li I De Geheimen van een han delaar in antiquiteiten. Vele jaren geleden leerde ik den ouden heer in 't gebergte kennen, waar we beiden ons met de jacht be zighielden. Hij maakte in de huizen van de boeren jacht op oude kasten, stoelen, tafels en andere oude meu belen, terwijl ik in de bosschen 't wild achtervolgde. Hij had als 't ware instinct voor antiquiteiten, die hij zoo goedkoop mogelijk inkocht, om ze in Parijs met ontzaglijke winst aan de liefhebbers weer te verkoopen, en daar hij den naam had, een van de beste handelaars in antiquiteiten te zijn, had hij zeer veel klanten. Op zekeren dag trof 't, dat onze weg voor een groot gedeelte dezelfde was en we in een levendig gesprek met elkander geraakten. Toen wij scheidden, deelde hij mij mede, dat hij 't plan had, dienzelfden avond te vertrekken en hij eindigde met 't verzoek Wilt u mij niet eens in Parijs bezoe ken, maar als u er niets op tegen hebt, met uw uitstekend jachtgeweer. Om in Parijs te jagen vroeg ik, ongeloovig lachende. Niet om te jagen, maar om te schieten was 't antwoord. Een kat soms, die uw nacht rust verstoort? Neen, neen, niets levends. Maar als u mij een groot genoegen doen wilt, voldoe dan aan mijn verzoek. Een zoo uitstekenden schutter als gij zijt heb ik lang te vergeefs gezocht. Ik beloofde hem, in Parijs zijn gast te zullen zijn en met groote hartelijk heid nain de eerwaardige oude heer afscheid van mij. Eenige weken later voerde mij een bizondere aangelegenheid naar Parijs en na afloop van mijne bezigheden, ging ik mijn ouden vriend, den han delaar in antiquiteiten, opzoeken. Hij was verheugd, dat ik woord gehouden had en vroeg: of ik pleizier had, dienzelfden namiddag wat schiet oefeningen te houden. Toen ik dit aanbod met genoegen aangenomen had, ontbeten we te zamen, en reden toen met z'n drieën, b1. hij, ik en 't geweer, naar een groote werkplaats, waar 't rijtuig stilhield. Wilt u zoo goed zijn, mij maar te volgen? zeide de ah Li1!'.uTeitêRèandelaar en voerde mij inderdaad door een ruim lokaal, waar een groot aantal werklieden bezig waren, meubelen in den stijl van vo rige eeuwen te vervaardigen. Na een wandeling door nog twee andere loka len kwamen wij op een groote bin nenplaats, waar een lange rij prachtige oude kasten, stoelen en andere meu belen stond, die ik zeer prees, daar zij mij buitengewoon goed bevielen. Niet waar, riep de oude heer, „allerbedriegelijkst nagemaakt. Laad u nu deze patronen extra fijne mus- schenhagel in uw geweer en schiet daarmede op deze meubelen 1 Nooit, riep ik uit, 't zou een schande zijn, zulke uitstekende voort brengselen van industrie te beschadigen Schiet toch, als 'tu belieft, mijn- beer, herhaalde hij dringend. De fij ne gaatjes, die de hagel maakt, worden door de liefhebbers voor echte worm steken gehouden, zonder welke zij de meubelen niet als oud beschouwen Ik moest er om lachen, of ik wilde of niet, en schoot op een prachtig ge sneden kas in renaissance stijl van de 16e eeuw. De oude heer was buiten zich zelf van vreugde. Nu nog een schot meer naar boven, en nu nog een hier op zijIk deed zooals hij beval. Gij schiet met buitengewone kunstkennis, heette het. Zie maar eens, beter doet de houtworm zijn werk niet, dan gij met den musschen- ~~^4iagel, en hij had gelijk, want de kost bare kast zag er uit, als door de wor men weggevreten. Hierop riep hij eenige werklieden, die, met stevige knuppels gewapend, ombarmhartig op de kast en 't hout- i: vt j u snijwerk lossloegen. Zijn die lui gek? riep ik. Wel neen, was 't antwoord, zij maken de kast oud. Genoeg jongens, riep hij daarop, houdt maar op, anders wordt de kast ouder dan zij volgens den stijl zijn mag. De werklui lieten de knuppels rusten. Mijnheer, riep de practische koopman mij vervolgens toe, nu nog één schotdat zijn dan de gaatjes van latere wormgeslachten. Daarna worden deze met lijm besmeerd en met oud wormmeel aangevuld. De liefhebbers van echte, oude meubelen moeten wel verrukt zijn, dat kan niet anders. De kinderlijke vreugde van den ou den heer amuseerde mij en daar er menschea genoeg zijn, die met alle ge weld bedrogen willen worden, terwijl zij aan ouden rommel de voorkeur ge ven boven de voortreffelijkste voort brengselen van moderne industrie, schoot ik den geheelen middag door op meubelen. Eén houtworm kan in dui zend jaar met allen mogelijken ijver niet zooveel gaatjes in meubelen ma ken als ik dien dag in weinige uren. Later leerde ik nog menig geheim van den handel in antiquiteiten kennen, hoe men 't halfdoorgezeten pluus van de huurrijtuigen maakt, hoe de hertogelij ke zetels bekleed worden, hoe men nieu we ivoren snuisterijen rookt om ze geel te maken en hoe men, door ze in heet water te leggen en ze vervolgens voor den haard te drogen, er de spleten en barsten in aanbrengt, die de kenner als teekenen van werkelijken ouder dom beschouwt.Toch ben ik overtuigd, slechts een klein gedeelte van de ver- valschingen te hebben leeren kennen, daar men bij glaswerk en de porse leinen serviezen de hulp van mijn geweer wel kon missen. De antiquiteitenhandelaar is nu gestorven. Hij heeft mij in zijn testa ment slechts een groet vermaakt, daar hij wel wist, dat een of andere anti quiteit uit zijne nalatenschap mij geenszins genoegen zou hebben gedaan Ik wist, hoe antiquiteiten gemaakt worden en stelde daarom de kiesch- heid van den erflater op des te hoo- ger prijs. Het record in het vlie- ger-oplaten wordt voorzeker gehouden door den heer Lawrenze Rotcb, die in Nature meedeelt hoe zijn vlieger op den 19en Sept. jl. te Blue Hill in A- merika een hoogte van 9386 voet bo ven den grond, of 10.016 voet boven den zeespiegel bereikt heeft. De hoog tebepaling geschiedde door metingen met een theodoliet, en werd bevestigd door de barometerwaarneming. Maar 't was er ook een vlieger naarOf eigenlijk een stelsel van vlie gers, die samen een oppervlakte besloegen van 200 vierk. voet. Onze jongens mogen er bij watertanden, maar zij zullen 't den heer Rotch niet nadoen, want 't is een dure sport, waar de Smithsonian Instutition een flinke som voor bestemd had; het doel was meteriologische waarnemin gen te doen in de hoogere luchtla gen. Ten einde zich een denkbeeld te vormen van de hoogte, die deze vlie ger heeft bereikt, neme men in aan merking dat de pyramide van Cheops 450 voet hoog is, de Eiffeltoren nog geen 1000; de stapelwolken gemid deld 4000 voet hoog drijven en de altocumulus wolken, 7 h 8000 voet. Pas op uw kinderen. Een ongeluk, waarbij drie kinderen om het leven kwamen, viel dezer dagen te Koningsbergen voor. Op de derde verdieping van een huis in de Holz- trasse waren de vier kinderen van een wagenmakersgezel zonder toezicht ge laten. Doordat ze op de gedachte kwa men, met lucifers te spelen, stichtten zij spoedig brand. De buren werden opmerkzaam gemaakt, wijl een zware rook zich een uitweg door de vansters baande. Dadelijk waarschuwde men de brandweer, die vlug ter plaatse was en de derde verdieping doorzocht. Zij kwam echter te laat. Drie der kinde ren waren reeds in den rook gestikt en het vierde gaf nog slechts zeer zwakke teekenen van leven. Flinke vrouwen. In het raadhuis te Cleveland, in den staat Ohio, in Noord-Amerika, versche nen voor eenige dagen meer dan 50 vrouwen met spade, harken en derge lijke werktuigen gewapend. Den ver baasden directeur van publieke werken, dien zij te spreken vroegen, verklaar den de vrouwen, dat hun mannen geen lust in 't werk hadden en dat zij nu besloten hadden arbeid, te zoe ken, ten einde brood te hebben voor hun kinderen. Zij zochten dien arbeid bij de stad, en zeideD, dat zij voor geen werk terugdeinsden, üetzij straat vegen, graafwerk, enz. De directeur schreef de namen der vrouwen op en deelde haar mee, dat zij denkelijk wel dra den gewenschten arbeid zouden vinden. In gesloten gelederen haar werktuigen op den schouder, mar cheerden de vrouwen weer af. De directeur zeide aan zijn ambtena ren, dat hij inderdaad niet wist, waar om bij dezen vrouwen zou weigeren werk te geven, dat anders mannen de den. Hij is overtuigd, dat zij haar plicht zullen doen. Kortgeleden werd heel Keulen in opstand gebracht door een schandelijk voorvaleen volkomen on besproken dame was door een politiea gent aangegrepen en op ruwe wijze naar den politiepost gebracht, een poos in arrest gehouden, nadat zij haar naam had opgegeven, die ongelukkiger wijze geleek op den naam van een dame, die onder politietoezicht stond. Het slachtoffer van de lompheid van den agent werd gevaarlijk ziek door de ontsteltenistegen den agent zelf werd een onderzoek ingesteld, maar op last van hooger hand mocht de man niet vervolgd worden. Ook buiten Keu len wekte dit voorval heel wat erger nis. Thans komt uit Mainz een bericht, waaruit blijkt hoe de onschuldigste niet alleen gemakkelijk in hechtenis genomen kan worden, zonder eenige aanleiding zijnerzijds, maar hoe men geheel onrechtmatig in arrest kan ble ven. Iemand was beschuldigd 4000 mk. verduisterd te hebben, hijzelf beweerde dat hij ze verloren bad. Een schrijver van de gevangenis, waar de man in voor-arrest gehouden werd, njam 9 mark weg, die den arrestant toebehoorden, en om zijn diefstal te verbergen, ver nietigde hij tevens de stukken, die op diens zaak betrekking laadden. De ar restant is dientengevolge zes maanden in arrest gebleven, zonder dat iemand zich om hem bekommerde. Men vraagt zich af, hoe zoo iets mogelijk was, ter wijl de justitie toch van de zaak wist, en de inspectiën geregeld moeten plaats hebben. Er is nu een streng onderzoek ingesteld. Woestelingen in uni- form. Te Aken werd zondag jl. een jonge man begraven, die eenige dagen te vo ren des nachts door drie sergeants van het 40e regiment infanterie zoodanig met de sabels werd toegetakeld, dat hij, zonder tot bewustzijn te komen, aan de bekomen verwondingen be zweek. Het onderzoek in deze zaak is thans afgeloopen. De drie onderofficie ren zijn schuldig bevonden aan opzet- telijken manslag en zullen eerstdaags door den krijgsraad veroordeeld worden. De omstandigheden, waaronder dit feit gepleegd werd, zijn voor de ver dachten zóó verzwarend, dat zij on getwijfeld een zeer ernstige straf zul len oploopen. Zij hebben namelijk in beschonken toestand kort vóór de misdaad, toen zij uit een in de nabij heid van de plaats des misdrijfs gele gen café verwijderd werden, de bedrei- ging geuit: Een van de burgerij zal vandaag nog bloeden I Hun slachtoffer overvielen zij ge meenschappelijk, waarna zij den man tegen den grond sloegen en met de sabels afranselden. Een der getuigen had gezien, dat een sergeant zijn voet op de borst van den ongelukkige plaatste en hem vervolgens met zijn sa bel in den hals stak. Een drietal personen trachtte daarop den ongelukkige te ontzetten, waarvan het gevolg was, dat zij eveneens op sabelhouwen wer den getraeteerd. Deze ware toedracht der zaak, die eerst na de begrafenis van den verslagene bekend werd, heelt te Aken de grootste verbittering gewekt. R. A. SI'UWkELS. Predikbeurten. ICHAGEIV, Hervormde Gemeente Barsingerhorn en Haringbuizen. te Anna Paulowna. Doopsgezinde Gemeente Barsingerhorn c. a. Stl Zl' li r d i t I* - f goed geluimd. ,,Een oude ijsbeer sooals ik kan nog heel goed iets moois bewonderen, sonder dat daarbij een verdachte verliefd heid bij te pas komt." Hij trok aan de bel eu gaf den binnen- tredeoden leerling de geteekende brieven over en voegde er de vermaning aan toe „Houd no bij het insluiten der brieven de oogen open, zoodat er niet meer zulke aardige vergissingen voorvallen als laatst, zoodat men wel een brief van twintig regels schrijven moet, om excuses te maken 1* Vindt geniet, dat AnnaResohnitzin haar voordeel veranderd is den laatsten tijd vroeg Gerard, toen de leerling weder verdwe nen war. Gerard werd opmerkzaam en antwoordde bedachtzaam: ,Anna Rescbnitz is een prachtig meisje, ik zou geen enkele weten, die mij liever was goedhartig bescheiden, practisoh geen beter vrouw soa ik voor den Groot-Mogol van Deli wenschen maar dat zij in den laatsten tijd knapper is ge worden, kan ik niet vinden." .Jammer, dat zij zoo arm is Gerard floot sacht voor zich heen en sag zijne neef met zijn verstandige oogen vorschend aan, maar zeide echter niets. „Anderen beweren daarentegen, dat zij geld, zeer veel geld heeft." „Zoo zeide Geraid- „Wellicht is het waar." „Na oom, gij moest het dankt mg toeh weten," liet Paal sich eenigszins ongedul dig ontvallen. „Gjj zijt toch baar voogd." „Niet geheel, alleen de uitvoerder van het testament van haar grootvader." „Ah!" „Gij weet dus „Hoe het er met haar vermogen uitziet, meent ge?" Ja." dat weet ik." jaar we,Hoe staat het daarmede dan P" t L-auwkeurerard lachte. 'Mön waarde neef," zeide hij mei goed- a -T*" 8Pot, „wanneer gij nog niet be- üebt, dat de oude Gerard geen vogel den n men gjjn veeren maar uit den staart plakken kan, maar een vos, die weet, wat hij zeggen en zwijgen moet, dan hebt ge het verstand van een bevroren Eskimo." „Maar de zaak interesseert mij levendig, oom", riep Paal, „en ik geef u mijn eere woord, dat ik zwijgen zal." „Werkelijk P No, ik kan gelukkig ook zwijgen." „Weet ge, oom, dat Anna mij zeer goed lijkt f ik beb een oogje op haar en nn begrijpt ge zeker wel, dat de toestand van haar ver mogen mij zeer veel belang inboezemt." „Hm ja, dat begrijp ik. Ik wil je wel iets zeggen Ik heb den onden Del- mar vast beloofd, over het vermogen van Anna geene mededeelingen te doen, of sjj moesten geen invloed meer kannen uitoe fenen op hare verloving." „Zoo zendt ge tegen den verloofde van Anna het geheim niet langer bewaren P" „Dat zou geheel van den persoon afhan gen. Want ziet ge, mijn jongen, de ozde Del- mar was een ouderwetsch man, die bet voor onmogelijk hield, dat een joDge man het eens gegeten woord zon verbreken. De heerenwereld van dezen tijd denkt daarover evenwel anders en zoodoende zal ik wel degelyk overleggen, of ik de onthulling niet tot na de bruiloft versehuiven zal, wanneer eene eerlooze daad onmogelijk zal zijn." Gerard drukte zeer op bet booze woord- Paul kreeg een kleur en zeide onseker „Zoudt gij eenzelfde voorzichtigheid ook tegenover mg in aebt nemen P* Gerard antwoordde niet dadelijkbij zag vooruit, wat Paul zeggen zon, en ging daar om met zichzelf te rade, wat het meest in het belang van Anna zijn zon. „Voor tien en ook voor vijf jaren," be gon Gerard eindelijk, „zou ik met mijn ant woord heel gauw klaar zijn geweest. Nn evenwel heb ik beter over n leeren denkeD. Daarmede moet ge voor vandaag tevreden zjjn wanneer ge geen ernstige bedoelin gen met het meisje hebt." „Waarom zon ik bet n langer verzwij gen P" antwoordde Paal, door een onbe- Nagemaakte koffieboo- n e n. Een engelsch tijdschrift, verhaalt dat er te Keulen twee fabrieken zijn, die aan de liefhebbers een volledig stel werktnigen leveren om van een mengsel van meel van verschillende graansoorten koffieboonen te maken. Van deze boonen kan men vijf kilo maken voor denzelfden prijs ale 1 kilo echte. Geestelijke of lichamelij- ke smart. Wat is zwaarder te dragen P Deze mag hield ook eens een Shah van Perzië bezig, en hij had daarbij een an dere meening dan zijn grootvizier. De vorst hield het lichamelijke, de minister het geestelijke lijden voor sterker. Om na zijn meester een practisch voorbeeld te geven, hetwelk bewees, dat hij gelijk had, sloot de grootvizier in een hok een lam alleen op, waarvan men vooraf de pooten had gebroken, en in een Bnder hok een tweede gezond lam met een tijger, die echter aan een ketting zoo was bevestigd, dat hij het lam niet kon bereiken. Beide lammeren werden rijkelijk van voed sel voorzien. Toen men nn den volgen den morgen bij de kooien kwam, vond men, dat het lam met de gebroken pooten al zijn voedsel had opgegeten, maar dat gene, 't welk zich met den tijger in een zelfde hok bevond, niet alleen niets had gegeten, maar dat de angst het zelfs had gedood. Het geestelijk lijden bleek das het zwaarste te zijn. Een grondbezitter te Ar- genteuil, zekere Géurin, was met twee hee- ren overeen gekomen hnn zijne bezittin gen voor 200.000 frs. te verkoopen. Toen de koopers betalen zouden, opperde een hnnner een of andere kleine moeilijkheid en stelde voor de zaak den volgenden dag haar beslag te geven. Middelerwijl zonden zij eene cassette met het bedrag in bank biljetten in de kast van Géurin sluiten en de sleutels meenemen. Laatsgenoemde werd uitgenoodigd om zijn geld, een 150.000 frs. ook in de cassette te doeD. Men nam afscheid en de koopers versche nen niet meer. Géurin deed zijn brandkast openbreken en vond in de cassette alleen waardeloos papier. De handige oplichters hadden zijn bankbriefjes bij het bergen weggegoocheld. Juffrouv Lital Lisa! Gonst, Mietje, je doet me schrikken Daar zijn ze I Wie Wel allebei de heeren, die naar nw hand dingen. Ik heb ze in de spreek kamer gelaten. Beiden in dezelfde kamer J a. Ben je zot Ik zag ze zoo ineens aan de denr ko men, terwijl ik de bel aan het schuren was. Het is verschrikkelijk, sprak Lisa, be teuterd de kamer op en neer loopend, met een kleur tot achter de ooren. Wat moet er nn gebeuren MietjeAls ik eens zei, dat u er wel was, maar dat u bedroefd op uw kamer zit te huileD, omdat uw papa een groot verlies aan do Beurs heeft geleden. Lisa keek de meid met groote oogen jnflrouw, neem die, sprak Mietje wijsgeerig, dat is de ware Jozef, Lisa knikte in haar verlegenheid, lispe lend In god9 naam, doe het daa aan. Het is een jokkentje, maar die dan blijft, maar. Twee minuten later kwam de meid zeg gen, dat ze bij de boodschap allebei onmiddellijk het hazenpad hadden gekozen Rijwiel en electriciteit. Te Bsrlijn rijdt sedert eenige dagen een fiets, die door een electrischen accu mulator wordt voortbewogen. De vulling dient voor 100 kilometer, maar kan naar verzekerd wordt tot 500 kilome ter worden verhoogd, en het voertuig legt 36 kilometer per uur af, wat door een bijzondere inrichting tot de vaart van een sneltrein (ongeveer 60 kilometer) kan worden opgevoerd. Uit Milaan wordt bericht, dat de aanslagen der inkomstenbelasting in Italië dit jaar die van 1895 met 145 millioen overtreffen. Vandaar de groote on tevredenheid der bevolking. Geeuwhonger. Een gewoon mensch sou het er niet bij uithouden, als hij moest leven op het rantsoen, waarop do kleine Michaël, het groote wielerwonder in Ameriks, gesteld is. Dit staat gelijk met zijn maag aan den kapstok te hangenZiehier het menu, dat Michael iederen dag in training wordt voorgelegd 9 hectogram rundvleesch met wat brood66a gekookt ei met geroos* terd brood. Een en een halve liter vocht daags, bestaande nit sterke thee en ale van goede kwaliteitGeen of heel weinig groenten. En dan nog in staat te sijn, zooveel kracht te ontwikkelen I Enfin, op die wijs toert de sterkste mensch mogelijk wel regelrecht naar het kerkhof. Een snedig bescheid. Na lang dralen voor de halfgeopende deur stapte een boer den gang van een bank binnen; opende voorzichtig een groene tochtdeur en geloofde, dat hij zich vergiste. Doch voor de zekerheid riep hij, terwijl hij slechts het hoofd door den kier der tochtdeur stak, een daar schrij ven den klerk toe Man, wat is hier te koop De klerk hief het hoofd op en glimla chend antwoordde hij bij het zien van het onnoozele schaap Domkoppen 1" Dan gaat de negotie allevel goed, riep de boer terug want ik zie, dat er nog maar één over is. Sedert 8 dagen waait in Zuid-Frankrijk een hevige mistralin het Rhónedal is de temperatuur tot enkele graden boven nul gedaald en in de Ce- vennes sneeuwt het. De onzekerheid over het lot van Andiée brengt de geschiedenis in herinnering van een rnssisch luchtschip per, den heer Lede, die vijftig jsar gele den spoorloos in de wolken verdween. De heer Lede steeg in September 1847 uit den tuin van de kadettenschool te Wassi- li-Ostroff op tijdens een zwaren sneeuw storm. De toeschouwers konden den bal lon slechts enkele minuten met de verre kijkers volgen en zien, dat hij de richting van het Ladogameer insloeg. Twee uur na de opstijging werd de ballon door eenige visschers op het meer drijvende gevonden. Het schuitje en de ballast waren nog aan wezig, maar er ontbraken een valscherm, een paar pistolen en een mes. Later werd, op den weg tnsschen Petersburg en het Ladoga-meer nog de hoed van den lucht reiziger gevonden, maar van hem zelf ver nam men tot heden niets. A. Dat is een mooie hond! B. Ja, maai hij heeft één gebrek, hij wil niets eten of 't moet gekauwd wezen. A. En wie kauwt dat voor hem f B. O, dat doet hij zelf. Bij de schoolinspectie. Inspecteur. Maar mijnheer, hoe kunt ge het hier uithonden waarom hebt ge de vensters niet geopend, de atmosfeer is hier ten hoogste onaangenaam. Hoofdonderwijzer. Vergeef me, mijn heer de inspecteur, voor en aleer ik Ja eer had, u in dit lokaal te ontvangen, wag de atmosfeer nog zeer aangenaam. Overbodig. Student A. Wat is je ledikant vreeselijk kort 1 Student B.Dat hindert niet. Ik Hg er toch gewoonlijk - voor. Goede raad. Een ongehuwde dame, niet meer in den bloei harer jaren en nog veel minder door schoonheid of zachtzinnigheid uitmuntende, vroeg een heer, hoe zij zich van een las. tigen aanbidder zou kannen ontslaan. jWel, trouw hem was het antwoord. »De hemel beware mij, ik zon hem liever zien ophangen Trouw hem maar, zooals ik gezegd heb dan zal hij 't binnenkort ziohzel- ven wel doen I" Op Sabbath! (Voor een winkel van een uitdrager) Kom binnen en koop wat van me Deze jas laat ik je voor 6 gulden Je znlt toch geen zaken doen op Sabbath Nah, als ik je de jas geef voor 6 gulden, dan doe ik geen zaken, dan doe ik een weldaad Nogzoo erg niet! Keizer Leopold II van Oostenrijk had een mnii» kaal talentvooral in het fluitspel had hij 't ver gebracht. „Eenwig jammer", zei eens de kapelmeester, »dat Uwe Ma jesteit niet musicus geworden is." jDat is nog zoo erg niet,' gaf Leopold gemoedelijk ten antwoordyik ben met mijn tegenwoordige positie óók tevreden.' Zeer waarschijnlijk. Palmzondag Ik heb er wel hon derdmaal op gelet, dat 't op Palmzondag altijd {regent," zei mevrouw Goedbloed, en ze was 40 jaar oud. stemd gevoel van een dreigend onheil aan gegrepen. „Ik heb vanmiddag de band van Anna gevraagd en zg heeft mij bet jawoord gegeven." „Zoo, dan wensob ik n van harte gelnk," antwoordde Gerard terwijl hg zjjn neet de hand reikte. Maar zijn stem drukte nn juist geeu groote blijdschap uit. „Ik wil slechts wenschen, dat dese stap u beiden geluk aanbrengen moge, n en de arme Anna ja, vooral de arme Anna, die werkelijk een der beste mannen verdient." „Wij hebben elkander lief," verzekerde Paul. „Waarom zoodon wij dan niet ge lukkig zijn Ja, waarom zondt ge niet f" herhaalde Gerard. „Maar van liefde alleen kan de schoorsteen niet rooken. Hoe staat bet met je zaak Kunt ge daarop trouwen Ik ben namelijk de meening toegedaan, dat eea man, zoo niet geheel, dan toch grooten- deels, voor zich en zijn huisgezin zal moeten kannen zorgen, wanneer hij tronwt." „Mijn zaak werpt genoeg af, om mg en mjjne vromw een goed leven te waarborgen." „Uitstekend, dat verheugt mij baitengewoou. Gij zult bet noodig hebben." „Natuurlijk." Paal lachte zeer gedwongen. „Wat Anna mij ten huwelijk brengt zal ik voor baar laten." „Onnoodige grootmoedigheid 1" lachte Gerard. „Wat kan zi) n van beteekenis aanbrengen? Hoogstens een paar spaar- duiten van dat, wat zij bij de Delmars heeft overgehouden. Maar dat zal wel niet veel zijn, een mag zal het gemakkelijk kannen wegdragen." „Anna heeft tooh inkomsten van haar ei gen vermogen P" vroeg Paal, dien bet hoe langer hoe banger om het harte werd. „Inkomsten wel, eigen vermogen geens zins. De inkomsten gaan, van den dag af, dat zg de vrouw van den een of ander wordt, tot een zeer klein bedrag terug De kamer draaide met Paul in het rond, hg vatte met de hand den rand der tafel vast, om niet op zijn stoei neer te zinken; zonder een woord te zeggen, met zjjn mond open en wjjd geopende oogen, staarde hjj zjjc oom aan. „Ja, dat schjjnt een kleine verrassing," giDg Gerard voort, „en wanneer ik niet over tuigd was, en wanneer ik niet wist, dat het geen invloed zal nitoefenen op de liefde van Anna, en haar geluk in het huweljjk er niet minder door zal worden, zoo zon het mjj werkeljjk leed doen om n beiden. Wanneer ik u was Panl, ik zon nn bet krachtig beslait nemen, van gelukkig te willen wordeD. Te worden, zeg ik, want dat zal ook Anna gelukkig maken. Wan neer ik n was, en ik had mjj zelf om Anna warm gemaakt, denkende dat zjj veel geld had, zoo zon ik daar nooit een woord van zeggen, maar het geede meisje in het ge loof laten, dat ik haar werkelijk om haar zelf gekozen heb." ,.Ge kunt gelijk hebben, oom," verklaarde Panl terneergeslagen, ,,en er blijft mjj ook niets anders over." „Maar hoe, bjj alle goden en duivelen, zijt ge er aan gekomen, dat Anna rjjk was P" vroeg Gerard. „Men zeide het algemeen, en ik wist, dat zij elk kwartaal een groote som van n ont ving." „Dat komt nit en ik wil toegeven, dat daardoor wel een wjjzer man van de wjjs gebracht zoo zijn. Daar ik nn eenmaal wat losgelaten heb omtrent die zaak, wil ik n ook vertellen, hoe het feiteljjk met dit geld in elkander zit. Het zal u zeker interesseeren of niet P" „Zeker oom. Vertel." „AlzooDat znlt ge reeds weten, dat de moeder van Anna Reschnitz en de man van mevronw Delmar, broer en zuster waren. Anna'» grootvader, de onde Mar ris Delmar, was een Amerikaan van duit- sehe afkomt t, die van hnis nit Mörifz Delmar heette en in Amerika een groot vermogen bij een scharrelde een paar millioen wel. Later specaleerde hjj een paar maal verkeerd, zoodat het vermogen wat inkromp en het daar voor hem in Ame rika, waar tien millioen zooveel als nnl is, geen leven meer was. Met dat al had hjj nog anderhalf millioen, toen hjj weder hier kwam. Anna'a moeder hawde met een grondbezitter in Hannover, een prachtige vent, maar een doordraaier. „Die Reschnitz speelde bet klaar, om de bruidsgift zjjner vrouw er in een paar jaar door te brengenvervolgens zocht bjj zijn gelnk in Amerika en werd daar, bjj een der oploopjes, dood geslagen. Zjjne vrouw stierf spoedig daarna. De oude Delmar echter kon het met zijn zoon, die op de plaats van zijn hart slechts een geldzak bezat, niet goed over weg en ging weer naar Amerika. Daar is hij dan ook gestorven- Veel geluk beeft hij er van zjjn geld niet beleefd. Want ook den dood van zijn zoon bad hjj nog weldra te betrenren en de beide kleindochters Ellen en Alice, die hjj daarop een paar jaar tot zich nam, ajjn op ende op een paar ame- rikaansche dames geworden. In zijn testa ment nn heeft hjj mjj en zjjn vriend Rudolf Friedrichsen tot nitvoerdera van zjjn laat sten wil gemaakt. Luister nn goed toe. Zjjn vermogen bedroeg 1.600.000 Mark, waarvan hjj de helft aan zjjne dochter gaf, toen zjj dien Reschnitz huwde. Zg, of liever haar kind, had dus niets meer te vordereo. Het was das het werk van den onden man, zjjn testament zoo in te richten, dat de arme Anna niet aan de ge nade of ongenade van de bloedverwanten van haar vader afhiDg, en er aan de recht matige eisehen van ajjn beide andere klein kinderen niets te kort gedaan werd. Dat richtte hjj nn op de volgende manier in. Mevrouw Delmar en hare kinderen kregen 500000 Mark voor hare vrjje beschikking en zjj hebben daarover ook zoo vrij be schikt, dat het door de laatste crisis voor de helft naar den duivel is. Voor Anna werd in de Girobank onder mjjn toezicht 300.000 Mark vastgezet, waarvan aan haar alle kwar talen de rente werd uitbetaald, met het be ding evenwel, dat zjj bjj de DelmarB moest wonen, en eene bepaalde, zeer hooge som in de huishouding bedroeg. Zij heeft ech ter, dit weet ik bepaald zeker, meer bjj- gedokt dan zij behoefde en slechts zooveel voor zich behouden, als bare noodzakeljjk- ste nitgaven eischten. Het kapitaal van 300.000 Mark moest evenwel het eigendom der Delmars blijven en Anna verliest op den dag van haar huweljjk elke aan- Helaas! de slechten voe- gen zich meer bij de slechten dan de goe den bij de goedenwant de eersten zijn slim genoeg het voordeel van verbinding in te zieD en de laatsteD te goedhartig om de slechten van zich ai te stooten. O. P. Wie het goede zoekt en het niet vindt, moet daarom niet denkeD, dat het er met is. De philosoef zoekt een geloof, dat waar genoeg is voor het ontwakende kun» etenaar een geloof, dat mooi genoeg ie voor den droom. De vrouw treedt in ons leven als de lente in de natnur. Zoele warmte brengt zij, bloemen strooit zij, lieflijke verlangens naar een blauwen zomer geeft zij. Gezegend zij haar intrede. Wie weet, dat de natuur kan lachen, weet ook, dat zij weenen kan. De ziel wordt, evenals een vogel, blijer, naarmate zij stijgt. Liefde zullen da vleugels zijn, waarop zij zich verheft. Rondom vrijheidsboomen is 't meest gedanst door slaven, die dachten dat ze vrij waren. Vrijheid nietalles te kunnen, maar welte kunnen, wat men wil, en te willen, wat men mag. De Godsdienst-oefeningen beginnen om IO nre, des voormiddags. 17 Oct. Ds. van Kluijve. 17 Oct. Haringhuizen, rm., Ds. de Boer. Predikbeurten bij de Herv. Gemeente. Gedurende de maanden October, No vember en Decembergeen dienst op 17 October, 7 en 28 November, 12 en 26 December. Overigens telkens 's morgens te half tien. 17 Oct. Barsingerhorn. Ds. Kooiman. spraak daarop, ook wat de rente betreft. En nu ziet ge eens, wat de onden Delmar voor een onden wantrouwende kerel was. Hjj vreesde, dai bij een verloving, als de gebeele gesehiedeni» soa niikomen, de b. s. brnidegom wel een* den dag van het howeljjk zoo ver verschni» ven kon, dat er nit de rente een klein ka pitaaltje ontstond. Dat wilde hjj niet, om dat dit een onrecht tegenover de Delmarg zou zjjn geweest. Vindt ge niet, dat de onde heer in dit zaakje een groote dosis menscheukennis aan den dag heeft gelegd Paul liet de vraag, die den spijker zoo precies op den kop tikte maar onbeant woord. Zjjne lachtkasteelen waren in el kaar gevallen, wat hinderde het hem, of ook de laatste muur nog instortte. „Daarom bestemde Delmar het zoo," be richtte Gerard verder, „dat op den dag dei verloving slechts een bedrag van twee hon derd Mark maandeljjksch aan Anna zonden worden uitgekeerd, de rest eebter aan de Delraar's zon vervallen. Deze bestemming treedt nu met den dag van beden in werking. „Door Anna's huwelijk worden dns de Delmar's rijke menschen," merkte Panl bit ter op. „Heeft men n daar met bedriegelijke voor stellingen gevleid P Dat hoop ik niet." Paul moest toegeven, dat dit niet het geval was. „Waarover beklaagt ge n dan P De Del- mars bekomen nn slechte dat, wat hen van rechtswege toekomt, mijn waarde. Wie juf- fronw Alice of Ellen krjjgt, heeft reden om dankbaar te zijn" Paul was voor verder onderhoud niet ge schikt en stond op om been te gaan. Als zjjne hand in die van Gerard rastte en deze hem met een ernstige vraag in de oogen aanzag, zeide hjj „Wees onbezorgd, oom, ik zal niets doen, wat n en oom Jtfauvillon tot schande zou zjjn-" Nu stond hjj wader op straat en het scheen hem toe, als ware hjj eeD paar jaar •ader geworden, WORD* VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1897 | | pagina 6