Binnenlandse!) Nieuws. Vergadering vau den Raad der gemeente Nieuwe Niedorp, op Woensdag 31 Augustus, 's voormiddags li1/, ure. IJitgozonderd de heer Visserdie na een wijle binnenkomt, zijn alle raadsle de* tegenwoordig, terwijl een talrijk pu bliek deze bijeenkomst bijwoont. Het lezen der notulen wordt uitgesteld, wijl deze vergadering niet zoo zeer voor gewone werkzaamheden is opgeroepen. De voorzitter, de heer Jb. van der Stok zegt hierna ongeveer het volgende Mijneheeren Ik heb U hier samen geroepen om met een kort woord dezen dag te gedenken. Deze dag, de 31 Augustus 1898, is voor ons land van gewicht. Een nieuwe ge biedster bestijgt nu den troon Wilhelinina wordt Koninginneemt de teugels van het bewind in handen een jonge loot uit het aloude stamhuis van Oranje aanvaardt heden de regeering. Dit feit verheugt ons allen wij weten te goed, dat Nederland geworden is wat het is aan de hand van Oranje, waaraan het veel verschuldigd is. Er is voor ons geen Nederland denkbaar zonder Oranje en om gekeerd geen Oranje zonder Nederland. Elk rechtgeaard Nederlander zal heden dankbetuigen aan de Koningin-Regentes, die den vorigen avond van de regeering is afgetreden. Aan haar hebben wij te dan ken hetgeen Wilhelmina voor ons is ge worden. Zij (de Regentes) heeft steeds in hare dochter de beginselen trachten te leggen, die aan onze staatsregeling ten grondslag zijn. Van harte hopen wij, dat baar arbeid vruchten zal dragen. Haar wijs verstand en vaderlandsliefde bleken steeds ontwijfelbaar en ondanks haar Duitsche afkomst als prinses van Waldeck en Pyrmont, heeft zij steeds ge huldigd de hoofdkenmerken van het huis van Oranjede beginselen van trouw en van recht, die het Oranjehuis zoo eigen zijn j die altijd door Oranje zoo hoog weiden gehouden. Denken wij hierbij slechts aan de door een onzer Koningen vrijwillig gegeven constitutie, die in geen ander land zoo gul en goedwillig werd toegestaan. Kunnen wij niet anders dan dankbaar zijn voor de regeering van Hare Majesteit de Koningin-Moeder, wij zijn verheugd, dat wij opnieuw worden geregeerd door een lid uit het huis van Oranje, want wij weten, dat het recht en de trouw van Oranje opnieuw gehandhaafd zijn. En, mijne kikvorsch En ze is mjj geheel onbe kend! Wie kan dat zjjn Zoo de excel lentie maar neen. die is jong gezel.* „Ik kan uwe nieuwsgierigheid en ook uwe verrukking in wat bedaarder ma'.e brengen wellicht,* „Zoo 1' 't Is de nicht van rajjnheer Hammer." De baron kneep de kleine oogjes dicht. „Maak nu geen gekheid, Erdmann „Zeker niet. Juffrouw Charlotte Ham mer." „Te drommel, dat had ik den oude niet toevertrouwd. En met die jongedame leeft ge onder één dak, benijdenswaardige sterve ling Kunt ge nu evengoed nog slapen Arno lachte. „Ik verdraag mijn geluk met kalmte, zooals ge ziet." „Ongetwijfeld 1* De kleine dikke baron schudde het op vallend blonde hoofd en ging weer in zijne bewondering op, totdat de juffrouw in atlss- zjjde hare voordracht met eenige gloedvolle woorden Bloot. Donderend applaus weerklonk, bijna nog vóór de juffrouw bet laatste woord had ge zegd, Hoofdzakelijk klapten de jonge heeren als dollen in hun banden. Gesebiedde het uit bewondering voor de dichterlijke gaven der jonkvrouw®, of omdat nu met het ei genlijke „werk,* het bal begonnen kon worden Nauwelijks hadden de toehoorders zich van hunneplaais verwijderd,ofdo twaali muzikanten van de Grtiuhagentr kapel stapten binnen en namen de voor ben gereserveerde hoogte in beslag. HoDne verschijning was het sig naal. De jonge heereD stormden op de stoelen en kleine tafeltjes af, die in een oogwenk verdwenen waren en vervolgens op de da mes toe, om baar voor de polonaise te enga- geercD, terwijl de muziek al reeds begon te spelen. Baron Wenkel schrikte nit zijn stille be wondering op. „DrommelB, daar had ik bijna vergeten, dat ik de balmeester ben.* Hij zag in de zaal rord, wierp ten blik in de naaste ka- hecren, het treft mij, dat juist op den voor ons land zoo gewichtigeu dag een wensch van deu Russischen Keizer wordt geopenbaard, die, wanneer hij werd vervuld, Europa in een toestand zou brengen, als nog nooit werd beleefd. Dit samenvallen spelt mij goeds. MaarmijueheereD, gij zult vragen: wat heeft deze kleine plaats hiermede coodig P van wolk belang is dit alles voor den Raad van N. Niedorp? Mijneheeren 1 als wij zeggen, dat d® Koningin #de teugels in handeü heeft", dan zijn het fijne draden, die van de teugels naar de gemeenten leiden, welker besturen tot uitvoering geroepen zijn. Eu juist de kleine gemeentebesturen zijn het, die den wil der leidster tot het volk brengen. De raden van de plattelandsche gemeenten, voortgesproten nit het volk, leven, werken en voelen voor het volk en alzoo is hun gevoelen juist het meest een uiting van het volk zelf. Om deze redenen heb ik den Raad sa mengeroepen èn, mijneheeren, Uw volle dig hier-zijn, eu de taekenen van instem ming, gebleken door de aanwezigheid v^n zooveel ingezetenen, sterken mij in de mee- ning, dat het gewenscht was, dezen dag naar waarde te gedenken en een adres vau hulde in den vorm van eon telegram te zenden aan H. M. de Koningin op het oogenblik van de aanvaarding der regee ring. Met algemeen applaus toont de Raad zijne instemming met 's Voorzitters woorden. Daarmede, zegt Voorz., heb ik gezegd, wat ik heb willen zeggen en mem ik te hebben geëxpliceerd mijn beweegredenen tot het bijeenroepen dezer vergadering. De heer KuilmAn geeft de verzekering, verblijd te zijn door het initiatief tot de ze vergadering. Het is, zegt spr., een goede gedachte geweest, dezen dag met een plechtig woord te gedenken en waar, uitgezonderd bij de Katholieken, in onze gemeente geen kerkelijke wijding zou plaats vinden, dezen dag toch een zekere wijding te geven. WaDt gewichtig is deze dag voor ons ongetwijfeld. Heeft Emma ook geregeerd als een Oranje, toch vinden wij in Wilhelmina het oude bloed weer. Ik breng U dank en hulde voor dat initiatief. Nadat nog zijn gelezen de proclamatiën, waarbij eerstens H. M. de Regentes af treedt en ten tweede Wilhelmina de regeering aanvaardt (die bij het verschij nen van dit blad wel algemeen bekend zullen zijn) worden namens den Raad de volgende telegrammen verzonden „Aan Hare Majesteit Koningin Wilhel mina wordt op heden hulde betuigd door mar, waarin de oude heeren zich plachten terug te trekkeri. „Da Rauden's zijn er nog niet Ik heb de barones voor de polonaise geëngageerd- Maar daar aij er nog niet is, kan zij mij ook niet kwalijk nomen, wanneer Hij draaide besluiteloos aan sijn kibiue snor. Daarna vatte bij Erdmann on der den arm en drong ham naar de zijde waar Charlotte Hammer nog altoos naast mevrouw Kleefeld zat. „Vooruit, Erdmann; doe mij het plei- zier an stel mij aan die kleine voor. Ik weet geen passender persoon om hel bal te ope nen dan de zwaan en ik. Bacohus en juf frouw Venus I* Hij streek zich vergenoegd lachend over zijn buikje. „Ge wilt dus werkelijk wendde Arno zich tot zijn vriend. „Zouden de da arna uwer kennis u dat niet zeer kwaljjk nemen „Mogelijk 1 Zelfs heel waarschijnlijk. Maar mijn hemel, waarom is dat meisje ook zoo al lerliefst? Ze schijnt hier goen mannelijke ken nissen te hebben, de gelegenheid is dus gun stig! Weet ge: wie het eorst komt cn zoo varder.* Hij knipoogde Erdmann ooljjk too. Deze lachte gedwongen. Het was hem moeilijk, don goeden lachth&rtigen baron andere beweegre denen toe te schrijven dan hel gewoon behagen in een schoone vrouw. Over een volbloed hengst, een mooien jachthond of iets dergelijks voa Lij zich met dezelfde glooiende bewoordingen hobben uitgedrukt. Zijn scherts was nooit beleedigend, ook nu niet- En toch steeg er in Arno's hart een sterken tegenzin op, om Wenkel met Lotte bekend te maken. Hij sobreef dat aan de antipathie toe, die zjj hem inboe zemde. Hem was bet 't aangenaamst ge weest, als zij tbuisgebleven ware, zoodat bij haar in 't geheel niet had behoeven te zien. En ca zou hij nog wel met haar moeten dansen I Dat kon bjj niet nalaten. Geërgerd trok bij de wenkbrauwen sa men cn stapte met haastige schreden in de aangeduide richting, om zich maar zoo spoe dig mogeljjk van de opgedrongen boodschap te kwijten. Maar Wenkel dwong hem, wat langzamer te gaan. de vergadering vau den Raad der ge meente Nieuwe Niedorp', en Aan do Koningin Moeder wordt oj> beden hulde en dank gebracht door de vergaderiug van den Raad der gemeente Nieuwe Niedorp.' Vervolgens leest de vooiz. de missive van den Minister van Binnenlandsche Zaken, waarbij -1 afdrukken worden toe gezonden van een op de landsdrukkerij vervaardigd portritvan 11.M. de Koningin met mededeeling, dat hiervan een exem plaar bestemd is voor de gemeente secretarie en de overigen bestemd zijn voor de openbare scholen en het armenhuis. De voorz. had zich da vrijheid veroor loofd, om deze portretten lijsten te laten maken en verzocht ru bij 's Raads instem ming hiermede, autorisatie tot voldoening der kosten uil de gemeentekas. Dit werd bij acclamatie toegestaan even als voor de reeds gemaakte kosten ter versiering van het Raacikuis. Hiermede is 'e voorzitters agenda af gehandeld. De heer Kuilman vraagt nog, of het niet wenschelijk zou zijn, nog een paar politie-dienaren aan te vragen, om bij de kroningsfeesten tegenwoordig te zijn. De voorz. zegt hieraan nog wel te heb ben gedacht, maar de wijze, waarop N. Niedorp gewoon i3 feest te vieren, was hem een reden geweest, geen bijzondere maatregelen te nemen. Voorz. is het echter met den heer Kuil man eens, dat er nu omstandigheden zou den kunnen zijn, die vroeger niet beston den. Er zai dan ook extra politie worden san- gevraagd. Nog rest den Voorz. te sluiten. Spre ker doet dit met dank voor de opkomst der leden van den Raad en voor de blij ken van sympathie, en hij uit den wenscb, dat de banden van onderlinge gehechtheid en trouw hernieuwd zullen zijn. Elk doe wat zijn hand vindt te doen, zegt Voorz.5 ik dank U en roep voor het vervolg Uwe medewerking in. Verslag van de vergade- ring van den Raad der gemeente Wie- ringerwaard, gehoaden den 31 Augus tus 1898, des namiddags te 2 uur. Present alle leden. De voorz, opent de vergadering en zegt daarbij hel volgende Mijneheeren 1 Toevallig is het, dat wij juist dezen dag, den 18den verjaardag van H. M. Koningin Wilhelmina, te zamen vergaderen. De groote toebereidselen, die er overal in ons land voor het aanstaande Kroningsfeest „Wat duivel, Erdmaon, je rent als «en volbloed,* zeida hij, zjjn hand vertrouwelijk op Arno's arm leggend, „'t Begint aoo iels van een wedloop om den mammon te krij gen. Want hut meisje is, ais erfgename van den ouden Hammer, de beste partij hier uit don omtreu. Dus wat langzamer als jeblieft 1 Zij gaat minstens reeds een hal ven winter over de tODg, als baron Wenkel den eersten dans met haar maakt; tenminste als ze dansen kan.* Hij bleef staan en keek naar het gewoel rondom zich. „Zoo, na weer eens even blijven staan en dan weer een paar sehreden vooruit! Ziet ge, niet te opvallend, zoo geheel bij toeval. Ik ben als hoofd van het bal in zekeren zin verplicht, onbekende dames voor het muur- bloempjes-zjjn te bewaren." Eindelijk stonden ze voor de beide da mes. Zij hadden haar vau dien kant ge naderd, waar Charlotte hun den rug toe keerde. Het jonga meisje scheen vol be langstelling naar mevrouw Klecield te luis teren. Zoodoende bad Charlotte de boide heeren niet zien komen. „Juffrouw Hammer I* zeide Arno op be leefden naar koelen toon, „sta mij toe Zij schrikte en terwijl zij het blonde kop je naar bem toewendde, bedekte haar hals en gelaat zich met een donkeren blos. Hare groote, donkerblauwe oogen zagen hem in verwarring aan. Onwillekeurig stond ze op, bijna boos, terwijl zij met een liohte be weging aanstalten maakte, haar band op zijn arm te leggen. Zij had zijn woorden opgevat als een vraag om met haar te dansen. Hare verwarring sch6»n zich ook van Arno te hobben meester gemaakt. Hij wist op het oogenblik in 'l gehsel niet, wat hij deed, toen hjj stijf een balve schrede terug trad en, zonder op de door haar opgeheven band te letten, op koelen toon de voorstel ling van zijn vriend voleindigde .Sta me toe, dat ik u mijnheer den Baron Wenkel van Görlitz voorstelt* Vervolgens wendde Arno zich tot me vrouw Kleefeld en maakte zichzelf met haar bekend, De oude dame wikkelde htm dadelijk in een levendig gesprek over het land en de bewoners en maakte aanmerkingen daarin gemaakt worden, getuigen van de hooge iugenomenheid van het Noderlandsche volk. Laten wij hopen, dat die goede geest, die haast elk Nederlander bezielt, bestendigd moge blijven en dat onze jonge Koningin vele jaren aan het hoofd van ons dierbaar Vaderland zal staaD. Namens lut Dagelijksch Bestuur stel ik voor, het navolgcndo telegram van hulde te verzenden: #De Raad der gemeente. Wieringerwaard, „heden vergaderd, breögt Uwe Majesteit, „bij het aanvaarden der Regeering, zijn „eerbiedige hulde, met de beste wenschen „voor den bloei van het Koninklijk Huis #en voor de welvaart van het Vaderland." Met applaus betuigen heeren leden hun ne instemming met de woorden, door den voorz. gesproken en hunne sympathie voor het verzanden van een telegram. Hierna wordt overgegaan tot lezing der notulen, welke onder dankzegging aan den Secretaris voor de uitgebreide notu leering worden vastgesteld. De voorz. deelt mede, dat 1. Het suppletoir kohier van den Hoofd. Omslag voor 1898 voorzien van goedkeuring, van H. H. Gedeputeerde Sta ten is terugontvangen 2. een schrijven is ingekomen van den heer K. Kz. Kaanin de vorige vergade ring op de voordracht geplaatst om be noemd te worden tot zetter, waarbij ge noemde heer meéedeelt, bij eventuëele be noeming te zullen bedanken. 3. de Ontvanger der Directe belastin nen te Anna Paulowna, in overleg met Burg. eu Weth., heeft besloten, den zitdag iö deze gemeente steeds ts doen plaats hebben op den tweeden Vrijdag van iede re maand en de voorheen asngewezen nren Van 1 uur n. m. tot 81/, uur n. m. te wijzigen en vast te stellen van 10 uur v. m. tot 1 uur n. m. Met het oog op de Kroningsfeesten zai de zitting in Sept. gehouden worden op den derden Vrijdag. 4. van Z.E. den heer Minister van Binn, Zaken ziju ontvangen vier afdruk ken van een portret van H. M. Koningin Wilhelmina, ter Algemeene Landsdruk kerij vervaardigd, welke exemplaren zijn bestemd voor do Gemeente-secretaris, beide scholen en het Armenhuis. Burge meester en Wethouders hebben het plan gevormd, de daarvoor noodige lijsten aan te schaffen. De Raad stemt hiermede in en neemt de mededeelingen voor kennisgeving aan. 5. Aan de orde Vaststelling van de rekening dienstjaar 1897. De commissie van onderzoek, beslaatr- over de aanwezigen, die voor Arno menigen waardevollsn wenk bevatten. Toch was hi) niet geheel bij de zaak. Hij stond even achter den rag vau den stoel van de onde dame en kon zoodoende de geheele zaal overzien, waar Wenzel ook zijn danstoeren vertoonde. Hoe komisch die dikke figuur van baron Wenkel nitkwam naast die slanke gestalte van juffrouw Ham mer 1 En hoe fier en gemakkelijk het joage meisje ïich bewoog I Haar eenvoudig kleed stond haar uitstekend en de beweging gaf aan de an ders zoo bleeke wangen een licht-roode tint. Da groote, ernstige oogen schenen op eenigen afstand bijna «wart en gaven een eigenaar dige tegenstelling met bot lichtblonde haar. Charlotte Hammer scheen zich bepaald uitstekend te amnseeren. Hoewel hare oo gen die vreemde, ernstige uitdrukking niet verloren, lachte baar mond toch barte!jjk ever do scherts van den baron. En hoe bekoorlijk danste aij de polka 1 Zij scheen bepaald eon genoegen in het dansen te vinden I Arno ergerde zich in stilte daarover. Zoo stak er dus in dit meisje, dat hij voor ern stig en bedaard bad gehoaden, toch ook iets van die vluchtige natuur harer znster. Slechts met dat onderscheid, dat zi) bet beter wist te verbergen dan Luey. Huiobo- laarsters waren zij toch allen, die doohters van Eva, en boven het hoofd van elk harer was een onzichtbare slang met de listig schit terende oogen I Arno wachtte het eind van den dans niet af, maar nam afscheid van mevrouw Klee feld, om zoodoende niet moer met Lotte samen te komen. Juist toon Arno zich naar de kamer wil de begeven, waar mijnheer Hammer nog altoos met generaal von Uringen zat, trad Margarrha von Randen de zaal binnen. Onwillekeurig bleef Arno buigend staan en staarde haar als verblind aan. Hij had baar dadelijk herkend. Maar bjj den eersten blik zag hij ook, dat hij zich cp don avond bij de waterkeering in het don ker van haar een verkeerde voorstolling had de uit de heeren J. L. T. Qreneman en I). Kooij Jbzrapport eerst schriftelyk, na veikrijgiug van de noodige iulichtingen betreffende enkele bescheiden, waarin zij een kleine onnauwkeurigheid heeft opge merkt, de vaststelling der rekening voor te stellen in in ontvangst op f 12275.42 1, uitgaaf 11775 OS alzoo oen batig slot van f 499.74 Gaarne brengt de Commissie hulde aan h>t zeer nauwgezette en nette be heer van den gemeente-ontvanger, deu heer P. Schenk J)z Ook de rekening van het Burgerlijk Armbestuur werd met de Memorie van Toelichting en de verdere daarbij overgt. legde stukken vergeleken en accoord be vonden. De rekeniog is in uitgaat t 3417.12 ontvangst 3291.74 en sluit dus met een tekort van f 125.98 De commissie heeft de eer, aan den Raad voor te stellen, ook deze rekening goed te keuren, onder dankzegging voor hunne goede zorgen en het gevoerde be heer aan heeren armvoogden in het alge. meen en den boekhouder, den heer A. Sleutel Dz iu 't bijzonder. Overeenkomstig gedane voorstellen wordt na toelichting tot vaststelling en goed keuring besloteD. Namen» Burgemeester en Wethouders biedt de voorz. den Raad aan de be grooting der gemeente voor het dienstjaar 1898, in ontvangst en nit. gaaf bedragende f 12433,885. Alsmede do begrooting van het Burger- lijk Armbestuur met een ontvangst en uit- gaaf van f 3400. De heer Jb. Zijp Hz. deelt mede, dat aanvankelijk het plan bestond op de be grooting etn post te plaatsen voor een nieuw ijshuis. Burgemeester en Wethouders hebben gemeend, zulkB nog een jaar te moeten uitstellen, omdat bij onderzoek is geble- kvu, dat het ijshuis van den heer K. A, Schenk met niet belangrijke reparatiën nog wel een jsar dienst kan doen en de beer Schenk zich bereid verklaarde, het contract een jaar te verlengen. Dit uitstel is ge- wenscht, omdat in dit jaar pas een geldleeniag werd aangegaan voor eea nieuw torenuurwerk. Niets meer aan de orde zijnde, sfnif de Yoorz. na de gewone rondvraag met een woord van dank voor opkomst en medewerking de vergadering. gemaakt. Daar bad hjj ïn baar nog het zelfde meisje ven nit zjjn jengd meanen te zien. Da naam van „meisje" paste bjj Marge- retha von Randen in 't geheel niet meer. De rnwe hand dos levens had bet schoons en teedere der lente reeds doen verdwijnen. Des ie meer trad nn de indrukwekkends adel harer versohijning op den voorgrond, nog verhoogd door hei sware, zwart-aijden kleed, dat de bleekheid van haar regelmatig gelaat nog meer deed uitkomen en de volle gestalte de hoogheid eener koningin ver- Uendc. Een zonderling gevoel, als iets raadsel achtig verontrustends, overviel Arno, zoodat bij nauwelijks wiet, boa sioh te gedragen' Eon oogenblik stonden zjj tegenover eikan- dar in dc zaai. In da oogen von Margars- tha lag een zonderlinge, ver warronde glans. Daarna laehte de schoone vrouw plotseling helder. „Hebt ge het hoofd vau Medusa gezien, mijnbeer van Erdmann, dat ge aoo plotse ling in stoen schijnt veranderd te zijnP' riep zjj, bem met hartelijkheid de rechter hand toestekend, die hij in sijne vervoering aan de lippen braoht. .Of ben ik sedert Zij aarzelde achter haar was ba»' echtgenoot de saai binnengetreden „mjjn jeugd zoo veranderd, dat ge me niet herkent Arno trachtte zich te herslellen. Hij *a' woedend op zichzelf. Had hij dan, sedert hij de uniform had uirgatrokkon, alle ma nieren en bedaardheid verloren, dat hij no als eon schoolknaap handelde „Veranderd, mevrouw Zeker, ma»r Hjj aarzelde, de vleierij, die hom op lippen lag, uit te spreken en die hij vroege' met do grootste gemakkeljjkheid had ge* zegd. Margaretha kwam hem te hulp. „Zijt gjj daar, Karei I" zeide zij tot de majoor, die naast haar was bljjven „Nu, heeft de bruina zich bezeerd?* Hjj mompelde iets onverstaanbaars, ter*9 zjjno oogen op Margaretha gericht wsrene haar verwjjtend aanzagen. Mevronw von Randen haalde de hlz"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 6