Binnenlandse!) Nieuws.
Vergadering vau den
Raad der gemeente Nieuwe Niedorp,
op Woensdag 31 Augustus, 's voormiddags
li1/, ure.
IJitgozonderd de heer Visserdie na
een wijle binnenkomt, zijn alle raadsle
de* tegenwoordig, terwijl een talrijk pu
bliek deze bijeenkomst bijwoont.
Het lezen der notulen wordt uitgesteld,
wijl deze vergadering niet zoo zeer voor
gewone werkzaamheden is opgeroepen.
De voorzitter, de heer Jb. van der Stok
zegt hierna ongeveer het volgende
Mijneheeren
Ik heb U hier samen geroepen om met
een kort woord dezen dag te gedenken.
Deze dag, de 31 Augustus 1898, is voor
ons land van gewicht. Een nieuwe ge
biedster bestijgt nu den troon Wilhelinina
wordt Koninginneemt de teugels van
het bewind in handen een jonge loot uit
het aloude stamhuis van Oranje aanvaardt
heden de regeering.
Dit feit verheugt ons allen wij weten
te goed, dat Nederland geworden is wat
het is aan de hand van Oranje, waaraan
het veel verschuldigd is. Er is voor ons geen
Nederland denkbaar zonder Oranje en om
gekeerd geen Oranje zonder Nederland.
Elk rechtgeaard Nederlander zal heden
dankbetuigen aan de Koningin-Regentes,
die den vorigen avond van de regeering is
afgetreden. Aan haar hebben wij te dan
ken hetgeen Wilhelmina voor ons is ge
worden. Zij (de Regentes) heeft steeds in
hare dochter de beginselen trachten te
leggen, die aan onze staatsregeling ten
grondslag zijn. Van harte hopen wij,
dat baar arbeid vruchten zal dragen.
Haar wijs verstand en vaderlandsliefde
bleken steeds ontwijfelbaar en ondanks
haar Duitsche afkomst als prinses van
Waldeck en Pyrmont, heeft zij steeds ge
huldigd de hoofdkenmerken van het huis
van Oranjede beginselen van trouw en
van recht, die het Oranjehuis zoo eigen
zijn j die altijd door Oranje zoo hoog
weiden gehouden. Denken wij hierbij
slechts aan de door een onzer Koningen
vrijwillig gegeven constitutie, die in geen
ander land zoo gul en goedwillig werd
toegestaan.
Kunnen wij niet anders dan dankbaar
zijn voor de regeering van Hare Majesteit
de Koningin-Moeder, wij zijn verheugd, dat
wij opnieuw worden geregeerd door een
lid uit het huis van Oranje, want wij
weten, dat het recht en de trouw van
Oranje opnieuw gehandhaafd zijn. En, mijne
kikvorsch En ze is mjj geheel onbe
kend! Wie kan dat zjjn Zoo de excel
lentie maar neen. die is jong
gezel.*
„Ik kan uwe nieuwsgierigheid en ook
uwe verrukking in wat bedaarder ma'.e
brengen wellicht,*
„Zoo 1'
't Is de nicht van rajjnheer Hammer."
De baron kneep de kleine oogjes dicht.
„Maak nu geen gekheid, Erdmann
„Zeker niet. Juffrouw Charlotte Ham
mer."
„Te drommel, dat had ik den oude niet
toevertrouwd. En met die jongedame leeft
ge onder één dak, benijdenswaardige sterve
ling Kunt ge nu evengoed nog slapen
Arno lachte.
„Ik verdraag mijn geluk met kalmte,
zooals ge ziet."
„Ongetwijfeld 1*
De kleine dikke baron schudde het op
vallend blonde hoofd en ging weer in zijne
bewondering op, totdat de juffrouw in atlss-
zjjde hare voordracht met eenige gloedvolle
woorden Bloot.
Donderend applaus weerklonk, bijna nog
vóór de juffrouw bet laatste woord had ge
zegd, Hoofdzakelijk klapten de jonge heeren
als dollen in hun banden. Gesebiedde
het uit bewondering voor de dichterlijke gaven
der jonkvrouw®, of omdat nu met het ei
genlijke „werk,* het bal begonnen kon
worden
Nauwelijks hadden de toehoorders zich van
hunneplaais verwijderd,ofdo twaali muzikanten
van de Grtiuhagentr kapel stapten binnen en
namen de voor ben gereserveerde hoogte in
beslag. HoDne verschijning was het sig
naal. De jonge heereD stormden op de stoelen
en kleine tafeltjes af, die in een oogwenk
verdwenen waren en vervolgens op de da
mes toe, om baar voor de polonaise te enga-
geercD, terwijl de muziek al reeds begon
te spelen.
Baron Wenkel schrikte nit zijn stille be
wondering op.
„DrommelB, daar had ik bijna vergeten,
dat ik de balmeester ben.* Hij zag in de
zaal rord, wierp ten blik in de naaste ka-
hecren, het treft mij, dat juist op den
voor ons land zoo gewichtigeu dag een
wensch van deu Russischen Keizer wordt
geopenbaard, die, wanneer hij werd vervuld,
Europa in een toestand zou brengen, als
nog nooit werd beleefd. Dit samenvallen
spelt mij goeds. MaarmijueheereD, gij
zult vragen: wat heeft deze kleine plaats
hiermede coodig P van wolk belang is dit
alles voor den Raad van N. Niedorp?
Mijneheeren 1 als wij zeggen, dat d®
Koningin #de teugels in handeü heeft",
dan zijn het fijne draden, die van de
teugels naar de gemeenten leiden, welker
besturen tot uitvoering geroepen zijn. Eu
juist de kleine gemeentebesturen zijn het,
die den wil der leidster tot het volk
brengen. De raden van de plattelandsche
gemeenten, voortgesproten nit het volk,
leven, werken en voelen voor het volk en
alzoo is hun gevoelen juist het meest
een uiting van het volk zelf.
Om deze redenen heb ik den Raad sa
mengeroepen èn, mijneheeren, Uw volle
dig hier-zijn, eu de taekenen van instem
ming, gebleken door de aanwezigheid v^n
zooveel ingezetenen, sterken mij in de mee-
ning, dat het gewenscht was, dezen dag
naar waarde te gedenken en een adres vau
hulde in den vorm van eon telegram te
zenden aan H. M. de Koningin op het
oogenblik van de aanvaarding der regee
ring.
Met algemeen applaus toont de Raad
zijne instemming met 's Voorzitters
woorden.
Daarmede, zegt Voorz., heb ik gezegd,
wat ik heb willen zeggen en mem ik te
hebben geëxpliceerd mijn beweegredenen
tot het bijeenroepen dezer vergadering.
De heer KuilmAn geeft de verzekering,
verblijd te zijn door het initiatief tot de
ze vergadering. Het is, zegt spr., een
goede gedachte geweest, dezen dag met
een plechtig woord te gedenken en waar,
uitgezonderd bij de Katholieken, in onze
gemeente geen kerkelijke wijding zou plaats
vinden, dezen dag toch een zekere wijding
te geven. WaDt gewichtig is deze dag
voor ons ongetwijfeld. Heeft Emma ook
geregeerd als een Oranje, toch vinden wij
in Wilhelmina het oude bloed weer. Ik
breng U dank en hulde voor dat initiatief.
Nadat nog zijn gelezen de proclamatiën,
waarbij eerstens H. M. de Regentes af
treedt en ten tweede Wilhelmina de
regeering aanvaardt (die bij het verschij
nen van dit blad wel algemeen bekend
zullen zijn) worden namens den Raad de
volgende telegrammen verzonden
„Aan Hare Majesteit Koningin Wilhel
mina wordt op heden hulde betuigd door
mar, waarin de oude heeren zich plachten
terug te trekkeri. „Da Rauden's zijn er nog
niet Ik heb de barones voor de polonaise
geëngageerd- Maar daar aij er nog niet is,
kan zij mij ook niet kwalijk nomen, wanneer
Hij draaide besluiteloos aan sijn
kibiue snor. Daarna vatte bij Erdmann on
der den arm en drong ham naar de zijde
waar Charlotte Hammer nog altoos naast
mevrouw Kleefeld zat.
„Vooruit, Erdmann; doe mij het plei-
zier an stel mij aan die kleine voor. Ik weet
geen passender persoon om hel bal te ope
nen dan de zwaan en ik. Bacohus en juf
frouw Venus I* Hij streek zich vergenoegd
lachend over zijn buikje.
„Ge wilt dus werkelijk wendde
Arno zich tot zijn vriend. „Zouden de da
arna uwer kennis u dat niet zeer kwaljjk
nemen
„Mogelijk 1 Zelfs heel waarschijnlijk. Maar
mijn hemel, waarom is dat meisje ook zoo al
lerliefst? Ze schijnt hier goen mannelijke ken
nissen te hebben, de gelegenheid is dus gun
stig! Weet ge: wie het eorst komt cn
zoo varder.*
Hij knipoogde Erdmann ooljjk too. Deze
lachte gedwongen. Het was hem moeilijk, don
goeden lachth&rtigen baron andere beweegre
denen toe te schrijven dan hel gewoon
behagen in een schoone vrouw. Over een
volbloed hengst, een mooien jachthond of
iets dergelijks voa Lij zich met dezelfde
glooiende bewoordingen hobben uitgedrukt.
Zijn scherts was nooit beleedigend, ook
nu niet- En toch steeg er in Arno's hart
een sterken tegenzin op, om Wenkel met
Lotte bekend te maken. Hij sobreef dat
aan de antipathie toe, die zjj hem inboe
zemde. Hem was bet 't aangenaamst ge
weest, als zij tbuisgebleven ware, zoodat bij
haar in 't geheel niet had behoeven te zien.
En ca zou hij nog wel met haar moeten
dansen I Dat kon bjj niet nalaten.
Geërgerd trok bij de wenkbrauwen sa
men cn stapte met haastige schreden in de
aangeduide richting, om zich maar zoo spoe
dig mogeljjk van de opgedrongen boodschap
te kwijten. Maar Wenkel dwong hem, wat
langzamer te gaan.
de vergadering vau den Raad der ge
meente Nieuwe Niedorp', en
Aan do Koningin Moeder wordt oj>
beden hulde en dank gebracht door de
vergaderiug van den Raad der gemeente
Nieuwe Niedorp.'
Vervolgens leest de vooiz. de missive
van den Minister van Binnenlandsche
Zaken, waarbij -1 afdrukken worden toe
gezonden van een op de landsdrukkerij
vervaardigd portritvan 11.M. de Koningin
met mededeeling, dat hiervan een exem
plaar bestemd is voor de gemeente
secretarie en de overigen bestemd zijn voor
de openbare scholen en het armenhuis.
De voorz. had zich da vrijheid veroor
loofd, om deze portretten lijsten te laten
maken en verzocht ru bij 's Raads instem
ming hiermede, autorisatie tot voldoening
der kosten uil de gemeentekas.
Dit werd bij acclamatie toegestaan even
als voor de reeds gemaakte kosten ter
versiering van het Raacikuis.
Hiermede is 'e voorzitters agenda af
gehandeld.
De heer Kuilman vraagt nog, of het
niet wenschelijk zou zijn, nog een paar
politie-dienaren aan te vragen, om bij de
kroningsfeesten tegenwoordig te zijn.
De voorz. zegt hieraan nog wel te heb
ben gedacht, maar de wijze, waarop
N. Niedorp gewoon i3 feest te vieren, was
hem een reden geweest, geen bijzondere
maatregelen te nemen.
Voorz. is het echter met den heer Kuil
man eens, dat er nu omstandigheden zou
den kunnen zijn, die vroeger niet beston
den.
Er zai dan ook extra politie worden san-
gevraagd.
Nog rest den Voorz. te sluiten. Spre
ker doet dit met dank voor de opkomst
der leden van den Raad en voor de blij
ken van sympathie, en hij uit den wenscb,
dat de banden van onderlinge gehechtheid
en trouw hernieuwd zullen zijn.
Elk doe wat zijn hand vindt te doen,
zegt Voorz.5 ik dank U en roep voor het
vervolg Uwe medewerking in.
Verslag van de vergade-
ring van den Raad der gemeente Wie-
ringerwaard, gehoaden den 31 Augus
tus 1898, des namiddags te 2 uur.
Present alle leden.
De voorz, opent de vergadering en
zegt daarbij hel volgende Mijneheeren 1
Toevallig is het, dat wij juist dezen dag,
den 18den verjaardag van H. M. Koningin
Wilhelmina, te zamen vergaderen. De
groote toebereidselen, die er overal in ons
land voor het aanstaande Kroningsfeest
„Wat duivel, Erdmaon, je rent als «en
volbloed,* zeida hij, zjjn hand vertrouwelijk
op Arno's arm leggend, „'t Begint aoo iels
van een wedloop om den mammon te krij
gen. Want hut meisje is, ais erfgename van
den ouden Hammer, de beste partij hier
uit don omtreu. Dus wat langzamer als
jeblieft 1 Zij gaat minstens reeds een hal ven
winter over de tODg, als baron Wenkel
den eersten dans met haar maakt; tenminste
als ze dansen kan.* Hij bleef staan en
keek naar het gewoel rondom zich. „Zoo,
na weer eens even blijven staan en dan
weer een paar sehreden vooruit! Ziet ge,
niet te opvallend, zoo geheel bij toeval. Ik
ben als hoofd van het bal in zekeren zin
verplicht, onbekende dames voor het muur-
bloempjes-zjjn te bewaren."
Eindelijk stonden ze voor de beide da
mes. Zij hadden haar vau dien kant ge
naderd, waar Charlotte hun den rug toe
keerde. Het jonga meisje scheen vol be
langstelling naar mevrouw Klecield te luis
teren. Zoodoende bad Charlotte de boide
heeren niet zien komen.
„Juffrouw Hammer I* zeide Arno op be
leefden naar koelen toon, „sta mij toe
Zij schrikte en terwijl zij het blonde kop
je naar bem toewendde, bedekte haar hals en
gelaat zich met een donkeren blos. Hare
groote, donkerblauwe oogen zagen hem in
verwarring aan. Onwillekeurig stond ze
op, bijna boos, terwijl zij met een liohte be
weging aanstalten maakte, haar band op zijn
arm te leggen. Zij had zijn woorden opgevat
als een vraag om met haar te dansen.
Hare verwarring sch6»n zich ook van
Arno te hobben meester gemaakt. Hij wist
op het oogenblik in 'l gehsel niet, wat hij
deed, toen hjj stijf een balve schrede terug
trad en, zonder op de door haar opgeheven
band te letten, op koelen toon de voorstel
ling van zijn vriend voleindigde
.Sta me toe, dat ik u mijnheer den Baron
Wenkel van Görlitz voorstelt*
Vervolgens wendde Arno zich tot me
vrouw Kleefeld en maakte zichzelf met haar
bekend, De oude dame wikkelde htm dadelijk
in een levendig gesprek over het land en
de bewoners en maakte aanmerkingen daarin
gemaakt worden, getuigen van de hooge
iugenomenheid van het Noderlandsche volk.
Laten wij hopen, dat die goede geest, die
haast elk Nederlander bezielt, bestendigd
moge blijven en dat onze jonge Koningin
vele jaren aan het hoofd van ons
dierbaar Vaderland zal staaD.
Namens lut Dagelijksch Bestuur stel ik
voor, het navolgcndo telegram van hulde
te verzenden:
#De Raad der gemeente. Wieringerwaard,
„heden vergaderd, breögt Uwe Majesteit,
„bij het aanvaarden der Regeering, zijn
„eerbiedige hulde, met de beste wenschen
„voor den bloei van het Koninklijk Huis
#en voor de welvaart van het Vaderland."
Met applaus betuigen heeren leden hun
ne instemming met de woorden, door den
voorz. gesproken en hunne sympathie voor
het verzanden van een telegram.
Hierna wordt overgegaan tot lezing
der notulen, welke onder dankzegging aan
den Secretaris voor de uitgebreide notu
leering worden vastgesteld.
De voorz. deelt mede, dat
1. Het suppletoir kohier van den
Hoofd. Omslag voor 1898 voorzien van
goedkeuring, van H. H. Gedeputeerde Sta
ten is terugontvangen
2. een schrijven is ingekomen van den
heer K. Kz. Kaanin de vorige vergade
ring op de voordracht geplaatst om be
noemd te worden tot zetter, waarbij ge
noemde heer meéedeelt, bij eventuëele be
noeming te zullen bedanken.
3. de Ontvanger der Directe belastin
nen te Anna Paulowna, in overleg met
Burg. eu Weth., heeft besloten, den zitdag
iö deze gemeente steeds ts doen plaats
hebben op den tweeden Vrijdag van iede
re maand en de voorheen asngewezen nren
Van 1 uur n. m. tot 81/, uur n. m. te
wijzigen en vast te stellen van 10 uur v.
m. tot 1 uur n. m. Met het oog op de
Kroningsfeesten zai de zitting in Sept.
gehouden worden op den derden Vrijdag.
4. van Z.E. den heer Minister van
Binn, Zaken ziju ontvangen vier afdruk
ken van een portret van H. M. Koningin
Wilhelmina, ter Algemeene Landsdruk
kerij vervaardigd, welke exemplaren
zijn bestemd voor do Gemeente-secretaris,
beide scholen en het Armenhuis. Burge
meester en Wethouders hebben het plan
gevormd, de daarvoor noodige lijsten aan
te schaffen.
De Raad stemt hiermede in en neemt
de mededeelingen voor kennisgeving aan.
5. Aan de orde
Vaststelling van de rekening dienstjaar
1897.
De commissie van onderzoek, beslaatr-
over de aanwezigen, die voor Arno menigen
waardevollsn wenk bevatten.
Toch was hi) niet geheel bij de zaak.
Hij stond even achter den rag vau den stoel
van de onde dame en kon zoodoende de
geheele zaal overzien, waar Wenzel ook
zijn danstoeren vertoonde. Hoe komisch die
dikke figuur van baron Wenkel nitkwam
naast die slanke gestalte van juffrouw Ham
mer 1 En hoe fier en gemakkelijk het joage
meisje ïich bewoog I Haar eenvoudig kleed stond
haar uitstekend en de beweging gaf aan de an
ders zoo bleeke wangen een licht-roode tint. Da
groote, ernstige oogen schenen op eenigen
afstand bijna «wart en gaven een eigenaar
dige tegenstelling met bot lichtblonde haar.
Charlotte Hammer scheen zich bepaald
uitstekend te amnseeren. Hoewel hare oo
gen die vreemde, ernstige uitdrukking
niet verloren, lachte baar mond toch
barte!jjk ever do scherts van den baron.
En hoe bekoorlijk danste aij de polka 1 Zij
scheen bepaald eon genoegen in het dansen
te vinden I
Arno ergerde zich in stilte daarover. Zoo
stak er dus in dit meisje, dat hij voor ern
stig en bedaard bad gehoaden, toch ook
iets van die vluchtige natuur harer znster.
Slechts met dat onderscheid, dat zi) bet
beter wist te verbergen dan Luey. Huiobo-
laarsters waren zij toch allen, die doohters
van Eva, en boven het hoofd van elk harer
was een onzichtbare slang met de listig schit
terende oogen I
Arno wachtte het eind van den dans niet
af, maar nam afscheid van mevrouw Klee
feld, om zoodoende niet moer met Lotte
samen te komen.
Juist toon Arno zich naar de kamer wil
de begeven, waar mijnheer Hammer nog
altoos met generaal von Uringen zat, trad
Margarrha von Randen de zaal binnen.
Onwillekeurig bleef Arno buigend staan en
staarde haar als verblind aan.
Hij had baar dadelijk herkend. Maar bjj
den eersten blik zag hij ook, dat hij zich cp
don avond bij de waterkeering in het don
ker van haar een verkeerde voorstolling had
de uit de heeren J. L. T. Qreneman en
I). Kooij Jbzrapport eerst schriftelyk, na
veikrijgiug van de noodige iulichtingen
betreffende enkele bescheiden, waarin zij
een kleine onnauwkeurigheid heeft opge
merkt, de vaststelling der rekening voor te
stellen in
in ontvangst op f 12275.42
1, uitgaaf 11775 OS
alzoo oen batig slot van f 499.74
Gaarne brengt de Commissie hulde aan
h>t zeer nauwgezette en nette be
heer van den gemeente-ontvanger, deu
heer P. Schenk J)z
Ook de rekening van het Burgerlijk
Armbestuur werd met de Memorie van
Toelichting en de verdere daarbij overgt.
legde stukken vergeleken en accoord be
vonden.
De rekeniog is in uitgaat t 3417.12
ontvangst 3291.74
en sluit dus met een tekort van f 125.98
De commissie heeft de eer, aan den
Raad voor te stellen, ook deze rekening
goed te keuren, onder dankzegging voor
hunne goede zorgen en het gevoerde be
heer aan heeren armvoogden in het alge.
meen en den boekhouder, den heer
A. Sleutel Dz iu 't bijzonder.
Overeenkomstig gedane voorstellen wordt
na toelichting tot vaststelling en goed
keuring besloteD.
Namen» Burgemeester en Wethouders
biedt de voorz. den Raad aan de be
grooting der gemeente voor het
dienstjaar 1898, in ontvangst en nit.
gaaf bedragende f 12433,885.
Alsmede do begrooting van het Burger-
lijk Armbestuur met een ontvangst en uit-
gaaf van f 3400.
De heer Jb. Zijp Hz. deelt mede, dat
aanvankelijk het plan bestond op de be
grooting etn post te plaatsen voor een
nieuw ijshuis.
Burgemeester en Wethouders hebben
gemeend, zulkB nog een jaar te moeten
uitstellen, omdat bij onderzoek is geble-
kvu, dat het ijshuis van den heer K. A,
Schenk met niet belangrijke reparatiën nog
wel een jsar dienst kan doen en de beer
Schenk zich bereid verklaarde, het contract
een jaar te verlengen. Dit uitstel is ge-
wenscht, omdat in dit jaar pas een
geldleeniag werd aangegaan voor eea
nieuw torenuurwerk.
Niets meer aan de orde zijnde, sfnif
de Yoorz. na de gewone rondvraag met
een woord van dank voor opkomst en
medewerking de vergadering.
gemaakt. Daar bad hjj ïn baar nog het
zelfde meisje ven nit zjjn jengd meanen
te zien.
Da naam van „meisje" paste bjj Marge-
retha von Randen in 't geheel niet meer.
De rnwe hand dos levens had bet schoons
en teedere der lente reeds doen verdwijnen.
Des ie meer trad nn de indrukwekkends
adel harer versohijning op den voorgrond,
nog verhoogd door hei sware, zwart-aijden
kleed, dat de bleekheid van haar regelmatig
gelaat nog meer deed uitkomen en de volle
gestalte de hoogheid eener koningin ver-
Uendc.
Een zonderling gevoel, als iets raadsel
achtig verontrustends, overviel Arno, zoodat
bij nauwelijks wiet, boa sioh te gedragen'
Eon oogenblik stonden zjj tegenover eikan-
dar in dc zaai. In da oogen von Margars-
tha lag een zonderlinge, ver warronde glans.
Daarna laehte de schoone vrouw plotseling
helder.
„Hebt ge het hoofd vau Medusa gezien,
mijnbeer van Erdmann, dat ge aoo plotse
ling in stoen schijnt veranderd te zijnP'
riep zjj, bem met hartelijkheid de rechter
hand toestekend, die hij in sijne vervoering
aan de lippen braoht. .Of ben ik sedert
Zij aarzelde achter haar was ba»'
echtgenoot de saai binnengetreden
„mjjn jeugd zoo veranderd, dat ge me niet
herkent
Arno trachtte zich te herslellen. Hij *a'
woedend op zichzelf. Had hij dan, sedert
hij de uniform had uirgatrokkon, alle ma
nieren en bedaardheid verloren, dat hij no
als eon schoolknaap handelde
„Veranderd, mevrouw Zeker, ma»r
Hjj aarzelde, de vleierij, die hom op
lippen lag, uit te spreken en die hij vroege'
met do grootste gemakkeljjkheid had ge*
zegd.
Margaretha kwam hem te hulp.
„Zijt gjj daar, Karei I" zeide zij tot de
majoor, die naast haar was bljjven
„Nu, heeft de bruina zich bezeerd?*
Hjj mompelde iets onverstaanbaars, ter*9
zjjno oogen op Margaretha gericht wsrene
haar verwjjtend aanzagen.
Mevronw von Randen haalde de hlz"