Anna Paulowna, 80 Nov. Anna Paulowna, 1 Dec. Te Broek op Langendijk heeft de aldaar gevestigde Landbouw- en Han delsvereniging eene vergadering gehoudeB, welke door 88 van de 6 ik 700 leden werd bijgewoond. Alkmaar. De 'neer J. f- F- Briefkaarten. Moord t© Amersfoort, Voor kennisgeving aangenomen. 4. Verzoekschrift van E. Meijer Erees c.s. om pogingen aan te wenden tot het verkrijgen van een gelegenheid tet het in- en uitstappen in de lokaalUeinen van de H. IJ. S. M. aan den overweg in den polder Schagerwaard. Mat algemsene stem men werd besloten, hieraan te voldoen, en een comrn., bestaande uit de heeren J. Steun en C. Bijpost benoemd, die door persoon lijke besprekiug met de verschillende autoriteiten deze zaak zal bevorderen. 5. Schrijven van de groentenvereeni- ging Waarland en omstreken' in deze gemeente, houdende mededeeling, dat zij naar aanleiding van het besluit der vorige vergadering en het besluit van het Bestuur der banne Haringcarspel, zich tot de Inge landen van het Waarland heeft gewend met verzoek eeue bijdrage te verleensn in de kosten van aanleg van den verbindings weg van bet Waarland met den Laander- weg dat de Ingelanden van hunne be langstelling hebben blijk gegeven door ee- ne vrijwillige bijdrage van 1 475.welk bedrag zij het Bes'.uur der banne heeft aangeboden met het herhaald verzoek, nu tot den aanleg van den bedoelden weg over te gaan, en dat zij onder mededeeling van het bovenstaande nogmaals bij den Baad komt aankloppen met uitnoodiging door het verleenen van subsidie uit de ge meentekas, haar verzoek aan het Banne- bestnur te ondersteunen. De Voorzitter is van oordeel, dat ds bij drage, door de Ingelanden toegezegd, getuigt vau warme belangstelling in deze zaak, welke meening door de overige leden ge deeld wordt, hoewel enkelen zich nog geen denkbeeld kunnen vormen van het nut van den verlangden weg met 't oog op den verbouw van groenten, en hunne meening staande houden dat een sluis van meer be lang zou zijn. De Voorzitter weerspreekt deze bewering. Volgens den heer Plaatsman, voorzitter der Groentenvereeniging, zegt spreker, is een weg noodig teneinde groenten, vroege aardappelen en dergelijke per as te kun nen vervoeren naar de markt aan 't sta tion Noord-Scharwoude. Per vaartuig is die markt, ook nadat een sluis zou zijn ge bouwd, uit het Waarland niet te bereiken. Bovendien is in het Waarland veel te weinig watsr om daarin met een behoor lijk vaartuig te kunnen rondvaren, terwijl ten slotte uit de door de Ingelanden ge toonde belangstelling in den weg, het nut daarvan voldoende is af te leiden. De heer Et Jongh acht ook de Inge landen het best in staat te beoordeelen wat in hun belang het meest gewenscht is, en mocht nu later toch blijken dat ze ren en een verraderlijke traan aan de donke re wimpers hangen. Hun levendig gesprek had betrekking op Hertha's bezoek in dan herfst op het landgoed der vrijvrouwe en ejj vertelde, dat si) toenmaals op wog naar een bruiloft harer nicht zoo dioht voorbij het slot reisde, dat het hear beel slecht voorkwam, als zij nu geen gebruik maakte van de vriendelijke uitnoodiging, haar indertijd door Egoo's moeder gedaan. „Gij waart eenige dagen, zooals mama schreef, haar lieve gast," zeide Egon, „en mjjne goede moeder heeft zieb hartelijk over uwe komst verheugd. Nog lang bleef in haar brisven de vrengde merkbaar, die uwe komst in het stille slot bad gebracht." „Maar mjjnboer von Aarenau,* lachte [Ier tbs, „zoo stil als gij zegt vond ik Aarenao volstrekt niet. Mij scheen daar alles zoo licht en vriecdeluk, en er is geen hoekje in hel huis van nw moeder, of ik ben er geweest. „Toen ik n op bet bal zeide, dat het mij voorkwam, als waart ge een oude kennis van mij, was dat voor een groot deel het gevolg van mijn bezoek aau nwo moeder. Wast zij heeft n zoo innig lief en mij zoodoende zooveel van a verteld, dat ge mij bij onze ontmoeting wel zeer bekend moest schjjncn. „Gij kondet dat niet weten," voegde ze er aarzeleed bij, „cn zoodoende vondt ge mijn optreden weliieht wat driest." „Heb ik u dan niet gezegd, waarde juf frouw, dat het mij tegenover n zoo voor kwam, ais had ik u reeds honderdmaal ont moet P Ik bid o, zeg niets meer van dien avond verzocht hij week en bijna wee moedig, „laat er door uwe woorden geen eritiseerende schaduw vallen op on«e har monie, want ik zon niet gaarne willen, dat slechts iets mjjne herinneringen aan dien avond hinderde." Eenige oogenblikken zaten ze zwjjgend tegenovor elkaar, elkaar diep in de oogen ziende, totdat Hertha's oogleden zieh zachtkens sloten en de heldere sterren om hulden, terwijl een warm rood langzaam naar hare wangen opsteeg. Verlegen zocht meer genot vsn een sluis gehad zouden hebbzn, dan zsl een verzoek aan het Bansbestuur om tot den bouw vau een sluis over te gaan, vrijzeker schipbreuk lij den. De Loeien Ee Jongh en Bijpost achten den verlangden weg in 't belang der ge meente en verklaren zich voor het geven vau subsidie. De Voorzitter stelt nu voor, de subsidie op f 800 te bepalen, te verantwoorden op de begrooting voor 1900. De heer Ee Jongh zou dit bedrag liever verantwoord zien over drie dienstjaren. De heeren Bijpost en Keesom zijn van oordeel, dat de subsidie 1 500 moet be dragen, waarmede de beer Ee Jongh zich vereenigt en voorstelf, die som over vijf dienstjaren te verdeelen. Na nog eenige besprekingen wordt met algemeene stemmen de subsidie bepaald op f500, uit te betalen in vijf jaarlijksche termijnen van f 100. 6. Bij de nu volgeude rondvraag geeft de heer C. Qroot in bedenking, do Btraat in Tuitjenhoru langs het erf van den heer Borst te doen schrobben. Op 's Voorzitters verzoek neemt de heer Groot op zich, hiervoor te zorgen. De heer Ee Jongh brengt in herinne ring een onlangs door hem gedaan voor stel cm de boomen in Kalverdijk af te bollen en enkele uit te rooien en te ver vangen door andere. Hiertoe wordt beslo ten en de heer Ee Jongh uitgenoodigd daar aan te zijner tijd uitvoeriug te geven. Hierna sluitinjg. Gisterenavond hield ons Nutsdeparle- ment zijn eerste leesvergadering in dit seizoen. Als spreker trad op de heer A. B. W e b e r van Den Helder, die een boeiend verhaal voorlas van den Limburgsohen no vellist Lambert Hurrelbrink, getiteld »Zijn wraak". Met belangstelling werd dit met goud bekroond stuk gevolgd. Na de pauzs verzotte de heer W. de vergade ring nog op een paar bijdragen, evenals de heer Raap zulks deed. Tevens werd van deie gelegenheid ge bruik gemaakt voor de keuze van drie hoofdbestuurders. De vergadering vereenigde zich met het voorstel van het bestuur, om de No. 1 geplaatsten te kiezen, waarbij o.a. één dame, t, w. mevrouw Goekoop- De Jong Van Beek en Donk. Als nieuw lid werd voorgesteld de heer A. de Graaf. De voorzitter sloot daar na onder dankbetuiging aan de sprekers de vergadering, teven# met de hoop, dat een volgende beter bezocht zou zijn. Egon bet gesprek op een and-jr thema te brengen, en al was bij anders nog zoo'n bekwaam diplomaat, ditmaal wilde het ge sprak niet weder vlotten. Hij waagde het niet, haar te vragen, haar nog eens te mogeD bezoeken, zij kon het Bern or.mogelyi; aanbieden en zoodoende stond hij op om zioh te verwijderen, toen de gastvrouw terogkwam en hem op haar gewone levendige wijze met vragen en rae- dedeelingen overstelpte, wat hem in zijne hulpeloosheid zeer welkom was. „Ik moet n overigens om ave haip in gewichtige zaken versoekan, mijnheer von Aarenau", zeide zij opgewekt. „WijbebbeD over een poos een groote soirée ten voordee- !e vsn eenige lieden, die bjj eene overstroo ming hun havo en goed hebben verloren. In deze zaak hebben wij, arme dames van het eomi:é, nw voorspraak noodig bij nwen vriend den sohilder, die de levende beelden mo8t ontwerpen- Aan medewerkenden zal hot hem niet ontbreken, en hij kan met volle- handen in alles rondgrijpen wa< hij noodig heeft. Üuk onze lieve gast moet haar mooi gezichtje in dienst der liefdadig heid stellen. Mag ik op uwe hulp reke- cen „Zeker," antwoordde Egon. „Nog vandaag spreek ik er met Heinz over en ik denk n reeds na te kannen beloven, dat bij met vrengde aan nw verzoek zal gehoor geveD." „Mooi zoo, mijn edele gezant," laohte mevvonw Gernbaoh, „wanneer nw tijd het n veroorlooft, verwachten wij u vanavond op ds thee, want men moet het ijser smeden als het heef is." Aaronan vertrok. Midden in den stroom, dreef zijn boot met door den wied krachtig opgeblazen zeilen haar lot tegemoet. Waar zon ze stranden 1 Natuurlijk had de schilder met groote vreugde ingewilligd, het regelen en sohil- dereu der levende beelden op zich te nemen, en natuurlijk kwam Egon, ondanks zeer Gisterenmiddag was J. Z. aan de Mo- lenvanrt bezig planken te laden op een boerenwagen, teen het paard door het ge klap der neervallende planken schrikte en op hol sloeg. Z. viel kort daarop var. den wagen en bekwam een bloedende wond san het hoofd. Het dier werd op de hoogte van de boerderij van den heer lluiherts gegrepen en daardoor verder onheil voor komen. Te Kolhorn zijn deze week de eerste stappen gedaan tot opriehtiug van een Fanfare-corps. De Vereenigisg D. D., die in deze het initiatief neeft genomen, zal nog in deze maand in eene gecombineerde vergadering met de toekom stige werkende leden deze zaak tot uit voering trachten te brengen. Nam verleden voorjaar het visschersbedrijf te KolllOrn geduren de den ansjovistijd een hooge vluoht, over eenige maanden zal het vooral niet min der zijn. De vloot staat nog met 6eniga schuites vermeerderd te «orden en ver schillende visschers, die verlsden jaar zls tweede en derde man in de bóottn stapten, hebben nu eigen want aangrschsft. Nu nog een weinig geluk en zegen op de zaak en alles komt in orde. Visschers en boeren zijn ia dexs streken de maatschap pelijke barometers. Gaat' het dien lieden goed, dan vaart iedereen er wel bij. In Waard en Groet heeft in de laatste weken eene ongekende be- drijvigbeid geheerscht. Het zichte, door gaans droge najaarsweder heeft den bou wers de gelegenheid geschonken, neg vele werkzaamheden te laten verrichten, die anders ongedaan op het voorjaar hadden moeten wachteD, Valt nu de koude in, dan is er hier en daar nog heel wat te dorschsn, zoodat menig arbeider nog een aardig stuivertje kan verdienen en niet uitsluitend behoeft te teren op hetgeen dezen zomer op eigen gehuurden grond verbouwd is. Dit laatste is trouwens, vooral wat aardappelcultuur betreft, schro melijk tegengevallen. Algemeen achtte men het in het belang der vereeniging, afdeelingen te vormen. In dien zin werd besloten, en zoo spoedig mogelijk zal nu daartoe worden overge gaan voor de verschillende Langedijker dorpen, te Koedijk, Warmenhuizen, Hesr- Hugowaard, enz. Ook werd nog eens herinnerd aan het vele bezigheden, dagelijks in bet huis van den geheimraad Gernbaoh en even natnorlijk was het, dat de beide jonge meDsohen elkaar zagen; en de in den beginne glorende neigiog sloeg weldra tot helle vlammeB op, die ieder ander gevoel, alle wijze redenesring, alle verstand tot aseh deed vergaan. Niets bleef er ever dan één onuitblascbbaro gloed de liefde l Alleen hadden se elkander na dien be wasten middag niet meer gesproken, ja, zij vermeden het vormelijk, zonder getuigen elkaar te ontmoeten, maar hunne blikken ontmoetten elkander en in deze korte mo menten zeiden zjj elkander meer, dan dnizend woorden in staat waren geweest te doen. Egon gevoelde aich beter dan ooit; het was hem, aisof een gezondheidbreogende kracht van de heimelijk geliefde uitging, en zijn natunr in de meest verborgen hoekjes met levenskracht vulde. Hij gevoelde zijn oud lijden nauwelijks meer, dat hem soms een grillige inbeelding toescheen, en een lachend beeld trad in zgn eenzame aren voor zijn ziel, een beeld, waarmede hij zich vroeger zoo angstig had bezig gehouden de toe komst. Hij vond nieuwe vreugdo om te leven, te werken en te scheppen, hij kwam sich zelf voor als een zeevaarder, die na een eindelooze reis over het granwo water eindelgk vasten grond onder de voeten voelt. Zijn onsinimig kloppend hart drong hsna er toe, sjjn moeder zijn diep verborgen geluk ta vertellen maar een onbestemd iets hield beu daar toch weder van terug. Hij had met de a. 8. feesten te veel te doen, om op sjjn gemak sjjn gemoedstoestand eens te kannon nagaan, om een brief asn de onde vronw te kannen sobrijvcnen zoo- i doende beslost hij na het feest naar haar toe te gaan, en haar dan het zoet geheim van zjjn hart toe te vertronwen- Sleehts nog tot zoolang gedold vermaande hij zichzelf,totdat de soirée voorbij zou zijn,tot dat woelige leven aohterden rug was en al les weer rost was geworden, dan ein delgk 1 Met bgzonder groote opgewektheid trof Wanowski zijne kunstige voorbereidingen, maar rorgvnldig hield bij hot voor een elk ge- besluit vsn 25 Joh j. 1-, «m» me» 1 3\ nnari a. s. de ovcrtallen ili den hsnde» af te schaffen. Fr werd overeengekomen, gezamenlijk pal te staan tegenover de en kele kooplieden, die ook na 1 Januari nog 112 voor 100 eischen. Eelvoet, stationschef te Kesteren, is als zoudaDig hier benoemd en tevens vau de 3de tot de 2de klasse bevorderd. In deafgeloopen maand zijn uit Nederland langs het grensstation Esschen naar België verzonden 908 waggons vee, tegen 808 wngeus in November 1897. De totale uitvoer bedroeg 8404 stuks vee, ter waarde van ruim f 750.000. Men schrijft uit FRIES- LAND De landbouwers op de zandgronden be ginnen meer rogge te verbouwen dan vroeger, vooral met het doel oin het groen dezer vrucht in 't voorjaar t* maaien om te dienen tot veevoeder, dat een geleide lijke overgang is van hooi op gras. De ondervinding heeft geleerd dat een onmid dellijke overgang van hooi op gras uadec- lig werkt op het vee, terwijl het rogge- groen guustigen invloed oefent op de qualiteit en quantiteit v*n de melk. In den laatsten tijd wordt door de di rectie der posterijen streng de hand ge houden aan de bepalingen, die ten opzich te der briefkaarten gelden. Wij laten hier de bepalingen volgen, die voor deze kaar ten gelden Briefkaarten door de particuliere nijverheid in omloop gebracht, moeten overeenstem men met de rijksbriefkaarten wat betreft de gedrukte opschriften, de afmetingen en de stevigheid vau het papier. Die kaarten moeten dHs of het opschrift „Briefkaart' zonder meer dragen, zooals de rijksbrief kaarten van 8 cent, of voorzien zijn vau het opschrift: vBriefkaart (carle postale) Algemeene Fostveroeniging (union postzle uuiverselle) zjjde veor het adres bestemd (cöté réservé it l'adresse)" zooals de rijks briefkaarten van 51/, cent. Aan die op schriften mag geen woord worden toege voegd, maar daarvan mag er ook geeD worden weggelaten. Het is geoorloofd ie dere kleur te bezigen. Het is geoorloofd eene binnenlandsche rijksbriefkaart door bijplakking van het verschuldigde port, dienstbaar ts maken voor verzending naar het buitenland. Het is geoorloofd de particuliere kaar ten onverschillig of se van het opschrift ^Briefkaart" of „carte postale" ens. zijn voorsien, dóóreen te gebruiken zoowel dus heim en niemand, uitgezonderd mevronw van Gernbaoh, had toegang tot zjjn atelier, van wie hjj de noodigc inlichtingen kreeg. Yan alle kanten zag men de soirée met de groot ste belangstelling tegemoet. In de kunste naarskringen hearsohte ook gespannen ver wachting, want het veel belovende en uit gebreids program eizohle een groote male verbeeldingskracht van den schilder en zoo doende was men meer dan benieuwd, wat bjj er van zon terecht brengen. Eindelgk kwam de lang-verwnehte avond. Het eene nummer van het programma volg de op het andere, en de aanvankelijke koel heid en vormelijke bjj val veranderde van mi nuut tot minna) meer in een spontane uit- ting van eerlflke verrukking. Na een zeer schoon voorgedragen vioolsolo eindigde het muzikale deel van het programma en de panze begon. Egon had den geheelen avond op sijn plaats gezeten. Hij was als door een loo- versprenk aan zijn plaats gebonden, de oo gen onafgewend veor zich uit gericht, op bet zware golvende scherm tnssohen de beide hooge, met vergalde palmen versierde znilen. Egon wist, dat Hertha in de levende beelden meewerken zou, maar hij had met opzet zijn' vriend den schilder niet gevraagd, om zijne brandende nieuwsgierigheid maar niet te verraden. Wel tienmaal bad bij het lange program doorgelezen, maar uit geen enkele aankondiging had hij kunnen lezen waarin Hertha medewerkte. In de pauze wandelde bij nadenkend door de menigte, toen plotseling de gastvrouw hem bij den arm greep en hem toefluisterde: „Geleid mjj een poosje rond, waarde baron, ik moet mijn zenuwen een weinig herstol- len. Zijt ge ook zoo tevreden als ikP De majesteiten hebben zooeven het oomifé hun ne groote tevredenheid betuigd met bet welgelukte feest en nu zal de kroon en glorie nog eerst komen: ons levend pren tenboek. Ge zalt oogen opzetten, mijnheer von Aarenau, want er iB er een ondor, dat alles in de sobadnw stalt. Maar ik wil n er niet tevoren over spreken, Gfi zelf zalt sitn en bewonderen." voor het binnen- sis w»or bnitenlsnd. As* H» sdrezzijde is het geoorloofd, be- halvs het sdrss, ts vermelden den naam, het beroep en de woonplaats van den af- ''""ne 'aandoiding van het beroep behoort te zijn zoo beknopt mogelijk. In de meeste gevallen lal men dus met een enkel woord moeten volstaan. Het is geoorloofd het adios door middel van een etiket op de briefkaart te pLkketi, mits de afmstingeu van het etiket 5 bij 2 centimeter niet te boven gaan. Het is geoorloofd om de briefkaart een bedrukten ranJ te plaatsen. Asn de achterzijde is bet geoorloofd op eene briefkaarl dienende tot ontvangbewijs van gelden een plakzegel vast ta hechten. Het is geoorloofd een telegram te schrij ven op een briefkaart aan eeu telegraaf kantoor gericht, en de verschuldigde kos ten voor overseinen ts voldoen door mid del van op de kaart vast te hechten telegramzegels. Alle andere bijvoegingen, aanhechtingen enz. enr., zijn verboden. Nadat omstreeks een half gelsden ten huize van den 68-jarigen zonderling, den heer N. Kalf, die doorging voor bemiddeld, doch hoogst zuinig leefde, was ingebroken en gestolen, schijnen dezelfde daders minstens een tweetal in den nacht van Woensdag op Donderdag andermaal gesto- leo te hebben. Wellicht hebben zij juist dien nacht uitgekozen om in te breken in zijn huisje aau de Muurhuizen, in de meening, d»l Kalf te Amsterdam was, waar hjj elke week op Woensdag placht heen te gaan, doch juist dien koer was hij thuis gebleven. Ofschoon de luiken, die ia geen 20 jaar gesloten werden, Donderdag gesloten bleven, viel dit den buren niet op; maar toen K. in een bijna gtheele week niet werd gesien, waarschuwden zij de politie. Deze liet Dinsdagavond de dear opensteken en zag dadelijk, dat er in het hniije een misdrijf was gepleegd. Kisten en kasten stonden open en alles lag op den vloer verspreid. In de bedstede eiodalijk het lijk van den oude, handen en voelen gebonden, den mond dichtgestopt met halsdoek en laken. Aan het lijk zijn overigens geen uiter lijke kenteekenen van geweld te bespesren. Herhaaldelijk leest men, zoo laidt eeD ingeionden stuk in de N. Rott. Ct., in de Nieuwsbladen van brand, veroorzaaKt door het omvallen vas petro leumlampen of petrolenmtoeetellen en ge- Zonder te antwoorden leidde bij de dame door de saai, ieder oogenblik begroette hem een bekende, voortdurend maskte de ge lukkige gastvrouw hem ergens opmerkzaam op, hg gaf verstrooide antwoorden en sagallss als door een dichten nevel. Zjjne gedsehtsn, hoeseer hij te anders ook plseht te beheer- sehen, waren na onhandelbaar en bg telde de mlnnten voor de korte psnse eindigde: se sohenen hem een ware eeuwigheid- Ein delgk liet de mmiok zioh weder hooren en mevrouw von Gernbach verliet haaelig haar eavalier om achter bet soherm te snellen. Egon keerde naar zijn plaats terag eo leend» tegen aan van da in de saai staande snilen. Zijn hart klopte hoorbaar. Hg was <e opgewonden om stil te kannen sitten ea kalm de komende dingen te kunnen af- waehteo. Het helle lieht in de saai werd uitgedraaid- Het soherm ging voor de eerste maal op. In de breede, donkere om lijsting versoheen het eerste beeld, dat door z^a 8maak en heerlijke kleuren en de wer king van het licht een lof voor Wanowski's meesterhand wns. Manfred de Ridder en de versohgning der Alpenfee, begeleid door Sobnmann'e onver getelijke muziek, ontlokte een daverenden bijval, dia bg ieder der volgende beelden kraohtiger en krnohtiger werd. Nu begon een atreeleode en verrokkslfjke mneiek van fluiten en violen, de volle as- coorden van herpen klonkon dsartnsioben en els uit de verte zongen heldere kinder stemmen daarbij een jubelend bossnna-lied. In een veld tusaehen witte, slanke ielión stond, met lioht overgoten, een heerlg»8 vrouwengestalte. De blanke armen in verrukking waarts geheven, de donkere oogen gericnr in het oneindige blanw, omhuld door den gouden mantel van hear roodblood hM*» stond ze daar bewegingloos en tooh ™.Tjj van een innig leven, als moest oogenblik, door onzichtbare banden 8e gen, langseam omhoog zweven naar den tro des eeuwigen Gods I Hertha I Stil, doodstil waren aller oogen op loeneel gericht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1898 | | pagina 6