EIS Ei Nieuws
Een Offer.
Donderdag 16 Juni 1898.
42ste Jaargang Ho. 3319.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
bureau: SCHAÖKS, ILaan, O 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
SledewerkerJ. W1 ft R JË L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60,
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVER1ENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;i6dere regel meer 5 ct,
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Zij, die zich met 1 JU
LI e.k. op dit blad wen-
schen te abonneeren, ont
vangen de lot dien datum
nog verschijnende nummers
gratis.
Bekendmakingen.
Gemeente Schagen.
POLITIE.
Bepaling stemtijd in fa
brieken en werkplaatsen.
FEUILLETON.
ROMAN
van
H. Schubekt.
Verleent vergunning
Binnenlandsch Nieuws.
Prov. St. van Noord-Holland.
Hondsbossche Zeeweringen.
WORDT YJSB70LGD.
Mlltit- k LllilllTllai
Ter secretarie rijn inlichtingen te bekomen omtrent
oen gevonden kurkentrekker en een bril
met étui.
De BURGEMEESTER der Gemeente Sehagen herinnert
hoofden of bestuurders Tan een bedrijf of eene on
derneming, waarin mannelijke personen, die den
leeftijd Tan vijf en twintig jaren hebben bereikt,
arbeid Terrichten in fabrieken en werkplaatsen
dat zij, Tolgeni art. 57 der KIESWET, Terplicht
z)jn te torgen, dat ieder Tan die personen, die
bevoegd is tot eene te houden stemming of herstem
ming mede te werken, gedurende ten minste twee
achtereenvolgende uren, tusschen aeht uren des voor-
middags en Tij t nren des namiddags, daartoe gele
genheid vindt
dat xy, Tolgens art 58 van genoemde wet, ver
plicht zijn te xorgen, dat in hunne fabrieken of
werkplaatsen, op eene plaate, waar arbeid wordt
verricht, gedurende twee werkdagen vóór, en op den
tot stemming bepaalden tijd op eene zichtbare wijze
is opgehangen eene door hen onderteekende ljjst, de
twee achtereenvolgende «ren, bovenbedoeld, vermeldende,
voor elk afzonderlijk of groepsgewijze of voor allen
gezamenlijk
dat, volgens art. 154 der Kieswet, overtreding van
bovenstaande voorschriften wordt gestraft met hechtenis
van ten hoogste veertien dagen of geldboete van ten
hoogste vijf en zeventig gulden, en
dat op de woorden «arbeid» en „fabrieken en werk
plaatsen" f 1 der Arbeidswet toepasselijk is.
Bovenbedoelde lijsten zijn ter Gemeente-Secretarie
verkrijgbaar.
Schagen, den 7 Juni 1898.
De Burgemeester,
S. BEKMAN.
Burgemeester en W ethouders van Schagen
Gelet op art. 46 van de Politieverordening voor
die gemeente;
14.
Eva's bleek en ernstig gelaat had ge
straald van vreugde bij de eerste goede resul
taten der poging tot 't verkrijgen van lessen
ofschoon men haar overal voor wat jong had
gehouden, bad haar bescheiden maar beslist
optreden tenslotte iedereen ontwapend en
Eva's mooitevol dagwerk begon. Eau dag
werk, dat zij geheel uit vrijen wil op zich ge
nomen had, om den ontzettenden schuldenlast,
die haar dikwjjls zoo drnkte, van haar en
haars vaders schouders af te wentelen. Era
was nog zoo jong, zij geloofde, dat een som
van vijfduizend thaler zich zoo gemakkelijk
liet opsparen en zij was er trotsch op, om vol
zelfverloochening er in slilte gebrek voor te
lijden.
Toen zij op den eersten morgen haar be
roep ging uitvoeren, nadat zij voor hare korte
afwezigheid alle mogelijke gemakken vóórhaar
vader had beredderd, en mei baar map
onder den arm de straat opstapte, zag zij
voor het venster Franciska staan, die haar
nakeekzij knikte en lachte, terwijl zij roet
de vrije hand den hoed vasthield, om dien
voor den scherpen noord-oosten wind vast te
houden. Waarom kreeg tante Frans de tranen
indeoogen, toen zij Eva daar zag heengaan
„Ik weet," dacht zij, „waarom ik dit
kind liefhebhet gelijkt op haar moeder
en ik houd nn eenmaal van menschen, die
veel gelijken op personen, die ik ook voor
jaren heb liefgehad het mag dwacs zijn,
maar ik verbeeld mij, dat de karakters in
mijn jengd meer oprecht waren, en wanneer ik
iemand zie, die mij aan iemand her
innert, dien ik in vroeger jaren heb lief
gehad, dan denk ik altoos, dat deze
persoon eveneens zoo moet zijn en ook mij
ne liefde verdient."
En daarna ging zij na een scherpen blik
op Milly, die met haar kanarievogel stond
te babbelen, naar haar kamer.
Maanden waren voorbijgegaan, hot carna
val was in vollen gang. Tante en nicht wa
ren in den morgen eerst van een bal terug
gekomen, dat, zooals het soheen, niet zonder
de sierlijke Milly had gehouden kunnen
worden, zooveel dringende nitnoodigingen
en smeekbeden lagen er op de Bohrgftafel
van tante Franciska.
Eva had het jonge meisje zonder eenige
Brengen ter algemeene lrennis, dat bet op den 20,
21, 23 cn 26 Juni a. s. in het belang der openbare
orde is verboden, in de kom der gemeente, vanaf de
punten, waar de daartoe betrekkelijke waarschuwin
gen zijn geplaatst, anders dan stapvoets te rij
den.
Overtreding wordt gestraft met eene boete van ten
hoogste f 25 of hechtenis van ten hoogste 6 dagen.
Schagen, 14 Juni 1898.
Burgemeester en Wethouders van Schagen,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
De Burgemeester van Schagen
Gezien de artt, 10 en 145 van de politieverordening
dezer gemeente;
aan de tappers, om gedurende de kermis muziek
te laten maken, danspartijen te doen plaats
hebben en na bezetten tijd hunne localiteiten open
te houden.
Schagen, 14 Juni 1898.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
Ia antwoord op het ver-
zoek van eenige ingezetenen van Oudö-
Sluia aan do directie van de H. IJ. 8. Maat
schappij is da tnedödaeling ontvangen, dat,
behouden» de goedkeuring van de regee-
ring, in het vervolg ook de treinen 107
en 112 dagelijks te Oudesluis op verzook
zullen stilhouden.
Overwegende bezwaren belatten evenwol
om ook trein 120 te doen stoppen.
Ged. Staten stellen voor de s. 8. zomer
vergadering aan Prov. St. voor, een sub
sidie te verbenen van f 5000 per jaar,
voor S jaar, san het bestuur van de af-
denliug Noord-Holland der Vereeniging
«Het Nederl. Paardenstamboek j»
idem van f 2500 per jaar voor 3 jaar
aan de Prov. Oouoin. ter bevordering van
de veefokkerij in N.-Holland.
Ged. St. stellen voor af te wijzen het
verzoek van de ambachtischool te Alkmaar
om verhoogd subsidie, evenals dat van den
postschipper J. Bsijs te Wieringen om
subsidie voor zijn postdienzt met den vas
ten wal;
Voorstel tot het verbenen van oen snb-
wsngunst helpen aankbeden en zich op
recht in Milly's bekoorlijkheid verheugd;
daarna was zij nog een poosje aan het
venster blijven staan, nadat bet rijtuig was
weggerold en had bij het dansend spel der
sneeuwvlokken teruggedacht aan bet klei
ne buis, waarin zij zoo gelukkig was ge
weest, san die kleine kamer, waarvan de
vensters tot aan de vlosr kwamaa en wn»r
een piano stond, waaraan ?ij zoo dikwijls
met kloppend hart gespeeld en gezongen
had. Eva gtODd vlug nit haar stoel op, zij
wilde daaraan niet denken, droomerijen zijn
nooit goed, maken den meusch maar onge
schikt voor den degelijkscben arbeid,
en omdat zjj dat gevoelde, deed
zij ernstig baar best te vergeten,
dat ergens in Duitschland een zonnig plek
je grouds aan zee lag, waar zij haar p.rm
boofd zoo gaarne bad neergelegd om, gekust
door den frisschen zeewind, door de inurme-
lende branding in slaap gesust te worden.
Maar trots de meeste inspanning en de
beste voornemens, kwamen die gedaobten
telkens weder en deden haar goede beslui
ten te Diet, verlamden haar energie en arbsids-
kraoht;Jgewoonlijk ging zij dan haastig naar de
kamer van haar vader, zette cicb bij hem
neder, las hem iets voor, of zoehf hem op
te vrooljjken, om daardoor ook haar eigene
gedachten af te leiden. Zoo deed zij ook
nu en overste Herbach had er niet het min
ste denkbeeld van, hoe het er in het hart
zijner dochter uitzag.
Zooals altoos bereidde Eva met veel zorg
en precies op tijd bet middageten in bare
kleine keuken, om niet te laat te komen
voor hare lo9gen, waarover de overste dik-
wgls zijn ongenoegen te kennen gaf, daar
ze hem veel te lang van het gezelschap
van zijne dochter ontroofden. Terwijl zij dan
nog druk bezig was, trad Milly, anders een
nooit gekende gast in die vertrekken, binnen.
Era begroette haar met oprechte verwon
dering. Een weinig algemat en bleek zag
het aardige jonge meisje er uit, toen zij met
de loshangende, blonde haren en in bet lang-
sleopeud blauwe kleed de kleine keuken bin
nenkwam en zich met de h<ar eigene gratie
in een eenvoudigen leunstoel plaamtemaar
dat feit deed haar volstrekt niet mioder mooi
schijnen. Eva sloeg haar voor, liever naar de
kamer te gaan, waarheen zij haar spoedig
zou volgen.
„Gij behoort waarlijk niet in do keuken,*
zeide zij lachend, „deck er maar om, dat go
u hier niet vuil maakt.*
Milly schudde het toofdjo. .Laat mij
hier kalmpjes blijven, we kannen hier heel
goed met elkander praten en ik wiide n
een weinig van gisteravond verteiieo.*
„Het verheugt mjj, dat ge u goed ver-
sidie ten behoeve van eene verbetering
van de aanlegplaats aan „den Oever" op
Wieringen.
Voorgesteld wordt,de rekening der provincie
vast te stellen op f 519.598.75 in ontvangsten
en f 504.899.33 aan uitgaven, dus slui
tende met een batig saldo van f 14.699.42.
Ten slotte stellen Gad. Staten voor, een
geldleening aan te gaan van f 462.000
voor voorschot locaalspoor AlkmaarHoorn,
idem stoomtram SchagenWognum.
In zijne Memorie van Antw. verklaart
de Minister van Wateistast in het alge
meen en in beginsel wel de wenschelijk-
heid te erkennen van geheel de materie
van de kustverdediging tegen het geweld
der zee wettelijk te regelen en billijke be
ginselen vast te stellen ten aanzien van het
bekostigen van eventueel nog aan te leggen
zeeweringen. Zoodanige regeling zal ech
ter voorshands wel niet mogelijk blijken.
Dit wetsontwerp moet, gelijk de Minis
ter opmerkt, het karakter behouden van
eene beslissing in een zeer speciaal geval
en kan niet als antecedent gelden. Ten
onrechte toch wordt aan de Regeering de
meening toegeschreven, dat de polder Cal-
lanfsoog alldón belang zou hebben bij de
verdediging van het betrokken knstgedeel-
te. Dat het Rijk hier eene taak op zich
neemt, waarbij niet uitsluitend het Rijks
belang betrokken is, daarin is niets vreemds
of ongeoorloofds gelegen. Eene volle
dige raming van kosten is door de
Regcering niet ta geven, maar voor over
drijving der kosten is gezorgd. Zoo spoedig
mogelijk zal met de uitvoering der werken
warden begonnen en met het meest be
dreigde punt zal worden aangevangen. De
kosten van het toezicht op de uitvoering
der werken zijn onder die van aanleg en
onderhond begrepen.
Yeesmokkelen.
Men schrijft nit Zeenwsch-Vlaanderen
Hst smokkelen van Hollandsch fok vee
aan de Belgische grenzen blijft maar steeds
voortdoren. Noch het merken van vee,
noch de andere geDomen maatregelen om
maakt hebt.*
„Vanwaar weet gij dat dan?'
„Ik zie het aan uwe moede oogen en
verwachtte niets anders."
„Het was ook dwaasheid, dat te looche
nen: men heeft mrj gevierd «ls een prinses;
het wordt op 't laatst wel wat vervelend,
altoos dezelfde vleierijen te mosten aanboo-
ren jammer, dat gij niet mede zijt gegaan,
gij badt u eveneens uitstekend geamnseerd.'
„Wellicht ook nief," meende Eva be
daard, „en d in, Milly, deze genietingen zjjn
nu eenmaal voor mij niet weggelegd."
„Hoo blijft ge daaronder zoo kalm?4
vroeg Milly, verwonderd opziende. „Eva, gjj
kent het nog niet, dat heerlijke gevoel van
triomf, wanneer een ieder ons viert, dat de
polsen doet kloppen."
Eva zweeg en hield zich er mede bezig,
eenige stokjes hout in hat vuur te werpen;
vervolgens zeido zij plotseling
„Ik kan geon enkele maal weg en pspa
zoolang alleen laten; ik heb plichten te ver
vullen, Milly."
Juffrouw Milly sperde de oogen open en
zeide geringschattend „Plichten heeft ieder
mensch, maar dat die ons zonden behoeven
te hinderen, om eens genoegen te hebben,
is een bespottelijk idéa."
Had Franoiska deze woorden van haar
nicht gehoord, sij zon zeer zeker op haar
bijtends manier bobben gezegd„Mij schijnt
het anders toe, dat de plichten tegenover een
kanarievogel miader tijdroovend zjjn dan tegen
over een zieken vader.* Maar zij was er niet
en zoo kon Milly ook ongestoord voortgoan.
„Ik had n een menigte dingen to vertel
len, maar het schijnt, dat hot n niet in
teresseert.* Zt) gevoelde zich door de weini
ge belangstelling van baar vriendin gekrenkt,
want wanneer Milly dacht, met hare vertel
lingen nijd en wangunst op te wekken, dan
kreeg de zaak eerst waarde en bekoring
voor haar.
„Waarom zou ik niet vroeg Eva kalmp-
jez, „het doat mij bepaald genoegen te boo-
ren, hoe gij aan iedereen bevallen zijt, ja
zelis onze oode Joban is dol op je en
verzekert mjj, telkens wanneer ik het hoo-
ren wil, dat gij er gisteravond uitzaagt als
een engel uit den hemel.*
De kleine gevierde schoonheid steunde
haar moe hoofdje mot de hand.
„Had de zoon des huizes mij maar
niet zoo in beslag genomen, dan zou bet nog
aangenamer geweest zijn; er was, moei
je welen, een grondbezitter nit Pommeren
o! Pruisen, wiens naam ik evenwel totaal
v&rge'eu bso; ik weet allzen, dat die mij
aan een boom herinnerde. Ik weet verder,
dat het een prachtige jonge man was en
Mario, mjjn boezemvriendin, verzekerde mjj,
de smokkelarij tegen te gaan, blijken in
staat te zijn den sluikhandel volkomen te
beletten.
Daarom heeft minister De Bruyn aan
de gouverneurs der verschillende provinciën
laten weten, dat ingetrokken is het be<
slnit, waarbij het houden, vorkoopen, te
koop stellen, verwisselen en rondtoeren
van ongemerkt vee verboden is en dat de
toepassing van gemeld verbod geschorst is
tot verbetering zal aangebracht zijn aan het
reglement betreffende het merken van het
vee.
Er is dus van den Belgische minister
weer eene nieuwe regeling ie wachten om
den smokkelhandel in vee tegsn te gaaD.
Schadelijke vogels.
De commissaris der Koningin in Noord-
Holland heeft een rondschrijven gericht
aan de burgemeesters, waarin o. a. het
volgende wordt gezegd
«Gelijk n bekend is, werd door mij
bezwaar gemaakt om te voldoen aan het
verzoek van verschillende ingezetenen
dezer provincie, om hnn eene buitenge
wone machtiging te verleenen tot het
schieten van schadelijke vogels op hnnne
rnet granen bezette landerijen, daar vol
gens de vroeger nameos den minister van
jnstitie door den com miniaria der Ko
ningin vastgestelde bepalingen slechts
machtigingen konden worden verleend tot
het verdrijven van het gevogelte door
middel van schoten met het pistool.
«Daar intuischen dit middel onvoldoen
de schijnt gebleken te ziju om den land
bouwer te vrijwaren tegen de schade, die
hem door het gevogelte wordt toegebracht,
is door deu Minister aan de vroeger ver
leende opdracht deze uitbreiding gegeven,
dat thans ook buitengewone machtigingen
kannen worden afgegeven tot het schie
ten met geweer van schadelijke vogels op
de in deze bedoelde gronden, zoo dikwijls
mij de noodzakelijkheid daartoe zal zijn
gebleken.
«In verband met het bovenstaande
worden mijne vroegere voorschriften
die overigens ongewijzigd blijven ia
dien zin aangevuld.
dat het een uitstekende parit) was bij gaat nu
naar Italië, komt den volgenden winter met
hef carnaval weer naar Berlijn en heeft; om
verlof gevraagd, ons te mogen be«ooken,
dat hem natuurlijk gegeven is,* zeide zij,
terwijl zij naar haar slanke hand zag en
met de ringen aan bare vingers speelde;
„men moet immers toeh ook aan de toekoms
denkan cn det de jeugd niet eeuwig daart
„Maar Eva, wanneer gij n zoo beslist van
alles terughoudt, zooals tot dasverro, dan
verwondert het mij niet, wanneer gij een
oude jougejaffer word!.*
Eva lachte„Daarop ben ik anders ge
heel voorbereid; ean arme pianojuffronw zoo
als ik ben, daarom bekommert zich niemand
en bovendien wil ik mijn vader niet verla
ten."
„Oude jongejuffrouwen zijn gewoonlijk zeer
onuitstaanbaar, dat seg ik u, en tante Frans
was gisteren ongenietbaar, want alhoewel
men haar van alle zijden het bof maakte en
luitenant Hergenthin oeide Maar
wat bij zeide, kwam Eva niet te weten, de
verstandige Milly bezon zich nog jnist ter
rechter tijd, dat bet toch eigenlijk niet raad
zaam was, zoo openhartig tegen de lieveling
van de belasterde onde jongejaffer te zijn.
Zij hoestte, beweerde, dat het in de keuken
rookte en ging eindelijk, na de lachend gedane
verzekering van Eva, dat bet de gevolgen van
een met dansen doorgebrachten nacht waren,
weder naar hare kemer, innerlijk minder be
vredigd over baar bezoek, dan zjj wel ge
hoopt badEra had in 't geheel geen aan
leg om te benijden en te bewonderen.
Eva, door het bezoek een beetje later dan
gewoon, snelde korten tijd daarna de straat
op, naar een kleine leerlinge, om voor gering
loon afgemartelde zenuwen thuis te bren
gen, altoos in de hoop, haar kleine spaar
kas, die zij met een bepaald doel had bij
eengegaard, te zien aangroeien. Maar hot
ging zoo langzaam, zoo oneindig langraam
zij durfde er bijna niet aan denken, om
niet geheel moedoloos te worden.
Het bozoek, dat zij nu ging afleggen, be
hoorde tot de minst aangename van haar
beroep de leerlinge was zonder eenig talent
en lui, en de moeder bewees de juffrouw,
die pianoles gaf, een vriendelijkheid, die
Eva dikwijls diep bcleedigde. Maar Eva lette
daar niet op, boe men baar behandelde, zjj
dacht er sleohts aan, geld Ie verdienen en
wanneer mevronw Armstrong haar telkens
weder aan bet hoofd maalde, dal hare dooh-
ter het „gebed eeoer jonkvrouw' moest loe
ren spelen, daar haai kleine nicht, die even
ood was als bare dochter, bet ook speelde,
dan sdIwO' rdde Eva itderen k .er gelaten. dat
zij haar leerlinge spoedig zoover hoopte te
brengen, maar dat men 'tniet moest over-
«Nog weusch ik op te merken, dat
bij mij meermalen twijfel te gerezen, of
de strekking van de in 1857 door het de
partement van justitie vastgestelde bepa
lingen ter uitvoering van art. 26 der
jachtwet, wel steeds voldoende is begre
pen en of hij de instructie van de aan
vragen ter bekoming van eene machti
ging tot het schieten van schadelijk ge
dierte, wel altijd genoegzaam is in het
oog gehouden, dst, alvorens die machti
gingen kunnen worden verleend, in de
eerste plaats moet zijn gebleken, dat op
de gronden, waarvoor die machtigingen
zullen gelden, inderdaad schadelijk gedier
te wordt aangetroffen en dat daardoor
werkelijk nadeel wordt veroorzaakt, en in
de tweede plaats, dat de personen, aan wie
die machtigingen zullen worden uitge
reikt, voldoenden waarborg opleveren, dat
zij daarvan geen misbruik zullen maken.
„Bij iedere door mij te nemen beschik
king is het onvoorwaardelijk noodig, dat
omtrent deze beide punten zekerheid be
sta en dat daarvan in het door u aan
mij uit <e brengen advies afdoende blijke."
Men schrijft uit ZOMEREN
Tot de eigenaardige gewoonten, die in
't zuid-oosten van Noord-Brabant worden
aangetroffen, behoort het zoogenaamde «ta-
felen".
Het „tafelen" heeft plaats, wanneer een
jonge man het meisje, met wie hij een
poos ernstig heeft verkeerd, verlaat voor
een ander, en ook als omgekeerd het meis
je haar minnaar, met wien zij voornemens
scheen te trouwen, wegstuurt, om aan een
ander 't oor te leenen. Zoodra dat in de
buurt is bekend geworden, zeggen een
paar jongelui 's avonds tegen elkaar: «zul
len we eens tafelen En dan beginnen
zij een vervaarlijk leven te maken, bij
voorkeur door 't blazen door een lampeglas.
Het signaal is bekend. In allerjy 1 komen
vele andereH toeloopen, om mee te doen.
Nu gaat men vereenigd aan het werk.
Alles wat men maar grijpen of vangen
kan, tot kruiwagens en mestkarren toe,
wordt naar de woning van den schuldige
gesleept en daar voor de buitendeur opeeDge-
baasten.
In den aanvang wai dat „gebed eoner
jonkvrouw" voor Eva een ware Alp geweest,
want zjj zag wel in, dat er jaren voor noo
dig zonden zgn, om de kleine Sidonie op dat
pijl der moederlijke wsnsohen «e brengen,
maar eindelijk had sij zioh er aan gewend
en antwoordde op het dringen en vragen
dsr moeder met dezelfde kalmte als waarme
de zij de valsche noten veranderde.
Zooals gewoonlijk legde zjj ook nu in de
voorkamer hoed en mantel af en ging de
woonkamer binnen, om haar les te beginnen,
ofschoon haar van uit de kamer een luid
lachen en praten tegenklonk, en daar er op
haar bescheiden kloppen geen antwoord
kwam, deed Eva de deur open en trad bin
nen.
Op de sofa zat mevronw Armstrong, met
zeer veel roode linten opgesierd deze da
me behoorde niet tot de eerste standen
en naast baar zat een heer, tegen wiens
knie Sidorie leunde.
Eva doortrilde een ware eleot rUche
sebok en 't liefst zon zij zijn heengegaan en
weggeloopen, want de heer op do sofa was
niemand anders dan Thomas Taichmann.
Ook bi) h»d haar herkend en riobtte zich
verwonderd op. Mevrouw Armstrong gaf
aan deze beweging eun verkeerden uitleg
en «ij vat<e hem bjj den arm.
,Het is de pianojnffronw maar," teide
geringschattend, „ga, Sidonie en laat ona
hooren, wat go bjj jofironw Horbach ge
leerd hebt. Goeden dag, juffrouw, koud, niet
waar 't Zal u zeker wel niet storen, wan
neer wij hier bljjven.*
„Jnffronw Herbach I" riep Thoma» Teioh-
mvnn, desniettegenstaande opspringend en
zijne omvangrijke gestalte achter de tafel
om balanceerend, om Eva de band te reiken.
„Dat noem ik eeno ware verrassing; bjj
den hemel, ik kon ook niet weten, u hier
in Berlijn weder ta zien en dan nog wel bjj
Betty Armstrong. Maar ik verheug mjj er zeer
over, u te zieiboe gaat het met uw vader?*
„Ik dank u, hij is nog altoos zeer onge
steld,* zeide Eva en dwong zioh met moei
te, haar rechter bind ,in de zgoe te leggen.
„Ik hoorde daar zoo iets over in Orpen. Ik
was toenmaals juist niet tbnls, ik bad an
ders zeker eens naar zgn toestand geïnfor
meerd; nn zal ik echter mjjn onwillekeurig
verzuim herstellen en meekomen wanneer
gij straks naar hnis gaat.*
„Mjjn vader ontvangt geen bezoek',
stamelde Eva, die reeds warm werd, bg het
idéé zelve den hoer Teichmaon bij haar
vader in de kamer 'e moeten brengen, ,bjj
kan nog niet de minste opwinding verdragen.*
