ilwmitiB- LllllllTl
Arbeidscontract
M§
mt M
Harde lessen.
Donderdag 9 Maart 1099.
43ste Jaargang ITo. 3395.
Aan het
Mederlandsche Volk.
ISureau: SCHACHSW. JLaan, li 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
Medewerker.1. W 1 X k L.
G e e e n teScha g e n.
maki msrcn.
Nationale Militie.
Een Veilingsgebouw voor den
verkoop van Groenten en Fruit
te AMSTERDAM.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst,
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 8.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Burgemeester en Wethouders van Scha gen brengen
ter algemeene kennis, dat, de Iiaad dier gemeente
in zijne vergadering van 24 Februari j. I. heeft
bepaald, dat bij het
WEGEN VAN VARKENS
op de G e ui e e 111 e w a ag, van het gewicht als
tarra zal worden afgetrokken
Beneden de 75 kilo, l kilo.
Van 75 tot en met 124 kilo, 2
125 174 3
175 224 4
225 v u 274 5
275 324 6
en zoo verder voor iedere 50 kilo 1
Voor ander vee en goederen blijft de tarra bepaald
op 2 kilo van iedere i00 K.G.
Schagen, 3 Maart 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
De Burgemeester van Schagen, daar
toe de noodige aanschrijving ontvangen
hebbende,roept bij deze op Simon Snip,
milicien-verlofganger der lichting 1897,
opgetreden voor de gemeente Scha
gen en ingelijfd bij de zeemilitie, om
zich op 5 April 1899, zoo mogelijk voor
des middags 12 uur, aan te melden
gekleed in de bij zijn vertrek met groot
verlof medegenomen militaire kleeding-
stukken en voorzien van zijne kooi-
goederen, zoomede van zijn zakboekje
aan boord van Ilr. Ms. schip „Iiortenaer"
te Willemsoord, teneinde in werkelijken
dienst te worden gesteld.
Schagen, 7 Maart 1899.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN,
De Burgemeester van Schagen, brengt ter kennis
van belanghebbenden de volgende bij hem ontvangen
circulaire:
Het is een algemeen bekend feit, dat de veilingen,
die in het Westland, die aan den Langendijk en die
te Bovencarspel gehouden worden, een uitnemenden
invloed hebben gehad op den vooruitgang vau den
tuinbouw in die streken en op het ontstaan van een
zuiveren handel.
Het samenbrengen der tuinbouwproducten op één
algemeene verkoopplaats, het verkoopen onder leiding
van vertrouwde personen en onder toezicht van de
belanghebbenden zelf, heeft er veel toe bijgedragen
om den handel meer solide en (o.a. door het passeereu
van vele tusschenpersonen en het trekken van groot
handelaren) voor den tuinbouwer meer voordeelig te
maken.
Toch bestaan veilingen als de bovengemelde in
Nederland in veel te gering aantal, zoodat tal van
producenten genoodzaakt zijn hun goederen door
anderen te laten verkoopen. Zij moeten de hulp
FEUILLETON.
22.
In de andere kamer spraken zo na leven
diger; R'chard lette er niet op.
Zij hadden twist; ook dat hoorde hjj niet
Zijn ziel hongerde naar rnst na ai die
kwellingen. Had de domheer hem niet bil
de laatste ontmoeting toegeroepen .Ik ken
dat Uw weg «ag ik reeds zoovelen gaan,
en hij voert dikwijls genoeg naar de Donan-
rivier."
De Donaul Ja! Dat was zoo kwaad nog
niet t Zijn arme vrouw vond wel genade
bij verwanten en de kindoren behoefden
den weg niet te gaan dien hnnne ouders
sinds een paar jaar waren gegaan; voor hen
was nog redding, zoo hg na nit het
leven scheidde.
Trausnitz!
Daar werd die naam weer geroepen
Riobard zag schuw om zich heen. Wie had
zijn naam geroepen? Radowitz? Worm. de P
Nu zeide een stem, vast en krachtig
Ik ken Trausnitr. sedert jaren I Gij dwaah
wanneer g(j meent dat ge met hem gemak
kelijk klaarkomt. Slechts door verrassing
gelukt het ons. Laat l u «■■den."
Wat was dat? Wie kende hem P Wat
wildea zjj van hem?
Ontsteld hoorde R'obard verder.
Verschrikt luisterde bij toe.
Een andere stem zeide:
„Termossen beef. gelijk. Het eerste en
gewichtigste werk is, dat we Wüdeln°Pd'j"
gen ons bewgsstukken te leveren. Dat die
niet goedkoop zullen tgn, w «e
maar het geld komt niet in aanmerkiDg als
er drie raillioen mee te verdienen is.
.Bewijzen, berekeningen Ik ken Iran -
nitz evenlang als Vermuesen hem kent. De
oude vos is door de laatste tegenslegj>s
slimmer geworden, dus slecht te vangen.
Hg tal Wedel niemendal in hsrden geven
dat kwaad kan."
inroepen van verkoopers (cominissionnairs), die voor
hen op de markten onzer groote steden de waren aan
den man zoeken te brengen Controle wordt door de
tuinbouwers niet uitgeoefend, zoodat ze tevreden
moeten zijn met het bedrag, dat de cominissionnairs
zeggen ontvangen te hebben.
Menigmaal heeft deze toestand reden tot ontstem
ming gegeven veelal rrieenen de teelders, dat de
waren meer hebben opgebracht, maar, daar zij niets
kunnen bewijzen, moeten zij zich neerleggen bij deu
uitslag, welke hun door de cominissionnairs wordt
meegedeeld.
Aan dien toestand kan een einde komen als de
tuinbouwers maar willen. De ondergeteekenden
hebben getracht in Amsterdam op de markt eene
veiling in 't leven te roepen, op welke al de groenten
cn vruchten, die toegezonden worden, in 't opeabaar
zullen worden geveild door personen, welke met de Am-
sterdamsche markttoestanden volkomen vertrouwd zijn.
Op dien verkoop kan contróle worden uitgeoefend
door de belanghebbenden zij kunnen ten allen tijde
van de botken inzage nemen en zij kunnen in het
werk der coBtröle worden gesteund door Commissa
rissen van Toezicht, door welke iedere week de gang
van zaken kan worden nagegaan.
Be geldenwelke voor 't in V leven roepen dezer
veilingen noodig zijnzijn reeds aanvjezig. Be bouw
van een, ruime Halwaarin geveild kan wordenis
verzekerd, Wij wachten slechts op teekenen van
medewerking en van belangstelling in deze zaak. Een
groota deelname is natuurlijk gewenscht, wijl de mees
te voordeelen mat deze verkoopwijze kunnen behaald
worden, indien velen zich vereenigen. Door grooten
aanvoer worden de omstandigheden voor den kooper,
en wel voornamelijk voor den groothandelaar, begun
stigd en worden de kosten voor eiken deelnemer zeer
gering.
Thans betaalt men 10 °/0 (of meer) aan den com-
misaionuair en moet men tevreden zijn met den prijs,
dien hij uitbetaalt. Wij vorzekeren, dat bij eenige
deelname minder dan 7 behoeft betaald te worden
en dat men dan inzage van alle boeken krijgt.
Blijkt op 't einde van 't jaar, dat de onkosten
slechts 4 of 5 °/0 bedroegen, dan ontvangt men 3 of
2 °/o terug, ledereen kan lid worden zonder zich te
verbinden al zijn goederen ie zenden.
De Directeur en Commissarissen moeten persoonlij
ke borgstelling geven, zoodat als de zaken slecht
gaan, zij de lijdende personen zijn. Be tuinders kun
nen nooit verliezen.
Na elke veiling, dus nog denzelfden dag, ontvangt
elke combinatie van 10 personen telegrafisch en elkeen,
die afzonderlijk laat veilen, per briefkaart bericht
hoeveel alles heeft opgebracht. De betaling geschiedt
wekelijks.
Ondergeteekenden, die persoonlijk geen geldelijk
belang bij deze zaak hebben, noodigen U uit tot het
hij wonen eener vergadering
te Amsterdam op 11 Maart e k., dea nam. 2 uur,
in „de Karseboom" (Kalverstraat 23),
en te Hoorn op 20 Maart e k. des nam. 2 uur,
in hot hotel „Het Park",
teneinde deze zaak meer uitvoerig te bespreken.
Wij verzoeken elk, die in ons streven belang stelt
en die aan het slagen er van wil medewerken, aan een
onzer zijn naamkaartje te zenden.
De Rijkstuinbouwleeraren voor Noord- en Zuid-Holland
Aalsmeer,k w 1oQQ (get.) J. G. HAZELOOP.
Boskoop, Jö*cbr- lbyy- id. C. H. CLAAS3EN.
Schagen, 6 Maart 1899.
De Burgemeester,
S. BERMAN.
De Burgemeester van Schagen, brengt ter kennis
van de ingezetenen, het volgende manifest
De Keizer van Rusland, de Opperbevelhebber van
een der grootste strijdmachten, heeft onder inroeping
Richard Traasnitz, wakker geschud uit
zijn dof gepeins, luisterde ademloos. Het
scheen, dat die luidjes daar over zijn vader
spraken.
Alras werd dat zekerheid voor hem.
De eerste stem, de kalmste van allen, sprak
weder en sprak lang, helder en zeer soberp.
Oogenschijnlijk handelde het over de mij
nen, die onder het beheer van den ouden
Transaitz stonden.
Men wilde Trausnitz met een proces
dreigen. Den verkooper werd door een
bloedverwant het recht van den verkoop
van gronden betwist en die had zqnseisohen
aan een consortium opgedragen en dat hield
nu een cou'erentie in de achterkamer.Voor dan
ouden Trausnitz mug alles er van af, zonder
tijdverlies'e konnen voortgaan hem tot stil
zitten te dwingen, dat ia? er in hun bedoe
ling. Men was het ar maar niet ovareens,
ot het zou slagen, daar Trausnitz d biwjj-
zen in handen had. Over het ,hoe* was
men daarom druk aan den praat.
Riohard Trausnitz had in zooverre alles
begrepen; bij zat daar nog wel eeo uur
lang. Aan zichzelf d oht hjj niet meer, en
toen men daarbinnen aanstalten maikte
om been te gaan, s ond hij ook op, betaalda
zijn glas punch en ging been ee- de ande
ren te voorsohgn kwamen. Niemand had hom
bemerkt.
Niets geleerd 1' zeide bij tot ziohzeli
toe"i hij door de sneeuw heenstapte.
Hg had met alle inspanning geluisterd,
maar de «ank was hem soo vreemd toege
schenen; hij begreep Diet anders dan da1
men zijn vader op oneerlijke wijze wilde
verhinderen een schitterende «aak te doen.
De bezigheid van zijn geisi was spoedig
in een andere baan gebracht. Na kort
nadenken ging bij naar een teb-graafboreau,
zond een telegram aan zijn' vader,
hem tot voorzichtigheid aanmanende, met
do ondervoeging„brief volgt.»
Daarna liet hij zieh op het k»ntoor pen
en Dzpior brengen en sohreef een' langen
brie' aan ««n' va^er, »ieh alle moeite
g veode, het gehooide zoo helder mogdyk
voor to s'ollöQ.
Eindelijk sloot hg het oonverl. Ik iet in
van Gods hulp, Zijn stem voor den vrede onder de
volkeren doen weerklinken en alle mogendheden
opgeroepen om samen te beraadslagen over een moge
lijke vermindering van den krijgslastwaaronder alle
natiën, en niet het minst de kleinere Stateu, zooals
Nederland, gebukt gaan.
Aan afschaffiug van legers eu vloten valt in de
naaste toekomst zeker niet te denken, en het blijft
een schoone eu dure plicht zijn lev«:n voor de ver
dediging van vaderland en haardsteden veil te hebben.
Niettemin zouden vele oorlogen vermeden kunnen
worden, indien de Stateu de beslechting hunner
onderlinge geschillen onderwierpen aan de uitspraak
van een scheidsgerecht in plaats van tot het moordend
staal hun toevlucht te nemen.
En nu William Stead, Engelands bekende journalist,
ons uit Livadia de tijding bracht, dat innerlijke
overtuiging Ruslands Keizer tot spreken drong en
Hij, niettegenstaande allo bezwaren, welke aan Zijne
plannen in de» weg zouden staan, toch den hooj«n
moed gehad heeft om Zijn keizerlijk woord tot alle
Regeeringen te doen uitgaan, en ons dus het vooruit
zicht geopend wordt dat vela millioenen op de
oorlogsbudgetten uitgespaard en der vermeerdering
der volkswelvaart ten goede kunnen komen, is in ons
de overtuiging gewekt, dat wij thans niet mogen
zwijgen, maar dat er van uit den boezem der natie
een woord, in weerklank op de roepstem van den
edelen monarch, behoort uit te gaan.
Ook in het buitenland is dit gevoeld en onder
Stead'a leiding heeft men niet stilgezeten, maar
aanstonds een weldoordacht plan gevormd om die
manifestatie der volkeren zoo indrukwekkend mogelijk
te doen zijn.
Afgevaardigden uit Engeland en xlmerika zullen
zich te Londen vsreenigen en vandaar zich naar alle
groote hoofdsteden van Europa begeven. Mannen en
vrouwen uit verschillende landen zullen zieh bij heu
aansluiten en zoo zal deze schare van strijders voor
den vrede naar St. Petersburg gaan en voor den
Czaar verschijnen als de tolk der overtuiging van
alle natiën, dat vrede en recht heerschen moeten,
Zelve ging onze geliefde Vorstin voor in Hare
eerste Troonrede door een woord van ingenomenheid met
het denkbeeld van den Keizer van Rusland te doen hooren.
Thans ia het aan ons om ts bewijzen dat, evenals
altijd, Nederland één is met Oranje en dat h«t ook
ons ernst is met den wenseh naar vrede.
Welnu, daartoe is het dat wij u de gelegenheid
verschaffen.
Adraslijsten zullen door ons in alle steden en
dorpen ter teekening worden neergelegd. Een Comité
vau vrouwen en mannen van verschillend® richting
vormde zich en zal voor Nederland een woordvoerder
aanwijzen, die de bewijzen uwer instemming met
zich neemt om met de Delegatie uit alle landen Neder
land bij deze vredes-manifestatie te vertegenwoordigen.
Laat ons dus niet alleen staan, maar teekent, het
geheele land door, ons adres in grootea getale of zendt
ods het bewijs uwer adhaesie per briefkaart ©f naam
kaartje toe. Al werd als gevolg der conferentie niets
anders verkregen, dan dat het denkbeeld der interna
tionale arbitrage meer en meer in toepassing werd
gebracht, dan ware toch reeds onnoemlijk veel verkregen.
Doch we durven meerder hopen. Het zwaard moge
een macht zijn, aan ons om te toonen de macht van
het woord. Een bede om vrede en recht uit den
boezem aller volkeren, tot de leiders en staatslieden
der beschaafde staten, kan haar uitwerking niet missen.
En wat hiervan ook zijn moge,het voegt den natiën
in elk geval een woord van dank tot den Keizer van
Rusland te richten, die toonde haar druk te verstaan
en met dien druk deernis te hebben.
Het Bestuur van deu Nederlandschen
Vrouwenbond ter Internationale Ontwapening;
Het Hoofdcomité, Dames-leden en Heeren-leden.
Een adreslijst, als in dit manifest bedoeld, ligt
voor ieder op de Gemeente-Secretarie ter teekening.
Schagen, 6 Maart 1899.
De Burgemeester.
S. BERMAN
eeo enkelen regel hsid bij iets over zijn ei-
geo ervaringen meegedeeldgeen woord over
vrouw en kinderen geen woord over xijn
armoede; niet eens het1 adres ingeval de
oada beer aoa willen antwoorden. Wat zou
«ijn vader hem te antwoorden hebban Ea
een bedelbrief, een beroep op zijn halp
„Daartoe bea ik, hoe ellendig en veron
gelukt ook, te trotsoh,* zeida hij tegen
eiobzelf*
Het was diep in den nacht toen Richard
halfbevroren zijn woning bereikte.
Gisola zat moe en mat aan het bad van
haar jongste. Het was zieker geworden en
zjj had om een dokter moe'en zanden.
„Kont ge hem dan betalen vroeg hij
toonloos.
„Ja, mijn arni3 Rick, ik heb het juist
vandaag met de wascb verdiend."
„Mijn ongelukkige vrouw!" riep hij ui'.
Die U lyke g*d <nte, dn zoo di pin «ijne el
lende was gevlochten, stond hem w*der zoo
onverbiddelijk duidelqk voor den geest.
Da zoete kleine lag met ijs op het hoofd
te b »d, het mo«st das wel heel erg znn.
„Wanneer het kind sterft?" dacht hg. Dan
was immers db kleine schepseltje voor ver
dere ellende bewaard? Gisela troostte hem,
s elde hem gerust»ij w^es op het kraohtige
gestel van den kleine, en hg liet zich daar-
deo- paaien.
Nu zorgde hij voor haar hij zeide haar
te gaan slap >n. Zij zag er zoo moe en bleek
oit.
Gia-la weigarde dan ook maar flauwtjes; haar
kraeh eu waren als 't wsre ni'gepnt maar
üooals z» daar lag sloeg ze haar armen om
zgn hals en fluisterde
„Riehard I God heeft gezegd roep mg
aan in den nood Hij komt, als de nood
aoo boog gestegen is dat men dreigt te
verzinken."
Twee dagen later bad Riohard zijn vrijen
Zondig. Het kind was beter, da dokter ver
klaarde zich tevridcn over den toestand,
roemde de zorgzame verpleging en Ring
heen. Man en vrouw konden nu nog
eens ongestoord een paar uur bij elkander rijn.
IL
De tweede afdeeüng van prof. Drucker's
ontwerp van wet tot regeling van de
Arbeidsovereenkomst handelt over de ver
plichting tot voldoening van het loon.
Wij hebben hier zeker met de voor den
arbeider gewichtigste artikelen van het
wetsontwerp te doen.
„Het loon (art. 14) kan worden bepaald
naar tijdruimte (tijdloon) of afhankelijk worden
gesteld van de uitkomsten van den te ver
richten arbeid (stukloon)". Hier wordt dus
een bestaande toestand bestendigd, maar
wanneer het voor de toepassing van deze
wet noodig mocht zijn, de grootte van het
loon per dag, per week, per maand of per
jaar te kennen, dan wordt aangenomen dat
het loon per dag is het tienvoudige van het
voor een uur vastgestelde bedrag, het loon
per week een zesde gedeelte, het loon per
maand een vijf-en-twintigste gedeelte, het
loon per jaar een tweehonderd-en-vjjftigste
gedeelte, van het per week, maand of jaar
vastgestelde bedrag.
Hoewel nu nergens in dit ontwerp sprak®
is van een maximalen arbeidsdag, wijst toch
de uitdrukking „tienvoudige" heen naar een
arbeidsduur van tien uur per dag, terwijl de
overige bepalingen kennelijk een wekelgk-
schen rustdag in zich sluiten.
Art. 15 stelt het loon vasthierbij is weer
het oude gebruik gevolgd. Betaald wordt
in Nederlandsche munt,behoudens aanwijzing,
bij algemeenen maatregel van bestuur, van
gemeenten nabij de Rijksgrens gelegen, waar
vaststelling van het loon in de munt van
den aangrenzenden vreemden staat zal
geoorloofd zijn, in voedsel, verlichting en
verwarmingsmiddelen, in kleeding, in voort
brengselen in het bed rijf zelf of in grondstoffen
(b.v. in bakkerijen), sterken drank uitgezon
derd, in woning, in bepaalde werkzaamheden,
door of voor rekening van den werknemer
verricht of in onderricht.
Indien bij de overeenkomst geen bepaald
loon is vastgesteld, heeft de arbeider aanspraak
op zoodanig loon, als b\j de wet ot veror
dening is aangewezen wijst dit heen
naar minimumloon of,bij gebreke daarvan,
op zoodanig loon als ten tijde en ter plaatse
van het sluiten der overeenkomst voor
arbeid als de bedongene gebruikelijk was.
Standaardloon dus.
Indien bij de overeenkomst het loon is
vastgesteld op eene andere dan volgens art.
15 geoorloofde wijze, heeft de arbeider aan
spraak op een loon, berekend volgens
bovenstaande bepaling, met verhooging van
een derde voor zoover dit loon bestaat in
geld.
Nu lezen wij in de Memorie van Toelich
ting, dat bepalingen van strafrechterlijken
aard in dit ontwerp niet voorkomen, wijl de
heer Drucker die niet noodig acht; welzijn
een deel der voorschriften „met dwingende
kracht toegerust" (pag. 39); - maar toch
kunnen wij die bepaling van een derde
niet anders opvatten dan te zijn een boete
door den patroon te betalen, niet aan den
Staat, maar aan den arbeider, die vermoede
lijk niet wist, dat hg een overeenkomst sloot,
welke ongeoorloofd was.
Dat was veor Gisela altgd nog 8*n foest.
Zij had het kamsnje zoo gezellig mogelijk
gemaakt, zooveel als haar armoede baar maar
toeliet. Na zet ze lachend naast hem en liet
den oadsten jongen zijne toaren vertooaea.
„Wees toch eens opgewekt, RickJe «iet
onzen kleiae bjjna geen oogenblik aan," zei
de zij.
Ach, hij dacht nan den Donan. Die uit
roep van den domheer liet hem geen oo
genblik lo».
Dj huisdeur ging open: zij sloegen er geen
acht op.
Maar daar werd geklopt. Giseia stond
op en opende.
Een dame in een kostbaren pelsmantel ge
kald en met een dichte voile voor, trad
binnen. Zij bleef plotseling staan en staarde
strak voor sich nit.
Ea ook Richard Transnit* «ag haar met
irroote, on'Stelde oo- en aan. Hij was opg—
eomagen. Gisela bem -rkte niets. Z i '«oud
de dame, die haar boiien «d m toescheen, pen
8>oel aan. Zeker e-n klant d cn «li.
„Waarm de kan ik n van di«nst zijn?-
Ea de dame «prak zena machtig, aarzelend,
zich tot Gisela wendend, maar toch schuw
en verw-rd naar haar man kijkend:
„Gg hebt mij ik zond u door tosscben-
komst der wasobvronw kanten te her
stellen, en gg hebt dat het wis «oo
mooi on toen toen vond gravin Kop-
pecks
De jonge vrouw, die verwonderd het zon
derlinge van de dame had opsemerkt. kromp
ineen en stiet een gillenden kreet oit.
En dat miste zgna uitwerking niet op de
dame. Zij sloeg haar voile haastig op, was
opgestaan en riep nit
„Taasnits! Gisela! Is bet mogelijk
Mijn God, is het mogelijk P*
Beiden berkenden baar dadelijk Clara
Thillenbe-ger. En het was ban daidtdpk,
dat Clara er geen denkbeeld van gehad had ze
hier te zollen vinden.
Hat echtpaar stond als wezen!oos;Richard was
bleek als een doods. Hg bad siecits één
gedachte: .Dat is he laiiste; nn spoedig
naar deo Donan!"
latasschen vloeiden de tranen Clara langs
Het loon, naar tydruimte vastgesteld, ia
in het algemeen verschuldigd van den dag
van het begin tot dien van het eir.de der
dienstbetrekking. Geen loon is verschuldigd
voor den tgd, gedurende welken de arbeider
den by de overeenkomst bedongen arbeid
niet heeft verricht. (Artt. 18 en 19).
Nu volgen een paar artikelen (artt. 20 en
21) die voor den arbeider van het grootste
belang zgr..
Zgn aanspraak op het overeengekomen
tydloon verliest de arbeider niet, „wanneor
hy ten gevolge van eene niet door zyne
grove schuld veroorzaakte ziekte, van ver
vulling eener door de wet ot overheid opge
legde verplichting, of van aDdere dergelijke
buiten zgn schuld liggende redenen geduren
de betrekkelgk korten tgd verhinderd is
geweest den bedongen arbeid te verrichten.
Komt hem in zoodanig geval eeneuitkeering
toe uit een fonds, waarvoor de werkgever de
helft of meer der verschuldigde stortingen
bijdraagt, zoo wordt het loon verminderd
met het bedrag der uitkeering. Deze bepa
ling wordt ook toegepast op den arbeider die
op stukloon werkt, indien deze gedurende
de laatste drie maanden onafgebroken in
dienst van denzelfden werkgever werkzaam
is geweest. Van deze voorschriften mag
alleen bg schriftelijke overeenkomst of bg
reglement worden afgeweken. Ook verliest
de arbeider zgn aanspraak op het overeen
gekomen tijdloon niet, wanneer hg bereid
was den bg de overeenkomst bedongen
arbeid te verrichten, doch de werkgever
daarvan geen gebruik heeft gemaakt, hetzy
door eigen schuld of zelfs ten gevolge van
hem perooonlgk betreffende toevallige ver
hindering. Het loon wordt in dit geval
verminderd met het bedrag der onkosten,
welke de arbeider door het niet-verrichten
van den arbeid heeft bespaard, en van dat
gene wat hg in denzelfden tyd elders heeft
verdiend of moedwillig heeft nagelaten te
verdienen.
In de Memorie van Toelichting wordt er
terecht op gewezen, hoe bg de Arbeids-
enquête is gebleken, dat voor iederen ver
zuimden dag, ja voor ieder verzuimd uur,
werd gekort. De vroegere zedelgke verplich
ting van den werkgever wordt thans, tenzg
men daaromtrent een overeenkomst sluite,
tot rechtsplicht verheven. Natuurlgk is dat
voor vele gevallen wenschelgk, o.a. bg de
uitoefening van de kiesbevoegdheid, want
hoewel art. 57 van de kieswet den werkge
vers voorschrijft hun arbeiders ten minste
twee uren daarvoor verlof te geven, heeft
de ondervinding geleerd, dat des Zaterdags
bg het uitbetalen hun twee uren loon werd
afgetrokken dat da trdoor vele arbeiders van
de oefening van hun kiesrecht werden terug
gehouden, spreekt vanzelf. Hetzelide geschiedt
bg het komen voor den rechter als getuige,
bg schuttersdiensten, enz.
Het loon wordt voldaan aan den arbeider
zelf (art. 22) en ook aan den minderjarige,
die den leoftgd van achttien jaren heeft
bereikt, tenzg anders is overeengekomen of
de wettelijke vertegenwoordiger van den
minderjarige zich tegen de voldoening verzet.
Hier rgst de vraag, of een arbeider van b.v.
21 jaren, die gerechtigd is een contract af
te sluiten voor het verhuren van zyn
arbeidskrachten, de vruchten mag verliezen
van zgn arbeid. Volgens de algemeene
regels van burgerlgk recht heeft de vader
da «rangen en zij riep, beiden bij de ban
den vattend, altoos wede*: „God zij dank 1
God sij dank dat ik jelui vind."
Deze toon ging Riehard door de ziel
maar zgn gansciie trots, de hoogste graad
der vertwijfeling verzetje zich daartegen.
„Waarvoor dankt ge God, juffrouw Tbil-
lenbarger P Zeker voor de vreugde van
zulk een wederzien P"
„Mijnheer von Trausnitz!"
„Of zult ge ons nu aan een vereeniging
voor Armanzorg aanbevelen P*
„Riohard I* riep nu Gisela verschrikt.
„Mijnheer von Trausnitz I Mgn God!"
„Wellicht komt ge wel op verzoek my-
ner vroegere vrienden Men heeft mij op
gespoord, men vindt, dat men den armen
verongelukten kameraad
Gisela had baar man bui'en zichzelf
van schrik aangehoord. Zoo was hij nog
nooit ge e»t.
„Mjntieer von Trauaui 1 O, we toch
nie* «oo zou
01 «ra weenda luid; zij stak hem vleiend
haar handen toe.
Dat roerde hem dan tooi. En vervo'gen»
greep zij zijn rechter h*nd.
„Mqnheer von Trausnitz! Ge weet
in dit uur mag ik het bekennen gs
Maar noen. De woord m wilden haar niet
o»er da lippen dat ze hem zoozeer had lief
gahad en hedon nog beminde. J t, se wist
bet beel goed, nu, op het oogenblik dat
ze hem terng««g, veranderd, verouderd, niet
nt?er als don c*valiar,maar als een armen klei
nen b amb e dat hij voor hear nog was
dezelfde Richard Trsusaitz, haar lields, dn
eenige liefde b ars harten.
Ea ook kg wizt en voelde dat.
Zgn bitterheid smolt weg, maar zijn trots
vlamie das te machtiger op.
„Wat vovrt u tot oes, juft-ouw Thillen-
berger?" vro-g hij milder en bel.-efder.
Zij verklaarde het ham in haastigs be
woordingen toevallig in dit gadeelte van
de stad komende en aan M-lanie's verzoek
denkende, bad ze aan den ingang v»n de
straal h>ar rutuig laten wachten, om zoo
doende de boodschap van de kanten elve
te doen. WORDT VERVOLGD.