Politie! overzicht Ser weet.
BuitenJandsch Nieuws.
GEMENGD NIEUWS.
Krüg01
om water. Het weiland begint er dan
ook al aardig geel en verbrand uit te
zien. De rijke bronnen in onzen polder hou
den echter het weiland nog vrij goed in het
gras, zoodat hier niet zoo om regen ge
vraagd wordt als elders. Waar de mest
over het land is gebracht zou een buitje
anders wel welkom wezen.
De heer W. Molenaaronder-
wijzer aan school no. 1 te Heer HugO-
waard, is te Zwolle geslaagd voor de
Hoofdakte.
Te MAASNIEL geraakten
eergisteren de kleeren van een 12-jarig
meisje, bezig zijnde, de kachel aan te
makeD, in brand. Het kind bekwam zul
ke hevige brandwonden, dat het eenige
uren later onder de hevigste pijnen be
zweek.
Tusschen de van goud
schitterende uniformen van de zseofficie-
ren, die dezer dagen bij den minister van ma
rine op audiëntie kwamen, stak zonder
ling af de typische kleederdracht van een
bewoner van VOLENDAM, die bij den
minister een goed woordje kwam doen
voor beter bebakeniDg van de vaargeul
bij zijne woonplaats.
ALKMAAR, 5 Augustus. Er
worden plannen ontworpen voor den aan
leg van een stoomtram van Bergen over
hier en Heiloo naar Egmond aan Zee.
De heer P. Greidanus, Hoofd
der School te Burgerbrug, gem. Zijpe,
herdacht den 5ez Aug. j. 1. den dag, waar
op hij voor 25 jaar zijne betrekking als
zoodanig aldaar aanvaardde.
Een schoolfeest, georganiseerd door de
commissie ter bevordering van getrouw
schoolbezoek, in de voor die gelegenheid
keurig versierde kolfbaan gegeven, slaag
de uitstekend; den jubilaris werd door eene
der leerlingen, Trijntje Groot, in een al
leraardigst en keurig uitgesproken toe
spraakje, eene prachtige hanglamp aange
boden.
In den loop van den dag werd de ju
bilaris verrast door een bezoeK van den
Ed. Achtb. Heer G. C. HulstBurgemeester
der gem., die hem nameDS den Gemeente
raad een stoffelijk blijk van waardeering
aanbood.
Des avonds ontving de jubilaris met
zijne familie in de zaal van den heer
Bood, vele van zijne vrienden, waaronder
oud-leerlingen, er werd menig hartelijk
woord gesproken en vele cadeaux aange
boden en aanvaard, op eene wijze, die de
overtuiging geven, dat 5 Aug. voor deu
heer Greidanus en familie de metst aangena
me herinneringen zullen achterlaten.
-Waoternood in Over Betuwe.
Audelst, 5 Aug.
Toe 'k giestere marege zooveul as de
krispendensie uit de Oostenrijk-Hongarye
in de kr&nt ha gelèze"Watersnood
in Balzkammergnt, docht ik zoo
bij men eiges hoe is et nou toch minse
meugelik de krispendent te Ischl zit op-
geslote deur 'i waoter, z66 dat ie zelfs nie
wit wanneer ie verlost zal worde, en 'n
andere krispendent in de Bèlnw wit nie
meer waor ie 'n gietertje waoter ut de
sloot zal haole vur de bluumpkes in z'n
tuintje, en is zelverr haosl fiuaol uitge-
dreugd. Wil de wel gelenve, dat wy hier
in de Bóve-Bètuw haost sjeloers zouwe
worde op die minse daor in Salzkammer-
gut. Hegtum kèrl, nou mit zun hitte zoo
in 't waoter te zitteIn hoe'n tijd hed-
det hier non al nie geregend Jao 'n paor
keer is ter 'n snippertje gevalle, maor wa
beteikende da bietje op zu'n kurk as de
grond hier wel gelekt 't Was net genog
om 'n aovend of twee niet te hoeve te
giete, mar zu'n flinke xègenbni, die 'n dag
of vier, vijf aonhoudt, daor zitte we al
nog mar op te wachte, en daoium schreef
in hierbove Waoternood in Over,
Bètuw.
Toe 'k giester aovond aon m'u buurman
da stuk van die Waotersnood in Salzkam-
mergut is efkes ut de aoregbeid veurlas,
en dat et daor zoo geweldig geiègend ha,
vroeg ie op insWaorleit die plek ie veis
in de wereld? Wel, zeg 'k, daor ginder-
wijd in Oostenrijk, daor vlak by Salz-
bnrg. »0" zeet ie, »is 't zoo wijd
weg, dan zal 't wel nie waor zijn. We
kunne der hier te minste niks van gewaor
worde."
En veiechtig, 't is hier zoo dreug, en
al zoo lang, dat et mnuielek valt te ge-
leuve, dat er nog itvers op de wereld
régen talie kan. De locht sttet zoo strak*
en de «ijnd blijft maor immerdeur in den
hocgen hoek, zoodat et schijnt of ter van z'n
leve gin drupke meer valle zal, grut ge
nog om 'n halve cents postzegel mee nat
te maoke. En da was non nog zoo arg
nie maor de gewasse minslief! de
veld- en de boomvruchte krijgen et te
kwaodde wai lek precies 'n hai de
heeste loope den godganselijke dag te zuu-
ke om der bnik vol te, krijge, en drinke
mot hullie op veul plekke gebiecht worde,
want de sloote zijn zoo dreng as 'n noot.
De appels en père valle van arrernoei
van den boom en de graonoogst is bekant
algeloope, omdat alles noodryp is gc-
worde vals te vroeg, witte 1 Nou wat
de appels en père betreft, die zijn er
toch nog in overvloed zat, en ze worde heel
duur verkocht op het hout rraor mit
et graon is 't mis beur, wat ik oe ver
tel. De quaoliteit is best, daorvan nic,
- maor 't strooi is mar te kort, ok al deur
de felle dreugte. Eu nou wordt de
en de weit en de haovei allemaal zuo
schrikkelijk duur verkocht op het land
dat de minse elk mud weit zeker
ztuwe gulde te dcnr kcope en zoo
de rog en de haover vans gelijke. Eo ze
motte, of ze wille of niet, 't is hullie,
mar om 'et strooi te doen, daor motte ze
de heeste mee deur de weiuter haole,
want hooi is er nie veul gekomme.
De peidsboone zijn al heel slecht en
de drte al krek zoj, te veul zon gehad
te weinig na'. De tabak doet et aoreg
van warmte, witte! en
blaoi dreugt de grond
en
goed, die hanwt
onder die groote
nie zoo ut.
En w»t et mit
goed van sm*ok zulle ze
kun de vast op aon, maor klein van
zijn zeen as et nou soms nog is begos
te règena (ge kund et nie wete) dan is
ter groote kans, dat ze gaon deurschiete
want ze zijn al aon 't verklenre.
't Zou jammer zijn, da's waor.
de erappels geve z?l
zulle ze wel zijn, daor
stuk
maor
is 'ter van
agge zoo gaot redeniere, dan
't jaor zoo labendig veol, da jammer is,
daor is 't end van en weg.
Ik hoop mar da de knsp3odent te
Ischl gauw verlost zal zijn van te veul
waoter en da wij hier in de Betuwe mar
is 'n goed aat pekske zulle krijge. N.R.Ct.
Verslag der vergadering
van den RAAD der gemeente BAR-
SINGERHORN, gehouden den 4 Aug.
1897, nam. 2 uur.
Tegenwoordig alle leden.
Voorzitter de heer D. SpaansBurge
meester.
Na opening der vergadering worden
de notulen der vorige vergadering ge
lezen en goedgekeurd.
Mededeeling wordt gedaan van de
volgende ingekomen stukken
1. een schrijven van den heer G. Holle,
houdende dankbetuiging voor de gunstige
beschikking, gedaan op zijn verzoek, om
overplaatsing als hoofd der school van
Haringhuizen naar Kolhorn;
2. eene missive van Ged. Staten,
houdende terugzending, voorzien van het
bewijs van goedkeuring, van het raads
besluit tot vaststelling der jaarwedde,
verbonden aan de betrekking van hoofd
der school te Kolhorn;
3. eene missive van Ged. Staten,
houdende terugzending van het goedge
keurde besluit, tot het doen van af- en
overschrijvingen op de begrooting, dienst
1896;
4. een proces-verbaal van de opneming
der boeken en kas van den ontvanger
dezer gemeente, waaruit blijkt, dat op
het tijdstip der opneming in kas was
een bedrag van f 6669.505.
In behandeling wordt genomen het
reeds in de vorige vergadering ingeko
men voorstel van den heer Klujvertot
het aanstellen van een gemeente-opzichter.
B. en W. achten het aanstellen van
een opzichter niet noodig. In stemming
gebracht, wordt het voorstel van den heer
Kluijver verworpen met 5 tegen 2 stem
men. Yoor stemden de heeren Smit en
Kluijver.
De geloofsbrieven der herkozen raads
leden, de heeren Kluijver en Smitworden
onderzocht en in orde bevonden, waarna
tot toelating dier heeren wordt besloten.
Tot leden van de commissie tot het
nazien der gemeenterekening worden be
noemd de heeren KlujverRaat en Beer»
en tot leden der commissie tot het nazien
der rekeningen der Armenadministratie
de heeren SmitBlaanboer en Raat.
Hierna deelt de Voorzitter de voor
dracht mede voor de betrekking van
hoofd der school te Haringhuizen, (welke
reeds in dit blad is vermeld geweest) en
sluit daarna de vergadering.
Middel tegen kwartjes-
vinders.
Een buitengewoon, maar ongetwijfeld
doeltreffend middel, om kwartjesvinders
uit eene andere gemeente te beletten, in
DEN HAAG slachtoffers te maken,
werd dezer dagen toegepast door een re
chercheur van politie aldaar.
De speurder ontwaarde op een bankje
op het Plein in druk gesprek twee indi
viduen, bij de politie overbekend, alsbe-
hoorende tot het gilde van bovenbedoel
de atsetters. Hij plaatste zich vlak over
hen en riep zoo luid mogelijkMen-
schen, past op voor de kwartjesvinders."
Onmiddellijk vormde zich een nieuws
gierige drom om het tweetal, waarvan
de een ijlings het hazenpad koos, terwijl
de tweede, om zich eene houding te ge
ven, den rechercheur bedreigde met
eene aanklacht bij den officier van justi
tie.
Toen hierop echter de beambte dood
leuk aanbood, hem op zijn tocht naar
het parket van den officier van justitie
te vergezellen, werd het doortastende
optreden van den politieman den kwart
jesvinder ten slotte toch te machtig en
sloeg hij vlug den weg in naar het Holl.
Spoorstation, steeds achtervolgd door den
rechercheur, die niet tevreden was, al
vorens zijn delinquent met den trein
naar Rotterdam, zijne woonplaats, vertrok
ken was, waarheen zijn collega reeds en
kele oogenblikken te voren was afge
reisd.
De vorsten op reis, de ministers in
eene hadplaats, de parlementsleden op
hunne goederen, alomme stilstand in
den politieken arbeid. Doch wie niet
rog stil staan, wie hij eene ondragelijke hit
te nog onder de drukkende lasten van
politieke zorgen gebukt gaan, dat 'zijn
de gezanten daar ginds in Konstantino-
pel, die dag aan dag confereenen, om
zes,
mit
voor het turksch-grieksche drama een
passend slottooneel samen te stellen.
En terwijl Ald-ul-Hamid cn Djevad-
pacha en Tewfikpacha elk op zijne
wijze bezig zijn, om voetangels en klem
men op het vredespad uit te zetten,
houdt de groote pers zich met politieke
bespiegelingen bezig. Zij toch heeft
nimmer vacantie, zij is ook in den kom
kommertijd verplicht, hare kolommen te
vullen.
De Temps deelt heden een aantal
voorspellingen mede, die bij gebreke
aan positief nieuws niet onaardig zijn.
De meest interessante is wel die, welke
een Kretenser, Siligardo, reeds het vori
ge jaar heeft geuit en die dus dit voor
hebben, dat zij reeds voor een deel aan
de waarheid kunnen worden getoetst.
Siligardo dan heeft volgens de lemps
voorspeld
„Alles zal onnut zijn, midden in den
winter zullen wij een nieuwen opstand
hebben, een grieksch leger zal in Kreta
landen, maar niets uitrichten en weder
heengaan. Europa zal Kreta blokkeeren,
een oorlog zal tusschen Griekenland en
Turkije uitbarsten en Griekenland zal
verslagen worden. De Turken zullen
grieksch grondgebied bezetten, een wa
penstilstand zal gesloten worden." Tot
zoover is de zaak in orde. De openba
ringen luiden verder „De vijandelijkhe
den zullen worden hervat. De Turken
zullen tot Athene trekken, maar er niet
binnenkomen.
„Onder de muren der stad zal een groo
te veldslag geleverd worden, waarin een
der zonen van den koning zal sneuve
len.
„De Turken zullen geslagen worden
en van het grieksche grondgebied
verjaagd.
„Op een goeden dag zullen de euro-
peesche vloten de kretenser wateren
verlaten. Oorlog, hongersnood en epi
demieën zullen het eiland teisteren, ten
slotte zullen de Turken verjaagd worden,
maar ten koste van groot bloedvergieten.
„De grieksch-turksche oorlog zal de in
bezitneming van Konstantinopel door de
Russen ten gevolge hebben, maar dit zal
eerst geschieden na een oorlog tusschen
Rusland en Oostenrijk, waarvan de ver
nietiging van Oostenrijk het gevolg zal
zijn.
„Dan zal er een groot verhond tus
schen de andere mogendheden tot stand
komen, om de Russen uit Konstantino
pel te verjagen.
„De deeling van Turkije zal na dezen
vreeselijken oorlog beginnen. Ten slotte
zullen Griekenland en Kreta afhankelijk
worden van een grooten staat, die met
Konstantinopel tot hoofdstad zal worden
gevormd. Deze staat zal een hoofdzake
lijk grieksch karakter hebben, want een
der afstammelingen van de Paleologen
zal den troon van Byzantium beklimmen."
Deze verandering zal tegen het einde
van 1899 geheel haar beslag hebben
gekregen, maar de voorspeller zelf zal
het niet zien, want Siligardo voorziet,
dat hij in een grooten veldslag bij het
Caffirogebergte zal sneuvelen. Indien
de tweede afdeeling dezer voorspellingen
met de eerste overeenkomt, dan staan
ons dus in de naaste toekomst ernsti
ge verwikkelingen te wachten.
De Soleil van heden bevat een schrij
ven uit Sint Petersburg, dat het be
richt bevat, dat Hanotaux, Frankrijks
minister van buitenlandsche zaken, gun
stig gezind zou zijn voor eene overeen
komst tusschen Duitschland, Rusland
en Frankrijk, tegen Engeland gericht.
Dit verbond zou aan Rusland den
Bosporus en de Dardanellen geven,
doch tevens voor Duitschland de poort
openen, om Nederland te annexeeren.
Bismarck zou in alle stilte dit plan
leiden. De plannen zouden tijdens het
bezoek, dat keizer Wilhelm en president
Eaure aan Petersburg weldra zullen
brengen, nader uitgewerkt worden.
Als tsaar Nicolaas met alle hooge
gasten, die hem weldra zullen bezoeken,
dergelijke zaakjes moet opknappen, dan
zullen het voor hem waarlijk geen da
gen van ontspanning en uitspanning
zijn.
Behalve genoemde heeren worden nog
de keizer van Oostenrijk, de koning
van Siam, de italiaansche Kroonprins
met zijne gemalin, vorst Nikita van Mon
tenegro, de groot-hertog van Hessen-
Darmstadt en leden der grieksche ko
ninklijke familie in Ruslands hoofdstad
verwacht. Zelfs wordt den Negus van
Abessynië een bezoek aan Rusland toe
gedacht. Voor de goede harmonie is het
zeker zeer wenschelijk, dat de italiaan
sche en abessynische vorsten niet gelijk
tijdig aan de Newa vertoeven. Eene her
innering aan Adua vooral na de kant-
teekeningen, die prins Henri van Orle-
ans bij deze bladzijde uit de italiaan
sche krijgsgeschiedenis heeft gemaakt
kan niet anders dan hoogst onaange
naam zijn.
Onder meer schrijft de prins aan de
Figaro
„Heden kan ik spreken over den slag
van Adua. Het is een onderwerp van
gesprek, dat herhaaldelijk op het tapijt
wordt gebracht.
„Te Adua geschiedde het vuren op
een afstand van twee honderd meter.
Generaal Albertone liet zijn vleugel
staan, terwijl het centrum werd aange
vallen. La Bormuda heeft zich aan
het hoofd zijner troepen van het leven
beroofd, In het geheel stonden 20.000
Italianen, die uit de verte konden Bchie-
ten, tegenover 50.000 Abessyniërs, die
in en uit de nabijheid moesten vuren.
De gevangengenomen doctoren werden
door Menelik gebruikt ter verpleging
van de gewonden.
„Een enkel Italiaan is met de bajo
net gewond, bijna allen hebben sabel
houwen.' De Abessyniërs zijn overigens
niet bijzonder bedreven in het hanteeren
van de sabel.
„Omtrent den slag bij Adua worden
vermakelijke anecdotes verteld Zoodra
de kok van Baratièré hoorde, dat het
vuur geopend was, giüg hij aan den
haal. Toen men hem arresteerde ver
klaarde hij, dat hij niets anders was
dan een eenvoudige kok en vroeg hij,
of er'gevochten werd. Een Italiaan van
hoogen rang wordt door een Abessyniër
bij den kraag gegrepen. De Europeaan
trekt zijn revolver. „Waarom zouden
wij elkaar dooden vraagt de Abessyniër,
„laten wij liever elkaar onhelzen". De
Italiaan steekt nu zijn revolver in den
zak en omarmt den Abessyniër, die hem
gevangen neemt. Verscheidene itali
aansche soldaten werdeu door vrouwen
gevangen genomen."
Naar aanleiding dezer brieven heeft ge-
raal Albertone den prins tot een tweege
vecht uitgedaagd, dat binnen eenige dagen
in Zwitserland plaats zal hebben.
Alrika blijft voor vele europeesche
landen een waar ongeluksland.
De Kongostaat heeft thans weder het
gelach moeten betalen. Men zal zich
herinneren, dat door den Kongostaat een
leger, voornamelijk uit inlanders be
staande, werd uitgerust, om de Engel-
schen in hunne operaties aan den Bo-
ven-Nijl te steunen. Dit leger nu is in
opstand gekomen. Uit berichten, heden
in Brussel ontvangen, ontleenen wij het
volgende
„Het Nijlleger van den Kongostaat
marcheerde van het station aan de wa
tervallen langs de oostgrens van den
Kongostaat naar Lado.
„De voorhoede van drie duizend man,
onder bevel van kapitein Leroi, bestond
uit Massyema's en andere inlanders.
Den 14den Februari, toen reeds de wa
terscheiding tusschen den Kongo en den
Nijl was bereikt, brak de opstand uit.
„De soldaten van de achterhoede gaven
het teeken, de officieren Tugon en An-
drianne werden eerst vermoord, daarna
de overige Belgen, van wie slechts vier
ontkwamen.
„De oorzaken van het oproer zijn ve
lerlei. De geheele colonne had zwaar
geleden door gebrek aan levensmiddelen;
het land, dat zij hadden doortrokken,
was vijandelijk, de levensmiddelen moes
ten met geweld van de inlanders weg
genomen wordende marsch zelf was
zeer moeilijk. De tucht verslapte, de
moraal zonk tot een steeds lager peil.
„Toen kwam nog kapitein Leroi, die
niet eens de taal der soldaten kende, op
de ongelukkige gedachte, onder het voor
wendsel van bevordering der zedelijkheid,
overdreven maatregelen te nemen tegen
de veelwijverij. Dit gaf aanleiding tot
den opstand. Het Nijlleger spatte uiteen
en thans heeft de Kongostaat een
bloedigen strijd te strijden tegen goed
geoefende en goed bewapende muiters."
I Hoe onaangenaam deze tijding voor
De kindermarkt, waarop kinderen van
het vrouwelijk geslacht door hunne arme
ouders worden verkocht, is meestal zeer
levendig gestemd, daar de chineesche
wet dit barbaarsch gebruik niet verbiedt
Daar echter meestal de vraag het aan
bod overtreft, tracht men door diefstal
het tekort te voorzien vooral Kan.
in
tonsche bootslieden houden zich met dit
beroep bij voorkeur bezig.
De kinderen worden dan verkocht aan
de houders van slechte huizen, om daar
de Engelsehen ook moge zijn, zal zij
toch op de expeditie naar Khartoem
|van geen invloed zijn. Voor het en-
gelsch-egyptisch leger is te Dongola
reeds alles in gereedheid gebracht, om
bij het wassen van den Nijl naar het
zuiden op te trekken.
Mag men de berichten uit Soedan ver
trouwen, dan zouden verschillende stam
men tegen den Khalif in opstand zijn
gekomen, zoodat van een krachtig ver
zet tegen de Engelschen geen sprake
meer zou zijn. De herinnering aan
valsche geruchten bij vroegere expedi
ties, die helaas maar al te zeer tot
zorgeloosheid aanleiding hebben gegeven,
zal de aanvoerders thans wel tot grootere
voorzichtigheid en waakzaamheid aan
manen.
De zwarte vijand is niet alleen dap
per, maar ook slim, en menigmaal heeft
hij door list bereikt, waar zijne krach
ten tekort geschoten zouden zijn.
heeft,
is, de
Kinderdiefstal.
In China is kinderdiefstal in den laat-
sten tijd weder erg in zwang. Dit ste
len gebeurt gewoonlijk, wanneer de
stammen uit het zuiden zich per schip op
weg begeven naar Tientsin. Dit jaar wordt
over deze eigenaardige wijze van het
toeëigenen van eens andermans levend
eigendom erger geklaagd dan in vorige
jaren.
Het verdwijnen van een aantal kin
deren in de maand Juni gaf aanleiding
tot het aanhouden van twee verdachte
lieden, die zonder veel vorm van pro
ces buiten de stadspoort door de menig
te onthoofd werden. Toen echter na
deze terechtstelling nog steeds kinderen
bleven verdwijnen, werden nogmaals
twee of drie kerels, als verdacht van
de nieuwe diefstallen, gelyncht.
Ten gevolge van een en ander
heerscht in de chineesche stad Tientsin
groote opgewondenheid. De t a n t a i
heeft geprobeerd, iemand verantwoorde
lijk te stellen voor deze moorden, doch
men hegrijpt, dat de schuldigen niet ge
makkelijk onder de bevolking te vinden
waren.
Het stelen van kinderen is een kwaad,
dat ongeveer in geheel China heerscht.
te worden groot gebracht.
Iedereen, die China bereisd
weet, hoe weinig er toe noodig
hartstochten van het lagere volk wak
ker te roepen en hoe gemakkelijk het
bijgeloof dezer onwetenden stof te ge.
ven.
Zoo komt het, dat bij het volk het
verhaal ingang vindt, dat de vreemde
lingen de bedrijvers dezer kinderdief,
stallen zijn.
De geschiedenis van een
politieagent en een herbergier. De vol
gende kleine bijdrage tot oplossing der
sociale quaestie wordt geleverd door een
gewonen herbergier en een politieagent
die nog in de stad Parija woonachtig
zijn. Nooit zou men van hen en van
hun doen vernomen hebben, wanneer
niet toevallig onlangs eene dame op den
stoomtram gewacht had. Deze dame was
mevr I. Marni, de „Simone" van de
Echo de Paris, die steeds met vurigen
ijver voor armen en zwakken opkomt.
Verleden donderdag, schrijft Simone'
tegen elf uur 's avonds, wachtte ik aan
de Porte-Maillot in het bureau van den
stoomtram Parijs-St. Germain op den
trein, die mij naar Louveciennes, naar
mijn huis, zou brengen. Toen zag ik een
politieagent aankomen, een flinken man
tusschen vijf en twintig en dertig jaar,
die in zijne armen een zuigeling droeg,
terwijl een klein meisje van acht jaar
ongeveer en een kleine jongen van vier
jaar zich aan zijne rokspanden vastge
klemd hadden. De politieagent ging zitten,
zette het kleine meisje en den kleinen
jongen op de bank en daarna de zuige
ling tusschen beiden in dit alles deed
hij met moederlijke teederheid en zacht
heid.
Ik ging er naar toe en vroeg hem
Zijn dat uwe kinderen
O, neen, mevrouwDat zijn
kinderen, die door hunne moeder verlaten
zijn. De vrouw is vanmiddag wegens
dronkenschap opgepakt.
Waar heeft u deze stumperds
gevonden
Bij het 6tationzij dwaalden daar
rond en weenden. De moeder heeft hun
gezegd, dat ze naar Ivry moesten gaan.
Zij wisten natuurlijk niet, waar dat ligt
en vroegen naar den weg.
En wat zult u nu doen
Ik zal ze naar huis brengen. De
moeder is vrijgelaten en zal wel weer
thuis zijn. Ze kan niet weigeren, haar
kinderen weer bij zich te nemen.
Wat zien ze er mager en bleek
uit
Och hemel, ze weten al, wat lijden
is, dat arme goedje. Zoo even schrei
den ze, ze hadden honger. Nu, rijk ben
ik niet, maar ik kon ze toch niet laten
schreien. Ik heb ze dus bij een herbergier
gebracht en gezegd Eet er maar op los,
tot je genoeg hebt, ik betaal het gelag.
Wat hebben ze gesmuldToen ik
betalen wou, zeide de herbergiermaak
toch geen gekheidEn hij heeft hun het
souper voor niets gegeven. Ja, ja, me
vrouw, er zijn wel brave menschen. Het
kleine kind was intusschen tegen den
schouder van zijne zuster gaan liggen en
ingeslapen. De politieagent, die vreesde,
dat het zou vallen, nam het op zijne knie
en drukte het zacht aan zijn uniform.
Ik deed, wat alle vrouwen ia zoo'n ge
val zouden gedaan hebbenIk liet een
geldstuk in het handje van de baby
den en opdat deze kleine geschiet
niet op een sprookje zou lijken, schreef
ik het nummer van den politieagant op.
Het is numero 194 (XVIIe arrondisse
ment).
Oom Paul en zijn staats-
secretaris.
Het zomernommer van de Hollandscne
Revue bevat als het buitengewone, dat
het van de gewone afleveringen
onderscheid, een sonnet van Hélone
Lapidoth-Swartb, getiteld Z o m er
waarbij de heer F. Nieuwenhuis eene
fraai gekleurde versiering heeit g -
De karakterschets is gewijd aan
J. W. Leyds, den staatssecretaris van
de Z.-Afr. Republiekeen drietal por
tretten zijn er bijgevoegd.
Het is misschien niet algemeen
kend, hoe deze hollandsche onderwij
het tot zijne tegenwoordige positie te
gebracht. Want Leyds is oorspiot
lijk onderwijzer geweest te Amsteru t
is toen in Amsterdam in de reen
gaan studeeren, na zichzelf latip
hebben geleerd. Hij werkte juist
zijn proefschrift in 1884, toen de tran
vaalsche delegatie hier kwam, om ëe
te krijgen voor den N. Z. A. spoorweg
en om een nederlandscb teen'1
kundige over te halen, de betrekkits
van staatsprocureur der Z. A-
te aanvaarden. Zij slaagde hierin
R.
ech
ter niet, totdat prof. Moltzer te Am
sterdam, wien ook het aanbod we
- - - beval-
gedaan, den jongen Leyds aanc
Leyds werd geraadpleegd en na ee ts
beraad verklaarde hij zich bereid
na een onderhoud met Paul
