GEMENGD NIEUWS.
Verlotring der Koningin
WORDT VERVOLGD.
dat de tot-stand-koming van den weg
Lutjswinkel—Wateringskant zoo gosd als
verzekerd is, aangezien men met de ver
schillende eigenaren tot een vergelijk is
kannen komen;
dat te Nieuwe Niedorp voor de Maat
schappij vaa Weldadigheid slechts f 5.
is ingezameld, zoodat algemeene collecte
niet overbodig zon geweest zijn.
Ingekomen is een adres van den heer
W. Keetman te Winkel, inhoudende het
verzoek om, nu aan de voorwaarden (betere
wagens en snhsidiëering door de gemeente
Winkel) tot toekenning eener gemeentelijke
subsidie ad f 75.— 'sjaars aan den wa-
gendienst Winkel Noord-Soh irwoude, bij
vroeger raadsbesluit gesteld, was voldaan,
hem de vroegere subsidie opnieuw te
willsn verleanen.
Na eenige beraadslaging, waarbij de
heeren Wijn en De Moor de wenscbeÜjk-
heid voor de in-stand-bonding vaa den
wagendienst bepleiten, wordt besloten met
den heer Keet mm nader de zaak te
bespreken en te trachten op die wijze
met hem te accordeeren.
Het verslag van den toestand der ge
meente over 1898 zal voor de leden ter
inzage gelegd worden.
Een missive van H. H. Gedeputeerde
Staten, waarbij goedgekeurd teruggezon
den is het raadsbesluit tot het aangaan
van een tijdelijke kasleening van f 1000
wordt voor kennisgeving aargenomen.
De beschrijvingsbrief voor de algemeene
vergadering van de Stoomtramweg-Maat
schappij f West-Piiesland" op 24 Mei
a. s. in het locaal „De Doelen" te Hoorn,
wordt door den Voorz. toegelicht met de
mededeeling
lo. dat naar gerucht de Wtthouders
van Hootu zich geen van keiden beschik
baar zullen stellen voor benoeming als
bestuurslid in de plaats vsn den heer
Zimmerman (die ook niet voor herbenoe
ming in aanmerking wenschte te komen)
zoodat daarvoor waarschijnlijk een niiuwe
aanbeveling zal worden ingediend.
2o. dat door allerlei omstandigheden als:
te laat rijden, waardoor 1180Ö.rente
verloren was, de waterinrichting te Wog-
nnm, die 14700.te veel kostte, en de
rijtuigen waarvoor f17000.tekoit
geraamd was,de begroeting der trammaat
schappij, die voor onvoorziene kosten
f 12000.inhield,met ongeveer t 19000.
was overschredendat evenwel volgens
cfficieuse mededeeling vau den heer Pas
Visser in Maart en April de exploitatie
kosten waren gedekt op den duren wateraan-
voer na, zoodat mocht worden verwacht,
dat als die geschiedenis eenmaal goed
geregeld is, de tram op deD duur zal
rendeeren, waarom het trambestuur de
vrijheid heelt genomen bij de deelhebbende
bestaren aan te kloppen om een voorschot
van 25°/0 van het kapitaal waarvoor elk
had deel genomen, welk voorschot 4
reDte zon doen en preferent is.
De heer De Moor vraagt, of er eenige
zekerheid bestaat, dat het voorschot rente
zal afwerpen, waarop Voorz. antwoordt,
dat daar natuurlijk niet vast op gerekend
kan worden, mair dat de toestand, zooals
gezegd, niet bepaald ongunstig is.
De heer Kuilman zou liever zien, dat
de trammaatschappij aan de regeering, die
meermalen blijk gegeven heeft de Stoom
tramdiensten goed gezind te zijn, haren toe
stand bloot legde en daar den steun ver
zocht, die hier zoo motilijk te verkrijgen
zal zijn. Het is bekend, zegt spreker, dat
sommige lichamen, waaronder de gemten-
te Hoorn, niet genegen zullen zijn het
voorstel aan te nemen en als hiér niet
alle hoofden in één zak te krijgen zijn,
is men met de onvolledige hulp toch niet
gebaat.
De heer Halff informeert, wat er zal
moeten gebeurer, als het gevraagde voor
in het vuur en Alt waagde hei niet lan
ger tegen dit beangstigend ewijgtn strijd
te voeren.
Bij stond op en greep naar zijn hoed.
„Denk niet slecht over mij, ik zelf ga er
mede ten gronde
Garnier zag hem doordringend aan en om
zijn smalle lippen speelde een eigenaardig
lachje, dat echter dadelgk weer verdween.
„Ik denk over jon niet slecht,* zeide hij
zacht, „het z$n gansch andere gedachten, die
mij bezighouden.* En bij deze woorden
reikte hij Alt de smalle hand, terwgl hij
de oogen afwendde.
„Wat voor gedachten zijn het?' vroeg
Alt zchuohter.
De atder sohndde het hoofd.
„Laat dat maar aan mij overhet «fen
allerlei gedachten. Maar iets wil ik je toch
seggeo; ik heb een onbedriegelijke zekerheid,
dat mijn vermogen voor mgne familie ver
loren is.*
Alt werd zoo mogelijk rog bleeker.
„Dat wil met sndeie w ooi den zeggen, dat
ik u met betrekking tot baron von Bltting-
hoff bedrogen heb P*
Hij trilde over zijn gentcbe lichaam.
Garnier trad dicht op hem toe.
„Neen, dal wil hel niet zeggen," ant
woordde hij met vaate stem, „het wil veel
meer zeggen, dat ge zelf bedrogen ».gt
en ik heb de onvoorzichtigheid gehad geen
informaties te nemen. Biron von Bittingboff
is sederi jaar en dag getronwd. Hij heeft
ean zoogenaamde mesalliance aangegaan en
voor aijn bloedverwanten zijn buwelgk ver
borgen gehouden. Daar hij familie heeft
zult ge toegeven, dat onze kansen zeer ho
peloos zijn."
Alt klemde zieh aan den deurpost vast. In
zijn trekken lag een uitdrukking van rade
loosheid, die pijn deed. Zijne banden testten
zoekend in do lnoht. Elke bloeddruppel was
uit zgn gelaat geweken.
„Om Godswil, beheersch je zelf."
Ja, ja," stamelde Alt, zyn laatste krach
ten bijeenrapend.
Hg grerp zijn cylindt r en nem af
gebeld, oen paar onsamenhangende woorden
schot niet toegestaan wordt.
Voorz. meent dR dan op andere wijze
een leening zal worden geslote» het fail
liet van de Mij. komt spreker al zeer
onwaarschijnlijk voor.
De heer Kuilman vindt, dat wij (de
gemeenU) oiet bij voorkeur geldechieters
zijn. We moeten het vooischot zelf leentn
zegt spreker en hebben dau nog de risi
co dat het verloren is, terwijl onze leening
beslist afgelost moet worden. Spreker zou
dan ook liever zooals hij zeide eerst fde
kat uit den ton zien."
Op voorstel van den Voorz. wordt ein
delijk goedgevonden het nemen van een
bepaald beduit hitromtrert uit te s'ellen
tot eeu volgende vergadering, waarin de
afgevaardigde zal kunnen mededeelen het
geen betreffende dit purit in de vergade
ring te Hoorn is gezegd.
Nad4 besloten is, dat de gemeente op
de tramvergadering door één afgevaardigde
zal worden vertegenwoordigd, wordt bij
stemming de heer Kuilman daartoe geko-
zeo. Deze aanvaardt die benoeming.
D.' samerslelliug van het stembureau
voor eventaëele raadsverkiezing vereischt
weinig tijd, met het oog op het feit, dat
de voorz. en de heeren Visser en Kuilman
moeten aftreden. De heer Half zal als
voorz. en de heeren Koopman en Wjn
zollen als leden fungeeren, terwijl de heer
De Moor plaaisvervanger en 4de lid bij
de opeuing is.
Het kohier van de hondi nbelasting, door
Burg. en Wetb. aangeboden, wordt vastge
steld op een bedrag Van f175.van 180
honden.
Hierop brengt Voorz. ingevolge besluit
van de vorige vergadering den mestschouw-
dag ter sprake.
De heer Kuilman zag dien algemeenen
schonwdag liefst afgeschaft. Evenals de g<-
meente hebben ook de andere corpor&tiën
in de schouw van hunne landerijen voorzien;
weder invoering van die algemeene
schouw is dus overbodig. Spreker acht het
beter een commissie uit deu Raad te be
noemen voor het nazien van de gemeenta-
landerijen.
Niemand is het met den heer Kuilman
oneens. In een vergadering omstreeks Au-
gnstes zal de commissie worden benoemd.
Naar aanleiding van een verzoek van
den heer M. Witsmeer te O. Niedorp, om
de voormalige zaagmolanhaven als visch-
water aan hem te verpachten, besluit men,
eerst de in de gemeente wonende visachers
te vragen of, en zoo ji voor hoevee],
zij dit vischwater willen pachten.
Volgende jaren zal die verpachting teg>
lijk met de wegenverhuring plaats hebben.
Belangrijke reparatie» aan het zaagmo-
lenbuis worden door den Raad, op voorstel
van Burg. en Wetb., goedgekeurd.
De heer Kuilman wordt op zijn des
betreffende vragen ingelicht, dat de ge
meente lid is van de Westfrieeche Kanaal-
vereeniging, maar op de onlangs gehouden
vergadering niet vertegenwoordigd was,
omdat wel door den heer Half was gezegd,
dat de vergadering van 29 Maart niet
doorging, maar dat aan het Dag. Best.
daarvan geen kennisgeving was gezonden
met uitnoodigiag voor een latere bijeen
komst.
De heer Kuilman heeft dit een en ander
gevraagd, omdat hij op een eventuëele
volgende vergadering dier vereeniging de
gemeente liefst vertegenwoerdigd zag. Die
Kanaalvereeniging toch leidt, zooals bekend
is, de voorbereidende werkzaamheden voor
een kanaal van de Stolpen naar Kolhorn
en in dat kanaalplan is opgenomen een
verhooging van het peil in de Sahsger
Kogge, dat voor zoover spreker bekend is,
op gewone tijden ongeveer 20 c.M. lager
is, dan dat in de Niedorper Kogge. Als
nn door die verhoogiug het peil in beide
Koggen gelijk kon wofden, dan kon de
Braakslnis nabjj Kolhorn vsrvallen en was
men in de gelegeubeid directe verbinding
te scheppeD u,et de groote vaar', wat
spreker vau zeer groot belang to. schijnt.
Thans is meu hier benepen tusschen dv
slu'zen te Verlaat en de Zeswislen, waar
aan elke r-ttioDeele verbetering door de ae-
meente Alkmaar wordt gedwarsboomd en
tusschen die nabij Kolhorn. Met het
oog op de haast, die de minister met
het genoemd kanaalplan schijnt te maken,
ziet spreker giarne, dat de gemeente op
de eerstvolgende vergadering van de Ks-
naalvere.-nigiog vertegenwoordigd is. Is
gelijkmaking van het peil in beide Koggen
Diet mogelijk, dau hneft de gemeente N.
Niedorp aan het kanaal StolpenKolhorn
niets.
Voorz. is het met het b to. g van den
heer Kuilman eens, maar gelooft niét dat
het plan zoo haastig afgewerkt zal zijn,
omdat, zelfs in het gunstige geval dat
Rijk en Provincie elk een derde van de
koeteD voor hunne rekening nemen, nog
het laatste derde deel niet of zeer moeilijk
uit Je otngrviDg zal kunnen worden ver
kregen. Ook meent spreker, dat de voor-
deeleu wel te overschatten zijn. In ieder
geval zal de gemeente bij eventuëele ver
gadering van de Kanaalrereenigiug ver
tegenwoordigd zijn.
De heer Koopman vraagt hierna of de
verhooging van den weg nabij de tram
niet beter en gemakkelijker is te bewerken
door den straatweg tot aan het tram
emplacement door te ltggen, dan op de
wijze zooals ze thans zal worden ge
daan.
De Voorz. zegt, dat het op de tegen
woordige wijze heel gemakkelijk en uitste
kend in orde zal kunnen komen en minder
kost, dan bij bestrati \g, met welke mede
deeling de heer Koopman verklaart te
vreden gesteld te zijn.
De verscherping van de verordening
tegen het rijden op de voetstraat, waarnaar
de heer Kuilman informeert, hoopt de
Voorz. een volgend jaar te kunnen voor
stellen tegelijk met de radikale verbetering
van de voetstraat in de kom van het dorp.
Niets meer te bespreken zijode sluit de
Voorz. onder dankzegging de vergadering.
-—Voor den heer H.C. Schoen aart
Stationschef te Heer Hugowaard, was
het j. 1. Zondag, 14 Mei, de dag, waar
op hij herdacht zijn v ij f-3 n-t w i n t i g
jarige loopbaan als ambtenaar bij de Holl.
IJzeren Spoorweg Maatschappij. Iu 1887
verwierf de geachte jubilaris zijn eerste
standplaats als chef, aan het station te
K w a d ij k.
Van verschillende zijden ontving de ju
bilaris stoffelijke en sprekende bewijzen,
dat men hem .als ambtenaar zoowel als als
mansch niet alleen achtte, maar ook hem
een goed hart toedroeg.
Door het personeel van het station te
Heer Hugowaard was op den feestdag het
^kantoor" feestelijk versierd met groen
en bloemen.
Vanwege de directie der Holl. Mij.
werd den jubilaris een klinkend bewijs
van waardeering vereerd, bij monde vau
den Inspecteur der Mij. Het personeel
had eer zilveren inktstel gekozen i.ls
stoffelijk bewijs zijner deelname iD dit
voor dsn door hen hoog geachteD chef
zoo gewichtig feit. Van verschillende
plaatsgenooten was mede aan dea steeds
weiwillenden chef als blijk van belangsH-
ling een zilveren inktstel ten geschenke
geboden terwijl de heer S w a g e r, eige
naar van het welbekende groenten-spoor-
lijutje, aan den chef een fraaien gouden
ketting vereerde,
In den loop van den dag ontving de
geachte jubilaris de gelukwenscheu van
vele personen, terwijl de feestelijkheid vsd
dezen dag nog werd verhoogd door de
onder directie van
prevelend.
Toen de geheimraad Gemier alleen was
bedekte hij voor een oogenblik bet gelaat
met beide handen; dan ging hij naar het
venster en keek Alt na. Het dnnrde zeer
lang eer deze weer op straat verscheen.
Garnier zag nog, hoe bij zich met moeite in
zijn rijtuig sleepte en wegresd.
Toen Garnier den volgenden dag aan het
ministerie kwam was Alt, die anders de
verpersoonlijkte accuraatheid was, nog niet
verschenen. De geheimraad werd het ang
stig te moede. Hg zag verstrooid in zijne
aeten of giog onrustig in zijne kamer op en
neer. Somwijlen loisterde hij gespannen of
hij Alt's schreden ook hoorde.
Een balf nnr mocht er op deze wijze
zijn verlcopen, toen er aan de denr geklop)
werd en collega Wallmüller op den drempel
verscheen.
„Zooeven kwam er een zeer treurig bericht",
zeide de binnentredende «acht.
En toen Garnier, uit wiens gelaat alle
klenr was geweken, hem verschrikt aanzag,
voegde er aan toe r „Alt is plotseling ge
storven. Hartverlamming en wat het
treurigste is, terwgl hij in zijn rijtuig naar
huis reed, heeft de dood hem ver
rest. Ja, ja, de dood reist snel." En even
onhoorbaar als hij gekomen was verdween
Wallmüller.
Garnier baalde zijn horloge nit den zak
en staarde gedachtecloos op de cijferplaat,
als moest bij daarnit de raadselen des levens
leeren.
Na een lange poos sloeg hij zijn boeken
dicht, trok langzaam zijn mantel aan en ging
heen.
Bij hel afgaan van de trap hield bij zioh
krampachtig aan de leuningen vast.
V.
Hot is een onde, bittere waarheid: een
ongeluk komt zelden alleen. Boven het huis
van den geheimraud, wasrin steeds een
kalme voorspoed bad gehgeracht, Irokken ?fch
donkere wolken sam-n. Garnier werd bg
den dag stiller en stiller en tegen elke be
wegelijkheid verzette hij zich zoo, dat de
kinderen zich in zijn bijzijn bijna niet
durfden bewegen. Iedere vrjje minuut bracht
hij boven door, en wanneer bij zioh daarna
aan de zijnen vertoonde scheen hij nog meer
verstoord en nog s'illsr. Hij was in de laaiste
weken opvallend ouder geworden, zoo
dat zijne collega's bedenkelijk de hoofden
bij elkaar staken en de minister, wien de
verandering van zijn ambtenaar opviel, hem
op een dag rondoit vroog, wat er eigenlijk
in sijn binnenste omging, of hg ergens aan
leed, en of hij soms verlof hebben wilde.
Gander schudde beslist mat het hoofd en
verklaarde, dat hij zieh volkomen wel ge
voelde en geen verlof wilde, daar sijn wcik
een behoefte voor hem was. En daar hg
eigenzinnig aan dit antwoord vasthield, gaf
men het op, hem tot andere gedaohten te
bresgen. Ook zijne vrouw drong er bg hem
op Han, haar te zeggen wat hem mankeer
de. Van de gesohitdenis van von Bittinghoff
wiat zij niets. En daar zij den zonderlingen
aard van haar man kende, hield zij
zgne neerslachtigheid voor voorbijgaand en
gaf de schuld ervan aan den plotselingen
dood van Alt, cfie, rooals zij aannam, bem
zeer had aangegrepen. Op al haar vragen
gal hQ slechts een droevig lachje; spoedig
ondervond «ij, dat iedere deelneming hem
maar pijnlijk aandted en zoo gaf zg het
op, de redrn van zjjne verandering te weten
te komen. Zg hield zioh veel mat de kin
deren bezig, die onder den druk, die op
het geheele huis rustte, zeer leden.
Stepban en Vera hurkten, zoodra de sche
mering viel, in een boekje der ee'kamer,
waar de eenvoudige, sobere meubileerin?,
zoo goed bg hunne stomming pas'e. Eu
wanneer hot eenigszins ging, moest Ulricb
ar bg komen, en zg vertelden elkaar dan op
fluisterenden loon de vreeselgkste dingen,
waarin sterven veelal de hoofdrol vervulde.
De gesohiedenis eindigde in den regel daar
mede, dat Vera in luid snikken uitbrak en
de beide knapen alle moeite hadden, haar
te doen bedaren. Maar wanneer zg getroost
wts verlangde zij er hardrn.kkig naar, dat
men vau voreD af zou beginnen.
„O God,* zeide ze dan steeds, ,ge zult
zien, er zal wat ontzettends gebeuren.* En
Langedijker Kapel,
den he9r Keizer.
Evenals het vorig jaar
heeft de heer K. v. d. Ooul te Hoogebie-
ren, Gom. Barsingerhom, een één-ja
nnen stier, afstammeling van den stier
Willem VIII, N. R. V. S. No. 8023,
van den h er O. Clay, door tnsschenkomst
van dezen, verkocht voor hoogen prijs
aan eene Stierenveieen. te Zeeland.
Y oor de leverantie van70 Ms.
grint voor den polder Valkkoog hebber)
ingeschreven de heeren: E. SI )t te Haarlem
in compagnieschap met J. Leegwater te
Oost-Grafldijk, voor f 2.98 de kub. Meter;
P. Messelaar te Alkmaar voor 12.65 idem;
H. de Boar te Oudorp voor f 2,50 idem;
W. E. Ste.rl en Zn., Alkmaar, f 2.50.
De laatrte met het lot verloreu tegen
den hser H. de Boer, die aannemer is
geworden.
Men meldt nit Hoorn
Vijf en twintig studenten uit Hanitover
bezocht :n onze stad orider geleide
van prof. Köhler, om hier eenige voor
oud-Nederlmdschs bouwkunst merkwaar
dige gebouwen te bezichtigen. Het gezel
schap vertrok des namiddags naar Enk-
huizen.
De „EVankf. Zeitang* bevat het bericht
dat er sprake is van de verloving onzer
jeugdige Koningin met prins A 1 e x a n-
der von Teek. Het blad voegt er
bij, dat de aanstaande komst van de her
togin vau Albaiiy (zuster van Koningin
Emma) in den Haag, met die plannen in
verband wordt gebracht.
Dit bericht is wellicht van dezelfde
waarde als de vele vroegere vsd dien aard.
De bedoelde prins Alexander von Teek
is 25 j'aar oud, luitenant by de huzaren
in Eugelschen dienst (laatstelijk in Natal)
en de jongste broader van prinses Mary,
de gemalin van den hertog van York (den
oudsten zoon v-m dsn prins van Wales en
dus Engeland's toekomstigen koning). Zijn
vader, de hertog Erans von Teek een
afstammeling uit het Wurtembergsche
Vorstenhuis (uit het morganatisch huwe
lijk van hertog Alexander vau Wurtem-
berg met gravin Rhedey) is gehuwd
geweest met de Engelsche prinses Mary
Adelaide v»n Csmbridge (overleden in
October 1897), volle nicht van Koningin
Victoria en zuster van den 80-jarigen Eo-
gelschen veldmaarschalk, den hertog van
Cambridgp. De oudste broeder, Adolf von
Teek, is gehuwd met een dochter van den
hertog van Westminstrr, de tweede broe
der, prins Erans, is kapitein bij de konink
lijke dragonders en heeft deelgenomen
aan den jongsten veldtocht in Soedan.
mid.
Ken tweede Nijlpaard in Artis.
Men meldt uit AMSTERDAM:
Het is den leden en bezoekers van Artis
bekend, dat in Maait 1898 de verzamelin
gen van het Genootschap werden verrijkt
met een paar jonge Nijlpaarden een
kostbaar geschenk van het bestuurslid
den heer J. H. van Eeghen. Het genoot
schap was echter met dit jonge paar niet
gelukkig, want in Januari 1899 stierf
het mannetje. Hoe gevoelig dit verlies
voor het Genootschap ook was, het be
stuur liet zich niet ontmoedigen, doch
deed onmiddellijk de daartoe noodige
stappen om een ander mannelijk Nijlpaard
te bemachtigen. Deze pogingen zijn thans
geslaagd. Woensdagavond kwam het dier
voor zijn driejarigen leeftijd inderdaad een
reus vii Hamburg te Amsterdam aan
en werdin d; diergaarde van het Genoot
schap gearriveerd dadelijk na veel
moeite en met de grootste omzichtigheid in
dan Nijlpsardenstal gebracht, waar het
zich onmiddellijk in het groote bassin te
daarbg bleef zij, de jongens konden zeggen
wat ze wilden. Ten slotte geloofden re
«elf uan Vera's profetie. Dan kwamen die
drie zichzelf voor als samensweerders, die
een groot geheim le verbergen hadden.
„Zgt ge bang voor den dood vroeg Ve
rs aan Ulricb.
„Met jou bg me zou ik het dnrven wa
gen.*
Vera was daarover zeer boos.
„Met mij bij je, o leelgke jongen, wat
praat je daar 1 Ik vind het heel vreese-
Igk, en ik word reeds doodsbang als ik er
aan denk.*
Ulrich gaf haar trouwhartig gelgk. Voor
de donkere, zwarte aarde was hg ook bang,
maar diep in het water, in de zee, waar
zgn vader, grootvader en oom lagen, daar kon
het niet zoo heel erg ign en menigmaal
dacht hg bg zichzelf, dat die in 't geheel
Diet dood waren, miar in een mooi slot
van sohitterende steenen en schelpen een
heerlgk leven je leidden.
Daartegen protesteerde Vera met kracht
onder de aarde, of op den bodem der zee,
da» was hetzelfde, ja, wanneer zg aan die
ontzettende zeemonsters dacht en aan die
hongerige vissetun, dan wilda ze liever on
der den grafheuvel maten, dicht met struik
gewas bigroeid.
En trots alle tegenkantingen moesten
Stephan en Ulrich haar vast beloven, dat
zg ieder vrg nnr op haar graf zouden door
brengen en bloemeu daarop zonden leggen
vooral vergeei-mg-nietjes en donkerroode'
rozen,
Stephan meende, dat hel het mooiste was
ats men insliep en niet meer wakker werd!
Of hg zou het doen evenals Godfried Kei
ler, over wien hij liederen componeerde, en
van wien hg gelezen had, dat die zich bad
laten ve-bracden en tgo asoh in den schui
menden vloed had laten verstuiven. Zgn oogen
straalden bg dese woorden.
Vera begreep hem niet en staarde bem
angstig aan.
„Ach Ulrich,* zeide zg, „wat praat hg
lealgk; wanneer God dat eens gehoord heeft.
Eu weet ge,* voegde zg er verdrietig aan
water begaf.
De stal ia voor een groot gedeelte ver
nieuwd, terwijl een tweede waterbassin is
gebouwd, om zoo noodig het man
netje van het wijfje tijdelijk te kunnen
scheiden.
Het is thans te hopen, dat beide dieren
zullen h irmoniëeren. Het samenbrengen
der dierea vertiecht echter groote voor-
zorgsmaiitregelen, kalm beleid en veel ge
duld zoodat waarschijnlijk nog eenige
lijd zal verloopen s66t ds toekomstige
echtgenooien een en hetzelfde waterbassin
zallen deden. Voorlonpig zijn zij dus nog
gescheidn.
Het mannetje drie jaar oud en zeer
donk-r gekleurd is 2.40 M. lang en
1.15 M. hoog, het tweejarig wijlje is 2.05
M. lang en 1.04 M. hoog. Zij moeten dus nog
héél wat groeien vóór zij volwis9en zijn.
Een geheel volwasseD Nijlpaard bereikt
eeu lengte van 4 4.50 M. en een ge
wicht van 2000-3000 kilo.
Dinsdag is te KOEWACHT door de
B-lgische en NederLndscha politie het
onderzobk begonnen omtrent den afschu
welijken moord, welke aldaar heeft plaats
gehad. Naar werd vernomen, moeten er
ernstige getuigenissen afgelegd zijn omtrent
den persoon, die aan de vermoorde kenuis
had en met haar vertrokken is. Naar dien
persooD, ean gepeusionueerd Nederlandsch
militair, wordt door de politie ijverig ge
zocht. Verleden Vrijdag is hij het laatst
te Koewacht gezien, en men vermoedt dat
hij toen naar Antwerpen vertrokken is.
Daar zijn signalement goed bekend is
hij is reeds vroeger met de justitie in
aanraking geweest zal hij waarschijnlijk
wel spoedig in handen van het gerecht
zijn. Bij onderzoek van het lijk is geble
ken, dat, behalve hoofd, armen en beenen,
ook da borsten zijn afgesneden, trrwijl
diepe insnijdingen in de zijden zijn toege-
brrcht.
De vermoorde, die vóér ze aan den
verdachte kenuis had, een fatsoenlijke
vrouw was, is moeder van vijf kinderen,
waarvan reeds twee gehuwd.
Men meldt u i t AMSTERDAM
Piet Donker, een arbeider, wonende in
de Hoedemakerstraat, kreeg eergister
twist met zijne vrouw. Het kwam tot
handtastelijkheden, met het gevolg, dat de
vrouw plotseling dood bleef.
Het lijk der vrouw is door de politie
in beslag genomen en naar het schouwlo-
kaal in het Wilhelmina-Gasthuis vervoerd.
Het is nog niet zeker, dst de dood ver
oorzaakt werd door de mishandeling, de
man is niettemin is hechtenis genomen.
Bij het onderwijzers-exa-
men te 's-HERTOGENBOSCH deed ver
leden Vrijdag een der commissieleden aan
een examinandus de gewone vraag: „Hos
is uw naam Zeer verbaasd keek hij,
toen hij ten antwoord ontving „Verrek,
mijnheer 1"
Toch kon de aangesprokene moeilijk
iels anders zeggen hij heette inderdaad
J. O. Verrek. Men vindt dien naam dan
ook onder de opgaaf van geslaagden.
Brand door benzine.
Een treurig ongeluk heeft te Berlijn
plaats gehad in een handschoenenwasscherij
op de tweede wrdieping van een pand in
de Oranienstraat, welke wssscherij wordt
gedrevea door een 60-jarige weduwe en
haar 32-jarigen ougehuwdeu zoon, terwijl
een meisje van 16 jaar hsn behulpzaam
is. Vermoedelijk is de benzine, waarmede
de hanhchoenen worden gereinigd, in
brand geraakt en heeft het vnur zich
toe, „dat hg nooit bidt f*
„Dat doei mgn moeder ook niet,* ant
woordde Ulrich, „tg meent, dat God weet
hoe het met den nensch staat, men be
hoeft Hem dat niet alles eerst te
«eggen.*
„Foei,* riep Yera, „dan is se preeies een
heiden.*
Ulrich werd het onaangenaam te moede.
„Ik weet niet, wat ean heiden is,« ant
woordde bg droogjes.
„Chb, zg begrijpt je niet,* «eide Stephan,
„en van Gottfried Keiler heeft ie niet 't
minste beprip, want anders
Hg «weeg plotseling, want de denr werd
geopend en de geheimraad trad binnen.
„Zgt ge hier, kinderen P* vroag hg op
gedempten toon.
iiWi| sQn hier,* antwoordde Stephan en
kwam uit «gn boekje te voorsohgn.
„Zoo «oo,* deed de geheimraad hoo-
ren en laohte zonderling. Dan ging hjj op
een stoel staan en stak alle gaspitten aan,
«oodat op eenmaal de kamer schitterend
verlicht was.
„Roep snel je moeder, «e moet dadelgk
hier komen, ik heb haar iets dringends mee
te deelen,* wendde bg zich tot Vera.
De kleine verdween haastig. Ulrich Horst
begreep, dat hij te veel was en in zgn aan
geboren bescheidenheid ging bg stil heen.
De geheimraad hief, wat hg nooit gedaan
bad, Ulrich's hoofd hoog op, zag hem eeu
poos zwggend aan, daarna wendde hg zioh
af, «onder een woord te zeggen.
Ulrich liep sidderend weg, mevrouw Gar
nier en Vera voorbg, die hem in dn gang
tegenkwamen.
„Hier ben ik," reide mevrouw Garnier.
Haar man drukte haar opgeruimd de
band.
„Goad dat ge er zgt - gij „.oogt, gg
moet heden met mg mee nsar boven,
kom
Zij «ag hem verwonderd aan, maar hü
sprafc geen woord meer.
