li
I
De
Geheimen van een han
delaar in antiquiteiten.
Vele jaren geleden leerde ik den
ouden heer in 't gebergte kennen,
waar we beiden ons met de jacht be
zighielden. Hij maakte in de huizen
van de boeren jacht op oude kasten,
stoelen, tafels en andere oude meu
belen, terwijl ik in de bosschen 't
wild achtervolgde. Hij had als 't ware
instinct voor antiquiteiten, die hij zoo
goedkoop mogelijk inkocht, om ze in
Parijs met ontzaglijke winst aan de
liefhebbers weer te verkoopen, en daar
hij den naam had, een van de beste
handelaars in antiquiteiten te zijn, had
hij zeer veel klanten.
Op zekeren dag trof 't, dat onze weg
voor een groot gedeelte dezelfde was
en we in een levendig gesprek met
elkander geraakten. Toen wij scheidden,
deelde hij mij mede, dat hij 't plan
had, dienzelfden avond te vertrekken
en hij eindigde met 't verzoek
Wilt u mij niet eens in Parijs bezoe
ken, maar als u er niets op tegen
hebt, met uw uitstekend jachtgeweer.
Om in Parijs te jagen vroeg ik,
ongeloovig lachende.
Niet om te jagen, maar om te
schieten was 't antwoord.
Een kat soms, die uw nacht
rust verstoort?
Neen, neen, niets levends. Maar
als u mij een groot genoegen doen
wilt, voldoe dan aan mijn verzoek. Een
zoo uitstekenden schutter als gij zijt
heb ik lang te vergeefs gezocht.
Ik beloofde hem, in Parijs zijn gast
te zullen zijn en met groote hartelijk
heid nain de eerwaardige oude heer
afscheid van mij.
Eenige weken later voerde mij een
bizondere aangelegenheid naar Parijs
en na afloop van mijne bezigheden,
ging ik mijn ouden vriend, den han
delaar in antiquiteiten, opzoeken.
Hij was verheugd, dat ik woord
gehouden had en vroeg: of ik pleizier
had, dienzelfden namiddag wat schiet
oefeningen te houden. Toen ik dit
aanbod met genoegen aangenomen had,
ontbeten we te zamen, en reden toen
met z'n drieën, b1. hij, ik en 't geweer,
naar een groote werkplaats, waar 't
rijtuig stilhield. Wilt u zoo goed
zijn, mij maar te volgen? zeide de
ah Li1!'.uTeitêRèandelaar en voerde mij
inderdaad door een ruim lokaal, waar
een groot aantal werklieden bezig
waren, meubelen in den stijl van vo
rige eeuwen te vervaardigen. Na een
wandeling door nog twee andere loka
len kwamen wij op een groote bin
nenplaats, waar een lange rij prachtige
oude kasten, stoelen en andere meu
belen stond, die ik zeer prees, daar zij
mij buitengewoon goed bevielen.
Niet waar, riep de oude heer,
„allerbedriegelijkst nagemaakt. Laad u
nu deze patronen extra fijne mus-
schenhagel in uw geweer en schiet
daarmede op deze meubelen 1
Nooit, riep ik uit, 't zou een
schande zijn, zulke uitstekende voort
brengselen van industrie te beschadigen
Schiet toch, als 'tu belieft, mijn-
beer, herhaalde hij dringend. De fij
ne gaatjes, die de hagel maakt, worden
door de liefhebbers voor echte worm
steken gehouden, zonder welke zij de
meubelen niet als oud beschouwen
Ik moest er om lachen, of ik wilde
of niet, en schoot op een prachtig ge
sneden kas in renaissance stijl van de 16e
eeuw. De oude heer was buiten zich
zelf van vreugde. Nu nog een schot
meer naar boven, en nu nog een hier
op zijIk deed zooals hij beval.
Gij schiet met buitengewone
kunstkennis, heette het. Zie maar
eens, beter doet de houtworm zijn
werk niet, dan gij met den musschen-
~~^4iagel, en hij had gelijk, want de kost
bare kast zag er uit, als door de wor
men weggevreten.
Hierop riep hij eenige werklieden,
die, met stevige knuppels gewapend,
ombarmhartig op de kast en 't hout-
i:
vt
j
u
snijwerk lossloegen. Zijn die lui
gek? riep ik. Wel neen, was 't
antwoord, zij maken de kast oud.
Genoeg jongens, riep hij daarop,
houdt maar op, anders wordt de kast
ouder dan zij volgens den stijl zijn
mag. De werklui lieten de knuppels
rusten. Mijnheer, riep de practische
koopman mij vervolgens toe, nu nog
één schotdat zijn dan de gaatjes van
latere wormgeslachten. Daarna worden
deze met lijm besmeerd en met oud
wormmeel aangevuld. De liefhebbers
van echte, oude meubelen moeten wel
verrukt zijn, dat kan niet anders.
De kinderlijke vreugde van den ou
den heer amuseerde mij en daar er
menschea genoeg zijn, die met alle ge
weld bedrogen willen worden, terwijl
zij aan ouden rommel de voorkeur ge
ven boven de voortreffelijkste voort
brengselen van moderne industrie,
schoot ik den geheelen middag door op
meubelen. Eén houtworm kan in dui
zend jaar met allen mogelijken ijver
niet zooveel gaatjes in meubelen ma
ken als ik dien dag in weinige uren.
Later leerde ik nog menig geheim
van den handel in antiquiteiten kennen,
hoe men 't halfdoorgezeten pluus van
de huurrijtuigen maakt, hoe de hertogelij
ke zetels bekleed worden, hoe men nieu
we ivoren snuisterijen rookt om ze geel
te maken en hoe men, door ze in heet
water te leggen en ze vervolgens voor
den haard te drogen, er de spleten en
barsten in aanbrengt, die de kenner
als teekenen van werkelijken ouder
dom beschouwt.Toch ben ik overtuigd,
slechts een klein gedeelte van de ver-
valschingen te hebben leeren kennen,
daar men bij glaswerk en de porse
leinen serviezen de hulp van mijn
geweer wel kon missen.
De antiquiteitenhandelaar is nu
gestorven. Hij heeft mij in zijn testa
ment slechts een groet vermaakt, daar
hij wel wist, dat een of andere anti
quiteit uit zijne nalatenschap mij
geenszins genoegen zou hebben gedaan
Ik wist, hoe antiquiteiten gemaakt
worden en stelde daarom de kiesch-
heid van den erflater op des te hoo-
ger prijs.
Het record in het vlie-
ger-oplaten wordt voorzeker gehouden
door den heer Lawrenze Rotcb, die in
Nature meedeelt hoe zijn vlieger op
den 19en Sept. jl. te Blue Hill in A-
merika een hoogte van 9386 voet bo
ven den grond, of 10.016 voet boven
den zeespiegel bereikt heeft. De hoog
tebepaling geschiedde door metingen
met een theodoliet, en werd bevestigd
door de barometerwaarneming.
Maar 't was er ook een vlieger
naarOf eigenlijk een stelsel van vlie
gers, die samen een oppervlakte
besloegen van 200 vierk. voet. Onze
jongens mogen er bij watertanden,
maar zij zullen 't den heer Rotch niet
nadoen, want 't is een dure sport,
waar de Smithsonian Instutition een
flinke som voor bestemd had; het
doel was meteriologische waarnemin
gen te doen in de hoogere luchtla
gen.
Ten einde zich een denkbeeld te
vormen van de hoogte, die deze vlie
ger heeft bereikt, neme men in aan
merking dat de pyramide van Cheops
450 voet hoog is, de Eiffeltoren nog
geen 1000; de stapelwolken gemid
deld 4000 voet hoog drijven en de
altocumulus wolken, 7 h 8000 voet.
Pas op uw kinderen.
Een ongeluk, waarbij drie kinderen
om het leven kwamen, viel dezer dagen
te Koningsbergen voor. Op de derde
verdieping van een huis in de Holz-
trasse waren de vier kinderen van een
wagenmakersgezel zonder toezicht ge
laten. Doordat ze op de gedachte kwa
men, met lucifers te spelen, stichtten
zij spoedig brand. De buren werden
opmerkzaam gemaakt, wijl een zware
rook zich een uitweg door de vansters
baande. Dadelijk waarschuwde men de
brandweer, die vlug ter plaatse was
en de derde verdieping doorzocht. Zij
kwam echter te laat. Drie der kinde
ren waren reeds in den rook gestikt
en het vierde gaf nog slechts zeer
zwakke teekenen van leven.
Flinke vrouwen.
In het raadhuis te Cleveland, in den
staat Ohio, in Noord-Amerika, versche
nen voor eenige dagen meer dan 50
vrouwen met spade, harken en derge
lijke werktuigen gewapend. Den ver
baasden directeur van publieke werken,
dien zij te spreken vroegen, verklaar
den de vrouwen, dat hun mannen
geen lust in 't werk hadden en dat
zij nu besloten hadden arbeid, te zoe
ken, ten einde brood te hebben voor
hun kinderen. Zij zochten dien arbeid
bij de stad, en zeideD, dat zij voor
geen werk terugdeinsden, üetzij straat
vegen, graafwerk, enz. De directeur
schreef de namen der vrouwen op en
deelde haar mee, dat zij denkelijk wel
dra den gewenschten arbeid zouden
vinden. In gesloten gelederen haar
werktuigen op den schouder, mar
cheerden de vrouwen weer af.
De directeur zeide aan zijn ambtena
ren, dat hij inderdaad niet wist, waar
om bij dezen vrouwen zou weigeren
werk te geven, dat anders mannen de
den. Hij is overtuigd, dat zij haar
plicht zullen doen.
Kortgeleden werd heel
Keulen in opstand gebracht door een
schandelijk voorvaleen volkomen on
besproken dame was door een politiea
gent aangegrepen en op ruwe wijze
naar den politiepost gebracht, een poos
in arrest gehouden, nadat zij haar
naam had opgegeven, die ongelukkiger
wijze geleek op den naam van een
dame, die onder politietoezicht stond.
Het slachtoffer van de lompheid van
den agent werd gevaarlijk ziek door
de ontsteltenistegen den agent zelf
werd een onderzoek ingesteld, maar op
last van hooger hand mocht de man
niet vervolgd worden. Ook buiten Keu
len wekte dit voorval heel wat erger
nis.
Thans komt uit Mainz een bericht,
waaruit blijkt hoe de onschuldigste
niet alleen gemakkelijk in hechtenis
genomen kan worden, zonder eenige
aanleiding zijnerzijds, maar hoe men
geheel onrechtmatig in arrest kan ble
ven. Iemand was beschuldigd 4000 mk.
verduisterd te hebben, hijzelf beweerde
dat hij ze verloren bad. Een schrijver
van de gevangenis, waar de man in
voor-arrest gehouden werd, njam 9 mark
weg, die den arrestant toebehoorden,
en om zijn diefstal te verbergen, ver
nietigde hij tevens de stukken, die op
diens zaak betrekking laadden. De ar
restant is dientengevolge zes maanden
in arrest gebleven, zonder dat iemand
zich om hem bekommerde. Men vraagt
zich af, hoe zoo iets mogelijk was, ter
wijl de justitie toch van de zaak wist,
en de inspectiën geregeld moeten plaats
hebben. Er is nu een streng onderzoek
ingesteld.
Woestelingen in uni-
form.
Te Aken werd zondag jl. een jonge
man begraven, die eenige dagen te vo
ren des nachts door drie sergeants van
het 40e regiment infanterie zoodanig
met de sabels werd toegetakeld, dat
hij, zonder tot bewustzijn te komen,
aan de bekomen verwondingen be
zweek. Het onderzoek in deze zaak is
thans afgeloopen. De drie onderofficie
ren zijn schuldig bevonden aan opzet-
telijken manslag en zullen eerstdaags
door den krijgsraad veroordeeld worden.
De omstandigheden, waaronder dit
feit gepleegd werd, zijn voor de ver
dachten zóó verzwarend, dat zij on
getwijfeld een zeer ernstige straf zul
len oploopen. Zij hebben namelijk in
beschonken toestand kort vóór de
misdaad, toen zij uit een in de nabij
heid van de plaats des misdrijfs gele
gen café verwijderd werden, de bedrei-
ging geuit: Een van de burgerij zal
vandaag nog bloeden I
Hun slachtoffer overvielen zij ge
meenschappelijk, waarna zij den man
tegen den grond sloegen en met de
sabels afranselden. Een der getuigen
had gezien, dat een sergeant zijn voet
op de borst van den ongelukkige
plaatste en hem vervolgens met zijn sa
bel in den hals stak. Een drietal personen
trachtte daarop den ongelukkige te
ontzetten, waarvan het gevolg was,
dat zij eveneens op sabelhouwen wer
den getraeteerd. Deze ware toedracht
der zaak, die eerst na de begrafenis
van den verslagene bekend werd,
heelt te Aken de grootste verbittering
gewekt. R. A.
SI'UWkELS.
Predikbeurten.
ICHAGEIV,
Hervormde Gemeente
Barsingerhorn
en Haringbuizen.
te Anna Paulowna.
Doopsgezinde Gemeente
Barsingerhorn c. a.
Stl
Zl'
li
r
d
i
t
I*
-
f
goed geluimd. ,,Een oude ijsbeer sooals ik
kan nog heel goed iets moois bewonderen,
sonder dat daarbij een verdachte verliefd
heid bij te pas komt."
Hij trok aan de bel eu gaf den binnen-
tredeoden leerling de geteekende brieven
over en voegde er de vermaning aan toe
„Houd no bij het insluiten der brieven
de oogen open, zoodat er niet meer zulke
aardige vergissingen voorvallen als laatst,
zoodat men wel een brief van twintig regels
schrijven moet, om excuses te maken 1*
Vindt geniet, dat AnnaResohnitzin haar
voordeel veranderd is den laatsten tijd
vroeg Gerard, toen de leerling weder verdwe
nen war.
Gerard werd opmerkzaam en antwoordde
bedachtzaam:
,Anna Rescbnitz is een prachtig meisje,
ik zou geen enkele weten, die mij liever
was goedhartig bescheiden, practisoh
geen beter vrouw soa ik voor den
Groot-Mogol van Deli wenschen maar
dat zij in den laatsten tijd knapper is ge
worden, kan ik niet vinden."
.Jammer, dat zij zoo arm is
Gerard floot sacht voor zich heen en
sag zijne neef met zijn verstandige oogen
vorschend aan, maar zeide echter niets.
„Anderen beweren daarentegen, dat zij geld,
zeer veel geld heeft."
„Zoo zeide Geraid- „Wellicht is het waar."
„Na oom, gij moest het dankt mg toeh
weten," liet Paal sich eenigszins ongedul
dig ontvallen. „Gjj zijt toch baar voogd."
„Niet geheel, alleen de uitvoerder van het
testament van haar grootvader."
„Ah!"
„Gij weet dus
„Hoe het er met haar vermogen uitziet,
meent ge?"
Ja."
dat weet ik."
jaar we,Hoe staat het daarmede dan P"
t L-auwkeurerard lachte.
'Mön waarde neef," zeide hij mei goed-
a -T*" 8Pot, „wanneer gij nog niet be-
üebt, dat de oude Gerard geen vogel
den n men gjjn veeren maar uit den staart
plakken kan, maar een vos, die weet, wat
hij zeggen en zwijgen moet, dan hebt ge
het verstand van een bevroren Eskimo."
„Maar de zaak interesseert mij levendig,
oom", riep Paal, „en ik geef u mijn eere
woord, dat ik zwijgen zal."
„Werkelijk P No, ik kan gelukkig ook
zwijgen."
„Weet ge, oom, dat Anna mij zeer goed
lijkt f ik beb een oogje op haar en nn begrijpt
ge zeker wel, dat de toestand van haar ver
mogen mij zeer veel belang inboezemt."
„Hm ja, dat begrijp ik. Ik wil je
wel iets zeggen Ik heb den onden Del-
mar vast beloofd, over het vermogen van
Anna geene mededeelingen te doen, of sjj
moesten geen invloed meer kannen uitoe
fenen op hare verloving."
„Zoo zendt ge tegen den verloofde van
Anna het geheim niet langer bewaren P"
„Dat zou geheel van den persoon afhan
gen. Want ziet ge, mijn jongen, de ozde Del-
mar was een ouderwetsch man, die bet
voor onmogelijk hield, dat een joDge man het
eens gegeten woord zon verbreken. De
heerenwereld van dezen tijd denkt daarover
evenwel anders en zoodoende zal ik wel
degelyk overleggen, of ik de onthulling
niet tot na de bruiloft versehuiven zal,
wanneer eene eerlooze daad onmogelijk
zal zijn."
Gerard drukte zeer op bet booze woord-
Paul kreeg een kleur en zeide onseker
„Zoudt gij eenzelfde voorzichtigheid ook
tegenover mg in aebt nemen P*
Gerard antwoordde niet dadelijkbij zag
vooruit, wat Paul zeggen zon, en ging daar
om met zichzelf te rade, wat het meest in
het belang van Anna zijn zon.
„Voor tien en ook voor vijf jaren," be
gon Gerard eindelijk, „zou ik met mijn ant
woord heel gauw klaar zijn geweest. Nn
evenwel heb ik beter over n leeren denkeD.
Daarmede moet ge voor vandaag tevreden
zjjn wanneer ge geen ernstige bedoelin
gen met het meisje hebt."
„Waarom zon ik bet n langer verzwij
gen P" antwoordde Paal, door een onbe-
Nagemaakte koffieboo-
n e n.
Een engelsch tijdschrift, verhaalt dat er
te Keulen twee fabrieken zijn, die aan de
liefhebbers een volledig stel werktnigen
leveren om van een mengsel van meel van
verschillende graansoorten koffieboonen te
maken. Van deze boonen kan men vijf
kilo maken voor denzelfden prijs ale 1
kilo echte.
Geestelijke of lichamelij-
ke smart. Wat is zwaarder te dragen P
Deze mag hield ook eens een Shah van
Perzië bezig, en hij had daarbij een an
dere meening dan zijn grootvizier. De
vorst hield het lichamelijke, de minister het
geestelijke lijden voor sterker. Om na
zijn meester een practisch voorbeeld te
geven, hetwelk bewees, dat hij gelijk had,
sloot de grootvizier in een hok een lam
alleen op, waarvan men vooraf de pooten
had gebroken, en in een Bnder hok een
tweede gezond lam met een tijger, die
echter aan een ketting zoo was bevestigd,
dat hij het lam niet kon bereiken. Beide
lammeren werden rijkelijk van voed
sel voorzien. Toen men nn den volgen
den morgen bij de kooien kwam, vond
men, dat het lam met de gebroken pooten
al zijn voedsel had opgegeten, maar dat
gene, 't welk zich met den tijger in een
zelfde hok bevond, niet alleen niets had
gegeten, maar dat de angst het zelfs had
gedood.
Het geestelijk lijden bleek das het
zwaarste te zijn.
Een grondbezitter te Ar-
genteuil, zekere Géurin, was met twee hee-
ren overeen gekomen hnn zijne bezittin
gen voor 200.000 frs. te verkoopen. Toen
de koopers betalen zouden, opperde een
hnnner een of andere kleine moeilijkheid
en stelde voor de zaak den volgenden dag
haar beslag te geven. Middelerwijl zonden
zij eene cassette met het bedrag in bank
biljetten in de kast van Géurin sluiten en
de sleutels meenemen. Laatsgenoemde
werd uitgenoodigd om zijn geld, een
150.000 frs. ook in de cassette te doeD.
Men nam afscheid en de koopers versche
nen niet meer. Géurin deed zijn brandkast
openbreken en vond in de cassette alleen
waardeloos papier. De handige oplichters
hadden zijn bankbriefjes bij het bergen
weggegoocheld.
Juffrouv Lital Lisa!
Gonst, Mietje, je doet me schrikken
Daar zijn ze I
Wie
Wel allebei de heeren, die naar nw
hand dingen. Ik heb ze in de spreek
kamer gelaten.
Beiden in dezelfde kamer
J a.
Ben je zot
Ik zag ze zoo ineens aan de denr ko
men, terwijl ik de bel aan het schuren
was.
Het is verschrikkelijk, sprak Lisa, be
teuterd de kamer op en neer loopend, met
een kleur tot achter de ooren. Wat moet
er nn gebeuren
MietjeAls ik eens zei, dat u er wel
was, maar dat u bedroefd op uw kamer
zit te huileD, omdat uw papa een groot
verlies aan do Beurs heeft geleden.
Lisa keek de meid met groote oogen
jnflrouw, neem die, sprak Mietje wijsgeerig,
dat is de ware Jozef,
Lisa knikte in haar verlegenheid, lispe
lend In god9 naam, doe het daa
aan.
Het is een jokkentje, maar die dan blijft,
maar.
Twee minuten later kwam de meid zeg
gen, dat ze bij de boodschap allebei
onmiddellijk het hazenpad hadden gekozen
Rijwiel en electriciteit.
Te Bsrlijn rijdt sedert eenige dagen
een fiets, die door een electrischen accu
mulator wordt voortbewogen. De vulling
dient voor 100 kilometer, maar kan
naar verzekerd wordt tot 500 kilome
ter worden verhoogd, en het voertuig
legt 36 kilometer per uur af, wat door
een bijzondere inrichting tot de vaart van
een sneltrein (ongeveer 60 kilometer) kan
worden opgevoerd.
Uit Milaan wordt bericht,
dat de aanslagen der inkomstenbelasting
in Italië dit jaar die van 1895 met 145
millioen overtreffen. Vandaar de groote on
tevredenheid der bevolking.
Geeuwhonger.
Een gewoon mensch sou het er niet bij
uithouden, als hij moest leven op het
rantsoen, waarop do kleine Michaël, het
groote wielerwonder in Ameriks, gesteld
is. Dit staat gelijk met zijn maag aan den
kapstok te hangenZiehier het menu,
dat Michael iederen dag in training wordt
voorgelegd 9 hectogram rundvleesch met
wat brood66a gekookt ei met geroos*
terd brood. Een en een halve liter vocht
daags, bestaande nit sterke thee en ale
van goede kwaliteitGeen of heel weinig
groenten. En dan nog in staat te sijn,
zooveel kracht te ontwikkelen I Enfin, op
die wijs toert de sterkste mensch mogelijk
wel regelrecht naar het kerkhof.
Een snedig bescheid.
Na lang dralen voor de halfgeopende
deur stapte een boer den gang van een
bank binnen; opende voorzichtig een
groene tochtdeur en geloofde, dat hij zich
vergiste. Doch voor de zekerheid riep
hij, terwijl hij slechts het hoofd door den
kier der tochtdeur stak, een daar schrij ven
den klerk toe
Man, wat is hier te koop
De klerk hief het hoofd op en glimla
chend antwoordde hij bij het zien van het
onnoozele schaap
Domkoppen 1"
Dan gaat de negotie allevel goed,
riep de boer terug want ik zie, dat er
nog maar één over is.
Sedert 8 dagen waait in
Zuid-Frankrijk een hevige mistralin het
Rhónedal is de temperatuur tot enkele
graden boven nul gedaald en in de Ce-
vennes sneeuwt het.
De onzekerheid over het
lot van Andiée brengt de geschiedenis in
herinnering van een rnssisch luchtschip
per, den heer Lede, die vijftig jsar gele
den spoorloos in de wolken verdween. De
heer Lede steeg in September 1847 uit
den tuin van de kadettenschool te Wassi-
li-Ostroff op tijdens een zwaren sneeuw
storm. De toeschouwers konden den bal
lon slechts enkele minuten met de verre
kijkers volgen en zien, dat hij de richting
van het Ladogameer insloeg. Twee uur na
de opstijging werd de ballon door eenige
visschers op het meer drijvende gevonden.
Het schuitje en de ballast waren nog aan
wezig, maar er ontbraken een valscherm,
een paar pistolen en een mes. Later werd,
op den weg tnsschen Petersburg en het
Ladoga-meer nog de hoed van den lucht
reiziger gevonden, maar van hem zelf ver
nam men tot heden niets.
A. Dat is een mooie hond!
B. Ja, maai hij heeft één gebrek, hij
wil niets eten of 't moet gekauwd wezen.
A. En wie kauwt dat voor hem f
B. O, dat doet hij zelf.
Bij de schoolinspectie.
Inspecteur. Maar mijnheer, hoe kunt ge
het hier uithonden waarom hebt ge de
vensters niet geopend, de atmosfeer
is hier ten hoogste onaangenaam.
Hoofdonderwijzer. Vergeef me, mijn
heer de inspecteur, voor en aleer ik Ja
eer had, u in dit lokaal te ontvangen, wag
de atmosfeer nog zeer aangenaam.
Overbodig. Student A.
Wat is je ledikant vreeselijk kort 1
Student B.Dat hindert niet. Ik Hg
er toch gewoonlijk - voor.
Goede raad.
Een ongehuwde dame, niet meer in den
bloei harer jaren en nog veel minder door
schoonheid of zachtzinnigheid uitmuntende,
vroeg een heer, hoe zij zich van een las.
tigen aanbidder zou kannen ontslaan.
jWel, trouw hem was het antwoord.
»De hemel beware mij, ik zon hem
liever zien ophangen
Trouw hem maar, zooals ik gezegd
heb dan zal hij 't binnenkort ziohzel-
ven wel doen I"
Op Sabbath!
(Voor een winkel van een uitdrager)
Kom binnen en koop wat van me Deze
jas laat ik je voor 6 gulden
Je znlt toch geen zaken doen op
Sabbath
Nah, als ik je de jas geef voor 6
gulden, dan doe ik geen zaken, dan doe
ik een weldaad
Nogzoo erg niet! Keizer
Leopold II van Oostenrijk had een mnii»
kaal talentvooral in het fluitspel had
hij 't ver gebracht. „Eenwig jammer",
zei eens de kapelmeester, »dat Uwe Ma
jesteit niet musicus geworden is."
jDat is nog zoo erg niet,' gaf Leopold
gemoedelijk ten antwoordyik ben met
mijn tegenwoordige positie óók tevreden.'
Zeer waarschijnlijk.
Palmzondag Ik heb er wel hon
derdmaal op gelet, dat 't op Palmzondag
altijd {regent," zei mevrouw Goedbloed,
en ze was 40 jaar oud.
stemd gevoel van een dreigend onheil aan
gegrepen. „Ik heb vanmiddag de band
van Anna gevraagd en zg heeft mij bet
jawoord gegeven."
„Zoo, dan wensob ik n van harte gelnk,"
antwoordde Gerard terwijl hg zjjn neet de
hand reikte. Maar zijn stem drukte nn
juist geeu groote blijdschap uit. „Ik wil
slechts wenschen, dat dese stap u beiden
geluk aanbrengen moge, n en de arme Anna
ja, vooral de arme Anna, die werkelijk
een der beste mannen verdient."
„Wij hebben elkander lief," verzekerde
Paul. „Waarom zoodon wij dan niet ge
lukkig zijn
Ja, waarom zondt ge niet f" herhaalde
Gerard. „Maar van liefde alleen kan de
schoorsteen niet rooken. Hoe staat bet met
je zaak Kunt ge daarop trouwen Ik
ben namelijk de meening toegedaan, dat
eea man, zoo niet geheel, dan toch grooten-
deels, voor zich en zijn huisgezin zal
moeten kannen zorgen, wanneer hij tronwt."
„Mijn zaak werpt genoeg af, om mg en
mjjne vromw een goed leven te waarborgen."
„Uitstekend, dat verheugt mij baitengewoou.
Gij zult bet noodig hebben."
„Natuurlijk." Paal lachte zeer gedwongen.
„Wat Anna mij ten huwelijk brengt zal
ik voor baar laten."
„Onnoodige grootmoedigheid 1" lachte
Gerard. „Wat kan zi) n van beteekenis
aanbrengen? Hoogstens een paar spaar-
duiten van dat, wat zij bij de Delmars heeft
overgehouden. Maar dat zal wel niet veel
zijn, een mag zal het gemakkelijk kannen
wegdragen."
„Anna heeft tooh inkomsten van haar ei
gen vermogen P" vroeg Paal, dien bet
hoe langer hoe banger om het harte werd.
„Inkomsten wel, eigen vermogen geens
zins. De inkomsten gaan, van den dag af,
dat zg de vrouw van den een of ander
wordt, tot een zeer klein bedrag terug
De kamer draaide met Paul in het rond,
hg vatte met de hand den rand der tafel
vast, om niet op zijn stoei neer te zinken;
zonder een woord te zeggen, met zjjn mond
open en wjjd geopende oogen, staarde hjj
zjjc oom aan.
„Ja, dat schjjnt een kleine verrassing,"
giDg Gerard voort, „en wanneer ik niet over
tuigd was, en wanneer ik niet wist, dat het
geen invloed zal nitoefenen op de liefde van
Anna, en haar geluk in het huweljjk er niet
minder door zal worden, zoo zon het mjj
werkeljjk leed doen om n beiden. Wanneer
ik u was Panl, ik zon nn bet
krachtig beslait nemen, van gelukkig te
willen wordeD. Te worden, zeg ik, want
dat zal ook Anna gelukkig maken. Wan
neer ik n was, en ik had mjj zelf om Anna
warm gemaakt, denkende dat zjj veel geld
had, zoo zon ik daar nooit een woord van
zeggen, maar het geede meisje in het ge
loof laten, dat ik haar werkelijk om haar
zelf gekozen heb."
,.Ge kunt gelijk hebben, oom," verklaarde
Panl terneergeslagen, ,,en er blijft mjj ook
niets anders over."
„Maar hoe, bjj alle goden en duivelen, zijt
ge er aan gekomen, dat Anna rjjk was P"
vroeg Gerard.
„Men zeide het algemeen, en ik wist, dat
zij elk kwartaal een groote som van n ont
ving."
„Dat komt nit en ik wil toegeven, dat
daardoor wel een wjjzer man van de wjjs
gebracht zoo zijn. Daar ik nn eenmaal wat
losgelaten heb omtrent die zaak, wil ik n
ook vertellen, hoe het feiteljjk met dit geld
in elkander zit. Het zal u zeker interesseeren
of niet P"
„Zeker oom. Vertel."
„AlzooDat znlt ge reeds weten, dat
de moeder van Anna Reschnitz en de
man van mevronw Delmar, broer en zuster
waren. Anna'» grootvader, de onde Mar
ris Delmar, was een Amerikaan van duit-
sehe afkomt t, die van hnis nit Mörifz
Delmar heette en in Amerika een groot
vermogen bij een scharrelde een paar
millioen wel. Later specaleerde hjj een
paar maal verkeerd, zoodat het vermogen
wat inkromp en het daar voor hem in Ame
rika, waar tien millioen zooveel als nnl is,
geen leven meer was. Met dat al
had hjj nog anderhalf millioen, toen hjj
weder hier kwam. Anna'a moeder hawde
met een grondbezitter in Hannover, een
prachtige vent, maar een doordraaier.
„Die Reschnitz speelde bet klaar, om de
bruidsgift zjjner vrouw er in een paar jaar
door te brengenvervolgens zocht bjj zijn
gelnk in Amerika en werd daar, bjj een der
oploopjes, dood geslagen. Zjjne vrouw stierf
spoedig daarna. De oude Delmar echter kon
het met zijn zoon, die op de plaats van zijn
hart slechts een geldzak bezat, niet goed
over weg en ging weer naar Amerika. Daar
is hij dan ook gestorven- Veel geluk beeft
hij er van zjjn geld niet beleefd. Want ook
den dood van zijn zoon bad hjj nog weldra
te betrenren en de beide kleindochters Ellen
en Alice, die hjj daarop een paar jaar tot
zich nam, ajjn op ende op een paar ame-
rikaansche dames geworden. In zijn testa
ment nn heeft hjj mjj en zjjn vriend Rudolf
Friedrichsen tot nitvoerdera van zjjn laat
sten wil gemaakt. Luister nn goed toe.
Zjjn vermogen bedroeg 1.600.000 Mark,
waarvan hjj de helft aan zjjne dochter
gaf, toen zjj dien Reschnitz huwde.
Zg, of liever haar kind, had dus niets meer
te vordereo. Het was das het werk van
den onden man, zjjn testament zoo in te
richten, dat de arme Anna niet aan de ge
nade of ongenade van de bloedverwanten
van haar vader afhiDg, en er aan de recht
matige eisehen van ajjn beide andere klein
kinderen niets te kort gedaan werd. Dat
richtte hjj nn op de volgende manier in.
Mevrouw Delmar en hare kinderen kregen
500000 Mark voor hare vrjje beschikking
en zjj hebben daarover ook zoo vrij be
schikt, dat het door de laatste crisis voor de
helft naar den duivel is. Voor Anna werd
in de Girobank onder mjjn toezicht 300.000
Mark vastgezet, waarvan aan haar alle kwar
talen de rente werd uitbetaald, met het be
ding evenwel, dat zjj bjj de DelmarB moest
wonen, en eene bepaalde, zeer hooge som
in de huishouding bedroeg. Zij heeft ech
ter, dit weet ik bepaald zeker, meer bjj-
gedokt dan zij behoefde en slechts zooveel
voor zich behouden, als bare noodzakeljjk-
ste nitgaven eischten. Het kapitaal van
300.000 Mark moest evenwel het eigendom
der Delmars blijven en Anna verliest op
den dag van haar huweljjk elke aan-
Helaas! de slechten voe-
gen zich meer bij de slechten dan de goe
den bij de goedenwant de eersten zijn
slim genoeg het voordeel van verbinding in
te zieD en de laatsteD te goedhartig om de
slechten van zich ai te stooten. O. P.
Wie het goede zoekt en het niet vindt,
moet daarom niet denkeD, dat het er
met is.
De philosoef zoekt een geloof, dat waar
genoeg is voor het ontwakende kun»
etenaar een geloof, dat mooi genoeg ie
voor den droom.
De vrouw treedt in ons leven als
de lente in de natnur. Zoele warmte
brengt zij, bloemen strooit zij, lieflijke
verlangens naar een blauwen zomer geeft
zij. Gezegend zij haar intrede.
Wie weet, dat de natuur kan lachen,
weet ook, dat zij weenen kan.
De ziel wordt, evenals een vogel,
blijer, naarmate zij stijgt. Liefde zullen da
vleugels zijn, waarop zij zich verheft.
Rondom vrijheidsboomen is 't meest
gedanst door slaven, die dachten dat ze
vrij waren.
Vrijheid nietalles te kunnen,
maar welte kunnen, wat men wil, en te
willen, wat men mag.
De Godsdienst-oefeningen beginnen om
IO nre, des voormiddags.
17 Oct. Ds. van Kluijve.
17 Oct. Haringhuizen, rm., Ds. de Boer.
Predikbeurten bij de Herv. Gemeente.
Gedurende de maanden October, No
vember en Decembergeen dienst op
17 October, 7 en 28 November, 12 en
26 December.
Overigens telkens 's morgens te half tien.
17 Oct. Barsingerhorn. Ds. Kooiman.
spraak daarop, ook wat de rente betreft.
En nu ziet ge eens, wat de onden
Delmar voor een onden wantrouwende
kerel was. Hjj vreesde, dai bij een
verloving, als de gebeele gesehiedeni»
soa niikomen, de b. s. brnidegom wel een*
den dag van het howeljjk zoo ver verschni»
ven kon, dat er nit de rente een klein ka
pitaaltje ontstond. Dat wilde hjj niet, om
dat dit een onrecht tegenover de Delmarg
zou zjjn geweest. Vindt ge niet, dat de
onde heer in dit zaakje een groote dosis
menscheukennis aan den dag heeft gelegd
Paul liet de vraag, die den spijker zoo
precies op den kop tikte maar onbeant
woord. Zjjne lachtkasteelen waren in el
kaar gevallen, wat hinderde het hem, of
ook de laatste muur nog instortte.
„Daarom bestemde Delmar het zoo," be
richtte Gerard verder, „dat op den dag dei
verloving slechts een bedrag van twee hon
derd Mark maandeljjksch aan Anna zonden
worden uitgekeerd, de rest eebter aan de
Delraar's zon vervallen. Deze bestemming
treedt nu met den dag van beden in werking.
„Door Anna's huwelijk worden dns de
Delmar's rijke menschen," merkte Panl bit
ter op.
„Heeft men n daar met bedriegelijke voor
stellingen gevleid P Dat hoop ik niet."
Paul moest toegeven, dat dit niet het
geval was.
„Waarover beklaagt ge n dan P De Del-
mars bekomen nn slechte dat, wat hen van
rechtswege toekomt, mijn waarde. Wie juf-
fronw Alice of Ellen krjjgt, heeft reden om
dankbaar te zijn"
Paul was voor verder onderhoud niet ge
schikt en stond op om been te gaan.
Als zjjne hand in die van Gerard rastte
en deze hem met een ernstige vraag in de
oogen aanzag, zeide hjj
„Wees onbezorgd, oom, ik zal niets doen,
wat n en oom Jtfauvillon tot schande zou
zjjn-"
Nu stond hjj wader op straat en het
scheen hem toe, als ware hjj eeD paar jaar
•ader geworden,
WORD* VERVOLGD.