f,:zrzij., i - -
GEMENGD NIEUWS.
IMS» J3Jld«°hii med«, d»t hm
Boa»«^*8 "ijh8id ZÜUde WeZeD'
nebïrrr.el begrijpen, dat
ander geld moest kosten. Met
HOO kon fde advocaat' eich contentee-
W n« belangen ran den preventie! gehech
te waren hif hem ia goede handen en htj
!nnr alles wel zorg dragen.
Z°Onbegrijpelijk genoeg was de vrouw
°r®g }L aan die mooie woordjes ge-
f00t ?e slaan. Zij verwijderde zich en
Wdc de f 100, welke som zij den „ad-
..»t« ter hand stelde.
„U begrijpt, vrouw', zet deze toen,
geheim moet blijven. Zij
bffifl geheel tusschen u en mij. Maandag
JJ9 man thuis en van nu af aan krijgt
b\8e0evdionw°was in haar nopjes. Zp dank
te Menheer den advocaat" en liet hem
Mocht deze of gene', zei hij ten slot
te die mij hier ziet uitkomen, vragen
wie ik ben, zeg dan maar, dat ik een
reiziger in cognac ben of iets dergelijks.'
1 De naam, dien hij opgaf, was der
vrouw ontgaanquitantie had zij meteen»
gevraagdwel scheen zij (en ook de
dienstbode) hem goed te hebben opgeno
men; beiden gaven ons althans een nog
al duidelijke persoonsbeschrijving.
Onzs overtuiging is, dat men hier met
een echten schurkenstreek te doen heeften
geen onzer lezers' zal er wel anders orer
denken.
Reeds maakten we mel-
ding vaneen ontzettend ongeluk in het
gemeentehuis van het canadeesche Londen
(Ontario), waar een deel van den vloer in
stortte op een oogenblik, dat er 2000 per
sonen aanwszig waren. Ziehier nog eeni-
ge bizonderheden. De ongelokkigen, die
door den vloer zakteD, kwamen in een
kelder terecht en velen werden onmiddel
lijk gedood. De ziekenhuizen kwamen
plaats te kort om al de slachtoffers op te
nemen. Zij behoorden tot allerlei cate-
goriën van de bevolking en er waren
verscheidene, meest bekende persoonlijkhe
den onder.
De oorzaak van het onheil moet ge-
dieën tooverde, hoe rijker en breeder deze
door de zaal rnischten. Dan eens werden
hare wangen bleek, dan weder klenrden zij
zich met het ichoone vuur der kunstenaara-
bezieling, terwijl hare groote, diepblauwe
oogen dezelfde afwisselende uitdrukking
aanwezen.
Een greofe, ademlooze stilte heersehteer
in de vaal. Ieder oor luisterde gespannen
naar dit zeldzaam sohoone spel, ieder oog
hing als geboeid aan dit verheven menschen-
kind.
Eenmaal gedurende haar spel hsd zij op
gezien, maar toen ook niet weder. Juist te
genover haar, tegen den schoorsteen geleund,
stond graaf Geza en zag haar aan.
Soheen het haar zoo, of was werkelijk
sgn gelaat aoo veranderd? De trekken had
den iich als 't ware veredeld door de uit
drukking van smart, aandoening en verruk-
Toen zij geëindigd had, heersohte minn
en lang een diepe stilte, alaof niemand de
betoovering durfde verbannen, die allen
bevangen hield. Maar toen bet eerste
woord gesproken was, weerklonk een ware
oijvalsstorm. De hoeren verdrongen zich
om haar haen en riepan haar lnide allerlei
complimenten toe, en ook de dames traden
nader en dankten haar voor het schoone ge-
n°rj z!' '18ar kad geschonken.
Gravin Helene aeide haar, dat ajj seer
was ingenomen met bet vioolspel en omdat
lieabeth daarin soozeer bedreven was,
moest van nu af dat instrument veel meer
worden beoefend dan tot nog toe, daar sg
bewa d Waf0 meer "*8 060
Andrd Palay was in verrukking gebracht,
9 was een echt kind van sgn land en Diets
*on meer indrnk op hem maken dan mu
ziek. ,Uw spel, juffrouw Werner," Beide
9 op zpn openhartige manier, ,zou de wil-
o dioren aan banden leggen, ja zelfs de
geesten in de onderwereld bedwingen."
Allen dankten haar, zij werd met lol
overladen, aleehta de zoon des hnizes bleef
verre van haar, sg zag hem op dien avond
niet weer. Kort daarop nam men afaoheid.
Go grootste helft der gasten ging naar hnis,
die veraf woonden bleven in het slot en
zochten hunne kamers op.
zocht worden in het loslaten van een balk»
die reeds lang aan het rotten geweest was
zonder dat het bemerkt werd.
Het aantal dooden is thans 22 geble
ken, gewonden zijn er meer dan 100. Van
dezeu zijn er een aantal, wier toestand
hopeloos is, zoodat het cijfer der dooden
nog wel wat hooger zal wo»den.
Z j, die in de zaal aanwezig waren, ver
klaren, dat tegen 10 uur een ontzettend
gekraak gehoord werd in de richting van
het platform, waarop de sprekers zaten.
Dit scheen voorover te buigen en het pu
bliek nam onmiddellijk de vlucht, drin
gende en worstelende om de uitgaDgen te
bereiken. Tot overmaat van ramp viel op
de menschen, die door de opening zak
ten, eea zware brandkast en een stoom-
inrichting voor de verwarming.
Het duurde twee uur, voordat alle doo
den waren weggehaald. Er is een en
quête ingesteld om de verantwoordelijkheid
te coustateeren.
Heet jij Carrara!
Een paai denhandelaar in de Rus Fran-
?ois I te Parijs heeft een stalknecht, die
Oasimir Carrara heet. Deze ongelukkige
mau ondergaat tegenwoordig een reeks
van beproevingen, die hem het leven bij
na onduldbaar maken. Overal waar hij
heen gaat en waar hij verplicht is zijn
naam te noemen, roept men hem na, dat
hij de broeder van den moordenaar van
den deurwaarder Lamare is. ffHeet jij
Carrara wacht dan eena even vriend 1" en de
afstraffing begint.
Voor een paar dagen werd hij door
zijn patroon gezonden Daar Ëü-Meudon,
waar hij het ongeluk had, om ziju naam
te noemen. Dadelijk is hij het voorwerp
van belangstelling en weldra veispreidt
zich het geiucht, dat de broeder van den
moordenaar zich te Bas-Meudon bevindt.
Er ontstaat een volksverzameling. Het
helpt den ongelukkige niet, of hij al ver
klaart, dat hij noch de broer, noch zelfs
een bloedverwant van den moordenaar is,
men gelooft hem eenvoudig niet. „Maak
ons wat wijs," roept meD hem toe,
je gelijkt sprekend op hem 1' 't geen
tronwens niet zoo is. En voor de zoo-
veelste maal hoort de ongelukkige man
de woorden: „Heel jij Carrara! Wacht
dan een eens even, vriend 1" woorden, die
altijd onmiddellijk gevolgd worden door
vuistslagen, neerkomend op zijn hoofd.
Casimir Carrara is ook te Bas-Meudon
aan zijn vervolgers ontsnaptmaar gelijk
men zich voor kan stellen, deze behan
deling, welke zich dagelijks soms meerma-
HOOFDSTUK VII.
Het was laat, toen Elisabeth op hare
kamer kwam zij gevoelde trots dat geen
slaap. Het lang ontbeerde genot van het
spel had baar opgewekt. Daarenboven was
het een zeer schoone nacht. De maan stond
groot en vol aan den hemel en wierp scha
duwen in hare kamer. Zg trad aan het
venster en zag naar buiten en vouwde in
stomme aanbidding de handen. Hoeveel
milder, en toch in volle grootheid en majes
teit, verscheen haar nu de geweldige natuur
in het zachte tooverlicht der maan.
Die sneeuwbergen, dan eens in grillige
vormen, dan weder als kegels opeengestapeld,
een reusachtige wal tegeD het grauw-blauwe
firmament, omfloerst door den zilveren slnier
der maande boomen in het wond overgoten
door een bleek sehjjnsel en, in plaats van
met bladeren bezaaid, met flikkerende sterren
op de besneeuwde takken selfs bet oude slot
scheen verjongd.
Elisabeth wist niet, hoe lang zjj daar ge
staan had, toen plotseling de tonen van
een viool de sprookjesachtige stilte verbraken.
Toon aan toon werd gehoord en duidelijk en
helder weerklonk een melodie. Dat kon
slechts ait de kamers van den graai komen.
Zg lagen een verdieping lager,bijna vlak onder
dè hare. Graaf Palsy had haar verteld, dat
deze van tijd tot tijd hartstochtelijk gaarne
speelde. Had baar spel op dezen avond den
last btj hem opgewekt
Elisabeth luisterde, het waren merkwaar
dige melodieën, die in de stilte van den nacht
weerklonken. Een vreemde geest sprak
daaruit, die onwillekeurig aandeed. Waren
die plotselinge overgangen van hoog genot
tot het diepste leed eigenaardigheden, die de
nationale liederen der Hongaren kenmerkten,
of waren het fantasieën van den jongen man,
die, even wild en tengelloos als zyn gansohe
wezen, aan zgn ziel ontvloeiden F En toch,
welk een diepte van gevoel, welk een adel
van ziel lag er in de weeke gedeeltenKon
zoo de man met de ruwe zeden deuken F
Zg luisterde langplotseling brak bet
spel met een sohrille dissonant af en stilte
heersohte weder rondom.
WORDT VERVOLGD.
len herhaalt, brengt hem bijna tot wan
hoop. Hij heeft zich dan ook tot de poli
tie gewend om bescherming, welke hem
is toegezegd, terwijl verschillende personen,
die hem mishandeld hebben, zullen wor
den vervolgd.
Lekkernijen der Groen-
landers.
Eene der meest gezochte lekkernijen
der Groenlanders is de hnid eener bepaal
de walvischsoort, die zij rmatak* noemen.
Dr. Nansen zegt, dat de Groenlandera voor
de ontdekking van deze hemclscbe spijs
niet genoeg kunnen worden geprezen en dat
hem te midden der beschaving nu nog
het water in den mond kan komen, als
hij aan den heerlijken noten- en oester-
smaak van dit gerecht denkt. De berei
ding er van is zeer eenvoudig, daar men
het eenvoudig rauw gebruikt, en de toe
spijs is natuurlijk traan. Het laat zich
even gemakkelijk kauwen als caoutehouk,
maar dit, zegt Dr. Nansen, verlengt en
verhoogt het genot.
Van plantenvoedsel worden de bewoners
der poolstreken slechts zeer schaars voor
zien, maar de Groenlanders trachten zich
dit tenminste langs een omweg te ver
schaffen. Zoo dikwijls de groenlandsche
jager een rendier velt, zal hij, wat hij er
ook van moge achterlaten, toch nooit
verzuimen, de maag van het dier mede te
nemen. Met zulk een rendieren maag dwe
pen de groenlaudsche dames en geen won
der, want zij bevat eeD ^rige sorteering
der fijnste grassen ev mossen, die, in ver-
eeüiging met het maagsap, dat door de
ontbinding zekere gisting ondergaan en
eeu pikanten znurachtigen smaak verkre
gen heeft, eene zeldzame salade uitmaakt,
die den smaak dezer dames bijzonder
streelt. Ook Dr. Nansen was niet weinig
op dit kostje gesteld, dat hij bij dikke
zure melk vergelijktmaar hij is er niet
zoo uitbundig over als over het onverge
lijkbaar ma tak'.
De ketter Kowalef, de man,
die in Ternofka op hun bede meer dan
twintig menschen levend ingemetseld
heeft, in de meeniDg, daarmee een Gode
welgevallig werk te verrichten, is volgens
vonnis van de Synode naar Siberië gezon
den, waar hij in een klooster een onder
komen vinden zal.
Bekend is het verhaal
van den spaanschen koning, die uit vrees
iets tegen de etiquette te doen, zijn stoel
niet zelf van de kachel verwijderen wilde,
toen hij geLeel alleen in een vertrek was
en zich daardoor deerlijk brandde.
Thans gebenrde er iets aan het spaan-
sche hof, dat, hoewel veel miDder erg,
daar toch aan herinnert en wel bij gele
genheid van de ontvangst van den nieuwen
franschec gezant, den heer Pfltenotre, het
geen met den gewonen omhaal van ceremo
niën geschiedde.
De etiquette schrijft o. s. voor, dat de
gezant, door den minister van bnitenland-
sche zaken voorgesteld en binnengeleid,
de trappen van den troon opgaat, de koningin
zijn geloofsbrieven overhandigt, dat H. M.
in antwoord daarop een begroetingsrede
voorleest en dat de minister van buiten-
landsche zaken daarna de geloofsbrieven
uit de hand van de koningin aanneemt en
den gezant terug geleidt.
Nu had bij de ontvangst van den heer
Patenotre alles behoorlijk plaats gehad, al
leen vergal de minister, de heer Gnllon,
de geloofsbrieven van de Koningin aan te
nemeD en verwijderde hij zich reeds met
den gezant, terwijl H. M. radeloos met
het document in de handen bleef staaD.
De geheele hofstoet bleef onbeweeglijk,
niemand durfde de etiquette schenden door
te doen, wat des ministers was en H. M.
te bevrijden.
Ook zij zelve durfde het stok niet neer
leggen of het iemand anders geven, uit
vrees iets te doen, wat niet mocht. Er
heerschte langen tijd pijnlijke stilte, tot
dat een der andere gezanten zich verman
de, den minister in den gang achterna liep
en hem op zijn verzuim wees. Deze keerde
meer dood dan levend terug en vervolde
eindelijk zijn plicht 1 leL
E en blinde als moordenaar.
Te CobbegheiD, op eenigen afstand van
Brussel, is een moord gepleegd, die in de
omgeving vooral een buitengewone ontroe
ring verwekt, omdat hij gepleegd is door
een blinde, een rijken landbouwer, Pierre
Crabbe, op zijn zwager Hubert Knop
Knop was getroawd met een zaster van
Crebbe, Eenige jaren geleden kregen de
beide zwagers over het verdoelen van een
erfenis ongenoegen, 't welk in den loop
der jaren oversloeg tot wederkeerigen haat.
En daar Kuop zich overgaf aan den
drank, verliet zijn vronw hem, om bij
haar broeder te gaan inwonen. Weldra
had Knop zijn geheele bezitting in drank
omgezet en was hij genoodzaakt, als dag-
looner bij een anderen heer in dienst te
gaan.
Op een goeden avond verklaarde hij
zijn werkgever, dat hg zich naar het hnis
▼in Crabbe wilde begeven. Ofschoon
deze het hem ontried, ging hij toch.
Wat er binnenshuis tnsscheo de zwagers
eigenlijk is voorgevallen ligt in 't duister,
maar nog denzelfden avond meldde Ciabbe
zich bij de justitie b&d, om te verklaren,
dat hij zijn zwager vermoord had. Het
lijk van den ongelukkige werd dan ook
in den stal gevonden. Hoewel de blinde
beweerde, den moord alleen te hebben
gepleegd, werd toch ook zijn zuster ais
verdacht van medeplichtigheid in hechte
nis genomen.
In de disciplinaire zaak
tegen den duitschen commissaris van politie
von Tausch heeft de rechtbank uitgemaakt,
dat de beschuldigde de plichten, die zijn
ambt hem oplegde, verzuimd en verder
door zijn gedrag buiten zijn ambt zich
de achting, het aanzien en het vertrou
wen, welke zijn beroep vereischten, onwaar
dig betoond had. Daarom dient von
Tausch uit zijn ambt ontslagen te wor
den, zegt het vonnis, maar met be
noeming tot een ander ambt van gelijken
rang I Alleen komen de kosten vso ver
huizing naar de stad zijner nieuwe be
trekking en de kosten ran het geding te
zijnen laste.
Een eigenaardige recht
zaak werd onlangs in een duitsch stadje
behandeld. Een koopman had zijn zoontje
tijdelijk van de school genomen, omdat
het schoolbezoek volgens hem met levens
gevaar gepaard ging. Daar in Duitschland
leerplicht is, werd den koopman boete op
gelegd. Hij bracht echter de zaak voor
het gerecht. Door een getuige h décharge,
eeu deskundige, liet hij aantoonen, dat
men bij den bouw der school voor onge
veer tien jaren geen kalk had gebruikt,
maar modder, vermengd met zand. Hij
achtte het schoolbezoek voor de kinderen,
nu er nog een verdieping bovenop werd
gebonwd, daarom levensgevaarlijk.
Een van stadswege ingesteld onderzoek
bevestigde dit en door het aanbrengen van
ijzeren pijlers was men aan het en vel te-
gtmoet gekomen.
De rechtbank stelde den man er nn
niet alleen vrij van, om de boete te betalen,
maar sprak mede als haar oordeel uit, dat
ook de tegenwoordige toestand, waarin de
school zich bevond, nog levensgevaarlijk
was voor de kleinen.
Het zal voor velen een
nieuwtje zijn, dat dames van de heele en
halve wereld te Parijs tegenwoordig kleine
levende schildpadjes dragen. De
ongelukkige dieren zijn aan een gouden
kettinkje bevestigd en met een gouden,
met edelsteentjes bezet netje overdekt. Ze
kruipen betrekkelijk vergenoegd over de
schouders, borst en hals der draagsters.
Men hekelt deze walgelijke mode reeds, die
ook nog dit nadeel heeft, dat de beestjes
een goede spijsvertering hebben en zich
niet geneeren. Men begint dit evenwel
al aardig te vinden. De vereeniging tot
bescherming van dieren bemoeit er ïich
mee, maar zal vermoedelijk weinig succes
hebben.
Zwarte hnid.
Twee amerikaansche geleerden, de heeren
Abel en Davis, hebben de uitkomsten
openbaar gemaakt van hun onderzoek
naar de reden, waarom de negers donker
gekleurd zijn. Uit de huid en de haren
van negers hebben zij een kleurstof ge
haald, die in weinige stoffen oplosbaar is.
De pigment-korreltjes bestaan uit kleur-
looze grondstoffen, een verfstof en een aantal
anorganische bestanddeelen, ook een wei
nig ijzer. De ontdekkers gelooveD, dat de
kleurstof uit de sappen der huid ont
staat, niet uit da roode bloedlichaampjes,
zij hebben voor het geheele gewicht, dat
een neger aan die verfstof bij zich draagt,
slechts 1 gram gevonden. Die kleurstof
houdeD zij voor dezefde, die ia de ha
ren der blanken voorkomt, zoodat tusschen
dezen en de negers slechts een verschil
in hoeveelheid bestaat.
De populairste man in
Londen in de week van Kerstmist-Nieuw-
jaar is ontegenzeggelijk lord Alfred de
Rothschild. Al de koetsiers en conducteurs
van huurrijtuigen en trams dragen ran
Kerstmis tot Nieuwjaar een strikje in de
klenren van den Btal-Rothschildgeel en
blauw.
Deze populariteit dankt hij in de eerste
plaats daaraan, dat hij een groot liefheb
ber van paarden ishij bestuurt zelf zijn
paarden door de straten van Londen en
alle koetsiers kennen en groeten hem als
hij hen passeert. Maar de eigenlijke oor
zaak van deze popnlariteit is gelegen in de
origineele wijze, waarop bij zijn sympathie
betuigt aan de beambten der rijtuigmaat
schappijen en trams.
Elk jaar met Kerstmis ontvangen alle
koetsiers en conducteurs van hem een fa
zant of kalkoen. En hoeveel heeft hij daar
voor noodig, denkt men F Zes duizend. Als
wij den prijs van een fazant of kalkoeD ge
middeld op f 4 rekenen, dan kost deze aar
digheid den baron ongeveer f 25.000.
TeParijs is een gauwdief
gesnapt, die zijn werk op de volgende
wjjze verrichtte. Hij kwam zeer haastig en
met een drnk air een vollen kapperswin
kel binnen, waar hij een pakje, dat hij in
de hand droeg, neerlegde op een blad,
waarop de klanten hnn nieuwjaarsfooien
plegen Deer te leggen. Ziende, dat hij niet
dadelijk geholpen kon worden, ijlde de
man dan weer weg, zeggende, dat hij geen
tijd bad om te wachten, en nam het pak
je mee. Maar dit was van onderen dik
met lijm bestreken, en zoo bleven er al
licht eeD paar zilverlingen aan hangen.
Toen de lijm echter niet vasthoudend ge
noeg bleek en er een paar mnntstnkken
op de grond vieleD, ontdekte meD de list.
De manier is haast te vernuftig voor zoo
kleine winst en zoo groote straf.
De vrouw van een hout-
handelaar te Essek in Slavonië had de
echtelijke woning verlaten. Haar echtge
noot, vernomen hebbende dat zij den trein
naar Pees in Hongarije genomen hsd, te-
legrapheerde aan den prefect van politie
aldaar*Neem mijn vronw gevangen,
die per sneltrein te Pees aankomt. Signa
lement gewicht 83 kilo (jnist gewicht.)
De prefect zat et wel wat mede, toen
hij, den tiein opwachtende, ontdekte, dat
het meerendeel der reizigsters tamelijk gezet
was.
Hij nam een kloek besluit, liet ze allen
op de weegschaal gaan en zie», eene slechts
woog precies 83 kilo en het was de on
trouwe echtgenoote.
Ook een Kerstviering.
Een Amerikaan, James Clements, die se
dert eenigen tijd uit Klondike terugge
keerd is, nadat hij daar een aanzienlijk
vermogen had verworveD, plantte bij ge
legenheid van het Kerstfeest in zijn wo
ning te New-York een Kerstboom op een
manier, die niet alledsagsch kan heeten.
De stam van den boom stond in een
grooten hoop goudstukken van 20 dollars
terwijl de takken volgehangen waren met'
gouden loovertjes. Het geheel vertegen
woordigde een groote waarde.
Ongeveer een jaar geleden was Clements
nog een arme remmer, in dienst van den
South-Pacific-Spoorweg.
TeColon (Argentinië) heeft
een hevige storm gewoed. De Chagris
zwol onrustbarend en een aantal menschen
werden door den stroom meegevoerd en
zijn verdronken. De steigers voor de
schepen zijn weggeslagen, verscheidene
huizen zijn ingestort, vele schepen, die
voor anker lagen, zijn voor de veiligheid in
zee gestoken.
V olgens nadere berichten,
door de Kölnische Volkszeitung uit Sjan-
toeng ontvangen over den moord op de
katholieke zendelingen Nies en Henle
die aanleiding gegeven heeft tot de tegen
woordige verwikkelingen tnsschen China
en Duitschland zijn de twee mannen
in hun slaap overvallen door een gewa
pende bende van twintig of dertig man,
in den nacht van 1 November. Nies en Henle
sliepen in een pas gebouwd huiseen ander
zendeling, pater Stenz, sliep in een zijkamer
tje van dezelfde woning. De bende drong
door den tnin het venster binnen, en
sloeg alles kort en kleio, terwijl Henle en
Nies binnen eenige minuten stervend op
den grond lagen, met steken en houwen
bedekt. Naar Stenz den langhaard" werd
nog gezocht, maar de moordenaars vonden
hem niet. Toen zij weg waren kwam Stenz
uit zjjn schuilhoek, nog juist bijtijds om
Henle het sacrament der stervenden toe te
dienen. Nies was al dood.
