LANDBOUW- Plotseling gaf rij een gil, de courant viel haar uit de hand, en haar hoofd kwam met een harden slag op den kimt van den lessenaar neer. Zij had het volgend bericht gelezen Dokter Ernst Bittner bedankt voor de vele gelukwenschen, bij de promotie tot doctor f medicinaeen maakt tevens zijn verloving bekend mot mojullrouw llermine Burg- hard." Het meisje had een hevigen zsnuwtoeval gekregen, ziek bracht men haar bij haar oude moeder te huis. Om dien zelfden tijd hield de als gees- ti„ geroemde handelsman Eberwald een toespraak in het feesWlijk versierde salon van den koopman Burghard. Hij sprak over de liefde, de studie, den wijn. „En no da mes en heeren, laat ons dit glas ledigen op ds trouw, die vandaag, eindelijk, na vele jaren, beloond wordt! Lang leve de trouw en de liefde Allen klonken op het bruidspaar. De bmid nam een teugje, de bruigom dronk zijn glas leegde wijn smaakte hem bitter. Hjj wist dat de wijn in zijn leveosbeker nog bitterder zou zijn. En daarom gauw een glas Bourgogne misschien helpt dat het leed vergeten. Het zal wel gaan Hdbld. De schoone Rijnstreken worden door een leeüjk gevaar bedreigd. Een Amerikaansche firma heeft het vooi- nemen opgevat op de messt uitstekende punten aan de Rijnoevers reclameborden van 2V2 meter breedte en 12 meter leng te te doen plaatsen. Iuderdaad is reeds een dergelijk bord verrezen boven de wijnber- t gen bij St. Goarshausen. ^n reusachtige witte letters op helrooden grond, schreeuwt het de voortreffelijkheid der waren van de firma uit. Inderdaad leent de Rijn zich uitstekend voor de reclame. Men denke zich het succes van een wandschildering op de Lorelsy, dia elk jaar door duizen den en nog eens duizenden wordt bezocht, of van een bord geplaatst tegen een der brokstukken van de beroemde ruïues Maar de bekoring van bet landschap zou verdwijneD. Men kan het dus slechts toe- joicben, dat het districtsbestuur van St. Goar reeds maatregelen heeft genomen om de aanbrenging van reclameborden bui ten de bebouwde kom der gemeenten te verbieden. Maar te wenschen ware het dat de landsregeering zelf aanleiding vond om voor goed een eind te maken aan der gelijke vandalistische geldmakerij. Hoe is de naam Bismarck ontstaan F Men hseft gemeend, daarin een verbastering te moeten zien van een oud- Duitsch woord voor bisdom, maar thans wordt er natuurlijker afleiding gegeven door een inzender in het Berl. laqéblatt. Vol gens dezen zou Bil (Bies, Biese of Besz Bisss) als aardrijkskundige naam niet an ders beteekenen dan riet, bies, en Mark is een stuk land dat door een omheining, een sloot, grenssfeenen of eenig andsrtee- keu Marktafgt scheiden of aaugegeven is. Bismark zou dan de naam zijn van een stuk land of een terrein, dat omgeven is door een rand biezen of waarop biezen grotien. Iuderdaad was de eerste, die den naam Bismarck voerde, heer van eeu veld dat met biezen was beplant en Bismarck was geheet,'n gelijk ook da eersto Ho- benzolleru hoer vau den burcht lloheuzol- lern was. Heldenmoed van een tele- grafist. Het wus in het jaar 1870, de Fransch- Duitsche oorlog was begonnen en dage lijks bijna werden gevechten geleverd. Het was de tweede December en de Franschen hielden Chainpigny bezet, terwijl de Duitschers, om aau generaal Duerot het terugtrekken op Parijs te beletten en de bruggen over de Marne te bemachtigen, deze plaats trachtten t8 veroveren. De aanval was 's morgens om zes uur be gonnen, maar het gevecht was 's middags om twee uur het hevigst. Kolonel A. P die de verdediging leidde, ont moette in de hoofdstraat een ambtenaar der telegrafie, Vérité genaamd, die een ladder droeg en een rol draad. Waar gaat gij heen F vroeg de officier. Kolonel, antwoordde de telegrafist, mijn verbindingen zijn afgesneden en ik moet ze herstellen. Gij weet niet, dat dez» straat niet begaanbaar is, zij wordt voortdurend door ds Duitscbe kogels bestreken. Gij zoudt een zekeren dood te gemoet gaan. Hoe het zij, antwoordde Vérité, de plicht vóór alles. Mocht ik vallen, dan heb ik gedaan wat mijn roeping was. De kolpnel greep de hand van den getrouwen telegrafist, hem geen tot weerziens' durvende toeroepen. Eenigen tijd later zag de kolonel Vé- rité weer aankomen, hij droeg zijn leer, maar zijn linkerhand hing hem slap langs het lijf. Voor den telegrafist blijvende staan, vroeg hij Wat is u overkomen P Met een kalmte en koelbloedigheid, die inderdaad bewondering moesten wekken, zeide hijMijn zending is vervuld, de draden zijn hersteld, en ik ga mjjn berichten overseinen. Maar gij zijt gewond Ja, een kogel is door mijn linker arm gegaan, het is niet van belang, hoop ik, ik ga me in de ambulance laten ver binden en keer op mijn post terug. Na dit gezegd te hebbeD, verwijderde de dappere Vérité zich. Twee dagen na den grooten slag bij de Marne, betrok kolonel A. P.de ee- nige getuige van deze heldendaad, met zijn regiment de barakken van het kamp te Saint-Maur. Eenigen tijd nt zijn aankomst in het ksmp, ontving de kolonel een be zoek van Vérité, die zijn arm in een ver van kunstenaar een zigeunerleven van avon tuurlijken aard leidde. Hans Rönneberger verstond van iedere kunst en kunstvaardig heid iets en in meer dan één vak had sgn aanleg met wat inspanning hem ver boTen het middelmatige gebracht. Hij kende Berlijn van alle kanten, zoowel in de duistere als heldere hoekjes, wellicht de eer ste nog bet best. Met de grootste gemak kelijkheid wist hij zich hooge protectie te verzekeren doch zonder vrucht te dragen, verstikte dat alles in onverstandige lichtvaar digheid en afsehuw van werk. Nu klemde bij weder met een wonderlijke grimas zijn monocle in het oog en zeide: „Maak het met mijne moraal zooals n dat belieft, heer baron, maar tast de logica mijner redeneering niet aan. In ontastbare reinheid en scherpte staat ze daar. Zelfs oen zoo totaal onlogisch mensch als mijn vriend Hammer „Hammer P* „Dien ik meen, kent gij toeb nietsteeds vol boop om iets uit te vinden, speculant en Magdalena's vader Böaneberger had geen gelegenheid meer, Arno's ontstellen te zien. De bel was overgehaald en met de woorden „Een teerbeminde, de brievenbe steller met een aangeteekenden brief, of een gerechtsdienaar," vloog hij de deur nit. Met t een teleurgesteld gelaat kwam bjj terug. „Niet eens een maanbrief. Voor o, mijnbeer de eerste luitenant Arno von Erdmann Hoogwelgeboren." Met bevende vingers scheurde Arno het lange couvert hem uit de hand, dat de be slissing over zijn lot inhield. Dwaas, waarom aarzelde bij nog, den brief open te maken t Staat er niet geschreven, dat een vrouw vader en moedor zal ver laten en den man van haar hart vol gen p Traagt liefde naar rijkdom en pracht. „Ik wil u niet langer storen, lot weer ziens baron, en vergeet niet, nw volgende sigaar met dai Russische contract aan te ste ken," seide Rönneberger. Desniettemin bleef bij staan en keek mot zijn blanwe oogeu naar Arno die den brief las. Plotse ling sprong hg vooruit en pakte Arno bij de schouders, zoo het seheen juist ter rech ter tijd om hem voor in elkander zakken te besparen. In de sierlijke gsstulte van den „kunste naar" moest blijkbaar nog een aanzienlijke kracht schuilen. Hij droeg den bewusteloo- zen, grooten, zwaren man naar da sofa, waarbij hij nog gelegenheid vond, een zijdelingschen biik in den op den grond gevallen brief te werpen. „Lucy Hammer' stond daar met krachtige letters geschreven. Een „O, vervlvloog hem, zonder dat hij het wilde of wist, over de lippen. Dat geluid was evenwel genoeg, om Arno uit sjjne verdooving te wekken. Verbluft in het8erste oogenblik, sleohts verbluft zag bg om zioh heen, aan alle leden sidderende, hat voorhoofd met koud zweet bedekt zoo iets was hem nog nooit overkomen. Wat was er eigenlijk met hem gebeurd I als een bliksemflits had bet hem neer geslagen. Daar viel zijn blik op den brief die was het geweest, ja die I en als een gewonde leeuw sprong hg er op af. Hans Rönneberger sprak niet meer niet van willan storen of andere beleefde phra- gen, maar was tactvol genoeg zioh terug te trekken. De man, die daar met met bloed- doorloopen oogen naar hat rose papier staar de, maakte op hem al een heel onaaDge- namen indruk. WORDT VERVOLGa band droeg. De arme ambtsnaar was in groots droef heid men wilde hem ontslaan wegens nalatigheid, dsar hij gedurende de versto ring der communicatie eenige telegrammen niet had kunnen overseinen. Hij wilde nn den ofticier verzoeken, dasr deze getuige was geweest van zijn plichtsbetrachting, hem een rapport te verstrekken van zijn gedrag gedurende den vieeBelijkeu slag van den tweeden December. Kolonel A. P.schreef dat rapportee nige dagen later was Vérité benoemd tot ridder van het Legioen van Eer, en voor gedragen voor promorie. Hij begaf zich opnieuw naar het kamp te Saint-Maur en bedankte den kolonel met tranen in de oogen. En ieder jaar, tot aan zijn dood, heelt de eenvoudige, maar moedige telegrafist zijn dank betuigd aan den kolonel. Een vraagpunt van onder- geschikt belang, maar toch van belang, doet zich voor bij den te verwachten af stand van Cuba aan de Vereenigde Staten. In het koor der kathedraal van Havana liggen de overblijfselen begraven van den grooteD wereldontdekker Christopho- rus Collumbus. Zij! hebben daar een rustplaats gevonden na lange omzwervin gen. Columbus is gestorven te Vallado- lid en had den wensch te kennsn gege ven, begraven te worden op San Domingo. Zijn weduwe wilde echter zijn lijk niet afstaan en voerde het vier jaar lang over al met zich. Daarop rustte het,' gebeente drie jaar lang in de kerk van den 11. Franciscus te Vallsdolid. In 1513 werd het naar Sevillz overgebracht, waar het 23 jaar bleef. Het werd in 1586 nogmaals opgegra ven en over den Atlantischen Oceaan ge bracht, waar het te rusten werd gelegd op San Domingo, gelijk Columbus had gewild. Toen het eiland aan Frankrijk werd af gestaan, werden de overblijfselen naar Havana overgebracht en in 1876 plechtig ter aarde besteld in de kathedraal van Havana. Als de Spaan- sche regeering nu haar aanspraken op het gebeente van Columbus zal doen gelden, moet da rustelooze geest van den ontdekker naar Spanje terugkeeren, want geen voet gronds van het rijk, dat hij voor zijn aangenomen vaderland heeft ontdekt, zal onder zijn bestuur blijven. Uit lalereberichten over het onweder, dat Zondag boven Keulen en omstreken heeft gewoed, (zie ons vorig nummer) blijkt, dat de schade nog grooter is dan e«rst vermoed werd. Ook zijn nog twee mensohenlevens verloren gegaan, te Kalk, vraar een pannen bakkerij instortte. Het aantal lichtgewonden is legio. De spoorlijn van Keulen naar Frankfort was uren lang onberijdbaar wegens het vele pnin, dat op den weg lag. Eenige kostba re vensters van den Keulschen dom zijn zwaar beschadigd. Telegraafpalen zijn in groot aantal afgebroken, zoodat het ver keer geruimen tijd gestoord was. H et luiste en vuilste volk ter wereld, zegt de ffSt, James Gazette," is onlangs ontdekt in den Kankssus. Het leeft in een ontoegankelijk hoogland tus- schen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee en in beschaving is dit volk een twintig tal eeuwen ten achteren. De buizen zijn steenklompen ronder bepaalden vorm of versiering. Daarbinnen is het onbeschrijf lijk vuil. Een stookplaats of schoorsteen is er niet. Er wordt gekookt in een gat in den grond. In deze huizen van één vertrek wonen mannen, vrouwen en kin deren dooreen. Tijdens den langen winter zijn zij geheel opgesloten, want het is te koud om ook maar één behoorlijke ope ning te laten en gewoonlijk wordt het vee dau in dezelfde ruimte opgenomen. Deze menschen maken vier dagen in de week tot vacantiedagen en honden er dan nog een eerbiedwaardige hoeveelheid heilige dagen op na. Sinds zij op het denkbeeld zijn gekomen, om de feestdagen van elk land, waarmede zij in aanraking komen, over te nemen, is het begrijpelijk, dat de menschen niet veel tijd meer vinden om te werken. Boeren, bijenteelt en veefok- den z\jn hun eenige bezigheden en men vindt in hunne woningen geen enkel stuk huisraad. Uit T a i-p e k-f o o o p F o r m o- sa is bericht ontvangen van eeu groote overstrooming, waarbij een honderdtal per sonen verdronken zouden zijn en groote schade aau eigendommen is aangericht. Diepe armoede. Twee kleins patiënten ziju dezer dagen uit het z'fkenhuis te Weeoen na een langdurige behandeling ontslagen. Een zesjuige knaap en een vijfjarig meisje, broertje en zusje, waren lijdende aan een chronische ongesteldheid der maag, waardoor ze sindi vele maanden geen ander voedsel beko men hadden, dan koffie en nu en dan een stukje brood. Niet alleeu, dat ze geen ander voedsel verdragen konden maar ze wilden het ook niet hebben. Ds beide kinderen werden eenigen tijd geleden in een coupé op den Frans-Jozef—spoorweg tusschen Eger en Weenen aangetroffen met een bordje om den hals, waarop ge schreven stond „Wij vragen den reizi gers om ondersteuning, wij willen naar Weenen." Eenige reizigers, en in 't bij zonder een dame, begonnen de kinderen te ondervragen en nn bleek, dat huu moe der, die geen koffie meer voor hen had, het eenige voedsel Binds langen tijd, heD in den coupé gezet had en weenend weg- geloopen was, de kinderen aan hun lot overlatend. Er werd door de reizigers 600 gulden bijeengebracht voor de arme kleinen en een baronesse uit Karlsbad nam ze met zich mee. Doch de kinderen toonden znlk een afkeer voor alle spijzen en dranken, behalve voor koffie, dat het noodig was, hen een „ontwenningskuur" te doen ondergaan, evenals met de ge bruikers van morpbiue geschiedt. Nu zijn ze onder geleide van een dienstbode naar hun weldoenster te Karlsbad terug gekeerd. De moeder, die men inmiddels had opgespoord, was van honger en ver val van krachten gestorven. Voor rookers. De beschouwing, dat het gevaar voor rookers meer ligt in verstoring van de functiën der spijsvertering, dan in die der ademhaling, wint meer en meer veld. De zuiverheid dezer meening wordt ook be vestigd bij het waarnemen der gevolgen van deze gewoonte op het lichaam van den rooker. Veiwoesting van het gebit, verdroging van de slijmhnid, met daaraan gepaard gaande verstomping van den smaak, komsn regelmatig voor, en chronische maagcartarrh is meermalen bij rookers ge constateerd .Ter wijl het nog geenszins bewezen is,dat de door de longen opgenomen bestand- deelen, door deze in het bloed gebracht worden, komen de vaste, vloeibare en gas vormige stoffen, die in de mondholte neer slaan, zeker in de maag terecht en wor den daar verwerkt. Aanbeveliog verdient het, niet te roo- ken 's nachts of voor het ontbijt, daar het is bewezeD, dat daardoor storingen io de spijsvertering veroorzaakt worden ook is het niet geraden te rooken bg groote inspanning, als turnen, dansen en wielrijden. Verder moet de rooker er op letten, den ingezogen rook spoedig en geheel uit te blazen en hem nooit door den neus laten ontsnappen of inslikken ook is bet voortdurend tusschen de lippen houden van pijp of sigaar zeer afkeurens waard. Terwijl bet ook verkeerd is sigaar of sigaret tot het laatst toe op te rooken. Hst rooken van pijpen is beter ffan dat van sigaren of sigaretten, doch een ge- zoDdheilspijp moet lang en porens zijn, en bovendien herhaaldelijk goed kunnen worden schoongemaakt. Het rooken van sigaretten is nog het minst aan te beve len, jwant afgezien nog van de nit het Oosten ingevoerd wordende sigaretten, waarvan de tabak met opium is vermengd, heeft de verbranding van het papier een zeer schadelijken invloed op oogen en maag. Een eenvoudig middel om de schadelijke gevolgen van het rooken meerendeels weg te nemen, is een goede verzoigiug van dea mond. De rooker spoele dagelijks ongeveer zesmaal den mond met een op lossing van één gram keukenzout op een kwartliter water; vooral aan de mond- spoeling des avonds bestede hij de meeste zorg, daar andeis de inwerking der scha delijke stoffen den heelen nacht duurt. Welriekende mondwaters hebben voor dit doel geen waarde. Voor kinderen is rooken natuurlijk altijd af te keuren. Oud gepensionneerd ma- joor. Na langen tijd heb ik vandaag bij gelegenheid van het feest mijn uniform weer eens aangetrokken. Luitenant. Dat riekt mes eraan, majoor. De heele zaal riekt naar de kanr- fer en napLtaline ik beb er al hoofd pijn van. Majoor. V vergist zich, luitenant; Mijn uniform riekt naar kruit en daar keut u den geur nog niet vau. S Dr, Lilienfeld heeft op den laatsten dag van het coigres van schei kundigen te "Weenen een opzienbarende mededeeling gedaan, namelijk, dat het hem gelukt is, op kunstmatige wijze eiwitstof samen te stellen. Men heeft groote verwachtingen van de gevolgen dezer ontdekking. Het mensche- lijk voedsel, zoo hoopt men o, a., zal er veel goedkoopsr door wordeD. Vleasch b.v. kan gemakkelijk worden vervangen door een kunstmatig gefabriceerd voedingsmiddel van gelijk eiwitgehalte enz. enz. Of 't ook smakelijke menu's zal geven F Calino is nu al twintig jaar getrouwd en nog nooit heeft hij ruzie met zijn vrouw gehad. Vanaf het begin van bun huwelijk zijn ze namelijk over eengekomen, dat wanneer een vau beiden driftig zou zijn en razen en tieren, de an dere zich volkomen stil zon houden en gaen woord spreken. En dat stelsel schijnt dus zeldzaam gewerkt te hebben P Ja; Calino houdt nu al twintig jaar zijn mond. Het menschel ij k samen- stel veraudert geheel iedere zeven jaar, klonk het nit den mond van een leeraar aan een der H. B. 8. veor meisjes. Be grijpt u mij goed, juffrouw Jonkers, voegde hij er hij, zich tot een allerliefst* 17-jarige wendend. Wanneer u 24 is, dan is er geen juffrouw Jonkers meer.' Zeker mijnheer, dat denk ik ook, zei jnffronw J. met een donkeren blos. Zij hoopte getrouwd te zijn! ces is verrassend, vooral ook bij vlas. De om de ruiters opgetaste schelven worden met een gevlochten stroomat gedekt en kunnen dan zonder bederf alle weer en wind trotseeren. Deze holle schelven staan vast, zakken niet scheef en broeien lang niet zoo ganw als de solide. Daardoor kan veel eerder tot het optassen worden over gegaan en vermindert bijgevolg het gevaar voor bederf bij deze risquante gewassen in belangrijke mate. Ook de genoemde strcomatten hebben snel burgerrecht gekregen. De daardoor noodige vlechtmachine kost eenhonderd daalders en wordt hier meestal aangeschaft door de landbouwvereenigingen. Alles samengenomen kan meo veilig zeggen, dat in deze streksn in het laatste tiental jaren eene volslagen omkeering heeft plaats gehad op landbouwgebied, waardoor de productie belangrijk is verbeterd en de kosten daarvan in dezelfde mate zijn ver minderd, althans op het zavel. De zware kleigronden, die hiervan veel minder heb ben geprofileerd, zijn dan ook belangrijk in waarde gedaald, terwijl de alluviale zand gronden eerder iets zjjn gestegen. Wie tegenwoordig het Noorden van GRONINGEN bereist, ziet op tal van plaatsen in het veld de wit getopte schelven prijken van het vlas. In lange rijen opgesteld zijn de breede stre pen daartnsschen reeds weer geploegd en bezaaid met zomerwikken (ricia sativa). Oek tusschen de gerst- en roggehokken komen de wikken voor dsn dag. Nog maar zeer enkele jaren geleden was van dezen wikkenbouw bier nagenoeg niets bekend. Thans, door Hellriegels prachtige onder zoekingen voorgelicht, worden eiken zomer, dadelijk af» het hoofdgewas is gesneden of geplukt, de wikken gezaaid in de iu der haast geschilde vore. Werden vroeger de stoppels geploegd, gtëgd, nogmaals en nogmaals, tegenwoor dig weet men beter eu roert men niet meer dan noodig is, om de vermeerdering der onkruiden tegen te gaan. Niet om de mineralen tot verwering te brengen, zooals men vroeger leeraarde, is veel ploegen noodig. Die factor is van geene practische beteekenis geblekeD,, Zelfs de appteciatie van stalmest is geducht verminderd. Maar op een doelmatig gebruik van kunstmest, gepaard aan eene rijkelijke verzameling van lucbtstikstof door vlinderbloemigen, komt het in de eerste plaats aan. Eene andere, niet onbelangrijke verbete ring der allerlaatste jaren is de invoering der zoogenaamde klaverruitersdrie stok ken, elk van twee meter lengte, aan den top samengekoppeld door een gegalvaniseer- den ijzerdraad. Opgesteld, worden deze drie beenen verder aan elkander verbonden door dri8 aDdere horizontaal liggende stok ken op een halven meter bovan den grond Votr een p*ar jaar pas ingevoerd, zijn ze nu reeds algemeen in gebruik, zoowel voor vlas en erwten als voor klaver. Het suc- mi nun nn» l nn» eroan inno mmota annwrin - .."F-li j. - 'Y T I u reet don bezitter persoonlijk kennis te dia ann wn-binln 1 laforn tnrion untmnnrnfia Asnn hunoliw. hu I r

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 7