Aldifd Niuvs- Aimmitie- k LiiHuvlliL Tweede WILSON-avond Zondag 29 Januari a.s. Donderdag 19 Januari 1399. 43ste Jaargang No. 3331. $&ÊÊÊi>ss* aai» liet Iiiireius van «!êC INGEZONDEN. Harde lessen. soir(^e's zuHen precies kwar- tier voor acht, uur aanvangen. Üwreau: 8CHAG£S, Uaa, Mè 4. UilgeverP. TRAPMAN. Medewerker: J. WINKEL, OP Voor dien tweeden avond zijn nog kaarten verkrijg- -w jjgaj. tot de bekende prijzen. Programma's worden op den avond der uitvoeringen GRATIS in de zaal verstrekt, De Militieplichtigen en het Voorbereidend Militair Onderricht. Een lid der Zangvereeniging. MEI COURANT. Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- en gaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure worden JDVEKTENTIKN in hel eewuitkomend mmwer "."i--.ll INGEZONDEN STUKKEN één dag „oegot. geplaat!t' Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.6G. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. bSiïd zijn Kaarten te verkrijgen en plaat- ges» te Gespreken. Mijnheer de Redacteur Beleeid verzoek ik U voor het hierna vol gende een plaatsje in uw blad. In een aantal gemeonten van ons land zijn op den 15den October 1898 de oefeningen begonnen van het voorbereidend militair onderricht. De ervaring heeft geleerd, dat hoewel de deelname, vooral voor een eerste oefeningsjaar, zoer groot te noemen is de betrekkelijke voorschriften nog niet al- gemeon bekend zijn. In bgna alle gemeen ten ia dit gebleken, vooral, doordat velen zich tot deelname aanmeldden, nadat de oefeningen reeds een aanvang genomen hadden. Zelfs in de maand December j. 1. kwamen nog verzoeken tot deelname tot ons. De vrijgevigheid, die dit jaar bestond bij het verleenen van de vereischte toestem- FEUILLETON. 8. Tegen den middag van den volgenden dag waren de beide vaders weder in het kantoor van Thillenberger bijeen. „Ik doe het niet, geef je geen moei 6 Transmis. Ik leen mijn geld niet voor je dolle plannen je bent een luchikasteelen- bonwer en hoewel je vroeger geluk gehad hebt met ja idééën, draait sedert eenigen tgd die joflronw Fortnna je den rog to« dat hebben we gister ook gezien,® eindigde Thillenberger het onderbond. Hij was in een zeer slechte luim. «Gisteren geeien Van mijn sjjde is alles gedaan; nwe dochtor heeft «Praat nu geen onzin, Trausnilzl Wat er ëe»>enrd is weten wij niet, msar dat je *oon de schuld heeft, toen Clara hem af wees, dat is zop zeker, als nn zeg zelf, ja vindt bet immers ook. En nn basta 1 'Mag je beleefd, bespaar ons beiden verder gepraat.® O? hetzelfde oogenblik kwam de keizer lijke raadsheer Eandermann naar hois en 'tof voor zjjn deur een onde vronw aan, die op opvallende wijze naar het venster opkeek, 'ooals de oude heer dan ook reeds van V6r- 'e bemerkte. Daar werd plotseling bei raam geopend, Gisela keek naar bniten, zag de vrouw en Wisselde teekenen met haar. Den keiterljjken raadsheer vloog bet bloed naar de wangen. Hij was eeD pedant, zeer op zijn oer ge steld man, die over vrouwendeugd een zeer streng oordeel volde en wiens eergierigheid «oer het voorname engagement zjjner doch- ter nog meer vseleischend was geworden. Dn nu wilde dat meisje, zijn jongste, hom °P die manier trotseeren F Zjj wilde dat mianarijije met dien luitenant voortzetten Buiten zichzelf van woede, zich gehiel aen zijn drift overgevende, stormde bjj de s,'sat over op zijn huis loe. Hjj sleepte de oude vrouw mot zich voorf, die sobreeuwende zich verzette en wier gegil bem roo ver schrikte, dat hjj hnar loopen liet, na baar een goeden ops opper te hebben gegeven. Gisela had alles gezien. In weinige steppen was de raadsheer de trap opgestormd en Gisela snelde in doodsangst1 Kling, heeft velen voor teleurstelling gevrij waard, en menig milicien, die in Maart 1899 onder de wapenen zal worden geroepen, is daardoor in de gelegenheid gesteld nog de voordeaien te genieten, die het voorbe reidend militair onderricht hem verschaffen kunnen. Intusschen is het te voorzien, dat in vol gende jaren, vooral in het belang van hot onderricht en dus ook van de leerlingen geen zoogenaamde „nakomers" meer zullen worden toegelaten. In verband daarmede en in het belang van de zaak zelve stellen wij ons ten doel, de betrekkelijke voor schriften langs dezen weg meer onder ieders aandacht te brengen, opdat belanghebbenden daarmede hun voordeel zouden kunnen doen. Legerbelangen en belangen van de mili tieplichtigen hebben er toe geleid om in de winteravonden of -middagen voorbereidend militair onderricht te geven. Onder voor bereidend militair onderricht wordt verstaan het onderwijs dat gegeven wordt in den djenst der Infanterie en der Vesting-Artillerie door officieren en minder kader van het leger aan jongelieden buiten den troep, die zich daartoe vrijwillig aanmelden. Het voorbereidend militair onderricht heeft in het algemeen ten doel, om door plaatselijke oefening, die zooveel mogelijk aansluiting zoekt bij het schoolonderwijs in de gymnastiek, de bekendheid te bevorderen met de eenvoudigste militaire exercitiën, terwijl het tevens leert kennen de algemee- ne plichten van den soldaat. Dit onderricht strekt bovendien le.om hen, die de verbintenis wenschen aar. te gaan als vrijwilliger voor het reservekader, in de gelegenheid te stellen zich de voor die verbintenis gevorderde bedrevenheid in de behandeling van het geweer eigen te maken 2e.: tot opleiding van toekomstige militie plichtigen, die aanspraak wenschen te verkrijgen op plaatsing bjj het korps en in het garnizoen hunner keuze; 3e.voor militieplichtigen, die zich tijdens hun verblijf onder de wapenen wenschen toe te leggen op het erlangen van een graad (milicien-korporaal,milicien-sergeant). Het voorbereidend militair onderricht is kosteloos voor de deelnemers en kan worden gevolgd door jongelingen van 16- tot 24- jarigen leeftijd. De aanmelding geschiedt jaarlijks vóór 1 Juli in plaatsen, waar troe pen garnizoen houden, bij den „commandee renden officier der Infanterie of der Vesting- Artillerie", en in andere plaatsen bij den burgemeester. Het voorbereidend militair onderricht wordt gegeven.- Ie.: In plaatsen waar Infanterie of Vesting- Artillerie garnizoen houdt; 2e-In plaatsen waar ten behoeve van het reservekader instructeurs van het leger beschikbaar worden gesteld, indien daar tenminste 5 adspiranten voor het reserve kader of in 't geheel minstens 10 deel nemers de lessen volgen 3e.: In andere dan onder 1 en 2 bedoelde plaatsen, indien daar tenminste 5 adspi ranten Yoor het reservekader of in 't geheel minstens 20 deelnemers de lessen volgen. Dit onderricht vormt een cursus, die loopt over twee achtereenvolgende wintertgdper- ken, telkens van ongeveer half October tot ultimo Februari, en gedurende tenminste 3 uren per week. Wordt dus door de leer lingen den wensch te kennen gegeven om een grooter aantal uren per week te oefenen, dan kan daartoe de gelegenheid worden gegeven. Jongelieden, die de oefeningen gedurende den eersten winter met vrucht hebben gevolgd hetgeen bljjken moet bij een in Februari te houden onderzoek ontvangen daarvan een getuigschrift, dat hun toegang verschaft tot den cursus in het 2e winter- tjjdperk, lietzjj in dezelfde gemeente, of wel in eene andere gemeente, als de de kamer uit, waarin rij zich bevond, en had slechts dat enkele besef «Vlocht, vlocht, red je." De scèae, die ze kort geleden met baar vadar had beleefd, bad een onuitwischbaren indruk op haar gemaakt. Zijn toenmalig bescheid bad haar trols wakker geroepsn en het rendez-voos, dat zij door bemiddeling van de oode vronw bad verkregen met Richard, had haar in haar tegenstand ver sterkt- Maar de ontzettende vrees voor het ge weld baars vaders was even sterk. Terwijl hij de trap opstormde, vloog zjj in schrikkelijkon angst voor nieuwe mis handelingen van de eene kamer naar de andere. In de eene zaten haar moeder en haar zuster bij elkaar. Zij deinsde terug, liep verder en luis terde in 't geheel niet naar haar geroep. Builen zichzelf van angst had zij zich in Melanie's slaapkamer vers op!. „Vlucht, vluebt tochl* riep het maar in baar binnenste, maar zij was als verlamd. Daar boorde zij baar vader heor naam brallen. Zijn stem scheen verstikt van woede«ij zag hem weer voor zich zooals laatst en nn hoorde] zij haar moeder en Molanie opspringen, boorde ze Inid roepen als hevig ontsteld, hoorde ze allerlei vra gen doeD, alks loid en vlag, eo ook van do eijds harer moeder en zustor hard en toornig. Dat was ontzettend I Met één sprong was z§ weder op de been. Zg greep haar hoed en mantel en zacht, onhoorbaar bijna, als een schaduw, gleed »e de trap af en bet hnis uit. Verder daeht ze niet. Haar gansehe siel was zoo oproerig, dat niels op de wereld naast Riehard haar iets waard voorkwam, Meu wilde ben schei den 1 Dat was onmogelijkzij moobt dat niet toelaten, zij bsboorde aan baar Richard, hij zou haar wel weten te be schermen. Eerst daeht ze cr in 't geheel niet aaD, dadelijk naar hem toe te gaanzij bad slechts het duistere idéé ziob ergens le verbergen en van daar hem bericht van zich to doen. Zoodoende liep zij zonder ergens op te letton maar voort. Eenmaal hoorde zij een beer, die haar scherp aanzag, tot zijn metgezel zeggen: „Die loopt naar den dokter. Wat ziet ze er angstig uit l" Eerst na een oogenblik begreep zg deze woorden en didtljjk daarop begreep ze ook, dat ze voorlcopig veilig wub voor den toorn van haar vader. Zij besefte nu ook, dat ze kalm als een dame langs de straat moest gaan en dacht er mei schrik aan, dat ze er weliicht teer verwilderd uitzag. Zoo kwam bet haar dan nn ook in den zin, dat zij voor baar vlneht kieeren noch geld had- Het beste was het, wanneer Richard baar dadtlijk naar haar grootouders braeht t die zonden ook wel heel boos zijD, want zij wilden hebben, dat zjj met Maurns Bourigs zon trouwen, dien vroolijken jongen heeren- boer, die mijlen rondom Doya den roep ge noot, d® beste partij van bet land te zjjn. Maar haar grootouders hielden veel van haar en Eoudon baar niet ongelukkig willen ma ken „Jnaar hen maar, En nn voorf, zoo snel mogelijk.® Zij had er geen bese! vbd, waar zij was, en zjj durfde ook niemand daarnaar vra- gen> Had zjj maar een weinig geld gebad voor da trambaan I Zij ging straten langs, die zjj nooit ge zien had en toen zij meende, boel ver weg te zijn, bemerkte «8 plotseling, dat zjj dien winkel en die apotheek op den boek reeds meermalen gepasseerd was wanneer, dat was haar nog niet helder. Groote God; na een klein kwartiertje stond «ij met grooten schrik stil. Dat was, j i, de Ballaria en daar de woning barer onders1 „Ga naar hnis ea vraag om vergeving I® riep een stem haar toe. „Zjj wilien nw best I Doe, wat ze gebieden I De zegen van een moeder bonwt den kinderen huizen, de vloek dsa vaders baalt ze neer. Ga niet naar Richard. Doe het nietl® Terwijl zjj verward, maar mot vermanen den drang baar hart bet zwijgen oplegde, had zjj zieh trotscb afgewoed en liep nu, daar zij de richting wedsr kende, naar het klooster, waarvan zij wist dat het in de na- bjjheid lag van Richard s woning. Noen I Neen! Zjj ging niet w-ider naar het huis waarin haar ouders en haar zuster vreemden voor haar waren; «jj wilde terug naar haar grootouders, Richard zou haar naar het spoor brengen, meer behoefde niet; zekerlijk zou hij dan zjjn verlof ook verkor ten oa naar Duyit terugkceren. Do hemel was in bet laatste half nur Z8er donker gewordsn en het begon te regenen. Haar mantel beschutte haar niet voldoende en ze werd zeer nat. Maar daar was ein delijk hit klooster en daar de gang. Elke stap bracht nu weer nieuwe herinneringon aan dien hcerliiken avond, toen zij elkander zoo beel toevallig in bet groote Weenen hadden aangetroffen. j'ongelingen zich hebben verplaatst. In tusschen is het bepaald noodzakelijk, dat men zich vóór 1 Juli opnieuw aanmeldt bjj bovengenoemde autoriteiten, wanneer men den 2en wintercursus volgen wil. Ziehier de voornaamste bepalingen van de Beschikking van den Minister van Oor log dd. I Juni 1898 YII Afd. no. 10, die van belang zjjn voor alle mannelgke Nederlan ders. ZÓ, die door het lot tot het vervullen van militieplichten worden aangewezen, zullen zich de opoffering van enkele winteravonden niet betreuren. Doch ook zg die vrg loten zullen wanneer zg eenmaai hunne schuttersplichten hebben na te komen de voordeelen van vroegere oefening genieten. Immers de Wet op de Schutterg bevat de bepaling, dat zfi die blgken geven van de noodige bekwaamheid, kunnen worden vrijgesteld van alle verdere wapenoefeningen. En bovendien wordt door ieder den heii- zamen invloed op den jongen man erkend van de oefeningen in den wapenhandel. Doch er is een schooner drijfveer, die U toeroept „Grijpt deze7gelegenheid met beide handen aan maakt den tgd ten nutte 1" 't Is het plichtsgevoel, dat ieder Neder lander bezielt, om te zorgen, dat hij in de ure van gevaar daar niet weerloos staan zal, maar de voldoening in zich omdraagt, dat ook hg in staat is om het vreemde geweld verre te houden van zijn huisgezin 1 v. d. W. Mijnheer de Redacteur Beleefd verzoek ik U onderstaande regels in uw blad op te nemen. In het nummer van Zondag 15 dezer komt een berichtje voor als zou de zangvereeniging „Crescendo" te Anna Paulowna op Zondag 29 Januari hare uitvoering geven. Ik hoop, dat de lezers der Schager Courant niet te veel geloof aan dit bericht zullen hechten, aangezien het bestuur nog geen da tum voor hare uitvoering heeft vastgesteld. Alvorens dergelijke berichtjes te plaatsen is het voor den verslaggever wel noodig, zich in 't vervolg eerst goed op de hoogte te stellen, en direct geen geloof te hechten aan praatjes van den een ot anderen nieuw tjes-aanbrenger. U dank zeggende r voor de verleende plaatsruimte, teeken ik met achting, Mijnheer de Redacteur Er is besloten in eene j. 1 gehouden vergadering der IJsclub alhier, eenige zak-dreggetjes aan te schaffen, om „Dat was toen Gods wil I Dat bad God zoo geregeld,® «eide zij luide. Nu lag de gang achter baar, geen «iel was ze tPgengobomen dan alleen een oode man die een brood droeg. Zjj vond ook de alras', waar de vader van Richard woonde. No earst kwam ze tot't bewuBfzjjn, dat zjj iemand moest hebben, die Richard voor haar riep. Het werd hoog lijd, want het begon reeds zachtjes aan donker te worden. De lantaarnopsteker s ak de lantaarns reeds aan. Zjj zag om zich been, of er ook een ditinsrimn te ontdekken was, maar «jj zag er geen ODkelen in een voorbjjgaanden jon gen, die er heel brutaal niuag, had ze geen verlrouwen. Hoe zeg zij er wellicht uit met bet ver warde baar om het hoofd en den doornatten mantel en zonder parapluis 1 Zjj bad reeds een paar keeren bemerkt, dat men haar nakeek. Men bad haar zeker al zien heen en weer wandeien, alsof ze op iemand wachtte. Een ptar heer en keken haar onbe- sohazmd aan en zeiden luid iets ran „liet" en „dat bet een sehandaai was". Het werd haar angstig te moede. En nog altoos zeg ie geen dienstman. Ten laatste viei haar in haar onervaren heid io, dat zij Richard wel door den be diende die hsar de deur tou openen, kon laten zeggen, dat buiten een dame op hom wachtte. Dat zjj al niet eerder op dat denkbeeld was gekomen Zjj stapte op het hnis to». Op esnmaal bemerkte ze, dat onmDdelljjk achter haar een man liep. Haar hand werd gegre pen en in zjjn arm getrokken, en dun fluisterde een mannenstem haar iets toe haar ontsteld® blikksn bimerkten dadelijk, dat hst een van die twee ven straks was. „Laat me los 1 Wat wilt ge van inij P Laat mij oogenblikkeljjk los I' riep zjj en trachtte r.ioh to bevrijden, „Stil poesNiet schreeuwen, andars komt die poffiia-agent en ge wandelt Eb o God daar schitterdo reeds een uni form. De man kwam direct op hen toe. Zij was zoo ontzet, dat ze zonder wil en in doodengst vijf tot zes schreden aan de zijde van den vreemdeling ging. Dan wrs de politie-agent evenwel voorbjj, baar aanrander Lichtte en wilde baar dioh- ter tot zieh trekken. Met een hef igbeid waarop hjj niet gere kend, stiet zg htm van zich, rukte ziob los en vloog direct de straat over op bet buis op verschillende plaatsen in do gemeen te te deponeeren en wel, met in 't oog loopende plaatjes, aan 't gebouw bevestigd met den naam „reddingstoe stel aanwezig." Zou het niet wenschehjk zijn, dat de pers zicü er mee inliet, om zooveel mogelijk de aanbevelingswaardige werk- tuigjes bij het publiek aan te bevelen? Zou het niet nuttig zijn, als bij verordening bepaald werd, dat iedere schipper zoo'n dreg aan boord moest hebben Zou het voor eene gemeente bezwaar opleveren, als haar bestuur besloot, de politieagenten van zoo'n reddingstocstel te voorzien, om geregeld bij zich te dragen 't Bestuur onzer IJsclub is bereid, aan ieder die het verlangt 't werktuigje ter bezichtiging te geven; de prijs' is 90 ct. per stuk. Onder dankzegging voor de opname dezer regelea in uwe courant, teeken ik met achting Uw dw. dn. K. VRIES. Winkel, 17 Jan. 1899. Geachte Redactie Op Vrjdag 2 December werd de nieuwe postwagen in dienst genomen op het traject Winschoten-Pinster wolde. Op de heenreis ging het uitstekend, maar terug van Finsterwolde naar Winschoten liep de nieuwe wagen er uit in een bocht. Nu ziet men in verschillende bladen dit feit beschreven, alsot meu direct in nieuwe schoenen zoo goed kan loopen als in oude. Wj gelooven echter van niet. Maar in de courant leest men „Na 20 minuten vertraging werd de „kar" weer in de rails gezet." Dus wat een ongeluk, als een wagen 2 a 3 meter bj het spoor langs op de steenen loopt. Wij kunnen u eerljjk beken nen, dat wj weinig van de ontsporing zjn gewaar geworden. Nu zoude ons inziens de „Nieuwe Winschoter Courant" beter doen, om in van baron Transaitz toe, zoo snal, dat haar matgezel, dia haar woedend nazag, zich ta last in beweging zette om haar te ver volgen. Toen hij het van plan was, zag bij, dat zg raeds gebald had. De hnisdeur werd geopend en zij wipta naar binnen. En daar s'ond *e nu voor den bediende. Wat ter wereld maest ze dien man zeggen? De man wachtte heel bedaard tot se bjj adem gekomen was. Hij zag, dat ze zeer znel goloopan had. Zjj zag er ook zoo bang en verschrikt nit, In Gisela's hooidje hesrsohto totale rade loosheid ©n verwarring, Eindeljjk sprak ze„Is nw mjjahecr IhuisP Ik bedoel Zij sar lelde. „Mijnheer is uitgegaan, msar zal wel spoadig ierugkeoren, want het is weldra tijd om te gaan eten," luidde het ant woord. „Ik bedoel mijnheer de luitenant," sfa° melde sjj. De man zag haar ten hoogste verwonderd van onder tot boven aan. „Roep hem heel gauw Wat zoa ze van hem willen Zjj was tooh bljjkbaar eene dame, Eu hjj zou den luitenant voor haar roepen Hier beneden in de vestibule Heel zonderling I „Ik zal eens gaan zien I® had de be diende gezegd. Hij liep de trap op. Bo»en werd er een de-nr opengedaan. „Mjjnhrer, daar is een dame ik moest n vragen, beneden te komen,® hoorde Gisela luid zeggen. „Een dame F Onzin) Doe de dear van de kamer toch eerst dicht/' Dat was de stem van Richard. Gisela snelde op de trap toe; bjj zon haar anders zeker afwjjzen; zjj had het aan den klank van zjjn stem gehoord. Wellicht een bedelarjj, kon hij meenen. En eer «jj verder denken kon was zjj reeds de trap opgesneld. Daar trad joist de bediende de kamer van Richatd nit. .Zeg haar, dat ik niet te spreken ben," had bij den bediende bevolen. In een hem onverklaarbare nieuwsgierig heid was Richard den man toch gevolgd om aan da g<opendo dear te luisteren of de persoon heen ging of nog een boodschap achter zon laten; bet «ou toch kannen, dat het een boodschap van Gisela was. Hij wilde jaist tegui den bediende zeg< gen „Laat maar, ik wil baar tceh spreken" ma«r daar slond reeds een slanke gestalte boven ean de trap. Zij vlcog op hem loe. „Richard I Ik ben het!' WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 1