Anna Paulowna, 80 Nov.
Anna Paulowna, 1 Dec.
Te Broek op Langendijk heeft
de aldaar gevestigde Landbouw- en Han
delsvereniging eene vergadering gehoudeB,
welke door 88 van de 6 ik 700 leden
werd bijgewoond.
Alkmaar. De 'neer J. f- F-
Briefkaarten.
Moord t© Amersfoort,
Voor kennisgeving aangenomen.
4. Verzoekschrift van E. Meijer Erees
c.s. om pogingen aan te wenden tot het
verkrijgen van een gelegenheid tet het
in- en uitstappen in de lokaalUeinen van
de H. IJ. S. M. aan den overweg in den
polder Schagerwaard. Mat algemsene stem
men werd besloten, hieraan te voldoen, en
een comrn., bestaande uit de heeren J. Steun
en C. Bijpost benoemd, die door persoon
lijke besprekiug met de verschillende
autoriteiten deze zaak zal bevorderen.
5. Schrijven van de groentenvereeni-
ging Waarland en omstreken' in deze
gemeente, houdende mededeeling, dat zij
naar aanleiding van het besluit der vorige
vergadering en het besluit van het Bestuur
der banne Haringcarspel, zich tot de Inge
landen van het Waarland heeft gewend
met verzoek eeue bijdrage te verleensn in
de kosten van aanleg van den verbindings
weg van bet Waarland met den Laander-
weg dat de Ingelanden van hunne be
langstelling hebben blijk gegeven door ee-
ne vrijwillige bijdrage van 1 475.welk
bedrag zij het Bes'.uur der banne heeft
aangeboden met het herhaald verzoek, nu
tot den aanleg van den bedoelden weg
over te gaan, en dat zij onder mededeeling
van het bovenstaande nogmaals bij den
Baad komt aankloppen met uitnoodiging
door het verleenen van subsidie uit de ge
meentekas, haar verzoek aan het Banne-
bestnur te ondersteunen.
De Voorzitter is van oordeel, dat ds bij
drage, door de Ingelanden toegezegd, getuigt
vau warme belangstelling in deze zaak,
welke meening door de overige leden ge
deeld wordt, hoewel enkelen zich nog geen
denkbeeld kunnen vormen van het nut
van den verlangden weg met 't oog op den
verbouw van groenten, en hunne meening
staande houden dat een sluis van meer be
lang zou zijn.
De Voorzitter weerspreekt deze bewering.
Volgens den heer Plaatsman, voorzitter
der Groentenvereeniging, zegt spreker, is
een weg noodig teneinde groenten, vroege
aardappelen en dergelijke per as te kun
nen vervoeren naar de markt aan 't sta
tion Noord-Scharwoude. Per vaartuig is die
markt, ook nadat een sluis zou zijn ge
bouwd, uit het Waarland niet te bereiken.
Bovendien is in het Waarland veel te
weinig watsr om daarin met een behoor
lijk vaartuig te kunnen rondvaren, terwijl
ten slotte uit de door de Ingelanden ge
toonde belangstelling in den weg, het
nut daarvan voldoende is af te leiden.
De heer Et Jongh acht ook de Inge
landen het best in staat te beoordeelen
wat in hun belang het meest gewenscht
is, en mocht nu later toch blijken dat ze
ren en een verraderlijke traan aan de donke
re wimpers hangen.
Hun levendig gesprek had betrekking op
Hertha's bezoek in dan herfst op het landgoed
der vrijvrouwe en ejj vertelde, dat si)
toenmaals op wog naar een bruiloft harer
nicht zoo dioht voorbij het slot reisde, dat
het hear beel slecht voorkwam, als zij nu
geen gebruik maakte van de vriendelijke
uitnoodiging, haar indertijd door Egoo's
moeder gedaan.
„Gij waart eenige dagen, zooals mama
schreef, haar lieve gast," zeide Egon, „en
mjjne goede moeder heeft zieb hartelijk over
uwe komst verheugd. Nog lang bleef in
haar brisven de vrengde merkbaar, die
uwe komst in het stille slot bad gebracht."
„Maar mjjnboer von Aarenau,* lachte [Ier
tbs, „zoo stil als gij zegt vond ik Aarenao
volstrekt niet. Mij scheen daar alles zoo
licht en vriecdeluk, en er is geen hoekje in
hel huis van nw moeder, of ik ben er
geweest.
„Toen ik n op bet bal zeide, dat
het mij voorkwam, als waart ge een oude
kennis van mij, was dat voor een groot
deel het gevolg van mijn bezoek aau nwo
moeder. Wast zij heeft n zoo innig lief
en mij zoodoende zooveel van a verteld, dat
ge mij bij onze ontmoeting wel zeer bekend
moest schjjncn.
„Gij kondet dat niet weten," voegde ze
er aarzeleed bij, „cn zoodoende vondt ge
mijn optreden weliieht wat driest."
„Heb ik u dan niet gezegd, waarde juf
frouw, dat het mij tegenover n zoo voor
kwam, ais had ik u reeds honderdmaal ont
moet P Ik bid o, zeg niets meer van dien
avond verzocht hij week en bijna wee
moedig, „laat er door uwe woorden geen
eritiseerende schaduw vallen op on«e har
monie, want ik zon niet gaarne willen, dat
slechts iets mjjne herinneringen aan dien
avond hinderde."
Eenige oogenblikken zaten ze zwjjgend
tegenovor elkaar, elkaar diep in de
oogen ziende, totdat Hertha's oogleden zieh
zachtkens sloten en de heldere sterren om
hulden, terwijl een warm rood langzaam
naar hare wangen opsteeg. Verlegen zocht
meer genot vsn een sluis gehad zouden
hebbzn, dan zsl een verzoek aan het
Bansbestuur om tot den bouw vau een
sluis over te gaan, vrijzeker schipbreuk lij
den.
De Loeien Ee Jongh en Bijpost achten
den verlangden weg in 't belang der ge
meente en verklaren zich voor het geven
vau subsidie.
De Voorzitter stelt nu voor, de subsidie
op f 800 te bepalen, te verantwoorden
op de begrooting voor 1900. De heer Ee
Jongh zou dit bedrag liever verantwoord
zien over drie dienstjaren.
De heeren Bijpost en Keesom zijn van
oordeel, dat de subsidie 1 500 moet be
dragen, waarmede de beer Ee Jongh zich
vereenigt en voorstelf, die som over vijf
dienstjaren te verdeelen.
Na nog eenige besprekingen wordt met
algemeene stemmen de subsidie bepaald
op f500, uit te betalen in vijf jaarlijksche
termijnen van f 100.
6. Bij de nu volgeude rondvraag geeft
de heer C. Qroot in bedenking, do Btraat
in Tuitjenhoru langs het erf van den heer
Borst te doen schrobben.
Op 's Voorzitters verzoek neemt de heer
Groot op zich, hiervoor te zorgen.
De heer Ee Jongh brengt in herinne
ring een onlangs door hem gedaan voor
stel cm de boomen in Kalverdijk af te
bollen en enkele uit te rooien en te ver
vangen door andere. Hiertoe wordt beslo
ten en de heer Ee Jongh uitgenoodigd daar
aan te zijner tijd uitvoeriug te geven.
Hierna sluitinjg.
Gisterenavond hield ons Nutsdeparle-
ment zijn eerste leesvergadering in dit
seizoen.
Als spreker trad op de heer A. B.
W e b e r van Den Helder, die een boeiend
verhaal voorlas van den Limburgsohen no
vellist Lambert Hurrelbrink, getiteld »Zijn
wraak". Met belangstelling werd dit met
goud bekroond stuk gevolgd. Na de
pauzs verzotte de heer W. de vergade
ring nog op een paar bijdragen, evenals
de heer Raap zulks deed.
Tevens werd van deie gelegenheid ge
bruik gemaakt voor de keuze van drie
hoofdbestuurders.
De vergadering vereenigde zich met
het voorstel van het bestuur, om de No.
1 geplaatsten te kiezen, waarbij o.a. één
dame, t, w. mevrouw Goekoop- De Jong
Van Beek en Donk.
Als nieuw lid werd voorgesteld de heer
A. de Graaf. De voorzitter sloot daar
na onder dankbetuiging aan de sprekers
de vergadering, teven# met de hoop, dat
een volgende beter bezocht zou zijn.
Egon bet gesprek op een and-jr thema te
brengen, en al was bij anders nog zoo'n
bekwaam diplomaat, ditmaal wilde het ge
sprak niet weder vlotten.
Hij waagde het niet, haar te vragen, haar
nog eens te mogeD bezoeken, zij kon het
Bern or.mogelyi; aanbieden en zoodoende
stond hij op om zioh te verwijderen, toen
de gastvrouw terogkwam en hem op haar
gewone levendige wijze met vragen en rae-
dedeelingen overstelpte, wat hem in zijne
hulpeloosheid zeer welkom was.
„Ik moet n overigens om ave haip in
gewichtige zaken versoekan, mijnheer von
Aarenau", zeide zij opgewekt. „WijbebbeD
over een poos een groote soirée ten voordee-
!e vsn eenige lieden, die bjj eene overstroo
ming hun havo en goed hebben verloren.
In deze zaak hebben wij, arme dames van
het eomi:é, nw voorspraak noodig bij nwen
vriend den sohilder, die de levende beelden
mo8t ontwerpen- Aan medewerkenden zal
hot hem niet ontbreken, en hij kan met
volle- handen in alles rondgrijpen wa< hij
noodig heeft. Üuk onze lieve gast moet
haar mooi gezichtje in dienst der liefdadig
heid stellen. Mag ik op uwe hulp reke-
cen
„Zeker," antwoordde Egon. „Nog vandaag
spreek ik er met Heinz over en ik denk
n reeds na te kannen beloven, dat bij
met vrengde aan nw verzoek zal gehoor
geveD."
„Mooi zoo, mijn edele gezant," laohte
mevvonw Gernbaoh, „wanneer nw tijd het n
veroorlooft, verwachten wij u vanavond op
ds thee, want men moet het ijser smeden
als het heef is."
Aaronan vertrok.
Midden in den stroom, dreef zijn boot met
door den wied krachtig opgeblazen zeilen
haar lot tegemoet. Waar zon ze
stranden 1
Natuurlijk had de schilder met groote
vreugde ingewilligd, het regelen en sohil-
dereu der levende beelden op zich te nemen,
en natuurlijk kwam Egon, ondanks zeer
Gisterenmiddag was J. Z. aan de Mo-
lenvanrt bezig planken te laden op een
boerenwagen, teen het paard door het ge
klap der neervallende planken schrikte en
op hol sloeg. Z. viel kort daarop var. den
wagen en bekwam een bloedende wond san
het hoofd. Het dier werd op de hoogte
van de boerderij van den heer lluiherts
gegrepen en daardoor verder onheil voor
komen.
Te Kolhorn zijn deze week
de eerste stappen gedaan tot opriehtiug
van een Fanfare-corps. De Vereenigisg
D. D., die in deze het initiatief neeft
genomen, zal nog in deze maand in eene
gecombineerde vergadering met de toekom
stige werkende leden deze zaak tot uit
voering trachten te brengen.
Nam verleden voorjaar
het visschersbedrijf te KolllOrn geduren
de den ansjovistijd een hooge vluoht, over
eenige maanden zal het vooral niet min
der zijn. De vloot staat nog met 6eniga
schuites vermeerderd te «orden en ver
schillende visschers, die verlsden jaar zls
tweede en derde man in de bóottn stapten,
hebben nu eigen want aangrschsft. Nu
nog een weinig geluk en zegen op de
zaak en alles komt in orde. Visschers en
boeren zijn ia dexs streken de maatschap
pelijke barometers. Gaat' het dien lieden
goed, dan vaart iedereen er wel bij.
In Waard en Groet
heeft in de laatste weken eene ongekende be-
drijvigbeid geheerscht. Het zichte, door
gaans droge najaarsweder heeft den bou
wers de gelegenheid geschonken, neg vele
werkzaamheden te laten verrichten, die
anders ongedaan op het voorjaar hadden
moeten wachteD, Valt nu de koude in,
dan is er hier en daar nog heel wat te
dorschsn, zoodat menig arbeider nog een
aardig stuivertje kan verdienen en niet
uitsluitend behoeft te teren op hetgeen
dezen zomer op eigen gehuurden grond
verbouwd is. Dit laatste is trouwens,
vooral wat aardappelcultuur betreft, schro
melijk tegengevallen.
Algemeen achtte men het in het belang
der vereeniging, afdeelingen te vormen.
In dien zin werd besloten, en zoo spoedig
mogelijk zal nu daartoe worden overge
gaan voor de verschillende Langedijker
dorpen, te Koedijk, Warmenhuizen, Hesr-
Hugowaard, enz.
Ook werd nog eens herinnerd aan het
vele bezigheden, dagelijks in bet huis van
den geheimraad Gernbaoh en even natnorlijk
was het, dat de beide jonge meDsohen elkaar
zagen; en de in den beginne glorende neigiog
sloeg weldra tot helle vlammeB op, die ieder
ander gevoel, alle wijze redenesring, alle
verstand tot aseh deed vergaan. Niets bleef
er ever dan één onuitblascbbaro gloed
de liefde l
Alleen hadden se elkander na dien be
wasten middag niet meer gesproken, ja, zij
vermeden het vormelijk, zonder getuigen
elkaar te ontmoeten, maar hunne blikken
ontmoetten elkander en in deze korte mo
menten zeiden zjj elkander meer, dan dnizend
woorden in staat waren geweest te doen.
Egon gevoelde aich beter dan ooit; het
was hem, aisof een gezondheidbreogende
kracht van de heimelijk geliefde uitging, en
zijn natunr in de meest verborgen hoekjes met
levenskracht vulde. Hij gevoelde zijn oud
lijden nauwelijks meer, dat hem soms een
grillige inbeelding toescheen, en een lachend
beeld trad in zgn eenzame aren voor zijn
ziel, een beeld, waarmede hij zich vroeger
zoo angstig had bezig gehouden de toe
komst. Hij vond nieuwe vreugdo om te
leven, te werken en te scheppen, hij kwam
sich zelf voor als een zeevaarder, die na
een eindelooze reis over het granwo water
eindelgk vasten grond onder de voeten voelt.
Zijn onsinimig kloppend hart drong hsna
er toe, sjjn moeder zijn diep verborgen geluk
ta vertellen maar een onbestemd iets
hield beu daar toch weder van terug.
Hij had met de a. 8. feesten te veel te doen,
om op sjjn gemak sjjn gemoedstoestand
eens te kannon nagaan, om een brief asn de
onde vronw te kannen sobrijvcnen zoo- i
doende beslost hij na het feest naar haar toe
te gaan, en haar dan het zoet geheim van
zjjn hart toe te vertronwen-
Sleehts nog tot zoolang gedold vermaande
hij zichzelf,totdat de soirée voorbij zou zijn,tot
dat woelige leven aohterden rug was en al
les weer rost was geworden, dan ein
delgk 1
Met bgzonder groote opgewektheid trof
Wanowski zijne kunstige voorbereidingen,
maar rorgvnldig hield bij hot voor een elk ge-
besluit vsn 25 Joh j. 1-, «m» me» 1 3\
nnari a. s. de ovcrtallen ili den hsnde»
af te schaffen. Fr werd overeengekomen,
gezamenlijk pal te staan tegenover de en
kele kooplieden, die ook na 1 Januari nog
112 voor 100 eischen.
Eelvoet, stationschef te Kesteren, is als
zoudaDig hier benoemd en tevens vau de
3de tot de 2de klasse bevorderd.
In deafgeloopen maand
zijn uit Nederland langs het grensstation
Esschen naar België verzonden 908 waggons
vee, tegen 808 wngeus in November 1897.
De totale uitvoer bedroeg 8404 stuks vee,
ter waarde van ruim f 750.000.
Men schrijft uit FRIES-
LAND
De landbouwers op de zandgronden be
ginnen meer rogge te verbouwen dan
vroeger, vooral met het doel oin het groen
dezer vrucht in 't voorjaar t* maaien om
te dienen tot veevoeder, dat een geleide
lijke overgang is van hooi op gras. De
ondervinding heeft geleerd dat een onmid
dellijke overgang van hooi op gras uadec-
lig werkt op het vee, terwijl het rogge-
groen guustigen invloed oefent op de
qualiteit en quantiteit v*n de melk.
In den laatsten tijd wordt door de di
rectie der posterijen streng de hand ge
houden aan de bepalingen, die ten opzich
te der briefkaarten gelden. Wij laten hier
de bepalingen volgen, die voor deze kaar
ten gelden
Briefkaarten door de particuliere nijverheid
in omloop gebracht, moeten overeenstem
men met de rijksbriefkaarten wat betreft
de gedrukte opschriften, de afmetingen en
de stevigheid vau het papier. Die kaarten
moeten dHs of het opschrift „Briefkaart'
zonder meer dragen, zooals de rijksbrief
kaarten van 8 cent, of voorzien zijn vau
het opschrift: vBriefkaart (carle postale)
Algemeene Fostveroeniging (union postzle
uuiverselle) zjjde veor het adres bestemd
(cöté réservé it l'adresse)" zooals de rijks
briefkaarten van 51/, cent. Aan die op
schriften mag geen woord worden toege
voegd, maar daarvan mag er ook geeD
worden weggelaten. Het is geoorloofd ie
dere kleur te bezigen.
Het is geoorloofd eene binnenlandsche
rijksbriefkaart door bijplakking van het
verschuldigde port, dienstbaar ts maken
voor verzending naar het buitenland.
Het is geoorloofd de particuliere kaar
ten onverschillig of se van het opschrift
^Briefkaart" of „carte postale" ens. zijn
voorsien, dóóreen te gebruiken zoowel dus
heim en niemand, uitgezonderd mevronw van
Gernbaoh, had toegang tot zjjn atelier, van
wie hjj de noodigc inlichtingen kreeg. Yan
alle kanten zag men de soirée met de groot
ste belangstelling tegemoet. In de kunste
naarskringen hearsohte ook gespannen ver
wachting, want het veel belovende en uit
gebreids program eizohle een groote male
verbeeldingskracht van den schilder en zoo
doende was men meer dan benieuwd, wat
bjj er van zon terecht brengen.
Eindelgk kwam de lang-verwnehte avond.
Het eene nummer van het programma volg
de op het andere, en de aanvankelijke koel
heid en vormelijke bjj val veranderde van mi
nuut tot minna) meer in een spontane uit-
ting van eerlflke verrukking. Na een zeer
schoon voorgedragen vioolsolo eindigde het
muzikale deel van het programma en de
panze begon.
Egon had den geheelen avond op sijn
plaats gezeten. Hij was als door een loo-
versprenk aan zijn plaats gebonden, de oo
gen onafgewend veor zich uit gericht, op bet
zware golvende scherm tnssohen de beide
hooge, met vergalde palmen versierde
znilen.
Egon wist, dat Hertha in de levende
beelden meewerken zou, maar hij had met
opzet zijn' vriend den schilder niet gevraagd,
om zijne brandende nieuwsgierigheid maar
niet te verraden. Wel tienmaal bad bij het
lange program doorgelezen, maar uit geen
enkele aankondiging had hij kunnen lezen
waarin Hertha medewerkte.
In de pauze wandelde bij nadenkend door
de menigte, toen plotseling de gastvrouw
hem bij den arm greep en hem toefluisterde:
„Geleid mjj een poosje rond, waarde baron,
ik moet mijn zenuwen een weinig herstol-
len. Zijt ge ook zoo tevreden als ikP De
majesteiten hebben zooeven het oomifé hun
ne groote tevredenheid betuigd met bet
welgelukte feest en nu zal de kroon en
glorie nog eerst komen: ons levend pren
tenboek. Ge zalt oogen opzetten, mijnheer
von Aarenau, want er iB er een ondor, dat
alles in de sobadnw stalt. Maar ik wil n
er niet tevoren over spreken, Gfi zelf zalt
sitn en bewonderen."
voor het binnen- sis w»or bnitenlsnd.
As* H» sdrezzijde is het geoorloofd, be-
halvs het sdrss, ts vermelden den naam,
het beroep en de woonplaats van den af-
''""ne 'aandoiding van het beroep behoort
te zijn zoo beknopt mogelijk. In de meeste
gevallen lal men dus met een enkel woord
moeten volstaan.
Het is geoorloofd het adios door middel
van een etiket op de briefkaart te pLkketi,
mits de afmstingeu van het etiket 5 bij 2
centimeter niet te boven gaan.
Het is geoorloofd om de briefkaart een
bedrukten ranJ te plaatsen.
Asn de achterzijde is bet geoorloofd op
eene briefkaarl dienende tot ontvangbewijs
van gelden een plakzegel vast ta hechten.
Het is geoorloofd een telegram te schrij
ven op een briefkaart aan eeu telegraaf
kantoor gericht, en de verschuldigde kos
ten voor overseinen ts voldoen door mid
del van op de kaart vast te hechten
telegramzegels.
Alle andere bijvoegingen, aanhechtingen
enz. enr., zijn verboden.
Nadat omstreeks een half gelsden ten
huize van den 68-jarigen zonderling, den
heer N. Kalf, die doorging voor bemiddeld,
doch hoogst zuinig leefde, was ingebroken
en gestolen, schijnen dezelfde daders
minstens een tweetal in den nacht van
Woensdag op Donderdag andermaal gesto-
leo te hebben. Wellicht hebben zij juist
dien nacht uitgekozen om in te breken
in zijn huisje aau de Muurhuizen, in de
meening, d»l Kalf te Amsterdam was, waar
hjj elke week op Woensdag placht heen
te gaan, doch juist dien koer was hij thuis
gebleven.
Ofschoon de luiken, die ia geen 20
jaar gesloten werden, Donderdag gesloten
bleven, viel dit den buren niet op; maar
toen K. in een bijna gtheele week niet
werd gesien, waarschuwden zij de politie.
Deze liet Dinsdagavond de dear opensteken
en zag dadelijk, dat er in het hniije een
misdrijf was gepleegd. Kisten en kasten
stonden open en alles lag op den vloer
verspreid.
In de bedstede eiodalijk het lijk van
den oude, handen en voelen gebonden, den
mond dichtgestopt met halsdoek en laken.
Aan het lijk zijn overigens geen uiter
lijke kenteekenen van geweld te bespesren.
Herhaaldelijk leest men,
zoo laidt eeD ingeionden stuk in de N.
Rott. Ct., in de Nieuwsbladen van brand,
veroorzaaKt door het omvallen vas petro
leumlampen of petrolenmtoeetellen en ge-
Zonder te antwoorden leidde bij de dame
door de saai, ieder oogenblik begroette hem
een bekende, voortdurend maskte de ge
lukkige gastvrouw hem ergens opmerkzaam
op, hg gaf verstrooide antwoorden en sagallss
als door een dichten nevel. Zjjne gedsehtsn,
hoeseer hij te anders ook plseht te beheer-
sehen, waren na onhandelbaar en bg telde
de mlnnten voor de korte psnse eindigde:
se sohenen hem een ware eeuwigheid- Ein
delgk liet de mmiok zioh weder hooren en
mevrouw von Gernbach verliet haaelig haar
eavalier om achter bet soherm te snellen.
Egon keerde naar zijn plaats terag
eo leend» tegen aan van da in de saai
staande snilen.
Zijn hart klopte hoorbaar. Hg was <e
opgewonden om stil te kannen sitten ea
kalm de komende dingen te kunnen af-
waehteo. Het helle lieht in de saai werd
uitgedraaid- Het soherm ging voor de
eerste maal op. In de breede, donkere om
lijsting versoheen het eerste beeld, dat door
z^a 8maak en heerlijke kleuren en de wer
king van het licht een lof voor Wanowski's
meesterhand wns.
Manfred de Ridder en de versohgning der
Alpenfee, begeleid door Sobnmann'e onver
getelijke muziek, ontlokte een daverenden
bijval, dia bg ieder der volgende beelden
kraohtiger en krnohtiger werd.
Nu begon een atreeleode en verrokkslfjke
mneiek van fluiten en violen, de volle as-
coorden van herpen klonkon dsartnsioben
en els uit de verte zongen heldere kinder
stemmen daarbij een jubelend bossnna-lied.
In een veld tusaehen witte, slanke ielión
stond, met lioht overgoten, een heerlg»8
vrouwengestalte.
De blanke armen in verrukking
waarts geheven, de donkere oogen gericnr
in het oneindige blanw, omhuld door den
gouden mantel van hear roodblood hM*»
stond ze daar bewegingloos en tooh ™.Tjj
van een innig leven, als moest
oogenblik, door onzichtbare banden 8e
gen, langseam omhoog zweven naar den tro
des eeuwigen Gods I Hertha I
Stil, doodstil waren aller oogen op
loeneel gericht.