Algeiem Nioais-,
AiftriEiiii- k LamiiiYllad.
VEE
I.
Donderdag 10 November 1898.
42ste Jaargang No. 3361.
Invoer van vee.
naar BELGIË.
Aar en Halm.
OM
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 8.—. Franco per post f 8.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 6 ct,
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bekendmakingen.
SCHA6ER
COURANT.
üïireawt: S€if A&Sift', Laa», ii- 4.
UilgeverP. TRAPMAN.
MedewerkerJ. W1A K L.
Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel.
Gemeente Schagen.
De Burgemeester van Schagen brengt
naar aanleiding van een ontvangen aan
schrijving van den Heer Commissaris der
Koningin in deze provincie, ter kennis ven
belanghebbenden, dat vanaf 15 October
1898, melkvee, waaronder uitsluitend wor
den verstaan Koeien, die reeds gekalfd
hebben, op den lsten en löden van elke
maand in België mogen worden inge
voerd met een quarantaine-tijd van min
stens tien dagen.
Langs dezelfde douane-bureaux en op
dezelfde dagen en uren mogen zoowel
schapen als paarden worden ingevoerd.
De invoer moet geschieden langs de vol
gende Tolkantoren eu Hulptolksntoren
Tolkantoren en Hulptolkantoren,
Naman.
Uren van openstell.
Watervliet
Seliate Station
De Kliuge
Santvliet
Essehenstation
Esschen dorp
Baarle Hertog
Ackel station
If aaseik
Visé station
v. 8 tot 10 n. v. m.
,11 .12 u. v. m.
10 12 u. v. m.
9 11 n. v. m,
van zonsop- tot
zonsondergang,
v. 2 tot 3 n. n. m
9 11 u. n. m.
p. spoorweg en over
land tot 10 v. v. m.
v. 10 tot 12 u. v.m.
tot 12 u. v. m.
Veeartsen.
Namen. Woonpl.
van der
Heijden
Detiil
De Clerck
Bril
v. Gerven
v. Gerven
Huijnen
v.d. Hoij
donck.
Pernot
Simon
Eeclo
Selzate
Vracena
Stabroeck
Esscben
id.
Turnhout
NeerpMt
Maaseik
Visé
Schsgen, den 17 October 1898.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
UITVOER
VAN
De Burgemeester van SCHAGEN,
brengt ingevolge bekomen aanschrijving
FEUILLETON.
28.
Nog andere beelden stegen voor Arno's
geestesoog op. Hij zag Charlotte zooals hij
haar bij zijn vertrek nit da kamer van
Hammer voor zieh bad gezien. Hg voelde
de door ontzetting wijd geopende oogen op
zich rusten, zag hare bleeke wangen, bare
bevende lippen en sidderende handen. Zij
gevoelde diep de vernedering, die hare zus
ter had ondergaan Lacy's schande had haar
het hoofd vol schaamte doen bnigen. Toch
was er in den blik, waarmede zjj van Arno
afscheid had genomen, geen toorn, geen ver
wijt te lezen geweest; slechts een geweldi
ge, bijna doodeljjke smart hsd daaruit tot
hem gesproken. En toch had hij nit hare
woorden moeten gelooven, dat zij, evenals
hij, Lncy voor schuldig hield. Versoheurde
dus alleen de smart van Lacy's schuld
baar het hart, of was bet iets grooters en
hoogera, iets dat alleen haar aanging P
Zonderling was 't, dat hij zich van deze ge
dachte niet los maken kon.Onwillekeurig ver-
goleek hij Charlotte met haar zuster.Welk een
tegenstelling! Bij Lncy een onophoudelijk
spotten met al wat ernst was, een drijven
naar rijkdom en maoht, tot eiken prijs, een
bniehelen met allerlei voortreffelijkheden, die
in werkelijkheid niet bestondenen
'bij Charlotte een bedaardheid en energie, dis
Weldadig aandeed, een natuurlijke, allen schjjo
matende bescheidenheid, een zonder wangunst
;bich terugtrekken van haar eigen persoon
jterwille van een ander. Hoe sympathiek en
tangenaam was hot wezen van Charlotte
|hem geweesthaar zacht en vrouwelijk ka-
skter, haar vriendelijke zorgen voor hom, de
*-le kleine diensten, die zij hem had bewe-
eü, ie waren hem onmisbaar bij gevoelde
9 na maar al te wel, al had bij bet Rich
ooit ronduit willen bekennen ea de dien-
.iSen aangenomen alsof ze hem toekwamen.
11 n !r k°° IB00' wa8 10An^9rs ^9D
ucy, die haar lichamelijke schoonheden in
et beste licht placht te stellen;anders ook dan
argaretha in haar zelfbewustzijn der da-
fi?'' 8ï00(e wereld,
Charlotte kwam hem voor te tjjn het ide-
van den Heer Commissaris dar Koningin
in de Provircie Noord-Holland, ter kennis
van belanghebbenden, dat het vanaf 1 No
vember a.s. aan de Spoorwegmaatschappijen
verboden is, rundvee, voor België be
stemd, ten vervoer san te nemen, wanneer
daarnevens niet wordt overgelegd een ver
klaring van een geëxamineerd veearts, dat de
dieren door hem bij onderzoek gebleken zijn,
niet te zijn lijdende aan, of door kenteekc-
n8n verdacht van eenig^ besmettelijke ziek
te in den zin der Wet, of wel te zijn
aangetast door eene, daarmede in verschijn
selen renige overeenkomst vertoonende,
«ief-besmettelijke ziekte.
De hosten van het ondersoek sijn voor
reiening van belanghebbenden.
Fonnulieren voor da bedoelde certifica
ten zijn kosteloos ter gemeente-secretarie
verkrijgbaar.
Van ieder stuk vee mott een afzonder
lijk certificaat worden opgemaaktbet is
slechts geldig voor den dsg van het ou
de! zoek en de 2: daaropvolgende dagen.
Schagen, 31 Octobsr 1898.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
De Burgemeester der gemeente Schagen
Overwegende
dat op St. Maarten, ook wal ge
naamd Keuveltjes-avond, het sym
pathieke kinderfeest in de laatste jaren
op ergerlijke wijze ctaor opgeschoten jon
gens en meisjes wordt verstoord door het
aanleggen van vuurtjes van stroo, hout
wol en andere brandbare stoffen op ver
schillende plaatsen in de gemeente, waar
door voor nabijgelegen peeceelen brand
gevaar ontstaat;
dat vaak groote menschen er behagen
in scheppen, de bedrijvers aan te zetten
tot die gevaarlijke baldadigheden en bun
brandstoffen te verschaffen, waardoor de
taak der politie niet weinig wordt be
moeilijkt;
Brengt ter kennis van de ingazetenen,
dat, wanneer bij gelegenhaid vau den
aanstaanden keuveltjeB-avond wederom op
aal van dia zacht-Duitsobe vrouwelijkheid,
waartoe hij zioh al ret-ds in zjjn jeugd zoo
had aangetrokken gevoeld.
Hij lachte om zieh zelf, dat dai alles hem
nn eerst in de gedachte kwam, na hij haar
voor altoos ging verlaten. Hij, die gewoon
was, zijn gedachten en zielsneigingen tot in
de kleinste bijzonderheden na te gaan, vroeg
zieh tevergeefs af, wsarom hij Charlotte
niet met dezelfde gemakkelijkheid kon opge
ven, als waarmede zijn frissohs natuur zich
anders van onnutte en verloren neigingen los
maakte.
Zonderling; En ondanks al dia gedachten
van afscheid en heengaan, bleef er een hoop
in z$n binnenste 't leek hem toa, als zou
de toekomst voor bem niet donkeren zwaar
zijn. Hg bad naar zijn gevoelen de laatste
keten met het verleden verbroken en zoo
doende meieen een nieuwe gesmeed met de
heerlijke, nieuwe toekomst.
Hij betrapte er zichzelf op, dat hij, toen
hij zijn koffer gesloten bad en naar het dorp
wilde gaan om een rijtuig te bestellen,
een vroolijk soldaten wijsje floot. Maar toen
hij de kamerdeur geopend had, bleef zijn
fluiten weldra achterwege, daar degene, aan
wie hg met zooveel waardeering had ge
dicht, op hem toestapte.
Verwonderd en nieuwsgierig wat ze van
hem wilde, blee hij staan en sag haar in
bet bewogen gelaat.
En bij zag, hoo ze een stap voor hem
teregweek, hoe eon warm rood haar naar
de wangen steeg, hoe zij in verwarring de
zooeven nog op hem gevestigde groote oo
gen neorsloeg en een manoeuvre maakte
als wilde ze hem ontvluohten. En in bet
zelfde oogenblik wist hij, waarom het schei
den van haar hem zoo zwaar viel en waar
om hem de gedsohtea aan haar
me! een hoop op de toekomst ver
vulden hij had baar liefhij had die ernsti
ge, teere, scboone meisjesziel met de gan-
scho kraoht van tjjn jong en wermkloppend
hart lief. Van dien avond van hot bal af
had baar lief gehad, toen was ze hem ver
sobenen als het ideaal van schoonheid en
vrouwelijkheid.
Al zijn lompheid en c-chijnbare onver
schilligheid togen hner, was sleehls dwaze
trots geweest, die zieh tegen ee-
no nieuwe liefde met kracht wilde ver
zetten.
In het volgende oogenblik was hij bij
haar. En zonder dat zij het hem zeide,
wist bij, waarom zij tot bem gekomen wss.
aNiet waar, Charlotte, ge wildot mij zeg-
dergelijke ergerlijka wijze wordt opgetre
den, liet keuvelen in het
ver-volg zal worden ver
boden.
Schagen, 1 November 1898.
De Burgemeester,
S. BERMAN.
Binnenlandseh Nieuws.
De heer F. Domela Nieuwenhuis
besprak Zaterdagavond in det lokaal van
den heer C. Kooiman ts NieUWö Nle-
dorp het onderwerp #0«anje en het So
cialisme*.
Hoogstens 40 personen woonden deze
vergadering bij, welk aantal onbegrijpelijk
kleiu voorkomt aan hen, die meermalen
den heer Nieuwenhuis hoorden spreken. Al
is men in bijna alle opzichten eea andere
meening toegedaan, dan kan men toch om
dezelfde reden naar dezen spreker gaan
Inisteren, als waarom men b. v. een boek
leest ,on den stijl'. Bovendien heeft het
den schijn, alsof vslen bevreesd zijn, dat
hun Oraojs-geloof aan het wankelen zal
worden gebracht door dea heer Nieuwen
huis en van dien schijn zullen de socialis
ten n.tunrlijk gebrnik maken, zeker niet
naar den zin van ben, die wegbleven.
Na de opening door den heer Bart, be
gon da heer Nieuwenhuis met zijn gewone
«Mijn# Hoorders'.
Om kort te gaan: Spreker zette uiteen,
dat de socialisten, al werd dit ook zoo
gaarne door d« pers beweerd, niet de per
soon van de Koningia vijandig waren,
maar het stelsel, het koningschap, omdat
dit was de bevoorrechting van een per
soon boven vele anderen. Het koning
schap was een gewone zaak en op een
hael natuurlijke wijze in de wereld ge
komen. De gedurig strijdende volkeren
van vroeger haddon een leger-aanvoerder
noodig en kozen daarvoor de dappersten,
die ook ia vredestijd het bewind in han
den hadden. De woorden vorst en koning,
afstammende van «voorste' en „kunnen*,
getuigden nog van dien tijd.
Een dwaze instelling echter wa» het
e r f e 1 ij k koningschap. Een bekwaam
vader toch had lang niet zeker eren be
kwame kinderen, en ofschoon alle tegen
woordige Europassche vorsten hnnne kroon
gen, dat go mij geloof i? Dat ge a niat,
evenals »g beneden, aan leunen en bodrog
wilt scbnldig maken 1 Dat ge naast mij
staat en mij toebehoort en do mijne wilt
zijn, voor altjjd I1
Zij gaf geen antwoord. Schaamte vervol
de haar ziel, daar hij haar gevoelens zoo
good had begrepen, Eon door vreemden ge-
plaagden en verjaagden man had zij verwacht
te vinden, die door haar medelijden zou
worden opgericht, dio door haar troost met
nieuwe hoop op de toekomst zou worden
vervuld. En in plaats van dat, vond ze hem
zoo
Maar rijn mannelijke kracht, zijn ferm ge
drag maakte haar trotsoh en dapper. Niet
meer was se de Charlotte, die onder den
druk van kleingeestige plagerijen bijna ge
bakt ging, het met schuchtere ziel voor al
het oogewone terugdeinzende meisje, maar
zij was als de soldaat, die met ware
doodsverachting den vijand tegemoet gaat,
als een vrij menseb, die zieh zjjn waarde
is bewast.En een lief lachje verhelderde
haar gelaat.
„De uwe, Arno, de nwe voor eeuwig I"
zeide zij kalm en hare oogen sloeg ze
stralend tot bem omhoog, terwijl haar
hand den druk van de zijne vast be
antwoordde.
Zij kssien elkander niet. In het halfdon
kere, stille bovenportaal stonden ze naast
elkaar, hand in hand, in een pleohtig zwij
gen. En rondom hen verzonk de geheele
wereld met baar niels-zeggend gejoel en ge
woel, met baar ijdelen glans en baar blind
haaston en jagen naar de gonst van het
oogenblik,
In hnnne harten was vrede en hoop.
„Ea laat ons nn afscheid nemen, Char
lotte/* zeide Arno na een poos, terwijl hij
het meisje naar zich toehaalde. „Niet voor
altoos. Ons scheidt nu niets «eer. Maar
een korten tijd moet ge mij tooh van u la
ten hrengaan, totdat ik een thuis voor ons
gevestigd heb. Bescheiden zal het zijn,*
voegde hij er met een ernstig bcbje aan
toe, .wellicht nauwelijks een hut, die ons
eigendom is, wellicht sleohls een hais van
oen vreemde.*
Zij sag hem stralend in de oogen. „Wat
hindert vni) dat P Wanneer ik slechts bij
jou ben'* Daarna we d se evenwel stil en
bleek en Arno voelde, hos haar gestalte
sidderde. „Dat ge mg nu moet verla
ten!* Tranen verstikten haar stem.
te danken hadden aan die erfelijkheid, had
die eigenlijk geenerM recht van beslaan.
De orthodoxen noemden het koningschap
een goddelijke instellingvolgens Ssmnel
I, 8ste hoofdst,, was dit echter geenszins
het gevalintegendeel, daar was het
„alles nemen en niets geven*, aan konin
gen eigen, onverbet»rlijk beschreven.
Ook de in alle staatsstukken voorko
mende «gratie Gods' beteekende niets
althans Diet votr hen, die aan geen God
gelooven.
Naast hef absolute, bestond het con-
stitntioneele koningschap, en dat was hee-
lemaal een onding. Een constitationeel
koning was als een hond asn een ketting;
volgens Napoleon I als een mestvarken.
Dit laatste koningschap was dan ook e«n
soort overgang van het absolute tot de
republiek een overgang waarvan men met
de woorden van De Gvnestet zou konnen
zeggen: «ik wou, dat ze overging."
Nadat spreker uit het feit, dat de leden
van feestcommissiën niet in de zaal aan
wezig waren, het bewijs had getrokken,
dat zij geen argumenten voor hunne
Oranje-vereering konden aanvoeren, ging
hij na, welke verdienstelijkheid de in den
laatsten tijd zoo hoog geprezen leden van
het Oranjehnia eigenlijk hadden bezeten.
Van Prins Willem I tot Koning Willem
III passeerden allen de revue en in tegen
stelling met hen, die onlangs da kranten
kolommen vulden, wist de heer Nieuwen-
huis ni^t anders te vertellen, dan dat al
deze vorstelijke voorvaderen hoogstens ge
wone menschen waren geweest, die voor
hunne daden onedele, of op zrjo best alle-
dasgsche drijfveeren hadden. Simpele rijm
pjes enz. van hunne tegenstanders werden
mede ala bewijs aangevoerd, dat zij in
hunnen tijd vrij algemeen werden getnat.
Na een korte pauze behandelde de
spreker de gevolgen van het koningschap
voor het volk,
De grootste machtmiddelen van het ka
pitaal om zich staande te houden wartn
troon en altaar. Gaf mea in hel oude
Rome brood en spelen om het volk te
vreden te houden, thans bepaalde men
zich alleen tot de spelen. Met feesten,
het ééce nog schitterender dan het sndeie,
streelt mea het volkook in ons land.
Na de kroningsfeesten krijgt men de ver-
■ami—am ii ihiwii ■Miuwii'iiiMtaiiwwMUMagMBmaBifwiiiaiiiim
Hij kaste haar op faas voorhoofd.
„Woes kalm, sagn lieveling. Het daurt
niet lang. Ik heb een vast doel voor oo
gen en daarom zal alles mij gemakkelijker
vallen. En in mijn gedachten zul ik altoos
bij ja sijn. Altoos
„En ge »nlt me »U&s schrrjvau Alles?
Uwe zorgen, uwe moeiten nlots naoogt
ge voor mg verswegen* Want ik wil ook
mijn aandeel hebben in j# arbeid, ia fi
les, wat ge doet, wat jou sangaat I*
Hjj knikte. „Maar nw oom 1* deed hij
bezorgd booreo. „Zul het hem niet opval
len Hij kent mijn handschrift. Zal hij
het jou niet laten ontgelden Was het
niet verstandiger, wanneer wjj
Zij zag kalm tot hem op. „Verstandiger?
Wellicht 1 Maar ik wil niet verstandig sijn,
ik wil niet hniohelen. En wat kan mij nn nog
voor kwaads overkomen, na ik jon heb P*
Haar vast en overwegend vertrouwen,
roerde hem. Het deed hem goed, maakte
hem zoo groot, zco trotsoh.
„Ik dacht slechts,* zeide hij bijna
schuchter, als sohaamde hij aich over zijn
vrees voor de toekomst, „in den eer
sten tijd, zoolang ik nog niets bestenads
heb, ware het goed, wanneer go nog zoo
lang onder do bsseherming van uw oom
kondet blijven
Zij lachte een weinig verwonderd.
„Gelooft ge dan werkelijk, lieve, dat ik
hier nog soa kannen blijven f*
„Maar
„Ook was het niet meer mogelijk 1 Hg
weet alles. Ik heb het hem openlijk ge
zegd en Lncy ook.*
„Charlotte!*
Zij boog deemoedig het hoofd voor hem.
„Wsa dat niet goed van mij P*
„Niet goed P Niet goedP* Hg echrsenwde
hst bijna ui!, zoo vervolde bem haar op
offerende tronw bet hart met jubel.
„Zie, Charlotte, waaneer ik eenmaal fn
mijn laven onrecht togen n mocht begaan,
herinner me dan aan dit oogenblik en -
Zij lachte bijna sebelms on sloot hem met
de baod den mond. „Gij zalt niet onrecht
vaardig legen raj sgn/ Maar waarheen
wildet ge gaan, toen ik bg n kwam P*
Hjj dealde haar mede, dat. hij naar hot
dorp had willeD gaan, om zieh door boor
Hfibnor een wagen te laten inspannen, om
naar de stad te rjjden. Want «on Hammer
wilde htj zoo ie^e niet aannemen. Charlot
te knikte toestemmend. Daarna gingen zij
hand in hand de trap af.
„Wacht hier een oogenblik,* zeide zjj
lovings-, huwelijks- en geboortefeesten,
mair komen straks de werkleozen aanklop
pen, dan heeft men noch ia staats—, pro
vinciale, gemeente- of particnliere kassen
geld; want, luidt het dan, „die feesten
hebben zooveel gekost.'
Een koning vermocht niets in het be
lang van hst volk te doen, al wilde hij
nog zoo gaarne en zooveeldit zou hem
den troon kosten.
Een koning kon dan ook geen gosd
mensch zijn, en omgekeerd.
Het was dus de plicht van elk vrij den«
kend menseb, om het volk zijn lijdelijk
heid en stompheid onder het oog ts bren
gen.
Wilde hst volk iets te zïjner verbete
ring, dan moest het dit zelf trachten te
veroveren, zonder anderer goedkeuring af
te wachten.
„Het socialisms zal zegevieren*, zeide
de heer Nieuwenhuis, «ondsnks sllen te
genstand, maar het is onze plicht het zaad
wijd uit te strooien, opdat er veel ïit groeie,
ook al gaat sen groot deel verloren.
„Tegenover hen, die de staatsbemoeiing
nog meer willen uitbreiden, staan wij
„vrije" socialisten en wij tallen oDte
krachten aanwendsn, om het volk brood
en daarnaast vrijheid te geven, als eerste
vereischte voor het geluk van allen.*
De heer Sieswerda vroeg den spreker,
na hét einde zijner boeiende rede, welke
bronnen eigenlijk gelijk hadden, die, waar-
uit hjj (de beer Sieswerda) zijn (geheel
andere) geschiedenis van prin* Willem
had geput en onderwezen, of die, welke de
heer Nieuwenhuis had geraadpleegd.
De heer Nieuwenhuis antwoordde hier
op, dat beides nit dezelfde bronnen had
den gepnt, omdat er geen andere wa
ren. Waar spreker echter steeds de wer
kelijkheid had opgesomd, daar waren de
officiëele geschiedschrijvers over die waar
heid heen gegleden »f hadden haar om
huld met een leugesmantel.
De heer Bart sloot hierop onder dank
de bijeenkomsl, als gewoonlijk met eeD
ijselij k gedicht.
Voor da betrekking van
onderwijzeres aan de openbare sehool te
Oudkarspel, hebben ziek 16 sollicitan
ten aangemeld.
beneden- ..Natuurlijk ga ik mee.*
Zg snelde weg om mantel en palsmulg
fe htlec. Toen tjj echter op dun terugweg
de ksm r van haar oem voorbijkwam, werd
do deer plotseling opengerukt. Hammer
kwam te voorschijn, terwijl Lncy nieuws
gierig: ea spottscd-lftchend haar hoold om
het ïoakje stak.
„Wal rao»t dat P' risp Hammer Charlotte
to». „Waar wilt ge heen
Charlotte ging langzaam varder. „Near
Borna. Mot mgahoer von Erdmann mede,
om eeu wegen voor hem te halen.*
Mot één sprong was Hammer bg baar
en had haar hand gegrepen.
„Ben je gek, meisje Wat gaat jou dat
mensoh aan.Hier blijft gel*
Charlotte maakte zieh kalm los. Hare
oogen rustten ernstig op zgn hevig opge
wonden gelaat.
„Mjjnhaer von Erdmann is mijn verloofde,
oom 1*
Hg deinsde een slap terug. In de ka
mer gaf Lncy een luiden kreet. En
Charlotte zag, hoe haar znstor plotseling
als razend met gebalde vnisten op haar los
stormde.
„Uw verloofde I* kreet Luoy kuchend.
„Bg, dien ik
Zij verstomde plo'seling, daar haar blik
op Hammer viel. Op haar bleeke wangen
teekenden zich hoog rcoda vlekken af,
Charloite beefde. Eon gedaohte scheen
in haar brein te «gn opgekomen.
„Lucyl Lucy stamelde zg.
Ontzetting en medelgden met haar zuster
vervulden haar hart. Die kreet van Lney
had haar de geheele ellende der ongelukki
ge doen kennen.
Zg beminde Arno en zg had hem van
tioh gestooten tarwilie van het ellendige
klatergoud dar wereld.
Hammer was zichzelf weer raeeater.
„Dus met hem wilt ge trouwen f* riep hg
minachteed nit.„ Diea kalen baron van ner-
g»DSthnis
Cherlotte richtte zieh hoog op.
„Versmaad hem niet oom I* zeide zg
zacht. „Hg beait i»'s grooters, koatbaarderi,
dat heerlgker is dan al het gond der wereld
hij heeft een eerlgk hart.*
H-immer Uehte toornig, daarna sloeg
hg do kaaserdeur met e8n doffen slag voor
Charlotte in het slot.
WORDT VERVOLGD.