initiatief hieraan niet
te gemoet komen P
Als wij eens een bond oprichtten, een
Bond voor Volksopvoedingdie zich ten
doei stelde het gratis verstrekken van
onderwijs in de meest uitgebreide
beteekenis, aan hen, die dat beter
onderwijs niet kunnen betalen, en wij
trachtten dat doel te bereiken door
1°. het verstrekken van gewoon lager
onderwijs aan allen, voor wie op de
scholen geen plaats is
2°. het verstrekken van ambachtsonderwijs
aan alle toekomstige ambachtslieden,
voor zoover mogelijk;
3®. het verstrekken van meer uitgebreid
lager, middelbaar eD hooger onder
wijs aan allen, die daarvoor aanleg
betoonen en wien het aan de middelen
ontbieekt, voor zoover mogelijk.
Zou dat geen heerlijk doel zijn
Stel voor de leden van zoo'n bond eene
contributie van f 1.per jaar, voor be
gunstigers minstens f 2.50. Stel verder,
dat in alle gemeenten van ons land
en onze koloniën afdtelingen worden op
gericht, zon men dan niet denken, dat men
in ongelooflijk korten tijd honderdduizen
den leden zou tellen P
Wat zou zoo'n bond een nut stichten f
Hoevelen zouden dien bond later zegenen I
En wat zou de maatschappij eene verplich*
ting hebben aan zoo'n bond
Mij dankt, er is veel, zeer veel, neen,
alles voor te zeggen.
Welnu, indien er in den lande meet
zijn, die het met mij eens zijn, en ik hoopt
dat hun aantal legio zal zijndan zende
men mij zijn of haar kaartje of briefkaart
en wij znllen nader met elkander beraad
slagen.
Met dank voor de opname, mijnheer de
Redacteur, heb ik de eer te zijn,
Maart 1897. J. HENDRIK VAN BALEN,
dat haar een ongeluk zon zijn overkomen.
Maar er waren nog geen vijf minuten ver-
loopen, of de kantonrechter trad vroolijk
op bem toe en vertelde hem met zichtbare
vreugde: «Het geluk is ons gunstig geweest.
Wij bebben een plaatsvervanger voor onzen
zieken organist gevonden, 't Is wel een
dilettant, maar een, die, wat bet bespelen van
het harmonium betreft, het tegen iederen vak
man kan opnemen."
«Ik wensch je van harte geluk. En wie
is die redder in den nood."
«Een jong koopman Theodoor Rudeck.
Maar kerel, ik geloof, dat je hem wel
zalt kennen."
„Ja oppervlakkig," antwoordde de
bouwmeester en zijne bonding werd nog
stijver dan te voren. „Maar kan die mijn-
heor de begeleiding op zich nemen, zonder
dat hij de repetities heeft bijgewoond
„Na ja, bij stribbelde eerst wel tegen,
maar ik ben er vast van overtuigd, dat al
les uitstekend zal gaan Hij behoeft maar
een brokstuk alleen spelen en in het an
dere gedeelte zal awe verloofde hem wel een
weinig met hare voordracht helpen".
«Hij wist immers natuurlijk, dat hij mij
ne verlooide moest begeleiden
„Ik herinner mij, eerlijk gezegd, niet of
haar naam iusschen ons wel ge
noemd is geworden en daar hij niet op het
programma vermeld staat, zal de heer Ra-
deck eerst bg de voorstelling te weten ko
men, wie zgne hulp is. Maar gij hebt er
toch niets op tegen, dat zij—*.
Eeu eigenaardige trek op het gelaat van
SteiDftcker had den ander er toe gebracht, die
laatste vraag te doen. De ander viel hem
echter hoofdschnddend in de rede.
„Waarachtig niet ik verheug er mij
veul meer over, dat het u zoo spoedig ge
lukt is, om u uit de verlegenheid te hel
pen. De voorstelling kan zeker nu spoedig
beginnen, het schijnt mij noodig ook, want
bet publiek wordt zeer ongeduldig".
Baldeuius zag op zjjn horloge, veront
schuldigde zich haastig en moest volgens
beweren noodig op het toooeel zien, of
alles wel in orde was. De architect keek
hem na, tot de kleine deur achter hem ge
sloten was en ook toen bleven zijne oogen
onafgebroken op het deurtje gevestigd. Meer
dan eenmaal geschiedde her, dat hij eene
vraag van zijne moeder onbeantwoord liet.
De gedachte, dat Ilse en Rudeck daar ach
ter het tooneel, voor ieders oog verborgen,
gelegenheid zouden hebbeD, met elkander te
spreken, maakte hem ontzettend angstig en
gejaagd. De stem der achterdocht fluister
de bem toe, dat dit alles eene opgemaakte
zaak was, om hem te bedriegen, een oo
genblik later verwierp hij deze gedachte we
der, daar zgn verstand hem zeide, dat zoo
ieis onmogelijk was, doch zijne jaloezie pij-
nigde zijn hart hoe langer hoe meer.
Zon hij mogen aannemen, dat deze beide
menschen, wanneer zij eenmaal gedwongen
waren, om met elkander te praten, slechts
over onverschillige dingen zouden spreken?
Zon een verwijtend woord, een treurige
blik er hen niet toe kunnen brengen, aat
zg elkander hetgeen gebeurd was, vertelden
en zoodoende al zijne moeite en zgn werk, om
haar te krijgen, in duigen vallen zou Wan
neer Ilse nn ontdekte, dat hg toenmaals
verraad gepleegd had, zoo was zij onber-
roepelyk voor hem verloren, daar
aan twijfelde hg geen oogenblik. En toen
er nog altoos met bet begin van de ouver
ture geen aanvang werd gemaakt en er al
reeds een kwartier over den bepaalden tijd
ver loopen was, toen kon bij het in deze
onduldbare onzekerheid op zijne plaats niet
langer uithouden. Haastig stond hu od en
stapte op de deur die tot den gang, welke naar
het tooneel voerde, toegang gaf, toe. Eene
vraag, die zgne moeder hem achterna riep
hoorde hg niet meer, want in zijne ooreu
gonsde en bruischte het, als loeide eene zee
daarbuiten. Aan zgne slapen en zijn hals voel
de hg het bloed onstuimig kloppen, zoodat
hg in den gang staan bleef en zijne handen
aan het heete voorhoofd bracht. «Ik heb
de koorts," dacht hg, „ik ben geen meester
meer over myzelven. In dezen toestand kau
ik met tot hen gaan. En dan, wat moet
ik daar binnen eigenlijk doen Moet ik mij
dan in mijn gezicht laten zeggen, dat ik
een leugenaar en verrader ben?"
Door eene deur, welke toegang tot den tnin
togg*^ t
gaf, drong de scherpe avondlucht binnen en
de bouwmeester opende die, om zgn
verhit en gloeiend voorhoofd door dien wind
te doen afkoelen.
Twee treden voerden hem in den tuin, die
er in den zomer aardig uitzag, maar nu een
droevig en verlaten aanzien had. D®
verlichte vensters, die een helder schijnsel
in den tuin wierpen, konden slechts aan de
kamer behooren.waar de medewerkenden ver
toefden en bjj deze waarneming achoot den
bouwmeester de gedachie door hot huofd,
of men van uit den tuin door die vensters
soms ook ïd de kamer zou kunnen zien.
Zonder er aan te denken, dat bg niet an
ders dan zjjn rok aan bad en onbekommerd
voor zgne toch al niet te sterke gezondheid,
snelde hij, nadat hg de deur voorzichtig
achter zich had gesloten, naar de ramen en
klom op een hoop sneeuw, dien de tuinman
daar had neergegooid. Hij bemerkte in 't
gehoel niet dat zijne met zijden kousen en
dunne schoenen bekleede voeten in de
vochtige, koude massa wegzonken, hij ge*
voelde niet, dat hij daar in zijn dunne klee
ding aan den gareu wind was blootgesteld.
Eene hartstochtelijke opgewondenheid bad
zicb van hem meester gt maakt en maakte
bem ongevoelig voor elk lichamelijk oubeha-
8en-
De jaloezieën voor de vensters waren niet ge
sloten, maar de daarbinnen op en naast el
kander geplaatste benoodigdbeden stonden
hem toe, maar oen klein gedeelte van bet ver
trek gade te slaan. Hij deed al zijn belt,
om in de heen en weer loopende gestalten,
die in dat gedeelte der kamer verschenen, de
gezochten te herkennen.
Iteeds drong er een zwakke klank van
de muziek in zijn oor, zoodat hij wel moest
aannemen, dat Ilse de kamer reeds verlaten
had, toen beiden vlak voor het vensier op
doken, zoodat Steinacker onwillekeurig een
stap terug deed, vreezeude, dat rij hem op
zijn post zonden gewaar worden.
Doch het had er geenszins den Bobijn van,
want zij waren druk met hunne muziek bezig.
WORDT VERVOLGD.
Snelpersdruk van J. Winkel te Scbagen.