4-~
Boerenmeid
Dienstbode.
DIENSTBODE,
Dienstbode.
Dienstbode
Boerenknecht,
bij A. Slotemaker,
TIMMERLIEDEN
Von Kotzebujs.
Iemand van jouw slag
Marktberichten.
ADVERTENTIEN.
M. Butler-Helder.
Barsingerhorn, 15 April 1899,
TRIJNTJE MARSCHALK,
Jb. Govers
Me. Marees
t| Hun dankbare Zuster,
J. Liefhebber Az.
en II
W. Bood jj
A. Hoogland
Jacob Zander
of f lOOtl.— in geld.
Loten i 25 cent. 401) PRIJZEN.
Fietsen, Naaimachines,
Trekking volgende maand.
a 65 ct.
HOOFDPRIJS
Landauer met 2 paarden,
Trekking 6 Jisli a.s.
A. van Twuijver,
tl Grietje Jonker tl
Gevraagd,
Terstond gevraagd,
Gevraagd:
EEN
Bekwame
GEVRAAGD,
P. Baat Bz.,
SCHAGEN.
zestien jaar, verklaarde zich bereid om
aich, ter wille van z(ju zuster, van wie
hij veel houdt, aan de operatie ta ondor-
werpen. Hij liet zich de huid van de
beanen, tot aan de knie letterlijk af-
stroopen en dit stuk huid werd op de
brandwonden overgebracht. Het meisje ia
gered. Da Sluttgarter Baobachter verlangt
voor den stillen held hij heet Karl
Frohnmüller en woont te Feuerbach bij
Stuttgart, een ieddingsmedalje.
Een redacteur van de
New-York Times beweert, dat sedert hij
zijne voeten gestadig droog houdt, hij
niet meer lijdt aan influenza. Die ziakte
komt altijd bij de voeten aan. Maar een
correspondent van heizelfde blad zegt dat
hij vijf jaar achter elkander de influenza
heeft gehad, en toch heeft hij houteD
beenen. Wie heeft nu gelijk
E R G E R L IJ K.
Da burgemeester Schultze te Nabmitz,
in het regeeringsdistrict Potsdam, had aj>n
zekere vrouw Palm een huisje verhuurd.
De landraad van Stiilpelnagel maande hem
daarop aan, vrouw Palm, die in volksver
gaderingen en op andere wijze voor de s o-
c i a a 1-4 emocratie ageerde, binnen
drie dagen op straat te zetten. Toen Schultze
weigerde hieraan gevolg te geven, opende
de landraad een disciplinaire instructie
tegen den burgemeester en ontzette hem
voorloopig uit zijn ambt. Het kreitsbestuur,
dat in eersten aanleg over de zaak moest
beslissen, bekr.chtigde deze laatste beschik
king. Burgemeester Schultze ging d«srop
van de uitspraak in hooger beroep bij
het Obarverwaltungsgericht. Het gerechts
hof besloot over de bewering van den be
klaagde, dat vrouw Palm hem bij het
huren van de woning verklaard had, niet
meer tot de sociaal-democratie te behooren
en over de kwestie, of zij io den Batsten
tijd vergaderingen in den omtrek van Nah-
mitz had belegd, inlichtingen in te win
nen. ToeD deze niet ten gunste van den
beschuldigde waren uitgevallen, bekrach
tigde het hof het vonnis van het kreits
bestuur. Ambtelijke personen dienen dus
voottaaD sociaal-democraten als vogelvrij
varkharden te behandelen. En dat niet
tegenstaande er op het oogenblik B7
hunner in den Rijksdag het land helpeD
regeeren.
Geen ideaal van een Prui-
sischen luitenant.
Te Berlijn trok een op handen en voe
ten vooitkruipende bsdelanr, die als miju-
werker gekleed was en ep de borst het
ijzeren kruis le en 2e klasse droeg, zeer
de aandacht en men schreef zelfs over
hem in de blsden. Na onderzoek is ge
bleken, dat de man werkelijk officier iB
geweest in 't Duitsche leger, het ijzeren
kruis op het sbchUeld zich heeft verwor
ven, doch later zijn ontslag uit den dienst
moest nemen, daartoe van hoogerhand
aangezet, wegens misdadige handelingen.
De mau is daarna opzichter in een mijn
geworden en daarbij verongelukt, zoodat
hij zich slechts kruipend kon voortbewe
gen.
Daar bij een jammerlijken indruk maakt,
levert hem het bedelen zeer veel op.
Ik heb een schut, die tegen heel den schat
van Peru op kan wegen
Die 't meest der kroon ontbreekt, maar
d'arbeid t)t een zegen,
Op 't ned'rigst levenspad het schoonst ge
luk verspreidt,
En d'aard ten hemel vormt. Zij heet
tevredenheid.
-=oGDDo=-
Het is middag. De stralen van de leute-
zon kijken vriendelijk door het venster.
Op de vierde verdieping van een
groot huis, een huurkazerne, in een eng,
éénvensterig dakkamertje, dat slechts de
meest noodige meubeltjes herbergt, zit een
jonge. man. Hij steunt met de ellebogen
op de tafel en heete tranen druppelen uit
zijn oogen op een brief, dien hij tusschen
de vingers houdt.
„Dus jij ook," klinkt het smartelijk
van zijne lippen, „en op jou had ik rotsen
gebouwd. Zij had mij niet mogen verlaten
op het oogenblik dat alles mij verraadt.
Weder grijpt hij naar den brief en al
toos weder leest hij hem. En daar staat
het zoo duidelijk, zoo koud, wat hij maar
niet begrijpen wil
#Ge hadt immer van die hoogvliegende
plannen j de anderen hebben daarover de
schouders opgehaald, ik heb echter aan je
geloofd tot het. laatste oogeriblik. Ge gingt
van hier, omdat ge zeidet, dat men je
bier niet begreep, in Weenen zou het
genie zich baan breken, daar zoadt ge
zegevieren. En ik geloofde het ook. Maar
gij hebt mij steeds teleurgesteld. Mijn
vader zeide altoos, dat ge een phantast zijt,
nu staat datzelfde oordeel in alle bladen
van Weenen en is het uit met al je
trotsche droomen. Mij zult ge evenwel
niet mee naar beneden trekken stap voor
stap, dat gedocgen mijne ouders niet, en
jfc ik wil het ook niet. En daarom
vaarwel voor altoos. Rosé.
Langzaam legde hij het papier nit de
hand, denkend zagen zijne vochtige oogen
in de ruimte. Ja, zij had gelijk, het was
heel ver met hem gekomen, en toch, zij
had hem niet mogen verlaten. Zij was het
immers geweest, die de zucht naar roem in
zijn hart had wakker geroepen, de trotsche
Rose die zich zoo gaarne bewonderen
lietf
Maar hij kon haar niet haten, deze Rc-
se, die hij aan zijn borst had gekoesterd,
die hij zto vurig had liefgehad en die hij
nog steeds beminde.
Aan zijn geest trokken allerlei lieflijke
beelden voorbij, uit hst Terlcden; de zali
ge uren, waarop hij in haar armen lag en
de geheele wereld vergat. En hij denkt
aan het afscheid. Voor zes weken gele
den was het eerst geschied. Er zoo zeker
van, de z°ga te znlleu behalen, had hij
haar op de lippeu gekust en haar toege
fluisterd „Verlaatje op mij, ik moet en
zal zegevieren."
En dan had hij hrar schertsend ge-
vraagd, of zij hem niet vergeten zon; en
zij had hem zoo vol vertrouw u in de oogen
gezien, haar armen rast om zijnen hals ge
strengeld, hem schelms toegefluisterd:
ar Iemand van jouw slag, die verliest den
moed niet gauw 1"
En nu w»s alles uit. Met sidde
rende hand grijpt hij aaar zijn brandend
heet voo. hoofd, en weder rollen de tranen
hem over de wangen.
Geen enkele geloofde meer aan hem,
aan zijn kunst 5 zijn beste vrienden hebben
zich vao hem afgewend en nn gaat
ook zij.
Een scherpe trek legt zich om zijn mond,
een oogenblik nog denkt hij nt; dan heft
hij zich plotseling op. Zijn gelaat toont
een harde btslisthhd, onwillekeurig strekt
het bovenlijf zich straffer,zijn hauden slui
ten zich en opgericht, het hoofd in den
nek staat hij daar, Zijn oogen staren
evenwel zonderling hol en als tot zichzelf
murmelen zijn lippen die verliest
den moed niet gauw
In den grooten schouwburg te Berlijn heeft
de eerste opvoering vro het- tooueelstuk
ffde Wraak" van Willj Hermann plaats.
Reeds vele dagen te voren wss geen
plaats meer te krijgen, wat in de eerste plaats
het gevolg daarvan was, dat btt stuk van
den nog onbi-kenden schrijver verboden
was door de Censuur.
De loges waren tot den laatsten stoel
gevuld en in het parket verdrong de heele
letterkundige wereld van Berlijn zich.
Er wss een uitgelezen publiek verschenen.
Ork de handelstaat! Thomas met zijne
familie waren aanwezig. Zijne mooie doch
ters leunden voornaam in hare fauteuils
achtetover en menige binocle verwijlde
lang op deze loge.
Voornamelijk Rose, de oudste, was een
groote schoonheid. Men mompelde voorheen
iets van een vroegere verloving tusschen haar
en een jongen schrijver, die evenwel plot
seling werd afgebroken j maar men hsd
dat nu geheel vergaten eu vele voorname
cavnlnrs hadden gaarne hand en hart
aan de vosten der schoone Rose gelegd.
Maar tot dusverre had ze nog niemand
aangemoedigd dien stap te doen en betere
zielölezsrs maikten daaruit de gevolg
trekking op, d»t ze haar oude liefde niet
geheel overwinnen kon.
Dien avond w-s ze echter heel opge
ruimd, en vroolijk schertste ze m»t haar
neef, een mooieu luitenant uit Dresden.
Men sprak over het stuk en raadde
hier ec daar naarwat zou de inhoud
zijn en wat de reden geweest zijn, dat
het eerst niet mocht worden opgevoerd?
„Kent ga den schrijver, Air*?'» vroeg
Rose aan haar neef.
ffNeen, nichtje, geheel onbnkeud, geen
mensch die hem kentik heb overal
reeds navraag gedaan. Men vermoedt al
gemeen, dat de naam Willj Hermann
maar een aangenomen naam is. Het zal
wel w-er zoo'u mirakel stuk zijn, men
moest die eerste voorstellingen nooit be
zoeken.
Een helder belletje sneed dit onderhoud af
eu alles schikt zich zenuwachtig recht.
Het scherm gaat op.
Een laatste ruischeu van dameskleeren,
een kort gefluister nog en alles is stil
terwijl zich op het tooneel de eerste scène
ontwikkeld.
Een zonderliug stuk niet wat men had
verw»chteen modern beeld van een hu
welijksleven, met sterke kleuren realistisch
geschilderd: neen een tooversprookje uit
verleden tijden, vol diepzinnige wijsheid
en duistere tragiek.
De eerste akte is ten einde. Een matig
applaus op de duurste rangen vermengt
zich met een scherp fluiten op de hoogere
rangen.
Men is ontgoocheld, teleurgesteld. Hei
censuuiverbod heeft de menigte in de
meening gebracht, dat zich een schandaal
zou onthullen. Een sprookje dat was
immers niemendal voor het moderne
Berlijn
Ook de tweede akte was voorbij. De
bijval is sterker, het fluiten had geheel
opgehouden. Men begint groot belang in
het stuk te stellen. Met ieder bedrijf
wast die belai gstellirg en ook natuurlijk
de bijval, en als voor de laatste maal
het scherm valt, is het geen applaus
meer, het is een jubelen en juichen zonder
einde, een opgewondenheid die geen gren
zen kent. Men voelt: zooeven werd een
door God begenadigd genie ontdekt, een
scheppende getst heeft zich in zijn verblin
dend licht aan de wereld vertoond.
*De schryver I" „De schrijver!"
wordt als uit één mond geroepen en einde
lijk, na lang aarzelen, treedt hij naar voren,
door de tooneelspelers bijna met geweld
naar het tooneel gedrongen.
Opnieuw breekt het gejubel los. Dan
kend buigt zich de dichter naar alle kanten.
Telken8 weder wordt er om hem geroe
pen. Een enkel moment vestigt
zijn blik zich vluchtig, doch scherp op
zekere loge, waaruit men een in onmacht
gevallen jonge dame .wegdraagt.
Zij heeft hem herkend, ondanks zijn aange
nomen naam, ondanks zijn langen baard, de
trotsche Rose, en een trek van bevrediging
glijdt den schrijver over de lippen.
In hasr keurig boudoir in de prachtige
villa in de Diergaardestraat zit Rose Tho
mas voor een portret, welks ernstig ge
laat haar gansche ziel in beroering brengt.
Hasr gelsat is bleek geworden in de
Ratste dagen, en hare trekken getuigen
van met weenen doorgebrachte nschten. Zij
heelt veel geleden sedert dien avond waar
op men haar bewusteloos uit den schouw
burg naar huis had g.bracht, Het wis
haar duidelijk geworden, toen hij daar op
het tooneel stond, gelauwerd door hst ge
juich en gejubel der menigte, wat zij ver
loren had en zij voelde h«t io haar bin
nenste, dat zij eigenlijk nooit opgehouden
had, hem toe te behooren, dal ze hem
heden meer liefhad dan ooit te voren.
Gevoelens van het bitterste berouw
en gavoele.ns van schaamte bestormden haar
ziel. Zij begon te begrijpen hoe slecht ze
had gehandeld, toen ze zich van hem h&d
afgewend.
Met deze bekentenis had de trotsche
Rose zichzelve overwonnen en hem geschre
ven, hoezeer ze hem liefhad, hoe ellendig
zij was geworden.
Nu echter wachtte zij op zijn antwoord
en ze gevoelde, dat hij haar nog liefhad,
dat hij terug zou komen en zich aan hare
voeten zou leggen hoe kon het sok
anders voor zooveel schoonheid, zooveel
nederigheid Maar zij kan toch een zekeren
angst niet onderdrukken. Telkens weder
staat ze op eu gaat naar het venster of
hij, de zoo vurig verwachte, niet komt.
Daar wordt gebeld.
Zij schrikt. Heeft zij hem gehoord
M»ar neen, hit is slechts de postbode.
„Juffrouw Rose Thomas.'
Aan haar? Van wien mag dat zijn?
Eén blik is haar genoeg van hem
Zij kent die groote, regelmatige letters
nog heel goed. Maar wat zou dat betee-
kenen waarom komt hij niet zelf
Haastig sch.urt ze het couvert los en
met stokkenden adem leest ze de weinige
regelen.
Doodsbleek wordt haar gelast, het
briefje valt uit de bevende h--ndeu en met
starende oogen ziet ze het vullen dan
zinkt ze als gebroken op den grond.
De oude knecht, die kort daarop binnen
treedt, vindt zijn jonge meesteres levenloos
«itgestrekt. Onwillekeurig valt zijn oog
op een papier aan hare voeten en asn een
aandrang gehoor gevende, raapt hij het
op en leest
„Vergiffenis schenken doe ik u gaarne,
want uit hetgeeu gij gedaaa hebt, is mijn
roem gebo'en. Met mijn werk n vaagde
ik het laatste greintje liefde voor u uit
mijn hart. Op het oogenblik d*t ge me
verstiet, dacht ik vernietigd te zijn, nu
weet ik dat ge eens gelijk hebt gehad
met uwe woordeD
„Iemand van jouw slag verliest den
moed niet gauw.'
SCHAGEN 13 APRIL 1899. Aangev.:
3 Paarden
f 80.—
a
150—
Ossen
0
a
3 Stieren
„100.—
Q
120.
280 GeldeKoeien(magere). 100.—
a
180.
20 Vette Koeien
„150
a
210.—
80 Kalfkoeten
.,120;-
a
180.—
10 Vaar en
a 60,-
a
80.-
125 Nuchtere Kalveren
6.-
a
14.-
250 Overhonders
15.-
a
21.-
Bokken en Geiten
a
24 Varkens (magere)
7) 9»
a
12-
35 Idem(vette) per K.G.
—.33
a
.34
102 Biggan
a
9.—
20 Konijnen
-20
a
.70
50 Kippen
-.75
a
la
65 Eendm
—85
a
Daiven
M
a
-
1200 Kilogr. Boter
-80
a
-.90
400 K. G. Kaas
-.25
a
- 35
8000 Kipeieron
2—
a
2.60
4000 Esnd-Eieren
3-
a
ALKMAAR, 14 APRIL 1899. Aangav.:
GranenH.L als 243 H.L. Tarwe
f 6.25 a 6 80. 30 H.L. Rogge f 5.50 a
f 81 HL. Gerst f 4.12® a f 5 40. HL.
id chev. f a f—491 HL. Haver
f 2.80 a f 3 90. 83 HL id.boonenPaarden
f 6.25 af Bruine- id. f 8.50 a f 11 25
H.L. Citroen-f 10 50 s fDuiven
a Witte- f 7.25 a 16.- HL
Kanariezaad f- aH.L. Mosterdzaad
rood, f f HL. geel f
a 3 HL. Karwijzaad f a
f-. HL. Blanw Maanzaad f a
26 HL. Erwten; Groene f 13.a
116.Grauwe f 14,15 a f 17.—. Vale
f af H. L. Koolzaad, f
ALKMAAR, 14 April. Kaag. Aangevoerd
225 parjjen, wegeDde 88901 K-G., kleine
f27.50, Commissie f 26.middelbare f 26 50.
HOORN, 13 April 1899.
Kleine Kaas, hoogste prijs f 28.Com
missie f25.Middelbare fHooikaas
t aangev. 173 stapels, wegende
54798 Kilo.
ENK HUIZEN, 12 APRIL 1899. Heden
werden aangevoerd stapels kaas, prijs
f per 50 K.G.
De prijzen der zaden
Karwijzaad t 11 25 a
Mosterdzaad f 21.25
f 20.— a f Groene erwten f 7.50 a
7.—. Vale erwten! 11.a 13.—. Wijker
Vale f 10.—. d 9.— Grauwe erwten f 13.—
f 15.Bruine boonen f 9.11.—
Paarden boonen fö.50 a 6.50. Platte booneD
a Gerst f 4.— h 5. Haver
f3.25 a 3.75.
Aangev.Vette Varkens f —.16 a —.18
per 7s KG. Magere Varkens f 12.— a
f 20.— p. st. Biggen f5.— a 9.—Scha
pen f- af-,Lammeren fa
Konijnen f —.55 a f 1.20. Kippen
I - .80 a 1.45 per stuk. Eieren f 2.75 af 3.—
por 100 stuks. Boter f 0.47'a f 0.52'per kop.
Eenden f af—
waren at
t
f -.
volgt
Maanzaad
Bevallen van eene dochter
Barsingerhorn, 12 April 1899.
Ondertrouwd
A. DE RUIJTER
en
M. BAKKER.
Krommenie, n0fln
r, 14 April 1899.
Barsingerhorn, r
Ondertrouwd
J. SPAANS Rz.
en
G. de BOER Ed.
Ondertrouwd
P. de BOER Ez.
en
F. LIEFHEBBER Ld.
Zijpe, 15 April 1899.
Ondertrouwd
Jb. WAIBOER Hz.
en
Gu. SCHENK Jd.
Wieringerwaard, 15 April '99.
Getrouwd
S. BR EG MAN,
Wedn, van A. Zwaan,
en
G. BAKKER,
Wed. van R. Houter,
die hunnen dank betuigen voor de
vele blijken van belangstelling, in deze
dagen ondervonden.
Alkmaar, 18 April 1899.
Heden overleed, na een lang
durig en geduldig lijden, mijn gelief
de Echtgenoote en der Kinderen
dierbare Moeder
in den ouderdom van ruim 71 jaar.
Uit aller naam,
P. WILMS.
Anna Paulowna, 14 April 1899.
De Heer en Mevrouw van Albada-
JFeddes en De Heer en Mevrouw van
Albada-van Rappard betuigen bij
deze, ook namens wederzijdsche fami
lie, hun hartelijken dank voor
d6 vele blijken van belangstelling, bij
hun huwelijk ondervonden.
Dieren, 25 Maart 1899.
Den Haag, 13 April 1899.
Voor de vele blijken van belang
stelling, ondervonden bij gelegenheid
onzer vijftigjarige Echtvereeniging,
betuigen wij aan familie, vrienden
en buren onzen hartelijken dank.
A. MAREES
en Echtgenoote.
Barsingerhorn, April 1899.
Den 19den April a, s. hopen
onze geliefde Ouders
en
hunne 25-jarige Echtvereeniging
te herdenken.
Hunne dankbare Kinderen.
Schagen, April 1899.
XX
tv Den 18den April a. s. hopen tl
t| mijn geliefde Broeder en Zuster |j
Ir». Slikker
tj en
tl H>. Doorn ff
I te Anna Paulowna, hunne 25—jari- tl
t| ge Echtvereeniging te herdenken, tl
de Wed. D. Blaauboer ff
f| en Kinderen.
jg Nieuwesluis, Wieringerwaard. |f
XX
tl Den 26en April a.s. hopen tl
tl onze geliefde Ouders tl
t| A. Prins Sd. tl
tl hunne 25-jarige Echtvereeniging tl
jjj te herdenken.
g Hunne dankbare kinderen, jjjj
Kolhorn, 15 April 1899. jj
Den 30 April a. s. hopen onze
geliefde ouders
en jj(
hunne 29-jarige Echtvereeniging jg
te herdenken. ff
Hunne dankbare Kinderen,
Behuwd- en Kleinkinderen, ff
Eenigenbuig, April 1899. ff
-XX
tl Op den 26sten April a.s. hopen
t| onzsj geliefde Ouders
Voor de vele blijken van belang
stelling, bij de herdenking onzer 25-
jarige Echtvereeniging ondervonden,
betuigen wij onzen hartelijken
dank.
G. KANT.
M. KANT-Bos.
Schagen, April '99.
Gouden Heeren- en Dameshorloges,
enz. enz.
en
geheel opgetuigd.
Noord, Schagen.
tl hunne 25—j arige Echtver-
eeniging te herdenken.
Hunne dankbare Kinderen en jj|
t| Behuwdzoon, jjj)
Nieuwe Niedorp, 15 April '99. t|
om direct in dienst te treden, een
flinke
tegen f 3.per week.
Zich te vervoegen bureau Schager
Courant.
Mevrouw Felsser te Schagen
vraagt tegen 1 Mei een
te Barsingerhorn.
In een klein gezin wordt tegen Mei
gevraagd een netle OieiïSllïOlie,
die goed kan koken en werken. Loon
f100.waschgeld f26.Wasch
buitenshuis.
Franco brieven adres Mevr. TIM-
MERS-Reich, Buitenhaven, NIEU-
WEDIEP.
Gevraagd,
om met 1 Mei in dienst te treden,
EEN FLINKE
bij J. BVTI9 Jz.,
Ritsevoort, Alkmaar.
die goed kan melken, P.G.
Zich te vervoegen bureau Schager
Courant.
bij J. F lil Eifë,
te Schagen.
lïËriiï
j kan met Mei a.s. geplaatst wor
i den, bij
