Aldifd Niuvs-
Aimmitie- k LiiHuvlliL
Tweede
WILSON-avond
Zondag 29 Januari a.s.
Donderdag 19 Januari 1399.
43ste Jaargang No. 3331.
$&ÊÊÊi>ss* aai» liet Iiiireius van «!êC
INGEZONDEN.
Harde lessen.
soir(^e's zuHen precies kwar-
tier voor acht, uur aanvangen.
Üwreau: 8CHAG£S, Uaa, Mè 4.
UilgeverP. TRAPMAN.
Medewerker: J. WINKEL,
OP
Voor dien tweeden avond zijn nog kaarten verkrijg-
-w jjgaj. tot de bekende prijzen.
Programma's worden op den avond der uitvoeringen GRATIS
in de zaal verstrekt,
De Militieplichtigen en het
Voorbereidend Militair Onderricht.
Een lid der Zangvereeniging.
MEI
COURANT.
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- en
gaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure worden
JDVEKTENTIKN in hel eewuitkomend mmwer "."i--.ll
INGEZONDEN STUKKEN één dag „oegot. geplaat!t'
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.6G.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
bSiïd zijn Kaarten te verkrijgen en plaat-
ges» te Gespreken.
Mijnheer de Redacteur
Beleeid verzoek ik U voor het hierna vol
gende een plaatsje in uw blad.
In een aantal gemeonten van ons land
zijn op den 15den October 1898 de oefeningen
begonnen van het voorbereidend militair
onderricht. De ervaring heeft geleerd, dat
hoewel de deelname, vooral voor een eerste
oefeningsjaar, zoer groot te noemen is
de betrekkelijke voorschriften nog niet al-
gemeon bekend zijn. In bgna alle gemeen
ten ia dit gebleken, vooral, doordat velen
zich tot deelname aanmeldden, nadat
de oefeningen reeds een aanvang genomen
hadden. Zelfs in de maand December j. 1.
kwamen nog verzoeken tot deelname tot
ons. De vrijgevigheid, die dit jaar bestond
bij het verleenen van de vereischte toestem-
FEUILLETON.
8.
Tegen den middag van den volgenden
dag waren de beide vaders weder in het
kantoor van Thillenberger bijeen.
„Ik doe het niet, geef je geen moei 6
Transmis. Ik leen mijn geld niet voor je
dolle plannen je bent een luchikasteelen-
bonwer en hoewel je vroeger geluk gehad
hebt met ja idééën, draait sedert eenigen
tgd die joflronw Fortnna je den rog to«
dat hebben we gister ook gezien,® eindigde
Thillenberger het onderbond. Hij was in
een zeer slechte luim.
«Gisteren geeien Van mijn sjjde is alles
gedaan; nwe dochtor heeft
«Praat nu geen onzin, Trausnilzl Wat
er ëe»>enrd is weten wij niet, msar dat je
*oon de schuld heeft, toen Clara hem af
wees, dat is zop zeker, als nn zeg zelf,
ja vindt bet immers ook. En nn basta 1
'Mag je beleefd, bespaar ons beiden
verder gepraat.®
O? hetzelfde oogenblik kwam de keizer
lijke raadsheer Eandermann naar hois en
'tof voor zjjn deur een onde vronw aan, die op
opvallende wijze naar het venster opkeek,
'ooals de oude heer dan ook reeds van V6r-
'e bemerkte.
Daar werd plotseling bei raam geopend,
Gisela keek naar bniten, zag de vrouw en
Wisselde teekenen met haar.
Den keiterljjken raadsheer vloog bet bloed
naar de wangen.
Hij was eeD pedant, zeer op zijn oer ge
steld man, die over vrouwendeugd een zeer
streng oordeel volde en wiens eergierigheid
«oer het voorname engagement zjjner doch-
ter nog meer vseleischend was geworden.
Dn nu wilde dat meisje, zijn jongste, hom
°P die manier trotseeren F Zjj wilde dat
mianarijije met dien luitenant voortzetten
Buiten zichzelf van woede, zich gehiel
aen zijn drift overgevende, stormde bjj de
s,'sat over op zijn huis loe. Hjj sleepte de
oude vrouw mot zich voorf, die sobreeuwende
zich verzette en wier gegil bem roo ver
schrikte, dat hjj hnar loopen liet, na baar
een goeden ops opper te hebben gegeven.
Gisela had alles gezien.
In weinige steppen was de raadsheer de trap
opgestormd en Gisela snelde in doodsangst1
Kling, heeft velen voor teleurstelling gevrij
waard, en menig milicien, die in Maart 1899
onder de wapenen zal worden geroepen, is
daardoor in de gelegenheid gesteld nog
de voordeaien te genieten, die het voorbe
reidend militair onderricht hem verschaffen
kunnen.
Intusschen is het te voorzien, dat in vol
gende jaren, vooral in het belang van
hot onderricht en dus ook van de leerlingen
geen zoogenaamde „nakomers" meer zullen
worden toegelaten. In verband daarmede
en in het belang van de zaak zelve stellen
wij ons ten doel, de betrekkelijke voor
schriften langs dezen weg meer onder ieders
aandacht te brengen, opdat belanghebbenden
daarmede hun voordeel zouden kunnen doen.
Legerbelangen en belangen van de mili
tieplichtigen hebben er toe geleid om in de
winteravonden of -middagen voorbereidend
militair onderricht te geven. Onder voor
bereidend militair onderricht wordt verstaan
het onderwijs dat gegeven wordt in den
djenst der Infanterie en der Vesting-Artillerie
door officieren en minder kader van het
leger aan jongelieden buiten den troep, die
zich daartoe vrijwillig aanmelden.
Het voorbereidend militair onderricht
heeft in het algemeen ten doel, om door
plaatselijke oefening, die zooveel mogelijk
aansluiting zoekt bij het schoolonderwijs in
de gymnastiek, de bekendheid te bevorderen
met de eenvoudigste militaire exercitiën,
terwijl het tevens leert kennen de algemee-
ne plichten van den soldaat. Dit onderricht
strekt bovendien
le.om hen, die de verbintenis wenschen
aar. te gaan als vrijwilliger voor het
reservekader, in de gelegenheid te stellen
zich de voor die verbintenis gevorderde
bedrevenheid in de behandeling van het
geweer eigen te maken
2e.: tot opleiding van toekomstige militie
plichtigen, die aanspraak wenschen te
verkrijgen op plaatsing bjj het korps en
in het garnizoen hunner keuze;
3e.voor militieplichtigen, die zich tijdens
hun verblijf onder de wapenen wenschen
toe te leggen op het erlangen van een
graad (milicien-korporaal,milicien-sergeant).
Het voorbereidend militair onderricht is
kosteloos voor de deelnemers en kan worden
gevolgd door jongelingen van 16- tot 24-
jarigen leeftijd. De aanmelding geschiedt
jaarlijks vóór 1 Juli in plaatsen, waar troe
pen garnizoen houden, bij den „commandee
renden officier der Infanterie of der Vesting-
Artillerie", en in andere plaatsen bij den
burgemeester.
Het voorbereidend militair onderricht wordt
gegeven.-
Ie.: In plaatsen waar Infanterie of Vesting-
Artillerie garnizoen houdt;
2e-In plaatsen waar ten behoeve van
het reservekader instructeurs van het leger
beschikbaar worden gesteld, indien daar
tenminste 5 adspiranten voor het reserve
kader of in 't geheel minstens 10 deel
nemers de lessen volgen
3e.: In andere dan onder 1 en 2 bedoelde
plaatsen, indien daar tenminste 5 adspi
ranten Yoor het reservekader of in 't geheel
minstens 20 deelnemers de lessen volgen.
Dit onderricht vormt een cursus, die loopt
over twee achtereenvolgende wintertgdper-
ken, telkens van ongeveer half October tot
ultimo Februari, en gedurende tenminste
3 uren per week. Wordt dus door de leer
lingen den wensch te kennen gegeven om een
grooter aantal uren per week te oefenen, dan
kan daartoe de gelegenheid worden gegeven.
Jongelieden, die de oefeningen gedurende
den eersten winter met vrucht hebben
gevolgd hetgeen bljjken moet bij een in
Februari te houden onderzoek ontvangen
daarvan een getuigschrift, dat hun toegang
verschaft tot den cursus in het 2e winter-
tjjdperk, lietzjj in dezelfde gemeente, of
wel in eene andere gemeente, als de
de kamer uit, waarin rij zich bevond,
en had slechts dat enkele besef «Vlocht,
vlocht, red je."
De scèae, die ze kort geleden met baar
vadar had beleefd, bad een onuitwischbaren
indruk op haar gemaakt. Zijn toenmalig
bescheid bad haar trols wakker geroepsn
en het rendez-voos, dat zij door bemiddeling
van de oode vronw bad verkregen met
Richard, had haar in haar tegenstand ver
sterkt-
Maar de ontzettende vrees voor het ge
weld baars vaders was even sterk.
Terwijl hij de trap opstormde, vloog zjj
in schrikkelijkon angst voor nieuwe mis
handelingen van de eene kamer naar de
andere.
In de eene zaten haar moeder en haar
zuster bij elkaar.
Zij deinsde terug, liep verder en luis
terde in 't geheel niet naar haar geroep.
Builen zichzelf van angst had zij zich in
Melanie's slaapkamer vers op!.
„Vlucht, vluebt tochl* riep het maar
in baar binnenste, maar zij was als
verlamd.
Daar boorde zij baar vader heor naam
brallen. Zijn stem scheen verstikt van
woede«ij zag hem weer voor zich zooals
laatst en nn hoorde] zij haar moeder en
Molanie opspringen, boorde ze Inid roepen
als hevig ontsteld, hoorde ze allerlei vra
gen doeD, alks loid en vlag, eo ook van
do eijds harer moeder en zustor hard en
toornig.
Dat was ontzettend I Met één sprong
was z§ weder op de been. Zg greep haar
hoed en mantel en zacht, onhoorbaar bijna,
als een schaduw, gleed »e de trap af en bet
hnis uit. Verder daeht ze niet. Haar
gansehe siel was zoo oproerig, dat niels
op de wereld naast Riehard haar iets
waard voorkwam, Meu wilde ben schei
den 1 Dat was onmogelijkzij moobt dat
niet toelaten, zij bsboorde aan baar
Richard, hij zou haar wel weten te be
schermen.
Eerst daeht ze cr in 't geheel niet aaD,
dadelijk naar hem toe te gaanzij bad
slechts het duistere idéé ziob ergens le
verbergen en van daar hem bericht van
zich to doen.
Zoodoende liep zij zonder ergens op te
letton maar voort.
Eenmaal hoorde zij een beer, die haar
scherp aanzag, tot zijn metgezel zeggen:
„Die loopt naar den dokter. Wat ziet ze er
angstig uit l"
Eerst na een oogenblik begreep zg deze
woorden en didtljjk daarop begreep ze ook,
dat ze voorlcopig veilig wub voor den toorn
van haar vader.
Zij besefte nu ook, dat ze kalm als een
dame langs de straat moest gaan en dacht
er mei schrik aan, dat ze er weliicht teer
verwilderd uitzag.
Zoo kwam bet haar dan nn ook in den
zin, dat zij voor baar vlneht kieeren noch
geld had-
Het beste was het, wanneer Richard baar
dadtlijk naar haar grootouders braeht t die
zonden ook wel heel boos zijD, want zij
wilden hebben, dat zjj met Maurns Bourigs
zon trouwen, dien vroolijken jongen heeren-
boer, die mijlen rondom Doya den roep ge
noot, d® beste partij van bet land te zjjn.
Maar haar grootouders hielden veel van haar
en Eoudon baar niet ongelukkig willen ma
ken
„Jnaar hen maar, En nn voorf, zoo snel
mogelijk.®
Zij had er geen bese! vbd, waar zij was,
en zjj durfde ook niemand daarnaar vra-
gen>
Had zjj maar een weinig geld gebad voor
da trambaan I
Zij ging straten langs, die zjj nooit ge
zien had en toen zij meende, boel ver weg
te zijn, bemerkte «8 plotseling, dat zjj dien
winkel en die apotheek op den boek reeds
meermalen gepasseerd was wanneer, dat
was haar nog niet helder.
Groote God; na een klein kwartiertje
stond «ij met grooten schrik stil. Dat was,
j i, de Ballaria en daar de woning barer
onders1
„Ga naar hnis ea vraag om vergeving I®
riep een stem haar toe. „Zjj wilien nw
best I Doe, wat ze gebieden I De zegen
van een moeder bonwt den kinderen huizen,
de vloek dsa vaders baalt ze neer. Ga
niet naar Richard. Doe het nietl®
Terwijl zjj verward, maar mot vermanen
den drang baar hart bet zwijgen oplegde,
had zjj zieh trotscb afgewoed en liep nu,
daar zij de richting wedsr kende, naar het
klooster, waarvan zij wist dat het in de na-
bjjheid lag van Richard s woning.
Noen I Neen! Zjj ging niet w-ider naar
het huis waarin haar ouders en haar zuster
vreemden voor haar waren; «jj wilde terug
naar haar grootouders, Richard zou haar
naar het spoor brengen, meer behoefde niet;
zekerlijk zou hij dan zjjn verlof ook verkor
ten oa naar Duyit terugkceren.
Do hemel was in bet laatste half nur Z8er
donker gewordsn en het begon te regenen.
Haar mantel beschutte haar niet voldoende
en ze werd zeer nat. Maar daar was ein
delijk hit klooster en daar de gang. Elke
stap bracht nu weer nieuwe herinneringon aan
dien hcerliiken avond, toen zij elkander zoo
beel toevallig in bet groote Weenen hadden
aangetroffen.
j'ongelingen zich hebben verplaatst. In
tusschen is het bepaald noodzakelijk, dat
men zich vóór 1 Juli opnieuw aanmeldt bjj
bovengenoemde autoriteiten, wanneer men
den 2en wintercursus volgen wil.
Ziehier de voornaamste bepalingen van
de Beschikking van den Minister van Oor
log dd. I Juni 1898 YII Afd. no. 10, die van
belang zjjn voor alle mannelgke Nederlan
ders.
ZÓ, die door het lot tot het vervullen van
militieplichten worden aangewezen, zullen
zich de opoffering van enkele winteravonden
niet betreuren. Doch ook zg die vrg loten
zullen wanneer zg eenmaai hunne
schuttersplichten hebben na te komen de
voordeelen van vroegere oefening genieten.
Immers de Wet op de Schutterg bevat de
bepaling, dat zfi die blgken geven van de
noodige bekwaamheid, kunnen worden
vrijgesteld van alle verdere wapenoefeningen.
En bovendien wordt door ieder den heii-
zamen invloed op den jongen man erkend
van de oefeningen in den wapenhandel.
Doch er is een schooner drijfveer, die U
toeroept „Grijpt deze7gelegenheid met beide
handen aan maakt den tgd ten nutte 1"
't Is het plichtsgevoel, dat ieder Neder
lander bezielt, om te zorgen, dat hij in de
ure van gevaar daar niet weerloos staan
zal, maar de voldoening in zich omdraagt,
dat ook hg in staat is om het vreemde
geweld verre te houden van zijn huisgezin 1
v. d. W.
Mijnheer de Redacteur
Beleefd verzoek ik U onderstaande regels
in uw blad op te nemen.
In het nummer van Zondag 15 dezer komt
een berichtje voor als zou de zangvereeniging
„Crescendo" te Anna Paulowna op Zondag
29 Januari hare uitvoering geven.
Ik hoop, dat de lezers der Schager Courant
niet te veel geloof aan dit bericht zullen
hechten, aangezien het bestuur nog geen da
tum voor hare uitvoering heeft vastgesteld.
Alvorens dergelijke berichtjes te plaatsen
is het voor den verslaggever wel noodig, zich
in 't vervolg eerst goed op de hoogte te
stellen, en direct geen geloof te hechten
aan praatjes van den een ot anderen nieuw
tjes-aanbrenger.
U dank zeggende r voor de verleende
plaatsruimte, teeken ik met achting,
Mijnheer de Redacteur
Er is besloten in eene j. 1 gehouden
vergadering der IJsclub alhier, eenige
zak-dreggetjes aan te schaffen, om
„Dat was toen Gods wil I Dat bad
God zoo geregeld,® «eide zij luide.
Nu lag de gang achter baar, geen «iel
was ze tPgengobomen dan alleen een oode
man die een brood droeg.
Zjj vond ook de alras', waar de vader van
Richard woonde.
No earst kwam ze tot't bewuBfzjjn, dat zjj
iemand moest hebben, die Richard voor haar
riep.
Het werd hoog lijd, want het begon reeds
zachtjes aan donker te worden.
De lantaarnopsteker s ak de lantaarns
reeds aan.
Zjj zag om zich been, of er ook een
ditinsrimn te ontdekken was, maar «jj zag
er geen ODkelen in een voorbjjgaanden jon
gen, die er heel brutaal niuag, had ze geen
verlrouwen.
Hoe zeg zij er wellicht uit met bet ver
warde baar om het hoofd en den doornatten
mantel en zonder parapluis 1
Zjj bad reeds een paar keeren bemerkt, dat
men haar nakeek. Men bad haar zeker al
zien heen en weer wandeien, alsof ze op
iemand wachtte.
Een ptar heer en keken haar onbe-
sohazmd aan en zeiden luid iets ran „liet"
en „dat bet een sehandaai was".
Het werd haar angstig te moede.
En nog altoos zeg ie geen dienstman.
Ten laatste viei haar in haar onervaren
heid io, dat zij Richard wel door den be
diende die hsar de deur tou openen, kon
laten zeggen, dat buiten een dame op hom
wachtte.
Dat zjj al niet eerder op dat denkbeeld
was gekomen
Zjj stapte op het hnis to». Op esnmaal
bemerkte ze, dat onmDdelljjk achter haar
een man liep. Haar hand werd gegre
pen en in zjjn arm getrokken, en dun
fluisterde een mannenstem haar iets toe
haar ontsteld® blikksn bimerkten dadelijk,
dat hst een van die twee ven straks
was.
„Laat me los 1 Wat wilt ge van inij P
Laat mij oogenblikkeljjk los I' riep zjj en
trachtte r.ioh to bevrijden,
„Stil poesNiet schreeuwen, andars komt
die poffiia-agent en ge wandelt
Eb o God daar schitterdo reeds een uni
form. De man kwam direct op hen toe.
Zij was zoo ontzet, dat ze zonder wil en
in doodengst vijf tot zes schreden aan de
zijde van den vreemdeling ging.
Dan wrs de politie-agent evenwel voorbjj,
baar aanrander Lichtte en wilde baar dioh-
ter tot zieh trekken.
Met een hef igbeid waarop hjj niet gere
kend, stiet zg htm van zich, rukte ziob los
en vloog direct de straat over op bet buis
op verschillende plaatsen in do gemeen
te te deponeeren en wel, met in 't
oog loopende plaatjes, aan 't gebouw
bevestigd met den naam „reddingstoe
stel aanwezig."
Zou het niet wenschehjk zijn, dat de
pers zicü er mee inliet, om zooveel
mogelijk de aanbevelingswaardige werk-
tuigjes bij het publiek aan te bevelen?
Zou het niet nuttig zijn, als bij
verordening bepaald werd, dat iedere
schipper zoo'n dreg aan boord moest
hebben
Zou het voor eene gemeente bezwaar
opleveren, als haar bestuur besloot, de
politieagenten van zoo'n reddingstocstel
te voorzien, om geregeld bij zich te
dragen
't Bestuur onzer IJsclub is bereid, aan
ieder die het verlangt 't werktuigje ter
bezichtiging te geven; de prijs' is 90
ct. per stuk.
Onder dankzegging voor de opname
dezer regelea in uwe courant,
teeken ik met achting
Uw dw. dn.
K. VRIES.
Winkel, 17 Jan. 1899.
Geachte Redactie
Op Vrjdag 2 December werd de
nieuwe postwagen in dienst genomen op
het traject Winschoten-Pinster wolde.
Op de heenreis ging het uitstekend, maar
terug van Finsterwolde naar Winschoten
liep de nieuwe wagen er uit in een
bocht. Nu ziet men in verschillende
bladen dit feit beschreven, alsot meu
direct in nieuwe schoenen zoo goed kan
loopen als in oude. Wj gelooven echter
van niet. Maar in de courant leest
men „Na 20 minuten vertraging werd
de „kar" weer in de rails gezet."
Dus wat een ongeluk, als een wagen
2 a 3 meter bj het spoor langs op de
steenen loopt. Wij kunnen u eerljjk beken
nen, dat wj weinig van de ontsporing zjn
gewaar geworden.
Nu zoude ons inziens de „Nieuwe
Winschoter Courant" beter doen, om in
van baron Transaitz toe, zoo snal, dat
haar matgezel, dia haar woedend nazag, zich
ta last in beweging zette om haar te ver
volgen. Toen hij het van plan was, zag bij,
dat zg raeds gebald had. De hnisdeur werd
geopend en zij wipta naar binnen.
En daar s'ond *e nu voor den bediende.
Wat ter wereld maest ze dien man
zeggen?
De man wachtte heel bedaard tot se bjj
adem gekomen was. Hij zag, dat ze
zeer znel goloopan had. Zjj zag er ook zoo
bang en verschrikt nit,
In Gisela's hooidje hesrsohto totale rade
loosheid ©n verwarring,
Eindeljjk sprak ze„Is nw mjjahecr IhuisP
Ik bedoel Zij sar lelde.
„Mijnheer is uitgegaan, msar zal wel
spoadig ierugkeoren, want het is weldra
tijd om te gaan eten," luidde het ant
woord.
„Ik bedoel mijnheer de luitenant," sfa°
melde sjj.
De man zag haar ten hoogste verwonderd
van onder tot boven aan.
„Roep hem heel gauw
Wat zoa ze van hem willen Zjj was
tooh bljjkbaar eene dame, Eu hjj zou den
luitenant voor haar roepen Hier beneden
in de vestibule Heel zonderling I
„Ik zal eens gaan zien I® had de be
diende gezegd. Hij liep de trap op. Bo»en
werd er een de-nr opengedaan.
„Mjjnhrer, daar is een dame ik moest n
vragen, beneden te komen,® hoorde Gisela
luid zeggen.
„Een dame F Onzin) Doe de dear van de
kamer toch eerst dicht/' Dat was de stem
van Richard. Gisela snelde op de trap toe;
bjj zon haar anders zeker afwjjzen; zjj had
het aan den klank van zjjn stem gehoord.
Wellicht een bedelarjj, kon hij meenen.
En eer «jj verder denken kon was zjj
reeds de trap opgesneld.
Daar trad joist de bediende de kamer van
Richatd nit.
.Zeg haar, dat ik niet te spreken ben,"
had bij den bediende bevolen.
In een hem onverklaarbare nieuwsgierig
heid was Richard den man toch gevolgd om
aan da g<opendo dear te luisteren of de
persoon heen ging of nog een boodschap achter
zon laten; bet «ou toch kannen, dat het een
boodschap van Gisela was.
Hij wilde jaist tegui den bediende zeg<
gen „Laat maar, ik wil baar tceh spreken"
ma«r daar slond reeds een slanke gestalte
boven ean de trap. Zij vlcog op hem loe.
„Richard I Ik ben het!'
WORDT VERVOLGD.