naven van Canlaten,
Donderdag 2 Juni 1898.
42ste Jaargang Ho. 3315.
vaa ve
Een Offer
GemeenteSchagen.
PROVINCIALE STATEN.
FEUILLETON.
KENNISGEVING.
Binnenlandsch Nieuws.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 8.60,
Alzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct,
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
NATIONALE MILITIE.
ROMAN
van
10.
AGER
i Ninis-,
COURANT.
Hal.
JBureau: S€fiAGüS, jLaan, 1) 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
MedewerkerJ. W1 IE R15 L.
Bekendmakingen.
TEBIilEZIMG
VOOR DE
De BURGEMEESTER d«r Gemeente SCHAGEN
brengt biermede ter openbare kennis, dat op Dinsdag,
den 7 Juni aanstaande, zal plaats hebben de verkie
zing van twee leden van de Provinciale Staten van
Noord Holland, in het Kiesdistrict Schagen, waartoe
deze Gemeente behoort
dat op dien dag, van des voormiddags negen tot
des namiddags vier uren, by den Burgemeester der
Gameento Schagen (hoofdplaats van het Kiesdistrict)
kannen worden ingeleverd
al bedoeld in artikel 51 der Kieswet en artikel 8
dar Provinciale wet.
Deze opgaven moeten inbonden den naam, dt voor
letters en de woonplaats van den candidaat an onder
teekend zijn door ten minste veertig kiezers,
bevoegd tet deelneming aan deze verkiezing.
De inlevering dezer opgaren moet geschieden per-
sooalijk door één of meer der personen, die de opgave
hebben onderteekend. De candidaat kan daarbij tegen
woordig zijn. Van de inlevering wordt een bewijs van
ontvangst afgegeven.
Formulieren voor de opgaven bovenvermeld, zijn
tar Secretarie dezer Gemeente kosteloos verkrijgbaar
van den 23 Mei 1898 tot en met den dag der
verkiezing.
De Burgemeester brengt bierbij in herinnering
artikel 151 der Kieswet, luidende als volgt
Hij, die eene opgave, als bedoeld in artikel 51
inlevert, wetende dat zij is voorzien van handteekeningen
van personen, die niet bevoegd zijn tot deelneming
aan de verkiezing, waarvoor de inlevering geschiedt,
terwijl zonder die handteekeningen geen voldoend aantal
voor eene wettige opgave zou overblijven, wordt gestraft
mat gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of
eene geldboete van ten hoogste hondera, twintig gulden.
Met gelijke straf wordt gestraft hij, die wetende
dat hij niet bevoegd is tot deelneming aan de
verkiezing, eene voor die verkiezing ter inlevering
bestemde opgave, bedoeld bij artikel 51, heeft
onderteekend.
Schagen, den 20 Mei 1898.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
Burgemeester an Wethouder» van Sohagen, brengen
ter kennis van belanghebbenden, dat bet onderzoek
van d» in die gemeente verblijfhoudende verlofganger»
der Militie, te land, voor zooverre zij vóór den aersten
April j. 1. in het genot van onbepaald verlof waren
gesteld, zal plaats hebben te Schagen, op Zaterdag,
den 11 Juni 1898, des morgens ten 10 ure, en dat
mitsdien op evengenoemd tijdstip zich vool dat on
derzoek aan het Raadhuis aldaar moeten bevinden de
onderstaande personen:
Lichting.
Namen en Voornamen.
Korps.
1891.
1892
1893.
1894.
1895.
1896.
1897.
Roggeveen, Jan
Jongh, de Willem Karei
Kant, Klaas
Kieseling, Andries
Meuleveld, Pieter
Marcellis, Theodorus
Molenaar, Jan
Baars, Johan
Moei, de Cornelis
Molenaar, Jacob
Dekker, Pieter
Jorna, Jobannes Theodorus
Bas, Lonrens
Jongh, de Anthonie
Spaans, Willem
Wit, de Gerrit
Ossen, Cornelis
Stompedissel, Aria
Floor, Reijer
Weeland, Maarten
Delver, Arnoldus
Keet, Theodorus A.Jz.
Van Vuure, Klaas
Smit, Cornelis
kps.Panta.Art.
4e Reg. Inf.
4e R.Vest. art.
id.
id.
ïeR. Veld. art.
4e
kp». Pants.art.
R. Grs.en Jgr.
4e R. Vest. art.
id.
jle Reg. Inf.
4e R. V est. art.
id.
kps. pants.art.
R.Grs. en Jgs.
R. Grs. en Jgr
2e R.Veld. art.
4e R. Vest. art.
Ie Reg. Infant.
4e R. Vest. art.
id.
R. Grs. en Jgr.
4e R. V est. art.
H. ScHUBERT.
Toen Eva dit leide, gevoelde zij, dat haar
hart deze woorden tegensprak. De twijfel
had wortel geschoten, baar het geloof aan
den waarheidszin van haar vader ontnomen.
Ednard von Eickhoff stond weder voor baar,
zoo ernstig, zoo streng, evenals zij hem de
laatste maal gezien had, toen hij afscheid
nam hij was een man, aan wien men zich
moest onderwerpen en daarnaast stond haar
vader, bleek, bevend en met een gelaat, dat
door zorgen en ellende ond en vervallen
was geworden. Zij boorde, dat hg lachte,
hoonend en heeach, hoorde hem verder spre
ken en voelde daarbij het smartelijk lnide
kloppen van haar hart.
.Neen," zeide Herbach intnssehen, „zoo
gemakkelijk gaat het bjj bet gerecht nieti
reeds de eenvoudige daadzaak, dat ik beweerd
beb, dat gij er bjj waart geweest toen hij den
wissel onderteekende, spreekt zeer tegen mij.
Buitendien is Eickhoff in Orpen zeer gezien,
hij geldt als een voorbeeld vsn eerlijkheid,
strenge grondbeginselen en pjjnlgke nauw
gezetheid de uitspraak zal daarom gaheel
ten zijnen gunste geschieden. Bovendien
ben ik arm, bij is rjjk. Men weet, dat ik
vele scholden heb, een erge speler ben, en
dikwjjls in geldverlegenheid zit, kortom, Eva,
mijn val is niet at te wenden.*
„En wat moet ik dan doen F* vroeg zij
aidderend.
„Den beiden heeren morgen zeggen, dat gij
Eickhoff hebt zien teekenen, dat is alles
doe dat voor me, ik Ijjd zeer zwaar," voeg
de hij er verwijtend aan toe, „en het is hard,
n zoolang om een dergeljjke kleinigheid te
moeten smeeken, nwe moeder zon anders
gehandeld hebben. Ik dacht, dat ge mij
liefbadt, maar
„Vader,* riep *ij heftig, „wees niet on
rechtvaardig tegen mij ik wil alles, alles voor
n doen, maar dat juist, dat kan ik niet,*
voegde zjj met vetstikte stem bij„gij
weet niet waarom 1*
„Dat is, zooals men dat gewoonlijk hoorl
alles wil ik voor. n doen, slechts dat niet,*
zeide overste Herbach bitter. „Het is goed.
Eva, ik dring niet langer aan, draag dan
evenwel ook de gevolgen van nwe weige
ring, want in schande wil ik niet langer
blijven leven. Er bestaat een gebod: Eert
nw vader en nw moeder, maar ook daaraan
■al ik n niet herinneren, een ieder zorgej
Zoomede de verlofganger» in de termen »oor het
onderzoek vallende, welke zich vóór den datum der
inspectie alanog van elders in de gemeente komen
vestigen.
Belanghebbenden worden verder herinnerd, dat zij
moeten verschijnen in uniform gekleed en voorzien van
de kleeding- en nitruating-stukken, hun bij hun
vertrek met verlof medegegeven, alsmede van hunne
zakboekjes dat zij, in uniform zijnde, onderworpen
zijn aan het reglement van krijgstucht, en zich hij
verzuim, nalatigheid of wangedrag bloot stellen aan
arreststraffen van twee tot zes dagen, alsmede aan
oproeping tot werkelijken dienst voor den tijd van
drie tot zes maanden,
Schagen, den 20 Mei 1898.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
maar, mot zijn geweten in 't reine te
komen."
Daarop ging hij been en liet hetweenen-
de meisje alleen. Ineengezenhen en ver
armd was zijne gestalte toen hij in de sche
mering op de villa toestapte. Hij ging naar
zijne kamer, sette een zwart kistje op tafel
en zichzelf in den IenDstoel voor de schrijf
tafel. Zijn hooid zonk moede op de borst
en zijne oogen waren als verglaasdhij zag
er nit als een ond en afgeleefd man.
Zijne gedaohten waren in de war en bjj
wist zelf niet, hoe lang hij daar zat.
Eva was van de bank op den grond gegle
den en was aan de bitterste wanhoop ten
prooi, terwijl de vochtige avondnevel beur
b aar en kleed nat en zwaar maakte. Don
kerder en donkerder werd het om haar
heen en nog altoos lag het meisje op den
grond, het gelaat in het gras gedrukt, met
angst en vertwijfeling in bet hart. Boven
haar fluisterden de boomen; vij herinnerden
haar aan dien avond, toen zij hare moeder
den eed gedaan had, haar vader Bteeds gehoor
zaam te znllen zijn en elk offer hem te
sollen brengen. Gold die eed ook voor
dit oogenblik F Of had baar hart gelijk,
dat er ziob met alle geweld tegen verzette
om een onrecht te doen P Zij wist dat zij
door dien eenen lengen voor altijd afsoheid
zon namen van alles, waaraan haar hart in
den laatsten tijd had gehangen. Verachting
zon baar lot worden.
Eindelijk stond zjj op, ging het hnis bin
nen, dat voor baar geen gelukkig tehuis
meer zon zijn en snelde naar haar kamer.
Doodstil was het daarbinnen bij baar va
der geweest, maar zij had nog geene be
slissing konnen nemen, eerst wilde zij kal
mer worden.
Voor weinige nren had zjj baar kamertje
opgeruimd en gelnkkig verlaten, nn kwam
zjj er weer binnen bleek en als een gebro
ken, geheel veranderd weseD voor haar waren
vrengde en genot voor altoos heengegaan.
Zij zette ziob neder en staarde droef in
het liobt, en martelde sieh het hoofd, om een
uitweg te vinden. Daarbjj lag het haar
loodzwaar op het hart, hoe zjj haar vader
zon kannen beschermen voor de gevolgen
van zjjne schold.
Schold 1 Was het dan nietwaar, wat hij
gezngd had Neen, zij gevoelde het te
duidelijk, zjj gelooide hem niet, bad zij dat
kannen doen, haar weg was gemakkelijker
te gaan geweest, maar zoo met het bewnst-
zjjn aan zijn wandaden, 't ging boven hare
krachten.
Wat bi) over zichzelf gezegd had, had
haar plotseling da oogen geopend, maar zij
was, hoe onwetend dan ook, medepliohrig
aan den ondergang geweest, tjj bed zich geen
wensch ontzegd, had zonder aarzelen geld
van bem verlangd. En nn brandde het
Burgemeester en Wethouders van Schagen
Gezien artt. 94 en 95 der Algemeene Politiever
ordening voor die gemeente;
Brengen ter slgemeene kennis, dat, in het belang dar
openbare gezondheid, all» verzamelingen van afval,
vmilnis, mest, of dergelijke stoffen, zich op da erven
of andere plaatsen ii de kom der gemeente bevin
dende, moeten zijn opgeruimd vóór 15 Juni e. k.
Op behoorlijk afgedekte mestvaalten, zich bevindende
op erven bjj boerderijen, ia deze bepaling niet van
toepassing.
Nalatigheid met betrekking tot het vorenstaande
is strafbaar met eene geldboete van ten hoogste
f 25.of hechtenis van ten hoogste 6 dagen.
Schagen, 31 Mei 1898.
Burgemeester en Wethouders van Schagen,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
-J- Vergadering der Gewestelijke
Vereeniging Noord-Holland van „Het Nederlandsch
Onderwijzersgenootschap," gehouden op Zaterdag 28
Mei, in de „Nieuwe Sociëteit" te WORMERVEER.
Het was haar 64ste jaarljjksche- en tevens de
laatste zomervergadering, want dit jaar is 't laatite
van 't bestaan der Gewestel. Vereenigingen met
ingang van 1899 worden ie opgeheven.
De vergaderden, oegeveer 90 personen, waaronder
5 dames, 2 schoolopzieners, 2 Burgemeesters en ver
der onderwijzers, werden welkom geheeten door den
heer 6. H. van Daalen, van Assendelft, voorzitter
der afdeeling Wormerveer van het „N. O. G." Hjj
deelde mede, dat de afd. Wormerveer het wel een eer
bad geacht, de aanwezigen te inogen ontvangen, maar
toch met zekeren schroom de uitnoodiging had aan
genomen. Wormerveer mist namelijk veel, wat in
tal van sndere plaatsen wordt aangetroffennatuur
schoon. Het heeft dit wel, maar 'I moet kunstmatig
worden aangebracht. Toch heeft ook de Zaanstreek
veel aantrekkelijks, doordat zij de streek van den
arbeid is, en de afdeeling Wormerveer meende dan
ook, dat 't haar gasten aangenaam zou zijn, met die»
arbsid kennis te maken. Gewoonlijk, zeide spreker,
vergadert men eerst en komt het oogenblik van
ontspanning daarna, doch thans zon men daarvan
afwijken en vóór de vergadering geopend werd, een
wandeling maken naar de „Hollandia", rijstpellerij
van de firina Bloemendaal en Laan.
Men trok er heen ov»r de Zaanbrug en werd bij
de fabriek ontvangen door de firmanten R. A. Laan
en J. A. Laan, die mededeelden, dat het bezichtigen
der fabriek aan groepen van 30 kon plaats hebben
en die ook beiden 't geleide van een groep op zich
namen. Een gernimen tijd werd aan t bezoek der
„Hollandia" besteed, want er was veel te zien en te
bewonderen, veel te vragen doer de bezoekers en bij
gevolg veel te antwoorden door de geleiders. Met da
meeste bereidwilligheid werden de nieuwsgierigen
sierlijke, elegante kleed dat zjj droeg, baar
aan 't lichaam. Was zij spaarzamer ge
weest, wellicht was dit laatste groote onge
luk dan ook niet geschied.
Daarna deed evenwel de stem der liefde
zich wederom hooren en sprak van onder
werping zonder eenig voorbehoud, ja zelfs
ten koste van haar persoon. Eva drnkte de
hand tegen het voorhoofd.
„O God 1* zuchtte zij vol angst, ,o God,
wat zal ik doen F*
Daar scheen 't haar toe, als fluisterde de
stem van haar doode moeder„gehoor
zaam nw vader in alle dingen.*
Het was slechts het rnischen der bladeren
voor haar venster geweest, maar door bare
zennwen was het, als sprak de vronw zelve en
zonder hoop op verlossing staarde Eva naar
bef licht.
Het was heel laag en flikkerde slechts
zwak op en neder. Eva stond op, de macht
spreuk van de doode bad de over
winning over haar arm hart behaald en
zoodoende alle hoop op galak medege
nomen
Zy ging van nit haar kamertje de trap
af, die naar de kamer van haar vader ge
leidde, toen een doffe val tot haar doordrong
en zij, al het andere vergetend, haastig
de kamer binnenstormde.
Ook hier branddo nog het licht op de
tafel en wierp een vaal schijnsel op het
zwarte kistje, dat gesloten voor den overste
op tafel stondoverste Herbaoh evenwel lag
buiten kennis op den grondeen be
roerte had hem getroffen.
„Yader, lieve vader," kreet Eva vertwij
feld, „groote God, wil» ge mg dan alleen
laten in dezen verschrikkehjkon tijd F Spreek
dan toch tegen uwe Eval*
Geen antwoord volgde. Stil en bleek lag
de overste daar neder en Eva stiet in hare
ontzetting, want zg hield bem voor dood,
snik een hartverscbenrenden kreet nit, dat
allen in hnis haastig toesnelden.
HOOFDSTUK X.
Het was een droeve, trenrige morgen, die nn
voor Eva aanbrak. De zon kwam even
vroolgk en schitterend op, de vogels zongen
als anders en de bloemen van den wilden
wingerd tikten huppelend tegen de ven
sters, alleen de mooie, jonge Eva was an
ders geworden en esg met omfloerste
oogen op hare omgeving neer, zonder er iets
van te zien. De overste sliep, maar zij
luisterde sedert het aanbreken van den dag
met koortsaohtigen angst naar de komst dar
beide heeren, en hoe droef de voorbgge-
gane nren ook wareD, zij had ze toch r.oo gaar-
willen vastbonden, nit vrees voor die nog
komen moesten.
En ja, daar hoorde zij de stem van
Johan in den gang zeggen:
tevreden gesteld en tot in de kleinste bijsonderheden
werden de werkzaamheden beschreven, die de korrels
moeten ondergaan, vóór zg de fabriek kunnen ver
laten om door de menschen gebruikt te worden. Een
aangename verrasaing was het, toen men na 't
beklimmen van een groot aantal trappen op het
platte dak dar fabriek kwam, vanwaar men een
prachtig gezicht had op de Zaanstreek en waar 't
zoo heerlijk was om eanigen tyd te vertoeven,'t dak
met zand en grint bedekt en dat sooveel ruimte
biedt, om zich te kunnen bewegen. Waarlyk, 't
bezoek aan de „Hollandia" zal voor allen een aange
name herinnering blijven en met de heeren Bloemen
daal en Laan komt aan de afdeeling Wormerveer
een woord van dank toe voor de nitatekende
gelegenheid, aan de onderwijzers geschonken, om met
den arbeid der nijvere Zaanstreek kennis te
maken. Des namiddags te één ure in de zaal der
sociëteit weder bijeen komen, werd de vergadering door
den Voorzitter der Gewestelijke Vereeniging, den
heer B. Kroesevan Amsterdam, geopend met allen
nog eens hartelijk welkom te heeten en er op te
wgzea, dat men in de debatten niet zou gewagen
van de laatste vergadering, aangezien ook in den
aanstaanden winter nog eene bijeenkomst sou plaats
hebben. De Commissie tot ondersoek der geloofs
brieven deelde mede, dat alle geloofsbrieven der
afgevaardigden in orde waren bevonden, de Secretaris
las de notulen der vorige vergadering, welke werden
goedgekeurd, de Commissie voor het nazien der
rekening van den Penningmeester bracht bij monde
van den heer A. IZ. Kloos van West Knollendam,
verslag nit van het richtig gehouden beheer en
onder deze werkzaamheden werd gestemd over een
afgevaardigde naar de Algemeene Vergadering van
het Nederl. Onderw. Gen., te Wageningen te
honden in de maand Juli. Als zoodaning werd bij
herstemming gekozen de heer K. Doornbosch te
Amsterdam.
Als punt 10 op de agenda kwam voor een voor
stel van het Bestuur, betreffende de verdeeling der
kasgelden bjj de opheffing der Gew. Ver. tusschen
het Schoolmuseum en het Ondersteuningsfonds en
wel zoo, dat het eerste f 100 en het laatste de rest,
f 300, zon ontvangen. Een der afgevaardigden (afd.
Alkmaar) deed zijn best, een gedeelte
der laatste som voor de Weerstandskas
van den Bond van Ned. Onderwijzers te ver
krijgen, doch hoe krachtig hjj ook pleitte voor die
nuttige instelling, zjjn voorstel werd even krachtig
bestreden en tenslotte met groote meerderheid van
stemmen verworpen, zoodat t bestuursvoorstel was
aangenomen. Hierna leidde de heer O. H. van
Daalen van Assendelft in 't pnntDe groote steden
oefenen op verschillende wijzen invloed op ons lager
onderwjjs en die invloed is voor het onderwijs ten
platten) ande grootendeels nadeelig.
Met veel belangstelling werd de geestige rede van
den inleider aangehoord, vooral door de onderwijzers
van het platteland, die zoo in alle opzichten met
hem konden instemmen, toen hij onderwjjs en onder-
wjjzers van 't platteland en de steden met elkaar
vergeleek, toen hij aantoonde, hoe 't eerste naar 't
laatste werd beoordeeld, hoe 't leven op 't platte
land intellectueel en financieel ver achter staat bjj
„Overste Herbaoh heeft een beroerie ge
had en is zeer ziek."
„Zoo,* meende Ednard onverschillig en
op zachteren toon voegde hij er aan
toe: „ik terwaobtte soo tets.*
„Zou joffronw Herbach le spreken zijn F*
vroeg de directeur. Maar Eva was reeds
opgestaan, zjj wist, wat baar wachtte en met
haastige sehreden, ais vreesde zg iedere mi-
nnnt uitstel, ging zg door de kamet en
opende de denr.
Zg zag met een vlnehtigen blik in den
spiegel. Henr haar was wild en onordelijk,
hare oogen g« zwollen van het weenen en
hare wangen bleek. Zoo zon Ednard von
Eickbofl haar das voor de laatste maal zien.
Dat het de laatste maal zon zijn, dat wist
zij zeker. Werktniglgk streek zg de weer
spannige lokken glad en de hand, die zij
vervolgens den jongen man toestak, was
kond als ijs,
„Het doet mg leed, dat papa 1 be
gon zg.
„Het is voor ooi van geen beteekenis, jof
fronw Herbaoh," zeide Ednard eenigszins te
rughoudend, „het is wellicht beter, wanneer
wij slechts met n spreken."
Yoor de eerste maal gednrende hunne
lange vriendschap hield de directeur zijnen
jongen vriend voor zeer wreed, en om dit
eenigszins goed te maken, zeide hij vrien
delijk
„Is de overste werkelijk ernstig ziek F'
„Zeer ernstig;* en toen zij het ongeloovi-
ge lachje op het gelaat van Ednard zag,
voegde zij er bg „De dokter hoopt even
wel, dat er nn geen gevaar voor zgn leven
meer bestaat.*
„Toen wij gisteren hier waren, zag hij er
heel goed nit," antwoordde Eickhoff spot
tend, want Eva's opmerking maakte hem
opgewonden.
„Hij is inderdaad al sedert maanden lg-
dende', antwoordde Eva meteen zoo smee
kenden, verwijtenden blik, als alleen een ster
vend ree op den jager vestigen kan. Aan
Edoard was deze eaohte uitdrukking in hare
oogen nog nooit zoo opgevallen, hy had
haar tot dnsTerre sleohfs vrooljjk ge
kend.
„Het zou ons niet ingevallen zijn, onder
dergeiyke omstandigheden n lastig te vallen,"
begon de directeur, maar toen hg Eduard's
ongeduld bemerkte, voegde hjj erbij: „maar
mgnheer nw vader bepaalde dezen dag, op
dat gg ons eenige vragen zondi beantwoor
den."
Hg hield een oogenblik op en zag, dat
Eva donkerrood werd, vervolgens krytwit
en de hand, die zy om de lenning van den
stoel gevat hield, sidderde hevig.
„Wg wenscheu slechts te weten, of gij
gezien hebt, dat mgnheer von Eickhoff hier
in aws vaders hnis een papier onderteekend
dat in de eteden en geen wonder was het, dat de
rede door een krachtig applaus dikwijls werd afge
broken. Met het oog op den nog beschikbaren kor
ten tyd werd besloten, niet te debatteeren en kreeg
de heer J W. Scvenkuysca van Haarlem 't woord
om in te leiden Handenarbeid op dé lagere school.
Hjj toonde aan, dat de invoering van handenarbeid
geen vermeerdering van leervakken beoogt, dat han
denarbeid een integreerend deel van het ouderwijs in
de verschillende vakken moet aiju en, zonder
de aanschouwelijkheid te overdrijven, dat on
derwijs 't beste ia, hetwelk van de ervaring
uitgaat. In de zaal waren verscheidens
voorwerpen van klei tentoongesteld, die met belang-
stelliag werden bezichtigd en waren twee jongens
nit Haarlem bezig met klei te werken. Toen de
Voorz. gelegenheid gaf tot debat, merkte de alge-
vaarde der afd. „Schagen," da heer A Blad, onder
toejuiehing der vergadering op, die 't eerst komt,
't eerat maalt, en hij wenscht dus nu debat op de
eerste inleiding. De heer Van Daalen evenwel vond
't beter, 't debat met hem uit te stellen tot de De-
cember-vergadering, omdat de heer Seventmyzen zich
zooveel moeite had getroost en men van hem niet
mocht verwachten, dat hij later nog eens met de
tentoongestelde voorwerpen zou komen.
Het debat leverde echter weinig belangrjjks op,
zoodat het gerust achterwege had kunnen blijven.
Als slot werd de caatate„Vacantie" uitgevoerd
door een koor van 60 kinderen, onder leiding van den
heer W. Zijlstra van Wormerveer. Die uitvoering
waa uitstekend en 't woord van dank, door den
Voorzitter aan den heer Zijlstra en de kindereu
gebracht, was dan ook wel verdiend. De vergadering
werd hieraa gesloten en met uitzondering van de
verst wonenden, die gingen vertrekken met boot of
spoor, bleven eenigen om deel te nemen aan een
gemeenschappeljjken maaltjjd.
A. s. Zondag, Maandag en
Dinsdag is het kermis te Wieringer-
waard en zoodoende wordt er ook weer in
de zaal vau den heer J, Boom aldaar iets ver
toond.Ditmaal zal het tooneelgezelschap onder
directie van den heer W, Hart hare gaven
brengen en achtereenvolgens opvoeren Zes
tien jaren, of Moederliefdeen Kindertrouw,
van Victor Dnlange Miss Multon, of een
Misstap uit jalousie, van Alex, Dumas,
gevolgd door: Vrouwen, blijft vsn de rum-
flesch af 1 en De eerste Huwelijksmaand
of De adellijke klompenmaker. Vertrou
wende op de zorg, die gewoonlijk door den
heer Hart aan zijne opvoeringen wordt
besteed, zal ook ditmaal weder veel te
genieten worden gegeven en dengenen, die
van een dergelijke verpoozing honden kunnen
we dan ook wel een bezoek aanraden.
beeft I*
Haar oogen gleden sohmw over de groo
te, slanke gestalte, die zijwaarts tegen de
piano leunde; hg had de armen over elka&r
geslagen en staarde haar aan.
„Jal" zeide zy en sloeg de oogen neder,
als achtte zy zich niet meer waardig,
hem langer aan te zien, terwgl een gevoel,
als zon zg stikken, zieh van baar meester
maakte.
„Eva/" riep Ednard verbleekend.
„By welke gelegenheid F* riep de bankier.
„Toen mgnheer von Eickhoff de laatste
maal by ons was."
„En hos lang is dat geleden f
„Ongeveer een kwart jaar."
Ednard lachte hard en spottend.
„Juffrouw Herbaoh, ik kan mij wel den
ken, dat men n overreed heeft, om zoo te
antwoorden, maar mgn hemel, verstaat ge
ook de volle beteekenis van hetgeen gij
zoeeven hebt gedaan F*
r *J»'"
„Weet ge, dat de zaak voor het gerecht
komt F*
„Jal"
„Dat ge In dat geval een eed zalt moe
ten doen F
„Ja I*
„En kant ge dat doen F
„Ja I»
„Gg znlt das bezweren, dat ge mg, en
niemand anderz, Ednard von Eickhoff, in dit
hnis een papier hebt zien onderteekenen F*
„Laat ons dan gaan," zeide Ednard, zich
oprichtend, „dat is meer dan ik kan ver
dragen, zoo jong, zoo lief en zoo verdorvenF
O Eva, ik had verwacht, iets anders in a te
vinden. Nog is het niet te laat, beken nw
onrecht 1"
Zg schndde het gebogen hoofd.
„Ik heb niets te bekennen."
„Eva I' riep hjj nog eenmaal, smartelijk
bewogen. Maar toen zij slechts awijgend
het hoofd boog, zoo diep al* eene misda
digster, maar zonder een woord te zeggen,
toen streek hg haastig mot zgn hand over
het voorhoofd, als wilde hij het leolijke
beeld wegwissohen on herhaalde bewogen
„Laat ons gaan, Scherer. Niet om het
geld doet mg deze zaak zoo ontzettend
diep leed, ik dacht maar het doet
geen nat meer, daarovor te spreken ik heb
meer gehoord, dan ik weten wilde. Leef wel,
jnffrouw Herbaoh 1*
Zgn stem had zoo smarlelgk bewogen
geklonken en 't liefst ware zij aan zijne
voeten neergezonken en had bem om ver
giffenis gesmeekt.
WOEDT VEEYOLGD.