Anna Paulowna, 27 Juli 1897.
I'JT EN VOOR DE PERS.
Het nieuwe Ministerie.
Gemengd Nieuws.
bezat, werd dsarmede door den fkassier"
genoegen genomen, onder voorwaarde eren-
wel, dat de overige f 10 bij de uitbeta
ling van den prijs verrekend zouden wor
den. Na vele plichtplegingen verliet de
^kassier" het huis van mej. P. Tot dus
verre is de uitbetaling echter achterwege
gebleven. Eeu ingesteld onderzoek heelt
aan het licht gebracht, dat mej. P. opge
licht is. De die! schijnt vroeger aan de
bank werkzaam te zijn geweest.
Vergadering van den
RAAD der gemeente Oude Niedorp
op dinsdag 27 Juli j. 1., 's voormiddags
ten 11 ure.
Aanwezig de Burgemeester, voorzitter,
alle leden en de entvanger tot assisten
tie bij het behandelen der rekening.
De Voorz. opent met een welkom de
vergadering, waarna de notulen der vori
ge worden gelezen en goedgekeurd.
Iogekomen is
le. Schrijven van den heer J. F.
Böttger, waarbij deze wegens overlijden
van zijne moeder, mej. de weduwe Bött-
ger, naar billijkheid gedeeltelijk afschrij
ving verzoekt van haren aanslag in den
hoofdelijken omslag.
Algemeen wordt besloten, afschrijving
te rerleenen voor acht maanden.
2e. Een besluit van h.h. Gedeputeer
de Staten dezer provincie, waarbij de
gemeente O. Niedorp voor den tijd van
jaren, te rekenen vanaf 1 Januari 1897,
wordt vrijgesteld van het geven van on
derwijs in de vrije- en orde-oefeningen aan
de openbare scholen.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
3e. Een schrijven van de N. H. Com
missie tot aanbieding van een huldeblijk
aan H. M. de Koningin-Weduwe-regen-
tes, waarbij wordt verzocht voor 1 Octo-
ber a. s. opgave van de namen der leden
van de plaatselijke commissie tot hetzelfde
doel, ten einde die in een album te doen
calligrapheeren, en eene afbeelding van het
gemeente-wapen.
Wijl tot heden nog geen plaatselijke
commissie in het leven was geroepen, be
sluit men, op voorstel van den Voorz., zich
in beginsel bij adressanten aan te sluiten
en zoo mogelijk in de volgende vergade
ring de commissie samen te stellen.
4e. Het verslag van de vereeniging »de
Ambachtsschool voor Alkmaar en omstre
ken", hetwelk voor kennisgeving wordt
aangenomen en belangstellenden ter lezing
aangeboden.
5e. Een schrijven van den voorz. der
Afdeeling „Heerhugowaard en omstreken"
van ffHet Witte Kruis", waarin den
Raad wordt medegedeeld, dat het water
in den noxtonpnt, die voor rekenir.g van
genoemde aldeeliDg in de gemeente O.
Niedorp op het schoolplein aldaar werd
vervaardigd, aan de eischen van bruikbaar
drinkwater zeer goed voldoet en dit on
getwijfeld zal blijven doeD, als om de
twee jaar het reservoir wordt schoonge
maakt.
Wordt mede voor notificatie aange
nomen.
Hierna gaat men over tot het nazien
der gemeenterekening en bescheiden over
het dienstjaar 1896, door Burg. en Weth.
den Raad aangeboden.
De tot het nazien aangewezen commissie,
bestaande uit de heerenStrijbisVan
der Oord en Krillerstelt na een serieus
onderzoek voor, de rekening aldus voor-
loopig vast te stellen, op eene ontvangst
van f 10729.095, eene uitgaaf van 110003.74
en een batig saldo, groot f 725.35', waartoe
algemeen wordt besloten.
De rekening zal gedurende 14 dagen
ter inzage worden nedergelegd en aan
Gedeputeerde Staten ter sluiting en vast
stelling medegedeeld.
Alzoo aan de rondvraag gekomen, vraagt
de heer Strijbisof het billijk en gepermit
teerd is, dat met eene ijzeren molenas van
circa 7000 h 8000 pond over de Yerlater
brug wordt gereden, zooals onlangs geschied
de, met het gevolg, dat twee planken van
het brugdek braken.
Men is van oordeel, dat in dergelijke
gevallen de vervoerder extra planken onder
de wielen moet leggen en besluit, aan den
afzender van genoemde molenas vergoe
ding te vragen voor de aan de brug ver
oorzaakte schade.
Hierna sluit de voorz. de vergadering.
De zaugvereeniging „Crescendo", jeug
dig en vol ijver, besloot verleden week,
om zondagavond jl. eenige stukken uit te
voeren cp het water en wel op het dus-
gencemde Onde Yeer (Zijper boezem).
Het weer was intusschen ongunstig en
beier zou het geweest zijn, wanneer de
uitvoering op beter gelegenheid van wind
en weer had gewacht, maar de meeste
leden wilden het voorgenomen plan door
zetten, en het ging dan ook door, wel niet
op het Oude Yeer, maar iu de Molenvaart
bij de sluis.
De zangmuziek lokte natuurlijk veel
hoorders en wandelaars. De met lampi
ons verlichte schuit maakte een aardig
effect, maar de zang kwam ten
gevolge van den sterken wind niet tot
zijn recht, waardoor de satisfactie voor de
zangers en zangeressen en vooral voor den
ambitieuzen directeur, den heer A. de
Boerachterwege bleet.
Ook dienen de leden zich voortaan te
houden aan h6t repertoire van den direc
teur.
We hopen, dat de volgende publieke
uitvoering, hetzij dan in de open lucht,
of binnen de muren, meer voldoening mo
ge schenken, es we twijfelen cok niet, of
dit zal het geval zijn, want de ijver van
den directtur en de liefhebberij der leden
strekken daarvoor tot waarborg.
Een broedende haan.
In de gemeente BRUMMEN (Oorlen-
oever) doet zich in de kippen wereld eene
bijzonderheid voor. Eene klokhen had de
gewoonte aangenomen, 's avonds hare
nachtrust te gaau nemen in een boom,
hare kuikens aan hun lot overlatende. De
haan, toegeschoten op het angstig piepen
der kuikens, bemerkt, dat deze onverzorgd
zijn en verlaten door de moeder. Hij
neemt daarop de moederzorg over's a-
vonds neemt hij de kuikens ouder zich,
over dag wandelt hij met hen over de
plaats en hoort men hem telkens klokken,
terwijl hij zijne kinderen zorgvuldig ver
dedigt tegen aanvallen van jonge en oude
hanen.
Personeele belasting.
Als een sterk staaltje van den diuk,
waaronder de koffiihuishouderj en hoteliers
komen door de nieuwe personeele belasting
diene, dat de heer E. Meijer van het H 6 t e 1
Palais Royal te Amsterdam, die ten
vorige jire werd aangeslagen tot een bedrag
van f 745.13, voor 1897 is aangeslagen tot
een bedrag van f 2982.01Y2 Das meer
dan verviervoudigd!
Dezer dagen sprong te RO-
ZENDAAL eene vreemde dame uit de eerste
verdieping van het logement „Dj Leeuw".
Zij kwam op het hoofd terecht en was
op slag dood.
Uit Ha vel te, in DRENTE,
schrijft men aan het N. v. d. D.
Wie hier in het laatst van den hooitijd
des zondagsmorgens vroeg op is, kan eene
eigenaardige proeve van drentsche hulp-
vaardighaid aanschouwen. Boerenzoons,
zoowel als boerenknechten, komen dikwijls
den nacht van zaterdag op zondag niet
thuis, maar blijven samen ergens in het
gras liggen keuvelen, totdat de eerste
morgenschemering aanbreekt. Dan halen
zij de zeisen uit de schnren en gaan
maaien voor den arbeider, die, op de
werkdagen hard zwoegend voor den boer,
geen tijd overhoudt, om ook nog zijn ei
gen hoekje hooiland te bewerken en die
dus gedwongen zou zijn, dit op zondag te
doen. Wanneer hij dan des morgens ver
schijnt, is het grootste deel van het werk
reeds door de jongelieden verricht, die
tegen kerktijd naar huis gaan, om
een gemakkelijk nestje in den hooiberg
op te zoeken, waar zij kunnen uitslapen,
en dan eerst tegen den avondmelktijd
weer te voorschijn komen.
De Vereeniging tot Ver
betering van den Volkszang te AMSTER
DAM wil trachten, met het oog op het
aanstaande Kroningsfeest, eenheid te bren
gen in de keuze der liederen, welke zon
der twijfel ook dan weder uiting moeten
geven aan de feestvreugde. Zij heeft daar
toe uit haar midden eene commissie be
noemd, bestaande nit de heeren J. Stam-
perius, Voorzitter, P. van den Ent, W.
H. de Groot Wzn., F. J. Haverkamp, G.
Kappenburg Pzn., G. S. van Krieken, H.
vau Voorthuysen, A. H. Westendorp en
A. P. de Wild, Secretaris.
Deze Commissie zal een keurbundeltje
liederen samenstellen, welke geschikt zijn,
om door klein en groot te worden gezon
gen. Het boekje zal tot een geringen prijs
verkrijgbaar gesteld worden en zoo moge
lijk door het geheele land verspreid.
Reeds riep de Commissie de medewer
king in van alle onderwijzers en onderwij
zeressen van Nederland, maar behalve die
kunnen nog velen^tet het goede doel, dat
de Commissie beoogt, medewerken, eu alle
medewerking zal hoogst welkom zijn. Wij
denken hier aan Feestcommissie's en Zang
gezelschappen, die de liederen kunnen doen
instudeeren, aan particulieren, die genegen
zijn, de goede zaak financieel te steunen en
alzoo de Commissie in de gelegeuheid te
stellen, present-exemplaren in grooten geta
le te verspreiden.
In de tweede plaats strekt de arbeid
der Commissie tot het in het leven roepen
van een Kroningslied. Zij heeft
daartoe een wedstrijd uitgeschreven, waar
toe alle musici van Nederland ter deelne
ming zijn uitgenoodigd. De Jury bestaat
uit de heeren Richard Hol, Dan. de Lan
ge en Bern. Zweers. Aan de best gekeur
de compositie zal een prijs worden toege
kend van f 100.of eene gouden medail
le van gelijke waarde.
Nadere inlichtingen verschaft de Secreta
ris der Commissie, de heer A. P. de
Wild, Marnixstraat 372, Amsterdam.
Omtrent de loopbaan van de nieuwbe
noemde ministers kan het volgende wor
den medegedeeld
De heeren PiersonJansen en Lely wa
ren leden van het Kabinet Van Tienho-
ven-lak, bij welks optreden eenige bij
zonderheden omtrent hun politiek en
maatschappelijk verleden zijn medege
deeld.
Do heeren Pierson eu Lely zijn iu dit
jaar respectievelijk benoemd tot onder
voorzitter en lid van de Centrale Staats-
commisie voor de Parijsche Wereldten
toonstelling in 1900.
De heer mr. TV. E. de Beaufort, mi
nister v&n Buitenlandsche Zaken, herkom
stig van de Utrechtsche Hoogeechool,
was vroeger schoolopziener iu de provincie
Utrecht, en van 1877 tot 1883 lid vsn
de Tweede Kamer voor Tiel lid der Eer
ste Kamer voor Zuid-Holland vsn Jan.
1884 tot zijn wederoptreden als iid der
Tweede Kamer in Norember van dat jaar
voor Amsterdam, welk district hij tot
September a. s. zou vertegenwoordigen,
maakte zich naam door zijne staatsrech
terlijke en historische studiën. Zijne ge
schriften on redevoeringen kenmerkten
zich door den keurizen vorm. Nu en dan
schreef hij in De Gids en in tijden van
verkiezingen zagen staalkundige vlug
schriften van zijne hand het licht.
Sedert 1883 had hij als lidzittiugiu de
commissie, belast met het afnemen der
diplomatieke examens en mede maakte mr.
De Beaufort deel uit van de Staatscommis
sie voor de werklieden-pensioenverzekering.
Hoewel nimmer behoord hebbende tot
het corps beroepsdiplomaten, zal de nieuwe
minister zich door zijne kennis van de in
ternationale aangelegen lieden en door zijne
hoffelijke manieren en vormen aaa het
ministerie van Buitenlandsche Zaken geen
vreemdeling gevoelen.
De heer mr. P. W. A. Cort van der
Lindenminister van Justitie, begon, na
zijne rechtsgeleerde stadiëo, zijne loopbaan
als advocaat te 's-Gravenhage, derhalve
bij de balie, waarvan zijn hooggeëerde
vader, mr. Gijsbert van der Lindente
vens Deken der Orde, tot aan zijn dood
een sieraad bleef. Vele jaren was de zoon,
ook tijdens het lidmaatschap van zijn va
der, commies-griffier van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal, als hoedanig
hij door zijn bijstand aan de commissie
van onderzoek een belangrijk aandeel nam
aan de voorbereiding van het Wetboek
van Strafrecht, naar het ontwerp-Medder-
man.
Hij werd daarna hoogleeraar in de
rechtsgeleerdheid aan de Universiteit te
Groningen, welken leerstoel hij verwissel
de met dien aan de gemeentelijke Uni
versiteit te Amsterdam. En toen onder
het bestuur van zijn onmiddellijken ambts
voorganger aan het hoofd van het depar
tement van Justitie de behoefte gevoeld
werd aan een bekwaam jurist voor wet-
gevenden arbeid, viel de keuze van mr.
Van der Kaay op professor Cort v. d.
Lindendie nu van raad-advisenr opklimt
tet den rang van minister aan hetzelfde
departement, waarbij hij sedert 1 Mei des
vorigen jaars werkzaam was.
De heer mr. II. Goeman Borgesius
kwam als jong meester in de rechten,
die in Groningen eenigen tijd de prac-
tijk uitoefende, herwaarts, om de hoofdredse-
tie van het dagblad Het Vaderland op zich
te nemen. In 1877 verhuisde de talent
volle journalisl van de Perstribune in de
Tweede Kamer, waar hij als overzicht
schrijver voor zijne courant in de rij zij
ner Pdrsbroeders plaats nam, naar de
groene banken in de zaal, om voor Win
schoten dr. Jonckbloet als lid op te vol
gen. In 1888 opteerde hij voor ZutpheD,
dat hem sedert, en ook nog dit jaar, on
der het nieuwe kiesrecht, trouw bleef. So
ciale, economische en financieele politiek
waren steeds zijne geliefde onderwerpen,
waarvoor hij in woord, geschrift en op het
spreekgestoelte met warmte streed. Voor
al in verkiezingstijden trachtte hij in tal
van deelen des lands de kiezers voor zijne
partij en de door haar voorgestane begin
selen te winnen. Borgesius bezit eene groo-
te werkkracht, waarvan hij o. a. blijk gaf
door zijne toelichting van en commentaren
op verschillende wetten, met namedecoë
peratiewet en drankwet.
De Generaal-majoor Eland, minister
van Oorlog, was laatstelijk commandant
der stelling vau Amsterdam. Zijn oor
spronkelijk wapen is dat van de genie,
maar sedert zijne overplaatsing bij den
generalen staf, waarvan hij gous-chef was,
behoorde hij tot laatstgenoemd dienstvak.
Hij was directeur van de Hoogere Krijgs
school, heeft over vele militaire onderwer
pen geschreven en gesproken, meermalen
in de Vereeniging voor de Beoefening van
de Krijgswetenschap, waarvan hij bestuurs
lid was, en deed zich steeds kennen als
volbloed voorstander van den persoonlij
ken dienstplicht.
De heer J. T. Cremer, minister van
koloniën, stond vroeger aan het hoofd der
handelsondernemingen op Deli, welke hij
door zijne energie en handelskennis tot een
hoogen ttap van bloei opvo-rJe. Eene koop
stad als Amsterdam beschouwde zich als
aangewezen, om hem de behartiging van
's lands belangen in de Volksvertegenwoordi
ging toe te vertrouwen, in welk lichaam zij
ne adviezen over koloniale handelsvraag
stukken, de verhooging der productiviteit
van Indië en over de ontwikkeling onzer
handelsbetrekking, n in het verre Oosten op
hoogen prijs gesteld weiden.
Hij is algemeen voorzitter van de
Staatscommissie voor de Parijsche tentoon
stelling.
Alle leden van het nieuwe Kabiuet ont
vingen in hunne vroegere betrekkingen of
ambten reeds de onderscheiding van ridder
der Orde van den Ned. Leeuw.
Zaterdag heefteen Ameri-
kaan, M'Nally, getracht, het Kanaal van
Dover naar Calais over te zwemmen, ge
volgd door een kleinen logger met ver
scheidene viitnden. Het was effeu water,
toen hij te 11.20 begon, maar er hing een
dikke mist, tot één uur toe. De zwem
mer was zeer vroolijk en zong het refrein
mee, wanneer men aan boord een lied
aanhief, maar later werd hij vermoeid,
kreeg last van kramp en zeeziekte en
eindelijk, toen hij blijkbaar niet wist, wat
bij deed, zondagochtend halfdrie, nam
men hem op.
Een ramp. In La Tour de
Peilz bij tfevery (kanton Wa .dt in Zwitser
land) was dinsdag een werkman bezig,
een beerput te leggenplotseling raakte
hij door het inademen van vergiftige gas
sen bewusteloos, eD hij viel in den put.
De koetsier van een heerenhnis snelde
hem te hulp, raakte ook bedwelmd en viel
er eveneens in. Hetzelfde geschiedde met
een dienstmeisje, dat wilde komen helpen,
en met een italiaanschen arbeider, die
jnist passeerde. Eindelijk, na veel moeite,
gelakte het een twintigtal mannen, van
wie er enkelen zich aan touwen aflieten,
de drie eersten bewusteloos boven te
brengenzij kwamen in het hospitaal
weer tot bewustzijn, doch de koetsier
stierf weldra; de Italiaan wtrd dood op
gehaald, de beide anderen hoopt men in
het leven te honden.
Een harde knikker.
Wanneer iemand er zich op beroemen
kan, een harden schedel te bezitten, dan
is het zeker wel zekere mr. Charles Ya-
tes, iemand,'die op de Hawaï-eilanden ge
boren is en te San Francisco een herberg
doet.
Om een quaestie, waarvan de explicatie
ons te ver zou voeren, had mr. Yates
ruzie gekregen met eene negerin en deze
schoot hem van uit haar venster bijna a
bout portant, een revolverkogel boven op
het hoofd. Een ander zou onmiddellijk een
lijk geweest zijn, maar mr. Yates scheen
niet in de wieg gelegd, om door eene ne
gerin te worden doodgeschoten. Hij voelde
nauwelijks pijn en de kogel van groot
kaliber sloeg op zijn schedel zoo plat als
op een stalen plaat.
De chirurgijn, die ontboden werd, om
den kogel te verwijderen, vond tot zijne
groote verbazing onder de hoofdhuid
slechts een looden plaatje ter dikte van
een dubbeltje.
Na afloop der operatie nam Yates weer
achter zijnbuffet plaats, alsof er niets
gebeurd was. De negerin werd niettemin
in hechtenis genomen.
Een ijverig reporter, die
eene zeereis meemaakte en de verdiensten
van den kapitien wilde doen uitkomen,
schreef, dat de gezagvoerder vertrouwd was
met den weg en iedere golf op 't eerste
gezicht kende.
Smolentz-rvnecdoten.
Hoewel hij de krijgskans niet ten gun
ste van de Grieken heeft kunnen doen
keeren, is generaal Konstantijn Smolentz
voor de Atheners nog altijd een voor
werp van vereering. De gemeenteraad der
stad heelt zelfs besloten, een straat raar
hem te noemen.
De spotters hebben cehter ook hem
niet gespaard, en talrijk zijn ds anecdoten,
dis van hem verteld worden. Zoo wordt
er verteld, dat Smolentz een broeder heeft,
die kort geleden minister van oorlog was.
Met dezen broeder is Smolentz in groote
vijandschap en dat is ook de reden, dat de
broeder zijn familienaam in Smolenitz ver
anderd heeft. Broeder Smolenitz heeft een
grijzenden snorrebaard, dien hij door ver
ven den jeugdigen glans tracht terug te
geven. Generaal-majoor Smolentz noemde
dat handelen als een modegek en een
soldaat onwaardig en had er al menig
hartig woordje over gezegd. Toen nu
Smolenitz minister van oorlog werd, vond
Smolentz eindelijk gelegenheid, zijn broe
der wegens zijne ijdelheid te bespotten,
zonder dat deze hem er iets om kon doen.
Smolentz, die toenmaals overste van een
regiment artillerie was, stelde een zeer vor
melijk dienstbericht op „aan Zijne Excel
lentie den minister van oorlog Smolenitz',
waarin hij mededeelde, tot zijn leedwezen
bemerkt te hebben, dat in zijn regiment
verschillende bejaarde officieren hunne
grijzende snorren als oude gekken verfden.
Zulk eene handeling achtte de schrijver,
ook al werd za niet bij den krijgsraad
verboden, onvereenigbaar met den stand
van soldaat. Daarom had hij zich gehaast,
er de opmerkzaamheid van Zijne Excellen
tie op te vestigen en verwachtte nu zijne
bevelen hieromtrent. Natuurlijk wacht hij
er thans nog op.
Een Engelschman heeft
onlangs eene berekening gemaakt, hoeveel
jaarlijks in Engeland wordt uitgegeven
aan de zoo populaire hippische sport.
Hij heeft het resultaat gekregen, dat
het onderhoud, de laining en de fokke
rijen per jaar ongeveer 8,000,000
kosten. Hierbij is niet eens gerekend
een bedrag van 300,000, dat aaa prij
zen wordt besteed. Naar de bedragen,
die aan weddenschappen beloopen, heeft de
ze becijferbar maar niet eens een slagpro-
beeren te slaan.
Andrée's Noordpool-
tocht.
Men bericht als zeker, dat alle dui
ven, die Andrée in zijn ballon heeft me
degenomen, den stempelAndrée-expeditie
A. D. 1897, dragen, zoodat geen der tot
nu toe opgevangen dieren van den lucht
schipper afkomstig kan wezen.
Er loopt een gerucht te Kopenhagen,
dat bij Tromsö een postduif gegrepen
zou zijn, wie op een harer vleugels de
woorden gestempeld waren Noordpool
gepasseerd vijftien."
Stof vooreen roman van
Aimsrd. Voor 22 jaar, in October 1875,
verdwaalde in het bosch van Elgin, in
Canada, de zoon van Louis Chrétien de
St Damasr, graaf de d'lslet. Hij werd
meegenomen door twee I tdianen, die hem,
na 14 maanden lang heel slecht behan
deld te hebben, aan een circus verkomt,
ten, waar men hem opleidde tot kuns(e
maker.
Op zekeren dag wist hij daar ta ont_
siappen, maar hij werd weer gevangL
genomen. Voor eenige maanden wist hii
echter voor goed weg te komen. Men had
hem in den circnsden naam van JosephPs
gegeven, en daar iemand hem eens had
verteld, dat hij in een dorp bij Quebecr
was geboren, ging hij daarheen, in ,j
hoop, zijne ouders terng te vinden.
een der dorpen bij een rivier vernam hij1
dat een twintigtal jaren geleden daar een
kind was verdwenen. Na ingewonnen in.
lichtingen bleek hem evenwel, dat hii jn
elk geval dit kind niet was.
Toen vernam hij in het hotel Bi
lodeao, in Elgin, toevallig, dat een zoon
van graaf d'Islet in 1875 verdwenen was
Hij begaf zich onmiddellijk naar de w0!
ning van den graaf en werd inderdaad
door zijne moeder herkend.
Een vrouw in Indiana
(Ver. Staten) heeft getoond, buitengewo-
nen moed te bezitten. Een maand of zes
geleden werd haar man aangetast door
kanker in den voet. Toen de dokters hem
mededeelden, aan welke ziekte hü leed
verzocht hij, hem den voet af te zetten'
Hiervan echter wilden zij njet hooren
hij was te oud en zou de operatie niet
overleven, verklaarden zij. Zijne vrouw
was met deze uitspraak niet tevreden.
Toen de dokters vertrokken waren, sleep
zij een slagersmes zoo scherp mogelijk, sneed
het vleesch om den enkel door, ontwricht
te den voet en sneed dien toen verder
af. En zoo goed verrichtte zij de operatie,
dat de patiënt thans beterend is.
Er zullen wel niet veel vrouwen zijn,
die haar dat zouden nadoen, zegt de schrij
ver der amerikaansche brieven in 't
Nieutes, dit vermeldende. En dat is maar
goed ook, zouden wij erbij willen voegen.
De rechtbank te Tunis
heeft op den gewonin fratiBchen trant
uitspraak gedaan in een „drame passion-
nel*. Zekere Marietta Bertolini, eene Ita-
liaansche, was door een siciliaanschen ge
lukzoeker Angeloti, zich noemende prins
De Belmonte', bedrogen en verlaten, Ra-
dat hij al hare spaarpenningen verbrast
Lad. Zij wreekte zich, door een vroegeren
minnaar Voltone over te halen, om den
trouwelooze te vermoorden. In 't laatst
van April overrompelde Voltone met twee
anderen het slachtoffer, vermoordde hem,
sneed hoofd en handen af (welke hij in
een doek aan Marietta bracht) en wierp
den romp in een put. Eene portefeuille
met hare brieven, een horloge en eenig
geld werden tevens meêgenomen. Het
verkoopen van 't horloge deed alles uit
komen.
De rechtbank heeft Marietta vrijgespro
ken, Voltone en één zijner medeplichtigen
daarentegen veroordeeld tot altoos dnren-
den dwangarbeid, den ander tot twes jaar
gevangenis.
De siciliaansche rooveri.
Niet alleen de poolsche roovers, zooals
voor een paar dagen werd gemeld, maar
ook de italiaansche brigands laten weer
van zich hooren. Vooral Sicilië, het heer
lijke, bloeiende en toch zoo arme Sicilië,
kiezen zij tot hun veld. In Palmentozzo
bij Castelbueno ontvoerden vijf tot de
tanden gewapende straafroovers een zeke
ren SpaliiDo, den zoon van rijke ouders.
Da roovers verlangen van de familie
100.000 lire. Et zija thans troepen ge
zonden naar Castelbueno.
Den volgenden dag werd bij Commara-
ta, in de nabijheid van Girgenti, een jon
geling, Mangiapane genaamd, door drie
roovers gebonden op een gereed staand
paard gezet en weggevoerd. In een bootje
liet men hem een oogenblik alleen. Daar
wist hij zich los te maken en vluchtte
weg.
In den nacht van vrijdag
op zaterdag is, ten gevolge van dikken
mist, de belgische mailboot Maris Een-
riettegez, A. v. d. Kerckhove, ter hoogte
van Dainkerken in aanvaring geweest met
een fransche smak. De mailboot bekwam
hierbij slechts lichte schade, maar de
vischsloep is met man en muis vergaan.
De naam van dit laatste vaartuig, de ha
ren waarin het thuis behoort, alsmede het
aantal manschappen, dat zich aan boord
bevond, is tot heden onbekend.
De papegaai op de fiets.
De papegaaien in New-Tork sygen
zeer in prijs, zegt men. De oorzaa aar
van zou zijn, dat een bekend wie rij
sedert eenige dagen een papegaai op zijn
stuurstang heeft zitten, welke, zoo ra J
in het gedrang komt, uitroept „Pas op
Pas open iedereen wijkt daarop terug
en maakt plaats voor den wielrijder.
Maurice Rosenthal ver
loofd Te Londen heeft het gerucht ge-
loopeD, en verspreidde zich ook _oVer e_
vasteland, dat de beroemde pianist M»u
rice Rosenthal, ternauwernood hers e
van eene zware ziekte, zou trouwen urn
eene wees, die tevens millionaire is. Aa^
een paar duitsche bladen, die hem on
dervroegen, schreef de kunstenaar he
volgendeVeroorloof mij u te zegg^i
dat volgens mijne bescheiden meeniug dfl
achtenswaardige ouders van mijn schatrij
ke verloofde gestorven zijn, zonder kinde
ren na te laten. Tengevolge daarvan keer
terug naar mijne eerste liefde, de piano
Ook dat nog!
ZijJa, een stem in mijn binnen
ste zegt mij...
Hij. Wat 1 Heb je in je binnenste ook
neg een stem 1
