INGEZONDEN.
Wieringen.
Wieringen.
Wieringen.
J. 1. vrijdagavond ten 7 ure hield onze
plaatselijke nutsvereeniging „Eensgezind
heid* haar laatste bijeenkomst. De heer
Bs. Smidts opende de bijeenkomst, en of
schoon er velen ziek waren, was er toch nog
een talrijk publiek opgekomen.
II. de verbintenis te dezen opzichte
tegenover het Rijk te doen ingaan op
den dag van het in werking treden eener
wet, waarbij, met uitbreiding en aanvul
ling voor zoover noodig van het Kort.
Besluit van 26 Mei 1876 (Stbl. no.
109), alle werken voor het verdedigen
van de Noordzeekust tusschen de Hel-
dersche zeewering en de Hondsbcssche zee
wering ten laste van het Rijk zullen zijn
gebracht
III. Gedeputeerde Staten op te dragen
de noodige voorstellen in te dienen, ten
einde de onmiddellijk belanghebbende
gronden, voor zoover dit billijk en moge
lijk zal blijken, te belasten met een deel
der sub 1 bedoelde bedragen.
Aan den Heer G. Wonder
te Hoorn.
W. Bax Jr.
Kolhorn, 14 Maart 1898.
PLAATSELIJK NIEUWS.
GEMENGD NIEUWS.
Gearresteerd.
De gemeente-ontvanger te BAARN, bij
wien de zoo geheimzinnige diefstal plaats
had en die door den gemeentersad wegpns
te kort in kas ran f 16.357.6S1/, en
wegens onordelijkheid in beheer in ziju
betrekking geschorst was, is zaterdagavond
gearresteerd en gevankelijk naar Utrecht
vervoerd.
De 1 e e r 1 i n g F. 1. de Mazure
is van station Anna Paulowna over
geplaatst naar station Krommenie,
Wegens gunstig afgelegd examen in de
telegraphie op het maximum tractement.
Den jongeling Wisseleer Jee van de „Kooi"
is toegestaan, in plaats van de Mazure
zich aan station A. P. in de telegraphie te
bekwamen.
Vanwege de atd. Wieringen der Holl.
Maatschappij van Landbouw, is alhier ter
dekking beschikbaar gesteld de bekroonde
hengst „Simon*, oldenburgsch ras, van
den heer A. A. van den Berg van Haar
lem. Standplaats in den Polder Waard-
nieuwland bij den heer G. Hartog Jzn.
Naar wij vernemen heeft de Zangver-
eeniging „Excelsior" te den Oever alhier
j. 1. zaterdagavond in het locaal van Mej.
de Wed. Jn. Kaanhaar eerste uitvoering
gegeven. Hierbij werden ook twee too-
neelstnkjes ten beste gegeven. Alles is
naar wensch gegaan en buitengewoon goed
afgeloopen. A. s. zaterdag treed „Excelsior*
weder op ten hnize van M. 3. lijsen.
De muziekvereeniging „Harmonie" liet
ten eerste haar welluidende tonen hooren.
Hierna volgden verschillende sprekers, als
de heer P. Asjes, met de „Vrijage
van een Groninger kotkapitein,de heer
Smidts met een verhaal uit de Nieuwe
Gids. De heer R ij k e b o e r gaf ton
beste „De schipbreuk', de heer Bax twee
stukjes, getiteld„De boterham en de
Goudzoekers" en „Verkeerd opgevat' en
tot slot de heer Bruul twee stukjes, ge
titeld „Haai kleinzoon' en „Dito.*
De pauze werd door muziek aan
gevuld. Na afloop dankte de foorzitter
de verschillende sprekers en ook „Harmo
nie," voor hetgeen heden avond ten beste
was gegeven. Een gezellig bal besloot deze
bijeenkomst.
Een vrouwelijke stations-
chef.
Vermoedelijk zal aan het te openen sta
tion SOESTDIJK als stationschef worden
geplaatst mevr. de wed. Rutèl, wier echt
genoot een zelfde betrekking bekleedde te
Putten.
Mevr. Rutèl, vroeger diacones te
's-Gravenhage, nam deel aan den fransch-
duitschen oorlog bij de »Roode Kruis"-
afdeeling in het duitsche leger. Zij werd
daarvoor door den duitschen keizer met
de orde van het IJzeren Kruis begiftigd.
Provinciale Staten van
Noord-Hólland.
De Staten kwamen gisterochtend te
half 12 bijeen ter behandeling van een
voorstel van Ged. Staten om te besluiten
I. de provincie Noord-Holland te ver
binden om in de kosten van aanleg en
onderhoud der door het Rijk noodig ge
achte en uitgevoerde wei ken ter verdedi
ging van het deel der Noordzeekust tus-
schen den 800en Meter bezuiden strand-
paal IX tot aan den dGOen Meter bezuiden
strandpaal XVII, behalve jaarlijks een
vasfe som van f 2500, twee derde gedeel
ten van hetgeen boven dat bedrig wordt
uitgegeven, bij te dragen
Op voorstel van mr. Mouthaan zal dit
voorstel eerst in de Bfdeelingen worden
onderzocht.
De nieuw benoemde leden Van Hall en
Rapp hebben zitting genomen.
De voorzitter bracht een woord van
dank voor het vele, wat mr. Rotgers van
Rozenburg, benoemd lid der Eerste Ka
mer, voor de provincie heeft gedaan en
wjjdde een diep gevoeld woord van hulde
aan de nagedachtenis van wijlen den heer
Cordes.
Bij de behandeling der
begrooting van oorlog in de Tweede Ka
mer verzocht de heer D. de Klerk den
Minister, de loonen der werklieden aan de
constructie-werkplaatsen voortaan om de
6 dagen te doen uitbetalen, in plaats van
om de 10 dagen, zooals nu geschiedt;
voorts den werktijd zoo te regelen, dat
aan de werklieden ook voor de erkende
christelijke feestdagen zou worden uitbe
taald.
Volgens de H, R. C. moet de Minister
besloten hebben, aan dit verzoek te vol-
doen.
Leerplicht.
Door den minister van binnenlandsche
zaken ia thans bij de Tweede Kamer in
gediend een wetsontwerp, houdende wette
lijke bepalingen tot regeling van den leer
plicht.
Artikel 1 van het ontwerp houdt in het
beginsel, dat ouders, voogden en verzorgers
verplicht zijn de, bij hen of in de inrich
ting onder hun beheer inwonende kinde
ren van zes tot dertien jaar, geregeld eene
lagere school te doen bezoeken.
Niet geplaatste ingezonden stuleleen
worden nimmer teruggegeven
Geachte üeer
Vergun mij met een enkel woord te
antwoorden op uw aan mij gericht schrij
ven in de Schager Courant van 13 Maait.
Vóór alles wil ik u zeggen, Jat dit mij
zeer heeft verblijd. Gij maakt mij duide
lijk, dat ik op een onjuist en onvolledig
verslag heb gebouwd en gij noemt mijne
handelwijze onvoorzichtig.
Ik erken volgaarnegij hebt hierin ge
lijk. Maar wees nu zoo goed en zie hst
bewuste extranummer der 8. Courant van
3 Maart etns even in. Het bevat in meer
dan zeven kolommen druks een uitvoerig
verslag der vergadering te Midden-Beem-
ster. Bovenaan leest ge al dadelijk deze
woorden „Op den uitgeschreven tijdjopent
de voorz., de heer G. Wonder, de vergadering
en spreekt de aanwezigen als volgt aan
„Mijne heeren enz. Hier scheen mij nwe
toespraak vrij wel woordelijk te volgen.
Is het nu wel zoo erg ongepast en onvoorzich
tig, is het niet veeleer heel begrijpelijk, dat
ik vertrouwde op de nauwkeurigheid van een
ijverig verslaggever en alzoo ging bouwen
op diens verslag Heb ik eoo overhaastig
gehandeld? Indien mijn gevoel, (d. i. in
dit gevalmijn godsdienstig gevoel) heeft
meegesproken, goed 1 maar mijn verstand
sprak waarlijk niet minder mee. In vol
komen kalmte heb ik zelfs op zondag 6
Maart mijne gemeen'e, die ik des mor
gens mocht toespreken, op uwe woorden
gewezen, zij bet heel even. Het kwam zoo
toevallig te pas. Maar die mij toen hoor
den, zijn nu gelukkig beter ingelicht.
Zoo is het dan duidelijk geworden, dat
ik, volgend een minder juist verslag, u
andere woorden heb doen zeggen, dan gij
werkelijk hebt gesproken. Mijn oordeel,
(zoo het een oordeel was I) over u en uwe
medeleden wordt aldus vanzelf gewijzigd.
En daarom, iadien soms iemand zich aan
mijn kort woord van protest moge hebben
gestooten, dat hij dan nu hier de betui
ging leze van mijn spijt. Trouwens, het is
mijne bedoeling geenszins geweest om aan
u of aan een ander onaangenaam te zijn.
Ook was mijn „aanval* niet „kras*. Yoor
het „bid en werk', dat schijnbaar werd
verworpen, heb ik het enkel opgenomen,
omdat ik meende dat zulks plichtmatig
was. Welnu, dit te hebben gedaan, be
rouwt mij nog altijd niet. Want mijne
woorden hebben dan toch dit bewerkt,
dat veler ergernis (immers ik stond lang
niet alleen) geheel en al of grootendeels
is weggenomen, dat de vergadering de
blaam van een betreurenswaardig ongeloof
niet heeft verdiend en bovenal dat gij, die
haar voorzitter zijt, van het „bid en werk*
de zegeningen niet veracht. Zie, hierin
verheug ik mij.
Geachte heer, wij staan niet zoover van
elkander als ik vóór enkele dagen nog
dacht. Ik wensch u toe, dat ge nog vaak
eene vergadering moogt leiden van de
Yereeniging tot Ontwikkeling van den
Landbouw in H. N., en ookdat gij nog
eens krachtig de begeerte in u moogt voe
len om uwe medeleden naar aanleiding
van het bedoelde (ook door u niet gemin
acht) devies toe te spreken, maar dan
meer beslist, dan gij het op 2 Maait '98
hebt gedaan. Bijvoorbeeld als volgt, in
dien ik het nu eens heel viijpostig mag
zeggen: -
„BroedersDe tijd is zoo ernstig, de
nood is zoo groot. Dat die nood ons lee-
re bidden en werken. Want als minder
wordt het geloof, dan wordt minder de
moed. En met den moed is alles verlo
ren. Werkt dan en bidt!'
Wees gegroet van uw dienstv. en toegen.
Schagen, 16 Maart 1898.
Onze Gymnastiek- en Schermvereeni-
ging LyCUrgUS hield den 18 in
Céiès hare jaarlijksche uitvoering. Wij ge-
looven, dat de vereeniging èn wat hare
weikzaamheden, èn wat de opkomst van
het publiek betreft, wel eens in een betere
conditie heeft verkeerd. Dat enkele oefe
ningen niet van stapel liepen, rooals wij
dat van Lycurgus gewoon zijn, was voor
een groot deel te w^ten aan de ongesteld
heid van den directeur. Hoewel de eerste
voorwerker, de heer K. Roggeveenzich op
waardeerende wijze van zijn taak kweet,
was de leiding en het commando voor ve
len ongewoon, zoodat vergissingen niet uit
konden blijven. Daaraan willen wij dan
ook de fouten toeschrijven in de staafoefe-
ningen en in viije oefeningen. Afgescheiden
hiervan maakte de serie sta afoe leningen door
gt halte en samenstelling een gunstigen in-
diuk. Onder de leden van Lycurgus be
vinden zich vele jongeren, die door stand
en houding een flinien iudiuk maken. De
oefeningen aan de barren werden vrij slor
dig uitgevoerd en bleken bjj velen boten
hunne krachten te gaaD. Interessant wa
ren de bewegingen am de ringen. Da uit
stekend geoefende keurbende wedijverde
met haren voorwerker in keur van flinke,
krachtige, samengestelde oefeningen. Wjj
meenen, dat de aanhoudende bijvalsbetui
gingen hier goed op hare plaats waren.
De groepen werden op hoogst verdien
stelijke wijze uitgevoerd. Samenstelling en
uitvoering lieten weinig te wenschen over.
Mèt de oefeningen aan de ringen vorm
den zij het glanspunt van den avond. Een
aardige apothéose, bestaande uit een pira
mide met twee flankgroepen, omgeven door
velschillende uitvalsetauden, vormde het
laatste Ne. van het programma.
Bij de opening door den voorz., den
hetr L. Roggeveenwerd eene wijziging in
de volgorde der nos. aangekondigd wegens
afwezigheid van nog enkele leden. Wij
meenen, dat Btiptheid en orde tot de hoofd
deugden van den turner behoareo, een
weinig meer behartiging daarvan ware
zeker wel aan te bevelen. Ook trof het
ons, dat er van de beste leden ontbraken,
zonder dat daarvoor gegronde redenen be
stonden. Werkeljjk,de zeer verdienstelijke
directeur en zijne alleszins ijverige voor
werkers verdienen van de zijde eeniger
leden meer tegemoetkoming en medewer
king. Moge het een andei maal beter zijn.
De besturen en directe u-
ren onzer vereenigingen op musicaal ge
bied hebben maandagavond j. J. vergaderd
in het locaal van den heer W. Roggeveen.
Besloten is, gezamenlijk een toonwerk uit
te voeren op de marktplaats, onder leiding
van den heer L. A. Schouten en met be
geleiding der Harmonie. Deze voornemens
zullen evenwel in de verschillende veree
nigingen aan de goedkeuring der algemeene
vergaderingen worden onderworpen.
Op het concert, te geven
door Schagen's Harmoniekapel,
(onder directie van den heer L. A. Schou
ten,) op zondag 20 Maart 1898, des
avonds half acht, in de zaal van den heer
D. van Iwuiverzal het volgende pro
gramma worden uitgevoerd
1. The Strand, Marsch, Ivan Tchakoff;
2. Concert Ouverture, (Es Majeui), F.
Hoffmann 3. a. Rèrerie, E. Martron b.
Alba mblad, C. v. d. Linden; 4. Grande
Fantaisie de '1 opéraLa Eille du Regi
ment, G. Donizetti5. The Washington
Post, Marsch, M. Sousa6. Twee Oud-
NederlandBche Liederena. Bergen op
Zoom, (1626), A. Valeiiusb. Strijdzang
der Geuzen, (1570), A. Valerius7.
„Schneewittchen", Concert Mazurka, E.
Strauss; 8. „Aus Oesterreich Bergen",
Tongenalde im Walzertorm, A .Jungmann.
De Schager Rederijkerska
mer gaf den 13den eene buitengewone
uitvoering in het lokaal van den heer
Slikker te O u d e s 1 u i s. Opgevoerd
werden: Arthur en de Erfoom,
De flink bezette zaal volgde met aan
dacht den gang der stukken en gaf meer
malen hare ingenomenheid door applaus
te kenneD. Wel waren ook thans nog op
het spel, vooral iu Arthur, wel aanmerkin
gen te maken, doch de totaal-indruk
mag gunstig genoemd worden.
Indien de Kamer het „docendo disci-
mus" blijft betrachten, is haar toekomst
verzekerd.
-— Anna Benijs, leerlinge aan
de openbare lagere school alhier, heeft met
goed gevolg examen afgelegd voor de
Normaalschool te Alkmaar.
Zaterdag j. 1. vergaderde
in haar gewone locaal onze bloeiende so
ciëteit: „De Yereeniging".
Uit de rekening des penningmeesters
bleek, dat bij eene ontvangst van meer
dan f 140.en eene uitgraf van f 95.
het beschikbaar saldo nog ruim f 45.
bedraagt. Tot bestuursleden werden her
kozen de heeren G. Muijs en M. Visser,
gekozen in de plaats van den heer Hei
ligers, die als zoodanig had bedankt, de
heer J. Schenk.
Kolonel Picquart.
Naar aanleiding ran den beleedigenden
brief van majoor Esteihazy heeft kolonel
Picquart tot een redacteur van de Temps
«egd„Ik ben verheven boven de belte-
digingen en bedreigingen van mijnheer
Esterhazy. Den dag, waarop de geheele
waarheid bekend zal zijn, zal men ze naar
de waarde kunnen schatten. En dtze dag
is dichter bij dan men denkt, dat verze
ker ik u>
Een weldoener.
Een zeer merkwaardig man is de vori
ge week te Bristol overleden, de evange
list en philanthroop George M üller. Hij
was in 1805 bij Halberstadt geboren, en
na een vrij stormachtige jeugd, op een
zwitsersche reis, waar hij een bidstonde
bijwoonde, in 1826 evangelist gewoiden.
Drie jaar later vertrok hij naar Londen,
waar hij voor de iulandsche zending op
trad en vestigde zich later in Bristol, in
welke stad hij in 1835 een weeshuis
stichtte. De gelden voor dat doel en
voor de verspreiding van bijbels en trac-
taatjes, wist bij bijeen te krijgen geheel
uit vrijwillige bijdragen, waarop hij als
zeker rekende en die, hoe laag de kas
ook daalde, toch steeds hem toevloeiden.
In 1895 toen hij 90 jaar ond werd
verklaarde hij in de 60 voorafgaande jaren
enkel „door bidden en gelooven* te va
men 1.373.348 65 21/, d. (hij hield
van alles getiouw boek) te hebben ont
vangen. Daarvoor had hij o. s. zijn
weeshuis ondeihoudeD, honderdduizenden
bijbels en stichtelijke blaadjes verspreid
en 120,000 kinderen onderwijs laten ge
ven. Yan 1875—1883 maakte hij reizen
door Europa en bezocht tevens Noord—
Amerika en Klein-Azië en Syrië overal
preekende voor het goede doei. In die
jaren trad hij 2400 maal op en legde hij
69.000 mylen af. In 1892 —86 jaar oud
bezocht hij nogmaals het Vasteland.
Hij was een zeer eenvoudig eu kalm man,
die steeds het grootste deel van zijn ei
gen inkomen aan zijns stichtingen schonk
en door zijn persoonlijk optreden en on
verstoorbaar vertrouwen steeds de midde
len voor deze wist te verkrijgen. Tot
ziju 90ste jaar preekte hij eiken zondag
tweemalen, en dan nog vaak op andere
dagen.
De engelsche bladen wijden lange arti
kelen aan dezen weldoener, wiens arbeid
zal worden voortgezet door James Wright,
die met zijn eenige dochter gehuwd is.
E eu onderzeese h vaartuig,
dat nu eens niet voor vernielingsdoelein
den bestemd is, maar als een hulpmiddel
moet dienen voor het ophalen van voor
werpen uit gezonken vaartuigen, wordt iu
de jongste aflevering van het „Album der
Natuui" besproken. Wanneer zulke voor
werpen op een giocte diepte liggen, kun
nen de duikers er door de groote druk
king van het water niet meer werken, en
dan kan zulk een onderztesch vaartuig
dienst doen. Reeds in '93 zijn er door
graaf Piatti del Pozzo in de haven van
Civita Vecchia proeven mede genomen. Hij
maakte toen al gebruik van den bolvorm,
en bij nieuwe proeven heeft hij dat modei
behouden om beter weerstand te kunnen
bieden tegen grooten waterdruk.
Het vaartuig, dat door zijn vorm zich
moeilijk verplaatst en niet gemakkelijk te
besturen is, wordt met een kabel beves
tigd aan een schip cd dan neergelaten op
de verlangde plaats. Maar de personen
in den bol kunnen het vaartuig toch ook
voldoende eigenbeweging geven door drie
schroeveD, twee aan de zijden en een ach
ter, die, door een eleetrischen stroom van
het schip aangevoerd, bewogen worden.
Vooraan bevindt zich het grijptoestel, een
soort anker waarmee de gevonden voor
werpen worden omhoog getrokken, waut
den bol te verlaten is onmogelijk door
den hocgen waterdruk. Door een lens in
de voorzijde kan de chef van hel vaartuig
den bodem vsd de zee onderzoeken, die
verlicht wordt door electrische lampen,
builen het vaartuig aangebracht, en kan
dan zijn helpers bevelen, hoe zij met de
schroeven moeten manoeuvreeren of met
de andere toestellen, die het vaartuig doen
rijzen of dalen, om op de juiste plaats te
komen. Met deze toestellen meent men
tot op 500 M. diepte te kunnen komen.
Ten slotte zij nog vermeld, dat de bol
telephonisch met het schip verbonden is.
De geschiedenis van een
miljonair van Klondyke. Iu het bótel
Gecil te Londen vertoeft op het oogenblik
een gelukkig sterveling, een Amerikaan,
Erederik Stevens genaamd, die in het
sprookjesachtige goudland een vermogen h
la Monte Christo heeft verworven. Op zijn
17e jaar was Steven» in het bezit van een
kapitaaltje van 50 dollars, waarmede hij
zijn vaderstad Lincoln in den staat Ne-
braska verliet en de wijde wereld introk.
Zijn vrienden rieden hem aan, zijn school
kennis practisch te gebruiken en een be
roep te kiezen, maar hij besloot, daar het
sommetje geld snel wegsmolt, niet lan
ger zijn tijd met studeeren door te bren
gen, maar eenvoudig de wereld in te gaan
en „to make money*.
„Ik hoorde* aldus luidt zijn eigen
verhaal „dat de reis naar de zilverstad
Deuvet in Colorado veel meer kostte dan
ik betalen kon. Ik had mijn koffer ter
betaling mijner rekening in een hotel
moeten achterlaten en iu mijn vertwijfe
ling vroeg ik den machinist van een goe
derentrein, of ik mijn overtocht doorwer
ken kon verdienen. „Geef ons maar een dol
lar,' luidde het antwoord, „en spring op
de locomotief". Dit deed ik en zoo kwam
ik van het eene gedeelte der lijn naar
het andere, nu een dollar, dan weer een
halven betalend, tot ik ten slotte met
nog geen dollar in Denver aankwam.
Hier verhuurde ik mij als schaapherder.
Weldra evenwel was mijn geduld ten einde,
ik trok met mijn spaarpenningen verder
en begon goud te zoeken. Nu volgde een
romantisch tijdperk. Ik had mij aange
sloten bjj een gezelschap, dat een berg in
Colorado beklom en trof daarbij aan een
senator van genoemden Staat, mijnheer
Eletcher en zijn mooie dochter. Plotseling,
op een aanzienlijke hoogte, viel de laatste
ten gevolge van de ijlbeid der lucht in
zwijm en kon niet weer tot bewustzijn
worden gebracht.
„De gids en haar vader, die Diet verder
duifden gaan, noch in het donker dorsteD
te dalen, waren ten einde raadkort be
sloten nam ik de jonge dame op mijn
schouders en droeg baar naar het naasts
dorp, waar zij spoedig tot haar bewustzijn
kwam. Haar vader kon toen niet genoeg
voor mij doen, en nam mij in zijn zaak,
maar uit begeerte naar zelfstandigheid
verliet ik hem weer spoedig en werkte
zoo jaren lang in de nabijheid van Klon
dyke. Eerst in de laatste scht maanden
heb ik geluk gehad. Niemand kan in
Klondyke succes verwachten sis hij het
land niet uitstekend kent. Gelukkig bleek
het eerste stuk grond, dat ik in Klondy
ke kocht, goed te zijn. Ik verkocht het
en kreeg er andere stukken voor, die de
beste zijn, welke er bestaan. De waarde
er van bedraagt nu op zijn minst 5 mil
joen dollars."
Tegengaan van stofvor-
ming in vertrekken.
Het is natuurlijk niet mogelijk de vor
ming van stof in vertrekken tegen te
g8an en nog minder om de van buiten
komende stofdeeleu volkomen te beletten
binnen te dringeD, doch de Amerizaan
Woodburg heelt toch een systeem bedacht,
waardoor het mogelijk is, de nadeelen dier
stofvorming zooveel mogelijk te beperken.
Hij ging daarbij uit van de overweging,
dat de voornaamste toevoer van stofdeelen
is toe te schrijven aan venlilatie-inrichtin-
gen en de trekking der verwarmingstoe
stellen. Dit laatste vooral is duidelijk, als
men weet, dat onder een schoorsteen met
een afvoerkanaal ran 16 cM2 doorsnede,
de lucht zich met een snelheid van 200
M. per minuut voortbeweegt.
D« ingenieur Woodburg nu wil de door
trekkende lucht, die geheel met stofdeeltjes
bezwangerd is, filtreeren, door in de nabij
heid der schoorsleenen openingen te ma
ken van grooter oppervlakte dan die van
het afvoerkanaal en deze te bedekken met
een katoenen weefsel. Hjj heeft geconsta
teerd, dat met dit soort filters, men in
een maand 5 tot 10 liters stof kon ver
zamelen. Ten einde de werking van zijn
systeem duidelijk te maken plaatste hij
onder den schoorsteen een versch gevertde
plank. Toen de ongefiltreerde lucht daar
mede in aanraking kwam werd de plank
biunen korten tijd met een dikke laag
stof bedekt, die da verflaag geheel be
dierf, terwijl de gefiltreerde lucht daarop
geen nadeelige werking uitoefende, zoodat
dè verf normaal droogde en een volko
men gladde oppervlakte vertoonde.
(Stoompost.)
Bij de hand. 't Is bekend,
dat getuigen zich voor de. rechtbank in
den regel niet op hun gemak gevoelen en
licht door een handig advokaat in de war
kunnen worden gebracht. Onlange kwam
in Engeland een geval voor, dat vermel
ding verdient. Een jonge dame mosst ge
tuigenis afleggen en verklaarde, dat de aan
geklaagde de getuige met een boek had
gegooid.
Gegooid met een boek gegooid f
Wat bedoelt getuige daarmede P Zou zij
de beteekenis daarvan ook aan het Hof
willen uitleggen zei de advokaat.
De jonge dame boog zich even naar
voren, nam een boek, dat in haar nabij
heid lag en wierp het naar het hcofd van
den advokaat, die gelukkig bij tijds bukte.
„Ik kan den verdediger thans de ver
zekering geven, dat het Hof thans voldoen
de de beteekenis van het woord kent,"
zei de rechter met den meest mogelijken
ernst en de jonge dame kon verder onge
stoord haar getuigenis afleggen.
Don Juan beetgenomen.
Eeo bekende losbol te Warschau, beeft
zich onlangs leelijk laten beetnemen. Op
een avond stond een voornaam gekleede
dame, in een der straten van de voorstad
op een tram te wachten. Een Don Juan,
„tiré quatre épingles", nadert haar en
begint haar met zijn voorstellen lastig te
vallen. De dame verwaardigt zich eerst
niet, een woord te antwoorden, maar toen
bij echter al te ver ging, zei ze, eea oii-
gineele ingeving volgend „Wees zoo goed
mij te volgen, maar op een zekeren af
stand I" De verheugde ridder volgt de da
me gewillig tot aan een huis in een ach
terbuurt, klimt haar na tot in de hauebal-
ken en bevindt zich na een deur van een
dakkamertje te zijn doorgegaan, midden
in een werkmansgezin, welks krachtig hoofd
hem dadelijk deu uitgang verspert. De
dame laat hem nu de keusdadelijk voor
dit arme gezin, waarin ze belang stelt,
100 roebels neer te leggen ofnaar
het politiebureau te wandelen. De sprake-
looze Don Juau trekt z(jn beurs, veront
schuldigt zich, dat hem eenige roebels van
de 100 ontbreken eD verdwijnt. De lust
naar avonturen was hem ontgaaD, toen hij
in de dame de vrouw van een hoogge
plaatst ambtenaar herkend had.
Een dochter van een mil-
jonair in een werkhuis.
John Benders, een miljonair uit Califor-
nië, is tot de ontdekking gekomen, dat
zijn eenig kind, waarvan hij 25 jaar ge
leden wegens zijn slechte omstandigheden
was gescheiden en dat hij al lang dood
waande, in het werkhuis van Pemberton
in den staat Illinois (V. 8.) een armoe
dig bestaan leidde. De ouders van den
tegenwoordigen miljonair hadden als een
voudige daglooners slechts een schamel stuk
brood voor zich en voor hun kinderen,
en op avonturen belust, ging de 12-jarige
oudste zoon John de wijde wereld in. Hij
begaf zich naar Illinois, waar hij werk
vond en van waaruit hij aan zijn gebrek
lijdende bloedverwanten kleine bedragen
kon zenden. Nauwelijks 20 jaar oud, huwde
de werkzame man met een meisje uit
Pemberton en 't gelukte hem weldra iets
over te leggen, Doch sedert zijn vrouw
gestorven was, nadat zij een dochter het
levenslicht had geschonken, scheen 't of
't geluk den jongen man den rug had
toegekeerd. Hij besloot zijn kind aan de
zorg der stad toe te vertrouwen, omdat
hij niet genoeg voor beiden verdiende, en
toen begon weer zijn zwervend leven, tot
hij ten slotte in Californië bleef, waar hij
een rijk man werd. Hoewel hij zijn doch
ter, die altjjd zwak geweest was, voor dood
hield, liet een voorgevoel hem niet met
rast, hij ging naar Pemberton en vond
daar tot zijn grooten schrik en tevens tot
zijn vreugde zijn kind nog in 't werkhuis.
Zij was steeds lijdend gebleven en kon
daarom alleen lichten arbeid verrichten,
waardoor zij niet genoeg verdiende om be
hoorlijk te kunnen leven. Haar vader stel
de aan den directeur van 't werkhuis een
groote som gelds ter hand en nam zijn
