fiuiTïliii
Boerenbloed.
Zondag IQ december i3gg_
tweede blad,
feuilleton.
br rïïrg»e
kbfrrr
43ste Jaargang 2To. 3476.
plaatselijk meuws.
b,d°
CXCVII.
Tt u ®0"erd®ro> Sinterklaasavond.
Ik bra in ie goede stemming, om een
mooi verhaaltje te schrijven. Zoo 't me nh.
met lukt, z&l het me nimmer lukken.
K-n halve boterletter, d,ie koppen choco-
ademelk, een stuk vrijster," een kwart
borstplaat en een brok marsepein vergaard
j! éél menschen maag, geven den geest,
die met deze maag het lichaam regeert,
een sentimentaliteit, die de voorwaarde is
voor het schrijven van een aandoenlijke
novelle.
Bovendien heeft deze ultra beteekenis-
volle avond mij een aantal gege?ens ver-
schaft, die ik maar uit te werken en stAm
te voegen heb, om iets geschikts te kragen
voor den eerstvolgenden novellenwedstrijd
van Elsevier.
Ik heb 't is, nu ik mij tot schrijven
zet, half twaalf mijn avond nuttig
besteed, men heeft slechts de hierboven
medegedeelde spijslijst te raadplegen en
erbij te voegen de lectuur van flenri Bo-
rels Droom", om mij dieD eigen lof te
gunnen.
Op advies van mijn goeie huishoudster
heb ik een zetlepel dubbele koolzure soda
ingenomen en thans verwijlen mijne ge
dachten in het grijs verleden.
Sinterklaasavond brengt me, mèt andere
versnaperingen, dea zoeten lust tot aabe-
tracbten. Aandoenlijke-verhaaltjes-motieven.
Wat er over ons stadsleven vervaald en
vergrijsd is, het Sinterklaasfeest bloeit er
nog met alouden luister. Hat is nog even
opgewekt, even kleurig, even zinrijk, even
sentimenteel, even genoeglijk als in de
dagen mijner verre jeugd.
De winkels doen wat minder aan»mooi
uitstallen", Bahlman en Sinkel hebben niet
meet zulke vernuftige etaleurs, die van
witte goederen, vitrage en manteh, mits
gaders gekleurde onder- en bovenrokken,
in staat waren een fragment nit de ge
schiedenis van Blauwbaard of Roodkapje
sa&in te bouwen, waar heel een goê-gemeeute
verrukt van was. Als vóór enkele jaren de
Boeren en de E igelscben elkaar in Zuid-
Afrika aan 't beoorlogen waren gsweest, had
den mannfacturiers en bijoutiersje een beleg
van Ladysmith of een gevecht bij Elands
laagte in hunne etalagekasten voorgedraaid,
waar een Eogelsche illustrator-naar-'t-leven
van gesmuld kon hebben.
Na hebben we nergens actualiteiten
zien vertoonen en alzoo is de verbasteriug
van het etaleursvak een bedroevend feit,
voldoende tot de bereiding van een aan
doenlijk verhaaltje, onder der titel bijvoor
beeld „De laatste etaleur" (zie „De
laatste trekschuitjager* en „De laatste
omnibuspostiljon"), meteen huilpartij aan
't begin en een zelfmoord aan t slut.
Behouden is ook over dit jaardedrukti
bil kwisienjees, sjokkelaatjees, boulanzjees
en pattiezj-.es. Kasten lagen vol, wit
gedekte tafel» waren oVirvuld, bezweette
bakkers, bakkersjuffrouwenwiloopknechts
39.
Beu wonderlijk geluid steeg er «II Ml
1" niét reeds lang bemerkt had« -e'jjjj
moeder zoo dioht bg hem was hg zonk
op de knieën, zloeg zgn forschearmen om
de kleine gestalte en verborg zgn gelaat
f t'.i". anhoot* en het schokken ven zijn
™.,d toob b.d .«tori.
beUÏefd* zoo overdacht Teil de Terendaring
er zoowel nit- ale inwendig in zgn laven
die er zoowei uu nBar wi0
T FTlei* >00 «Hg bad' verlengd,
"i wie zijn mond zoo dikwgl. had geroepen.
Kn zóu de moederliefde, die hg zoozeer
Nu tin levenswee mot een helder,
had gemist, e9 Nq hjd hy oen bert ge-
xaehi licht begclV .7 innig»'e gevoelens zou
vonden,waaraan bU hy ,yn (wgfel, zgn
kannen meedeelen.wa kannen
b..p, .1. meer d.
toevertrouwen. Nu w J onierg
oaderlooze, die elke vr g #a;l
met angst moest 'egomoet inborI$
moeder, op wier karakter en ed.te
hg trotsoh mocht eijn.
Sa kon hg tegenover de OS"*»''"
lie anders optreden msar hsltlHoa sou
men in Giesdorf de<e ontmaskering op-
o wut cou men van een vrouw zeggen,
bdd ji'i"
en tabak bad gerookt als een oude matroos
Kon zulk een vrouw de soboonmoeder van
en
stonden vóór en achter de toonbanken
s men zich niet in cynisme wil gaan
voorat Hen hoeveel bedorven magen en
catar hes er volgen moeten op dezen fijne-
OakKsrsrompolomp, is er een aandoenlijk
verhaal te schrijven met een tevreden
boterletterfabnkant tot hoofdpersoon, die
met zijn in het vak vergrijsden en ver
droogden voorvader de tijden bespreekt
als de winkel laut in den Siuterklaas^acht
gesloten is en boven de geldlA tot de
zoete conclusie komt, dat de tijden nog
niet zoo slecht ea het menschenras nog
niet zoo bedorven is als de socialisten
vertellen en ook, dat geld de arbeid ver
zoet en dat bet Dijvere handwerk geëerd
wordt. Verhaaltje numero twee dus.
Numero drie speelt op straat. Een
koude, regennatte avondstraat. Tendenz
van het verhaal is de sociale ongelijkheid.
Vóór dezelfde winkels, die het tweede ve r-
haal bedoelt, staan arme drommels. Zij
persen de koude gezichten trgen de ven
sterglazen en speuren met groots open
oogsn naar de voor hen gansch onbe
reikbare heerlijkheid, naar da nooit-geproef-
de, nooit te proeven, schat van zoetig
heden. Vooral kinderen zija dit, kinderen
die nu al vrager), waarom anderen zoo
veel en zco altijd genieten en zij nooit,
norit. Die nu s»l bewust worden van de
wreedheid dar contrasten: zij bege rig en
hongerig, niet wetend waér te halen en
vóór hen, met een dun vensterglas er
tusschen, de grootste schattin. Contrasten
als daar zijn een verkleumde drommel
voor een bedden- en dekeosmvgazijo of een
kachelwinkeleen half verhongerde voor
een fel verlicht, druk beklant restaurant.
Zeker, een mooi onderwerp voor den
man die in alle gevalletjes litteratuur
ruikt en 't ervan m«akt ook, zelfs al waar'
't eerste geurtje pas tot zijn neus doorge
drongen en meer niet. Maar dit ODderwern is
immers al zoo vaak behandeld en behuild en
nog altijd is de toestand zoo gebleveD. De
rijkaard, die zijn goud komt strooien over
de Sinterklaisstraat, is nog altijd legendair
en onmogelijk. En van een combinatie
van goede menschen om iets te doen
voor de nists-bezitt inden op den dag, die
vreugde-van—verrassing-willen, onbewust
vaak, in alle harten brengt, is nog niet-
gehoord. Dit verhaaltje behoeft nochtans
niet ongeschreven te blijven. Als 't maar
ééa stug hart raakt, heeft het al goed
Ik begin ei evenwt-1 niet aan, ik heb
te veel stof en, als deze brief bij de
lezers komt, is immers Sinterklaas al weer
naar Spanje terug en da aanleiding weer
voor een jaar heen. Misschien een volgend
jaar.
Een vierde onderwerp. Zedeuecbetselijk,
o zéér. Wat het feest in de gezinnen (nu
en vervolgens bedoeld die 't betalen kun
nen) aan blijdschap en verrassingen brengt.
Ook dit is weer niets minder dan in
andere jarendc drukte op de at'aten,
de menscheD die bepakt zijn van onder
tot boven en over bun last heenkijken
met zulke in-genoeglijke gezichten. De
winkels in- en uiiloopen, leeg binnengaan
en vol terugkomen. Al dezen arbeid doen,
deze gelden uitgeven voor andere d,
zoo een <ijoe, blauwoogige freu'e worden
Straf riohtte hij aiob op, booa op ziobself,
dat hg aiob een oogenblik aan die gedachte had
overgegeven men nn.alle zwakheid afschud
dend, richtte hg opeens, tot groote verwon
dering van zijn moeder, de vraag tot haav
.Waarvoor was die vermomming noodig?
Kondt ge niet ale vrouw, als mijne moeder
dit hois zgn binnengetreden P"
Zij antwoordde «aoht.Waartoe dat
noodig was P Tot mijn rechtvaardiging
tegenover leogenaehtige beschuldigingen en
to' boete van een niet goede daad, in mijn
jeugd bedreven 1 Zie, mijn loon 1 Toen ik
naar Birlün terugkeerde ik had 111 man-
nenkleeren gereisd, dat was me gemakkelg-
ker om van het verre westen naai hier te
komen - sprak ik het eer.t je pleegvader
Lampert. Toen bemerkte ik reeds tot mgn
leedweaen, hoe gruwelijk valsoh cle arme
Viotorine Teil door hem en ign knng
werd beoordeeld. Die minachting
voor de moeder was zeker ©°k
vergift in de «iel van den aoon gelegd. Moest
ik nn voor hem treden en zeggen-
b.,p..k» ,t.u .11»
wat van baar is verteld, i» u»gm
iTatar. Wat «oodt ge 8"'°°d babFb"D
H ,t was een ^"^Vkmd. wanneer ik
„at wantrouwen ven mg soa h.bben afge
"'"Zo, besloot ik, 4. '»l J» '°df
""„HU i .ugdiR. (jü'jai'jnD.nb.id b.t ooi
ÏZrWl 3. »oo.a™a«w«
oflieier wat tevens de redeo te geweest yen
i«..Ung vertrek en d. -ivreemd.cg
doch dat herbaal ik 'k ,n
vraag het hem p e0rlgk en open
UïiiVT behoeft je voor
OP d» w0''
DRAAIT.
met het stellij voornemen anderen plezier
te doen en verrassing te bezorgen, in de
hoop veelal, o zeker, het zelf teruggedaan
te worden. Maar dit aan te kijken is
aardig, het te beschrijven d-nkbaar. Dan
doordringen in de gezinnen wat den
zedenschrijver evenals aaD een vloo en een
ambtenaar der gemeente-gasfabrieken vrij
staat. Te zien hoe er dezen avond gefeest
werd gewei tiglijk, hoe er g roep was en
geschater en gejuich. Hoe er vormen voor
veir seingen bedacht werdm, buitensporig
van verscheidenheid en vernuft. Ea hoe er
dankbairheid was tenslotte of eenige
teleurstelling, maar dinkbaarheid het meest.
Het liefst zou ik dit vierde verhaaltje
schrijven. Als ik over een jaar bijtijds het
derde behandeld heb en gezien, dat het
eenig nut gaf, wellicht dat ik dan over
twee jaar ganschelijk gedisponeerd ben voor
een schets der UDiverseele tevredenheid
Vijfde gevalstr .attypinbeschrijving.
Ook alwter geheel als in vorige jaren. De
jongens, die ia zotte klesdij, bebombakkesd,
berokt, bemoeder-manteld langs de winkels
het liedje zingen van den rommelpot, waar
mee ze al zoo lang gebopec hebben, om
een koekje, of een stuk worst of een cent of
een kwaadaardigen snauw te ontvangen.
Zoo heb ik ze al gezien vóór twintig
jaar, zoo zag ik ze gisteien en vanavond
weer. Evenals de pakjesdragers, mannen
en jongens dis zei! niets te bteugen en
ts ontvingen hebben en zich een buiten
gewone verdienste bezorgen met in dezen
avond de menschen, die surprises geven
kunnen, aan te klampen en te vragen of
zij „'i" bezorgen mogen, voor vijf cents
of een duppie. Makelaars is surprises I
En, om 't halt dozijn vol te maken een
zeer aandoenlijke en leerzame stof voor een
verhaaltje: de ongetroowde, alleenwonende.
Men behoeft niet zoo ver te gaan om dit
van ongevoeligheid beschuldigde en toch
inderdaad te beklagen type te laten intre
den met betraande oogen in de kamer van
een arme verstootene en met vele kinderen
bedeelde zuster—weduwe, wie hij tot
inkeer gekomen boterletters en speel
goed brerg n komt, met de toezegging,
dat hij in den vervolge het gezin onder
houden zil, om toch al deze figuur iets
van tragiek te geven. Laat hem een hteien
avond in een verlaten caté zitten en om
half twee naar huis gaan, doezelig van de
grogjes «n ontevreden gestemd om zijn
leeg leven. Of liat hem zitten met rheu-
matische pijnen voor de geopende vensters
van zijn kamer en neerblikken in de jolige
feeststraat, waarin hij vreemdeling ie, ecz.
Ik zou 't dozijn wel vol kunuen maken,
zóó. Sinterklaasavond is een dankbare avond
voor novellisten. E^k deelnemer aan de
pret en elke .outsider" is een type voor
hen, om er iets moois van te maken.
Laevzaam is dit feest van goed—doen
aan elkaar ten slotte voor allen. Zijn be
teekenis blijkt in het feit, dat het zich in
luister handhaaft de jaren door. En 't ziet
er niet naar nit, dat bet ooit verflauwen
zal of te nist gaan. Toekomst-novellisten
kunnen gerust zijn. Sinterklaas moraliseeren
zal altijd en vogue zijn in d'eerste dagen
van December.
D.
uitgesproken woordin voe da Teil zion van
een drnkkenden laat bevrijd. Alle hardheid
was nit zftne trekken geweken, hij baalde
weder verlioht adem. Nienw geluk, nieuw
leven waohtte hem, en de jubelroep ont
snapte aan cijne lippen „Moeder 1 Mgn moe
der 1* en hij boog aiob tot haar over om
haar innig aan lijn hart te drukken en haar
wangen en baar mond met kusien te bedekken.
O, welk een oogenblik van aalig galak
doorleefde nu de arme vrouw, die aiohzelf
soo hid opgeofferd, sioh olies onteegd bad,
en sioh soo dapper had gedragen. Zjj aloog
haar armen om deD hals van haar zoon,
drnkle baar hoofd tegen zijn breede borat
en seide: „Mgn toon 1 Mgn lieve, lieve
soon 1'
Plotseling stennde zjj smartelijk eu groep
mat haar reehter hand naar haar borat.
„Wat scheelt er aau, moeder Om Gods
wil I Ik heb u toch geen pgn gedaan P"
Teil vroeg dit heel ontsteld en zich weer over
zgn moeder heonboigeod, zag hg, dat de
wond we9r bogon te bloaden.
„Hm Hm I Zoo gast bet niet Isnger. Ge
moet dadelgk gaan liggen. Hier is water en
een pier doeken. Dit we ook nw toe
stand zoo koadan vergaten I Waar heb ik
mgn gedaeh ea gehad Laat raj} nu maar
begaan. Ben paar koude conpressen sullen
u goed doen. Wanneer nn die Gibansr maar
terug kwam! Waar bljjft die e «el toch t Hij
moet naar Berlijn om aan dokter
„William, maak je tooh niet aoo ongerust.
Het is werkelgk nietsslechts eon
steek door he"t weake gedaelte van de
borst det geneest wel sonder de hnlp
van een dokter. Btdenk toch, dat het niet
opgaat,dat de dokter bemerkt, dat de oude
Jas» een vrouw is. Dit gaat toch niet."
„Ge hebt galg*. Wg moeten voorloopig
zonder dok er trachten klaar te komen
Miar een verpleegster moei ge hebben, een
ervaren, bedaards diacones lot wie
zuilen we ons nu wenden Hg dacht oen
oogenblik na Plotseling riep bg Ik weet
het! Dat mg dit niet dadalijk in de gs-
dichton ie goschoten Kunt ge u een kwar
tiertje ionder mg bohaip8a''d
fMaar ik heb geen hulp noodigge
Schagen, 9 Dec. 1899.
Vergadering van de Scha-
ger Paaschtentoonstellingsver een.
gehouden op Donderdag 7 Dcc. 1899,
des morgens ten 11 ure, in het lokatl
van den heer D. v. Twuiver.
Aanwezig 34 leden.
De vergadering woidt geopend door den
Voorzitter, den heer Jb. Zijp Hz., waarbij
deze het goed slagen der jongste tentoonstel-
liug, ondanks het slechte weer, herdenkt. Spr.
wijst verder op de uitstekende prijzen, die
voor het vee op die tentoonstelling werdeD
bedongen en hij uit den wenscb, dat vol
gend jaar biter weer de tentoonstelling
zal begunstigen. Spr. kan niet nalaten,
even te wijzen op den vooruitgang van de
prijzen voor het vee, bij hoopt van
harte, dat die verbetering ook bij de andere
takken van het landbouwbedrijf moge
worden gevoeld, en opent vervolgens de
vergadering.
De notulen worden gelezen door den
heer J. P. Wagenaar en zonder aanmer
king goedgekeurd.
Bij de ingekomen stukken waren de
koninklijke goedkeuring van de verloting
en een missive van den heer Commissiris
der Koningin, waarbij werd toegestian
20.000 loten uit te geven en de verloting
bepaald werd op 5 April 1900. Ia de missive
van den Minister stond uitdrukkelijk ver
meld, dat geen ander vee dan éénhoevige
en herkauwende dieren mogen worden aan
gekocht en verder voorwerpen, voor
den landbouw gebruikt worlende, en ver
der, dat aan den Commissaris der Koningin
mot-si worden overgelegd rekeniDg en ver
antwoording van de te houden verloting.
Da gemeente Schagen meldde, dat weder
over f 100 subsidie kon worden beschikt.
Aau den Nederlandschen Slagershond
was geschreven, of voor 1900 dcor den bond
een subsidie kon worden gegeven, of een
prijs worden uitgeloofd voor onze tentoon
stelling, zooals dat door genoemden Bond
aanJklkmaar en elders werd verleend.
Als antwoord was ingekomen, dat voor
1900 da begrootiog reeds was opgemaakt
ea daarbij Purmerend, Dieren ea Utrecht
warm bedacht, maar in de a.s. Mei—ver
gadering zou worden voorgesteld, in 1901
aau Schagen een subsidie vin f 75.toe
te staan.
Het jaarversLg werd vervolgens door
deD Secretaris voorgelezen. De rekening
en verantwoording sloot in ontvangst op
f 1838.96, in uitgaaf op f 868.51, dus
met een batig saldo van f 970.45; het is
vermeerderd met een bediag van t 238.20.
De rekening der verloting sloot in ont
vangst en uitgaaf op f 8931.65. Het leden
aantal w; s gestegen vaD 289 tot 315. Het
bedrag, ontvangen van donateurs, van
f 360.50 tot f 866.De commissie tot
nazien dar rekening adviseerde tot goed
keuring, waartoe de vergadoring verrol-
gei'S overging.
Hierna werd overgegaan tot de be
handeling van het programma voor de a.s.
tentoonstelling; dit punt werd door den
Voorzitter ingeleid en gaf weinig aanleiding
zult sien, bet aal heel epocdig door een
verband g mezen een verpleigstcr ia
in het gehiel niet noodig.*
„Tooh wel, tooh welTot mgn geruststel
ling. Hebt ge nog iets nood'gP* En toen
Via'orine levendig het boo'd schudde, door
die groote zorg zeer gestreeld, ging Teil
haastig voort„Sta me dan een oogenblik
toa ik beo dadelijk terng, ik zal El
len balen; die is al eens verpleegster geweest.'
Verheugd gaf de moeder nu haar tos-
stemming. Dat haar toon in dit nnr hst
eerst aan Ellen dacht, vervulde baar hart
met groote voldoening „Ga maar mijn soon,
en mep EllenZg tal, als ge haar vraagt,
teker gaarne komen. En bereid er haar
op voor, wat eg hier sal vinden. Ellen is
oen sterk en bedaard meisje ge hadt
geen betere keus kannen doen.'
Teil wss reeds buiten, toen Vielorine nog
bezig was ElLn's lof te ringen.
„God brsoherms en teg:ne u beid n!'
eindigde sij baar alleenspraak.
Daarna ging se liggen, vernieuwde de
omslagen en keek vergenoegd voor
sioh uit.
HOOFDSTUK XIII.
Snel als de wind vloog Teil naar den oever
van het meer. Hij ma kra in een oogwenk
de boot los en sprong erin, greep de heide
riemen en stawde de boot mat krachtige
slag n voorwaarts.
„Mijnheer de Jastiiiaraad 1 Mgahear de
Jastitieraad Ik heb hem niet kunnen krjj-
een m*ar hg ia in het m^er veidron-
kao risp e n stem hem na.
Teil was zoo veriald van de met Jast
gebeurde dingen, dit hg bgaa de heel
scène met Carvalho was vergeten.
„Wie is verdronken P' riep bg terag son
der dat bg erenw;l ophield met roeien.
„De moordenaar,die u hee!t overvallen. In
halen kon ik bet canaille nietbg liep,
alsof de duivel hins op de hUlen zat
maar toevallig kwam ds Gicadorfer
bosc'iwechter aanloopen en toen spr ng de
boosdoener lioksaf pardois te water.H j daiht
dsn anderen oever zwemmjnd te kunnen be-
tot bespreking.
Voorzitter deelde met betrekking tot
de tentoonstelling te Parijs mede, dat men
goed zou doen inlichtingen hierom
trent te vrsgen aan den heer J.Breebaart Kz.
t? Winkel.
Vervolgens kwam spr. terug op de be
paling, door deD minister gemaakt, waar
het betreft de aan te koopen voor
werpen en vee. Volgens die bepaling zou
den geen kippen mogen worden aange
kocht, maar het bestuur z l moeite doen,
dat dit zal worden toegestaan, daar, zoo
zegt voorz., met het oog op den vooruit
gang der kippenfokkerij in deze streken,
dat aanbeveling verdient. Na een opmer
king van den heer J. Kuilman, dat ook
kaas volgens de bepaling niet zou mogen
worden aangekocht, beloofde voorz., dat
ook hiervoor het bestuur moeite zal doen.
De heeren Roep en A. de Graaf stelden
bij de rubriek inlandsche kippen voor,
meer prijzen beschikbaar te stellen, daar,
bij de vele verschillende soorten, dat aanmoe
digend zou werken.Aan het bestuur wordt het
overgelaten, daarin verandering te brengen
naar goedvinden. Anders wordt het pro
gramma gelaten als vorig jaar.
De heer v. d. Maaten geeft in overwe
ging, in de Schager Courant te publicee-
ren de beperkende bepalingen van aankoop
der voorwerpen, door den minister ge
steld. Wanneer dit eenigen tijd vóór de
ientoonst liiug wordt bekend gemaakt, zal
dat menigeen teleurstelling besparen, zegt
spr. Hij vestigt de aandacht bijv. op de
inzendingen van rijwielen, waar nirts van
gekocht wordt eu toch nogal wat moeite voor
wordt gedaan wanneer de inzenders voor
uit weten,dat daarvan niet mag woiden aan
gekocht, kunneu ze misschien kosten
sparen.
Voorz. belooft, aan dis opmerking te zullen
voldoen, en eveneens aan dievan den heer J.
Kuilman, om bekend te maken dat alleen
gekocht wordt tegen ontvangst van quiiantie.
De heer Wagenaar vestigt er de aan
dacht op, dat de tentoonstelling van voor
werpen ter opluistsriug hier niet zoo be
langrijk is, op verre na niet, als die bijv.
te Alkmaar. Hier toch, zegt spr,, worden
20.000 loten verkocht en een bedrag
besteed van zeg maar f 8000.en toch,
al is dat b :drag elders geringer,vindt uien
hier niet zoo'a mooie tentoonstelling van
de voorwerpen. Di tentoonstelling van het
vee vindt spr. magnifiek; maar hij oor
deelt, dat de lui, die biet hun voorwerpen
verkoopeo, wel wat beter om den hoek kon
den komen; dat er werd gezorgd voor
mooier en degelijker inzendingen.
Voorzitter is den secretaris dankbaar voor
zijn opmerking en is het ten volle met hem
eens het is noodig, dat er aan wordt ge
daeh', dat de voorwerpen, die worden in
gezonden, zijn van uitnemende qualiteit,
en a' is Schagen niet genoeg ingespannen,
dan ziju er toch voldoende middelen, oau
er voor te zorgen, dat men de artikelen
krijgt. Er zijd, zoo zegt Spr., een menigte
artikelen,die op ouze tentoonstelling moesten
komen, bijv. werktuigen voor hooibouw,
groote zaaimachine», enz., enz.
De hei-r J. Kuilman mesn', dat de
commissie er veel aan doen kan, dit niet
reiken- Maar jawelhg had niet gerekend
op den hond van den bosohwachter
Juno vloog aobter hem aan te water hg
pikte den vluchteling beet eo sohudde hem been
qd weer en plo'seling zonken beiden, de ke
rel en bet verstandige dier. Jammer van
dien besten hond, dacht ik reeds, maar daar
dook zgn ruige kop weer op en zwemmend
kwam hg aan landdie schoft echter
is daar beneden gebleven, als aas voor de
visaohen.*
Hggend had do oude Gabaaer dit
alles Teil toegegeroipen, het laatste
had hij evenwel uitgeschreeuwd, want
hg, wisu bij dit nienws meldde, had
sich boa langer hoe verder van hem verwg-
derd. Nu liet Teil evenwel de riemen rus
ten en riep terag „Gg dadolgk naar huis
en kyk naar ragnbeer Jast; die is gewond,
ik kom dadelijk terag. Klop eerst op ds ka
merdeur eer js bg Jast binnengaat.'
.Best mijnheer. Wanneer ga daar ginds
wat te doen heb», dan kom ik
„Nien neen! ga nu maar heel sposdig
naar huis Ik beo io een oogenblik weer terng.'
Ea verdar roeide Tel en seg eerst na, dat
alle vensters van het Giesdorfer slof ver
lioht waren.
„Dat treft al heil ongelukkig, daohi" bg
sij 8chgneo bssoik te hebben. „Maar ik sal
Ellen en baar ouders ev*o apart rospan
in «alk een geval als nu mag in dat
wel dosn."
Hei meer werd ballor door de maau
«erlieht en het eeowenoode lied, dat de gol
ven marmelden, klonk Telt in de ooien sis
een b dofte voor een gelukkige toekomst,
voor de beëdiging »«n een zoo varig ge-
kossterd verlangen. Hij had zijn moedor;
nu was hij sterk, onoverwinnelgk rou hg
alle biodereisson uit den weg ruimen en
sioh alles veroveren, wat hg zoo gaarne
verlangde te bezitten.
Krsobtiger gre p hij de rLraea, flinker
haalde hij sa door het nat, soodat da
droppels bem in bet verhitte gelaat spatten.
A's aon vogel joeg de boot door de gol
ven daar knarste het «and onder de
kiel van de boot Tol! stood op,
was met oen diaken sprong op den oever ca
