i INGEZONDEN. Uit en voor de Pers. LANDBOUW. VOLKSOPVOEDING. Belder, Uto lw., Dienstmeisje, die haar pnjs komt afhalen, bij de Weldadigheids- Loterij No. 252, mijnheer. Beambte (na eenig zoeken)Een ge weer. Dienstmeisje (verheugd)Met een sol daat er bij T e Rome hebben de slagers het werk gestaakt bij wijze van protest tegen het groote verbruik van.... paar den vleesch. Zij meenen, dat hun bedrijf erg benadeeld wordt door het verkoopen van paar en vleesch, dat, naar zij beweren, in groo e oeveelheden door de restaurants aangekocht en den verbruikers als ,beef' voorgezet wordt. WDv !°ei8te treiE» d,e op het vasteland gereden heelt, is een pioef- rein, met nieuwe machine, voor den groo en internationalen expressdienst uit O etende naar St.-Petersburg. De snel- ei werd bereikt van 120 kilometers in net unr. Eene in Engeland wegens aar talent en hare Bchoonheid bekende !0?Ae0«>peeUter» Ada Ward, eett te Portsmonth afscheid genomen van het tooneel om over te gaan tot het L e- g e r d e s H e i 1 s. Na de voorstelling, maandagavond, kwam zij in „sol- daatsgewaad* uit hare kleedkamer Weder te voorschijn, verdeelde hare kostumes en juweelen onder hare kunstzusters en zeide haar voor goed vaarwel. Zij is 43 jaren oud. De storm heeft in Enge- up zijne kast groote schade aan gericht. Een groot aantal schepen en booten hebben schipbreak geleden. Te Sandgate is in de zeewering een groot gat geslagen van vijftig voet lang. Het havenhoofd te Fremington, op de Noord kust van Devon, is weggespoeld. Te Marden Newton is het spoorwegstation aaid. Hel station te Whatslaod- well op den Midland—spoorweg wordt door eene aardstorting bedreigd. Telegraafpalen zijn allerwege omgestort. In het Zuiden van Wales kwam er een zware sneeuw storm bij. De maildienst tusschen Osten- de en Dover werd zeer vertraagd en de vaart tusschen Boulogne en Folkestone was geruimen tijd gestremd. De tele grafische gemeenschap met het Vasteland vond vertraging. t St. Bernard. Het beroemde klooster op den grooten St. Bernard is onder een sneeuwval be dolven. De eetzaal, de keuken en eenige andere deelen ziju ondsr den last inge stort. De monniken vluchtten naar de tweede verdieping van het gespaard gebleren gedeelte en moesten door de sneeuw heen een gang graven, om naar buiten te ko men. Uit AoBta is hun hulp gezonden. De bijgebouwen, die tegenover het oude hos p i t i u m liggen, zijn onbeschadigd gebleven. Een poet-diefstal. In het station Merre bij Venetië werd een groote postzak, met geldbrieven, gestolen. Door wien en op welke wijze is nog niet dui delijk. De waarde der verdwenen brieven bedraagt meer dan 200000 lire. Eene vergiftiging op groo te schaal. In Vasarhely, een groot dorp in Hongarije, heeft eene vergiftiging op groote schaal plaats gehad. Dezer dagen hield de rechtbank zich bezig met het strafgeding tegen zes boerinnen en twee boeren, die beschuldigd werden; hunne naas te bloedverwanten te hebben vergiftigd, om zich meester te makeD van de som men, waarvoor zij hun leven hadden ver zekerd. In Vasarheljr zijn n.1. vele begrafenis fondsen gevestigd en deze schijuen tegen nog al matig bedrag aan nabestaanden een verzekerd bedrag te willen uitkeeren. Dat schijnt voor vele boeren, ook welgestelde, vrij verleidelijk te zijn geweest. Er be stond althans in het dorp een verbond, om «ergonen, die zich hadden laten veizekereD, "ïroor vergif uit den weg te raimen. Een is er bijv. onder de aangeklaagden, die onder verdenking staat, niet minder dan zijn vader, moeder, vrouw, schoonvader en nog anderen vergiftigd te hebben. Aan het hoofd der bende staat eene vroedvrouw. Met uitzondering van één persoon hebben allen bekend. De hoofd- beschnldigde wordt van vijf moorden ver dacht gehooden, daaronder een op hare moeder en zuster; een andere wordt be schuldigd, 'haar man om het leven gebracht te hebben. Het vergif was rattenkruid. De minste gevallen zijn bekend gewordeD, omdat de bende, gelijk uit de bekentenis van eene der boerinnen gebleken is, in 1885 al met dergelijke moorden begonnen is. De manier waarop, was altijd dezelfde. De slachtoffers werden namelijk door de vrouwen van dien bond verpleegddeze dienden hun in den beginne vergif in kleine hoeveelheden toe, en vermeerderden later de dosis, totdat de patiënten na zes of acht dagen stierven. Het ergste is echter, dat de doctoren, welke die zieken behandelen, nooit aan vergif gedacht hebben en bniktyphns, ouderdom, maagcatarrh of hartkwaal als oorzaak van den dood opgaven. De vroed vrouw, die de meeste moorden op haar geweten heeft, verklaarde cynisch, dat het beste middel, om tegen ontdekking gevrij waard ts zijn, geneeskundige hulp was, daar de doctoren altijd eene gewone ziekte als de oorzaak van den dood opgaven. Hoewel van de zeventien opgegraven lijken slechts bij tien het vergif gevonden werd, bestaat het vermoeden, dat toch veel meer personen vergiftigd zijn. De begrafenis-vereenigingen hadden reeds voor drie jaar aangifte gedaan, maar er was geen gevolg aan gegeven. Kort geleden hebben die vereenigingen zich wederom tot den officier van justitie gewend, die daarop een onderzoek beval. De zaak baalt groot opzien. Kleuren en stem. Melba, de bekende zangeres, keert spoedig uit New-York te Parijs terug. DeN ene Mnsi k-Z e i t n n g geeft een interview met de diva, waaruit nogal aardig is, hare verklaring van den in vloed van kleuren op de stem van «"E raige zangeressen. In hare sierlijke woning te Parijs zijn de voornaamste kleuren rosé en olijf, die Overal op den voorgrond treden in meu bels, tapijten, draperieën, gordijnen en kus sens. De zangeres verzekerde haar ondervra ger van de N. M. Z e it n n g, dat al hare collega's meer of minder aan eene bepaal de kleur gehecht zijn. Men zon kunnen zeggen, dat de schakeeringen van som mige kleuren in het nauwste verband staan met de veranderingen van ons ge voel. „Ja," vervolgde zij, „ik geloof zelfs, dat zekere kleuren met den klank ODzer stem beter harmonieeren dan ande re. Het kan verbeelding zijn, bij mij is dit echter niet het geval, doch ik geloof, bij vele andere zangeressen ook. Bij Sanderson bijvoorbeeld, is de praedomi- neerende klenr, waarbij hare stem het best klinkt, blanw, welke kleur boven dien bij hare blonde persoon en hare blonde, klankvolle stem heerlijk past. De lievelingskleur van mevrouw Langtry, waarmtê zij zich ook steeds kleedt, is het nijlgroen. Patti geeft de voorkeur aan rose Emma Calvé die bij voorkeur in hartstochtelijke rollen optreedt aan het rood, ja, hare liefde voor rood gaat zoo ver, dat zij eens weigerde op te tre den, omdat het geheels decoratief blauw was en zij vreesde, dat hare stem hier door niet tot haar recht zon komen*. Professor op het college: Mijn grootvader was een arts, mijn vader was een goed arts en ik ben professor. Een student: Ennw zoon zal een goed professor zijn. Te Verviers is een stei- ger van eene in aanbonw zijnde fabriek naar beneden gestort. Van de zes werklieden, die er op waren, zijn er twee gedood de vier overigen werden zwaar gekwetst. De verplichte verzekering wegens ongelukken en ouderdom, welke Eindelek kwam dan de dag van het feest, een afschuwelijk konde winterdag. Ilse, die eene godin der barmhartigheid moest voor stellen, had tegen den wensch van den bouw meester aicb geen kostbaar kosmum willen aanschaffen, maar bad uit hare eigen be scheiden garderobe een seer eenvoudig kleed uitgezocht, dat na eene kleine ver andering /.eer goed voor het doel geschikt bleek. Toen Ilse gereed en aangekleed de woon kamer binnentrad, waar de beide anderen reeds op haar zaten te wachten, kon me vrouw Steinicker, boe weinig zij ook met dit leest dweepte, een' uitroep van vroolyke bewondering niet inhouden en op het bleeke gelaat van Frsnz teekenden zich weder een paar roode vlekken, toen hij het lieve ge laat en de aantrekkelijke gestalte zijner verloofde gewaar werd. «Waarachtig, gij hadt er niet schooner dan in dit kostoutn kunnen uitzien zeide hij op eigenaardig bovenden toon, terwjjl hij op haar toetrad en, al zijne terughoudend heid vergetende, een warmen kus op haar' arm drukte. Il88 W6rd purperrood en onttrok haar' arm haastig aan zijne handen, soodat mevrouw Steinacker zich teer gekrenkt ge voelde en reeds een bitter woord op hare lippen had. Maar de bouwmeester verhin derde eiken wanklank. Ridderlijk en bedaard, als had bij hare terugwijzing niet bemerkt, hiog hij haar een warmen pelsmantel om de schouders ea sprak daarbij op zijne gewone manier over allerlei onverschillige zaken. Een broeder, die als cavalier voor zijne zuster optreedt, had het niet bedaarder kannen doen. Ilse bleef schuchter en stil, ook gedurende den rit naar «Harmonie." De snijdende noor den wiud vond door de vele naden van het gebrekkige huurrijtuig een' weg naar binnen en de bouwmeester hoestte bijna onafge broken, ofschoon hij al zijn best deed, aan de neiging hiertoe niet toe te geven. Op eene bezorgde vraag zijner moeder antwoordde hij schertsend, dat eene kleine verkoudheid er het gevolg wel van zou zijD, maar toen hij da beide dames hielp uitstijgen, zag hij er bij het licht der lantaarn ontzettend bleek nu 6 jaar in Dnitscbland bestaat, omvat thans ll1/, millioen personenIn die 6 jaren zijn 220834 toelagen wegens onge schiktheid voor den arbeid en 294949 we gens ouderdom toegekend. In het geheel is in die eerste vijf jaren reeds 142% millioen mark uitbetaaldde stortingen hebben bijna 492 millioen bedragen. Ongezonde lokalen. De universiteit te Bonn is in het vroe gere paleis van den keur vorst (bisschop) van Keulen gevestigd, een oud gebouw, dat thans gevaarlijk voor de gezondheid blijkt te zijn. In een vleugel ervan is het natuurkundig instituut gevestigd. Eenige jaren geleden overleed de direc teur, prof. Hertz, aan eene ziekte, die een raadselachtig karakter had. In den vori- gen zomer werd een der inwonende assis tenten ziek en herstelde, toen hij verhuisd was. Nn is prof. Kayser ongesteld ge worden. Men dacht eerst aan influenza, maar is dh na onderzoek overtuigd, dat de oorzaak ligt in de ongezondheid van de lokalen. Deze zullen nu waarschijnlijk ge heel verbouwd worden. Een vreeselijk spoorweg- ongeluk heeft in de nabijheid van Mos kou plaats gehad. Een passagierstrein stortte van eene helling en werd verbrij zeld van de reizigers werden er 10 da delijk gedood en 8 gewond. Een Lord te huur. In eene Londensche courant leest men de volgende advertentie: «Het seizoen komtEen Engelsche pair, ongehuwd, stelt zich beschikbaar, om diners bij te wo- neD voor twee pond (f 24.)bals voor den prijs van 5 pd. st. (t 60.)bruilof ten en begrafenissen voor 10 pd. st. (f 120.); huwelijks-geschenken, enz., worden extra in rekening gebracht.* Een omvangrijke petrol e- umbrand beeft te Bakoe gewoed in het bronnendistrict Tagieff. Meer dan twee millioen pads naphtha zijn verloren ge gaan, d. i. ongeveer hpt- g Veelte van de hoeveelheid, die het bassin van dit di»t"cl bc.ai. In Londen worden dage- lijks meer dan 55000 konijnen verorberd. Engeland brengt millioenen dezer dieren voort. De bisschop van Derby zendt jaar lijks wel 120 00 stuks nit zijne fokkerij naar Londen en uit Ostende (België) worden er elke week circa 300,000 daar heen verzonden. Electriciteit. In de drukste straat van Frankfort, de „Zeil', heeft Donderdag een brand gewoed, die ontstaan is door een' electrischen stroom. De toestellen voor verlichting in eene han delszaak waren nl. te vroeg aan het werk gesteld. Dit was de schuld van den elec- tricien, die dan ook in hechtenis is geno men. De totale schade, die berokkend is, wordt op millioen Mark geschat. Per soonlijke ongelukken kwamen niet voor de brandweer slaagde erin, met reddings ladders en door middel van bet valzeil allen te redden, die in gevaar verkeerden. Brutaal. Een Dnitsch handelaar bracht voor ee- nigen tijd een middel tegen waterzucht in den handel, waarvoor hij groote reclames maakte, met aanbevelingen van geneeskun digen, getnigschriften, enz. Maar toen men op het denkbeeld kwam, het middel te laten onderzoeken in het scheikundig laboratorium te Darmstadt, bleek het, dat het wonderbaarlijke middel voornamelijk bestond nit sigarenasch. En de uitvinder liet zich daarvoor f70 per kilogram betalen. Mooie winst Wanklanken. Hertog George van Saksen Meiningen, die van zijn' val in Italië, waarbij eene pees boven de knie gescheurd was, nage noeg is genezen, lijdt aan eene zeldzame gehoorkwaal. Hij hoort sommige tonen hooger, andere lager dan de werkelijke waarde, zoodat een muziekstuk op hem den indruk maakt van de afschuwelijkste wanklanken. en mager uit. De oude dame werd door een goeden ken nis naar bare plaats gebracht en Franz voerde zijn meisje persoonlijk naar de ka mer, waar de andere medewerkende leden ban verblijf hielden. Op han' weg daarheen ge loofde hij te bemerken, dat Ilse trilde en bij vroeg haar, of zij een weinig plankenkoorts had. „Geen plankenkoorts", antwoordde zij hoofdschuddend. ,,Het is dat vers niet, dat mij eenige vrees aanjaagt, maar iets anders, ietB, wat ik geen naam west te geven. Mij is het, als staat mg iels vreeselijks te waob- ten". „Wanneer wij een nar verder zijn, zalt gij om uwe zoogenaamde voorgevoelens lachen," stelde hij haar vriendelijk gerust, „want ik profeteer, dat gij de koningin vaD den avond zijn zalt ea ik weet niet, of dat nu juist zoo vreeselijk zal zijn." Maar zijne vleierij mocht haar in geen vroolijke loim brengen. „Ik wilde, dat gg het mij toestondt, dade lijk met uwe moeder naar huis te gaau. Maar vergeef mg ik heb natuurlijk het recht niet, u met mjjne dwaasheden te ver velen". Zij waren in de kamer aangeland, waar al de bewnste dames en heeren reeds aanwe zig waren. «Hier moet ik o dan aan nw lot overla ten," zeide de bouwmeester, «want mjj schijnt het toe, alsof ik bier slechts in den weg zon zijn en ik wil ook liever van nit de zaal van het schouwspel genieten." Hg kaste haar de vingertoppen en ging- Op den drempel draaide hg Bich om en zag, dat zij reeds in gesprek was met een paar heeren, maar hij gevoelde niet bet min ste greintje jaloezie, hg koesterde slechts den vorigen wenscb, dat zij succes, een groot succes mocht hebben. Hij wilde haar weer vroolijk zien lachen, hare oogen moes ten weer bigde schitteren. En dan, wanneer deze lang verwachte en zoozeer gehoopte verandering zou zijn gekomen, dan zon bij haar toefluisteren, dat zij dit genot alleen aan hem te danken had, dat het bezoek H e e 1 d n i d e 1 ij k. Een gendarme ontmoette twee bekende vagebonden en vroeg den een«Waar woon je „IV woon nergens*. „En jij P* vroeg hij den andpr. «O, wij wonen vlak tegenover elkan der", was het antwoord. Eenondje. Dezer dagen vierde haar 116en verjaar dag mevr. Annie Armstrong, in het graaf schap Clare in Ierland. De vronw, die zich nog in den besten gezondheidstoestand verheugt, herinnert zich nog zeer goed de Iersche revolutie van 1798. Die had het zoover niet 13 i 8 Portier van een hotel (in Cbicago)U hebt eene kamer op de negentiende verdieping. GastGoed. Wanneer er iemand naar mij mocht vragen, dan kan je gerust zeg gen, dat ik nit de stad ben I Eene klok tikt in een jaar gemiddeld 157,680,000 keer en deraderen zonden te zamen een alstand van 6000 K. M. afleggen. Jaap: Dit huwelijk is niet ont staan op 't eerste gezicht, maar op t eerste gehoor. Jan; WAblief? Jaap Ja, hij hoorde, dat zij eene rijke erfdochter was I Toen de Spaansche staats- man Sagasta, een bijzonder leelijk man, eens de koningin-regentes moest spreken, diende de dienstdoende kamerdienaar hem aan met de woorden De heer, wiens beeld in de vestibule staat, wenscht nwe majesteit te spreken. In de vestibule staat de buste van een sater De langste telefoonver binding, die thans bestaaf, is zonder twij fel «du is^cchen Boston en St. Louis, een afstand van 1400 mijlen bedragende. Deze lijn is meer dan tweemaal zoo lang als eenige Europeesche verbinding. De japon der nieuwe Pre sidente. Eergisteren heeft de nieuwe president van de Vereenigde Staten plechtig zijn in tocht gedaan in het Witte Huis te Washington. Mac Kinley was daarbij vergezeld door zijne echtgenoote, en wellicht kan het on zen lezeressen belang inboezemen te weten, hoe mevrouw Mo. Kinley bij de plechtig heid gekleed was. Wij outleenen daarom aan de W o m a n de volgende beschrijving der inauguratie- japon De japon is van kostbaar brocaat, met zilver borduursel. De stof is te Parijs ge weven, is mat ivoorwit van kleur en het borduntsel is prachtig van teekening. Het kleed is smaakvol opgemaakt met strikken van poiDt d' Alen^on en met passement- werk van zilverdraad, versierd met kleine parelen. De voorzijde der japon is gewerkt op een zwaar zijden fond zij bestaat nit vijf banen van het kostbare brocaat, die van elkander gescheiden zijn door drie ba nen van kant. Deze rok is ongeveer vijf inches onder het middel bevestigd aan een ceintuur van Fransch elastiek. De sleep, die van dezen ceintnnr naar beneden valt, is vierkant uitgesneden, en wordt gevormd door het brocaat, dat in breede, smaakvolle plooien van ongeveer twee en een halven meter lengte afhangt. Het kapsel van mevrouw Mac Kinley was zonder versiersel opgemaakt, doch op hare borst droeg zij eene groote antie ke broche, die een erfstuk in bare fa milie is. Hbld. van den kantonrechter, om haar nit te noo- digen, op zjjn verlangen was geschied, dat zij heden oDgevierd en onverheerlijkt zou zijn ge bleven gelijk de meeste anderen, wanneer hij zijn' invloed niet had gebruikt, om baar de zoozeer benijde plaats te doen innemen. Wat de dankbaarheid over de versiering van haars vaders graf niet had vermogen te doen, dat zou de vreugde van dezen avond wellicht te weeg brengen. En al mocht het been niet gelukken, om met deze manoeuvre den geheeleD schat harer liefde te verwerven hij was vooreerst met eene kleine aal moes van dien schat zeer tevreden. Men had mevrouw Steirieker en haar zoon de beide eerste plaatsen van de voor ste rij gegeven, en de oude vrouw, die al reeds sinds jaren niet meer uitging, mon sterde nu met een weer ontwakend genot voor het leven, de feestelijk gekleede heeren en dames. Reeds hadden zich parterre en loges gevold en men verwachtte met onge duld het teeken van het begin. Daar zag Steinacker den kantonrechter in zeer druk gesprek met eenige heeren, zjj schenen aan eene groote opgewondenheid ten prooi. Door eene ODbestemde vrees gedreven, dat het wellicht over Ilse was, voegde hij zich dade lijk bij die groep. «Wij bevinden ons in eene verschrikkelijke verlegenheid," deelde de kantonrechter Steinacker op zijne vraag, wat er gebeurd was, mede. «Verscheidene levende beelden en verzen zullen niet door het orkest, maar door een harmoninm begeleid wor den. De organist Merkel had dit deel van bet programma op zich genomen en wij wachtten nog slechts op hem, om te beginnen. «Daar komt eensklap eene boodschap, dat hij ziek geworden is en dat wij op zijne medewerking niet mogen rekenen. Wanneer het ons niet gelukt, binnen tieu minuten een plaatsvervanger te vinden, zui len wij genoodzaakt zijn, de schoonste en imponeereDdste nummers achterwege te laten." De bouwmeester haalde diep adem, want onder den invloed van Ilse's bang voorgevoel had hij werkelijk een oogenblik gevreesd, Roomse A-K atholieke Kerk. Aan den gebrnikelijken Vastenbrief, door den Bisschop nitgevaardigd en Zon dags voor Asschewoensdag in de kerken afgelezen, is de volgende aanmaning tot verdraagzaamheid jegens on-katholieke landgenooten gericht T tweede en dit willen Wij n vooral op het hart drukken - het gebod der christelijke naastenliefde verplicht ook uwe on-katholitke landgenooten nel(te hebben. Bemint allen zonder en sluit niemand van uwe llefde zeer hij ook van n moge verschillen, het zij op godsdienstig, hetzij op maatschap pelijk, hetzij op staatkundig gebied. Gg rauogt zonder twijfel nwe beginselen band haven en verdedigen tegen anderen, ja, dit is zelfs uw plicht; doch bij die ver dediging, bij dien strijd, moet di liefde volkomen bewaard worden. Alle har de en scherpe woorden moeten derhalve met zorg vermeden wordennooit neme men zijne toevlucht tot spotternijen, die slechts verbitteren; wat onze katholieke vaderen in vorige eeuwen hebben gele den, brenge men zonder noodzaak niet in herinneringen de strijd voor begin selen worde nooit een strijd tegen personen. rHoudt deze waarschuwing bijzonder in het oog, wanneer gij zeiven op onaange name en bittere wijze wordt aangevallen door anderen. Voorzeker, wanneer men u persoonlijk io nw' goeden naam of uwe tij delijke belangen zou benadeelen, dan moost gij u daartegen verdedigen, altijd met kalm te en bedaardheid. Wanneer echter die aanvallen n niet in persoon betreffen, be waart dan liever het stilzwijgen. Bedenkt, dat zulke aanvallen niet alleen door n, maar ook door de meesten uwer tegenstan ders worden afgekeurddat zij meestal niet san haat of kwade trouw moeten wor den toegeschreven maar het gevolg zijn van vooroordeelen, door overlevering of op voeding diep in den geest geworteld, en dat zij dikwerf in lateren tijd, wanneer zijne hartstochtelijkheid is voorbijgegaan, door den aanvaller zeiven worden betreurd. In zonderheid zeggen wij dit tot alle schrijvers, vooral tot die der dagbladenlaten zij nooit zonder de uiterste noodzakelijkheid melding maken van dergelijke hatelijkhe den. Zij zouden daardoor slechts hartstocht en liefdeloosheid opwekken bij hunne ka tholieke lezerszelven zonden zij gevaar loopen, bij die vermelding in hartstocht en liefdeloosheid te vervallen, terwijl zij ge woonlijk den tegenstander meer zouden ver bitteren." RCt. Mond- en klauwzeer. Het adres uit GRONINGEN aan den Minister gezonden, bevat meer dan 8000 handteekeningen. Adressanten verklaren, dat het sinds ongeveer drie jaar in ons land heerschend mond- en klauw zeer niet alleen honderdduizenden 's jsars kost, maar tevens voor veehouder en vee- bandelaar een grooten last veroorzaakt, ten gevolge van de maatregelen, verordend bij kon. besluit dd. 10 Juli 1896. Zij verklaren, dat aan handel en veeteelt daardoor een gevoelige slag wordt toege bracht wegens de vrees voor genoemde maatregelen, ingeval van besmetting van het vee, en dientengevolge niemand vee durft koopen, zoodat de handel geheel en al stilstaat, wat voor handelaars gelijk is te noemen met het hun ontnemen hunner kostwinning, terwijl wegens de groote risico het vee veel lager in prijs is, dan het sinds lange jaren is geweest en, naar algemeeD gevoelen, nog meer zal da len, wat geheel ten nadeele komt van den landbouwer (veehouder). Indien genoemd koninklijk besluit werd ingetrok ken, zon h. i. de handel terstond verleven digen en de prijzen aanmerkelijk stijgen dat het onmogelijk is, de ziekte „in de kiem' te smoren, maar dat juist tenge volge van de maatregelen, verordend bij bovengenoemd kon. besluit, de ziekte in ons land zal blijven voortwoekeren, en het buitenland, speciaal Duitschland, daarin eeDe reden zal trachten te vinden, de gren zen voor ons vee gesloten te honden, wat ons millioenen schade berokkent. Adressanten achten de ziekte van zoo weinige beteekeois, dat het doorzieken van een veestal veel minder nadeel veroorzaakt, dan b. v. het lijden van ren paar koeien aan de „wrang', en dat dus niet de zeer goedaardige ziekte, maar de maatregelen tegen de ziekte veehouders en veehatirl laars eene onberekenbare schade veroo 6* ken; dat, hoe spoediger de ziekte uitbreidt, ook des te spoediger de geheel veestapel zal zijn doorgeziekt, wat een o lak zon wezen voor or.s land dat u6" doorzieken slechts ten deele tegengehouden maar niet gestuit wordt door genoemd' maatregelen, die men veel erger vindt d»n de kwaal zelve. In eene zeer druk bezochte verg*, dering hebben de landbouwers nit den omtrek van Raamsdonk met eenpgfj ge stemmen besloteD, niet in te gaan 0* het contract, door de snikerfabrikanten vastgesteld. Men wil alleen op de voor waarden, zooals die 't voorgaand jaar be stonden, contracteeren, en dan tegen den vasten prijs van negen gulden. Er be- staat alle kans, dat de boeren, die daar zeer veel bieten van goede qualiteit ver bouwen, hun' zin znllen krijgeD, daar, met het oog op de fabrieken in de onmiddel- lijke nabijheid der gemeente, de bijkomen- de kosten voor de fabrikanten gering zijn. (Niet geplaatste ingezonden stukken worden nimmer teruggegeven Mijnheer de Redacteur Mag ik o beleefd verzoeken om een plaatsje voor het volgende in de kolom- men van uw geacht blad Meer dan ooit is, dankt mij, thans (door de uitbreiding van het kiesrecht) de eisch naar eene betere opvoeding van het volk gerechtvaardigddoch zelfs voor het mo gelijke geval, dat de toekomstige regeering van ons land democratisch zal zijn, zal het zeker nog heel wat voeten in de aar de hebben, vóór wij zoover zijn, dat ook voor het volk het onderwijs in zijn geheel toegankelijk zal zijn. En toch is bet zaak, dat dit denkbeeld zoo spoedig mo gelijk verwezenlijkt worde. Wie zal niet erkennen, dat het lager onderwijs voor velen bij langen na niet voldoende is Wie zal niet erkennen, dat veel goeds, veel nattigs ver loren gaat voor de maatschappij, omdat voor den arme de gelegenheid niet bestaat, zich te bekwamen Kan het particulier initiatief hieraan niet te gemoet komen P Als wij eens een bond oprichtten, een Bond voor Volksopvoedingdie zich ten doei stelde het gratis verstrekken van onderwijs in de meest uitgebreide beteekenis, aan hen, die dat beter onderwijs niet kunnen betalen, en wij trachtten dat doel te bereiken door 1°. het verstrekken van gewoon lager onderwijs aan allen, voor wie op de scholen geen plaats is 2°. het verstrekken van ambachtsonderwijs aan alle toekomstige ambachtslieden, voor zoover mogelijk; 3®. het verstrekken van meer uitgebreid lager, middelbaar eD hooger onder wijs aan allen, die daarvoor aanleg betoonen en wien het aan de middelen ontbieekt, voor zoover mogelijk. Zou dat geen heerlijk doel zijn Stel voor de leden van zoo'n bond eene contributie van f 1.per jaar, voor be gunstigers minstens f 2.50. Stel verder, dat in alle gemeenten van ons land en onze koloniën afdtelingen worden op gericht, zon men dan niet denken, dat men in ongelooflijk korten tijd honderdduizen den leden zou tellen P Wat zou zoo'n bond een nut stichten f Hoevelen zouden dien bond later zegenen I En wat zou de maatschappij eene verplich* ting hebben aan zoo'n bond Mij dankt, er is veel, zeer veel, neen, alles voor te zeggen. Welnu, indien er in den lande meet zijn, die het met mij eens zijn, en ik hoopt dat hun aantal legio zal zijndan zende men mij zijn of haar kaartje of briefkaart en wij znllen nader met elkander beraad slagen. Met dank voor de opname, mijnheer de Redacteur, heb ik de eer te zijn, Maart 1897. J. HENDRIK VAN BALEN, dat haar een ongeluk zon zijn overkomen. Maar er waren nog geen vijf minuten ver- loopen, of de kantonrechter trad vroolijk op bem toe en vertelde hem met zichtbare vreugde: «Het geluk is ons gunstig geweest. Wij bebben een plaatsvervanger voor onzen zieken organist gevonden, 't Is wel een dilettant, maar een, die, wat bet bespelen van het harmonium betreft, het tegen iederen vak man kan opnemen." «Ik wensch je van harte geluk. En wie is die redder in den nood." «Een jong koopman Theodoor Rudeck. Maar kerel, ik geloof, dat je hem wel zalt kennen." „Ja oppervlakkig," antwoordde de bouwmeester en zijne bonding werd nog stijver dan te voren. „Maar kan die mijn- heor de begeleiding op zich nemen, zonder dat hij de repetities heeft bijgewoond „Na ja, bij stribbelde eerst wel tegen, maar ik ben er vast van overtuigd, dat al les uitstekend zal gaan Hij behoeft maar een brokstuk alleen spelen en in het an dere gedeelte zal awe verloofde hem wel een weinig met hare voordracht helpen". «Hij wist immers natuurlijk, dat hij mij ne verlooide moest begeleiden „Ik herinner mij, eerlijk gezegd, niet of haar naam iusschen ons wel ge noemd is geworden en daar hij niet op het programma vermeld staat, zal de heer Ra- deck eerst bg de voorstelling te weten ko men, wie zgne hulp is. Maar gij hebt er toch niets op tegen, dat zij—*. Eeu eigenaardige trek op het gelaat van SteiDftcker had den ander er toe gebracht, die laatste vraag te doen. De ander viel hem echter hoofdschnddend in de rede. „Waarachtig niet ik verheug er mij veul meer over, dat het u zoo spoedig ge lukt is, om u uit de verlegenheid te hel pen. De voorstelling kan zeker nu spoedig beginnen, het schijnt mij noodig ook, want bet publiek wordt zeer ongeduldig". Baldeuius zag op zjjn horloge, veront schuldigde zich haastig en moest volgens beweren noodig op het toooeel zien, of alles wel in orde was. De architect keek hem na, tot de kleine deur achter hem ge sloten was en ook toen bleven zijne oogen onafgebroken op het deurtje gevestigd. Meer dan eenmaal geschiedde her, dat hij eene vraag van zijne moeder onbeantwoord liet. De gedachte, dat Ilse en Rudeck daar ach ter het tooneel, voor ieders oog verborgen, gelegenheid zouden hebbeD, met elkander te spreken, maakte hem ontzettend angstig en gejaagd. De stem der achterdocht fluister de bem toe, dat dit alles eene opgemaakte zaak was, om hem te bedriegen, een oo genblik later verwierp hij deze gedachte we der, daar zgn verstand hem zeide, dat zoo ieis onmogelijk was, doch zijne jaloezie pij- nigde zijn hart hoe langer hoe meer. Zon hij mogen aannemen, dat deze beide menschen, wanneer zij eenmaal gedwongen waren, om met elkander te praten, slechts over onverschillige dingen zouden spreken? Zon een verwijtend woord, een treurige blik er hen niet toe kunnen brengen, aat zg elkander hetgeen gebeurd was, vertelden en zoodoende al zijne moeite en zgn werk, om haar te krijgen, in duigen vallen zou Wan neer Ilse nn ontdekte, dat hg toenmaals verraad gepleegd had, zoo was zij onber- roepelyk voor hem verloren, daar aan twijfelde hg geen oogenblik. En toen er nog altoos met bet begin van de ouver ture geen aanvang werd gemaakt en er al reeds een kwartier over den bepaalden tijd ver loopen was, toen kon bij het in deze onduldbare onzekerheid op zijne plaats niet langer uithouden. Haastig stond hu od en stapte op de deur die tot den gang, welke naar het tooneel voerde, toegang gaf, toe. Eene vraag, die zgne moeder hem achterna riep hoorde hg niet meer, want in zijne ooreu gonsde en bruischte het, als loeide eene zee daarbuiten. Aan zgne slapen en zijn hals voel de hg het bloed onstuimig kloppen, zoodat hg in den gang staan bleef en zijne handen aan het heete voorhoofd bracht. «Ik heb de koorts," dacht hg, „ik ben geen meester meer over myzelven. In dezen toestand kau ik met tot hen gaan. En dan, wat moet ik daar binnen eigenlijk doen Moet ik mij dan in mijn gezicht laten zeggen, dat ik een leugenaar en verrader ben?" Door eene deur, welke toegang tot den tnin togg*^ t gaf, drong de scherpe avondlucht binnen en de bouwmeester opende die, om zgn verhit en gloeiend voorhoofd door dien wind te doen afkoelen. Twee treden voerden hem in den tuin, die er in den zomer aardig uitzag, maar nu een droevig en verlaten aanzien had. D® verlichte vensters, die een helder schijnsel in den tuin wierpen, konden slechts aan de kamer behooren.waar de medewerkenden ver toefden en bjj deze waarneming achoot den bouwmeester de gedachie door hot huofd, of men van uit den tuin door die vensters soms ook ïd de kamer zou kunnen zien. Zonder er aan te denken, dat bg niet an ders dan zjjn rok aan bad en onbekommerd voor zgne toch al niet te sterke gezondheid, snelde hij, nadat hg de deur voorzichtig achter zich had gesloten, naar de ramen en klom op een hoop sneeuw, dien de tuinman daar had neergegooid. Hij bemerkte in 't gehoel niet dat zijne met zijden kousen en dunne schoenen bekleede voeten in de vochtige, koude massa wegzonken, hij ge* voelde niet, dat hij daar in zijn dunne klee ding aan den gareu wind was blootgesteld. Eene hartstochtelijke opgewondenheid bad zicb van hem meester gt maakt en maakte bem ongevoelig voor elk lichamelijk oubeha- 8en- De jaloezieën voor de vensters waren niet ge sloten, maar de daarbinnen op en naast el kander geplaatste benoodigdbeden stonden hem toe, maar oen klein gedeelte van bet ver trek gade te slaan. Hij deed al zijn belt, om in de heen en weer loopende gestalten, die in dat gedeelte der kamer verschenen, de gezochten te herkennen. Iteeds drong er een zwakke klank van de muziek in zijn oor, zoodat hij wel moest aannemen, dat Ilse de kamer reeds verlaten had, toen beiden vlak voor het vensier op doken, zoodat Steinacker onwillekeurig een stap terug deed, vreezeude, dat rij hem op zijn post zonden gewaar worden. Doch het had er geenszins den Bobijn van, want zij waren druk met hunne muziek bezig. WORDT VERVOLGD. Snelpersdruk van J. Winkel te Scbagen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1897 | | pagina 6