Blind.
SPRANK. ELS.
Predikbeurten.
te SGHAGEN.
te Anna Faulowna.
B arsingerh orn.
Haringlinizen.
Doopsgezinde Gemeente
Barsingerhorn c. a.
Burgerlijke Stand.
Gem. 8CHAGEA,
Gein. Zijpe.
557ste STAATSLOTERIJ.
Getrokken Pr ij zen.
Marktberichten.
Twee bliudeD, die elkaar lieihebbeu.
Hij een onaanzienlijke, verschrompelde
gestalte met een leelijk gezicht, zij lang
en mager, met geelachtige gelaatskleur en
ziekelijk vooikomen.
Weldadige lieden hadden hun, vele ja
ren geleden, ia een blindeninstituut een
onderkomen bezorgd.
Daar waren beiden opgevoed.
Als kinderen speelden 10 met elkaar eD
ze voelden zich blij en tevreden. De we
reld met haar vreugde was hun even
vreemd gebleven als de tegenspoeden van
het dagelijksch lev, aze hadden slecht»
hun stil behaaglijk tehuis met den groo-
ten tuin, anders niets. Hier waren ze ge
lukkig. Hoe het daarbuiten zijn mocht,
daar, waar ze eigenlijk behoorden te zijn,
dat wisten ze niet. Alleen dat ze elkaar
liefhadden, dat was hon duidelijk.
Een heete zomerdag.
Met hun tweeën zaten ze in den tuin
op een bank te praatten.
„Zeg, Paul, ik ben zoo blij 1'
„Waarom dan, Anna?*
„Ach kom, weet je dat dan niet
Morgen..."
„Morgen zal die beroemde oogarts
komeo
„Ja, en die zal ons beideD ziende maken."
„Zou hij dat werkelijk kunnen
„Wel natuurlijk kan hij dat; daar is
hij toch voor
>Nu zal ik dan toch eindelijk je lieve
gezicht eens kunnen ziendaar ben ik
zoo blij om."
„Daarom allleen
„Daarom alleen 1'
„Maar Paul," zside ze lachend, „hoe
weet je, dat ik een lief gezicht heb
„Wel, ik heb je in m'n droom gezieD,
al tweemaal. Je hadt goud haar, en vleu
gels wit als sneeuw.»
„Als dat eens waar was!"
„Dat is waar 1'
„Was ik zmooi vroeg ze en vat
te zijn hand. „Z66 mooiPaul, als
ik er over nadenk, geloof ik, dat we el
kaar nog wel meer zullen liefhebben, wan
neer we maar eerst elkaar kunnen zien.
Dat moet toch wel heerlijk zijn Denk je
ook niet
„Ik weet het niet,' antwoordde hij pein
zend.
En toen swegen beiden.
De groote dag was voorbij, de operatie
aan de oogen was geschied. Wanneer
niet alles bedroog, moest ze gelukt zijn.
„Niemand mag de eerste veertien dagen
het verband van de oogen nemen I» Dat
had de dokter beiden nog uitdrukkelijk
gezegd, vóór hij weer vertrok,
Dea volgenden avond, toen de zon reeds
was ondergegaan, zaten ze weer naast el
kaar in den tuin.
„Paul, als we elkaar maar eerst kun
nen zien 1'
„Over veertien dagOD."
„Ja, dat weet ik wel, maar dat duurt
nog veel te lang. Acht dsgen zou zeker
wel genoeg zijn
„Misschien nog wel minder, maar de
dokter heeft het bevolen."
„Ik zal het niet kunnen uithouden.
Misschien geeft de operatie niet eens een
goed resultaat, en dan hebben we ons
maar voor niets blij gemaakt. En wat dan
Hij zweeg.
We konden toch
„Anna
„Voor een enkel oogenblik maar, lieve
Paul. Het zal toch geen kwaad kunaen!"
„Dus je wilt het?"
„Voor een oogenblikje maar. We doen
het verband dadelijk weer om. Je be
hoeft volstrekt niet bang te wezen 1"
„Laten we liever wachteD. We hebben
het zooveel jaren gedrageD, laten we die
paar dagen nu ook maar geduld hebben!"
„Neen, ik kan niet wachten. Als js
van me houdt, dan doe je het, anders
doe ik het alleen 1"
Hij draalde met zijn antwoord, toen zei
hij bedaard: »We zullen het doen!"
„Wanneer
„Morgen vroeg, hier op de bank."
„Dank je. Dus je komt zeker?'
„Ja!"
„Goeden nacht 1'
„Wel te rusten 1'
Morgenschemering.
Paul is al lang op. llij is bang voor
het volgende unr, want Anna is immers
mooi en hij Wie weet, hoe leelijk
hij kan zyn 1 Misschien is hij mooi,
maar in deze onzekerheid zich aan haar
laten zien, nooit I
„Het verband af.'
Hij scheurt het los en gooit het op de
tafel. De oogen houdt hij nog gesloten.
Hij gaat naar een kast, rukt die open en
zoekt en tast er in, tot hij een kleinen
spiegel heeft gevonden, dien bij wist dat
daar moest liggen. Hij zet zich aan het
raam en wacht.
Zijn hart slaat onstuimigzijn hoofd
gloeit.
In koortsachtige spanning zit hij daar
en staart op het stulje glas, dat zijn
vingers krampachtig omsluiten. Nu moet
het beslist worden, iu weinige minuten
heeft hij zekerheid.
Het is lichter geworden.
Hij voelt een lichtschijnsel, opent lang
zaam de oogen en kijkt vol verwachting
in den spiegel,... Neen, neen, neen!
Wat is dat? Zou hij dat rijn Zou hij
dat zijn P Een oud, gerimpeld, leelijk ge
zicht 1 Hij Deze bleeie, ingevallen wan
gen, dat roode haar; die slechte tanden,
magere hals 1 Het is niet mogelijk 1 Neen,
het mag niet waar zijn 1
Hij boog zich ver voorover het venster
uit en sperde wijd de oogen open, maar
onveranderd bleef hem zijn beeld aanetj-
reu. Hij blijft ontzet in het spiegeltje
staren, totdal hij ziet, dat het wazig
wordtdaarop legt zich weer een sloier
voor de oogen, donkerder, steeds donker
der wordt alles om hem heen, en eens
klaps is het weer geheel zwart geworden;
hij ziet in het geheel nhts meer.
Toen maakte de vertwijfeling zich vaD
hem meester. Hij geloofde krankzinnig
te zullen worden. Hij slingerde het
spiegeltje weg, stampte met de voeten
sloeg zich in het gezicht. Anna zal hem
zien, zij zal een afkeer van hem krijgen,
ze Zïl hem verlaten, den leelijken blinde
en naar bniten gaan in de zonnige wereld
en hem vergeten. Hij zal moeten achter
blijven, hulpeloos, alleen.
Al zijn geluk is voor altijd vernietigd!
Hij zinkt in een stoel neer en snikt
als een kind
EensVlaps springt hij op. Een bekende
hand strijkt hem over het gezicht.
„Ben jij het Paul hoort hij fluisterend.
„Ja 1» zegt hy', zwaar ademhalend.
„Paul, ik heb je in den tuin gezocht,
overal en ik vond je niet. En toen heb
ik het verband losgemaakt."
„Das je ziet me nu riep hij uit.
„Neen, neen; dat is het juist, wat ik
je wilde zeggen. Het is precies zoo donker
als vroeger. De operatie moet mislukt
zijn. Ik zie volstrekt niets 1"
„Ik ook niet 1' jubelde hij. Ik heb het
verband ook afgenomen, en toen was het
eensklaps geheel en al zwart.'
„Maar nn moeten we altijd blind blij-
veD,' zuchtte zij.
„Daarvoor zullen we dan ook des te
meer van elkaar houden,' riep hij blij uit,
zijne arme, blinde vriendin omhelzende,
Amst. Ct.
Acht jaar onder kermis-
reizigers.
Albine Keppler, die in 1890, toen zij
12 jaar oud was, uit de ouderlijke wo
ning te Weenen is vermist, is nu terug
gekeerd, na acht jaar onder een reizend
circusgezelschap te hebben verkeerd. Zij
heeft daaromtrent het volgend verhaal ge-
Het rapport, dat zij in November 1890
van school medegekregeu had, viel slechter
uit dan gewoonlijk, zoodat zij niet naar
huis durfde gaaD. Een reizende kermis
troep, die daar juist in de buurt voorstel-
liugeu gaf, nam het mistioostige meisje
op tn voorzag haar van spijs en drank, De
troep bestond uit 32 personen en voerde
vier olifanten, twaalf paarden, zes gedres
seerde ezels, een hert, ooievaars en afge
richte dniven met zich. Den volgenden
morgen kwam de directeur, Piaiszner, naar
Albine toe en zeide, dat ze nu Wat leeren
moest. Het kind vroeg, wat dat zou zijn,
waarop Piaiszner haar naar een koord
bracht, dat op geringe hoogte boven den
grond gespannen was en haar mededeelde,
dat zij daarover moest leeren loopen. En
toen zij aanmerkte, dat zij dat niet kon,
zei de directeur„Daarom wil ik het je
leeren 1" Natuurlijk viel za dadelijk op den
grond,toen ze even probeerde erover te loopen.
Maar Piaiszner beduidde haar, hoe ze het
lichaam houden moest en gaf haar een
stok om ermede te balanceeren. Voor de
tweede maal ging het evenwel niet beter.
Op barschen toon gal de kermisreiziger
opnieuw eenige toelichtingen en toen het
meisje na vele vergeefache pogingen uit
riep „Dat kan ik nooit leeren!" nam
hij een karwats en sloeg het arme meisje
daar hevig mede op den rug, zoodat het
kind van pijn luide weende. De barbaar
hield echter zoolang aan, dat het kind
het schreien staakte. Veertien dagen duur
de het, fóór het meisje zich de knnst had
eigen gemaakt, en «l&en dag keerden de
ergerlijke mishandelingen terug. Toen ze
zoo ver was, moest zij eiken avond haar
kunsten voor het publiek rertoonen, en
met een bord rondgaan om geld te ver
zamelen, dat ze aan Piaiszner moest af
dragen. Na eenige dagen moest zij het
jongleeren leeren, en daarna werd ze tot
kunstrijdster gevormd. Het behoeft niet
gezegd te worden, dat bij elke les de
mishandelingen terugkeerden. Wanneer ze
echter meende nu genoeg te hebben ge
leerd, vergiste zij zich: het ergste kwam
nog, want op zekeren morgen brengt
Piaiszner haar een kist, waarin een slang
lag van twee meter lang. Albine zou
voortaan voor dat dier zorgen en het twee
maal daags een lauwwaterbad toedienen.
Het kind toonde evenwel zulk een afkeer
voor het reptiel, dat alle bedreigingen en
slagen, om haar de slang te doen opne
men, tevergeefs wareo. Daarom bond de
kermisreiziger haar handen en voeten en
bevestigde haar zoo aan een ijzeren stang
in den kermiswagen, in welke positie zij
veertien dagen laDg bleef. Alleen 's nachts
en bij de schrale maaltijden werd ze los
gemaakt. Soms list men haar evenwel
eenigen tijd zonder eten.
In de acht jaren, dat zij met dezen
troep reisde, is zjj in alle deelen van
Oostenrijk-Hongarije, in Spanje en zelfs
in Ameiika geweest. Italië mocht Piaisz
ner niet in hij werd aan de grenzen te
gengehouden. Ia al dien tijd moest Albi
ne niet alleen 's avonds voor het pu
bliek optreden, maar de geheelc wasch
doen voor het gezelschap, terwijl ze nog
dagelijks mishandtld werd. In het derde
jaar ging het gezelschap naar Weenen,
w»ar het drie weken speelde, op nauwe
lijks driehonderd pas afstand van Albine's
ouderlijk buis. Overdag mocht het meisje
den wagen niet verlaten, en moest zij
zacht spreken en 's avonds was ze door
schmink onkenbaar gemaakt. Ze droeg den
naam Bozena en ging voor de dochter
van Piaiszner door.
In het voorjaar van 1898 speelde de
troep in de nabijheid van Praag. Op een
avond verongelukte Albine gedurende de
voorstelling. Ze viel van het paard, toen
ze door een hoepel wilde spriogen, door
dat ze haar sprong te kort nam. Een zeer
pijnlijke verwonding aan den voet was er
bet gevolg van, doch niettemin onderging
zij een geduchte kastijding van den direc
teur, wegens haar ongeschiktheid. Nu was
de maat vol. Het meisje besloot, het
kostte wat het wilde, haar beul te ontloo-
pen, wat niet gemakkelijk viel, omdat ze
streng werd bewaakt, doch dat haar einde
lijk toch gelukte. In lompen gekleed,
barrevoets en met slechts f 8.50 bij zich,
die ze vaD het ingezamelde bedrag achter
gehouden had, dwaalde zij rond tot
ze n* twee weken in Strazek aankwam en
in dienst kwam bij een smid. Daarvandaan
heeft haar moeder haar afgehaald. Albine
Keppler is het Duitsch geheel verleerd
ze spreekt slechts Czecbisch. Het spreekt
vanzelf, dat de politie pogingen iu het
werk stelt om den ciicusdirectenr, die
waarschijnlijk in Bohemen verblijft, uit
te vinden, teneinde een strafvervolging in
te stellen.
Een Kamperstreek in Ier
land. In een klein plaatsje in Ierland
greep ODlaugs het volgende merkwaardige
voorval plaats, dat geen hoog idóe geeft
van het bevattingsvermogen van de Iersche
politie Een jonge dame wandelde langs
een niet breed, maar diep kanaal, zooals
ze iederen dag deedze wilde aan den
oeverkant eenige bloempjes plukken, toen
ze plotseling haar eveDwicht verloor en in
de diepte verdween.
Zwemmen was iets, wat de jonge dame
nooit geleerd had, en bij gevolg ook niet
kende, en 't zou treurig zijn afgeloopen
als niet de altijd tegenwoordige „heer'
was komen toesnellen, die zich van eenige
kleedingstukken ontdeed en haar 't leven
redde.
Nu echter begon de klucht pas.
Een politieagent trad nader en wees den
druipnatten heer op 'een bordje: „Het is
verboden hier te baden".
Protesten hielpen niets, beiden moesten
met den ijverigen politiebeambte meegaan.
Niels hielp, en 't slot van de grap was,
dat de moedige heer, iD plaats van een
reddingsmedalje te krijgen, vijfentwintig
galden moest betalen „wegens baden op
een verboden plaats 1"
Dames-zelfmoordenaars
club. De New-Yorksche zelfmoorde
naars-club, die men geheel door de politie
onderdrukt achtte, is of weer herrezen, ëf
er is een dergelijke club opnieuw ont
staan.
Iedere maand grepen geheimzinnige
sterfgevallen plaats, die de politie op 't
idéé bracht, dat er zulk een club bestond.
Da nieuwe zelfmoordenaars-club bestaat
uit dames, de vroegere alleen uit heeren.
De oorzaken waren echter dezelfde zelf
moord was door de statuten voorgeschre
ven.
De meeste zelfmoordenareeven waren
jong en bekoorlijk, en armoede had nieis
er mee uit te slaan.
Het aantel leden was beperkt en nieu
we leden werden alleen aangenomen bij
vacitures.
Men hield regelmatige gezellige vergade
ringen, waarbij de eerstvolgende zelfmoor
denarts door de vergadering werd aange
wezen.
Eén zelfmoord per maand was door de
Slataten voorgeschreven.
Het laatste geval greep plaats met een
jonge dame, Bessie Dauber genaamd. Ze
riep een vriendin in haar kamer, tegen wie
ze zeide„Vandaag is 't mijn beurt om
te starven." Hierop nam ze een hoeveel
heid karbolzuur in.
Haar vriendin liep dadelijk naar een
dokter, maar voor deze aankwam was het
meisje dood.
Het vorige slachtoffer was een zekere
Minrie Clarke, die zich den löden Jnni 1.1.
vergiftigde op den hoek van Broadway en
Twentyfirststreet.
Bessie Dauber vergezelde haar toen, en
gaf verslag van haar zelfmoord in de eerst
volgende zitting der club.
Kostbare biljarts.
Een Fransch apotheker, die een groot
vermogen bijeenbracht met den verkoop
van een middel tegen rheumatiek, heeft
een biljart laten vervaardigen, dat hem
niet minder dan f 12000 kost. Het biljart
zelf is van eikenhout, rijk versierd mei
beeldhouwwerk en decoratieve paneelen.
Het laken alleen kostte 600 galden, ter
wijl de ivoren ballen met juweelen zijn
gtïncrusteerd, evenwel zoodanig, dat zij
het rollen niet belemmeren. Behangen
met prachtige draperieën en gedecoreerd
met fresco-schilderingen van groote schoon
heid, heeft de biljartzaal onzen apotheker
ruim 40.000 gulden gekost. Evenwel, een
dergelijke luxe is niet nieuw. De vroege
re koning der Sandwich-eilanden, die luis
terde naar den zeer schoonen naam van
„Kamhehameha', had zich indertijd een bil
jart laten vervaardigen uit verschillende
kostbare houtsoorten, dat 10.000 golden
kostte, en een Engelschman, Abington
Baird, bezit er eeD, waarvoor hij 7200
gulden heeft betaald.
Een boekverkooper had
het voorrecht, dat zijn vrouw hem elf zo
nen schonk. De vader bleef voor alles man
van 't vak en noemde ze achtereenvolgens
„Primus", „S.cundus', „Tertius" en zoo
voort tot „üecimus". Toen no. 11 was
gekomen, meende hij, dat het nu wel ge-
I noeg was en noemde dezen „Finis'. Hij
j had zich echter vergist en nog eens werd
hij verblijd met een sprnit, ditmaal een
dochter. Hij noemde haar „Errata.'
Electrische waaiers.
De Amerika8nsche spoorwegmaatschap
pijen wedijveren als 't ware in haar po
gingen, het den reizigers zoo gemakkelijk
mogelijk te maken. Thans heeft de Bal-
timore- en Obio-Znidwestspoorwegmaat-
schappij een iurichting in de slaapwaggons
van haar treinen aangebracht) om de
nachten koel te houden.
Te Cincinnati, Lonisvilla en St. Louis
worden des avonds slaapwaggons in de
treinen gehaakt, welke tegtn middernacht
vertrekken. Daarin zijn een 16-tal waaiers
aangebracht, die, vóór dat de treinen weg
gaan, door electriciteit heen en weer wor
den bewogen teneinde de heete en slech
te lncht uit de waggons te verdrijven.
Meer kan men toch werkelijk niet ver
langen 1
Op de Alpen. Bankierszoon.
Vader, ik ben nu halfweg op den berg,
ik heb er genoeg van.
Bankier. Wat, jongen, nn al omkeeren,
wij hebben den daten gids betaald en je
wilt maar 50 pet. stijgen.
Zoon. Beter stijg ik 50 pet. dan dat
in straks 100 pet. val
Te Concepcionen teTal-
cahuano in Chili zijn Zaterdag een paar
heftige aardschokken gevoeld. Vele hui
zen stortten in of bekwamen schade. De
telegraphische gemeenschap werd gestoord,
de draden van het electrisch licht braken
af. De verschrikte iawoners brachten den
Dacht op straat door.
Jaloerse h.
Hechter (tot de vrouw van den beklaag
de) „Aan de inbraak in de dames-kost
school hebt g ij dus ook deelgenomen P'
Vrouw: Natuurlijk ...zou uw vrouw
er soms niets tegen hebben, als u alleen
gingt inbreken in een dameskostschool
Proef op de som.
Heer. Dokter, mijn vrouw heeft plot
seling de spraak verloren. Zij kan geen
woord spreken.
Dokter. Komt u van nacht eens om
twee uur thuis
Ach, wanneer zullen wij begrijpen,
dat trouw aan beginselen vrij wat beter
wordt bewezen door krachtige instemming
met de waarheid, dan door heftigen haat
tegen de dwaling 1 Robertson.
Begraaf uw talent niet in de aarde 1
Wie dit doet is een lafaard De mensch-
heid heeft u noodig, bedenk dit wel. Niet
één arbeider kan zij missen bij haar tem
pelbouw. Btjsken Htjet.
Nieuwe, kloeke idétëa kweekt slechts
een helder hoofd, dat boven een gloeiend
hart staat. De kostbaarste wijn groeit op
de vulkanen, Jacobs.
De droefheid is in de meeste geval
len niet zoozeer de smart zelve, als wel
haar avcndschemeiing, de berinnering,
van diep en zwaar lijden, het
welk sedert korter of langer tot het ver-
ledene behoort. Prevost Paradol.
De dag is een ledig vat, waarin
veel gaan kan, mits de inhoud goed ge
pakt en geschikt wordt.
De man is de heer des huizes thuis
moet echter onmerkbaar de vrouw heer-
schen.
Velen hebben de gewoonte zich slech
ter voor te doen dan zij zijn.
Het kwade komt niet over ons in
stroomen het valt druppel na droppel,
maar niettemin eindigt ieder die er
zich niet aanhoudend tegen verzet met
er in te verdriDkeD.
Alle menschen worden geboren om
nuttig te zijn en zijn het allen als zij wil
len niet één is er, die niemand van dienst
kan zijn.
Verwar niet het berouw met het
gevoel van niet geslaagd te zijner zijn
misdadigers, die spijt hebben niet van hun
misslag, maar van de nutteloosheid van
die fout.
- Do vrouw verliest in de liefde voor
eeu iran die hoog staat het bewustzijn
van haar eigen waardede man komt
eerst lot het rechte bewustzijn van de zij
ne door do liefde van eene edele vrouw.
Hervormde gemeente
De Godsdienstoefeningen beginnen des
voormiddags Q 1,s uur.
81 Juli Geen dienst.
7 Aug. Ds. A. W. van Kluijve.
Herv, Gemeente
Gedurende de maand Juli: telkens 's voorin,
hall tien dienst.
Hervormde Gemeente
De goJsd.-oefeningen beginneD om 91/, uur.
81 Juli Geen Dienst,
SI Juli Ds. v. Meura.
81 Juli, Kreil, Ds. Kooiman.
7 Aug. Barsingerhorn, Ds. Kooiman.
Ingeschreven van 23 26 Juli 1898.
Geboren Cornelis, z. v Cornelis Stammes
en Cornelia Waijboer.
Ondertrouwd." Jan de Wit, jongman oud
25 jr. te Hoogkarspel, en Maarlja Anna
Maria Catharina Nagelhout, jongedochter
oud 26 jr. te Schagen. Nicolaas Arnoldus
Johannes SchelliDgs, jongman oud 28 jr.
te Alkmaar en Auna M.ria Baars, jonge
dochter, oud 28 jr. te Schageq.
GetrouwdHaijo van der Woude en
Trijntje Stammes.
Overleden Geene.
Ingeschreven van 15 22 Juli 1898.
Geboren Geene.
OndertrouwdFranciscus Xaverios
Veul, j.m. Broodbakker, 23 jr. te Zijpe
en Cornelia Keizer, j. d. zonder beroep
25 jr. te Zijpe.
Getrouwd Geene.
Overleden; Jacob Zeeman, 76 jr,
wedn. van Trijntje Hopman. Simon Dob-
ben, 88 jr. en 11 mnd., ongehuwd, z. v.
Cornelis en Antje Punt. Klaas Standers,
75 jr., wedn. van Grietje den Hartog, Le-
venl. aingeg. kind van Dirk van der
Fluit en Aaltje Bakker. Pieter Rampen,
4 mnd., z. v. Pieter en Geertje Delver.
Ie Klasse. Trekking van Maandag 25 Juli.
Prijs van f 1500: No. 3460
I 1000: No. 14212 16620
f 400No. 797 9447 18709
f 200: No. 4909 16375
f 100: No. 4956 1991 15751 18490
le Klasse. Trekking van Dinsdag 26 Juli.
Prijs van f 5000No. 17630
f 2000 No. 2525
i 400: No. 10178
f 200No. 20905
f 100No. 1572 1906 2311 2877
5*52 15315
Boort», 28 JULI 1898. Aangevoerd
4 H.L. Tarwe f 10 50 a 11.
4 Gerst 4.25 a 6.—
4 Haver 4.25 a 4.75
I„ Witte Erwten a
Groene
Grauwe a
Vale
f Bruine boonen„ a
"Witte a
Paarden a
Kar wij zaad 10.25 a
Mosterdzaad 18.25 a
2 Paarden «100.a 300.
26 Koeien «120.a 200.
2 Schapen 20.-- a 24.
Lammeren a
8 Kalveren 10.— a 20.—
Zeugen a
30 Varkens 15.a 25.—
90 Biggen 6.a 10.—
Kip-Eieren per 100 2.75 a 3.
2775 koppen boter, p. kop 0.45 a 0.50
Alkmaar, 23 JULI '98. Aangevoerd;
3 Paarden f 70.a 150.
14 Kooien en ossen „150.— a 185.—
vette kalveren a
27 nucht. kalveren 8.a 16.
38 magere Schapen 10.— a 18.—
38 Lammeren
107 magere varkens
333 Biggen 6.— a 8.25
1 Bokken en Geiten 5.— a
Boter perP. .45 a —.50
Kipeieren per 25 st. —.75 a .87'
Eendeieren 2.90 a
2 kleine bokjes .75 a 1.25
Ezels a
Alkmaar, 25 JULI 1898 Aangevoerd t
14 Koeien, per K.G. f a
per stuk „150.a 180.
196 vette Kalveren 30.— a 75.
per K.G. .50 a —.70
44 Nuchtere Kalveren 8.— a 20.—
480 Schapen, vette 16.a 23.
Lammeren a
247 vette Varkens, p K.G.„ —.32 a —.36
30 magere idem 14.a 17.—
EDAM, 23 Jali. Kaas. Aangevoerd: 79
stapels, wegende kilo; prijs f 23.50
per 50 kilo.
Parmcread 26 JULI 1898.
Aangevoerd 384 stapeL kleine kaas,
f 25.k f st. comm. f st.
Middb. f20.—
2785 K. G. Boter f —.90 a 1.— per K G.
526 Runderen, vette, f 0.48 a 0.60 per kilo-
18 Stieren, handel matig, prijshoudend.
295 Vette Kalveren, f 0.50 a f 0.70 p. K.G.
handel vlug.
187 Nuchtere idem, per stuk f 8.k 16.
handel Btug. 1 Paard,
1695 Schapen, en lammeren, handel stug,
prijshoudend-
249 Varkens, vette, per K.G. f 0.33 a f 0.39.
handel vlug.
112 idem, magere, per stuk f 13.— a f 18.
276 Biggen, per stuk f 5.a f 8.50.
beide handel stug.
Ganzen, f a Zwausn
f a Kalkoenen f a f
Kipeieren f 2.75 a f 3.25. Eendeieren f 2.90.
16.— a 18.—
15.— a 22-
a
