Heer Hugowaard Op de den GEMENGD NIEUWS. Fransche Ministers. Vrouwen-emancipatie In het locaal van den heet Haringbuizen werd Woensdagavond op 1 verzoek van 5 ledeD eer. vergadering g houden van de afdeeÜDg Nieuwe Nie dorp van de groentenvereeniging „De Niedorper Kogge', ter bespreking van de vraeg, 0f het 'werschelijk was reeds pu mtt het houden van eeD markt te begin nen. Het schrijven van de 5 leden werd, nad&t de gewone opening, notuleulez.ng en vfeUtellii'g had pl*'»8 gehad, door den Voorz., den heer J. B. W ilkeu, medege deeld en da bedoeling er van door deD heer J. Coster, als eerate onderteekenaar, toege licht. Die bedoeling niet de markt te N. Niedorp ui>- of af te stellen, maar te bespreken of die markt, door reeds nu te beginnen, niet gevaar liep in de geboorte te stikken. Voorz. verkliarde, dat dezelfde gedachte hij htt bestuur had geheersent, waarom het aan var,gen van de markt was uitgesteld t°t a. 8. Dinsdag. De heer D. Kuilman ontraadde op het oogenblik het houden van een aardappel- maikt, omdat de aanvoer nog veel te gering zon zijn, wat het is te N. Schar- woude gebleken voor een markt doodend Ook voorzag spreker ernstig-, nadeelige gevolgen van het onttrekken van een ge- deelte van den aanvoer aan de markt te N. Scharwoude, die toch op het oogen blik de markt is voor deze omgeving ea waarbij toch ook de sfdealirg N. Niedorp veel belang heeft. Wel geloofde spreker, dat in den tijd dat de besseo klaar waren, 'n overleg met de afdeeling Winkel een bessen-, aardappelen- en vruchtenmukt in het leven geroepen kan worden, die alle leden van bestaan heef'. He heer J. Kuilman meende, dat er voor binneulandschen handel en dau- van moest de maikt te N. Niedorp het voorlocpig hebben voldoende aanvoer zou zijn 'en dat het zaak was leeds nu te beginnen om van den giooten aftrek,die nu aankomt, te profiteeren en daarmede de insikt aan den gang te helpen, VoortB was het markten te N. Schar woude voor de Niedorper Kogge slechts ee» tijdelijke maat egel geweest, omdat des- tijd» de tram nog niet gereed was; cu de tram alle mogelijke voordeelige conditiën aanbood, was er alle reden, pogingen voor een Niedorper markt in hei werk te stellen. Ook de Voorz. en de heer H. Dekker bepleitten het „probeereu" van de markt te N. Niedorp. De heer A. Visser had er alsnog geen gunstige verwachting vid. Er werd nog een lange reeks van woor den het luchtruim ingezonden, totdat ein delijk tot stemroiDg besloten werd over ©en voorstel van den heer D. Kuilman ©ui op Dinsdag 25 Juli en van den heer H. Dekker om op 11 Juli met het mark ten een aanvang te nemen. De stemmen staakteD, waarna het lot besliste ten gun ste van het voorstel-Dekker. Be markt te N. Niedorp begint duk Dinsdag H Juli. Hst Bestuur zou zorgen voor voorloopig marktpsrsoneel en benot- digdbeden en aan alle leden bericht zenden vau de dagen en uren, die, iu overleg met het afdelingsbestuur te Winkel, zouden Worden gekozen met inachtneming van de regeling die reeds met het Hoofdbestuur was getroffen. de rondvraag begon de vergadering een meer Fransch karakter te krijgen. De heer J. Kuilman verklaarde te bedanken als bestuurslid, wanneer niet het reglement in dier voege veranderd werd, dat een een maal bepaalde markt geen geva ir liep door «en ledenvergadering te worden uit- of af geteld. Hij zag in alles duiveltjes en ad ders onder bet gras en natuurlijk kwamen anderen lang niet malsch op tegen die ont kenning van hunne eerlijke bedoelingen. Het slot «as d»n, dat de heer J. Kail- baar mo dor zeer optag. Zoo resd man tot *sn bet laats e spuorwegs ation, waar een ouderwetsohe wagen den landheer en zijn vroaw afwachtte. Mijnbeer Garnier had de vroegere dienstbo den en bloc gebuurd, omdat hij vooreerst geen veranderiug daarin wecsohte. De koetsier was een m*n, die de vijftig •1 rosds achter den rug had, die weinig zei- de en den nienweo bezitter in den grond ven rijn hart niet als ego eigenlgken mees- ter erkende. Hij trok ean zijn hoed en mom pelde iets dat als een gelubwenseh moes' klieken. Garnier maakte er met een kort woord van dank e n eind aan- De scheme ring was reeds gevallen en hij wenscMe r.ijoe jonge vroaw voor het donker was in haar nieuw thuis in te leiden. Yara evenwel trad op den oudan koa'sior toe, gaf hem de hand en seide voor ze in be< rijtuig steeg eeni- ge vriendelijks woorden tot hem. Tot aan huis toe sprek ze geen woord mesr en wijd de al haar aandsoht aan hstgesn vanuit het rgtaig te 8j6n was- Na een korte poos draaide de koetsier *ioh om en zeide de jon ga vrouw, dat ze reeds op eigen bodem wae. Ztj knikte hem vrierjdelqk dank-nd toe en Garnier, die iedere uitdrukking van haar gelaat gadesloeg, zeide zeoht: „Wanneer ge slechts éénmaal mij >oo wildst aanzien." En daar rij geen antwoord gaf, vatte hij moed en ging voort: .Vers, ik wil heel be- aobeiden tijn eu mij met weinig vergenoe gen; iedere wensch daarentegen, dien gjj uitspreek», Bal vervnld wordeD; slechts een weinig vriendelijkheid en voorkomendheid voor al die goedheid, smeek ik j». Ge geeft het aan vreemden, weerom niet aan mij P Ik denk, dat ge mrt hetgeen ge hier znlt vin den, m-er dan tevreden zult zijn,* voegde hÜ er sacht aan toe. B:1 dvie woirden echoot haar het bloed naar het bood. Want weder kwam het haar in de gedachte, dat sij in zgn oog slechts koop waar wat en dat bij meende met geld en bezit haar te kunnen troosten Daarin lag voor haar aooveel verachtelijks. Hij deed haar ech'er ook in zgn hulpeloosheid leed, juist omdat zij zieb de erker# wist, voor wie man uit het bestunr trad. Onder dankzegging voor elks medewer king werd de vergadering vetvolèens door dea Voorz. gesloteD. Door het schrikken van het paard, tengevolge waarvan een leidsel brak, geraakte Woensdagmiddag te Nieuwe Niedorp paard en boeren wagen vau den heer A. Strijbis nit. de Leijen, bestaurd door diens knecht, op hol. Hevig slingerend ging het rijtuig door het dorp, totdat het eiudelijk bij „Koetenburg' in de bootnen vast raakte. De knecht was er even te voren met het rian en hrt „kret" afg-slingerd. Gelukkig bekwam bij geen persoonlijk letsel en was hij zelfs niet bijzonder ontsteld. Hat rijtuig was nog al beschadigd. 28en gehouden vergadering van onderwij zers in 'l arroudisseuient Alkmaar werd door den h?er D.Tjilsma, H. d. O. L. 8. alhier, ingeleid: „Hetgo-d recht van den ouderwijzer ten platten lande". Spreker behandelde achtereen volgens de volgende vraagpunten I. Presteert de volkaaud rwijzer ten pUttea lande meer dan zijn collega in de steden f II. Is 'r leven ten pl. goedkooper dan in de stad P III. De eischen, welke de wet aan beide categoriëi ouderw. stelt. Ssherp werd gehekeld 't klassiftoatie- plan Hastl m ia den breede ainge- toond welke de gevolgeD voor de pla'te- lauders zouden zijn, wanneer zoo'n regeling als Hiarletn wil, in da wet werd opge nomen. Ons aller doel zij Een voldoend aan- vangsaliris met piriodieke verhoogiigen tot een zeker maximum, bij de wet be paald. Een en ender bij gebit ken be kwaamheid en geschiktheid, te constateeren door een volkomen deskundig bevoegde commissie. Of men in Heer Hugowaard, in Alk maar of iu Amstrrdam werkt aan 't heil der jeugd, overal moeten die diensten naar ditnslouderdom worden betaald. Ia zijne betrekking moet men bevredi ging vinden van zijne billijke wenschen. De rede was gekruid door veel humor, zoodat de vergadering tmt de grootste aandacht eD veel genoegen spreker volgde. Ten slotte vergeleek hij onzen onderwij- zersitand bij 't hemelstelsel. Dar zijn zonnen, die schitteren met een oogverblindend licht. Daar zijn ook van die bij-dingen,kometen. Men weet niet vunwaar ze komer, waarheen ze ga.n. Za behooren tut het stelsel, maar daarmee hebt ge er alles vaD ge zegd. Gij, stadsbovenmefsters zegt spreker, zijt onze zonnen men moet u prijzen, roemen, loven 1 In uw gevolg komen de stadsondrr- meesters, waarvau er zijn, die al aardig hunne meesters in steedsehen trotsch na bootsen. Gij, dorpsboven— eu ondermeesters 1 zijt onze kometen, misschien valleade stirren! Gij zijt broeders van eene lagere orde. Hoe kan 't ook andersGij bewerkt een minder edel terrein Uw taak is slechts om „boerenhorden' te beschaven, te ver lichten Op, gij plattelanders, Ouderwijzers en H. v. S. 1 waak over ons, over u zalf Aan u de macht, het recht, de plicht er voor te waken dat onza staud i iet worde verlaagd, maar opgeheven I Aan u de onafwijsbare plicht ta zorgen voor 't plattel, kind; te zorgen voor u zelf en uw gezin I Een daverend applaus was het beste bewijs, hoezeer men met spreker mei ging. Aan 't debat weid o. s. deelgenomen door den Weledel Gestr. Heer Blum, hij rich toch boog. Zoodoende antwoordde zijIk heb den eerlijken wil mijn plicht te doen, en over het verledens heen, te trich- ten in dit leven mij tbnis te gevoden. Of ik dat vermig, of mijne krachten daartoe ver genoeg zuilen reiken, of ik niet een les'op mij g -nomen heb, dien ik niet dragen kan, gij wist immers van te voren, hoe de zaken stonden, daarvoor kan ik geen borg s'aan. Het is eigenlijk goed, dat wij, vóór ik ow hnis binnenga, daarover spreken; went in de toekomst wil ik het niet doen, eenvoadig omdat ik het dan niet kan." Hjj knikte ernstig. „Ik b n blri," reide bij, „u zoo te hooren spreken- Waar een wil is, daar wordt ook de weg wel gevonden en ge zult zien, hoe ge hier zult opleven, boe ik alles doen zal om je gelukkig te maken." De koetsier draaide zich weer om. „Kijk, mevrouw, hier is de kerk van Kloosterpoort, die daar reeds sedert 1574 staat." Na doken de eerste huizen vau het dorp op en de oude op den bok trok de teugels vaster aan; bij wildi zijn hoer eu msjsto- ros aan de nieuwsgierige blikken van de dorpsbewoners onttrekken, die voor de den- ron stonden om de invaart, wat geen alle- diagsche gebeurtenis was, bij te wonen. En weinige minnteu later hield de wagon ▼oor eeD groot heerenhnis stil, dat, midden in een groot park gelegen, in edele.n gothi- soben stijl was opgetrokken. Mooie, overoude boomen stonden als eerwaardige bewoners ferm op hun post, terwijl een wei nig teriijde een klein meer mei zijn onrustig water golfde en bruiste. Do zwaarmoedi ge, goheimiinnige populieren, die aan den kant van het water stonden en zich daarin spiegelden, gev-n aan bot vroolijke beeld van dit slotpark een donkeren toon, Vera vond geen tijd zich in den aanblik daarvan te verdiepen. Want nu werd door eeu aardig kamermeisje, die haar meesteres de hand kuste, het portier geopend en schoon mama trad op het rijtuig toe, om ouder kussen en tranen de kinderen welkom te heuten. schoolopziener, en den heer ij", H. d. 8. te Koedijk. In zijne repliek werden de verschillende debattere beaoiwoord, zoo, dat o>k genoem de beantwooiding af en toe door t ap plaus der vergadering werd onderbroken. Di vergadering werd bijgewoaud door ongeveer 170 onderwijz-rs en onderwijze ressen. Bedankt voor het beroep naar Oosterland op Wieringen Ds. G. Visser te Kwadijk. Vleeschvergiftiging. Naar aanleiding vsn een in de vorige wiek te SCHIEDAM voorgekomen vleisch- vergitiiging, die. geen doodelijke gevolgen hreft gehad, deelt men aan ds „N. R. C." het ouderstainde mede: Bij bet bacteriologisch onderzoek van bet vergiftigde vlersch zondtrle men door reiocultures vier sooten vau raicro-ergai is- men afn.1. da bacc. proteus vulgaris, de bacc. snbtilis, de sUphyloc. pyg. a°r. en de staphyloc, pyoh, alba. De lnatste drie soorten zijn onschadelijk. De eerste is gevaarlijk, vooraf bij gehakt vleesch eu wanneer dat vleesch ongekookt genuttigd wordt. Rieds bij verhiiting tot 80 gr. wordt de bacc. piot. vuig. gedood. Het vermoeden ligt voor de hand, dat de worstmolen, waarin het vleesch bewerkt werd, minder zuiver was. Ik werd in de gelegenheid gestel! de cultures te zien. Htt is onbegrijpelijk, dat de reukorganen der consumsnteu heu niet beter waarschuwden voor 't gevaar, dat dreigde. Mij werd verzekerd, dat dezelfde doordringende, walgingwekkonde lucht, die de cultures van de bacc. proteus afgaven, ook asn het vleesch was waar te nemen, en toch heeft slechts éé.i (een meisje) ge weigerd het gshskt te verorberen. Uit het gebvu'de is de leering te trekken, dat de werktuigen ter bereiding van vleiscb, steeds zindelijk moeten zijn en, liefst, met heet water, behooren te worden nagespoeld; dat vooral gehakt vleesch nimmer onge kookt gebruikt mag worden, en dat men zich heeft te onthouden van het gebruik van kwalijkriekend vleesch. In Noord-Holland zal de jacht op waterwild wosden geopend in den kring begrepen binnen dv-n West- fritschen omriagdijk, ia de gemeente Pet ten, in de gemeente Cilhntsoog, alsmede in het gedeelte van den polder Het Koe- gras, gelegen onder de gemeente Helder, op Zilerdag 15 Juli 1899, met zonsop gang op het eiland Tessel, met uitzoude- ring van dea polder Eierland, op Ziterdvg 12 Augustus 1899, met zonsopgang, en iu de overige deelen der provincie, dus ook in den polder Eierland, op Tessel, op Zaterdag 29 Juli 1899, met zonsop- gong- De beste aardappelen zijn niet die, w< lke bij het koken opensprie- gin eu stuk gaan, zooals men algemeen geboft, maar juist zulke, die hun vorm behouden en heel blijven. De ondervin ding heeft geleerd, dat deze laatste het meeste eiwit bevatten en dus het voed zaamste zijn. Opsnbersten wijst op gebrek aan eiwit. Goed overlegd! A. Waarom hebt gij uw aanstaande vrouw gezocht in een huishouding met zooveel dochters? Wel acht, als ik mij niet vergi9. B. Dat ligt toch voor de hand. Met het achtste deel van een schoonmoeder kan men het gemakkelijker klaar spelen dan met een heele 1 „God eegena jelui komst eo kom nu in buis," en haar s em trilde van zenuwach ig- heid, Yan terzijde r.eg «ij vorsehend haar ouden jongen aan, om met moederlijke scherpte te bespieden, of hij zich wel werkelijk gelukkig gevoelde. Mijohoer Gar nier merkte dien blik op en hij wendde tioh geërgerd af. Die oontróte was heus zeer onaangenaam. Iu het voorportaal, dat rijk met bloemen versierd was en door een groote lamp slechts mat verlicht was, stond het dienstpersoneel, met aan het hoofd de rentmeester, en allen riepen „hoera* I toen bet paar over den drempel trad. Dat was geheel naar Matihias'sin, terwijl Vera sioh door doze ontvangst beleedigd ge voelde. Zij moeten ons hartelijkheid en onder werping toonen, dacht zij, omdat ze van ons afhankelijk rjjn. Mijnheer Garnier sprak eenige woorden van denk tot de mensohen,mompelde iets van goede verstand houding tcs.chen mees'er en ondergeschikten, rn ar brak dadelijk af lo o Vera hem e. n blik toewierp die niat mis te verstaan was. Na trad men de eetzaal b.nnen. Bij den he'de- ren glans van ontelbare ktarsen, die in oo- di-rwetsohe lustras s'onden, ontsnapte Vera een licht „Ah!" En inderdaad bocddezavl, die het aant>ieu had van een gewelfde hal, een verrakkelijk gezicht. Zij was op ouderwetsehe manier g m^n- beld en aan de wanden hingen levensgroot de beelteniss n van al de vrouwen die in dit hnis meesteres waren geweest. He' schijn sel van de kaars n viel op de merkwaerdige gestalten die, in het cos uum van haren lijd ge schilderd, nn nieuwsgierig op de nienwe meesteres neerzag tn, die zooevon haar in tocht bad gehouden. Yera schrikte werkelijk en zag schuw naar de portretten. Wat zou elk dier vrouwen hebben doorleefd P Zij be sloot bij beider d-glicht nadere kennisma king met ze san te knoopen. „Nu,* zeide Garnier, „gjj segt niets en ik ben toch begearig te weten oI het naar je smaak is f „Ja," antwoordde zij, „bet bevalt me, juist omdat Let niet nieawrrweitcii is en Io Frankrijk is men al heel handig er bij om een kabinet te doen vallen eu men heeft in de laatste 29 jaar, te begin nen met 4 September 1870, niet minder dm 411 ministers gehad. Buitenlundsche zikeu te'di er 39; had boa w, dit nog maar van 1881 dateert, 24; bmneuUnd- sche zaken 47; justitie 40; marine 41 publieke werken 42. Verder nog minder bilmgiijke ald. elingen, zoodot uien tenslotte k ijgt 38 kabinetten met 411 ministers. Men gaat dan soms ook w.-l wat eigen aardig met de vorming vau de kabinetten te werk; als vi.o-beeld de benoeming van den minister van openbare weiken Terrierdat had als volgl plaats Het w s ia den tijd, dat Ctniles Dupujr voor de eertte maal was opg dragen, een kabiuet samen te siellen (April 1893). Het toeval wilde nu, dat hij zich op zijn ommegang bij de verschillende aspirant- titularissen een verdieping vergis e eu wel in het goede huis maar in plaats van op de tweede, op de derde étage aanschelde, waar, iu plaats van den afgevaardigde dien hij op hrt oog had, een andere députe, Terrier geuaamd, woonde, welke het arron- dissemont Dreux veitegenwoo digde. Terrier was een onbeduidend man, wiens geheele parlementaire verleden bestond uit twee tusschenroe.psn en een voo-stil t >t sluiting van het deba'. Tot ziju geluk was hij juist afwezig. Dupuj verzocht daarom aan de vrouw des huizes, haar echtgenoot onmiddellijk bij hem te zenden. Er w«s ha..st bij, want hat was om de vorming van een ministerie te doen. Meu kan nagaan, mtt welke gevoelens Terrier, dien men het niet eens der moeite waard geacht had ia den loop van zijn parlementairs loopbaan in een commissie te kiezen, deze boodschap ontving, tien bij 's avonds thuis kwam. Hij dineerde z>lfs niet en suelde heen. Badand in zijn zweet, hijgend en met wezenlooze oogen trad hij bij Dupuy binnen Den plicht gehoorzamen trouwe dieuaar der Republiek tol ieder offer bereid De goede man kon slechts s'amelen, zoo had de verrassing hem aangegrepen. Dupuy bemerkte onmidJellijk zijn vergis sing, maar hij vreesde, dat Terrier eeu onge luk zou krijgen,nis hij de zsak ophelderde. Ea daar hij uitstekend gehumeurd was en zijn kabiaet op één na voltallig was, kreeg zijn medelijd-n de overhand en vertrouwde hy Tenier plechtig do portefeuille v»n handel, nijverheid en kolon ëi toe, die nog niet vergeven w s. Terrier antwoordde geroerd, dat hij het vertrouwen, dat de natie in hem steld-, niet zou teleurstellen, en het mooiste is, dat hij het werkelijk üitt heeft teleurgesteld. Hij inaskte het althans niet erger dan i van zijn voorgangers op opvolgers. is tegenwoordig aan de orde van den d»g en wordt somtijds tot in het bespottelijke doorgedreven. Berlijn geeft daar weer een voorbeeld van aan de hand. Een dienst- meisjes-vereeniging zou een bal geven. Maar een bal zonder heeren kon niet, naar haar idéé, dus msar leden voor het sterkere geslacht uitgenoodigd, dochonder onder het strenge bedmg: geen der dames mocht wat van de heeren aannemen dezen zouden op kosten der dames worden ont haald. De heeren dan werden getractee.-d en kregen elk twee gUzen bier, broodjes met worst, enz., alles op kosten van de leden van het zwakkere deel. Ongeveer hebben ook gedaan de leden der weduwenclub, die een uitstapje naar Spandsu giegen maken, maar ook zonder heeren er geen plezier aan vonder; dezen zijn evenwel ook op de kosten der dames onthaald. Mmr het gekste van het ge- zoo eenvoudig er uit ziel; daarbij ken men iets denker." „Ik btn big, dat ik het aan bet rechte eind heb gehad, en bet nu uitkoet, dat ik uw neigingen toeh een weinig ken. De beide moeders wilden namelijk, dat ik al dien ouden rommel, cooals zij het noemden, sou laten verwijderen, en e«n nagelnieuw ameublement bestelde, nair Eugelechan stijl zooals nu da mode is.* Daarna ging men aan tafel. Em bediende raat een gladgeschoren gelaat en g'ijf gekamd haar, die op viltscboenen scheen ie loopon, dro< g heerlijke spijsen aan, eo mijnheer Garnier schonk de glazen vol met fonkolenden Rijnwijn en stiet in geluk kige, opgewekte stemming mei »jjn jonga vrouw en »ijn moeder aan. „Kinderen," riep hg, „wanneer gij wist welk een heerlpk gevoel het voor mij is tosichen mijn eigen vier wanden en nog daarenbovrn op eigen grond zulk een heer lijk maal te kuDnen nuttigen, zulk een heer lijken wjjn te mogen drinken en naast jelui bnidj s ie zitten." Mevrouw Yera laehte heldur en schrikte zooals het door de zaal weerklonk. „Eerst bat eten, dan het drinken, en op den koop toe uwe gevoelens voor ons." Ea «ioh tot baar aohoonmoeder wendend, die in ko «1 zwijgen er reer onts'emd uitzag, giDgsij voort„Waarachtig, wjj beiden kun nen t'Otsch zgn." Hij echter stemde harteljjk met haar Dehen in. „Ik ben een onhandige lummel, die zgn woorden niet goed weet te plaatsen. Maar, niet waar moeder, ook ik heb toch mnn goede zijde t* „Ja, mijn jongen," antwoordde tjj met nadrok eo zag da jocge vroaw daarbij zeer strijdlustig aau. En na dese woorden was het op eenmaal me' het weinipje vroolijkheid dat er ge- beerscht had gedaan. Mijnheer Garnier rok!e onlustig op gijn stoel heen en weer, toornig en verbitterd op zgn moeder en bezorgd dat Vera aich beleedigd zou kun nen gevoelen. En een heele pooi sprak val is, dat er uit die uitstapjes eenige verlovingen ziju vo irtgevloeid en dat de dames diarbij de heeren gevraagd hebben De vliegen. Deze kleine zespootige insecteu behooren tot de gevaarlijkste vijmdvn van den menscli. Tot voor niet lang voud uien ze wol lastig, doch geenszins gevaarlijk. Prof. Koch, die zich onlangs in Afrika tnet de studie van de oorzaken der derde- daageche koorts heeft bezig gehouden, noemde de muskieten als de overbrenge s van de koortaverwekkende ki.imeu. Ook de ratten werden door hem gebrandmerkt als overbiengr.rs van de pest. Dat door houden, katten en kippen ziekten op den mensch kunnen wordeu overgebracht, is s-d.-rt lang hekend. Doch de vliegen zijn, hui men thans z-ker we.t, het gevaar- lijkstJ. Bij duizenden en duizel den viieg.-n zij rond, zetten zich bij voorkeur op elk soort afval neder en onmiddellijk daarna op voedingsmiddelen, vaatwerk, waschgoed en zelfs op de huid van den mensch. Vooral voor zuigelingen zijn za gevaar lijk, daar zij zich rte goed doen aan de melk, voor de pasgeborenen bestemd en dan in de vloeistof gerairÜjke ziektekie men kunnen achterlaten. Een zuigeling, die binnen 24 uur aan braking overleden w.s, was hoogstwaarschijnlijk gestorven teug Vuige van ten ziekte, veroorzaakt door tal vaa vliegen, die men dood in de melk vond, waarvan de kleine had gedronken. Een goed middel om ze te verdelgen b. staat niet. Men kan zich door gazen horretjes, waarmede vensters kunnen wor den afgfsloten, wel eeriigszine tegen de lustige kleine indringers beschermen. Ook Petzisch ii sectenpoeder, waarmede men ze door middel van een elastieken bal bespuit, brengt ze een zekeren dood. Doch dit is op deu duur niet goedkoop. De invoering van den zak doek in Frankrijk. Het is moeilijk te ge'ooven, dat tot aau het huwelijk van Napoleon I met Jos-phine De Beauharnais een zikdoek in Frankrijk beschouwd werd als eeu on fatsoenlijk voorwerp. Geen dame zou het voor dien tijd gewaagd hebben, zich in tegenwoordigheid van een vreemde er van te bedienen. Tooneelspelers, die het wa&g- den dit gebruik te scheuden en iu tragi- sshe scèaes zich de oogau af te wisschen, werden door het publiek uitgejouwd eu aitgrfloten. Het werd zelfs nis onfatsoen lijk beschouwd, hit woord, „zakdoek" in het gesprek te gebruiken. Bij de opvoe ring van een draai» via Shakespiare in de Fransche vertaling van Altred De Yigny,die het hat eeis'. durfde bestaan, dit door het gebruik zoo streng verboden woord ts gebruiken, geraakte de geheele schouwburg in rep en roer. Zoo bl-ef de staat van zaksn tot Josephine ten tooneele verscheen. De eerste gemalin van Napoleon was e-u zeer schoone vroaw, masr zij bezat •3u leelijk gebit. Om dit zooveel mogelijk te verbergen, had zij steeds in de hand eeu eleganten, kleinen zakdoek, met kost bare kanten bezet, dien zij dikwijls met eea bevallige beweging aan den mond bracht. Natuurlijk bleef het hof niet in gebrtke, het voorbeeld van de toongeven de dame des rijks ts volgen en de zak doek werd plotseling van een onfatsoen lijk voorwerp een deel van het toilet. In eeutwist gesprek: No. 1: Dus ben ik een leugenaar, No 2: Integendeel, beste vriend, - je spreekt de waarheid. Op een bruiloft in de mid den en lagere klasse in Zwedeu draagt de bruidegom een zweep. Dat is een teeken van zijn gezeg in den huiselijken kring. gean van ben ten woord, to dat Vera bet zwijgen eensklaps verbrak door eeu vraag, die betrekking bad op de laatste slot- vrouw. Mijnheer Garnier fronste het voorhoo'd ea wees naar een slanke, smaobtende dame met goud-blond baar en sentimenleele, treurige kinderoogen, waarin een smar telijke uitdrukking lag. Vera bekeek haar voorgangster lang en opmerkzaam; dan meende se met saehte stem „Zij siet er uil als iemand die sich bet leven benomen heeft?" Hij «prong verreet op. „Welk een merkwaardig goeden blik hebt gij tocb; het is verwondsrljjk." Hij wilde vlag over iets anders beginnen te praten de jonge vronw evenwel toonde veel belangstelling in het portret en drong er op ean te vernemen, wat er met die vroaw gebaard was. „Och," antwoordde hij, „dat is een seer droevige geschiedenis, die er sieb niet voor leent om reeds na verteld te worden." ■^Q drong Vera er nog sterker op san, tot bij eindeljjk toegaf en in weinige woor den vertelde, bos haarman, een heer von Ueschtrits, haar bedrogen had op alle moge- lijke manieren, en hoe «ij jarenlang schimp en schande had verdragen. Maar toen hg haar op een nooilottigeo deg voor het ge heele dienstpersoneel had beleedigd, had een razernij rieh van baar meester gsmaekt. Zij had sioh aan den eersten den besten man weggeworpen, sich door haar man laten betrappen, en loan hij sieh heer en meester wilde toonen, toen was se in een gillend lachen niigebars'en, had hem als oen hond neergeschoten en had toen aan haar leven en dat van bet kind een einde gemaakt. Met wijd geopjnde oogen bad Yera toe geluisterd.Toen hjj er aan toevoegde, dat de erven ten gavolge van de ontzettende gebeur tenis het goed tot iederen prijs bedden ver kocht, knikte se verstrooid met bet hoofd en scheen met baar geest bij andere din gen. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 6