Verlossing. Donderdag 20 Juli 1830. 43ste Jaargang Ho. 3434. te Schagen. Bureaa: Laan, J> 4. GemeenleSchagen. Hek end ma ki njre n. LUXE- en RIJTUIG- PAARDENMARKT, Maandag 24 Juli a. s. Binnenlandseh Nieuws. Wieringen. Wieringen. ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff ff Wieringen. Wieringen. WORDT VERVOLGD. Alitiiti Miem- COURANT. ilorttitit- LuüiivlliL Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en d', Rij inzendiug tot '8 morgens 9 ure, worden ADVER1EN1IEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. UilgeverP. TRAPMAN. Medewerker: J. WINKEL. Prijs per jaar f 3.Franco per post l 8.60. Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Burgemeester en Wethouders vim Schtigen, brengen ter kennis van belanghebbenden, dat door den Itaad dier gemeente, niet goedkeuring van Hoeren Gedep. Staten van NoordHolland, aldaar is ingesteld eene juarlijksche Paardenmarkt, te honden in de maand Juli, en wel op den dag vóór dien waarop gelijke markt wordt gehouden te Haarlemmermeer, welke markt hoofdzakelijk is bestemd voor luxeen rijtuigpaarden, geschikt voor den buiteplandschen handel en voor paarden, geschikt voor de Remonte j de laatsten vanaf driejarigen leeftijd. De markt zal dit jaar worden gehouden op Voor de aangevoerde paarden zal geen raarktgeld verschuldigd zijn. Heeren paardenfokkers c.a. worden beleefd verzocht tot deze markt, dieo.a. zeer wenschelijk wordt geacht door het Hoofdbestuur der vereeniging „liet Nederlandseh Paardenstamboek" en waarop ten vorigeu jare bij ruimen afzet, 204 der beste paarden zijn aangevoerd, door het aanvoeren hunner daarvoor geschikte dieren ook thans te willen medewerken, mede in hun eigen belang. Kunnen toch die dieren te Schagen van de hand worden gedaan, dan worden daardoor de belangrijke kosten vermeden, aan het vervoeren naar verder afgelegen markten, b v, te Haarlem en elders, verbonden. Buitenlandsche kooplieden hebben reeds verklaard, de m a r k t te zullen bezoekeü, indien op eenigen aanvoer gerekend kan worden. Schagen, 1 Juli 1899. Burgemeester en Wethouders voornoemd, S. BERMAN. De Secretaris, DENIJS. Evenals vorige jaren zal bij gelegen heid dei kermis, welke wordt gehouden van 27 Juli tot 1 Augustus, wederom de bekende Wieringer tuul worden uitgereikt, en wel den eeisten dag der kermis voormid- middags 10 uur, door den EdelAchtb. heer Burgemeester, in het Kerkgebouw der Herv, gem. Door klokgelui wordt het uur van alhaling bekend gemaakt, Ni. t alleen door de eilandbewoners wordt de tuul afgehaald maar ook zeer vele vreemdelingen nessen er een in ontvangst. FEUILLETON. 21. Door dergelijke gedachten gepijnigd, nam Ve- ra op een goeden dag hei plan op, een wande ling te gaan doen, toen ie tegen haar wil in getuige was van een gesprek tusschen haar schoonmoeder en haar man. Zg dachten dat Vera nit wee en waren daarom zeer vrij in hun uitdrukkingen. Vera hoorde de scherpe en doordringende stem van haar schoonmoeder en hoe haar man sacht steunend antwoordde „Het is niet waar," zeide hij, „het kan niet waar zjjn-* De schoonmoeder antwoordde: „Wanneer ge bewijien van mij vordert, dan moet ik je die schuldig blijven, want die heb ik niet. Haar ik heb bet tcch moeten aanzien, hoe hg haar aankeek en boe zij zwijgend die blikken verdroeg. Ik wil niet veronder stellen, dat er iets is voorgevallen, maar ik heb het oobedriegelijke gevoel, dat ven van plan is je te bedriegen." Hjj sohreeuwde als een gewond dier de oude vronw soheen evenwel geen erbar ming te kenDen. „Ik wil je die sobaDde besparen," ging tg vastberaden voort, „ik wil Diet hebban, dat men «iob vroolgk over je maakt. Ik ken dia vrouwen met die vrome gezichtjes, van wie men sioh verbeeldt, dat »jj geen siertje kwaad bunnen uitvoeren en die zonder een woord te uiten toob huis en have achter aich in brand steken „Motderriep hg en uit tgn slem klonk wilde toorn, ,op vage vermoedens richt ge tegen haar de zwaarstu beschuldigingen en in blinden haat wilt ge haar tot een misda digster stempelen 1* Vera hoorde ieder woord '11 wilde een kreet slaken, maar het was baar alsof lemsnd baar de keel dichtkneep. Zij wilde de deur openwerpen en met fonkelende oogen voor haar schoonmoeder treden, maar hare boe nen wareD als verlamd. En nu hoorde zij hoe haar schoonmoeder in een hconend lachen uitbrak- „Ik geloot bet niet,* riep »dat die vele wandelingen zoo onschuldig tgn als gij meent.* Toan hg haar opnieuw in de rede vallen «rilde, verhief tg haar aten. Volgens de voorloopige opname der be volking ton diensts dar 8ste tienjarige volkstelling bedraagt tot en met 1 Juli de bevolking op Wieringen Den Osver 180 m. 153 vr. totaal 333 De Gest 25 1) 24 ff ff 49 Polder Waa d- Nieuwland 50 45 ff 95 Oud Gest 17 ff 16 33 Vartrop 25 f) 26 51 Oasterland 38 39 77 Smerp 13 H 14 ff ff 27 Stroe 82 77 159 Noord Strop 18 yf 13 31 Noordburin 15 ff 18 33 Zaudbureu 34 35 69 De Elft 73 ff 68 141 Hippolytuslioef 314 337 1) ff 751 Oosterklief 56 ff 53 109 Drin Hoelem 34 23 57 Westerklief 59 56 115 De Normer 31 fl 31 62 De Belt 113 ft 100 ff 213 De Haukeg 69 53 ff 122 Westerland 233 221 454 Geheele bevolking 1479 minnen en 1402 vrouweD, totaal 2881 personen. Voor deelname aan het voorbarei lend militair onderricht hebben zich in deze gi msente 25 jongelingen aangemeld. De door den h-"-er F. Lossie gevangen postduif is op verzoek van den eigenaar weder in vrijheid gestdd. Zij zette onmid dellijk koers naar 't Oosten (Hamburg). Van hare aankomst is echter nog geen bericht ontvangen. Het bestuur der Banne Haringoarspel heeft aanbesteed het aanleggen van een verbindingsweg vin het Waarland met den Laanaerweg, met den bouw van de voor dien weg benoo- digde drie bruggen. Begrooting f 4200. J. Levendig aldaar, f 4170; P. de Vries te Kalverdijk, f 3960 P Withoud te Dirkshorn, f 3948; gegund. Z o n d a g a. s., 23 J u 1 i, z a 1 t e Haringbuizen in de voormiddag-gods dienstoefening te 91/, ure hel dooi den heer Spanjaard te Alkma.r te leveren orgel woiden ingewijd, welke plechtigheid zal „Ik bid je, laat mij uitspreken," z«ide ze op harden toon. „Want wanneer jijzelf al je energie hebt verloren en een zwakkeling, ja een zwakkeling bont geworden, en je leven ruïneeren laat, dan wil ik tenminste op post staan en mijne meening niet onder stoelen en binken steken, op gevaar af, dat ge mij voor je vgandin houdt en mij een leugenaarster noem». Het is geen zuivere koffie met haar en ik zeg je dat niet voor mijn pleizier, want zoo prettig is bet niet, tusschen man en vrouw te treden en onge noegen te stichten. Maar in joow huis wbb, ook onder dat, toch geen vrede geweest en voorloopig ziji gjj mjj nader danig. Ik maak haar niet tot een echtbreekster, maar ik houd mij aan bet woord van Jezus, dat ik alleeu maar een beetje omdraai, dat wan neer een vroow de blikken van een vreem den man verdraag! en beantwoordt, zjj slechts nog met één stap van het uiterste geschei den is, dat zjj -* Een hartstochtelijke kreet verhinderde baar verder te gaan en een seconde later s'ond Vera voor haar aanklaagster. Vera sprak geen woord, mzar haar gansche lichaam beefde. Da fjjne neusvlengels uil- den en io haar oogen lag een uitdrukking van smart, die den metst hardvochtigen mensch treffen moest. „Almaohtige GodVerasta melde Matthias, terwijl de oude vronw met over elkaar geslagen armen zioh afwendde, als vluchtte 2e voor Vera's blik. Hij vatte de band van zijn vrouw, die zjj hem willoos lie'. De schooDmoader verliet mst zware schre den de kamer, de vloer dreunde onder haar gewicht. Hjj wilde spreken, maar met haar vrjjo hand maakte Vera een beweging door de lucht die hem verstommen deed. Zij haalde zwaar adem en snakte naar lucht om woorden te kuDnen vinden-In haar zwart rouwkleed met haar door argst ver wrongen trtkken was zij bet beeld van jammer en smart. Hij liet baar plotseling los, k.erdo zioh van haar at en staarde bet venster nit. Teen sloop Vera snel de kamer uit, zonder dat bij traobtte baar tegen te houden. Ze moest de vtije lucht in, wilde ze niet stik- keo. Toen ze het siolpark zohter zioh bad, versnelde ze haar stap. Slechts geen men- Bchen zien, - «"een zijn. Zij kwam zichzelf zoo ellendig vcor - .00 vernederd. Ieder moest de schandvlek kunnen zien die men opgeluisterd worden door een gemengd koor, dat eeu 3-tal zangnummers ten gehoore zal breegeu. Men meldt uit HAARLEM: Zondagavond heeft hi ar een ernstig misdrijf plaats gehad. Tegeo lD/j unr liep de 19-jarige R. Verdel in de Groote Houtstraat met eenige kennissen, toen zij eenigc hier gedetachei rde cadetten der K. M, Academie oatmoetten. Een der jonge lieden plaagde en sarde de cadet ten, vooral een hunner, die toeu zio kwaad werd dat hij de sabel trok en nitt den pis gr, doch Verdel een slag op het hoofd gaf, zóó, Jat hij een gapende wonde op deii schedei kreeg en bewusteloos ineenzakte. Zijn ken nissen waren er van door gegaan en ook de cadetten zetien htt op een loopen, zoodat de dider nog niet bekend i9. Verdel werd nasr bet Gasthuis gebracht en bleef langen tijd bewusteloos. Nog nooit vat de prijs der kaas in Friesland zoo lug als thans. Er wordt fahri.-kskaas verkocht t-gen f 6 het schippond of 2 c>. per pond. Groote voorraad en de warme weersgesteldheid zijn de eorzaken van dezen extrt ltgen prij«. De heer Troelstra stond Zaterdag en Maandag ]1. te 's-Gravenhage terecht wegeusbTeedigiugvan den Officier v, Just. te Leeuwarden.Het openbaar ministerie d-t beklaagde ten volle verantwoordelijk achtte voor httgeen door hem is gezegd en geschreven, vorderde de veroordeeliug wegens smaad, een ambtenaar aangedaan in de uitocf.-.ning zijner bediening, tot vier maanden gevangenisstraf. Opgepast. Het 13-jarig zoontje van den heer Lsntz te ROERMOND ia, tengevolge van het drinken van te kond wzkr, overleden, De paarden handelaar B, Kuiper te WINSCHOTEN had dezer dagen te Bande (Pr.) twee paarden gekocht en te Blijham in de weide gebracht. Zt- terdag ontdekte hij dat de paarden ver dwenen wa-ec. Di politie bemoeide zich met de ziak, daar K, aan diefstal dacht. Niet weinig verwonderd echter keek K. op, toen hij Z ndagmorgen bericht ontving, dat de paardeu weer te Builde gearriveerd wrren. Za haddea den ouden stal weer opgtz icht. haar op bet voorhooid had gebrand. Een wild verlangen, om de haar aangedane beleediging te wreken, greep haar aan Nu was da eatastrophe gekomen sonder haar 'oadoen. Zij kon met die vrouw niet langer onder één dak leven dat s'ond voor baar vast. Als een deern had zij Vera behandeld. Eu dat deze achter haar rog om het gift van den laster in het hart haars zoons had gestrooid, verscherpte Vera's toorn eog. Hoe «ou ze haar sohooomoxter voortaan in de oogen kunnen zien en met haar kunnen omgaan zonder dat ze een baleohlijke komedie zou behoeven te spelen? Zij bleef plotseling midden op den weg staan en hoorde hos haar de pols n klop'eu. Was het werkeljjk las'er of bad die vrouw niet eenvondig onder woorden gebracht, wat diep in Vera's hart als waarheid geopenbaard g ondPKon men het haar kwalijk nemen, dat zij als moeder, ter wille van haar zoon, de vrouw, die gezegd had haar echtgenoot niet lief te hebben, met spionnen omgal P En was de zonde in gedachte dan too erg ver schillend van de zonde met de daad Het hoofd deed Vera pijn na al dia mar telende kruisvragen, die sjj als een rechter van instructie tot zichzelve richtte. Maar op eens scheen door het donker dat haar omgaf een helder licht te dringen Zij had slechts de waarheid behoeven te bekennen, zij had sleohtB voor die twee be hoeven te treden en te zeggen: Zoo en zoo staat bet met mjj/ wat ik zelve nog maar r«.add*, is mij door do woorden van moeder Gtrnier tot een onoms'ootelijke waarheid geworden. Geef mij daarom vrij en laat onB als vrienden, of ten mmste niet als vijanden, scheiden. Dan werd het begrip zonde tot een minimam teruggebracht, dan was de weg voor b ar vrij. Vera haalde diep adem. Het was nu zeer helder in haar biDuensto geworden. Zij hzd bet eerste oogenblik niet zco kannen haa- dtleo, omdat ze in de war was gebracht door het besliste optreden van de moeder, die bezorgd was voor da eer van haar zoon mzar nog was het daarvoor niet te laat; nog stond de weg haar open Zij moest dien weg inslaan. Midden in deze over denkingen vervulde haar een groote schaamte. Wellicht vergiste zg zich toch wellicht was de schilder alleen maar vriendelijk voor baar geweest, zonder een diepere neiging vcor haar te gevoelen - en wellicht zou ze hem zelfs vergeten, els te Ulrich maar weerzag. Die mogelijkheid bestond ook haar levensgeluk evenwel was gebroken en zjj Z onaag kwam een zoon van den heer A. S. van de Kreil mot paatd en kar hollende het dorp Oudesluis binnen. Het p.iard rende in volle vaatt voorbij het ede van den heer Slikker, waar men lustig aan het kermis vieren was, en beschadigde een paar tijuigen. Voorbij de kerk ging het naar de kluft van den dijk naar Ania Panlowna, waar paard en kar plus stuurman bij oeer rolden,met het betrekkelijk gelukkig gevolg, dat de stuurman zich niet bezierde en met den schrik vrij kwam, en ook het paard vtij liep. Tuig en kar bleken den Vil met minder goed gevolg te hebben kunnen doorstaan. Te WEZEPE woonde A. Vis— ser, een arme, gebrekkige wers van 14 jaar, bij zijn tweeden vader en tweede moe der in Luis, die het ook al niet breed hadden. Wegens zijn kreupelheid voor vele vak ken ongeschikt, zou hij het kleermaken leeren een jaar hiermede bezig zijnde, dacht bij zelt den kost wel te kuuuen verdienen en trok de wjjde wereld in. Geen geld hebbende, ging hij te voet naar Apeldoorn, w lk reisje hij met zijn kreu pelen voet in twee dagen deed, 's nachts bij een of anderen goeden boer overnach tende. Aangekomen te Apeldoorn, bleek al spoedig, dat hij zijne bekwaamheid had overschat rn eigenlijk nog niet veel van de kleirmakerij afwist. Zekere Engels, kleermaker op 't Loo, had medelijden mrt het ongelukkige ventje en hield hem een paar dagen, en wilde hem ook wel verder opleiden, maar kon dit niet kosteloos dosn. Wat te doen Weet je wat, dacht de wakkere jongen, onze lieve Koningin zal mij wel helpen, en hij strompelde naar 't paleis, maar o wee 1 hij kon nitt bij de Koningin worden toegelaten. Hij ging daarop naar huis en schreef een brief aan H. M waarin hij zijn toe stand blootlegde. E nigen tijd daarna ontving de predi kant van Wezepe bericht, dat H. M. de Koningin f 50 toezeide voor het kleerma- kertje, waarna ook de disconitën van Wezepe eu Apeldoorn Lts bijdroegen en nu was onze dappere jongen gtholpen. Niet noodig te zeggen, dat de jongen erg gelukkig en zeer dankbaar is; thans was aangeweren om op zicbzelf te staan. M»ar dau wiide ze ten mins e bare persoonlijke vrijheid, en niet als een gevangen vogel in een gouden kooi zitten- Zij behoorde tot die vrouwen, die op haar eigen beeoen willen staan, en van het huwelijk niet de jam merlijke en vernederende voorstelling van een warm nestje in zioh ronddragen. Vóór alles moest zij nu handelen; het was baar onmogelijk weer naar hnis terug te kerren- Zg bleof nogmaals midden op den w?g staan en in een overg elpend gevoel vaa hulpeloosheid seide zij zacht voor zich heen God, help me! En met dia woorden was ook het plan in haar gerijpt, tot welks uit voering ze dadelijk was besloten. Zg wilde naar Berlijn, naar Ulrieb en tante Horst, en dm ait dat bezoek zoo zich al het ver dere ontspinnen. Zg keek op baar horloge binnen twee uur kon ze, als ze flink door liep. het station bereiken. Ben oogenblik aarzelde zij nog, dan ech ter kwam een groote opgewektheid over haar en met opgeheven hoofd ging zij den weg op. Vanaf het station zon ze Matthias tijding geven; zij zou bij tante Horst over nachten en den anderen dag met baar be sluiten naar bnis teruggaan. En ziohtelve troostend, mompelde zij „Het is goed dat er eens een nacht overheen gifit, opdttmen met een helder hoofd de dingen oodcr hel oog zal kunnen tien." Lzugg de slingerende bosehpsden ging ze voorwaarts, want si) wilde niet op de dorpsstraat gezien worden en tot onnoodige belangstelling aar leiding geven. Hoe dichter ie bjj het sta'ion kwam. des te sterker sloeg haar het hart. Het weg natuurlijk, zoo redeneerde zij, dat de beambte aan het loket groote oogen vou op setten en da stationschef haar verwonderd zou amiicn. Ongeveer tien minuten voor het station werden de boomen in het woud dunner en de rest van den weg moest ze wel langs de landstraat gaan. Na lag ook het wit gepleisterde stationsgebouw voor haar en vastberaden trad ze de wachtkamer tweed) klasse binnen. Zij kon het niet sloeber treff n Am een rooda tafel zaten de stationschef, de bosoh- wachter en de buffithouderde heerenwaren druk met de politiek bazig. Zij stonetm op eu groetten de jongs vrouw. De stationschef nam een militaire bonding aan en gevoelde z eb verplicht den cavalier te spelen- „Wil mevrouw een uitstapja naar Bsrljjn maken vroeg hg. Zg antwoordde van ja en nam toen op coupeett en tailleert hij er dapper op los en zd zeker spoedig in staat zijn zich zelf te helpen. De correspondent der N. R Crt. te ANDELST schrijft Neeje-mar, nou mo'k oe toch is efkes 'n grap vertelle, dtor 'k mijn eiges van de aêï balf slap om hè gelache. Ge wit ommers, dk we hier ok zu'n miziekkoor hebbe mit alleutaol esteremeute en 'n trom en meer eu'fc spul, weet ik et, hoe da gerai alleutaol hiet. De kèrls blaoze verechtig al heel aorig, zoo as 'k heurik heb er weinig of gin verstand »f, mar zoo as ze zegge, geet et al ver duveld goed. Ik staoi w«l is te lustere as ter rippetiesis is, ik kan 't bij mijn vlak heure. Nou komote der gedurig nije muzelante bij en die motte dan be ginne te lesre marze zulle lang motte leere, eer zs 't zóó kunne as die knecht van ds bakker, die 't keujs in 't hok kepot bloes. Jao, zoo waor ak oe vertel, hij had de zoeg kats kepot gespuid, Lus- tsr mar, dan zt'k 't oe is vertelle. De zoeg hè negen jonge keitjes en was krek aoa 't brood vrête, toe de blaozer mit dh groote keupere ding van 't zol der kwaom. Zonder arg nimt ie (de blao zer, witte!) dien tuuthoorn vur de mond en blaost er merakel hard in. Hoeg zeet de zoeg op insen vloog as 'n gek dur 't hok. Effekes laoter hurde ze de zoeg 'n akelike Ihrm géve en toe ze bij 't hok kwaome Lg de zoeg kepot. Toe wier de bakker vuil en zee da de knecht 't keuja kepot ha geblaoze en wou ie da esterement in mekaore trappe. De knecht wies ok nie hoe 't gekomme was, mar was toch zoo verbouwereerd, dat ie mar gauw den disnst op z«e eu vur de meziek be dankte. 't Is nog zuud vau de jong, wie wit wat da nog is vur 'n muzekatt was geworre. Best meugdijk badde z'm laoter in Frankrijk kunne gebruike Een klompenmaker te GILZE (Noord-Brabant) biedt zijne klom penmakerij te koop aan. Als reden geeft de man op: vrees voor achteruitgang van zaken, indien de kindeten van 6 t .t 12 jaren gedwongen zullen woiden enkel „leer" te dragen. De man had hooren spreken van leerplicht! een met leder bekleede sofa plaats. „Mevrouw heeft nog iwin'ig minuten den tijd. Ik neem aan, dat mevrouw met den nachttrein weer naar huis terug wil Zij vroeg hom waarait hij dat opmaak'e. „Ik vraag psrdou," antwoordde hij, „ik d cht het omdat mevrouw geen bagage bg zich heeft.* „Gij bebt gelijk," antwoordde sjj. „Ik moat naar familie en had inderdaad het voorne men met den nachttrein terug te komen. On der *eg bedacht ik mij evenwel, dat zulks toch een ware jvagpartij was en daarom gat ik mijn voornemen op. En wanneer gij,* zoo vervolgde ze tot den bosehwachter, „zoo vriesdelijk wildet zijn om mijn man van mijn veranderd plan op de hoogte te brengen, dan zoa ik u zeer dankbaar zijn.* „Zeker, mevrouw, wker." „Overigens," voegde zij er aan tos, „ver leek ik deu heeren, sieh niet door mjjn bjj zijn te laten storen." De chef salueerde en begaf sich met groo- ten diensigver naar het perron, terwijl de bosehwaehter per sé het kaartje voor mevrouw wilde koopen. Vermoeid steunde Vera het hoofd met de hand en staarde voor zich uittij gevoelde zich ellendig en zenuwachtig. Eensklaps hoorde ze een welbekende stem en schrikte. Voor haar s'ond de dorps schoolmeester en groette haar. „U gaat mar Btrlgu, mevrouw," vroeg hg. Zij knikte schuw, terwijl zij voelde boe haar lichaam als door een koorts werd ge schud. Vol msdeljjden zag hij haar aan. „Mag ik u mijn gezelschap op reis aan bieden 0 Zg kon ge n antwoord gaven, want de bosehwaehter braoht hel kaartje en de trein floot. Zwijgend gingan beiden naar het perron, waar de trein juist binnenreed, en stapton ia. Het was Vera, alsof achter haar r»g de buffethouder en de boschwachter vertrou- weljjke dingen fluisterden. De trein zette zioh in beweging. Esn lange,lange poos zaten Vera en de onder- wijzer atom legeuover elkaar, maar plotseling kon zij zich niet meer bebeerschen en een hartstochtelijk snikken omwrong zich aan haar keel. Hij was dadelgk nasst haar en nam haar hand in de zijne.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 1