Donieriag 30 Maart 1399.
43ste Jaargang ïïo. 3401.
II VERSLAGGEVERS
diJtfpseliHei.
KIEZERSLIJST.
«ZBER BEKNOPT®
Uemeente Schagen.
Bekendmaking en.
Jacht en Visscherij.
FEUILLETON.
üit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
4DVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Slureao: SllMAttKRi, Laan, O 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
Medewerker t .1. W 1 X lv E L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 8.60,
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van I tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 6 ct.
G'oote letter» worden naar plaatsruimte berekend.
worden dringend verzocht, in hun
berichten over plaats gehad hebbende
U I T V O E R I N G E N op de a. s.
P AASCH DAGEN
te zijn. Uitg.
1'astsfeISing
DER
Burgemeester en Wethouders der
gemeente Schagen maken bekend dat
de op heden door hen vastgestelde
kiezerslijst voor het jaar 1899 1900,
benevens de alphabetische lijsten der
namen en voornamen van hen, die van
de kiezerslijst zijn afgevoerd en van
hen, die daarop zijn gebracht, van den
23sten Maart tot en met den 21 sten
April a.s. op de Secretarie der Gemeente
voor een ieder ter inzage worden neder-
gelegd en, tegen betaling der kosten, in
afschrift of afdruk verkrijgbaar worden
gesteld.
Tot en met den 15den April a.s. is
een ieder bevoegd bij het Gemeentebe
stuur verbetering van de bovengenoemde
kiezerslijst te vragen, op grond dat hij
zelf of een ander, in strijd met de wet,
daarop voorkomt, niet voorkomt of niet
behoorlijk voorkomt.
Het verzoekschrift kan op ongezegeld
papier worden gesteld.
Schagen, den 22sten Maart 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
De Burgemeester der gemeente SCHA
GEN brengt ter kennis van de ingeze
tenen, dat de aanvragen ter bekoming
van jacht- en vischakten en van kostelooze
vergunningen tot de uitoefening der
Yan dat oogenblik af was het tnssohen
boven en beneden tot een formeele break
gekomen, tenminste wat de heeren betrof;
de vrouwen bleven elkander getrouw. Bro-
no Sohobert was razend over de onderson-
den beleedigiug; bet beetje eergevoel, dat hij
nog beza', was vreesclijk gekwetst. Zijn baat
tegen de benedenbewoners kende geen gren
zen en wanneer bij ze had kannen vernieti
gen, hij zou voor niets zijn teruggedeinsd, en
onophoudelijk zon hij op wraak. Ia zijn
vader vond hjj een waardigan makker Dia
kon het maar niet verkroppen, dat het
Wiese goed ging en hij aan lager wal wua
geraakt. Hoe afschuwelijk en nietswaardig
bij was, hjj maakt-; er den eenigen vriend die
hem zoovele malen zoo royaal had geholpen,
een verwjjt van, ja, ateide hem verant
woordelijk, dat hij zolk een ellendig exem
plaar was geworden Hij koesterde den dollen
waan, dat Wiese onder bet masker van
vriendschap hem zijn aandeel in het geluk
had ontroofden deze du alles bezat en hij nie s
meer. Hij, de duizendmaal knapper, handi
ger kerel, moest hongerlijden en ombaren
en die scbrijverszie), die met niets dan met
cijfers en letters rekening hield, leefde in
gelak en overvloed.
Zoo krijschte en woelde het in het hoofd
van den ellecdigen onde, terwijl hij bij het
vale licht der petroleumlamp in den hoek der
so'a zat gedoken. Zijne oogen hadden zich
onnatuurlijk vergroot en staarden de kamer
in alsof zjj een onzichtbaren vijand ontwaar
den. Dikke zweetdrcppelen stonden hem op
het voorhoofd.
Plotseling richtte hij zich op; hij kon het
niet meer nithoudoD; nijd en h-at ver
scheurden hem bet hart. De krasg van rijn
hemd benauwde hem,- woedend scheurde
bij hem los, want hij meende te sollen stik
ken. Zich met de hznden aan het blad van
visscherij voor bet seizoen 1899/1900
ter Secretarie voor de belanghebbenden
ter invulling verkrijgbaar zijn, dagelijks,
Zondagen en feestdagen uitgezonderd,
des voormiddags van 9 tot 12 nre.
Schagen, 24 Maart 1899.
De Burgemeester voornoemd,
S. BERMAN.
De Burgemeester van Schagen, brengt ter kennis
van de ingezetenen de volgende bij hein ontvangen
circulaire van de
Maatschappij van Weldadigheid
t« Frederiksbord.
Landgenooten
Ruim TACHTIG jaren bc.taat de MAATSCHAPPIJ
VAN WELDADIGHEID. In dat tijdvak is zij voor
tal van gezinnen een zegen geweest. Zij genoot daarbij
den steun «au vele belangstellenden in den lande,
waaronder het KONINKLIJK HUIS steeds de eerste
plaats innam
Tliani komt zij een beroep doen op Uw aller
steun, door een collecte, die dezer dagen aan Uwe
huizen zal gehouden worden.
Het is bekend, dat de werkkring der Maatschappij
vooral bestaat in het opnemen van verarmde gezinnen
ol' personen, die zij in de gelegenheid stelt als arbei
ders, en later dikwerf als vrijboeren, in eigen onderhoud
te voorzien Allen hebben tegen eene matige vergoeding
een huis met tuintje en de vrijboeren daarenboven
21/, hectaren grond in gebruik en ontvangen de
noodige voorschotten voor hun bedrijf.
De bevolking bestaat thans uit pl.m 350 gezinnen
met ruim 2000 zielen
Twee Hervormde en ééne Roomsche Kerk met
pastorieën zijn in onderhoud bij de Maatschappij
De kinderen zijn verplicht het onderwijs in de
scholen tot hun 14e jaar te volgen en bovendien het
godsdienstonderwijs hunner gezindte bij te wonen.
Bij het verlaten der school staat hun de gelegen
heid open om zich voor verschillende betrekkingen
te bekwamen; voor de meisjes o.a. in een viertal
handwerkscholen en voor de jongens door de uitmun
tende gelegenheid, die de Maatschappij van Wel
dadigheid in hare fabrieken en werkplaatsen aanbiedt
tot het aanleeren van allerlei ambachten en in hare
zes groote boerderijen tot het zich bekwamen in den
landbouw. Aldus toegerust, verlaten ons jaarlijks een
zestigtal bestedelingen of kinderen van opgenomen
gezinnen en hun latere loopbaan geelt in den regel
aanleiding om met groote voldoening op de verkregen
resultaten terug te zien.
Het is echter duidelijk, dat voor dit alles groote
geldelijke offers vereischt worden.
Zeker, de Maatschappij is in menig opzicht voor
uitgegaan en zij, die Frederiksoord bezochten,
zullen een' gunstigen indruk hebben medegenomen
van den staat harer bezittingen, die een oppervlakte
van ruim 2000 hectaren beslaan, maar de behoefte
aan bedrijfskapitaal neemt steeds toe, terwijl de
inkomsten niet vermeerderen ook het ledental, dat
indertijd tot 23000 was gestegen, is thans tot beneden
7000 gedaald
Daarom is Uw steun onmisbaar, zal de Maatschap
pij hare laak kunnen blijven vervullen.
Wilt gij ons helpen
Door eene bijdrage, hoe klein ook, zult gij hebben
medegewerkt om menig gezin, dat in de groote
Maatschappij zou verloren gaan, van den ondergang
te redden en de kinderen van dat gezin tot nijvere
burgers dier Maatschappij, waarin zij straks terug-
keeren, op te kweeken.
Steunt ons dus naar uw vermogen, om, onder Gods
zegen, het zedelijk en stoffelijk welzijn van zoovele
Uwer hulpbehoevende medeburgers te bevorderen.
Commissarissen der Maatschappij van Weldadigheidl:
C. W. G li aai' v LIMBURG STIRUM, Voorzitter.
Mr. A. V. NAAMEN v AN EEMNES
Mr. W. J. VAN WELDEREN Bahon RENGERS.
Mr. W H DE BEAUFORT.
Mr. F. J. M. A REEKERS, Secretaris.
De ia bovenstaande circulaile bedoeldecollecte langs
de huizen der ingezetenen dezer gemeente, zal in den
loop van de volgende maand gehouden worden.
In bet belang der werkelijk goede zaak wordt
deze collecte ten zeerste in de offervaardigheid van
alle weidenkenden aanbevolen.
Schagen, 23 Maart 1899.
De Burgemeester,
S. BERMAN.
de tafel vasthoudende, stond hrj op en ging
naar zijn in een nis ofaand bed, groezalde
met de band onder bet kassen ea haalde
een klein floscbje te voorschijn, dat hij met
schmierende oogen bekeek. Slech's een oo
genblik. Hjj kon niet meer wachten, hij
s'eaude van begeerigheid. geel had bij het
flescbje ontkorkt en aan zijn lippen gezet,
en met een enkelen langen teog geledigd.
„Hal Dat doet goedl Dat geeft leven 1 Dat
geeft moed I"
Na is bet niet moer die jammerlijke ga
stalle, die eooersn in elkaar geschrompeld,
ellendig in een hoek lag; nn is hij weer de
oud9, fideels, de mooie Sobubert nit zijn
jongen lijd I Wd wenen is de hulpeloos
heid en do hobbelende gang, recht op, met
fonkelende oogen staat hij daar, het opge
blazen gezicht tot een grijnslaoh vertrokken.
Trippeleud gaat hij hean en weer, nit zijn
keel komen iuesche, zingende tonen, brok-
stnkken van een melodie
Daar wordt de dear van een aangrens-n-
de kamer geopend. Een jong msisja treedt
op de leenen binnen, gaat op den oade toe
en pakt hem bij den arm.
Vader!" zr-gt ze fluisterend tot hem.
Hevig verschrikt wendt bij zioh tot haar,
zyne oogen nemen een akdrokking van
doodeljjken anest aan; zijn plotselinge roes
is verdwf-nen. Hjj opent den'mond, hjj wil
spreken, maar sleoh s een s'amelend geluid
wringt zich naar bui en.
Het meisje brengt den oade naar de sofa;
drokt hem daarop neder en zet zioh naast
hem.
„Vader, wiit ge niet naar bad gaan P
Moeder zal wakker word n wanneer ge
zingt. Zij hee t vandaag ve«l pnn en is
op dit oogenblik na veel moeite juist in
slaap getaakt.'
„Ach God! Ach God!' rospt hij. „Heeft
zo pijn ja, ja, ik ben een arme, el
lendige krenpele.'
De tranen loopen hem langs de wangen;
bij zinkt afgemat in een hoek.
Het licht valt na op het gelaat van het
meisje en toont een lief, ovaal, fijn, bleek
kopje; hel-broin baar ligt in twee dikke
vEol ten op haar hoofd het verLoht haaf
gelaat als met een gouden glans; bare
groo e, donkere oogen zien den ooden man
Binneuiamiseti N ieuws.
De afdeeling Nieuwe Nie-
dorp van „Het Witte Kruis" vergader
de Zaterdagavond j. 1. in het lokaal van
den heer P. Haringhuizen.
Vijf bestuursleden,(de hr. Schucharl had
kennisgeving van verhindering wegens
ongesteldheid gezonden,) en vier gewone
leden, zegge 9 leden van de 226, waren
aanwezig; als men aanneemt, dat de be
zigheden van elk der overige 217 leden
nuttiger waren, (en waar dat niet zoo is
komt men toch ter vergadering,) dan het
behandelen van Witte Kruis-zaken, dan
kan het niet anders of men moet ge-
looven, dat de heilstaat voor N Niedorp
zeer nabij is.
Na de gewone opening door den Voor
zitter, den heer D. Kuilmandankende
de aanwezigen voor hunne belangstelling,
en de notulen-'ezing door den secretaris,
den heer G. v. Eden, en goedkeuring
door de vergadering, deelde de heer
Van Eden mede dat de ijskelder met
uitstekend ijs was gevuld dat de ver-
b tering aan het ijsgebouwtje was aan
genomen door den he?r G. de Graaf voor
f 158en het werk inmiddels was opgeleverd
en goedgekeurd; dat door het bestuur een
twaalftal dreggen en twee sputa-fleschjes
waren aangeschaftdat volgens den heer
Dr. Post te Heer Hugowaard geen be
zwaar bij die afdeeling zou bestaan te
gen het zich aansluiten bij de afdeeling
N. Niedorp van de bewoners van de
z. g. Zengenbuurt te O. Niedorp dat de
boekjes over de Eerste hulp bij ongeluk
ken nog niet waren aangekocht omdat
die niet minder dan tegen 15 cent per
stuk verkrijgbaar waren, wat voor de
afdeeling een uitgaaf van ongeveer f 40
zou eischen, hetgeen de secretaris niet
direct durfde aanbevelen.
Vervolgens werden bij de bespreking
over het stellen van candidaten voor leden
treurig aan.
„Kom, vader 1' ssgt ze. „Ik zal nw bed
teieoht leggen. Het is reeds middernacht-"
„Ja, ja, Frida antwoordt hij, zioh met
moeite op de beeneo zettend. „Ik ga reeds.
Dat canaille beneden heelt me zoo vroolijk
gemaakt. Dat canaille
Hjj balt de vuist en schudt ze dreigend.
„Stil, vader I Ge maakt mo der wakker!
zeide Frida zacht maar dringend.
Hij zag naar da deur waaruit zij was ge
komen en knik'e met het hoofd.
Na boog zjj zich tot den onde en zeide:
„Vader, ik heb zooeven gehoord, wat ge
met Brano hebt gesproken; maar laat n nie)
door dat slechte meneob verleiden Hg
zal a nog te gronde richten
„Wat hebt ge gehoord P' an'woo.-dde hjj
heftig. „Wat hebt ge gehoord? niets hebben
we gesproken!"
„Toch wel, Hjj voert iefs in zijn schild
tegen de Wiese's. Ik begrjjp het wel. Ea
hij wil a daarto) gebruiken, vader. Doa 't
DÏet, wanneer ge moeder liefbebt. Zij zjjo
goede, edele meegchen en hebben oos nooit
anders dm weldaden bewuen-"
„Zij zijn niet goed," zeide de onde, zjjn
stem verheffende. „Ellendelingen zijn bet
Rooverg zijn hetCanaille!"
„Stil I" zeide zij, sjin arm aanrakend om
hem te kalmoeren. Daarna zeide sij vast en
beslist
„Ik zal het niet dolden, dat gij hen be
schimpt en hnn rust verstoort, vader j En
wanneur ik bet geringsta merk, dan sinar
ik om Edatrd opdat hij zjjn onders en zus
ters iegen o beiden in bescherming «al kan
nen nemen."
De oud- lachte ha'd en kort. „Ja, ja,"
riep hij. „Die goede Eduard hihihi/ Ja,
a, mijn duifje schrijf bet hem maar. Die goede
Eduard, hihihi
Op dit oogenblik drong een matte, kla
gende stem vanuit de andere kamer. Snel
sprong het meisje, wier gelaat zich wonder
lijk vertrokken bad, op,
Ziet ge, vader 1 No hebt ge haar reeds
wakker gemankt. Ga sHpsn, dadelijk!"
„Ju, js, ik g* reeds! amw o'dde hj,
voor zioh heenlachi-nd. En door haar ge
steund, stond hij op en ging naar de ais.
Daar liet hjj zich op zjjn bid valkc, ter
van het Hoofdbestuur in behandeling geno
men de daaromtrent ingekomen geschriften
van andere afdeelingen, met het resul
taat, dat ten slotte door de afdeeling
N. N'edorp tot candidaten werden ge
proclameerd de heeren Van Eldik
Thieme, aftredend, doch herkiesbaar,
Dr. A. C. G. Post te Heer Hugowaard
en H. Feisser te Schagen. Van dit besluit
zou per circulaire aan alle afdeelingen
worden kennis gegeven.
Voorts werd goedgevonden aan 4e
schaffen de boekjes van Dr. Stephan,
behandelende kindervoeding in het
eerste jaar, verkrijgbaar bij minstens
100 stuks a f 0.06 per stuk.
De Voorz. bracht in herinnering, dat
de verbetering van den ijskelder was
geschied op advies van den heer Van
Heldendat deze later bestek van het
werk gemaakt, toezicht gehouden en
materiaal gekeurd had, alles, zooals hij
zeide, „voor de goede zaak". Voorz.
meende evenwel, dat men, op hoogen
prijs stellende deze royaliteit, goed zou
doan, met van dat op prijs stellen eenig
bewijs te geven. Het bestuur had
gemeend, aan den heer Van Helden,
die binnenkort de gemeente zou gaan
verlaten, een herinnering te offreeren,
bestaande in een vul-pen en verzocht
daaromtrent het oordeel van de aanwe-
zigeu.
Het behoeft wel geen betoog, dat dit
algemeen waardeering vond.
Den heer Van Helden, onmiddellijk
geroepen zijnde, werd bij eenige aange
name woorden en den wensch, dat hij
nog vele jaren met deze pen ten zegen
der maatschappij zou mogen arbeiden,
door den voorz. het souvenir aange
boden
De heer Van Helden dankte voor het
aandenken aan N. Niedorp en „Het
Witte Kruis" zijn grootste voldoening
zou zijn, dat de aangebrachte verbete
ring aan den ijskelder zou blijken te
voldoen, waardoor hij tot iets goeds zou
hebben medegewerkt.
Bij de rondvraag besprak de heer
IV. C. Visser de kwestie van een bad
kuip met verwarming, daarvoor aanbe
velende een klein (35 c M. diameter en
70 c.M hoog) rood koperen stoomketel-
tje, dat in Amsterdam somtijds verkrijg
baar was in gebruikten staat voor f 100 a
f 125, terwjjlhet nieuwe ongeveer f300
kostte.
Nadat de aankoop daarvan was bestreden
door den heer JKuilman en over dit
■■Ba«^8WiiM'iiMiiiiiui^iiwi^'awna«Brae3BBB«waaagiiiK»giMaaa5K
wjji hat naeuje aast eon „gcaden caci.t va
der I' zacht naar de andere kamer ging, de
daar achter zich sluitend.
D.t was een vriendelijker kamer; twee
b dien en eon daartusschsn staande groote
tafel vnlden haar bijna geheel. Op de tafel
lagen linten, strikken, bloemen en allerlei
aodere stoffen. In een bed lag de zieke
movronw Sohnbert.
Toen het meisje binnentrad en op haar
toesnelde, vroeg ze met zwakke, angstige
stem
„Wat had hij met je, Frida f'
„O, niets, mamaHij kon niet slapen
wegens het fesst benedin."
De zieke legd» het hoofd weer op bet kas
sen; over haar gelaat gleed een glimlach,
zij zachtte.
„Ik heb zoo'n mooien droom gehad, Fri
del. Ik droomde, dat ik er beneden ook bjj
was; mijn bruiloftskleed had ik aan en
Ednard Wiese geleidde mij aan tafel.
Hij had een groote bonq iet vergeet-mij-niet-
jes, hij gaf het mij over en praatte met
mij
Zij brak af en keek naar haat doohier,
wier oogen gespannen aan haar mond hin
gen.
„Wat zeide hij a, mama P' vroeg ze
glimlachend.
„Ach, niets, het was maar een droom
„Frida", begon te na een poos weder en
zocht met haar hand naar die ven het
meisje „Geef mij mijn geiangenboek eens."
„Wat wilt ge ra daarmee, mama? Dat
kant ge Diet meer zien."
„G' ef 't mij maar, Fridel."
Het meisje ginz naar een kleine etagère,
waarop verschillende pronkerijtjes on een
paar boeken stonden, mo het verlangd-*
boek en reikte het de «ieke over. Deze
sloeg het zorgvuldig open op de plaa's.waar
iets aitstak. Passcti-n de blafer-n Hg een
klein, verwe'kt takj», dat nog een weinig
geur van zich gaf.Zij nam het er nit an rook
er aan; dan legde ze het weer usschen de
bladeren en deed het boek dicht; zij hie'd
dit evenwel in de handen, er wijl ha-o oo
gen zich sloten en hare lipnen zieh z ebt
bewogeo. Zt) spr ken een heimelijk gebed
aii voor hem, dien «ij in haar droom
naast tioh h d gezien en die haar als zyn
punt een heel gesprek was ontwikkeld
verklaarde het bestuur, waarheen deze
zaak eigenlijk gerenvoyeerd was, de ver
schillende wenken in acht te zullen ne
men, waarop de bijeenkomst door den
Voorz. onder dank aan de aanwezigen
werd gesloten.
Te IVieuwe ÏVie-
dorp overleed de vorige week, na
een betrekkelijk korte ongesteldheid de
brievenbesteller de heer Jacob Borst.
Borst was niet wat men noemt een
„figuur". Hij nam aan het publieke leven
weinig deelsprak niet veel meer dan
noodig was en bemoeide zich met slechts
weinige dingen. Maar zelden is een
man met zoo onvermengd leedwezen van
de overblijvenden ontslapen. Allen die
hem kenden en de Nieuwe-Niedorpers in
het bijzonder, zagen met onverdeeld me
delijden don besten „postlooper" heengaan,
nog in de kracht van zijn leven. Want
sedert vele jaren heeft Borst de bewij
zen gegeven, dat hij was een brievenbe
steller uit duizenden altijd accuraat
altijd voor zoover het van hem afhing
op tijdaltijd welwillend en bereid van
dienst te zijn. Nooit viel op zijn gedrag
iets aan te merkennooit was hij in
eenig opzicht hinderlijk. Is het dus
wonder, dat men hem zoo gaarne nog
vele jaren behouden had
Zijn nagedachtenis zal nog lange jaren
bewaard blijven en altijd zal men hem
aanhalen als iemand van zeldzame plichts
betrachting,
De uitvoering van Nie-
dorp's Mannenkoor, Zondagavond in de
zaal van den heer Haringbuizen te Nieu
we Niedorp, had een bijzonder op
gewekt en gezellig verloop.
Het Mannenkoor zong zes nummers
en met „Melodia" in gemengd koor vier
nummers, dia naar het appiaus te oor-
deelen zeer goed voldeden. Eu bij
gebrek aan brood eet men korstjes van
pasteien, zegt het spreekwoordNied.
Mannenkoor was niet bij machte zelf een
avond te vullen en engageerde daarom
den heer Abr. de Winter.
Deze „raore komiekeling" vermaakte
het talrijk pulbiek op een recht pretti
ge wijze. De verwachting omtrent dezen
humorist was hoog, maar werd in geenen
deele teleurgesteld; integendeel, men
had gaarne nog veel langer naar hem
geluisterd en gekeken. Een volgenden
keer zal de heer De Winter dan ook on-
ivo EBO-d >r had a-ng sproken. H -) v. «kö llai
g-weest, die haar dit kleine tukje ve-geet-
mij-nistjes voor eenige d-igen geleden op
haar geboonedag door een zijner zusters
had laten brengen En dat bewijs had baar
zoo diep geroerd, dat zij zich steeds, in waken
en droomen, zijner gedicht. Ach, in vroeger
dagen, torn alle licht en leven nog niet
was aitgeblasaht, had het moederhart heer
lijke verwachtingen g koesterd; toen geloof
de se nog aan een gelak, dat haar Fridel
was beschoren aan de sijde van den liafsten
en besten man. Maar nu
Zij haalde zwaar adem en wendde met
moeite haar hoofd naar de andere zijde,
«raar de tafel stond an het meisje met haar
werk in de hand zich hsd neergezet.
„Fridel 1" riep se zaoht. ,Ga slapen, kind,
je bederft je oogsn.*
„Nog een paar steken, moedertje, dan ben
ik klsar en kan mijn werk worden afgele
verd."
Haastig ging de naald op en neder en
het hoofdje werd geen oogenblik opgeriobt.
Na een poos btgon de zieke waar „Ben
je nog Diet klaar, Fridel P'
„Dadelijk, moeke I*
En dan: „Was Edaard op het feest P*
,Ja zeker, hij had er zijn reis om afge
broken en is teraggekomen. Trui beeft het
mij Uten 'eggen Zie zoo, na is het werk
gedaan. Ea no, moedertje, moet ge mjj be
loven te gaan slspen."
Zij ging naar het bed barer moeder, boog
diep over haar heen en kaste haar teeder.
„Gosdan nacht, moeke."
„Goeden nacht, mijn lieveling 1"
Weinige minuten later weg de kranke iDge-
lapen. H <i meisje was v*n plan het licht
nit te blazen toen sa het diep aderehalen
ddr onde vronw hoorde. Zaebt ging zs nsar
het bed. n«m het boek dat aan de handen
der slapende was orttgl den, en aloeg het
op re daar wsar de bloemen lag n. Voor-
tieu ig wte sij het verw -ikte takje aan
en dmk e het h«o hare lippen. Dan legde
«e het weer tusschen de bladeren, aHe* het
bo k dich: en b-eeht het op de etatè e.
In het volgende oog»nblis was het d -n-
kor in de kamer en stil.
WORDT VERVOLGD.
