ilwmitiB- LllllllTl Arbeidscontract M§ mt M Harde lessen. Donderdag 9 Maart 1099. 43ste Jaargang ITo. 3395. Aan het Mederlandsche Volk. ISureau: SCHACHSW. JLaan, li 4. UitgeverP. TRAPMAN. Medewerker.1. W 1 X k L. G e e e n teScha g e n. maki msrcn. Nationale Militie. Een Veilingsgebouw voor den verkoop van Groenten en Fruit te AMSTERDAM. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst, INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 8.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Burgemeester en Wethouders van Scha gen brengen ter algemeene kennis, dat, de Iiaad dier gemeente in zijne vergadering van 24 Februari j. I. heeft bepaald, dat bij het WEGEN VAN VARKENS op de G e ui e e 111 e w a ag, van het gewicht als tarra zal worden afgetrokken Beneden de 75 kilo, l kilo. Van 75 tot en met 124 kilo, 2 125 174 3 175 224 4 225 v u 274 5 275 324 6 en zoo verder voor iedere 50 kilo 1 Voor ander vee en goederen blijft de tarra bepaald op 2 kilo van iedere i00 K.G. Schagen, 3 Maart 1899. Burgemeester en Wethouders voornoemd, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. De Burgemeester van Schagen, daar toe de noodige aanschrijving ontvangen hebbende,roept bij deze op Simon Snip, milicien-verlofganger der lichting 1897, opgetreden voor de gemeente Scha gen en ingelijfd bij de zeemilitie, om zich op 5 April 1899, zoo mogelijk voor des middags 12 uur, aan te melden gekleed in de bij zijn vertrek met groot verlof medegenomen militaire kleeding- stukken en voorzien van zijne kooi- goederen, zoomede van zijn zakboekje aan boord van Ilr. Ms. schip „Iiortenaer" te Willemsoord, teneinde in werkelijken dienst te worden gesteld. Schagen, 7 Maart 1899. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN, De Burgemeester van Schagen, brengt ter kennis van belanghebbenden de volgende bij hem ontvangen circulaire: Het is een algemeen bekend feit, dat de veilingen, die in het Westland, die aan den Langendijk en die te Bovencarspel gehouden worden, een uitnemenden invloed hebben gehad op den vooruitgang vau den tuinbouw in die streken en op het ontstaan van een zuiveren handel. Het samenbrengen der tuinbouwproducten op één algemeene verkoopplaats, het verkoopen onder leiding van vertrouwde personen en onder toezicht van de belanghebbenden zelf, heeft er veel toe bijgedragen om den handel meer solide en (o.a. door het passeereu van vele tusschenpersonen en het trekken van groot handelaren) voor den tuinbouwer meer voordeelig te maken. Toch bestaan veilingen als de bovengemelde in Nederland in veel te gering aantal, zoodat tal van producenten genoodzaakt zijn hun goederen door anderen te laten verkoopen. Zij moeten de hulp FEUILLETON. 22. In de andere kamer spraken zo na leven diger; R'chard lette er niet op. Zij hadden twist; ook dat hoorde hjj niet Zijn ziel hongerde naar rnst na ai die kwellingen. Had de domheer hem niet bil de laatste ontmoeting toegeroepen .Ik ken dat Uw weg «ag ik reeds zoovelen gaan, en hij voert dikwijls genoeg naar de Donan- rivier." De Donaul Ja! Dat was zoo kwaad nog niet t Zijn arme vrouw vond wel genade bij verwanten en de kindoren behoefden den weg niet te gaan dien hnnne ouders sinds een paar jaar waren gegaan; voor hen was nog redding, zoo hg na nit het leven scheidde. Trausnitz! Daar werd die naam weer geroepen Riobard zag schuw om zich heen. Wie had zijn naam geroepen? Radowitz? Worm. de P Nu zeide een stem, vast en krachtig Ik ken Trausnitr. sedert jaren I Gij dwaah wanneer g(j meent dat ge met hem gemak kelijk klaarkomt. Slechts door verrassing gelukt het ons. Laat l u «■■den." Wat was dat? Wie kende hem P Wat wildea zjj van hem? Ontsteld hoorde R'obard verder. Verschrikt luisterde bij toe. Een andere stem zeide: „Termossen beef. gelijk. Het eerste en gewichtigste werk is, dat we Wüdeln°Pd'j" gen ons bewgsstukken te leveren. Dat die niet goedkoop zullen tgn, w «e maar het geld komt niet in aanmerkiDg als er drie raillioen mee te verdienen is. .Bewijzen, berekeningen Ik ken Iran - nitz evenlang als Vermuesen hem kent. De oude vos is door de laatste tegenslegj>s slimmer geworden, dus slecht te vangen. Hg tal Wedel niemendal in hsrden geven dat kwaad kan." inroepen van verkoopers (cominissionnairs), die voor hen op de markten onzer groote steden de waren aan den man zoeken te brengen Controle wordt door de tuinbouwers niet uitgeoefend, zoodat ze tevreden moeten zijn met het bedrag, dat de cominissionnairs zeggen ontvangen te hebben. Menigmaal heeft deze toestand reden tot ontstem ming gegeven veelal rrieenen de teelders, dat de waren meer hebben opgebracht, maar, daar zij niets kunnen bewijzen, moeten zij zich neerleggen bij deu uitslag, welke hun door de cominissionnairs wordt meegedeeld. Aan dien toestand kan een einde komen als de tuinbouwers maar willen. De ondergeteekenden hebben getracht in Amsterdam op de markt eene veiling in 't leven te roepen, op welke al de groenten cn vruchten, die toegezonden worden, in 't opeabaar zullen worden geveild door personen, welke met de Am- sterdamsche markttoestanden volkomen vertrouwd zijn. Op dien verkoop kan contróle worden uitgeoefend door de belanghebbenden zij kunnen ten allen tijde van de botken inzage nemen en zij kunnen in het werk der coBtröle worden gesteund door Commissa rissen van Toezicht, door welke iedere week de gang van zaken kan worden nagegaan. Be geldenwelke voor 't in V leven roepen dezer veilingen noodig zijnzijn reeds aanvjezig. Be bouw van een, ruime Halwaarin geveild kan wordenis verzekerd, Wij wachten slechts op teekenen van medewerking en van belangstelling in deze zaak. Een groota deelname is natuurlijk gewenscht, wijl de mees te voordeelen mat deze verkoopwijze kunnen behaald worden, indien velen zich vereenigen. Door grooten aanvoer worden de omstandigheden voor den kooper, en wel voornamelijk voor den groothandelaar, begun stigd en worden de kosten voor eiken deelnemer zeer gering. Thans betaalt men 10 °/0 (of meer) aan den com- misaionuair en moet men tevreden zijn met den prijs, dien hij uitbetaalt. Wij vorzekeren, dat bij eenige deelname minder dan 7 behoeft betaald te worden en dat men dan inzage van alle boeken krijgt. Blijkt op 't einde van 't jaar, dat de onkosten slechts 4 of 5 °/0 bedroegen, dan ontvangt men 3 of 2 °/o terug, ledereen kan lid worden zonder zich te verbinden al zijn goederen ie zenden. De Directeur en Commissarissen moeten persoonlij ke borgstelling geven, zoodat als de zaken slecht gaan, zij de lijdende personen zijn. Be tuinders kun nen nooit verliezen. Na elke veiling, dus nog denzelfden dag, ontvangt elke combinatie van 10 personen telegrafisch en elkeen, die afzonderlijk laat veilen, per briefkaart bericht hoeveel alles heeft opgebracht. De betaling geschiedt wekelijks. Ondergeteekenden, die persoonlijk geen geldelijk belang bij deze zaak hebben, noodigen U uit tot het hij wonen eener vergadering te Amsterdam op 11 Maart e k., dea nam. 2 uur, in „de Karseboom" (Kalverstraat 23), en te Hoorn op 20 Maart e k. des nam. 2 uur, in hot hotel „Het Park", teneinde deze zaak meer uitvoerig te bespreken. Wij verzoeken elk, die in ons streven belang stelt en die aan het slagen er van wil medewerken, aan een onzer zijn naamkaartje te zenden. De Rijkstuinbouwleeraren voor Noord- en Zuid-Holland Aalsmeer,k w 1oQQ (get.) J. G. HAZELOOP. Boskoop, Jö*cbr- lbyy- id. C. H. CLAAS3EN. Schagen, 6 Maart 1899. De Burgemeester, S. BERMAN. De Burgemeester van Schagen, brengt ter kennis van de ingezetenen, het volgende manifest De Keizer van Rusland, de Opperbevelhebber van een der grootste strijdmachten, heeft onder inroeping Richard Traasnitz, wakker geschud uit zijn dof gepeins, luisterde ademloos. Het scheen, dat die luidjes daar over zijn vader spraken. Alras werd dat zekerheid voor hem. De eerste stem, de kalmste van allen, sprak weder en sprak lang, helder en zeer soberp. Oogenschijnlijk handelde het over de mij nen, die onder het beheer van den ouden Transaitz stonden. Men wilde Trausnitz met een proces dreigen. Den verkooper werd door een bloedverwant het recht van den verkoop van gronden betwist en die had zqnseisohen aan een consortium opgedragen en dat hield nu een cou'erentie in de achterkamer.Voor dan ouden Trausnitz mug alles er van af, zonder tijdverlies'e konnen voortgaan hem tot stil zitten te dwingen, dat ia? er in hun bedoe ling. Men was het ar maar niet ovareens, ot het zou slagen, daar Trausnitz d biwjj- zen in handen had. Over het ,hoe* was men daarom druk aan den praat. Riohard Trausnitz had in zooverre alles begrepen; bij zat daar nog wel eeo uur lang. Aan zichzelf d oht hjj niet meer, en toen men daarbinnen aanstalten maikte om been te gaan, s ond hij ook op, betaalda zijn glas punch en ging been ee- de ande ren te voorsohgn kwamen. Niemand had hom bemerkt. Niets geleerd 1' zeide bij tot ziohzeli toe"i hij door de sneeuw heenstapte. Hg had met alle inspanning geluisterd, maar de «ank was hem soo vreemd toege schenen; hij begreep Diet anders dan da1 men zijn vader op oneerlijke wijze wilde verhinderen een schitterende «aak te doen. De bezigheid van zijn geisi was spoedig in een andere baan gebracht. Na kort nadenken ging bij naar een teb-graafboreau, zond een telegram aan zijn' vader, hem tot voorzichtigheid aanmanende, met do ondervoeging„brief volgt.» Daarna liet hij zieh op het k»ntoor pen en Dzpior brengen en sohreef een' langen brie' aan ««n' va^er, »ieh alle moeite g veode, het gehooide zoo helder mogdyk voor to s'ollöQ. Eindelijk sloot hg het oonverl. Ik iet in van Gods hulp, Zijn stem voor den vrede onder de volkeren doen weerklinken en alle mogendheden opgeroepen om samen te beraadslagen over een moge lijke vermindering van den krijgslastwaaronder alle natiën, en niet het minst de kleinere Stateu, zooals Nederland, gebukt gaan. Aan afschaffiug van legers eu vloten valt in de naaste toekomst zeker niet te denken, en het blijft een schoone eu dure plicht zijn lev«:n voor de ver dediging van vaderland en haardsteden veil te hebben. Niettemin zouden vele oorlogen vermeden kunnen worden, indien de Stateu de beslechting hunner onderlinge geschillen onderwierpen aan de uitspraak van een scheidsgerecht in plaats van tot het moordend staal hun toevlucht te nemen. En nu William Stead, Engelands bekende journalist, ons uit Livadia de tijding bracht, dat innerlijke overtuiging Ruslands Keizer tot spreken drong en Hij, niettegenstaande allo bezwaren, welke aan Zijne plannen in de» weg zouden staan, toch den hooj«n moed gehad heeft om Zijn keizerlijk woord tot alle Regeeringen te doen uitgaan, en ons dus het vooruit zicht geopend wordt dat vela millioenen op de oorlogsbudgetten uitgespaard en der vermeerdering der volkswelvaart ten goede kunnen komen, is in ons de overtuiging gewekt, dat wij thans niet mogen zwijgen, maar dat er van uit den boezem der natie een woord, in weerklank op de roepstem van den edelen monarch, behoort uit te gaan. Ook in het buitenland is dit gevoeld en onder Stead'a leiding heeft men niet stilgezeten, maar aanstonds een weldoordacht plan gevormd om die manifestatie der volkeren zoo indrukwekkend mogelijk te doen zijn. Afgevaardigden uit Engeland en xlmerika zullen zich te Londen vsreenigen en vandaar zich naar alle groote hoofdsteden van Europa begeven. Mannen en vrouwen uit verschillende landen zullen zieh bij heu aansluiten en zoo zal deze schare van strijders voor den vrede naar St. Petersburg gaan en voor den Czaar verschijnen als de tolk der overtuiging van alle natiën, dat vrede en recht heerschen moeten, Zelve ging onze geliefde Vorstin voor in Hare eerste Troonrede door een woord van ingenomenheid met het denkbeeld van den Keizer van Rusland te doen hooren. Thans ia het aan ons om ts bewijzen dat, evenals altijd, Nederland één is met Oranje en dat h«t ook ons ernst is met den wenseh naar vrede. Welnu, daartoe is het dat wij u de gelegenheid verschaffen. Adraslijsten zullen door ons in alle steden en dorpen ter teekening worden neergelegd. Een Comité vau vrouwen en mannen van verschillend® richting vormde zich en zal voor Nederland een woordvoerder aanwijzen, die de bewijzen uwer instemming met zich neemt om met de Delegatie uit alle landen Neder land bij deze vredes-manifestatie te vertegenwoordigen. Laat ons dus niet alleen staan, maar teekent, het geheele land door, ons adres in grootea getale of zendt ods het bewijs uwer adhaesie per briefkaart ©f naam kaartje toe. Al werd als gevolg der conferentie niets anders verkregen, dan dat het denkbeeld der interna tionale arbitrage meer en meer in toepassing werd gebracht, dan ware toch reeds onnoemlijk veel verkregen. Doch we durven meerder hopen. Het zwaard moge een macht zijn, aan ons om te toonen de macht van het woord. Een bede om vrede en recht uit den boezem aller volkeren, tot de leiders en staatslieden der beschaafde staten, kan haar uitwerking niet missen. En wat hiervan ook zijn moge,het voegt den natiën in elk geval een woord van dank tot den Keizer van Rusland te richten, die toonde haar druk te verstaan en met dien druk deernis te hebben. Het Bestuur van deu Nederlandschen Vrouwenbond ter Internationale Ontwapening; Het Hoofdcomité, Dames-leden en Heeren-leden. Een adreslijst, als in dit manifest bedoeld, ligt voor ieder op de Gemeente-Secretarie ter teekening. Schagen, 6 Maart 1899. De Burgemeester. S. BERMAN eeo enkelen regel hsid bij iets over zijn ei- geo ervaringen meegedeeldgeen woord over vrouw en kinderen geen woord over xijn armoede; niet eens het1 adres ingeval de oada beer aoa willen antwoorden. Wat zou «ijn vader hem te antwoorden hebban Ea een bedelbrief, een beroep op zijn halp „Daartoe bea ik, hoe ellendig en veron gelukt ook, te trotsoh,* zeida hij tegen eiobzelf* Het was diep in den nacht toen Richard halfbevroren zijn woning bereikte. Gisola zat moe en mat aan het bad van haar jongste. Het was zieker geworden en zjj had om een dokter moe'en zanden. „Kont ge hem dan betalen vroeg hij toonloos. „Ja, mijn arni3 Rick, ik heb het juist vandaag met de wascb verdiend." „Mijn ongelukkige vrouw!" riep hij ui'. Die U lyke g*d <nte, dn zoo di pin «ijne el lende was gevlochten, stond hem w*der zoo onverbiddelijk duidelqk voor den geest. Da zoete kleine lag met ijs op het hoofd te b »d, het mo«st das wel heel erg znn. „Wanneer het kind sterft?" dacht hg. Dan was immers db kleine schepseltje voor ver dere ellende bewaard? Gisela troostte hem, s elde hem gerust»ij w^es op het kraohtige gestel van den kleine, en hg liet zich daar- deo- paaien. Nu zorgde hij voor haar hij zeide haar te gaan slap >n. Zij zag er zoo moe en bleek oit. Gia-la weigarde dan ook maar flauwtjes; haar kraeh eu waren als 't wsre ni'gepnt maar üooals z» daar lag sloeg ze haar armen om zgn hals en fluisterde „Riehard I God heeft gezegd roep mg aan in den nood Hij komt, als de nood aoo boog gestegen is dat men dreigt te verzinken." Twee dagen later bad Riohard zijn vrijen Zondig. Het kind was beter, da dokter ver klaarde zich tevridcn over den toestand, roemde de zorgzame verpleging en Ring heen. Man en vrouw konden nu nog eens ongestoord een paar uur bij elkander rijn. IL De tweede afdeeüng van prof. Drucker's ontwerp van wet tot regeling van de Arbeidsovereenkomst handelt over de ver plichting tot voldoening van het loon. Wij hebben hier zeker met de voor den arbeider gewichtigste artikelen van het wetsontwerp te doen. „Het loon (art. 14) kan worden bepaald naar tijdruimte (tijdloon) of afhankelijk worden gesteld van de uitkomsten van den te ver richten arbeid (stukloon)". Hier wordt dus een bestaande toestand bestendigd, maar wanneer het voor de toepassing van deze wet noodig mocht zijn, de grootte van het loon per dag, per week, per maand of per jaar te kennen, dan wordt aangenomen dat het loon per dag is het tienvoudige van het voor een uur vastgestelde bedrag, het loon per week een zesde gedeelte, het loon per maand een vijf-en-twintigste gedeelte, het loon per jaar een tweehonderd-en-vjjftigste gedeelte, van het per week, maand of jaar vastgestelde bedrag. Hoewel nu nergens in dit ontwerp sprak® is van een maximalen arbeidsdag, wijst toch de uitdrukking „tienvoudige" heen naar een arbeidsduur van tien uur per dag, terwijl de overige bepalingen kennelijk een wekelgk- schen rustdag in zich sluiten. Art. 15 stelt het loon vasthierbij is weer het oude gebruik gevolgd. Betaald wordt in Nederlandsche munt,behoudens aanwijzing, bij algemeenen maatregel van bestuur, van gemeenten nabij de Rijksgrens gelegen, waar vaststelling van het loon in de munt van den aangrenzenden vreemden staat zal geoorloofd zijn, in voedsel, verlichting en verwarmingsmiddelen, in kleeding, in voort brengselen in het bed rijf zelf of in grondstoffen (b.v. in bakkerijen), sterken drank uitgezon derd, in woning, in bepaalde werkzaamheden, door of voor rekening van den werknemer verricht of in onderricht. Indien bij de overeenkomst geen bepaald loon is vastgesteld, heeft de arbeider aanspraak op zoodanig loon, als b\j de wet ot veror dening is aangewezen wijst dit heen naar minimumloon of,bij gebreke daarvan, op zoodanig loon als ten tijde en ter plaatse van het sluiten der overeenkomst voor arbeid als de bedongene gebruikelijk was. Standaardloon dus. Indien bij de overeenkomst het loon is vastgesteld op eene andere dan volgens art. 15 geoorloofde wijze, heeft de arbeider aan spraak op een loon, berekend volgens bovenstaande bepaling, met verhooging van een derde voor zoover dit loon bestaat in geld. Nu lezen wij in de Memorie van Toelich ting, dat bepalingen van strafrechterlijken aard in dit ontwerp niet voorkomen, wijl de heer Drucker die niet noodig acht; welzijn een deel der voorschriften „met dwingende kracht toegerust" (pag. 39); - maar toch kunnen wij die bepaling van een derde niet anders opvatten dan te zijn een boete door den patroon te betalen, niet aan den Staat, maar aan den arbeider, die vermoede lijk niet wist, dat hg een overeenkomst sloot, welke ongeoorloofd was. Dat was veor Gisela altgd nog 8*n foest. Zij had het kamsnje zoo gezellig mogelijk gemaakt, zooveel als haar armoede baar maar toeliet. Na zet ze lachend naast hem en liet den oadsten jongen zijne toaren vertooaea. „Wees toch eens opgewekt, RickJe «iet onzen kleiae bjjna geen oogenblik aan," zei de zij. Ach, hij dacht nan den Donan. Die uit roep van den domheer liet hem geen oo genblik lo». Dj huisdeur ging open: zij sloegen er geen acht op. Maar daar werd geklopt. Giseia stond op en opende. Een dame in een kostbaren pelsmantel ge kald en met een dichte voile voor, trad binnen. Zij bleef plotseling staan en staarde strak voor sich nit. Ea ook Richard Transnit* «ag haar met irroote, on'Stelde oo- en aan. Hij was opg— eomagen. Gisela bem -rkte niets. Z i '«oud de dame, die haar boiien «d m toescheen, pen 8>oel aan. Zeker e-n klant d cn «li. „Waarm de kan ik n van di«nst zijn?- Ea de dame «prak zena machtig, aarzelend, zich tot Gisela wendend, maar toch schuw en verw-rd naar haar man kijkend: „Gg hebt mij ik zond u door tosscben- komst der wasobvronw kanten te her stellen, en gg hebt dat het wis «oo mooi on toen toen vond gravin Kop- pecks De jonge vrouw, die verwonderd het zon derlinge van de dame had opsemerkt. kromp ineen en stiet een gillenden kreet oit. En dat miste zgna uitwerking niet op de dame. Zij sloeg haar voile haastig op, was opgestaan en riep nit „Taasnits! Gisela! Is bet mogelijk Mijn God, is het mogelijk P* Beiden berkenden baar dadelijk Clara Thillenbe-ger. En het was ban daidtdpk, dat Clara er geen denkbeeld van gehad had ze hier te zollen vinden. Hat echtpaar stond als wezen!oos;Richard was bleek als een doods. Hg bad siecits één gedachte: .Dat is he laiiste; nn spoedig naar deo Donan!" latasschen vloeiden de tranen Clara langs Het loon, naar tydruimte vastgesteld, ia in het algemeen verschuldigd van den dag van het begin tot dien van het eir.de der dienstbetrekking. Geen loon is verschuldigd voor den tgd, gedurende welken de arbeider den by de overeenkomst bedongen arbeid niet heeft verricht. (Artt. 18 en 19). Nu volgen een paar artikelen (artt. 20 en 21) die voor den arbeider van het grootste belang zgr.. Zgn aanspraak op het overeengekomen tydloon verliest de arbeider niet, „wanneor hy ten gevolge van eene niet door zyne grove schuld veroorzaakte ziekte, van ver vulling eener door de wet ot overheid opge legde verplichting, of van aDdere dergelijke buiten zgn schuld liggende redenen geduren de betrekkelgk korten tgd verhinderd is geweest den bedongen arbeid te verrichten. Komt hem in zoodanig geval eeneuitkeering toe uit een fonds, waarvoor de werkgever de helft of meer der verschuldigde stortingen bijdraagt, zoo wordt het loon verminderd met het bedrag der uitkeering. Deze bepa ling wordt ook toegepast op den arbeider die op stukloon werkt, indien deze gedurende de laatste drie maanden onafgebroken in dienst van denzelfden werkgever werkzaam is geweest. Van deze voorschriften mag alleen bg schriftelijke overeenkomst of bg reglement worden afgeweken. Ook verliest de arbeider zgn aanspraak op het overeen gekomen tijdloon niet, wanneer hg bereid was den bg de overeenkomst bedongen arbeid te verrichten, doch de werkgever daarvan geen gebruik heeft gemaakt, hetzy door eigen schuld of zelfs ten gevolge van hem perooonlgk betreffende toevallige ver hindering. Het loon wordt in dit geval verminderd met het bedrag der onkosten, welke de arbeider door het niet-verrichten van den arbeid heeft bespaard, en van dat gene wat hg in denzelfden tyd elders heeft verdiend of moedwillig heeft nagelaten te verdienen. In de Memorie van Toelichting wordt er terecht op gewezen, hoe bg de Arbeids- enquête is gebleken, dat voor iederen ver zuimden dag, ja voor ieder verzuimd uur, werd gekort. De vroegere zedelgke verplich ting van den werkgever wordt thans, tenzg men daaromtrent een overeenkomst sluite, tot rechtsplicht verheven. Natuurlgk is dat voor vele gevallen wenschelgk, o.a. bg de uitoefening van de kiesbevoegdheid, want hoewel art. 57 van de kieswet den werkge vers voorschrijft hun arbeiders ten minste twee uren daarvoor verlof te geven, heeft de ondervinding geleerd, dat des Zaterdags bg het uitbetalen hun twee uren loon werd afgetrokken dat da trdoor vele arbeiders van de oefening van hun kiesrecht werden terug gehouden, spreekt vanzelf. Hetzelide geschiedt bg het komen voor den rechter als getuige, bg schuttersdiensten, enz. Het loon wordt voldaan aan den arbeider zelf (art. 22) en ook aan den minderjarige, die den leoftgd van achttien jaren heeft bereikt, tenzg anders is overeengekomen of de wettelijke vertegenwoordiger van den minderjarige zich tegen de voldoening verzet. Hier rgst de vraag, of een arbeider van b.v. 21 jaren, die gerechtigd is een contract af te sluiten voor het verhuren van zyn arbeidskrachten, de vruchten mag verliezen van zgn arbeid. Volgens de algemeene regels van burgerlgk recht heeft de vader da «rangen en zij riep, beiden bij de ban den vattend, altoos wede*: „God zij dank 1 God sij dank dat ik jelui vind." Deze toon ging Riehard door de ziel maar zgn gansciie trots, de hoogste graad der vertwijfeling verzetje zich daartegen. „Waarvoor dankt ge God, juffrouw Tbil- lenbarger P Zeker voor de vreugde van zulk een wederzien P" „Mijnheer von Trausnitz!" „Of zult ge ons nu aan een vereeniging voor Armanzorg aanbevelen P* „Riohard I* riep nu Gisela verschrikt. „Mijnheer von Trausnitz I Mgn God!" „Wellicht komt ge wel op verzoek my- ner vroegere vrienden Men heeft mij op gespoord, men vindt, dat men den armen verongelukten kameraad Gisela had baar man bui'en zichzelf van schrik aangehoord. Zoo was hij nog nooit ge e»t. „Mjntieer von Trauaui 1 O, we toch nie* «oo zou 01 «ra weenda luid; zij stak hem vleiend haar handen toe. Dat roerde hem dan tooi. En vervo'gen» greep zij zijn rechter h*nd. „Mqnheer von Trausnitz! Ge weet in dit uur mag ik het bekennen gs Maar noen. De woord m wilden haar niet o»er da lippen dat ze hem zoozeer had lief gahad en hedon nog beminde. J t, se wist bet beel goed, nu, op het oogenblik dat ze hem terng««g, veranderd, verouderd, niet nt?er als don c*valiar,maar als een armen klei nen b amb e dat hij voor hear nog was dezelfde Richard Trsusaitz, haar lields, dn eenige liefde b ars harten. Ea ook kg wizt en voelde dat. Zgn bitterheid smolt weg, maar zijn trots vlamie das te machtiger op. „Wat vovrt u tot oes, juft-ouw Thillen- berger?" vro-g hij milder en bel.-efder. Zij verklaarde het ham in haastigs be woordingen toevallig in dit gadeelte van de stad komende en aan M-lanie's verzoek denkende, bad ze aan den ingang v»n de straal h>ar rutuig laten wachten, om zoo doende de boodschap van de kanten elve te doen. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 1