Boerenbloed.
12 November 189??'
43ste Jaargang No. 3467.
Brieren uil I Maasstad.
Binnenlandse!) Nieuws.
„Waard en Groet"
COURANT.
CXCV.
Rotterdam, 7 November 1899.
In moeilijke tijden leven we. Groote
dingen zijn gebeurende. De besten onzer
spieken met luide stemmen tegen daden
van onrecht en willekeur, de rijkst-n on
zer geven gul uit, ruime beurzen. Dit is
alles zne-r treffend, het siieelt ona gejoel,
het verheft onze waardigheid in eigen oog:
wij zijn toch nog zoo kwaad niet, wij
menseden, wij hebbuu nog verontwaardi
ging en medelijden en gulheid en andere
mooie, te weinig beoefende deugden.
In erust, deze tijcien zijn vol groote
leering. Het onrecht verliest altijd, dat
nebbm we in Sennes gezien, en we zullen
11 gaan zien in Zuid—Afrika. De menschen
zijn vol van de dingen van den oorlog,
zij hebben de Dreyfus-zaak vergeten ter
wille van de zaak der Boeren, hun sym
pathie is van Dreylus overgegaan op Kru-
ger, van Picquart op Sïeijn, van Zola op
Leyds, en bun antipathie van Esterbazy op
Chamberlain, van Mercier op Milner, van
Du Paty op Rhodes. Ze zijn overgeleefd
van Rennes op Transvaal en veel inten
ser, veel meer geëmotioneerd. Een bericht,
dat Dreyfus goddank weer gezond is ea
stevig eet, laat nu koud, waar voor enkele
weken^ nog oogen nat werdeu om de me-
dedeeliog, dat de martelaar geen vast
voedsel verdragen kon.
We leven met onze gedachten in Lady-
smith en Pietermaritzburg sn heimelijk
wenschen we den Engelscben alles slechts.
Dat er veel stille Vcrlingens zijn om
ginds mee te vechteu kvpitein Bos en
zijn dapper korps vrijwillige scherpschut
ters niet te 11a gesproken ik geloof het
niet. Of stil misschien wel, maar dan ook
muisstil. Met aandoening releveeren de
kranten een enkel feit van een dapperen
jongen, die komt iaformeeren hoe hij het
best met zijn geweer naar Natal komen
kan, maar heel veel van zulke belichten
hebben zij niet. De geestdrift is ver
standig.
Zelfs onze sjoaweis, een tamelijk spon
taan volkje, dat geweldig voor de Boeren
is, laat de Engelsche matrozen ganschelijk
ongemoeid. Wij hebben hier nog niet het
dwaas geval gehad, dat, uit zuivere Boeren-
liefde, sjouwers een piar Ecgelscha matro
zen te lijf gingen, zooals dat te Antwerpen
gebeutd is. En ik geloof ook nitt, dat hier
veel bewondering is voor den met eerbied
in de kranten geprezen zee—officier, die 't
in den treio aan den stok kreeg met twee
EugelscheD, van wie één een werkelijke of
een voorgewende zoon van Joe Chamberlain
was en die, toen 't er op aan kwam, zijQ
hand aan de noodrem sloeg.
Maar er wordt veel geld gegeven. De
Zuid-Afrikaansche Vereeriiging en Het
Roode Krnis vragen ïuet goed resultaat.
Deze gekeele week gaan onderofficieren
en mariniers en schutterij met collecte
schalen rond de minis'er, die bezwair
FEUILLETON.
31.
Het was in bet morgenuur van zijn verjaar
dag, dat de goudsmid Wilhelm Lampert,
omgeven door vijn trouwe vronw, sgn beide
pleegzoons, FrederikJust en de dienstboden
des huizes, den laatstee adem uitblies.
,Hjj heeft uitgeleden!" veideTell op ern-
stigen, pieohtigen toon.
Mevrouw Julia brak in een wild weenen uit,
het was een uiting van woeste smart waar
aan zij zich overgaf.
Teil vouwde de handon en begon te bla
den. Dat miste sgn uitwerking niet. H
werd stiller en bad snikkend mee.
Alle anderen hadden de hooiden gebogen
en de handen gevouwen.
Dan nam Teil den arm van zjjn pleegmoe
der en leidde haar met zochten dwang naar
de andere kamer. Hg wilde haar daar
troosten, maar mg begon weer te
achreien en zij gedroeg zich r.00 wanhopig,
dat bij dadelijk alle moeite, om haar tot be
daren' te brengen, maar achterwege liet en
zich vergenoegde met te zeggen„God sta
u bg, arma moeder 1 Alles zal ik wel op
mg namen, gij behoeft u om nieta te
kommeren."
Toon sprong ze plotseling op en riep e-
vendig«Neen, neen, ik zal alles ze" be-
reddoren!"
„Gg kunt u toch niet bemoeien met net
aangeven van bet overigden P"
«No, dat moogt gij den mijnentwege
doen, maar naar hel kerkhof rgd ik *9
hebben daar reeds een graf on ook den
grafsteen zul ik uitzoeken. Ook naar onzen
dominé aai ik rijden, wg moeten een aan
spraak in hnis hebben en een tweede op het
graf dan moet er gduid worden hg
boorde zoo gaarne de avondklokken."
Zg scheen na bedaard en kalm.
had tegen de medewerking van het korps
Grenadiers en Jagers bi; het Roode Kruis-
concert in Den Haag, zag hierin blijkbaar
geeu kwasd nu is 't watr, deze mili
tairen hadden allen den insignebaud van
hei Roode Kruis om den arm en waren
3ldus gepromoveerd tit even nuttige als
neutrale onschadelijken.
Sommige sehalen zagen er na een omme
gang van enkele ureu heel rijk uit, zonder
verrassing zullen wij de klinkende cijfers
hooreu v 11 de bij deze collecte gezamelde
bedragen. De onderofficieren van de schut
terij hsbbt.n zich heel verdienstelijk ge
waakt, een gloeiende kool op het hoofd
vau den minister, die de schutterij wil af
schaffen.
Voor onzv straten w»ren al deze mili
tairen, gewapend m«t de zilverblinkende,
rinkelende collecteschaal, een wel aardige,
in de stemming van het oogenblik behoo-
rende stoffige. Wij moesten eigenlijk nu
in Rotterdam nog méér soldaten zien, 't
zou ons sterker inach'sbewustzija geven
De militaire Zondagmorgeowacdelingen van
het reeds vermelde korps scherpschutters
hebben, ter wille van <ffiu Boerenstiijd,
zeer groots belangstelling. Men zou dit
korps, geloof ik, wel graag naar Mafckiog
zien trekken, bet muziekkorps voorop.
Iets minder belaogstelliug dan de Traus-
vaslsche kwestie, maar toch óók belang
stelling viadt hier het feit dat de kolen
zoo duur zijn en bijua niet te krijgen
boveudieu. Het is wel heelemaal geen koleu-
weer, lauw regenachtig als in bet vroege
voorjaar zijn de dagen, maar 't kan ver
anderen. En als 't koud wordt, zal het
voor de arme luiden niet om te stoken zijn.
Oaze wethouder vau onderwijs, die tege
lijk met de scholen de gasfabrieken bestiert
de combinatie is niet zoo mal sis men
zich herinneren wil, dat onza wethouder
van burgerlijken stand naast de huwelijken
de straatreiniging regeert heeft bij de
laatste begrootiug verklaard, waar dia hooge
kolenprijzen vandaan kwamen. Begrepen
hebben wij het feit weliswaar ni.t, maar
het deed ons toch geno 'gen, dat de geachte
wethouder de schuld niet aac den oorlog
gegeven heeft. De Engelschen hebben niet
alles gedaan, aan de hooge koffieprijzen
kunnen zij heel goed onschuldig zija. De
volksveroutwaasdigiog wijst niettemin bij
voorkeur de Engelschen als da schuldigen
aau. Die hebben de kolen voor hun trans
porten uoodig, zegt men. Ea volgens een
andere, minder aigemeene lezing, houden
de Engelschen de kolen op, om zoo 't
vijandig Europa een kouden winter te
bezorgen en den warman geestdrift voor de
Boereu bij d' uitgedoofde haarde, wat te
verkoelen. Als dit zoo waar', zou 't vrese
lijk zijmaar 't is natuurlijk niet zoo.
Oék de schuld van de Engelschen moet
het wezen, dat „bet geld zoo duur is."
Dit vermeld ik alleen, ik kan dit «iet
beoordeelen, ik begrijp zelfs uid hoe geld
duiir kan wezen een gulden blijft, ook
met Engelsche iuvloedeD, een galden Waard.
Em derde leit vau den dag loopt over
de tramwagens. De magere prarden van
de tramwegmaatschappij hebben al zoovele
jaren de openbare verontwaardiging gewekt.
Wie een dierenlievend hart had, liep liever
De vele beslommeringen aan de begrafe
nisplechtigheid verbonden, hadden haar
oit de verdoovictg gerukt en aan de wereld
mat zgn nietige bemoeiingen weergogaven.
Toen de dokter er was geweest ea den
dood bad geconstateerd, slapie mevrouw
Lampert, nadat zij zich haastig in het zwart
bad gekleed, in een rgtuig, om de verschil
lende boodschappen te doen. Adoif Dech-
ner was naar sgn fabriek teruggekeerd, Teli
begaf zich, door Juet vergezeld, naar het
stadhuis, om daar den dood van zijn pleeg
vader aan te geven.
„Een merkwaardigo vrouw, uw pleeg
moeder," zeide Jast onderweg en zag d»ar-
bg William van terzgde aan.
„Noem haar Diet mijn pleegmoeder, noem
haar mijn moederof neeu, laat bet zooals
het is, want moeder, dat is een heilige naam,
dien men slechts aan één enkel wezen op
deze aarde geven kan ach ik hib dat woord
nooit met mgn weten mogen uitspreken."
Jast knikte deelnemend, greep de hand
van Teli en drukte die medelgiend.
„Wg zgn aan het doal," zeide Teil, toen
het rijtuig stilhield. „God ag dank. Vau
hier rgd ik d delgk naar huis en ga
naar bed. Dia inspannende dag na gis er
en die aan het ziekbed met wsken door-
gebrachten nacht, ik bsn er dood-moe van,
ouwe vriend. Ik verwonder rao er over, dat
gij nog steeds zoo frisch ea opgewekt sgt."
„Ik kom van het land," zeide Just, die
«ohter Toli uitstapte„boerenbloed stroomt
krachtig, en voor u, mgn hooggeëerdeu vriend,
zon ik met genoegen mgo laatste krachten
geven-*
„Boerenbloed," herbaalde Teil daarop
hg was blgven staan en zag den ander met
warmen blik aan - „dan zgt ge van voor
name afkomst en mg dobbel dierbaar. Ook
ik ben van boerenafkomst en daar trotsch op;
mgn vader was, zoover ik weet, de toon
mi? dikwijls genoeg gezegd eu ziob er op
beroemd Maar kom nu Teli, doe uw «aken
af want ge «iet er dood-moe uit.
"'i." d» J «JiuJÏÏ
mevrouw Julia «eet tevreden. Haar Wilbe
dm in een tramwagen te gaan zitten en
oen arm paard te martelen. De klacht in
den gemeenteraad, 't verzoek van één der
oudste raadsleden om interventie vau den
burgemeester heeft er een qaaestiou bru
iante van gemaakt arme vergelijking voor
paarden zonder vuur maar dat zal ook
wel niet veel resultaat geven. De medische
adviseur van de maatschappij heelt betoogd,
dat de magerte der paarden een bewijs is
voor huu kracht en hun ti-.ie gezondheid,
maar ik vond nog vanmorgen, naast den
koetsier staande, een Lampaard, dat mij en
nog vier andere passagiers te trekken had,
zoo armelijk-zwak, zoo ongelukkig krachte-
Soos, dat ik maar afgestapt ben, om
het gemartel niet langer te zien. Htt
dier, dat volgons den veearts een
ideaal trampaard moet wezen, zou misschie!
goed geweesl zijn om leage melkschuiten
te sleepen, zeker niet om een vollen tram
wagen ia een drafje te trekken, telkens
onderbroken door mee-moetende of uit-
willende reizigers. De Amsterciamsche tram-
piarden mogen, volgens den adviseur, min
der degelijk gevoed worden, ik zie dat.
toch maar liever een Amste.'damsch dai
een Rotterdamsch trampaard en ik sta ook
Haver en geruster op een Amsterdamscher,
dan op een Rolterdamschen tramwagen. We
zijn hier helaas nog een heel eind vau eer
gemeente-exploitatie af, de eenig-volkomer
remedie. Zelfs met dierenlievende haitei
plegen aandeelhouders van 20 pet. wel wat
door de vingers te willen zien, terwijl de
gemeente juist om hare groote winsten
minder viiendelijk beoordeeld wordt. Dit
blijkt o. a. uit de kritieken, waaraan onze
gasfabrieken met haar zes t innen gonds
winst plegen bloot te staan. Mon benijdt
ze, eigenaardig genoeg, deza groote
winst, da gemeentekas kan 't wel me'
eenige tonnea minder doen, redeneert men,
en de gaspriis kan worden verlaagd.
Nog pis zija de winkeliers gekome
met een verzoek om verlaging voor het
gas, dat zij in hun magazijnen gsbruike
en in dat verzoek zijn de 6 ton winst het
sterkste argument.
Als de geomeate de tram ging exploi
teeren zouden de winsten misschien minde-
zijn dan 20 pet., maar de paardjes warer
bolrond-gevoed, vroolijk huu werk doend,
trotsch op hun hooge meesteres en 't zou
een genot wezen te trammen.
Ten slotte nog een nieuwtje. Ik hoor
dat de heer Sprinkhuysen bszig is een
stuk te schrijven, dat den titel dragen Bal
tfPaul Kruger of de strijd om recbl." Na
tuurlijk zal 't yKaat Mossel eu 't „Oranje-
klaaten"-gezelachap het opvoeren.Een aantal,
reeds gememoriseerde rollen uit het ver
boden Drevfus-drama, komen ongeveer
onveranderd in het Paul Kruger-drama
voor, dat is gemakkelijker voor de act iurs.
Men is nu zeer benieuwd, of burgemeester
ook Paul Kruger verbannen zal. 't Zal we!
moeten. Waar hij de E'anschen ontzag
kan burgemeester de Eugelschen niet on
aangenaam wezen,
O.
was, zooais zg het ieder, die het maar hoo-
ren wilde, zeide, als een vorst begraven.
Kosten noch moeiten waren gespaard ge
worden en mevrouw Ltwpert, die aeer aan
ceremoniën hing, had van dezen dag een
halven feestdag gemaakt. Zoo oprecht en
waarachtig als ze haar goeden Wilhelm be
treurde, zoo gelukkig en irotsch goroelda zg
zich aan den anderen kant, dat do heenge
gane openlijk zoo algemeen geëard geworden
was. Zg wist precies het aantal kransen en
kaartjes en de namen van alle belangstel
lenden, se kon ze op 't rijt ja efen telkens
weer vond ze iets, dat, al was het geen
bron van galak, dan tooh een bron van
troost voor haar was; en dat de familie von
Brank alt Giesdorf in den vorm van een
aiiveren palm baar achting bad betuigd voor
haar Wilhelm, dat vertelde ie zoovele maffin
als er maar eenigszins gelegenheid voor was.
Ja, ze had alle oouranieeregels, waarin bet
overlgden van haar Wilhelm vermald stood,
uitgeknipt en verzameld. Zg bewaarde alles als
esn kostbaren schat en besohoawde het als een
soort diploma van adeldom, dat baar, als
do wedawe vau dien zoo geeerdeu doodo,
bet reebt g«', bet hoofd hoog ie dragen.—
Vier «vekeu later verliet Teli deu staats
dienst. Hg trok zich op Doben terug om het
beheer van het kleine landgoed op zich te
nemen, en Frederik Jast mooot hem verge-
zelleo.
Do wedawe Lzmpert wilde eerst in den
aanstaanden somsr koman vooreerst kon se
nog niet van Berlga scheiden, want ze moest
eiken dag naar hei kerkhof om zich te over-
toigen, dat alles op hot graf van haar mae
zaliger in orde was.
Toen Teil met Jast op Doben was aange
komen, baalde bg zgn zakdoek uit den zak en
klopte het s of ait do hoofdstad van zgn
sohoeDenden greep hg Jost's hand
en zeide erostig „Vergeten wg, wat aohter
oos ligtDe brag, die mij met die wereld daar
verbood, is van dit oogeabHk at afgebroken.
Help mg, dat te worden, wat ik vau mgn
geboorte af was, en wat ik steeds had
moeten blgveneen Daitsohe boer, die
sleahts voor God en den koning den nek
baigt."
Woensdagnamiddag verga-
derde ten huize van den heer P. Haringhuizen
te NIEUWE NIEDORP de a'deeling
van de Holl. My v. Landbouw.
Slechts 5, zegge v p leden, de heeren
K. Breebaart Jz ,P Schaap,H. Wajjboer,J.Porte
van Winkel en P. Koopman van N. Niedorp,
hadden aan de oproeping gehoor gegeven.
Het is bepaald jammer, dat deze vergade
ringen niet beter bezocht worden.
Absolute wetenschap is er op het gebied
van zuivel, veeteelt of landbouw nog bitter
weinigderhalve moeten zuivelbereiders,
veehouders en landbouwers hunne kennis
opdoen en uitbreiden hoofdzakelijk door
dagelijksche ervaringen, zoo van hem zelf
als van anderen, door veelvuldige proeven
op elk gebied, enz. En juist in deze verga
deringen van mannen, die allen min of
meer hun best doen om in het algemeen
de landbouwwetenschap vooruit te brengen,
waar die ervaringen medegedeeld en bespro
ken worden en de uitkomsten van die
proeven worden ter sprake gebracht en
getoetst aan eigen ondervinding, daar
behoort een landbouwer of een veehouder,
die met zijn tijd wil meegaan, terdege
thuis, afgescheiden nog van het groote
belang, dat toch voor den landbouw evenzeer
geldt ais voor eiken anderen tak van njj verheid,
om in vereeniging en met gezamenlijke
krachten te bewerken of te bevorderen,
wat door ieder afzonderlijk niet of zeer
moeilijk te bereiken is.
Worden de vergaderingen niet op geschikte
dagen of uren gehouden, wel, dat men het
aan het bestuur van „Waard en Groet",
mededeele. Ongetwijfeld zal men het bestuur
gaarne bereid vinden tot pogingen, „om de
leden bij mekaar te krijgen".
Maar ter zake:
De Yoorz. der afdeeling, de heer K. Bree
baart, opende, na de aanwezigen te hebben
welkom geheeten, de vergadering.
Door ongesteldheid van den secretaris, den
heer Berkenbosch, werden geene notulen
gelezen en andere ingekomen stukken dan
de beschrijvingsbrief voor de a.s. aigemeene
vergadering van Holl. Noorderkwarcier,
waren er niet.
De heer Schaap bracht rapport uit van
de Aigemeene Vergadering der Holl. Mijden
19 Juni te Sommelsdijk gehouden, hetgeen
op enkele punten werd toegelicht en bespro
ken, en waarvoor de rapporteur den dank
van den Voorz. ontving.
Door den Voorzitter werden de verschil
lende punten van den beschrijvingsbrief voor
Holl. Noorderkw, hier en daar uitvoerig
toegelicht, naar aanleiding waarvan zich dan
weer een minder of meer belangrijk gesprek
ontspon', zoo o. a. over
1. veeverloskunde, waaromtrent werd
meègedeeld, dat een brochure zou worden
samengesteld, die dat onderwerp uitvoerig
en voor eiken veehouder bevattelijk zou
behandelen.
2. de meest aanbevelenswaardige graad
van rijpheid van graan bg het oogsten,- de
commissie, waartoe de heer Breebaart be
hoorde, die daaromtrent rapport zou uitbren
gen, was nog niet geheel met haar werk
gereed; vermoedelijk zou het advies echter
omtrent de meeste graansoorten wel zjjn
volle rijpheid, 0. a. bij karwij was het dui
delijk gebleken, dat het beste en zwaarste
zaad verkregen werd als het scheren plaats
had bij volkomen rijpheid. Ook tarwe moest
vooral niet te vroeg afgeschoren worden.
Het volgend jaar zouden opnieuw, en dan
op veel uitgebreider schaal, proeven genomen
worden.
3. het castreeren van melkvee, waarmede
volgens den Voorz. nog niec begonnen was,
en waarover de meeningen der autoriteiten
nog al uiteen liepen, maar hetgeen door den
heer Billroth van Hoorn nogmaals zou wor
den verdedigd bg het voorstel om daartoe
„Wanneer ge hier in de eenzaamheid ge
lukkig kunt sgn, mgnbear de assessor
„Noem mg niet zoo, noem mij kortweg
Teil, ik heb geen titels noodig die mij
waardigheid gaven, ik denk dat ik van
mezelf wei waardighaid heb-"
„Wei, Teil, wanneer ge hier in de een
zaamheid gelukkig denkt te zgn, Iaat me
dan getaige van nw galak zgnmen zegt
de gelukkigste eentaamheid is die van twee."
Teli knikte en drukte zgn braven vriend
de hand.
„Wg zallen veel van eikaars gezelschap
genieten", zaida hg. „Een groot denker
heaft eens beweerd, dat het noodlot grawe-
igk en de mensehen onbarmhartig zgndat
echter diegenen, dia in de te moeilgke wereld
veel aan zichzelf hebban, gelgk zgn aan een
warma, op kerstavond helder verlichte
kamer, te midden van sneeuw en gs van
den Daoemberaaebt."
Zij stondan beiden voor de dear van het
woonhuis en Jast keek het winterseha
hndsohap over. Het was nog ia het begin
van Maart. Zijn blik zweefde over hat
maar en bleof ten laatste op het Giesdor-
fer slot gevestigd.
„Ja, mijnhear Teil," begon hg eindelgk
nadenkend, „ge kant a hier een heerlgk
kerstfeest bereidan wanneer gg de
meesteres van Doben daar van het Gies-
dorfer slot haalt."
Tall legde hem de hand op den mond en
vermaanda „Sst sst laat de dooden
rastenDat is begraven en vergeten
en trots legmover trots I Van na af ben
ik een boer en wil hnn daarginds toonen,
dat een boer het hoofd eveneens hoog en
stijf kan drageD, net even goed als een
jonker."
Hg draaide zioh om en stapte den drem
pel over.
Hoofdsohoddend volgde Jaet hem; hg had
zoo zgn eigen gedachten en begreep niet
reebt, waarom Teil op dat punt 100 tiotsoh
en ontoegankeigk waa.
subsidie te verleenen.
4. het veredelen van zaaizaad, waarvan
de heer Koopman een paar verrassende fei
ten kon in 't midden brengen.
5. het voeren van vee met lgnkoeken
of lgnkookpap. De heer Koopman kon alweer
wgzen op gevallen, waarbg gebleken was,
dat het laatste verre de voorkeur verdiende.
6. het verkoopen van melk naar vetge
halte; meer of- minder kaas bg groote of
kleiner vetpercentage.
7. brandverzekering voor veehouders
onderlinge hagelsehade-verzekering, enz., enz.,
Allemaal onderwerpen, die heel huiselijk
besproken werden, maar die in veel wgder
kring volle aandacht verdienen.
Nadat de beschrijvingsbrief behandeld was
en niemand meer iets ter bespreking had,
sloot de Voorz. onder dankzegging de kleine
vergadering.
Men meldt ous uit Oudkar-
8pel, dat de heer M. J. Minderhout,
onderwijzer aan de openbare lagere school
aldaar, is benoemd als zoodanig aan de
departementale school vaD de Maatschappij
tot Nut vau 't Algemeen te 's Hertogen-
bosch.
Oudkarspel, 8Nov. 1899.
Tot lid van het bestuur der Banue
Oudcirspel is herbenoemd de heer A.
Borst Az., tot Secretaris de hr. M. Kroon Cz.
eu tot Penningmeester de hr. Eecen Pz.
Met het zachte weer der
laatste dagen schijnen planten en dieren
in de war te raken. Iu een tuin te
ALMELOO slaan voor de tweede maal
de aardbeziën in bloeiook werd aldaar
een meikever gevaugeu.
Tiambotsing.
Omtrent een botsing tusechen twee tram
treinen op de lijn JOURE-SNEEK wordt
het volgende medegedeeld
Do tram van Joure was een zware trein,
want het was de eerste tram naar de Sneeker
weekmarkt en vervoerde zoowel vee als
boter, beDevens een groot aantal kooplieden
en marktgangers.
Omdat deze trein steeds zwaar is, was
het gewoonte dat deze op de wissels door
reed en niet stopte, daar dit moeilijk ging.
De van Sneek komende tram een
lichte trein was echter nog aiet op
den wissel gearriveerd en toch stoomde
de tram Joure door. Wel zegt de ma
chinist geremd ta hebben, doch volgens zijn
zeggen gaf dit niets, omdat de trein slip
te op de natte rails.
Hoe dit zij, in eens voelden de reizigers
eeo hevigen schok de beide locomotieven
stietsn op elkaar.
De balkons der personenwagens werden
ingedeukteen boer, die in den voorsten
wagen zat, kreeg eene hoofdwonde, een an
dere bezeerde zijn voet, doch ernstige
kwetsuren kwamen niet voor. Het mag
inderdaad een wonder heeten, dat geen
menschenlevens te betreuren zijn.
Ook het vee in de waggons bleef onge
deerd. De paseagiers moesten te voet de
reis naar Sneek voortzetten. Dadelijk be
gon men met de opruiming vau den weg,
die spoedig weer vrij was.
De machinist is voorloopig geschorst.
EDAM. Op 30 Nov. wordt
alhier de jaarlijksche groote lammeren-
markt gehouden.
Derde Boek,
HOOFDSTUK XVIII.
„Mijnheer de Justitieraad t Mgnheer de
Justitieraad I Mevrouw Lampert Iaat u vra
gen, of u naar huig komt er is bezoek."
Een mannetje van middelbare grootte, met
een eenvoudig arbeiderspsk, riep dit een
hoog opgesahoten men toe, die in sgn
hemdsmouwen, met hooge kaplaarzen aan
en een grooten stroohoed op, naaet een hooi
wagen siond en met een lange hooivork een
laatste hoopje op het reeds hoog geladen
voer stak.
Da geroepene cag den krombecnigen, maar
gverigen bode goedmoedig aan en streek
daarbg met sgn hand over sgn langen, blonden
baard.
„Kan jg hei je dan maarniet gewennen,
mg kortweg Teil te noemen P seg
„Maar, mgnheer de Justitieraad, dat zou
tooh io het geheel geen pas geven. Zgne
Majesteit de Koning hesft n bg het verlaten
van den dienst tooh den titel van Justitieraad
geschonken en eere, wian eare toe
komt. Ik geloot dat ik liever mgn tong zou
afbijten, eer ik n, mgnheer ds Jostitie-
raad, kortweg bg den naam soa noemen
mgnheer de Justitieraad moei mg dat
brntaal gesegde maar vergeven."
„Je bent een dwaas," zeide Teil lachend,
en wanneer je niet soo'n eerlgke vent waart,
rou ia je tot je straf naar boven sturen
(en hisrbg wess op het voer hooi) en den
wagen door jou naar hnis laten rgden."
Nu lachte de invalide Gebaner, dat hem
de tranen langs de wangen liepen.
„Dat zou me prachtig afgaan. Goeie
hemel 1 ik mat mgn lammen vleugel(hg wees
op sgn lammen arm). De bruintjes, die ken
ikse hebben den duivel in het ïgf en zon
den mat mg doen wat sg wildenslechts
met Gods bgsonderen wil soa ik goed en
wel de hofstede bereiken."
„Maak je nu niet minder dan je bentIk
vind, dat je in den Ijjd dat je hier op Doben
bent, al heel w»t bont opgeknapt."
„üai ben ik ook, en dat dank ik naast
God aan uw medeljjdend en goed hart. In
dien stinkenden kelder in Berlgn ion ik heele*
