gratis.
om
Aar en Halm.
Donderdag 25 Augustus 1898.
42ste Jaargang No. 3339.
Aan onze Lezers
en
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag-
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst,
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Bureau: 8CMAGÏIAI, Laan, 1) 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
MedewerkerJ. W1X li E L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 8.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Wegens de KRONINGS-
FEESTEN zal het nummer
der Schager Courant van
Donderdag I September
verschijnen Woensdagmor
gen 31 Augustus, te acht
ure. Inzendingen van adver-
tiën gelieve men dus tij
dig te doen.
Wil men het
uiterst keurig be
werkte
der Schager Courant bezit
ten, men abonneere zich dan
nog spoedig en men ontvangt
het, evenals andere abonné's,
Bekendmakingen,
GeraeenteSchagen.
POLITIE.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
Heer Hugowaard. In den
Alkmaar, 20 Augustus.
AGER
Alitieti Nioi
COURANT.
Alisitmtii- LulliivkliL
KROilSCSNDMIER
in inlichtingen te
Ter Secretarie zijn inlichtingelf te be
komen omtrent twee achtergebleven zak
jes meel.
Trots het norscho antwoordy dat Arno
van den boer kreeg, bleef bjj toeh staan en
vroeg verder:
„Wilt go mij niet even laten drinken P*
De man had juist zooeven een kop vol
met brain vocht gegoten. Bereidwillig reikte
hjj dien over en merkte daarin spottend op
,'t Zal n niet smaken. Gebrande gerst
voor koffie ontbreekt oiks het geld.'
„Nu, nu, zoo erg tal het tceh niet rijn,*
gaf Arno lachend ten antwoord, terwijl hij
den boer den leegen kop overhandigde en
gijn sigarenkoker voor den dag haalde.
„Niet soo erg F 4 Met een dan
kend knikje nam de man de aangeboden
sigaar aan en legde die onder de mats op
bet hoofd, waar gij blijkbaar ook het best
beschot was. Daarna hapte hij weer kraoh-
tig in zjjn broed en herhaalde nog eens
„Niet ioo erg 1 zooals men 't noemen
wil I Vroeger hadden we een dnohtige
snee spek op ons brood, nn zijn we big
wanneer we nog wat kaas hebben. Geheel
verhongeren behoeven we nog niet,dat is waar."
„Ik meende, dat het n boeren in dezen
omtrek juist nog heel goedOgingP*
Voor de eerste maal zeg de boer hem
vol in het gelaat. Zijn breed, grof gelaat
met de bruine huid was voorzien van een
paar bleekblauwe eogen, waitin scherpte en
wantrouwen naast sluimerenden hartstocht te
lezen waren. Het benedengedeelte van den
door smalle lippen gesloten mond
werd omgeven door een kortgeknipten,
g rij i en baard.
„Ik ben Hiibner, een boer nit Borna,4
«prak hg, ,en gij tijt zeker de nieuwe di
recteur vzn Tannwald P*
„Ja en ik heet Etdmann."
„Ziet ge daar dat dunne rookwolkje?
Dat ia mijnheer Hammer's stoomploeg, waar
mede hij op één dag twintigmaal zooveel
doet ali ik met een paar goede paarden. De
vos daar verricht niet veel meer met z'n
•ede botten en daarom moeten wjj zelf er
•au. Goede paarden kosten veel geld. Van
waar aou ik dat halen P
„Stocm is gotdkooper dan paarden- en men-
«chetkrao.fct, En mjnt.eer Hammer verkoopt
•jjn granen en aardappelen tceh gaen cent
goedkcoper dan ik. Duurder verkoopt hij,
want hg kan den goeden tijd afwachtenik
achter noet spcecig ter markt, omdat ik
geld niodig heb- Gclcoft ge nn, dat hg
namiddag van den 20 ontstond plotseling,
vermoedelijk door hooibroeiïng, een hevige
brand, tijdens het binnenrijden van koren,
in de hofstede aan den Hoigendijk, be
woond door m«j. de wed. L. van der
Gracht en toebehoorende aan den heer
Beckmann te Wies baden.
In korten tijd ging de geheele boerderij
met bijna al den inboadal in vlammen op.
Alles was verzekerd.
Onlangs word door den gemeenteraad
voor eene stoomtramverbinding Egmond
kan Zee-Alkmaar concessie verleend, zoo
wel aan het consortium Schippers c. s.,
als het comité uit de vereeniging Alcmaria.
Thans is tusschen de beide concessionaris
sen een overeenkomst getroffen in dier
voege, dat er samenwerking z»l plaats vin
den, maar waarbij de geprojecteerde lijn
van Alcmaria, die tevens eene verbinding
met Bergen beoogt, zal worden gevolgd.
Naar w ij vernemen wordt
ook de Zijpe in den laatsten tijd herhaal
delijk bezocht door brutale bedelaars, die
heel wat last veroorzaken.
De heer J. v. Koningsdaal t e 't
Zand, leerling der R. H. B. school te
Alkmaar, die kort geleden met goed ge
volg hst eindexamen aflegde, ontving he
den, den 22en, bericht dat bij bij 't in
het begin dezvr maand gehouden vergelij
kend examen geslaagd is als adspirant-sur-
numerair bij de Belastingen enz.
Naast de bestaande feest-
commissie heeft zich te 't Zand em
nieuwe commissie nit de jongelui gevormd,
die daar op den 31en een optocht en een
ringrijderij zal organiseeren. Voor beide
hebben zich reeds velen aangegeven. Met
het oog op de reeds gemelde vier wedstrij
den, door de feestcommissie op touw ge
zel, zal men zich dus dien dag te 't Zand
wel vermaken.
sohatten verdient en wij kleine boeren net
genoeg, om alleen te kunnen blijven leven P"
Eu toen Arno nadenkend zweeg, ging
Hiibner voort
„Er zijn nog enkele groota boerderijen,
waar men nog niet merkt, dat men een
strik om dan hals is geslagen. Daar hebben
de voorouders geld bij geld vergaard en de
erfgenamen zijn telkens en telkens minder in
getal geworden.Bjj ons,kleine boeren,bleef ooh-
ter het bare geid aiioos schraal en wat er
was. kregen do meisjes ais haar erfdeel. Het
land en de boerderij waren voor den erfge
naam, den oudsten zoon.
„Toen duama de tijden kwamen, waarin we
meer en meer geld noodig hadden, moesten
we hypotheken nemen, en nn vreten ons
de renten en onkosten op. 't Gaat ten einde
met de boeren!"
.Nean, waaraobtig niet," antwoordddo Arno.
„Wel zijn de tijden tegenwoordig ontzet
tend zwaar ik weet dat evengoed als
gjj maar zij zullen voorbijgaan, Er
steukt een ie kraohtige stalen kern in het
Duitsche landvolk, dan dat het soo snoode-
Ijjk zou ten onder gaan."
De boer sloeg met zijn ijzerharde vuist
op den kruiwagen.
„Aan God en de gerechtigheid zou men
gaan (wgfelen, wanneer de grond onzer va
deren ons niet meer voeden kan", stiet hij
woest uit. „Zoo kan en mag het niet bljj-
ven, 't moet anders worden!"
„En dat zal bet ook en beier tevens,
Bflbner, verlaat u daarop 1"
„Maar wie zal bet neg zoolang uithou
den P Wellicht niet eens onze heer op het
domeingoed, onze heer msjoor. Het gaat
hem ook al niet veel beter dan ons. Zij
hebben daar zorg en moeten borgen als wij
en wanneer alles goed gaat houdt men bet
zoolang nit tot men dcod is. Maar wanneer
er een ongelck komt, gaan zij, evenals wij,
uit huis en hot en dan komt mijnheer Bam-
mer en koopt riddergoed, het boerenbedrijf,
hot tuinmansgedoe, alles zoo het reilt en
zeilt. Hij daar op Tannwald zit als e«n
spin in hot net en wie er invliegt is ver
loren."
Een gloeiende haat klonk er uit de woor
den van den iuwtn man.
Door deze wending onaangenaam getroffen,
vroeg Atno ter loops
.Maar ge hebt n over mijnheer Hzmmer
toch niet te beklagen P Dat bij zjjne be
zitting afroedt kan niemand hem kwalijk
nemen.4
Trotich schudde Bübnor het hoofd.
„Bij kcopt oi.s alles af; op bet geheele
dorp heeft tij bet voorzien, van het ridder
goed fot het minste huisje. En wij hebben
de kracht niet, ons tegen zjjn geld te ver
zetten, want mg elicos komt geen enkele
Op Zondagen Maandag j.1.,
beide dagen des namiddags, werd in de
kolfbaan van den kastelein Sletemaker te
Barsingerhorn eene tentoonstelling ge-
honden van de door D.O.G. uitgereikte
planten en van plinten die ter opluistering
waren ingezonden.
De heer A. Jung, bloemist te Alkmaar,
de leverancier van de planten, had wel
veel werk gemaakt van het decoreeren
der tentoonstellingszaal, zoodat al dat groen
en al die bloemen werkelijk een schoon
gezicht opleverden.
Het mag niet ontkend worden, dat de
heer Jok. de Grootdie van den beginne
af zich zeer voor de zaak der bloemen
cultuur, zij het dan ook op bescheiden,
schaal, heeft geïnteressaerd, veel succes
heeft op dit zijn streven en bij velen den
lust heeft opgewekt om vtrmsak te zoe
ken in het kweeken en veredelen vsn
schooae bloemen en planten. Elke liefheb
berij kan kostbaar gemaakt worden, zoo
ook dezemaar het is daarom geen ver-
eischte. Voor een cent of wat kan de min
vermogende in het bezit komen van eens
bloem of plant, waarmede bij of zij later
wedijveren kan tegen wie ook. En dat
kan toch niet van elke andere liefhebberij
of tentoonstelling gezegd worden.
Het aantal inzendingen voor den wed
strijd bedroeg 87, terwijl 30 inzendingen
ter opluistering aanwezig waren, allen van
de burgerij van Barsingerhorn.
Voor den wedstrijd (5 planten) zijn de
volgende prijzen vastgesteld.
Voor de inzending der chrysanthemum
le prijs. Anna Kuiper, 2e pr. J. Vink,
3e pr. Cornelia Rampen. Eervolle vermel
ding D. Spaans,
Voor moutbretia
le pr. Grietje Mars, 2e pr. Haartje Hoek
stra, 3e pr. Jb. Kuiper. Eerv. mm. G.
Wit.
Voor heliotropium
le pr. Dieuwertje Floor, 2e pr. Jannetje
Klos, 3s. pr. Anna Kuiper. Eerv, verm.
Haartje Hoekstra.
Voor fuchsia procumbens
ons te hulp. Ziet ge, de zaken staan zoo
ik heb nog eeu kleine boerderij, die ik ba-
bouw met vrouw eu zoon eu doohter. Wij
leven en betalen onze rente en belasting,
verder brengen we het niet, al werken we
dat ons het bloed van onder de nagels komt.
Spoedig is de tijd daar dat mijn zoon trouwt,
eu dis neemt de boerderij over. Hij beeft
h9t nog zwaarder dan ik, want hij moet ons
oudjes zooveel geven, dat we eten kunnen
en zijne zuster haar erfdeel afdragen, want
ook zij gaat trouwen en moet den man wal
van dat vervloekte geld in het huishonden
meebrengen. Ook dat alLs zal en moet
geschikt worden. Wij verhongsren liever,
dan dat we ons vaderlijk erfgoed ia den
steek latera hoe goed mijnheer Harnmer het
ook betalen wil, vrijwillig het verkoopen, dat
maar wanneer het ongeluk komt:
slechte oogstan, overstrooming, ziekte, dan
is het met het erediet dadelijk gedaan, wij
hebben dan geen onderpand of zekerheid
voor eenigo leening te geven. Dan gaat
alles als van een leien dakje: waarschuwing,
aanmaning, gerechtsdienaars, openbare ver-
kooping en daarna mijnheer Harnmer, die
soo mogelijk te voren reeds de hypotheken
heeft opgekocht. Hij heeft een oogje op
mij nog meer dan op elk ander, dat welen
we wel en daarom verweren we ons ook
met nagels en tanden. Hij zal heel wat
met ons te doen hebben eer we ons hoi en
huis verlaten. Tot op dood en leven gaat
't4 Een dof brommen voleindigde
deze laatste woorden.
„Laat ons hopen, dat 't zóó ver niet komt
en gij schijnt mij de man wel toe, die er
voor staat om 't niters'e zoo ver mogelijk
van zich te houden,4 sprak Arno warm,
terwijl bij Bübner de hand toestak. „Ik
moet nn Verdertoch zal ik me verheugen,
u eens spoedig weer te zien. Bezoek me
eens in Tannwald I4
„In dat vervloekte huis, zet ik geen
voel 14 riep de boer en drukte echter krach
tig Arno's band. „En ook gij zult het
daar niet leng uithouden gij hebt te eei-
lijke, oprechte oogeo. Tot ons boeren moet
ge komen, mijnheer Erdmantl4
„Dat zal ik ook in mijn tegenwoordige
betrekking doenlot wederziensl4
In het heenrijden ving hij nog een blik
van de doohter van Bübner op. Zjj had
bet psatd uitgespannen en stapte laDgsaam
op haar vader toe, met wien rij de krsoh-
tigo gestalte, bet breeds,energiek gevormde,
bij haar door een bloeiende frischbeid ver
schoonde, gelaat gemeen had. Een vijandi
ge blik vloog er tot den ruiter over nit
de groofe, blauwo oogen daarna echter trok
zij als outstold over bare vermetelheid een
punt van den hoofddoek over haar met zweet
bedekt gelaat.
le pr. Jb. Kuiper, 2e pr. P. Keesman,
3e pr. K. Beek. Eetv. verm. J. Spaans Dz.
Voor knol begonia
1». pr. Anna v. d. Woude, 2e pr. K.
Vries, 3e pr. Jacoba Bol. Eerv. verm.
M. Maar».
Voor de inzendingen ter opluistering
werden prijzen tosgekend aan Wed. Hs-
gemann voor oleanderCornelia Rampea
voor tunbergiawed. J. Kossea voor witte
begouiaJb. Kuiper voor bladbegonia en
pelargonium.
Dinsdagmorgen omstreeks
vier uur, tegelijk met het hevig oDweder,
sloegen eensklaps de vlammen uit de boer
derij van den heer C. van Iwuiver te
Wieringerwaard. Ha gebouw leg
spoedig iu de aeeh. De oorzaak is nog on
bekend.
Vergadering van den
Raad der gemeente ZIJPE, gehouden
op Dinsdag 23 Augustus 1898, des mor
gens ten 11 nre.
Aanwezig alle leden.
Voorzitter da heer G. C. Hulst, burge
meester.
Na opening der vergadering, lezing
door den heer Bossen, Secretaris, der notu
len en vervolgens goedkeuring daarvan door
den Raad.
De voorzitter stelt aan de orde het in
de vorige vergadering aangehouden punt,
omtrent aankoop van een portret van H. M.
Koningin Wilhelmina.
Aanwezig waren een 4-tal bustes iu
gips ter keuze aangenomen mat algemeene
stemmen om een daarvan te kiezen en met
6 tegen 5 stemmen valt de keuze op een in
wit uitgevoerd exemplaarde koeten van dit
portret bedragen i 22.50.
Daarna wordt gelezen het rapport der
Commissie tot het nazien der Rek., waar
voor de heer Nobel als rapporteur optreedt,
en dat hieronder staat afgedrukt
Mijne Heeren
Uw Comm., in de vorige vergadering be
noemd, vergaderde den 9 Aug. j.1. in het
raadhuis.
HOOFDSTUK VII.
Met koortsachtig ongeduld wachtte Aruo
heden op den maaltijd 1 Veel vroeger dan
noodig was, was hg thuisgekomen en had
zoo dadelijk van een bediende de boodschap
gekregen, dat de nicht van mijnheer was
aangekomen en ook vanmiddag reeds aan
tafel zou verschijnen. Lucy moest van zijn
aanwezigheid op Tannwald reeds mededee-
ling hebben ontvangeatrots dat verwacht
te hij van hunne ontmoeting een zeldzame
uitwerking, van weiken aard wist bij zelf
nog niet reoht duidelijk.
Liefde en verlangen, toorn wraak
zucht eu veraohting streden om den voor
rang in zjjn nog immer door woelige gevoe
lens bewogen bart.
Eindelijk
Hij haalde diep adem, toen hij nit den
halfdonkeren corridor in de helder verlichte
eetzaal kwam. En daar zeide hem de eer
ste blik, dat alle berekening, hoop en vrees
tevergeefs was geweestniet Lucy, maar
Chariotte Harnmer stond voor hem.
Hammer, die in de bes e luim van de
wereld was, lachte luid over de zichtbare
verlegenheid der beide jongelieden en vroeg
met plompe plagerij, of een Berlijnseh meis
je zoo bang voor een mooie snor was. De-
te taktlooze aardigheid die het bloed naar
Lotte's wangen dreef, gaf Arno dadelijk
zijne kalmte weer. Met een stomme bui
ging voor Lotte nam hij plaats en wenkte
den bediende mei opdienen te beginnen.
Een weinig verwonderd keek de huisheer
op, maar hij nam niet gauw iets kwalijk,
voornamelijk wanneer hij zich tegenover ie
mandvan adel bevond, voor welken stand hij
een zekere voorliefde had en mot de ge
bruiken waarvan hij nu juist niet op zoo heel
goeden voet stond.
Om een neutraal onderwerp fe krijgen,
vertelde Arno nu zijne ontmoeting met
Hfibner.
„Ah,4 riep Hammer belangstellend, „daar
hebt ge bepaald niet veel goeds van mij ge
boord. 't Is een boer van de onde, echte
soori met een stijven niet te buigen kop.4
„Op mij maakte hij den indruk van op
zijn manier een teer intelligent man te
zijn.4
„Dat is bjj eigenljjk ook maar, zooals
ge zegt, op zijn manier. Vóór vijftig jaar
was hij een knap man geweest, nu is bjj
eon dwaas, die 't liefst mij persoonlijk er
voor aansprakelijk zou stellen, dat de tijden
soo veranderd zijn. Nu heeft hg in het
plaatselijk Dlad gedurende de verkiezingen
een paar artikeltjes geschreven tegen het
groot kapitaal. Heeit hg u nog niets ver
teld van zjjn aanstaanden schoonzoon P"
„Neen.4
„Dat is ook zulk een frotakop, die ook
niet inzien vih waar voordeel voor hem is
Zij behandelden het eerst de rekening
van de Gemeente, aanwijzande
een ontvangst van f 32499,35
uitgaaf
29814.14®
sluitende meteen bat. saldo f 2685.20®
De bescheiden, bij deze rekening behoo-
rende, werden door de Comm. in orde be
vonden, met uitzondering van volgn. 18
Hoofdst. 4, Art 18 der ontvangsten, dat wel
geteekend was, doch niet ingevuld tot het
bedrag aan de achterzijde vermeld. Bij
volgn. 27 Hoofdst. 1 Art. 10 der uitgiven
voor schrijf- en bureaubehoeften ter se
cretaris merkt de Comm. op, dat nog al
wat geleverd wordt door Boekbandelaren
buiten de Gem. on is zij de meming
toegedaan, dat, mochten sommige artike
len niet of minder goed door dan boekhan
del in onze Gem. kunnen worden geleverd,
er dan toch zonder bezwaar van financiës-
len aard voor de Gem. van zijn bemidde
ling kan worden gebruik gemaakt.
Bij den postuitgave voor den Burgerl. 8t.
meent de Comm. zich t-e herinneren, dat het
vorig jaar door de Comm. er opisgewezsn,
dat een mandaat groot f 250, geteekend
door de heeren Bossen en Bakker, niet aan
wees bet bedrag, door elk ontvangen; nu
ook ditmaal zich betzelfde voordoet, meent
Uwe Comm. met aandrang te moeten vragen,
wat den heeren belet, om elk voor bet
hun toekomend deel te teekenen.
De rekening van het Algemeen Armbe
stuur, welke aanwijst
een ontvangst van f 10411.51®
uitgaaf 10077.20
een batig saldo van f 884.81®
gaf tot weinig bespreking aanleidicgjde uitga
ven waren door kwitanties behoorlijk gedekt.
Op den staatbedeeling buiten hst ge
sticht, dat een belangrijk cijfer aanwijst,
kwamen een paar namen voor, die, d»
personen in aanmerking genomen, naar bet
oordeel der Comin. een weinig te hoog wa
ren bedeeld, waaromtrent bij den betrok
ken armvoogd inlichtingen zullen worden
gevraagd. Hierna overgaande tot de reke-
te behalen. Ge zult nog menigmaal iets
van hen hooren' en ondervinden. Ia don
grond van de zaak zijn die luidjss mij ei-
gonljjk gladweg onverschillig, ze kunnen me
geen nut doen, maar ook geen tehade be
rokkenen 4
Hammer baalde luchtigjes de schouders
op bjj deze laatste woorden, maar do kiauk
vaa zjjn stem was toeh te zeer in tegen
spraak met dit gebaar „Wanneer gij
echter goed mei Hiibner ovtrweg kunt ee gaar
ne goede vrienden met hem blijven wilt,
xoouls ik uit uwe woorden opmaak, sal mij
dat zelfs zeer aangenaam zjjn. Vrede en
vriendschap met de buren is mij wirkeljjk
een behoefte.4
„Ik zal bet als mijn eersfen plicht bi-
schouwen, hierin uw wil te eerbiedigen en
na te komen,* zeide Atno op een toon, die
Hammer niet geheel naar genoegen was,
want hg fronste de wenkbrauwen-
„Nituuïljjk,* antwoordde hjj, „toover
als dat aan weerskanten berust, mgn waarde
mijnheer von Erdmann I Tot de lammetjas-
ziclijes, waarmede men maar naar welge
vallen kan rondsollen, beboer ik, om u de
waarheid te zoggen, cu juist niei. Integen
deel, wie mij beleedigt of sohade berokkent,
die zal heel gemakkelijk ervaren, dat ik ook
heel onaangenaam kan zijn
Hij lachte zacbtkens en lisiig voer /.ich
heen „Ge weet toeh zeker, wolken
vriendeltjken en hulpvaatdigen buurman ik
bedoel P
„Ga maakt me bepaald bang!4 riep Char
iotte nit, die tot dusverre met stomme op
lettendheid slechts had toegehoord, daar zjj
bemerkte, dat op Arno's gelaat een leven
dige tegenspniak merkbaar was.
Zooais zij gehoopt had, begreep hij haar.
Mot de bemerking dat het sterk ridd rgoed
Tannwald er heel goed voor geschikt was
een bende vijandig gezinden fe trotieeren,
brak Arno het debat ei en bracht het ge
sprek op de gesohiedenis van het slo', zoo
dat ook ChBrlotte daaraan kon deelt emen.
Dadeljjk na het ronddienen van de koffie
ging bij heen.
Nauwelijks had Arr o de dour schier xieh
toegehaald, of Hammer rekte sich eens rreht
behaaglijk uit, schoof de voeien rco ver
mogelijk van zich af en legde het breede
bovenliobaam gemakkelijk in den stoei ach
terover. Dit grooto-mjjnheer-speian, dat hij
«ich in don laatsten tijd zoo had moeten
aanwennen, was voor hem loch in den grond
van de zaak een lastig, onaangenaam werk
je. Maar 't hooide zoo bij de rest, dacht
Hammer en hjj sloot do oogen ora cets »en
recht genoeglijk slaapje te pakken.
WORDT VERVOLGD,