gonz nde stilte en de krnilge geuren van
het bniten. Schrijf in deze dagen een
enqoête uit en 't zou blijken, dat de aller-
meesten wel graag de stad uit zouden
willen. Maar er is altijd dat kleine prsc-
tische bezwaar wat we er zoudtn moeten
aanvangen 1 Als we 't huis uit-loopen,
zoosls Van Eeden wi', staan we op straat
en we hebben den wolkenhemel boven
ons, zonder beschutting.
Na eenmaal zijn wij kinderen van
etadsche ouders en onze belangen liggen
tuascheD de stadsvesten. O.ize vaders liepen
niet achter ploegen, odzb moeders molken
geen koeien en onze hoogste illasie kan
dus 'n land vol rijpe kooien of een boom
gaard vol sappige vrachten zijn.
Maar dit we, en vooral nu, het
donker-emstige van het stadsleven zien ea
het triestige van dat altijd moeten gaan
tusschen hooge huizen, dicht aaneengeslo
ten tot lange smalle straten, ruw bekeid,
voelen, voor de meerderheid onzer m>g
da', op dit oogenblik, dadelijk na de
vacautie, zeker niet ontkend worden.
Tot we, over een paar weken, er weer
heelemaal yiu" zijn en 't stadsleven weer
heel gewoon en heel goed vinden gaan en
niet beter weten of 166 behoort bet. En
ongemerkt verdwijnt dan weer dat
zich-lekker-raim gevoelen, dat frisch-
bedaarde vsu ods denken en beschouwen,
we gaan weer lijden aan hoofdpijn en
gejaagdheid en nervositeit en de kinderen
hebben niet me^r de frissche kleur uit de
vscantiedageu en zij eten niet meer zoo
graag, maar wij weten niet beter of 't be
hoort 7 66.
En als over een poosje de winter hóéracht,
en 't stormt, ruw in donkeren avond, dan
vinden we 't heerlijk in ons interieur, dan
zeggen we tegen elkaar, hoe akelig 't nu
wel wezen moet op het strandvlak waar
we ons lieten roosteren door da zon, of
in de bosschen waar 't zoo lekker koel
kon wezen, en dan zeggen we, dat het
buitenleven toch niet alles is. Zoo zijn
wij ondankbare wezens, en toch ook weer
heel practisch óók.
a
Rotterdam heeft in de laatste maaudeu
weer hee.1 wat bewegingen otn looas- en
toestandsverbetericgen gehad. De schip
pers, de stokers en machinisten, de arbei
ders in enkele kleine industrieën, hebben
het werk gestaakt en dat heeft heel wat
emotie gewekt, omdat zooveel groote bedrij
ven onder die stikingen kien. Ea nu
broeit er wser wat in stilte, zegt men.
Wij verontrusten er ons niet om, want
men zegt het altijd. Er zijn altijd
van die gewichtig-doande ingewijden, dia
precies weten te vertellen, w nneer en
door wie er nu weer gfstiakt zal worden,
even vertrouwbaar overigens als weerpro-
feten en waarschuw^rs tegen de plannen
van de wereld om te vergaan.
Iu alle stilte, onopgemerkt, is er een
sociale beweging geweest onder een zeer
invloedrijke categorie meDschen. Er is
nagenoeg géén notitie van genomen en
toch heeft die bewegiDg in ruimen kring
een ge ontsteltenis gewekt.
De watsr- en vuurbazen hrbb-n zich
n. 1. vereenigd en, zich sterk gevoelend
door hun éénheid, besloten een omwente
ling te brengen in de gewoonten van
vele jaren, een wijziging te maken in een
klassieken regel; dezedat men voor
anderhalven cent samen een kooltje vuur
en een keteltje water koopen kan en
dat een gang Wster, d. w. z. twee volle
emmers, twee en een balven cent kosten.
Hos zij, nsdr-t in zooveel generaties het
water- en vuurbaassch»p met deze gewoon
ten en in dezen regel het goed gehnd
heeft, plotseling tot het besluit zijn
gekomen, dat het niet langer ió6 ging,
weet ik niet, maar het besluit is geno-
men, ineens en door alle Rofterdsmsche
water- en vunrbazen tegelijk, die in bun
strik'-geheim-gehouden organisatie het had
den voo'bereid Zj htbb=n de lui voor
het fait accompli gesteld. De meid kwam
i 's morgens met een hilf kooltje vuur en
een halvee ketel water thuis: het water
was opgeslagen, eo het vuur was opgesla
gen, en 'ea gang water kostte voortaan
een cent meer.
Van dit gebeuren zou te dezer plaatse
i geen melding gemaakt worden, als de
water- en vuurbazenbeweging niet vér
strekkende gevolgen kon hebben.
Natuurlijk, de afnemers, de huismoeders
zullen genoegen met de verhooging moe
ten nemen, want z j kunnen toch nergens
anders eo goedkooper terecht 1 Er zal dus
geen opstand tegen het b sluit der w.-
en v.-bizsn ontstaan. Maar wat wel
gevaarlijk en dreigend is, dat is het feit,
dat een zoo gemoid-.üjk r s, als dat dar
w.- en v.-verkoopets, al aan sociale
lotsverbetering doen gaat
Daar was geen tevradener categorie men-
schen dan deze. Zij zitten d-rn heelen dag
rustig voor hun oven, waarbij 't vooral
*8 wiutsrs erg genoeglijk was, en daar
geven zij, als houders van de buurtsociëtei»,
rendez-vous aan alle huismoeders eu dienst
meisjes uit de omgeving. Zj bep a'en ds
gebeurtenissen van den dag en hun mse-
ning is de dominant». Hua gezag is groot.
Als zij een uitspraak doen, is dre voor
allen, dien haar hoorden, de waarheid.
Wnter- en vaucbazsn minnen het Oranje
huis zéér en haten de socialen. Hnn
min en hun haat enten zij op dienstmeis
jes— en anderer aanstaande huismoe
ders-geesten. Zij vinden het leven aang.-
naam en de toestanden naar behoorsn
't geen eiken dag een paar malen de
vaste klanten uit hunne monden vernemen
mochten. Dat gtf aan alle hnismord-rs, die
w.- eo v.—neringen frequenteerden, meê
e=n gemoedsleven van berusting en tevre-
deuheid e i Oranjeliefde.
Maar, au zijn de buurtorakelen zelf aan het
muiten geslagen tegen de bestaande wet
ten. Nu hebben zij zeivi n een bewijs van
ontevredenheid, over de galdoo sociale
regele i gegeven. Waar blijft nu hun
prestige P Zij zullen nu niet meer op zich
zeiven kunnen wijzen als op ixampels van
tevredenheid. Hnu gezag heeft uit, war.t
al* zij beweren zullen, dat het ondermaansch
leven nog zjo slecht niet is, zulieu de
klanten wijzen op hua eigen besluit tot
I-cents verhooging van een gang wüter 1
Zij zulieu niet meer vermogen de orde te
handhaven in huismoederlijke beschouwin
gen over sociale toestanden. En hun ongeluk
kig besluit tot verbooging van de prijzen
voor water en vuur, maakt opnieuw één
der banden van sociale tocht los, wat
nstuurlijk heel jammer is. 't Zit toch al
losjes
D.
zij rechtsomkeert en ging m naar huis.
„Ik breng jou eerst nog weg," zside
Pater, dis don arm door dien van zijn broer
schoof„de nacht is too heerlijk en morgen
is het Zondag, dus kan men uitslapen.
„Die Harziack heeft mij het hoofd in de
war gebracht,zeide Adoll„hij laat me geen
rust, zoodat ik de zaak eens kan overleggen
ik sal wel moeten toegrijpen, want 't lijkt
me seer voordeelig toe."
„Wat biedt hij ja dan aan, wanneer ja
zijn compagnon wordt P"
„De halve zuivere winst, ik moet al mijn
rommel in de zaak brengen en bovendien
vijf daitend raark baar geld.'
„Heb je dia dan P*
„Och," meende Adolf, „eon kleinigheid heb
ik bespaard, en ais dat niet toereikend is,
zal pleegvader het restje wel bijpassen."
„Hm!" bromde Pater, „veel is het niet,
wat bij van je verlangtte daur wil hij het
je niet aansmeren."
„Harziack P Neen, maar den ken je hem
heelemaal niet. Op dien man kan ja bergen
bouwen. En, weet je, hij heeft me coodig
ik sal do afdesling houten instrumenten
voor mijn rekening nemen. Do knechts van
hem, die daarin werken, hebben hem geen
smaak genoeg, ze w tsfl niet eens een mooie
oHrinet te maken ik denk, dat ik ham
een kapitaaltje waard ben."
Na een lange panae vroeg Peter diplo
matisch listig „Dan zult ge wel spoedig
je bruiloft vieren, als je z'n compagnon
wordt
„Waar denk je aan? Eerst moeten alle
zakelijke beslommeringen echter den rag
zijn, eerst moet ik vast en vrij staan, dan
eerst kan en mag ik ean vrouw in mijn
huis voeren van den herfst kan er van
een bruiloft niets komen."
„Sabine klaagde mij vanavond haar nood,
dat ge haar zoo lang liet waoh en."
„Wat hebben dia vrouwen fooh weinig ver
stand van zaken."
Weder een kleine pause.
Dan Peter„Wanneer meu een vrouw
oprecht liefheeft, dan moet men ook eens
toegeveD,"
„Dat raadt jij mij aan, jijP Jij, die den
Jiinnenlandsch Nieuws.
Vergadering van den
Raad der gemeente Winkel, gehou
den op Dtusdag 29 Augustus 1899,
's voorm. 10 uur.
Tegenwoordig alle leden.
Dd Voorzitter, de heer J. Koomen Ilz.,
opent de vergadering met 't gewone
welkom, waarna de notulen der vorige
vergadering worden gelezen en goedgekeurd.
Ter tafel wordt gebracht de ingekomen
begroeting van het Burgsrl. Armbestuur
dienst 1900.
Bij de behandeling hiervan blijkt deze
begrooting weinig fe verschillen met die
van voorgaande j--r.it); allean wordt voor
het jaar 1900 vaa de gemeente eene
subsidie V3n f 3400.gevraagd, terwijl
herdstan kop van de wsreld hebt?4
„Ik raad je niets a»n wanneer ik echter eer
lijk o-ijn meening moe! zeggen, dan schijnt
hst me (oo, dat ge Sibine niet liefbebt. Na.
no, zie me rai-.r niet zoo verwonderd aan?
Ik weet wal, d*t jij daarover ean andere
meeoing hebt, maar die meeoing is een
groote dwaling.
„Wij zjjn broers, dus we mogen elkaar
niets wijs maken. Sabine is een lief meisje,
zg is jou goed bevallen en dat goed-bevallea
hebt ge voor lisfde gehouden. Ge hebt aan
zoek om haar hand gedrau en het jonge,
onervaren ding heeft g-racend, jz te moaten
«eggen. Gedurende den tijd van de verloving
is er tossohan jullie beiden eeo groote ver
koelingen vervreemding ontstaan -
„Wie zegt je, dit wij ven elkaar ver
vreemd zijn P*
„Iedereen zegt het; ik zie het zelf, een
blinde moet bet wel sien. Gij gsefi het niet
gewonnen, omdat ge ais serlpk mm aan je
woord verbonden blijft, maar dat is dom
•en eerlijk man mag voor alle ding in ean
arm meisje niet ongelukkig maken."
Ado f was het te moede, alsof hg eeu
stortbad ovar den rug had gekregen. Hij zoo
Sabine niet beminnen 1 P Hij zou slechts nog
aan haar hangen, omdat hij te veel eergevoel
bssef, het eens gegeven woord te breken P
Maar dat was immers dwaasheid, groote
dwaasheid I Wilde Poter hem voor den gek
houden P
„Zsg mij om 's hemelswil, hoe komt gij
aan dergelijke gedaohton Heeft Sabioe sieh
over ma beklaagd P*
„Hat arms kind I Zij is niet van dat
vleeseh, dat sieh beklaagt. Zj) draagt
haar lot met een waarachiigen heldenmoed
ook niet één woord sal aanduiden, wat er
eigenlijk in haar hart omgaat. Maar ik wil
ma; je wedden zeg haar zelf, dat ge bear
beur vrijheid gaeft, dat se niet meer aan je
gebonden is, dat ze vrij en vrank mag kie
zen, en ik «eg je: zij zal ba&rvrjj beid terugne
men, dat is zeker, en mij de hand reiken, want,
ik boken bet je als je brcedarigke vriend,
die geeu geheimen voor je hsefl: zij geeft
mij de voorkeur. Lang genoeg heb ik me
tegen drn drsrg ven mgn bart verre'; het
1 het vorig j* ar een subsidie van f 3000,
voldoende werd geacht.
Deze aanvrage oin verho'giug is voor
namelijk toe te schrijven aan het voort
durend g'ooter wordende bedaeliugsgebhd.
Hoewel er van overtuigd zijnde, d..t
eene subsidie van f 3400 voor ern go - n
gang van z.krn en bij een zuinig baheer,
niet te veel is, waarvoor de rekening
v n '98, welke met een nadeelig saldo
sloot, als bewijs kan strtkkfcn, is men
toch niet voor het verbenen van die
subsidie te vinden en besluit inen na rijp
beraad, san het Armb s'nur vonr het j«ar
1900 een subsidie vm t 3200 toe te
kennen, en dan nog het eveutuëal te
kort komende ts dekken.
Te meer wordt tol d zen maatregel over-
gega-.n, omdat Burg. en e^s- het
opmaken der gemeent'-bsgrooting de sa
sul ie op f3200 hadden geraamd (de Ar-
menbe-rronttur; was toen nog niet ingekomen)
en wijziging wat bvtrett de ontvangsten
of besparing in de uitgaven niet kaD wor
den toegepast, diar alle bedragen der posten
door B. en W. bij de opmaking nauw
keurig zijn overwogen en vastgestel' en
voor vermindering niet vatbaar zijn.
Het totaal dei g'raamde ontvangsten
der Armen-begr., zijnde f 4768.50, wordt
daarom verminderd met f
teruggebracht op t 4668.50, terwijl dit
eveneens geschiedt ua t de aUg^ön» door
den post voor on voorzier e uitgave met d t
bedrag te besnoeien. Hierna hecht de
Riad zijne goedkeuring aan deze begrooting.
Vervolgens wordt den Riad de door
Burg. en Wnth. gemaakte gemeente—be-
grooti !g voor den dienst van 1900 a n-
geboden.
Namens de comtn. van onderzoek deelt
de beer Over thans mede, dat de comm.
de gemeente—rekening en de daarbij be-
hoerende bescheiden in haar geheel heeft
nagezien en volkomen in orde heeft" bevon
den, waarom hij tot vaststelling daarvan
adviseert.
Wordt besloten, de gemeente-rekening
over '98 aldus voorloopig vast te stellen,
sluitende met een batig saldo van f 509.455.
Hierna wordt wederom ter tafel ge
bracht uet adres van de Wesltriesche
Kanaalvereeniging, 't welk reeds in de
vorige vergadering ter behandeling is voor
gedragen, maar waarop toen niet is beschikt,
wijl door den heer Braebaart werd voor
gesteld dit adres tot de volgende vergad.
aan te houden cd waaromtrent de stemmen
staakten.
Ten eind» ook den heer Sloos, die bij
de vorige vergadering mankeerde, van den
inhoud van hst verzoekschrift keunis te
doen nemen, wordt daarvan, b;nevens van
de daarbij gevoegde lijst van bespasingen,
nogmads voorlezing gedaan.
De heer Breebaart licht nog toe, wasrom
hij in de vorige vergadering voor aanhou
ding is geweest, en thans i bg is.
De heer Breebaart acht het wenschelijk,
dat de gemeenten Schagen en Barsinger-
horn in deze voorgaan; wanneer n. 1.
die gemeenten met een flinke som
voir den dag komen, dan ook zou
de hr. Br. niet ongenegen zijn, de zoak
met een bedrag te steunen, daar hij een
kanaal voor de streek van belang acht
de vraag is echter, of het zooveel waard
is als gevraagd wordtindien de gemeenten
Schagen en Btrsingerhorn geen krachtigen
financiëalen steno verleenen, dan ook zou
de hr. Br. niet voor toekenning eener
subsidie zijn.
De heer limmerman is het met de
zienswijze van den hr. Breebaart eens; hij
beschouwt die gemeenten als de grootst
belanghebbenden en is er voor, af Ie
wachten tot door die gemeenten een besluit
is genomen.
De heer Over is voor afhandelen; hij
sehöoa me onedel, verraderlijk, sebarkioh-
tig, om mijn eigen broir in den weg te tre
den, maar wat kon ik er aan doen P De
ware liefde is als eea heimelijk invretende
brand, ze la»t zich niet vers ikken steeds
verder sloegen mij de vlammen boven het
boofd en heden, op dit nur, moet ik mijn
hart ontlasten want, hoewel ik mat Sabine
nog nooit een woord daarover heb
gesproken, uit duizend teekeuen, die
niet bedriegen, weet ik, dit sij mij liefheeft
en dat ik haar ook bimin. Aiclf, wees
edelmoedig, wees rïcld irlijk 1 Hand-d niet
onedel met ons! Wij zullen je ons levenlang
dankbaar zijn, wanneir ga vrijwillig terug
treedt Sibine zal eeu vriendin voor ja
bljjveo, zooals ge nimmer een ïweede zult
vinden. B n je boos P Yorw(); ga 't mij, dat
ik vau mijn hart geen moordkuil miiak
Hij stak Adolf als smeekond de band toe
en de ander, wiens hart bij dan vleietidea
klank van da stem zijns bro dars weer sneller
begon te kloppen, legde venojnecd zijn
trillende rechterhand daarin. Maar nog vond iiij
geen woorden nog wis hij ts viel in da
war, want als eon blikssmflits uit telde-en
hemel had hem deze slag getrodhn; geen
drnppel bloed was er mser in sijne wangen,-
mat starre, verglaasde oogan zag hij naar
het vergalde uithangbord met zgu firan,
waarvoor beiden stónden-
Peter streelde de hand van zijn, zoo «Is
hij bemerkte, reeds half overwoouen broedar
en ving mst gehaiobeldo ontroering opriieaw
aan .Adolf, laat dit nur goan vcrkoelaodsa
invloed hebben op onze vrieadsohsp. Vraag
haar aelf, als grj mij niet vertrouwt. Gesf baar
nit eigen vrijen wil beer woord tarng en
het gevolg ervan zsl ja bewijzen, wis y6n 0ns
bsiden zieh 'neaft vergist. Mtar doa haar
gaan verwijten. Zij is onsobnldig aan de
heele geschiedenis j het noodlot alle >n is het
dat hier sijn msobtigo stem verhaft, eo wis'
kan het noodlot wesrstaaaP'
Adolf streed een zwarsn s rijd om de ont
roering, waaraan hij ten prooi was, «ajstor
te worden- Tenslotte stiet hij ruw eo heesob
nit -• „Ik zal m?t haar spreken. Gs zult
morgen van me hooren."
„Maar nie» in too'o," smeekte Peter,
meent,dat het beoogde doel: verwezenlijking
der kanalisatie, niet zal worden bereikt.
Ook de heer Sloos is voor afdoening der
«..k, daar men z. i. door 't nog langer
„an te houden, in de toekomst ds ver
plichting cp zich laadt, iets t; moeten
geven, waar hij bepaald legen is, omdat
hij het kaocftl van weinig of geen belang
v„or de gemeente acht.
Do heer Slooves ziet er ook niet ver 1
voordeel in, te meer niet, daar het sluisje
niet wo'dt vergroot.
Voorzitter zeg», niet in te zie-, dal uien
zich verplicht, de zaak te moeten steunen,
:,ls door den nad eene tfw, chtende houding
wordt aangfnomen.
Ds heer Breebaart is 't met Vo< rz. in
dit opzicht eens. Nog z-gt de heer-Bree
baartals wij dadi lijk b.sluittn otn mets
te geven en ook andere g> meenten dit
voorbeeld volgen, dan geeft men veel blijk,
dat er uit deze streek weinig heil is te
verwachten, wat een nadeeligen invloed
zou kuuncn teweeg brengen bij ds Rsgee-
ring of H. H. Gel. Staten.
Hierna brengt Voorz. in stemming, of
het verzoek zal worden aangehouden, ot
niet, waarbij blijkt, dat, de heeren Sloot,
Slooves, Nobel en Over voor afhandelen
en de heeren TimmermanBreebaart en de
Voorz, voor aanhouden zij".
Thans zal 't verzoek, als hebbende nu
de verste strekking, iu stemming worden
gebracht.
i De beer Breebaart zegt, dst er voor
hen, die voor aanhouden hebben gestemd,
een moeilijke kwestie is opgerezan, b.v.
deze": stemt men tóér het verzoek, dan
heef; 't allen sehijD, of men de geheele som
(f 3000.—) wil geven, Waartoe hij nog
niet bereid is, terwijl, nis men t- gensteint,
't lijkt, alsof men niets zou willen gever,
wat bij 8pr. ook niet 't gev, 1 isalleen
wil hij liever geen cijfer noemen.
Na hierover nog even te hebben g?dis-
cussiësrd, verlaat ten slotte de heei Bree-
basrt de vergadering, waarna over het adres
wordt gestemd en waarop met alle (6)
stemmcu afwijzend wordt beschikt.
Inmiddels komt de heer Breebaart weder
binnen en wordt met den uitslag van de
gehouden stemming in kennis ge9'eld.
Vootz'Uer geeft te keuren, dat thans
de gelegenheid daar is om voor te stellen
de zssk inet een kleiner bedrag te steu
nen, meer in overeenstemming met 't be
lang der gemeen'e, en noemt hoogsteus
f 1000, Aangezien echter niemand een
voorstd in dien gerst te berde brengt,
zegt voorzitter, zdf het voorstel te doen,
ni. om de Westfriesche Kanaal-Vereen, een
subsidie toe te kennen groot f 1000, daar
't hem toeschijnt dat zulk 'n bedrag de
kracht der gemeente niet te boven gaat
en het voordetl van 't zeer zeker ge-
wenschte kanaal al miniem moet zijn als 't
het bedrag van uitgaaf niet tsn goede komt.
De heer Sloos vraagt, ot dit voorstel in
deze vergadering wei voor behandeling
vatbaar is.
Nadat de Voorz. en d8 Sscr, van gevoelen
zijn, dat er nieta tegen is, wordt tot stem
men van 't voorst ovtrgegp.an,en wordt
het mst 6 stemmen tegen 1 verworpen.
De rondvraag niets opleverende, sluit de
voorzitter de vergadering.
Bij den Raad van Alkmaar
is ingekomen een adres van ingezetenen
dezer gemeente, wsarin zij ve zreken te
willen besluiten tot het oprichten van ren
gymnasium aldaar.
T e LOON OP ZAND heefteen
droevig ongeluk plaats gehad. Bij het
Kr-ningsehieten heeft de jongste zoon van
den heer B., aldaar, terwijl zijn geweer bij
ongtluk atging, een a- der jongmeusch van
22 jaren doodgeschoten. De kogel trof hem
j'uist iu het voorhoofd.
.jfege! dia aaak op je gewone vriendeiyke en
goedhartige manier."
„Kan ik dun and.rs? Ik heb h?ar mser
lief dan mijn leven
Pe'er wilde iets antwoorden, m .ar Adolf
lehudda het hoofd, wierp gjja broeder een
diep stnarteljjaen blik toe en verdween ach
ter de knisdenr.
Pater sloeg alleen den weg naar bnis
in. Een lijn laohje speelde om zijn mond
hoeken, want hij hield de smart van üjo
broeder voor diezelfde zelfmisleiding als
hem ook de liefde toescheen, Wat
was liefde anders dan een roes Esn ieder
?ocht in rijn liefdesjnoht dat wild, dat zijn
begeerten het heftigst opwekte op de jacht
evenals in den oorlog, gold iedero list - en
wannaer bij nu een krijgslist togen zijn broe
der sanw ndde, na, dan gebruikte hij nog
geen verraad- Zijn broer waz een go-)de ke-
fvl jq fcijn oog eo menigmaal had hj) hem een
vreodelijkhoid te duokeo gehad, en met opset
zou bij hem nooit gekrenkt hebben. De pgl,
iea hy ufgescboten had, was wel een
wcimg vergiftigd, dat mosst hü tosgoven
waar het gilt ÏOq slechts een kloine onaan
genaamheid tengevolge hebben, voort
durend nad«el zou het zijn broer zeker niet
b engm. Zoo stelde hij zich gerust en toen hö
tgn woning bad bereikt, legde hij zich fflot
het avogeuatne bewustzijn, dst hij do eer-
Men hwaarsto schrede tot de overwinning
aohtor zich had, ter rusle.
HOOFDSTUK VII.
«Baste mijnheer Jast, ooh, wilt a oven zos
goed ztjn en bjj mam« komen
Met de se vraag trad Ellen vou Drank
"f°i 60moo,>*»nait den tuin over den dreml
pol van haars vaders kamer
J" .d;,e k*m8r mijnhoar von Brank,
met zyu arm )n een «wart-zijden doek aan
de tafel, waarop allerlei couranten en b»o-
f1™1» Guzas? tot sjjn nisawen secretaris,
ffiQoheer Jast, op, die aan de-elfde tafel
tt f P!!P den «Üb8«r «topte.
Uit den begeleider van den vrijheer, waz
atens oppjzsar on fao'otum gegroiid. To n
op dien morgen van het dusl
den vrijheer had lhuiBgebr»cht, wes bjj hnn
V e h o o g il e m e 1 k p r ij z e n.
In ondersch iden plaatsen van Priefland
hebben de melkboeren, wegens de bui
tengewone droogte en omdat om die reden
een deel van hun koeien op stal moet
staan, den prijs van de melk met 1 cent
per liter verhoogd.
Een zonderlinge adver-
tentie.
Onder de familie-aankondigingen in het
U. 1). vonden we volgende advertentie
Met oprechte droefheid deel ik den dood
mede mijner lieve Pajiegaai.
Zij sti rf n» eene langdurige ziekte in
den leeftijd van p. m. 45 jaren.
Bijna 40 jaar was zij bijz. aan mij
gphecht ik zal mijne lieve, trouwe Lorre
erg missen.
(O iderteekening),
Utrecht, 29 Aug. 1899.
Benige kennisgeving aan Ba®, en Vrienden.
Inde Zuidelijke Gronin-
ger Veenkoloniën wordt door deü lage®
waterstand de scheepvaart zeer bemoeilijkt.
Di-zer dagen had een gewone open praam
met turf geladen zes uren noodig om een
afstand van tien miiuten langs hit Mu3-
selkauaal at ts leggen. Oi&fzienbiar is de
steeds aangroeiende iij schepenwelke on
afgebroken stil ligt.
Ook in de weiden ziet het er allertreu
rigst uit: wegens tctaal gemis aan gras
en water, heeft menig boer reeds zijn vee
gestald.
Een vreeselijk ongeluk
heeft er pliats gehad met eeu meisje in
een smederij op den ringdijk te AMS'L'ER-
DAM.
De smid Kwaadvast had voor aijn kin
deren een »8peelgoed"-foinnis gemaakt,
wat echter ook gestookt kan worden. Daar
het nirt goed opvlammen wou, nam het
17-jarige nichtje Mietjs Coomen, die bij
haar oom iu dienst was, een petroleum-
kan, waarin pas 5 kan olie was gedaan
en goot daaruit wat in het fornuisje.
Plotseling sloeg de vlam in de oliekan en
de brandende petroleum verspreidde zich
Mietje Coomen stond geheel in ne vlam,
en werd door haar oom in de Ringdy k-sloot
geworpen, waaruit zo even later vreeselijk
gewond werd opgehaald. Woensdagavond is
zij aan hare wonden overleden.
Bovendien had de huisvrouw haar 3rtn
tamelijk erg gebrand, en twee zoons hun
ne handeo, waarvan de eene ernstig, ter
wijl de kleinste der 4 kinderen minder erg
verwond is, maar van den schrik sprakeloos
is geworden. Tot dusveire is het niet
gelukt haar weer aan 't spreken te krijgen.
Van alleszins achten s-
waardige zijde schrijft men aan de
„Standaaid" uit WASSENAAR het vol
gende
fNaar aanleiding van uw beiicht over
de militaire oefeningen gevoel ik mij ge
drongen, U het een en ander te melden.
*Men is in deze omgeving verontwaar
digd over de wijze, waarop onze jongens
worden afgebeuld en mishandeld. Vrijdag
morgen 7 nur trokken zij bij Scheveningen
de duinen in, om te vechten tegen de
troepen nit Ldden, die bij Katwijk in de
duinen waren.
Zwaar beladen, zelfs met den dikken
mantel opgerold op den rantel, meesten
zij in die tropische hitte duin op en duin
ne r. Was het bniten de duinen warm, in
de duinen is het bij zonneschijn minstens
10° Bahr. hooger. Geen drinken is er te
verkrijgen. Zoo moestee zij vechtende been
en weder trekken tot circi 2 uren, toen
zij te Wassenaar aankwamen en e»n half
uur rust hielden, om verder naar Den
Hsag te marcheeren. Algemeen spreekt
men .vtn ééa doode en van 183 aebter-
sa' komst eeo ieder al heal spoedig het
hoofd kwijt, zoodat bij self verplicht wa»
g)wee«t, do handen nit de mouwen te ste
ken, om het don gewonde soo spoedig mo
gelijk aangenaam en gemakkelijk te maken.
Mevrouw C.ara, die het baar vertelde sprook
je van een ,,ongelnk'' niet wilde gelcoven,
smeekte mjjnbeer Ju>t toch voorloopig op
Giesdorf te blijven en met haar de verple
ging van den gewonde te deelen.
Frederik Jast hed na een kleine poos
nadenkens toeges eind, de verwonding was
ernstiger dan eerst gedacht was, en daar hij
te Berlijn niets te verzuimen had, wilde hij
ter geruststelling van mevronw von Branie
gaarne nog wat blijven. Zoo had bij dan
don eers'en nacht op den divan io de kamer
van den gewonde doorgebracht om dadelijk
bij de hand te lijn wanneer deze iets mocht
wenschen. Toen eohter da genezing zoo
voorspoedig ging, dat de vrijheer een
paar dagen later reeds weer uit wandelen kon
gaan, bad Just aan logeerkamer batrokken,
waar bij zijn nachtverblijf hield, om deze
overdag te verlaten en den patiënt gozel-
aohap te honden. Hij was voor den vrijheer al
heel spoedig onmiibaar geworden en men zag
decen ook niet, of als zjjn schaduw werd hg
door Just gevolgd.
„Ge moogt niet boos worden hoor," voegde
Ellen aan haar vraag toe, terwijl zij haastig op
baar vader toeliep, om hem een kns op bet
voorhoofd te drukken, „wanneer dat, wat
mama van u vorlangt, eigenlijk geen man
nenwerk genoemd ken worden Eu tij lachte
schelmsoh en toonde daarbij een paar rijen
helderwitte tanden.
Just reikte de gsatopte pjjp aan den
vrijboer over en vroeg de dochter des huizes:
„Wat ts hotP Ifc 8ta meïronW
steeds ten dienste, met het grootste ple-
«Hei kamermeisje heeft bij het sohoon-
s en van do tuinkamer een draperie van
e si-aog geholpen on mama meent, dat
gg a oen in s aat sjjt, dat ding weor smaakvol
op te hangen."
'ru"' rt'k nn a'>" r'8P de «fjjheer
j mÜn dames ronds te veel
verwend, ten slotte zullen ce je nog de
