KJ* 8ot"rl SPRANKELS. Predikbeurten. Hervormde Gemeente Anna Panlowna, Hervormde Kerk te Hipolitus- hoef c. a. op Wieringen. Doopsgezinde Gemeente Barsingerhorn c.a. Hervormde Kerk Barsingerhorn c. a. Burgerlijke Stand. Gem. ZUpe. 3S4sle STAATSLOTERIJ. Getrokken Pr ij zen. - Zwaard en g c h e d e. D e b e- roemde tooneelspeler Lzroche was bezig, zich aan te kleeden toen plotseling de direc teur binnentrad en tusschen beiden ont spon uch het volgende gesprek mantel verstopt?8/ Z°°eTen °nder Uwen de'tXTd'dst d«-bede wil- 'nier" d&j 2*a«d eens zien fl«'ch( mét echten BonV/o/d,?1" haald1er)eene voorschijn. dur gevuld, te b teZ,,'1* ®°'cl1 ',egtle nien,r beroep roor rw ;:r:."r,Tr -br "te zlnTn nPgeJeid' 0m kinderen in slsaP nieiiwo h' 08 beoefenaa»ter5 ran dit af'eleid f n°uemt ®en »La»>bvsten/ afgeletd van lallaby (slaapliedje). Seliquieën. oe» f staTen» die voor het raam gezeten hebben van het Hotel du Palais aas en Weldadigheidsbazaar te Parijs i ie weggenomen konden worden en d° Iedders in staat stelden, vele h^hiS?..ult, het brandende gebouw te «MSB, zijn duur verkocht. Het zijn er maar drie; een behoort toe aan de eerste me' dle door bet venster ontsnapte: schetWee anderen zijQ 8ekocllt door Engel- Er is evenwel alle kans, dat er gauw me r van die staven verkocht kunnen worden. Het zou niet vreemd zyn, als er langzamerhand genoeg staven van het, beroemde raam in de wereld kwamen, om er al de vensters van het hotel mee te be schermen geneeskunde vóór 200 jaar. Dat Molière in zijne stukken van al zijne medemenschende dokters het slechtst behandelt, is bekend. Men heeft zijne be schouwingen echter deels voor fantasmen, deels voor vreeselijke overdrijving aange zien eu er zich over verwonderd, waarom hij juist de p/weldoeners der menschheid" met zijn ouverbiddelijken haat vervolgde. i- ^len^^l inr.gl -ésjalsf--Le^cr begrijpen, wan neer men het aardige boekske gelezen heeft, dat onlangs door professor Foler te Rijsel onder den titel: Molière en de genees kunde van zijn tijd" is uitgegeven. Uit dit werkje verneemt men de ongelooflijkste dingen. De lijfarts van Lodewijk XIII liet zijn gebieder in den tijd van één jaar 215 drankjes en 212 van die middelen innemen, die in den „Ingebeelde Zieke' zulk eene rol speleD. Bovendien onderging de vor stelijke patiënt niet minder dan 47 ader latingen Het dagboek omtrent den ge zondheidstoestand van Lodewijk XIV, dat van 1652 tot 1711 dagelijks bijgebonden is, leert ons, dat de groote koning gedu rende dien tijd niet minder dan 2000 pur geermiddelen gebrnikt heeft. Niet onin teressant mag het heeten, dat Gaj Patin een kind van zeven jaar dertienmaal in r-»4éne maand aderliet. Op zich zei ven paste de beroemde arts bij gelegenheid eener doodgewone verkoudheid niet minder dan zeven aderlatingen toezijne vronw moest er in een geval vau longontsteking twaalf maal aan gelooven en zijn zoon, die aan tvphns leed, tapte bij zelf twintig maal bloed af 1 't Moet in die dagen eer. kunststuk geweest zijn, een natuurlijken dood te sterven. Eene anecdote van Pade- rewski. Over Paderewski, den grooten piano-virtuoos, zijn heel wat anecdoten in omloop en hij visdt er zelf groot plezier in, ze aan anderen te vertellen. Men kent waarschijnlijk zijn portret met den grooten haardos. Op zekeren dag riep hij te Londen een cab aan. „Waarheen vroeg de koetsier „In 's hemelsnaam breng hem naar een kapper 1" riep een voorbij- garger uit. de thee wordt binnengebracht. Daar komt de tijding uit den stal, dat juffrouw lues om twee uur reeds met de honden is nitgegaan en nog niet terug gekeerd is, en de koetsier vreest, dat de jnffrouw met al die sneenw wellicht ver dwaald is- „Groote God, moeder, en gij bebt er mij niets van gezegd, dat Ines uit wast" roept air Moritz, opspringend. „Welkea weg is zij ingeslagen „Wat weet ik daarvan antwoordt lady Dermot geërgerd. „Ik zie nu jnist niet in, waarvoor ge tnlk een opstand behoeft te verwekken. Zij cal wel weder frisch en getond terugkomen." Sir Moritz wacht niet af, totdat tijne moe der bare meening verkondigd heeft. In minder dan een paar miunten heeft hij zijne jas aangetrokken, eenige bevelen uitge deeld en eene afdeeling mannen uitgezon den, om Ines op te zoeken. Dan opent bij de hnisdeur en ziet naar buiten, het is reedB duister geworden- Ben windstoot jaagt hem eene sneeuwbui in het gelaat. „Wat een weer, wat een ontzettende nacht voor haar, om dien buiten te moeten doorbrengen mompelt hij in zichzelf. Ver volgen» snelt hij naar bniten. Lady Dermot roept eene dienstbode hij zich en richt eenige vragen tot baar, maar denkt er verder niet over na. Ines beeft ergens voor den sneeuwstorm eene toevlucht gezocht, en het waB vreeselijk dwaas van Moritz, daar nu zoo'n drukte van te ma ken. Langzaam gaat er een nar voorbij, nog maals legt de wijzer op de pendule zestig minuten af, er vergaat nog een half uur, nu wil lady Dermot niet langer wachten. Zjj schelt en laat opdienen. Elke spijs is onaangenaam, aangebakken of ver- door hot lange wachten. De visch is ongenietbaar, het%leesch taai en droog, kortom, het jB anes afgdmwelgk en deknor- r jge bui van de oude dame is er gedurende den pjsaltijd waarachtig niet beter op geworden. jOaschen stapt Moritz in alle richtingen net veid en bo3ch door. Lantaarns ziet men aan alle hoeken door het geboomte schitte Een ongeluk. InAlexan- dria, in Italië, is in een bedelaars gesticht eene groote ramp voorgevallen. In den nacht ontsnapte kolendamp van een verwarmingstoestel, en daardoor wer den vier menschen gedood, terwijl ze ventien er nog levensgevaarlijk ziek van zijn. Dat ongeluk leert ons echter tevens, dat het in het land der citroenen heel koud kan zijn in het laatst van Mei. In ons gure Noorden denken we niet meer aan verwarmingstoestellen in onze hnis— en slaapkamers. Vreeselijk, als 'twaar is! Uit Rome wordt aan de Frank. Z e i t. geseind, dat daar een proces op touw wordt gezet, dat, naar men zegt, vrij wat schandalen aan het licht zal bren gen. Een onderzoek moet uitgewezen heb ben, dat in een asvl voor kinderen in de laatste twee jaren daar bijna 900 kin deren waren gestorven. Volgens het napelsche blad Don Marzio zon de dagelijksche sterfte 85 pet. zijn I Zelfs in tijden vau epidemie sterven de kin deren niet zoo snel op nstnurlijke wij ze. Men denkt daarom aan misdaden. 8prekende locomotie- ven. De nieuwste uitvinding is de spre kende in plaats van de flnitende loco motief natuurlijk komt zij weer van gene zijde van den oceaan. Zulk eene locomotief sri inderdaad, in plaats van oorverscheurende tonen, beter gearti culeerde klanken laten hooren en wel door phonographische inrichtingen. De eerste proeven in New-Tork schij nen voortreffelijk te zijn uitgevallen. Do sprekende locomotief riep vanzelf in tamelijk duidelijk engelsch^Halt" „vertrekken" ^uitstappen' g Versperring' en andere korte tech nische woorden. De tonen worden door de stoompijp voortgebracht en slechts door den daar aangebrachten phono- graaf van klank veranderd. Het is in alle gevallen eene eerste proef en men ziet den tijd komen, dat stoommachines alle gevorderde waarschuwingsseinen in dergelijke spraak kunnen geven. Zoo tenminste melden amerikaansche dagbla den. Indien alle fabrieken van Lancastershiie (Eng.) dag en nacht door werkten met eene productie vanl55,000,000 mijlen draad gedurende twaalt nren (hetgeen het gewone quanlum van ééa dag is), dan zouden zij nog 200 jaren noodig hebben, om een draad te spinnen, die de aarde zou kunnen verbinden aan de dichtetbij staande vaste ster. Dynamiet ontploffing. Bij de ontploffing in de dynamietfabriek te Krümmel bij Hamburg is een der hoofd gebouwen geheel in puin gelegd. Er waren acht werklieden binnen bij de eerate ontploffing; vier hunner zijn om gekomen, de anderen konden zich redden in de veiligheidstorens en bleven onge deerd. De overige gebouwen zijn slechts weinig beschadigd. In den omtrek zijn duizenden ruiten verbrijzeld. Er is eene hoeveelheid van 8000 K.Q. dynamiet ont ploft. De oorzaak ligt geheel in het duister. Goed op de hoogte. De volgende vermakelijke gebeurtenis, die his torisch moet zijn, wordt aan de N. R. Ct. meegedeeld De commissaris der Koningin was op officiëel bezoek in de gemeente N. Na afdoening der zaken op het ge meentehuis, wenschte hij de nieaw ge bouwde school eens te zien. Burgemeester begeleidde hem natuurlijk en weldra heeft men 't schoolgebouw, waarbij nieuwe onderwijzerswoning, be reikt. Burgemeester opent eene deur, verzoekt den commissaris, binnen te trvden en... deze staat in 't turf- en grnishok. Al- gemeene verbazing 1 Burgemeester stot tert verlegen iets van fIn de war met de oude school, had den ingang hier f" Men richt zijne schreden naar eene deur in den anderen gevel. Met angst en beving wordt deze door den burgemeester geopend en de commissaris staat tegenover eene blozen de keukenprinses en is op 't punt, de keuken van de onderwijzerswoning binnen te treden. Burgemeester staat versteld, en de commissaris kan na deze tweede vergis sing niet nalaten, de meening tc uiten, 1 dat de burgemeester klaarblijkelijk 't nieuwe gebouw nog niet met een bezoek had vereerd, en 't, evenals hij zelf, nu voor de eerste maal zag Zoo was 't Een noodlottig schot. Eene vreeselijke gebeurtenis heeft zon- te Weissessee, bij Berlijn, plaats gehad. Een schietkunstenaar vertoonde zijne vaardigheid voor eene overvolle zaal ongeveer 4000 personen waren aanwezig. Reeds had hij allerlei voorwerpen getrof fen, die zijne zuster, een 22-jarig meisje, in de hand, of op hel hoofd of een schouder hield. Nu zou hij een spiegel- schot doen, dat wil zeggen, met den rug naar zijne zuster gekeerd en in een spiegel ziende, over den schouder een knikker van haar hoofd schieteo. Herhaaldelijk had hij dit kunststuk verricht. Maar nu klonk, toen het schol was gevallen, een vreeselij ke gil. De kogel had het arme meisje in den mond getroffen en kwam aan den hals weder te voorschijn. Men kan zich de ontzetting der toeschouwers en de wanhoop van den schatter voorstellen. De gewonde werd in hopeloozen toestand naar een gasthuis vervoerd. Te Nécluis, .een belgisch grensdorp, heeft maandagochtend een boe renarbeider van 39 jaar een meisje van 23 jaar, dat niet van hem wilde weten, in 't open veld, voor de oogen van een kameraad, met meer dan tien messteken vermoord. De dader is in hechtenis en kon slechts met moeite tegen 't woedende volk worden beschermd. Eene afschuwelijke mis- daad. Het Hof van Assisen te Naam- burg in Thüringen, heeft t*r dood veroor deeld een werkman, genaamd Otto Karius, die zijn eigen zoontje uit het eerste hu welijk onder verschrikkelijke omstandig heden had ter dood gebracht. Hij had wel eens hooren vertellen, dat een kind stierf, als het eene naald inslikte en nu dwong hij zijn zoontje, eene naald van 8 cM. lengte in te slikken. Het kind, door slagen gedwongen, gehoorzaamdede naald werd echter weer te voorschijn ge haald. Toen dwong de vader het kind voor den tweeden keer en ditmaal stierf het er aan. Logica. Zoontje Papa, wonen er hensch men schen op de maan Vader: Ja zeker, jongen. Zoontje: Wat zal het daar een gedrang wezen, als het halve maan is Een mislukteaanslag. Ongehuwde dame„Waarom, dokter, blijft uw hart gesloten voor den invloed der vrouwwaarom wilt gij toch de reis door het leven alleen maken Dokter„Omdat ik niet gaarne met bagage reis." Naïef. Boer (die in de uitstalkast van een modemagazijn een mantel ziet met het op schrift Laatste mode): Goddank, dat die gekheid nu eindelijk ophoudt 'tWii waar. Professor: Wil mij de namen noemen van de been deren, die den menschelijken schedel vor men. Medisch student (na eenig zwijgen)Ja, professor, ik heb ze allemaal in mijn hoofd, maar ik kan mij ze thans niet herinne ren. Muzikaal. Jaffrouw Elvira is zoo muzikaal, dat zij eukel met eene stemvork eten kan. Emma. Nuben ik in een moeilijk parket geraakt. Kato. Hoe dan Emma. Jan heeft mij beloofd, dat hij nooit weer een druppel drank zal gebrui ken, als ik hem trouw, en Piet zegt, dat hij zijn troost in den drank zal zoeken, als ik hem weiger. Kenmerken. Reeds eene onnoozele vlieg, die in het glas van een bierdrinker valt, is voldoen de, om onmiddellijk te kunnen uitmaken, van welke nationaliteit deze laatste is. De Spanjaard betaalt het bier, laat het staan en gaat heen, zonder een woord te zeggen. De Franschman doet hetzelfde, maar moppert erbij. De Engelschman giet het glas leeg en bestelt een ander. De Nederlander neemt de vlieg er heel voorzichtig uit en drinkt zijn glas leeg. De Ras drinkt het bier, met de vlieg op den koop toe. Eene zonderlinge reke ning- Eenige jaren geleden kwam de ameri kaansche spoorwegkoniDg Vanderbilt met lijn stoomjacht te Konstantinopel, waar zich toen ook Coquelin bevond. Zoodra de millionnair de aanwezigheid van den groo ten tooneelspeler vernam, noodigde hij hem aan boord en verzocht hem om ee nige voordrachten. Coqaelin gaf drie alleen spraken ten beste. Bij het afscheid zeide Vanderbilt»Ik heb bij uwe voordrachten 6-maal een traan voelen opwellen en 12- maal moeten lachen. Wat dunkt u van deze rekening t" En hij reikte hsm een papier over van dezen inbond „Rekening van den heer Coquelin voor den heer Vanderbilt. Voor eene namiddngvoorstelling 6 tranen h 100 doll.600 doll. 12 lachbuien A 200 2400 totaalS000 doll." Coqaelin was volkomen bereid, f voldaan" te teekeneD. Zeldzame teekenen van liefde. Een buitenlandsch tijdschrift bevatte onlangs interessante mededeelingen over eenige oorspronkelijke verlovingen, waar bij de verloofden niet van ringen wis selden, maar op geheel andere wijze het verbond van hunne harten bezegelden. In Amerika schijnt het tatouëeren zeer aan de orde te zijn en sommigen presteeren daarin zeer veel. Zoo deed een ietwat ex centriek Yankee zijne aangebedene bet voorstel om, in plaats van een vinger ring te dragen, zich een soort armband om den linkerarm te laten inbranden. Zijne verloofde was het met hem eens en zoo lieten beiden zich door een artist in rose en matblauwe kleuren bekoorlijke rnin- negoodjes en vlammende harten en daar boven, in medaillonvorm, hunne door el kaar geslingerde initialen op den arm ta touëeren. Een ander nogal sentimenteel jong paar stelde zich er mede tevreden, op het lin kerhand-gewricht een klein ingebrand hart met den naam van de (n) geliefde te dra gen. Het meisje onttrok dit hart aan de profane blikken, door het te bedekken met een breeden, van diamanten schit terenden armband. Eene jonge Spaanache, zeer trotsch op hare kleine voeten, stond erop, io plaats van des verlovingsring, een smal- len gouden band om haar linker enkel te dragen. Deze band had eene bijzon dere sluiting, waarvan haar verloofde alleen het geheim der openÏDg kende. Een bekend atbleet droeg, in zijn verlovingstijd, een kostbaren gordel, ge tooid met brillanten en eenige in goud gevatte haarlokken van zijne geliefde. De sluiting werd gevormd door een hart van rood email met het naamcijfer van zijne verloofde. Iu Engeland worden, als teeken van verloving, dikwijls vingerringen of arm banden gekozen, van het haar der ver loofden gemaakt. Een zeer romantisch jongeling wond zich een langen, uit het baar van zijne beminde vervaardigden, ke ten verscheidene malen om den hals en droeg het eene eind, waaraan eeD gonden hart zat, in zijn vestzak. Eene amerikaansche dame kwam op het eigenaardige denkbeeld, om zich in haar verlovingstijd een flonkerenden dia mant tnsschen hare voorste tanden te la ten zetten haar beminde deed hetzelfde. Na hnn huwelijk werden de kostbare stee- nen uitgebroken en in den trouwring ge dragen. Een merkwaardig verlovingsgeschenk gaf een beroemd tooneelspeler aan zjjne ver loofde, die, door een ongelukkig toeval, den nagel van den vierden vinger harer linkerband bad verloren. Zeer kunstig werd een gouden nagel met de initialen van het aanstaande paar op den vermink ten vinger aangehecht. In Oostenrijk dragen reeds vele ver loofden, in plaats van den verlovingsring, nauwsluitende armbanden, die met een sierlijk sleuteltje gesloten worden. Na tuurlijk draagt de jongeling bet sleuteltje van den armband van zijn meisje, de laatste het sleuteltje van die van haar beminde bij zich. Examinator: Als nop bet hoofd gingt staan, zou het bloed zich in uw hoofd ophoopen. Maar waarom hoopt het zich niet in onze voeten op, terwijl wij staan of loopen CandidaatOmdat onze roeten niet leeg zijn. De gevaren van den kine- matograaf zijn maandag weder gebleken op den boolevard Poissonnière is door het verlichtingstoestel van znlk eene vertoo ning wederom brand ontstaan. Gelukkig waren er niet meel dan twintig personen tegenwoordig, zoodat er wel eene paniek ontstond, maar zonder ongelukken. Op het oogen blik dat de brandspuit begon te werken, borst een der slangen, zoodat de talrijke nieuwsgierigen tot het hemd nat werden Zondagsrust in Rumenië. De kappers van Buchareit hebben een verzoekschrift ingediend bij den minister van binnenlandsche zaken, dat hun worde toegestaan, om des zondags en op feestda gen hunne winkels open te honden. Zij ge ven hierbij op, dat elke kappersbediende een uitgaansdag heeft in de week en der halve geen behoefte heeft, om op zon- en feestdagen nit te gaan. En op die dagen jnist heeft het publiek het meest behoefte aan de diensten der kappers en barbiers en maken dezen de beste zaken. Alt ij d practisch. De nieuwste nitvinding, zoo schrijft een ame- rikaansch blad, zijn overhemden, waarbij de fronts zeven losse bladen over elkan der zijn, zoodat men er dagelijks maar één heeft af te scheuren, om eene schoone, elegante bef te dragen. De uitvinder heeft, practisch als elke ame- rikaan, de achterzijde bedrukt met een zeer pakkenden roman, die op de verschil lende beffen vervolgd wordt. Heeft nu de drager van zoo'n overhemd den eersten dag een aanvang met het lezen van den roman gemaakt, dan kan hij onmoge lijk tot den volgenden dag wachten, om het vervolg te lezen en rukt ook de volgen de bef af, en zoodoende heett het ge- bruik van deze overhemden zoo'n omvang genomeD, dat nauwelijks aan de enorm vele aanvragen kan worden voldaan. A. Welk woord wordt vlug- ger nitgesproken, als men er een letter greep bijvoegt? B. Zoekt zijn. woordenboek door en geeft het op. A. Het woord ving. Laten de mannen hunne vronwen wat meer raadplegen en zij zullen gelukkiger zijn. De mannen of de vrouwen P Als liefde en welwillendheid zijn weg gevallen, dan is alle genoegen uit het leven verdwenen. Het klinkt vreemd, maar 't is toch waar, dat iemand eene sigaar niet kort genoeg kan rooken, tenzij hij het lang genoeg doet. Men kan niet ieder onrecht goed, wel elk recht slecht maken. Vraag Wie moet bij huiselijken twist het eerst toegeven AntwoordDie het meest lief heeft, Leve hef leven is onza lens. Levens moed willen wij ons trachten te vergai ren, geen levensmoeheid. Geduld, de groote deugd, die engelen u benijden, is vrucht van 't rijke geloof een sieraad van den geest. Wij hebben meer behoefte aan hen die met ons mede kunnen gevoelen, dan aan medewerkers. Ieder gevaar, dat den man dreigt, wijkt voor de koninklijke macht: moed. Ia twee schoone oogen ligt een we- reld van gelnk. Wij kunnen iemand niet vertrouwen omdat wij hem niet kennen, maar even- goed, omdat wij hem wel kennen. SCHAGEN, De Godsdienst-oefeningen beginnen om O Yj ure, des voormiddags. 30 Mei Oeeu dienst. 6 Juni Ds. A. W. van Klnijve. (lsten Pinksterdag) 7 Jnni Ds. A. W. van Klnijve. (2den Pinksterdag) 13 Jnni Geen dienst. 20 Juni Ds. A, W. van Klnijve. 27 Jnni Ds. A. W. Tan Klnijve] De morgen-Godsdienst-oefeningen begin, nen om Oy2,ende namiddag-Godsdienst, oefeningen om 2 uur. 80 Mei Ds. R. E. Wieringa, nam. 6 Juni Ds. W, Bax, vm. 13 g Ds.A.W. v.Klnijve, nam. 20 Ds. H. A. Ludwig, yni. 27 Ds. J. H. Miihring, nam. 30 Mei Westerland n. 2 u. Ds. Ludwig. 6 Jnni Hipolitush.v.10 f de Boer. 13 r Westerland n. 2 Miedsma. 20 Hipolitush.v.10 r Beekhuis. 27 g Westerland n. 2 r f Hobus, 30 Mei, Barsingerhorn, Ds. Kooiman, 6 Juni, Kreil (Pinksteren) Ds. Kooiman, 7 Geen dienst. 30 Mei Barsingerhorn r.m. ren. Geroep weerklinkt rondom, de echo's antwoorden onvermoeid, maar van Ines geen spoor. Met een ondoorgrondelijk kleed bedekt, ligt de aarde stil en rustig. Het sneeuwen heeft opgehouden. Tusschen de witte oevers bruischt de vloed en sir Moritz siddert onwillekeurig, als hy een blik op deze donkere waterplassen werpt. Hy denkt aan Ines, hoe zy den eer sten morgen, dat zy op Drumaneen was, zonder eenige vrees van steen op steen over dat water huppelde Zou zy er in gevallen zyn? Kon haar iets zyn overkomen Maar waar zyn de honden Dan zouden die zekerlyk thuis gekomen zyn. En haastig wendt hy het gelaat van de beek af en gaat verder, om Ines te zoeken. HOOFDSTUK 15. „Moritz, wat is er gebeurd?" „Is Ines hier?" Sir Moritz staat midden in de kamer en kykt haastig rondom zich, als verwachtte hy daar Ines te zullen vinden. „Zy is dezen middag met de honden uit gegaan," verklaart hy haastig, „en ik vrees, dat zy in dien sneeuwstorm den rechten weg is kwyt geraakt." „Goede God!" roept mevrouw Blake uit. „Maar Moritz l" steunt Alice, de handen wringend. Van de lippen van Flora weer klinkt geen woord, als een marmeren beeld geiyk, staat zy daar. Mevrouw Blake overstelpt Moritz wel met honderd vragen, hy beantwoordt ze kort. „Ik heb geen tyd te verliezen," zegt hy eindeiyk, met eene uitdrukking van naam- loozen angst op het gelaat. „Ik hoop, dat zy eene goede schuilplaats zal gevonden hebben." Eindeiyk zegt Flora: Laat mg u byhet zoeken behulpzaam zyn, Moritz." „Ik dank u, maar dat moet ik wei geren," antwoordt hg verrast. „Algy is wellicht zoo goed, om mg te vergezellen?" En als de hoop van de familie Blake ver neemt, dat juffrouw Dermot weg is, haast hg zich, een passend costuum aan te trekken, en spoedig verschynt hy, ineen dikken pels gehuld en met een grooten stok in de hand. „Hebt ge reeds gegeten,Moritz I" fluistert Flora, terwglhare oogen de zynen zoeken. „Of ik gegeten heb? Neen, ik zoek reeds sedert vyf uur." „En nu is het acht. Ge moet eerst wat eten, voor ge weer op weg gaat, dat zult ge zoo niet kunnen uithouden." Maar hy slaat geen acht op hare bede. Nu staan zy allen in de vestibule, waarvan de deur geopend is. „Zy zal wel ergens bescherming gezocht hebben, wy kregen vanmiddag zulk een plotselingen, heftigen storm," zegt Alice. Daarbg denkt zy aan de gelukkige oogenblik- ken, die zg met Jim heeft doorgebracht. „Vraagt ge vooral in alle hutton, die gy onderweg voorbg gaat?" „Overal. Kom Algy, laat ons toch gaan." En zoo stapt hg weer voort, den nacht in, zonder dat hy een blik werpt op het meisje, dat zyne moeder hem tot vrouw heeft aangewezen,ja, nauwelgks naar hare stem luisterend, als zy hem verfris- schingen aanbiedt. „Ik heb eene flesch by my," is alles, wat hy antwoordthjj zegt er niet by, dat hg deze in den zak gestoken heeft, in geval dat hg Ines mocht vinden. Juffrouw Blake keert naar het salon te rug j zy beeft van koude, daarom gaat zg vlak by het vuur zitten en luistert naar de opmerkingen van hare moeder en Alice over het verdwynen van Ines. Strak voor zich uitkykend, ziet zg voor zich een wit gelaat, zoo wit als de sneeuw, waarin het rust, het is omgeven door vochtige, donkere lokkenen de oogen zyn gesloten voor altgd. „Het is een zachte dood," zegt zg plotseling, altgd nog dat kalme, doode gelaat voor oogen, ,,'t is net, alsof men in slaapt, heeft men me wel eens gezegd." „Wg willen hopen, dat het lang zoo erg niet is," antwoordt mevrouw Blake me- delydend „ofschoon, wanneer haar niets overkomen was, dan was zy, dunkt mg, al reeds lang thuis geweest." Alice gaat naar het venster en ziet onrus tig naar buiten. „Het begint reeds weder te sneeuwen. Ik hoop, dat het arme, kleine ding toch ergens onder dak gekomen isdat is eene hoop, die in het hart van het andere meisje geen weerklank vinden kan. Juist op het oogenblik, als sir Moritz en Algy Blake te zamen hun tocht ondernemen, en sir Moritz met steeds grooter wordenden angst instinctmatitr weder op de beek toe- stapt, snelt eene kleine gestalte den weg naar het slot Drumaneen langs, zoo vlug als hare doodmoede voeten haar kunnen dragen, en de honden volgen haar op de hielen. In het volgende oogenblik bevindt Ines zich te Ingeschreven van 14 21 Mei 1897, Geboren Hendrica, d. v. Jacob Witsen en Aafje Breed. Ondertrouwd Pieter Pronk, j. m. Ar beider, 27 j. te Zijpe en Margaretha Schouten, jd. zonder beroep, 26 j. te Schagen, onlangs te Anna Paulowna. Johannes Adrianns Nieman, jm. meubel maker, 31 jr. te Haarlem en Johanna Nieman, jd. zonder beroep, 26 jr. te Zijpe. Getrouwd Cornelis Koomen, jm. straat maker, 34 jr. te Schagen en Elisabeth de Moei, wed. van Gerrit Jongejan, zon der beroep, 33 jr. te Zijpe. Klaas Qual, jm. arbeider, 22 jr. te Zijpe eu Pietertje van der Sluijs, jd. zonder beroep, 19 jr. te Zijpe. Jan Blaauw, jm. postbode, 25 jr. te Schagen, onlangs te St. Maarten en Sjonkje Hazebelt, jd. zonder beroep, 22 jr. te Zijpe. OverledenElisabeth Qnax, 19 mod., d. v. Leonardns Wilhelmus en Aafje Franken. Maartje Zeeman, 2 weken, d. r, Dirk en Engeltje Appel. midden van eene groep verwonderde en on geruste dienstboden, die over haar allesbehalve salonachtig voorkomen het hoofd schudden. „Ik ben verdwaald," verklaart zy met matte stem. „Ik hoop, dat lady Dermot zich niet ongerust over mg gemaakt heeft." Lady Dermot verschgnt nu zelve en ziet de kleine, doornatte gestalte ten hoogste verbolgen aan. ,,Gg deedt beter, naar boven te gaan en van kleeren te wisselen," zegt ze op een toon, die, wat de koelheid betreft, wedgvert met de sneeuwvervolgens gebiedt zg den nieuws gierigen dienstboden, heen te gaan en zich weder tot Ines wendend, voegt zg haar toe „Zou ik mogen vragen, waar udien tgd ge weest zgt?" „Ik was verdwaald geraakt, tante Catharine en zoodoende liep ik de tegenovergestelde richting uit", verklaarde Ines van koude bevende. „Ge scheent niet het minste en geringste be grip te hebben, waar ge u bevondt. Ik hoop, dat dit uwe laatste uitvlucht vau dien aard geweest is. De arme Moritz is u reeds gaan zoeken." „O, dat doet rnjj leed," roept Ines uit. „Uw berouw doet niet veel nut. Beter was het, als ge dadelgk te bed gingt; ik zal u wat warms boven laten brengen; ge zgt natuurlgk geducht koud geworden." Ines gehoorzaamt zwggend. Zg gevoelt zich inderdaad te veel vermoeid, om iets anders te doen, dan naar bed te gaan. Lady Dermot's kamenier brengt haar een glas warmen wgn en tien minuten later is het meisjein diepen slaap. Het is reeds zeer laat, als Moritz zonder het minste bericht van zgne verloren lieve ling en met de vaste overtuiging naar huis komt, dat haar een ernstig ongeluk is overkomen. Hoe gemakkelgk kan zg uitgegleden zgn en dan, niet in staat om naar huis te gaan, onder de sneeuw begraven. „Mijne arme, kleine Ines i"denkthg en daar bg doet hem het hart zoo'n pgn, zooals hg het nog nooit te voren heett gevoeld. Het snoert hem hg na de keel toe, als hg naar de vensters van zgn kasteel opziet,- want hg weet immers niet, dat zg reeds warm in haar bed ligt en met brandende wangen op haar kussen rust. Sir Moritz' hart slaat eigenaardig beklemd en een onbeschrgfelgk gevoel van vrees sluipt zyn harte in, als hy de groote bel doet overgaan, „Wanneer tij niet is thuis gekomen, moet haar een ongeluk zgn over komen, want wanneer zij leefde, was sij na wel terug," denkt bij. Lady Dermot, die jniat van plan is, aan het tweede deel van een zeer interesaanten roman te beginnen, verwondert er sich zeer over, dat Morits soo lang wegblijft, doch daar klinkt jnist de groote bel en de onde dame staat op, om haar zoon zelve te ontvangen. Ata een heldere lichtschijn op Morits' ang stig gelaat valt, spreken zgne oogen eene vraag nit, welke sijne lippen nauwelijks in woorden vermogen ie brengen. „Hebt ge eenig berioht stottert hij. Lady Dermot blijft bij den toon van zijne stem en de nitdrukking op zgn gelaat atok- stijf staan. „Over Ines?" vraagt ze, met een kort en apottend lachje. „Mijn waarde Moritz, zie er toch niet zoo tragisch nit 1 Ines ligt reeds gedurende een paar nar weigeborgen in haar bed." „Gode zij dank, Goddank!" En wanneer zgn angst groot was, zgne plotselinge vreugde is dat in nog hooger mate. „Is haar niets overkomen Is zg ge- aoni vraagt hg snel od opnieuw spiegelt angst zich op zgn gelaat af. „Mn, wat zou baar deren? Wat beeldt ge u toch een dwaasheden in. Het kind ia van den rechten weg afgeraakt en zocht het slot Drnmaneen aan de verkeerde helft van het graafschap. Ik ben zeer boos op haar, dat zij zulk een opstand heeft veroor zaakt. Een vervelend, klein ding." Sir Morits denkt, dat hij dit vervelende, kleine ding gaarne in de armen nemen zal en haar zoa willen toefluisteren, dat bij haar overal heelt gesocht. Maar de wer kelijkheid is andershij verklaart, dat hg bijna sterft van honger en terwijl lady Dermot hare bevelen uitdeelt, snelt hg naar sijne kamer, om van kleeren te wisselen. Voor de k*mer van Ines houdt hg een oogenblik stil en het is bijna eene eerbie dige vreugde, die er op zijn gelaat te lezen is. „De hemel behoede u, mijne kleine schat, 6de Klasse Trekking van 26 Mei. Prjjs van f 1000 No. 2036 7625 13149 400: No. 6179 9356 10744 IS 117 18248 19996 f 100: No. 279 426 2606 3976 7778 9617 10334 13972 15696 19538 20478 20710 mijne zoete lieveling," fluistert hg zacht, ver volgens gaat hij naar zijne eigen kamer. De sneeuw echter, die zoo gemakkelgk Ines' lijkkleed had kannen worden, valt nog im mer in dichte vlokken neder. „En toen zgt ge verder en altijd ver der en wederom verder gegaan, sooala er in de sprookjesboekjes staat vraagt sir Moritz en ziet zijne nicht met meer dan gewone belangstelling aan. Zij vertelt hem, hoe zy verdwaald is en hij zit op zgne eigen kamer voor den schoor steen in zijnen lievelingsstoel. Hjj dnrft het zichzelf nauwelgks te vertellen, hoe gaarne hg haar in deze kamer ziet, zoo tegenover hem, met hare ernstige, melan cholieke oogen tot hem opziende. Vandaag schijnt zij hem een weinig bleeker te zgn dan gewoonlgk, of zon hare toode japon daarvan de schuld zijn? „En ge zgt er vast van overtuigd, dat ge geen kon gevat hebt?" vraagt hg onge veer voor de twintigste maal. „Ge voelt nergens pijn, of vindt n onaangenaam ge stemd Zg verzekert hem lachend, dat zg vol komen frisch is, nanwelgks een weinig moe de, en gaat dan met bare vertelling voort. Als zg vertelt, dat die dichte sneenw en die rukvlagen haar hare kalmte wel eens deden verliezen, werden hare oogen tooh, ernstig. „Ik werd ontzettend bang, ik liep en liep, maar het eene veld volgde het andere op zonder eind. Ik verbeeldde mg, dat ik tel kens dezelfde hekken en hoornen voorbij kwam, de sneenw had alles onherkenbaar gemaakt. De arme honden zgn zeker ook zeer bang geweest, zg bleven ten minste, al huilend, steeds aan mgne egde." „Mgn arm kind roept sir Moritz nit, haar medelgdend aanziende- In zgne gedachten ziet hg haar gaan en hg kan sich levendig haar angst voorstellen. WORDT VERVOLGD. Snelpersdruk van P. Trapman, Schagen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1897 | | pagina 6