De Sledevaart.
Gemengd Nieuws.
naar van dit tweespan, dat zich van oflze
inlandsche ossen voornamelijk onderscheidt
door de fraaie, sterk ontwikkelde horens,
die zoo lang zijn, dat een manspersoon
ze juist met uitgestrekte armen kan be
spannen. De punten der horens staan een
voet of zes van elkaar verwijderd. Gemest
met hard voeder, zullen ze ter mededin
ging te Alkmaar worden aangeboden en
dan wel ter dood worden veroordeeld.
Besmettel ij ke Veeziek
ten.
Blijkens den staat van de gevallen v»n
besmettelijke veeziekten, in Nederland
voorgekomen in de afgeloopen maand
Februari welke staat is opgenomen in
de Staats-conrant van 14/15 Maart
zijn in die maand voorgekomen 21396
gevallen van mond- en klauwzeer bij 686
eigenaren, In Jannari waren voorgekomen
11096 gevallen bij 380 eigenaren. De
gevallen van andere ziekten warea zoo
weinig talrijk, dat afzonderlijke vermel
ding overbodig kan geacht worden.
Eene onde schuld. TeGOES
is een man in hechtenis genomen, die iu
1888 veroordeeld was tot eene gevangenis
straf van 16 dagen. Al dien tijd wist hij
zich schuil te houden, doch nu is bij
Daar de gevangenis gebracht tot het on
dergaan van zijne straf.
De heer J. de Koo te HIL
VERSUM wenscht voor eene candidatuur
in 't district Schoterland niet in aanmer
king te komen.
Men schrijft aan de N. Jtott.
Crt.
Verleden week werden door den „boud
van Nederlandsche suikerfabrikanten" bij
na eiken dag vergaderingen gehouden ter
bespreking der bietenquaestie. De uitslag
dezer besprekingen is thans bekend. De
bond heelt namelijk besloten, de nieuwe
leveringsvoorwaarden te handhaven en de
bietenprijzen niet te verhoogen.
Vergadering van den Baad
der gemeente Haringcarspel, den 15
Maart 1897; tegenwoordig alle leden, uit
gezonderd de heer A. Borst
Na opening der vergadering door den
Voorzitter, worden de notulen der vorige
vergadering voorgelezen en goedgekeurd.
Daarna wordt mededeeling gedaan van
de volgende ingekomen stukken
le. Schrjjven van den hr. C. d. K.,
houdende mededeeling van de herbenoe
ming en beëediging van den heer J. Swan
als Burgemeester
2e. Mededeeling, dat bij de laatst ge
houden verificatie der kas van den ont
vanger dezer gemeente in kas is bevon
den eene som van f 14.425, terwijl op dat
tijdstip wegens landhuur ea hoofdelijken
omslag over 1896 nog is te vorderen eene
som van t 1329.—.
Voor kennisgeving aangenomen.
Wordt besloten tot af- en overschrijving
op de begrooting voor 1896 van eenige
overschreden posten, ter somma van
f 110.88.
Op voorstel van den Voorzitter wordt
besloten tot aanschaffing van jaloezieëa
voor de ramen aan den zuidkant van de
raadzaal.
De Voorzitter vestigt de aandacht op
de wet van 28 Dec. 1896, Stbl. no. 230,
waarbij in art. 3 bepaald wordt, dat tel
kens voor ten hoogste vijf jaren vrijstel
ling van de verplichting tot het geven
van onderwijs is de gymnastiek door Ged.
Staten kan worden verleend, den Districts
schoolopziener gehoord. Wordt besloten,
voor deze gemeente die vrijstelling aan te
vragen.
Tot opzichter over de algemeene be
graafplaats te Dirkshorn wordt benoemd
de heer C. Koortegen genot van vrije
woning.
Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders, om wederom voor vier jaar aan den
terwille van mg ondernomen worden, niet
waar
„Dat het gebeuren zal, verheugt mij ook
om uwentwille, mijne waarde joffroaw 1 Maar
in de eerste plaats is het toch mevrouw,
die aan eene haar gedane uitnoodiging
gevolg geeft*.
,0, maar mama zou deze uitnoodiging
zeker afgeslagen hebben, wanneer zij uiet
geloofde, mij daarmede een dienst te bewij
zen. Maar gij moet haar zeggeD, heer dok
ter, dat tij het terwille van mij niet behoeft
te doen, daar ik mg in ieder huis behalve dit,
ongelukkig zeer ongelukkig tal gevoe
len*.
Iu hare oogen schitterden traneo, maar om
bare lippen lag, ondanks dat, diezelfde harde
trek, en weder ofschoon hij er ziobzelven
nauwelijks rekenschap van wist te geven,
waarom het geschiedde drong zich aan
den arts de gedachte op, dat het
eene vrijwillige boete was, die sg zich op
legde. Maar door geen enkel woord ver
ried hij natuurlijk, wat hij gevoelde.
„Ik zal er wel voor oppassen, zoo iets
tegen mevrouw te zeggen,* antwoordde bij
met nadruk. „Want afgezien daarvan, dat
het voor u, mijne waarde joffroaw, hoog tijd
is, dete ongezonde afzondering van de we
reld te doen opbonden, sohgnt mij voor de
onde dame eene verandering van lacht ook
hoogst noodzakelijk, zoodat ik de verant
woording der gevolgen niet gaarne op mij
zou nemen, wauueer gij beiden hier
bleeft.*
Ilse was nog even bleeker geworden. Als
in hopalooze overgave, boog zij het blonde
hoofd.
„Zeker, wanneer ge zegt, dat het om
harentwille noodig is 1 Maar het zal geen
van ons beiden goed doen, geloof mij, beer
dokter. Wij zullen bet buiten nog zwaar
der ondervinden, dat ons beider plaats niet
onder de vreolgken en de gelukkigen dezer
wereld is.'
WORDT VERVOLGD.
heer A. Smit in huur aftestaan voor
f 78 per jaar, de aan de gemeente toebe-
hoorende en als postkantoor ingerichte wo-
Ding. Besloten wordt, de gemelde woning
van den heer A. Smit te verhoren, behou
dens de goedkeuring van h. h. Ged. Staten.
Daarna gaat de raad in comité tot re
geling van den hoofdelijken omslag voor
1897.
Bij heropening der vergadering wordt
het kohier vastgesteld op f 2844.
De gewone rondvraag niets opleverende,
wordt de vergadering door den voorzitter
gesloten.
—Namens de Elster suikerbie
ten-commissie ia de volgende
circulaire verspreid, geteekend door de
heeren S. M. van WijdVoorzitter, en
üerberts, Secretaris.
In de 1.1. Zaterdag te GOES gehouden Alge
meen e vergadering van Nederlandsche Bietentelers
is door de bebonwers van rnim 8000 hectaren
besloten, geen contracten met de suikerfabrikanten
af te sluiten, tenzij daarin wijzigingen worden
gebracht, waardoor de bietenteler niet geheel af
hankelijk zal zijn van de eenzijdig in het le
ven geroepen bepalingen der fabrikanten en ten
zij de prijs billijk wordt gesteld.
De voor Zeeland en Noord-Brabant gewenscbte
contractswijzigingen zijn niet alle noodig voor
de andere deelen des lands. Voor Gelderland
komt het o. i. er vooral op aan
lo. dat de prijs loonend zij;
2o. dat geen boete tcorde geheven voor niet-leve-
ring in September.
De premie in de contracten van vorige jaren
voor September-levering, dient ook thans te wor
den gehandhaafd, indien de bietenteler niet alleen
de schade zal iijden, voortspruitend nit het le
veren van niet-volwassen bieten, waartoe hem de
bond van fabrikanten wil noodzaken.
Dezer dagen wordt, naar wij vernemen, door
de fabrikanten f 8.50 per duizend kilogrammen
franco schip of waggon geboden. Deze prijs is
ongetwijfeld te laag. Nemen wij in aanmerking
de groote onkosten, de buitengewone risico en
het dure transport der bieten, dan zal ieder des
kundige moeten beamen, dat f 9.50 per duizend
kilogrammen de laagste prijs is, waarvoor met
kans op winst de biet kan worden geteeld.
Wordt deze prijs niet betaald, dan ontraden wjj
U met allen aandrang, bieten te zaaien.
Men zie toch niet voorbij, dat de Gelderscbe
biet over bet algemeen rijk aan suikergehalte en
derhalve voordeelig voor den fabrikant is. Wel
licht is bierdoor het verschijnsel te verklaren, dat
de fabrikanten zoo weinig gezind zijn, om op
suikergehalte te koopen.
Wij bieden U aan een concept-contract,
zooals dit na breedvoerige beraadslagingen te
Goes door de telers is vastgesteld. Zoowel op de belangen
der fabrikanten als op die der bietentelers werd daar
bij gelet Aan billijke grieven werd zooveel mogelijk
op vrijgevige wijze tegemoet gekomen, weshalve dit
contract de grondslag moet zijn van elke te sluiten
overeenkomst.
Landeigenaren en Landbouwers in Gelderland I
Wilt gij met Uwe collega's in bet overige Neder
land er toe bijdragen, dat de ramp, welke boven de
bietenteelt hangt, worde afgewend, begint dan in
elk geval met een gedeelte van het land, dat gij
voor bietenteelt gereed zoudt makeneene andere
bestemming te geven. De suiker-industrie zal
deels wegens de nienwe suikerwet dit jaar niet
zooveel land noodig hebben als vroeger, zoodat bet
allereerst op Uwen weg ligt, het daarheen te leiden,
dat het aanbod de vraag niet oversohrijde. Nie
mand zaaie meer bieten, dan beog
noodig is. Naar onze innige overtuiging is
er geen beter en geen meer afdoend middel te
bedenken om de bietenteelt den eenigen tak van
landbouwbedrijf, welke in de laatste jaren loonend
kon genoemd worden voor verval te behoeden.
En gaat gij tot bietenteelt over, doet bet dan alleen
op de volgende voorwaarden
1". de prijs per duizend kilogram bieten zij
minstens f 9.50;
2", ingeval de fabrikant f 70.per hectare voor
schot geeft, kort bij daarop 4%;
3°. eene premie worde bedongen voor September-
levering, zooals in de Concept-overeenkomst „Goes"
nader is omschreven
4'. contracten op suikergehalte mogen alleen dan
worden gesloten, indien dit geschiedt op de ba
sis van bet contract der Gasteltsche beetwortel
suikerfabriek (Directeur J. F. VLEKKE), dat
tevens participatie in de winst insluit.
Worden deze voorwaarden niet aangenomen, dan
ook geen bieten geteeld. Bedenkt bet toch wel
door thans toe te geven, wordt het
doodvonnis over de bie t e n-c n 11 n u r
door U zelf uitgesproken.
Zondag, den 14 Maart, heeft
de zangvereeniging „Crescendo» te Win
kel in de kolfbaan van den heer W.
Smit eene uitvoering gegeven, die in alle
opzichten geslaagd mag heeten. Het pro
gramma vermeldde vóór de pauze strijk
kwartet „D. Dur* pn „Das Lied von der
Glocke* (Schiller) en na de pauze 7 num
mers, afwisselend viool en piano, en so
praan en piano.
Er was veel van deze uitvoering ver
wacht, er was laug over gesproken, dat
het Lied van de Klok zou uitgevoerd
worden en het is nitgevoerd. En hoe f
Het antwoord kan niet beter gegeven
worden dan door het ééne woordje prach
tig I Toen dat lied dan ook geëindigd
was, bracht de voorzitter der zangveree
niging, de heer L. Beijneveld, den dank
der vereeniging aan mevrouw Egmond-
Kleeuwens van Rotterdam (sopraan), en de
heeren De Groot (bas) en Egmond (viool).
Het publiek was 't met de woorden van
den voorzitter volkomen eens en bewees
dat telkens door een daverend applans.
De directeur, de heer A. Egmondvoegde
er een woord van erkentelijkheid bij aan
de geheele vereeniging, voor haren ijver
en toewijding, bij de bestudeering van het
Lied van de Klok aan den dag gelegd.
En zoo is het, allen hebben getoond,
dat ze uitstekend voor hunne taak geschikt
waren, maar van die allen verdienen toch
nog een bijzonder woord van lof, behalve
de volijverige directeur, de solisten nit het
koor, mejuffrouw K. Strijker en de hee
ren W. van Heijst en C. Strijker. Ook
het tweede gedeelte van het programma
werd uitstekend ten gehoore gebracht en
dat het publiek daarvoor dankbaar was,
bewees het applans, dat mevrouw Egmond-
Kleeuwens, den heer W. A. P, F. L. Lg-
mond (violist) en den heer A. Egmond tel
kens ten deel viel. Men had van de wel
willend medewerkende personen veel ver
wacht, doch zij hebben die verwachting
allen verre overtroffen.
De vereeniging „Crescendo' heeft het
publiek ten zeerste aan zich verplicht,
maar lij had ook een dankbaar en groot
publiek, want de kolfbaan was van wand
tot wand met aandachtige toehoorders be
zet. Dat zjj er nog vele malen in moge
slagen, feestavonden als deze te organisfe-
ren, is voorzeker de wensch van zeer velen
en tevens, dat mevrouw Egmond-Kleeu
wens, de heeren Egmond van Eokhuizen
en De Groot van Barsingerhorn nog vaker
zullen willen medewerken, om iets waarlijk
schoons ten gehoore te brengen.
Zondagmorgen ontstond
brand in de tabaksfabriek van den heer
Keusse te Alkmaar aan de Vijverstraat.
Het gebouw, vóór oDgeveer 6 jaar ver
nieuwd, brandde geheel nit, terwijl een
groote voorraad tabak verloren ging. De
naastbijgelegen panden kregen ook nog
al waterschade.
De brandweer, over wier snel en krach
tig optreden anders niet valt te klagen,
was bij dezen brand niet gelukkigzij
kwam laat aan en kon, door welke oor
zaak dan ook, Diet spoedig water geven.
Alles was verzekerd, ofschoon de ver
zekerde som niet toereikend zal zijn, om
de schade te dekkeD, daar in de vorige
week nog een betrekkelijk aanzienlijke
voorraad tabak was ingeslagen.
Te BEVERWIJK en Hoofd-
dorp werden de jaarlijksche keutingen ge-
honden vanwege het Nederlandsch Paar
denstamboek tot toekenning der Provinci
ale en Rijks-subsidiën.
De uitslag was als volgt
1°. te Beverwijka. driejarige en
oudere heDgsten, beschikbaar 2 premiën
ad ƒ250 en 1 ad ƒ150 toegekend voor
„Keizer Wilhelm» van J. D. G. van Gul-
peD, Spaarndammerpolder, „Jonge Prins*
van W. van Woudenberg, IJpolder, en
„Excelsior» van A. A. van den Berg, te
Haarlem i. tweejarige hengsteD,
beschikbaar 2 premiën ad 150
en 1 ad 100toegekend alleen
de beide eerstee voor „Jonge Pelix" van
Van Gulpen en „Apollo* van Van Wou
denberg voornoemd.
2°. te Hoofddorp: a. driejarige en ou
dere heDgsten, 2 premiën ad ƒ250 en 1 ad
150, toegekend voor „Victor» van A. A.
van den Berg, „Caput" van G. B. 't Hooft
en „Waltram* van L. van Wijkb.
tweejarige hengsten, 2 premiën ad f 150
en 1 ad f 100 toegekend voor de heng
sten ran de Badhoeve (Casteren en Coelen),
Van Knibbe en J. van Wieringen, allen
te Haarlemmermeer.
Treurig b ij geloof.
In het jaarverslag van eene te ASSEN
bestaande vereeniging „Armenzorg* tieft
men het volgende verhaaltje aan
Na het overlijden van een aan tering
lijdend meisje, voor wie het bestuur eene
krib had laten maken, kwam het bericht
tot het bestuur, dat de krib door de
moeder was verkocht, die daarvoor ter ver
antwoording geroepen werd en in de vol
gende woorden hare onschuld trachtte te
bewijzen
„Zoo waor as'r een God in den hemel
is, zal ik precies vertellen, hoe de vörk in
den steel zit: Toen mien lieve wiggie stör-
ven was, zetten we de kribbe in 't achter-
huus, maar al heel gauw kwam buurman,
die met oes onder een dak woont, klaogen,
dat hij en zien vrouw 's nachts niet slao
pen kunnen, nmdat om twaolf uur drie
maol achter inekaer op de kribbe klopt
wër. En 't slimste was, dat hie, toe hie
nao en geklop deur de reten keken had,
mien dooie dochter in 't wit over de krib
be had zien loopen. Of ik nou al zee
allemao) malligheid, 't hnlp niet en hie
jenzelde net zoo lang, tot ik de kribbe
buten deur zette. Toe ik nou is op een
goeien aovond zoowat negen uur, half tien
met bunrvrouw naor huus gang, begun ze
over 't geval te praoten en zee, dat 't
nog allied na klopte. Ik zeelengens al-
lemaolmaor 't komp da'j gien goed ge
weten hebt, want jij hebt mien dochter
plaogt.
„Non, kiek dan zulf a'j durff, zee ze,
maor je durft niet. Dat lent ik mie
gien twee keer zeggen en 'k zee, mien
binnenste is zoo znver als gold en 'k zal
baten wachten op de kribbe, tot de klok
twaalf bet. Eo ik heb 't daoD, heeren.
En krek middernacht, warachtig, wör er
drie maol op de kribbe klopt, maor de
witte gedaonte kwam niet; dat knn ok
niet, daorveur he'k mien kind veul te
goed oppast. Toe ik dit volgenden mor
gen an de buren vertelde, wollen ze de
kribbe heelemaol weg hebben. Dit is ge
beurd. 'K heb hem an mien getrouwde
dochter geven, die'r nou gebruik van
moakt als achterschot van heor woonbak
(een woonwagen zonder onderstel). De
heeren kunnen nou zieD, dat 't leugens
waoren, da'k de kribbe verkocht heb".
Hbld.
escadron cavalerie en twee batterijen on
der zich.
Eene rijke Waschvrouw.
Een millioen-erfenis, waarop 97 perso
nen aanspraak maakten, heeft de recht
bank te Dresden geruimen tijd bezigge
houden. De erfenis, die ongeveer eea mil-
lioen mark groot is, is aan eene in Posen
iu armoedige omstandigheden levende
waschvrouw toegewezen.
Uit den revolntie-tijd.
Da Revue générale bevat een zeer lezens
waardig artikel over het leven in Frank
rijk tijdens de revolutie. Daaruit blijkt,
dat de bloedige omwenteling, die geheel
Frankrijk in vuur en vlam zette en ge
heel Europa in beroering bracht, toch het
pleizier maken der Franschen niet deed
ophouden. Het gewoel op de straten was
er grooter dan anders, de schouwburgen
en koffiehuizen waren even bezet, de sa
lons werden er niet minder om bezocht.
Parijs is de stad, waar men om alles
lacht, waar men voor niets bang is, waar
men alles verdraagt, maar waar men zijne
gewoonten niet verlaat!
Men deed in dien tijd tochtjes te
paard naar hetBois de Boulogne
evenals vroeger, ofschoon het gepeu
peldie aristocraten bedreigde. Men
ging alleen maar in groote groepen, en
in plaats van eene karwats, droeg men
een stok in de hand met een looden
knop, een wapen, dat weldra mode
werd. Om zich naar de wedrennen iu
Vincennes te begeven, moest men door
de voorstad St. Antoine en de voorstad
Sr. Marcean, twee buurten, waar de, hals-
afsnijders" woonden. Eerst toen de aristo
craten uitweken, werden de „gepatenteer
de doodslagers", zegt de Revue géné
rale, meester van de stad en van de
wedrennen ook.
Maar altijd bleef het vol op de pleinen
en straten, in café's en theaters, en zelfs
in de bloedigste tijden kwamen er nog
vele vreemdelingen te Parjjs. Eigenaardig
was de smaak in den schouwburg, men
hield vooral vau patriotische stokken en
verzette zich tegen de kerk in dien tijd
bracht meD voor 't eerst eene non op de
planken. Het publiek was echter zeer
woelziek en de spelers moesten engelenge
duld hebben. Behalve naar den schonw-
burg, ging men ook veel Daar de nationa
le vergadering, vooral werd die veel be
zocht door vrouwen van het gepeupel.
Het publiek belette meer dan eees den
spreker, het woord te voeren en het scheen
soms uit wezenlijke bandieten te bestaan.
Maar hoe vreeselijk het schrikbewind
ook woedde, het genoegen der rijken is
er nooit heelemaal door bedorven kunnen
worden. Terwijl Robespierie en de zijnen
moordden in de hoofdstad, hielden de aristo
craten in de proviucie muzikale avond
feestjes, deden zij roeitochtjes op het water,
brachten zij hun' tijd door met versjes te
makea, enz., en zelfs toen het broodge-
De „M essias" Conselheiro
in Bahia, van wien wij in een onzer vorige
nummers het een en ander hebben mee
gedeeld, en die der Braziliaacsche Regeering
vrijwat kommer veroorzaakt en thans een
gewapenden aanhang schijnt te hebben van
wel 10.000 man, doet die Regeering on
willekeurig ook een grooten dienst. Hij
verkondigt namelijk, onder andere leerin
gen, ook eene groote minachting voor het
geld en doet alle papieren geld, dat hij in
handen krijgt, openlijk verbranden, tot groot
plezier des ministers Victorino, die de in
wisseling ondernomen heeft. Ook beweren
sommige bladen, dat de Regeering, wel
verre van troepen tegen hem nit te zen
den, hem behoorde aan te moedigen en
zelfs andere burgers san te sporen, om zijn
schoon voorbeeld te volgen 1
De door hem verslagen kolonel Morei-
za Gesar had 4 bataljons infanterie, een
brek in het land kwam, bleven
zij
even
vroo'.ijk. En toen de revolutie over was,
haalde de jonkheid van dien tijd, de
jeunesse doróe, de verloren dagen in
door dubbel te genieten. Het loslaten
der gevangenen, de terugkeer van dezen,
werd met spel en dans gevierd.
De oude adel in de provincie—steden
was geruïneerd, maar toch werd er lustig
gedineerd, niet meer in zilveren schotels,
die de republiek had verbeurd verklaard,
maar uit porselein smaakte het ook goed.
De beroemde camelia in
den slottuin te Pillnitz bij Dresden ver
toont ook dit jaar buitengewoon veel bloem
knoppen, zoodat men op duizenden bloemen
rekenen kan. Deze cameliaboom is de
grootste in geheel Europa en staat in
den vrijen grond, waar hij welig tiert. Hij
is ongeveer 8 meter hoog en heeft een
omvang van ongeveer 25 k 30 meter. In
den winter wordt hij gewoonlijk omsloten
door een honten getimmerte, terwijl eene
bijzondere stookinrichting gedurende het
koude jaargetijde eene gematigde tempera
tuur daarin onderhoudt. Men zegt, dat de
ze boom 200 jaar ond is, doch deze be
wering moet onjuist zijn, daar de camelia,
hoewel zij in 1639 door den Jezuïet G.
Camellus onder botanici bekend werd,
eerst 100 jaar later in Enropa is ingevoerd.
(-+04-)
aan het venster,
eene koude, bleeke winterzon
zag nieuwsgierig tusschen de zware don
kere gordijnen door, die anders bijna geen
enkelen straal doorlieten.
De kamer ziet er rijk en gezellig uit,
eene schoone vrouwenhand heelt bekoring
en gemak saam vereenigd.
Achter in de kamer bij den schoorsteen
zat in een' leunstoel een man in kussens
en dekens gehuld.
Hij hield het grijzende hoofd eenigszins
voorover gebogen, om het scherpe zonlicht
te ontwijken, dat zijnen oogen pjjn doet.
Zijn blik was gericht op de lieflijke, fij
ne lijnen der gestalte, die aan het venBter
stond.
Scherp en duidelijk werd de gestalte af-
geteekend door de heldere bestraling Als
goud schitterde het lichtblonde haar, dat
hoog op het hoofd was opgemaakt, maar
waarvan eene menigte kleine krullen in den
hals afhingen.
„Kom toch uit de zon, Melauie, je ver
brandt daar nog 1"
„Spotter! zacht lachend liet zij het
gordijn vallen en even moeilijk dan ge
woonlijk drong nu een enkele zonnestraal
naar binnen; de rood zijden gordijnen wa
ren trouwe wachters.
Zij stond
De
zon,
bellen, de zilveren
door als een vroo-
„Zij hebben mij Vergelen, Richard En
ik had mij zoo verheugd over die sledevaart!'
Het is een kleine, ongeduldige zucht
waarmede zij nu den schoorsteen nadert.
„Men moet nooit te zeker op iets reke-
nen, mijne lieveling Hij leunt moede
achterover tegen de hooge leuning „an den
stoel en trekt huiverend het dek over zijne
knieën.
„Ik moest je vandaag eigenlijk niet
alleen laten. Ge ziet er uit als een levend
spook.'
„Wellicht!*
Zijn ernstige blik hecht zich aan haar
gelaat, aan hare schoone donkere oogen
die zoo rustig, gevoelloos en zoo vrij 0p
hem neeriien. Ach, eenmaal daar liefde
voor hem io te zien flikkeren, d&arin een
antwoord te vinden op het angstig, vra.
gend kloppen van zijn hart.
„Ge zijt zoo stil, RichardGij had*
zeker liever, dat ik bij u thuis bleef
Zij buigt zich diep over hem heen, haar
adem streelt zijn voorhoofd, maar zij kust
hem niet.
„NeeD, gij moet daarbij zijn, Melaniel
De wereld zon zich met recht ergeren
wanneer ik u dit genoegen ontzegde I*
„De wereld 1" Zij herhaalde hst
woord en een verachtelijk lachje krulde ha
re trotsche lippen. „Alsof het noodig was
naar hare meening te vragen...»
Yroolijk klinkende bellen doen haar zwij
gen en naar het venster gaan.
Een elegant span paarden voor een zoo
genaamde troika staat voor het hois stil. Bij
iedere beweging der vurige dieren rinke
len de klokjes aan de bellentuigen.
„Graaf Felix 1' zeide halfluid de jonge
vrouw en liet het gordijn voor de tweede
maal vallen.
„Ik dacht, dat ge met graaf Retzow
zondt rijden. Hoe komt het, dat dit niet
gebeurt, Melanie
De dienaar, die op den drempel ver
schijnt, maakt een antwoord ondoenlijk.
Altijd hangt zijn' blik aan zijne vrouw,
doordringend, vragend. Daar openen zich
de breede deuren voor den gast.
„Goedenmorgenzegt de frissche
vroolijke stem van den binnentredende.
„Retzow laat duizendmaal om vergiffe
nis vragen, hij werd vijf minuten voor den
afrit bij den hertog ontboden. Wilt
ge u aan mijne leiding toevertrouwen, me
vrouw
Buiten rinkelden de
toon drong tot binnen
lijk, lokkend lachen.
„Zeker, graaf 1 Dat wil zeg
geD, als gij 't goed vindt, Richard P"
Bij deze woorden is zij vlak naast haar
echtgenoot gaan staan.
„Of zal ik hier blijveD, nog is het
tijd 1" begint zij zacht.
„Gaarne P» vraagt
hij fluisterend terug; een mat lachje ver
helderd zijn bleek gelast.
„Het offer zou te groot voor u zijn,
vrouwtje 1 En nu, laat niet langer op u
wachtec, de paarden mogen zoo lang niet
stil staan I»
„Zooals ge wilt.»
Zij grijpt naar hare bevermnts, handig
en bekoorlijk slaat zij eene voile voor heur
haar en gelaat.
Nu legt graaf Felix een bonten mantel
om hare schouders.
„Heb veel plezier, liefste!» Een kus,
vluchtig als een windzuchtje, drukt ze op
het voorhoofd van den zieken man.
„Wees voorzichtig, graafHet is mijn
kostbaarste schat, dien ik aan n toever
trouw I»
Eene onberispelijke buiging is het ant
woord, daarna volgt hij de jonge vrouw
iu de voorzaal.
De dienaar heeft den leuningstoel van
zijn gebieder naar het venster gerold.
De zon fonkelt op het blinkende paar
dentuig, bijna te sterk is al dat geschitter
voor zijne zwakke oogen.
Maar hij lette er niet op.
Opmerkzaam zag hij toe, hoe graaf
Felix de tijgerhuid om zijne dame hulde,
vervolgens nam deze plaats aan de zijde
van Melanie.
Een roep aan den koetsier.
Eenmaal nog wendde Melanie het blon
de hoofd, lachend en stralend groetten
hare oogen naar het venster en voort
renden de hengsten het zonnige land
schap in.
Hoe stil was het plotseling geworden
in de groote, sierlijke kamer. Zoo dui
delijk ziet hij ze daar voor zich, die
glinsterende slede, welke daar buiten voort
snelt naar het doel, waar spel, scherts en
dans zal zijn.
Het is een schoon rit, o ja, hij kent
dat wel.
Eerst door het zwijgende woud, dan
door de open velden, met een fonkelend
sneenwbed overdekt, waarop nog geefl
menschenvoet zijn indruk heeft ge
zet.
Ach, daarbij te kunnen zijn, te midden
van de anderen, die vroolijken, benijdens-
waardigen, die gezonden
Hy. aan hare zijde, aan de zijde
van die jeugdige vrouw, luisterend naar
haar gebabbel, dat bekoorlijke lachen, dat
nog wel weiluidender klank heeft dan
de klokjes der troika.
Dat iachen 1 Het heeft hem hart en
ziel doen bedwelmen, van dat eerste uur
af, dat hij voor de eerste maal tegenover
haar gestaan heeft. i
Als de verlichamelijking van liefde»
jeugd en geluk was zij hem verschenen,
hem, wien het leven slechts bitterheid en
ontgoochelingen gegeven had, die met den
dichter zeggen kon: „Ik ben nooit jong
geweest en heb de liefde bespot 1"
Ja, bespot 1 Met den spot van den
geblaaeerden man van de wereld, die den
..«VU.™ ure g-reu ou»ore pus.uS. uju *»ru «mreu „u, UBUÖ reuen, uie ueu. zen mevrouw
te omvatten g^en woord tuascben de beide Trouwen ge- swaar genoeg op het hart l»» j I trBvruuw
r ssteinaoker in de rwlmntom». i
