Verlossing.
Donderdag 20 Juli 1830.
43ste Jaargang Ho. 3434.
te Schagen.
Bureaa: Laan, J> 4.
GemeenleSchagen.
Hek end ma ki njre n.
LUXE- en RIJTUIG-
PAARDENMARKT,
Maandag 24 Juli a. s.
Binnenlandseh Nieuws.
Wieringen.
Wieringen.
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
Wieringen.
Wieringen.
WORDT VERVOLGD.
Alitiiti Miem-
COURANT.
ilorttitit- LuüiivlliL
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
d', Rij inzendiug tot '8 morgens 9 ure, worden
ADVER1EN1IEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
UilgeverP. TRAPMAN.
Medewerker: J. WINKEL.
Prijs per jaar f 3.Franco per post l 8.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25;iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Burgemeester en Wethouders vim Schtigen, brengen
ter kennis van belanghebbenden, dat door den Itaad
dier gemeente, niet goedkeuring van Hoeren Gedep.
Staten van NoordHolland, aldaar is ingesteld eene
juarlijksche Paardenmarkt, te honden in de maand
Juli, en wel op den dag vóór dien waarop gelijke
markt wordt gehouden te Haarlemmermeer, welke
markt hoofdzakelijk is bestemd voor luxeen
rijtuigpaarden, geschikt voor den buiteplandschen
handel en voor paarden, geschikt voor de Remonte j
de laatsten vanaf driejarigen leeftijd.
De markt zal dit jaar worden gehouden op
Voor de aangevoerde paarden zal geen raarktgeld
verschuldigd zijn.
Heeren paardenfokkers c.a. worden beleefd verzocht
tot deze markt, dieo.a. zeer wenschelijk wordt geacht
door het Hoofdbestuur der vereeniging „liet Nederlandseh
Paardenstamboek" en waarop ten vorigeu jare bij
ruimen afzet, 204 der beste paarden zijn aangevoerd,
door het aanvoeren hunner daarvoor geschikte
dieren ook thans te willen medewerken, mede in hun
eigen belang.
Kunnen toch die dieren te Schagen van de hand
worden gedaan, dan worden daardoor de belangrijke
kosten vermeden, aan het vervoeren naar verder
afgelegen markten, b v, te Haarlem en elders,
verbonden.
Buitenlandsche kooplieden hebben reeds verklaard,
de m a r k t te zullen bezoekeü, indien op eenigen
aanvoer gerekend kan worden.
Schagen, 1 Juli 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
S. BERMAN.
De Secretaris,
DENIJS.
Evenals vorige jaren zal bij gelegen
heid dei kermis, welke wordt gehouden
van 27 Juli tot 1 Augustus, wederom de
bekende Wieringer tuul worden uitgereikt,
en wel den eeisten dag der kermis voormid-
middags 10 uur, door den EdelAchtb. heer
Burgemeester, in het Kerkgebouw der Herv,
gem. Door klokgelui wordt het uur van
alhaling bekend gemaakt, Ni. t alleen door
de eilandbewoners wordt de tuul afgehaald
maar ook zeer vele vreemdelingen nessen er
een in ontvangst.
FEUILLETON.
21.
Door dergelijke gedachten gepijnigd, nam Ve-
ra op een goeden dag hei plan op, een wande
ling te gaan doen, toen ie tegen haar wil in
getuige was van een gesprek tusschen haar
schoonmoeder en haar man. Zg dachten dat
Vera nit wee en waren daarom zeer vrij in hun
uitdrukkingen. Vera hoorde de scherpe en
doordringende stem van haar schoonmoeder
en hoe haar man sacht steunend antwoordde
„Het is niet waar," zeide hij, „het kan
niet waar zjjn-*
De schoonmoeder antwoordde: „Wanneer
ge bewijien van mij vordert, dan moet ik je
die schuldig blijven, want die heb ik niet.
Haar ik heb bet tcch moeten aanzien, hoe
hg haar aankeek en boe zij zwijgend die
blikken verdroeg. Ik wil niet veronder
stellen, dat er iets is voorgevallen,
maar ik heb het oobedriegelijke gevoel, dat
ven van plan is je te bedriegen."
Hjj sohreeuwde als een gewond dier
de oude vronw soheen evenwel geen erbar
ming te kenDen.
„Ik wil je die sobaDde besparen," ging tg
vastberaden voort, „ik wil Diet hebban, dat
men «iob vroolgk over je maakt. Ik ken
dia vrouwen met die vrome gezichtjes, van
wie men sioh verbeeldt, dat »jj geen siertje
kwaad bunnen uitvoeren en die zonder een
woord te uiten toob huis en have achter
aich in brand steken
„Motderriep hg en uit tgn slem klonk
wilde toorn, ,op vage vermoedens richt ge
tegen haar de zwaarstu beschuldigingen en
in blinden haat wilt ge haar tot een misda
digster stempelen 1*
Vera hoorde ieder woord '11 wilde een
kreet slaken, maar het was baar alsof lemsnd
baar de keel dichtkneep. Zij wilde de deur
openwerpen en met fonkelende oogen voor
haar schoonmoeder treden, maar hare boe
nen wareD als verlamd. En nu hoorde zij
hoe haar schoonmoeder in een hconend
lachen uitbrak-
„Ik geloot bet niet,* riep »dat
die vele wandelingen zoo onschuldig tgn
als gij meent.*
Toan hg haar opnieuw in de rede vallen
«rilde, verhief tg haar aten.
Volgens de voorloopige opname der be
volking ton diensts dar 8ste tienjarige
volkstelling bedraagt tot en met 1 Juli
de bevolking op Wieringen
Den Osver
180
m.
153
vr.
totaal 333
De Gest
25
1)
24
ff
ff
49
Polder Waa d-
Nieuwland
50
45
ff
95
Oud Gest
17
ff
16
33
Vartrop
25
f)
26
51
Oasterland
38
39
77
Smerp
13
H
14
ff
ff
27
Stroe
82
77
159
Noord Strop
18
yf
13
31
Noordburin
15
ff
18
33
Zaudbureu
34
35
69
De Elft
73
ff
68
141
Hippolytuslioef 314
337
1)
ff
751
Oosterklief
56
ff
53
109
Drin Hoelem
34
23
57
Westerklief
59
56
115
De Normer
31
fl
31
62
De Belt
113
ft
100
ff
213
De Haukeg
69
53
ff
122
Westerland
233
221
454
Geheele
bevolking
1479
minnen
en
1402 vrouweD, totaal 2881 personen.
Voor deelname aan het voorbarei lend
militair onderricht hebben zich in deze
gi msente 25 jongelingen aangemeld.
De door den h-"-er F. Lossie gevangen
postduif is op verzoek van den eigenaar
weder in vrijheid gestdd. Zij zette onmid
dellijk koers naar 't Oosten (Hamburg).
Van hare aankomst is echter nog geen
bericht ontvangen.
Het bestuur der Banne
Haringoarspel heeft aanbesteed het
aanleggen van een verbindingsweg vin
het Waarland met den Laanaerweg, met
den bouw van de voor dien weg benoo-
digde drie bruggen. Begrooting f 4200.
J. Levendig aldaar, f 4170; P. de
Vries te Kalverdijk, f 3960 P Withoud
te Dirkshorn, f 3948; gegund.
Z o n d a g a. s., 23 J u 1 i, z a 1 t e
Haringbuizen in de voormiddag-gods
dienstoefening te 91/, ure hel dooi den heer
Spanjaard te Alkma.r te leveren orgel
woiden ingewijd, welke plechtigheid zal
„Ik bid je, laat mij uitspreken," z«ide
ze op harden toon. „Want wanneer jijzelf
al je energie hebt verloren en een zwakkeling,
ja een zwakkeling bont geworden, en je
leven ruïneeren laat, dan wil ik tenminste op
post staan en mijne meening niet onder
stoelen en binken steken, op gevaar af, dat
ge mij voor je vgandin houdt en mij een
leugenaarster noem». Het is geen zuivere
koffie met haar en ik zeg je dat niet voor
mijn pleizier, want zoo prettig is bet niet,
tusschen man en vrouw te treden en onge
noegen te stichten. Maar in joow huis wbb,
ook onder dat, toch geen vrede geweest en
voorloopig ziji gjj mjj nader danig. Ik maak
haar niet tot een echtbreekster, maar ik
houd mij aan bet woord van Jezus, dat ik
alleeu maar een beetje omdraai, dat wan
neer een vroow de blikken van een vreem
den man verdraag! en beantwoordt, zjj slechts
nog met één stap van het uiterste geschei
den is, dat zjj -*
Een hartstochtelijke kreet verhinderde baar
verder te gaan en een seconde later s'ond
Vera voor haar aanklaagster.
Vera sprak geen woord, mzar haar gansche
lichaam beefde. Da fjjne neusvlengels uil-
den en io haar oogen lag een uitdrukking
van smart, die den metst hardvochtigen
mensch treffen moest.
„Almaohtige GodVerasta
melde Matthias, terwijl de oude vronw met
over elkaar geslagen armen zioh afwendde,
als vluchtte 2e voor Vera's blik.
Hij vatte de band van zijn vrouw, die
zjj hem willoos lie'.
De schooDmoader verliet mst zware schre
den de kamer, de vloer dreunde onder haar
gewicht.
Hjj wilde spreken, maar met haar vrjjo
hand maakte Vera een beweging door de lucht
die hem verstommen deed.
Zij haalde zwaar adem en snakte naar
lucht om woorden te kuDnen vinden-In haar
zwart rouwkleed met haar door argst ver
wrongen trtkken was zij bet beeld van
jammer en smart.
Hij liet baar plotseling los, k.erdo zioh
van haar at en staarde bet venster nit.
Teen sloop Vera snel de kamer uit, zonder
dat bij traobtte baar tegen te houden. Ze
moest de vtije lucht in, wilde ze niet stik-
keo. Toen ze het siolpark zohter zioh bad,
versnelde ze haar stap. Slechts geen men-
Bchen zien, - «"een zijn. Zij kwam zichzelf
zoo ellendig vcor - .00 vernederd. Ieder
moest de schandvlek kunnen zien die men
opgeluisterd worden door een gemengd
koor, dat eeu 3-tal zangnummers ten
gehoore zal breegeu.
Men meldt uit HAARLEM:
Zondagavond heeft hi ar een ernstig
misdrijf plaats gehad. Tegeo lD/j unr
liep de 19-jarige R. Verdel in de Groote
Houtstraat met eenige kennissen, toen zij
eenigc hier gedetachei rde cadetten der K.
M, Academie oatmoetten. Een der jonge
lieden plaagde en sarde de cadet
ten, vooral een hunner, die toeu zio kwaad
werd dat hij de sabel trok en nitt den pis gr,
doch Verdel een slag op het hoofd gaf, zóó,
Jat hij een gapende wonde op deii schedei
kreeg en bewusteloos ineenzakte. Zijn ken
nissen waren er van door gegaan en ook
de cadetten zetien htt op een loopen,
zoodat de dider nog niet bekend i9.
Verdel werd nasr bet Gasthuis gebracht
en bleef langen tijd bewusteloos.
Nog nooit vat de prijs
der kaas in Friesland zoo lug als thans.
Er wordt fahri.-kskaas verkocht t-gen f 6
het schippond of 2 c>. per pond. Groote
voorraad en de warme weersgesteldheid zijn
de eorzaken van dezen extrt ltgen prij«.
De heer Troelstra stond
Zaterdag en Maandag ]1. te 's-Gravenhage
terecht wegeusbTeedigiugvan den Officier v,
Just. te Leeuwarden.Het openbaar ministerie
d-t beklaagde ten volle verantwoordelijk
achtte voor httgeen door hem is gezegd
en geschreven, vorderde de veroordeeliug
wegens smaad, een ambtenaar aangedaan
in de uitocf.-.ning zijner bediening, tot vier
maanden gevangenisstraf.
Opgepast.
Het 13-jarig zoontje van den heer Lsntz
te ROERMOND ia, tengevolge van het
drinken van te kond wzkr, overleden,
De paarden handelaar B,
Kuiper te WINSCHOTEN had dezer
dagen te Bande (Pr.) twee paarden gekocht
en te Blijham in de weide gebracht. Zt-
terdag ontdekte hij dat de paarden ver
dwenen wa-ec. Di politie bemoeide zich
met de ziak, daar K, aan diefstal dacht.
Niet weinig verwonderd echter keek K. op,
toen hij Z ndagmorgen bericht ontving,
dat de paardeu weer te Builde gearriveerd
wrren. Za haddea den ouden stal weer
opgtz icht.
haar op bet voorhooid had gebrand.
Een wild verlangen, om de haar aangedane
beleediging te wreken, greep haar aan Nu
was da eatastrophe gekomen sonder haar
'oadoen. Zij kon met die vrouw niet langer
onder één dak leven dat s'ond voor baar
vast. Als een deern had zij Vera behandeld. Eu
dat deze achter haar rog om het gift van den
laster in het hart haars zoons had gestrooid,
verscherpte Vera's toorn eog. Hoe «ou ze haar
sohooomoxter voortaan in de oogen kunnen
zien en met haar kunnen omgaan zonder dat ze
een baleohlijke komedie zou behoeven te spelen?
Zij bleef plotseling midden op den weg
staan en hoorde hos haar de pols n klop'eu.
Was het werkeljjk las'er of bad die vrouw
niet eenvondig onder woorden gebracht, wat
diep in Vera's hart als waarheid geopenbaard
g ondPKon men het haar kwalijk nemen, dat zij
als moeder, ter wille van haar zoon, de
vrouw, die gezegd had haar echtgenoot niet
lief te hebben, met spionnen omgal P En
was de zonde in gedachte dan too erg ver
schillend van de zonde met de daad
Het hoofd deed Vera pijn na al dia mar
telende kruisvragen, die sjj als een rechter
van instructie tot zichzelve richtte.
Maar op eens scheen door het donker
dat haar omgaf een helder licht te dringen
Zij had slechts de waarheid behoeven te
bekennen, zij had sleohtB voor die twee be
hoeven te treden en te zeggen: Zoo en zoo
staat bet met mjj/ wat ik zelve nog maar
r«.add*, is mij door do woorden van moeder
Gtrnier tot een onoms'ootelijke waarheid
geworden. Geef mij daarom vrij en laat
onB als vrienden, of ten mmste niet als
vijanden, scheiden. Dan werd het begrip
zonde tot een minimam teruggebracht, dan
was de weg voor b ar vrij.
Vera haalde diep adem. Het was nu zeer
helder in haar biDuensto geworden. Zij hzd
bet eerste oogenblik niet zco kannen haa-
dtleo, omdat ze in de war was gebracht
door het besliste optreden van de moeder,
die bezorgd was voor da eer van haar zoon
mzar nog was het daarvoor niet te laat;
nog stond de weg haar open Zij moest
dien weg inslaan. Midden in deze over
denkingen vervulde haar een groote schaamte.
Wellicht vergiste zg zich toch wellicht was
de schilder alleen maar vriendelijk voor baar
geweest, zonder een diepere neiging vcor
haar te gevoelen - en wellicht zou ze hem
zelfs vergeten, els te Ulrich maar weerzag.
Die mogelijkheid bestond ook haar
levensgeluk evenwel was gebroken en zjj
Z onaag kwam een zoon van
den heer A. S. van de Kreil mot paatd
en kar hollende het dorp Oudesluis
binnen. Het p.iard rende in volle vaatt
voorbij het ede van den heer Slikker,
waar men lustig aan het kermis vieren
was, en beschadigde een paar tijuigen.
Voorbij de kerk ging het naar de kluft
van den dijk naar Ania Panlowna, waar
paard en kar plus stuurman bij oeer
rolden,met het betrekkelijk gelukkig gevolg,
dat de stuurman zich niet bezierde en met
den schrik vrij kwam, en ook het paard vtij
liep. Tuig en kar bleken den Vil met
minder goed gevolg te hebben kunnen
doorstaan.
Te WEZEPE woonde A. Vis—
ser, een arme, gebrekkige wers van 14
jaar, bij zijn tweeden vader en tweede moe
der in Luis, die het ook al niet breed
hadden.
Wegens zijn kreupelheid voor vele vak
ken ongeschikt, zou hij het kleermaken
leeren een jaar hiermede bezig zijnde,
dacht bij zelt den kost wel te kuuuen
verdienen en trok de wjjde wereld in.
Geen geld hebbende, ging hij te voet naar
Apeldoorn, w lk reisje hij met zijn kreu
pelen voet in twee dagen deed, 's nachts
bij een of anderen goeden boer overnach
tende.
Aangekomen te Apeldoorn, bleek al
spoedig, dat hij zijne bekwaamheid had
overschat rn eigenlijk nog niet veel van
de kleirmakerij afwist. Zekere Engels,
kleermaker op 't Loo, had medelijden mrt
het ongelukkige ventje en hield hem een
paar dagen, en wilde hem ook wel verder
opleiden, maar kon dit niet kosteloos dosn.
Wat te doen Weet je wat, dacht de
wakkere jongen, onze lieve Koningin zal
mij wel helpen, en hij strompelde naar 't
paleis, maar o wee 1 hij kon nitt bij de
Koningin worden toegelaten.
Hij ging daarop naar huis en schreef
een brief aan H. M waarin hij zijn toe
stand blootlegde.
E nigen tijd daarna ontving de predi
kant van Wezepe bericht, dat H. M. de
Koningin f 50 toezeide voor het kleerma-
kertje, waarna ook de disconitën van
Wezepe eu Apeldoorn Lts bijdroegen en
nu was onze dappere jongen gtholpen.
Niet noodig te zeggen, dat de jongen
erg gelukkig en zeer dankbaar is; thans
was aangeweren om op zicbzelf te staan. M»ar
dau wiide ze ten mins e bare persoonlijke
vrijheid, en niet als een gevangen vogel in
een gouden kooi zitten- Zij behoorde tot die
vrouwen, die op haar eigen beeoen willen
staan, en van het huwelijk niet de jam
merlijke en vernederende voorstelling van
een warm nestje in zioh ronddragen.
Vóór alles moest zij nu handelen; het
was baar onmogelijk weer naar hnis terug
te kerren- Zg bleof nogmaals midden op den
w?g staan en in een overg elpend gevoel vaa
hulpeloosheid seide zij zacht voor zich heen
God, help me! En met dia woorden was
ook het plan in haar gerijpt, tot welks uit
voering ze dadelijk was besloten. Zg wilde
naar Berlijn, naar Ulrieb en tante Horst,
en dm ait dat bezoek zoo zich al het ver
dere ontspinnen. Zg keek op baar horloge
binnen twee uur kon ze, als ze flink door
liep. het station bereiken.
Ben oogenblik aarzelde zij nog, dan ech
ter kwam een groote opgewektheid over
haar en met opgeheven hoofd ging zij den
weg op. Vanaf het station zon ze Matthias
tijding geven; zij zou bij tante Horst over
nachten en den anderen dag met baar be
sluiten naar bnis teruggaan. En ziohtelve
troostend, mompelde zij „Het is goed dat
er eens een nacht overheen gifit, opdttmen
met een helder hoofd de dingen oodcr hel
oog zal kunnen tien." Lzugg de slingerende
bosehpsden ging ze voorwaarts, want si)
wilde niet op de dorpsstraat gezien worden
en tot onnoodige belangstelling aar leiding
geven. Hoe dichter ie bjj het sta'ion kwam.
des te sterker sloeg haar het hart. Het weg
natuurlijk, zoo redeneerde zij, dat de beambte
aan het loket groote oogen vou op setten en
da stationschef haar verwonderd zou amiicn.
Ongeveer tien minuten voor het station
werden de boomen in het woud dunner en
de rest van den weg moest ze wel langs
de landstraat gaan. Na lag ook het wit
gepleisterde stationsgebouw voor haar en
vastberaden trad ze de wachtkamer tweed)
klasse binnen.
Zij kon het niet sloeber treff n Am
een rooda tafel zaten de stationschef, de bosoh-
wachter en de buffithouderde heerenwaren
druk met de politiek bazig. Zij stonetm op
eu groetten de jongs vrouw. De stationschef
nam een militaire bonding aan en gevoelde
z eb verplicht den cavalier te spelen-
„Wil mevrouw een uitstapja naar Bsrljjn
maken vroeg hg.
Zg antwoordde van ja en nam toen op
coupeett en tailleert hij er dapper op los
en zd zeker spoedig in staat zijn zich
zelf te helpen.
De correspondent der
N. R Crt. te ANDELST schrijft
Neeje-mar, nou mo'k oe toch is efkes
'n grap vertelle, dtor 'k mijn eiges van
de aêï balf slap om hè gelache. Ge wit
ommers, dk we hier ok zu'n miziekkoor
hebbe mit alleutaol esteremeute en 'n
trom en meer eu'fc spul, weet ik et,
hoe da gerai alleutaol hiet. De kèrls
blaoze verechtig al heel aorig, zoo as
'k heurik heb er weinig of gin verstand
»f, mar zoo as ze zegge, geet et al ver
duveld goed. Ik staoi w«l is te lustere
as ter rippetiesis is, ik kan 't bij mijn
vlak heure. Nou komote der gedurig
nije muzelante bij en die motte dan be
ginne te lesre marze zulle lang motte
leere, eer zs 't zóó kunne as die knecht
van ds bakker, die 't keujs in 't hok
kepot bloes. Jao, zoo waor ak oe vertel,
hij had de zoeg kats kepot gespuid, Lus-
tsr mar, dan zt'k 't oe is vertelle.
De zoeg hè negen jonge keitjes en was
krek aoa 't brood vrête, toe de blaozer
mit dh groote keupere ding van 't zol
der kwaom. Zonder arg nimt ie (de blao
zer, witte!) dien tuuthoorn vur de mond
en blaost er merakel hard in. Hoeg
zeet de zoeg op insen vloog as 'n gek
dur 't hok. Effekes laoter hurde ze de
zoeg 'n akelike Ihrm géve en toe ze bij
't hok kwaome Lg de zoeg kepot. Toe
wier de bakker vuil en zee da de knecht
't keuja kepot ha geblaoze en wou ie
da esterement in mekaore trappe. De knecht
wies ok nie hoe 't gekomme was, mar was
toch zoo verbouwereerd, dat ie mar gauw
den disnst op z«e eu vur de meziek be
dankte. 't Is nog zuud vau de jong, wie
wit wat da nog is vur 'n muzekatt was
geworre. Best meugdijk badde z'm laoter
in Frankrijk kunne gebruike
Een klompenmaker te
GILZE (Noord-Brabant) biedt zijne klom
penmakerij te koop aan. Als reden geeft
de man op: vrees voor achteruitgang van
zaken, indien de kindeten van 6 t .t 12
jaren gedwongen zullen woiden enkel „leer"
te dragen.
De man had hooren spreken van
leerplicht!
een met leder bekleede sofa plaats.
„Mevrouw heeft nog iwin'ig minuten den
tijd. Ik neem aan, dat mevrouw met den
nachttrein weer naar huis terug wil
Zij vroeg hom waarait hij dat opmaak'e.
„Ik vraag psrdou," antwoordde hij, „ik
d cht het omdat mevrouw geen bagage bg
zich heeft.*
„Gij bebt gelijk," antwoordde sjj. „Ik moat
naar familie en had inderdaad het voorne
men met den nachttrein terug te komen. On
der *eg bedacht ik mij evenwel, dat zulks
toch een ware jvagpartij was en daarom
gat ik mijn voornemen op. En wanneer gij,*
zoo vervolgde ze tot den bosehwachter,
„zoo vriesdelijk wildet zijn om mijn man van
mijn veranderd plan op de hoogte te
brengen, dan zoa ik u zeer dankbaar zijn.*
„Zeker, mevrouw, wker."
„Overigens," voegde zij er aan tos, „ver
leek ik deu heeren, sieh niet door mjjn bjj zijn
te laten storen."
De chef salueerde en begaf sich met groo-
ten diensigver naar het perron, terwijl de
bosehwaehter per sé het kaartje voor mevrouw
wilde koopen.
Vermoeid steunde Vera het hoofd met de
hand en staarde voor zich uittij gevoelde
zich ellendig en zenuwachtig.
Eensklaps hoorde ze een welbekende stem
en schrikte. Voor haar s'ond de dorps
schoolmeester en groette haar.
„U gaat mar Btrlgu, mevrouw," vroeg hg.
Zij knikte schuw, terwijl zij voelde boe
haar lichaam als door een koorts werd ge
schud.
Vol msdeljjden zag hij haar aan.
„Mag ik u mijn gezelschap op reis aan
bieden 0
Zg kon ge n antwoord gaven, want de
bosehwaehter braoht hel kaartje en de trein
floot.
Zwijgend gingan beiden naar het perron,
waar de trein juist binnenreed, en stapton ia.
Het was Vera, alsof achter haar r»g de
buffethouder en de boschwachter vertrou-
weljjke dingen fluisterden.
De trein zette zioh in beweging.
Esn lange,lange poos zaten Vera en de onder-
wijzer atom legeuover elkaar, maar plotseling
kon zij zich niet meer bebeerschen en een
hartstochtelijk snikken omwrong zich
aan haar keel.
Hij was dadelgk nasst haar en nam haar
hand in de zijne.