GEMENGD NIEUWS.
362ste STAATSLOTERIJ.
Getrokken I' r ij e n.
eenvoudig de ijzerwinkel op een handkar I verbolgenheid moet toeschrijven, dat U zoo
1. 11 1 1 1 .Li 1 TTTof 1 Ir
wordt geladen en op het tentoonstellings
terrein wordt gebracht, door andere voor
werpen aan te koopen.
De heer v. d. Maaten ia daar sterk
tegen; daD gaat de verloting naar den kel
der, wanneer men aankoopt van die on mo
gelijke voorwerpen die door niemand ge
bruikt wordeo. De H. M. v. L. heelt
dat ook eens gedaan, zegt spr., die kocht
ook artikelen, die nieuw waren op haar
gebied, mooie machines, die bij proefneming
onbruikbaar bleken of alleen voor speciale
personen waarde hadden. Spr. noemt het
een groot voordeel voor onze verloting, dat er
voorwerpen worden aangekocht, die iedereen
kan gebruiken; dan kunnen ze toch even
goed uitstekend van qualiteit zijn eu uit
muntend iu hun aoort.
Voorzitter meent,dat de heer v. d. Maaten
deu heer Kuilman verkeerd heeft begrepen,
het was ook de bedoeling desheeren
Kuilman, dat eenvoudige voorwerpen wer-
deu ingezonden, maar toch zulke, die uit
muntend waren in qualiteit.
De secretaris wijst er op, dat reeds is
geadverteerd, dat afleen deugdelijke voor
werpen worden aangekocht; er zijn teeds
klachten bij het bestuur ingekomen over
enkele aangekochte voorwerpen en het is
het bepaalde plan van het bestaur,om van de
betrokken personen 't volgend jaar niets te
koopen.(Luid applaus volgt er op de bekend
making van dezen uit stekenden maatregel.
De heer C. Spians Hz. noerbt de inzen
ding op de tentoonstelling vrij en wil die
ook vrij hten, en er dan ook geen invloed
op uitoefeneD, wat zal worden ingezonden.
Aftreden in Mei a. s. als bestuursleden
moeten de heeren P. D. Schenk, C. Spaans
Hz. en K. de Moor, niet herkiesbaar. Ge
kozen werden in hun plaats de heeren
K. A. Kaan te Wieriogerwaaid met 25,
P. Zevenhuizen Gz. te Warmenhuizen met
24 en P. Koopman te Nieuwe Niedorp
met 23 stemmen. De heer Kaan, op de
vergadering aanwezig, verklaart de benoe
ming te aanvaarden.
Bij acclamatie worden tot commissie voor
het nazien der rt-kening 1899/1900 en be-
grooting 1900/1901 benoemd de heeren
J. v. d. Maaten, H. F. Kruse en J. Kuilman.
Voorstellen,die bevorderlijk kunnen zijn
aan den bloei van de vereen., worden niet
gedaan, en zoo volgt het laatste punt de
begroeting, die sluit iu ontvang op f1870
en met een vermoedelijk saldo van
f 930.45.
De voorzitter sluit de vergadering met
een woord van dank aan dé scheidende
bestuursleden, het uitspreken van de
hoop op het goed slagen der a.s. tentoon
stelling en den dank aan allen voor hun
opkomst en belangstelling.
IHGEZ0HDEH.
(Niet geplaatste ingezonden stukken
worden nimmer teruggegeven
weinig d'ngen weerlegd hebt van al wat ik
opnoemde. U moogt me een „lakenswaardige
onbekendheid met het reglement en met
het beheer en de verantwoording" aan
wrijven, maar behoort dan duidelijk aan te
toonen, in welke opzichten ik mij zoo „lakens
waardig" vergiste. En als ik goed begrepen
heb, weerlegt U alleen, dat een premie van
f 0.70 °/w niet noodwendig te laag moet zijn
bij een statistiek van f 0.78 en f 1.05 p. m.
U hebt het recht, om de aan U toekomende
administratiekosten a f 0.50 per duizend
gedeeltelijk of zelfs in het geheel niet te
heffen.
Ik zal er mij nu niet in verdiepen, of een
klassen-indeeling, waarbij voor kerken, torens,
scholen enz., ten platten lande slechts
f 0.25 per jaar wordt betaald, goed kan
zijn, of dat niet onvermijdelijk te veel druk
moet leggen op de hoogere klassen, en
ik zal die vraag ook maar niet voorleggen
aan deskundigen.
Maar hoe, als een premie over eenig jaar
van f 0.70 0/00 - zonder administra
tiekosten nog te kort is, om de
rampen te dekken, zooals bijv. in de jaren
1881, '87, '89, '90, '92, '93 en '95, waarin voor
klasse A 2 f 1.30 tot t 1 50, dat is, vermin
derd met de adm.-kosten, f 0.80 tot t 1.—,
werd geheven Legt U er dan het ontbre
kende bjj of wordt dat aan de deelhebbers
overgelaten? En is het nu met de eerlijkheid
iaat ik nu liever zeggen rechtvaardigheid
overeen te brengen, dat U bijv. van den
eenen verzekerde f 010 en van den ander
f 0.50 administratieloon neemt? Dat dus hij,
die het meest moppert, het minst adm.-loon
behoeft te betalen Mij dunkt, zulk geschar
rel behoort meer in een uitdragerswinkel,
dan in een assurantie-mij. thuis.
Ik wil nogmaals gaarne zeggen, dat mijne
bedoelingen een zuiver zakelijk karakter
hebben en dat ik geen oogenblik twijfel, of
de jaarljjksche rekening is volkomen in orde,
zoodat van wantrouwen jegens H. H. Com
missarissen en hen, die de rekening nazien,
geen sprake kan zijn. Ik hoop nu, dat U
deze verklaring voor waarheid aanneemt en
dat U, inplaats van een tegenaanval te doen,
zooals in Uw vorig schrijven, een afdoend
en serieus antwoord geeft op de volgende
vragen:
1. Hebt U het recht, in de onderlinge
Mij. posten tegen vaste premie aan te
nemen en zoo ja 1 is dat niet somtijds
onbillijk en kan het nooit in het nadeel
van andere verzekerden zijn
2. Kunt U willekeurig goederen in een
andere, en zooals nu gebleken is, een lagere,
goedkoopere klasse inschrijven, dan waarin
zij volgens hot reglement behooren let
well dat iB niet hetzelfde, als een premie
heffen, die gelijkstaat of minder is, dan die
in een lagere klasse, en zoo ja, dan al
weêris dat in geen enkel geval onrecht
vaardig en heeft niemand van de andere
deelhebbers er ooit schade bij?
3. Hoe komt het, dat in den aan het gem.-
bestüur overlegden staat de over 1898 opge
geven premiëncjjfers niet gelijk zijn aan die,
vermeld op het omslagbiljet van dat jaar,
zooals ik bij mjjn vorig schrijven aangaf?
U moet nu niet weêr volstaan met te zeggen,
dat ik dit of dat niet begrijp, maar er dat
gene bijvoegen, waardoor ik het dan w e 1
begrijpen zal.
Zoolang U mij niet volkomen afdoend hebt
beantwoord, zal ik betwijfelen, dat de belan
gen van de deelhebbers Uwer maatschap
onder het tegenwoordig beheer veilig zijn.
En als ze dat niet zijn, sta mij dan toe,
dat ik het zoo openlijk zegge-
Inmiddels teeken ik met verschuldigde
gevoelens, UEd. Dw. Dn-,
W. Kuilman.
N. Niedorp, 5 December 1899.
denzelHen dag een premie was tan deel
gevallen van f 250, welke toen werd inge
houden, en genoemde heer Boekei af
zeilde jaar zeker ook wel f 250 ekge
t8 kort zal gekregen h'bben, was dat een
schade voor hem Tan f 500 d t ja r. Lu
had dia hengst nu wezenlijk c image, dan
was het niet nudeis. Maar wat gebeurt.
Da heer Bjekel gaat met denselfden hangst
in 't voorj >ar vsp 1899 naar de verplichte
Provinciale keuring te Laeuwarden, en daar
wordt hij giedgekeurd. Dus, 51 Éclair
heeft geen cornage en heeft men den heei
Boekel zonder het te willen f 500 benadi eld,<n
beidtCommissien weten niet wat ootnage is.
Maar, wat is het mooiste van het geval
Dienzelfden dag, dat de hengst Lclair te
Leeuwarden werd goedgekeurd, werd er
een hengst vm dan heer Kuipers te Ira-
neker afgekeurd op cornage. Genoemde
heer Kuipers stuortnaeen paar dagen dien
hengst naar Sehagen, eD daar wordt die
hengst op de keuring goedgekeurd.
Dus zou ik zeggen, de keuring op cor
nage is een wassen neus, en oorzaak, dat
enkele eigenaren van hengsten onbillijk
worden benadeeld M men weet niet, w t
cornage is, of men kan het niet van
soms tijdelijke ziekten onderscheiden.
Dus zon ik zeggen, eerst moet men
goud kannen onderscheiden, wat wezenlijke
carusge is, en moeten zulke gevallen niet
aan
niet meer voort,
den Tandil kwa-
kunnen voorkomenen dan een
reglement.
J. B.
S. G.
Aan den heer C. E ec e n Gz,, Directeur
der Onderlinge Noordhollandsche Brand
waarborg Maatschappij te Oudkarspel.
WelEdele Heerl
Het schijnt, dat U - en als ik goed ge
hoord heb, zijn er meer zoo aanstoot hebt
genomen aan mijne woorden „oneerlijk" en
„oneerlijkheid" in mjjn stukje van verleden
week, waarin ik uw beheer aanviel. Laat ik
dus beginnen met er op te wijzen, dat uit
Mijnheer de Redacteur
Vergun mij b. v. p. eet.igi ruimte in
uw blad voor onderstaande regelen. Bij
voorbaat mijn dank.
Iu de j.1. gehouden vergadering te
Purmerend der afdeeling Noord-Holland
N. P. S. is de wenschelijkheid uitgespro
ken vaD een rijksreglemeut op do heng'
het verband, waarin die woorden geschreven -
staan, blijkt, dat zjj niet doelen op „slecht- stenkeuringen, omreden het nu voo kwam,
heid" in den zin van „diefstal" of „diefachtig- dat een hengst in de eene Provincie werd
heid", maar op „onrechtvaardigheid" en „onbil
lijkheid". U hadt dit goed moeten begrijpen
en niet zoo boos worden. Heusch.ik heb mijn
artikeltje geschreven in den meest zachten
toon, dien ik daarvoor vinden kon, want ik
had niet de bedoeling, U of anderen te
kwetsen, maar om wat mij duister was, in
het licht te stellen, en het spjjt me, dat U
mjj in dat opzicht verkeerd hebt begrepen.
Ik zeg dit te meer, omdat ik het aan die
snelde den weg Daar bet slot op.
De glazen deuren van da middelste zaal
waren wijd geopend en Ellen was met
ritmeester von Tollen naar buiten gegaan.
Ala voortzetting van bet gesprek, dat
binnen was gevoerd, teide Ellen tol den
beden zoo stillen offioier „Ga waart vroeger
aitpd soo opgeruimd en ge hadt steeds zulke
aardige aneodoten nu herkent men n bij
na niet meer, mijnheer von Tollen
De aL oo aangesprokene zag naar het pro
fiel van Ellen op, dat door het heldere liebt
van de zaal werd beschenen, on antwoordde
bedrukt,Er zijn zoogenaamd vroolljke
mensohen, die zich van de vrooljjkheid be
dienen opdat zjj dan niet goed begrepen znllen
worden, opdat men ze dan niet ual leeren
kennen. Missobien beb ih ook tot die men
sohen behoord I*
„Foei, dat is een uitdrukking voor een
filoeuof,* riep de ecbüder Vdlker, die even
eens naar boiten was gekomen en de laatste
woorden van Tollen bad gehoord; „bemoeit
ritmeester von Tollen zich soms met zoo
iets raars, dat men filosofie noemt?*
Tollen eeg misnoegd naar den schilder op.
„De filosofie mag bespottelijk zijn voor allen
wien bet wel gaat op aarde, maar voor ben,
die zorgen bobben, is het zoo'n troost.*
„Wat ik n verzoeken mag, mijnheer Völker,"
wendde Ellen ziob tot den schilder, „vraag
onzen boschwechter toch eens, wat bij moot;
hij kjjkt onophoudelijk hierheen en schijnt
iets heel gewichtigs op 't gemoed te hebben.*
Völker verwijderde zich in deoengegeven
richting, en EUod, die nn weer met Tollen
allem was, zeide opbeurend„Schud toch
die treurigheid van u af, mijnbeer von Tollen,
on wees de onde, zooals ik n steeds zoo
gnarne heb mogen lijden. Ik kan n werkelijk
zoo met het hoofd omlaag niet zien
vergeef het een vriendin, dat ze zoo
oprecht tot u spreekt. Hebt ge mjj aoma iets
to verwijten?"
Tollen h.-ef bet gelaat op sn in ejjn oog
vlemden weder da vorige beguerten van voor
heen. „Dat vraagt g y rag Ksn ik dan ooit
vergeten, dat gy mjj ar tos hebt veroordeeld,
esnzaam en met soo groot eeo verlangan ver-
fkr te leven?*
afgekeurd en iu de andere Provincie goed
gekeurd.
Dat is naar mijn idéé ook treurig. M&ar
toch komt mjj één rijksreglemeut onge-
wenscht voor.
In het voorjaar v. '98 werd de hengst Éclair
van den heer P. Cz. Boekel te Behagen
afgekeurd op cornagpjdai.r geDoemden herigst
Een vreeselijk verhaal.
Het volgende onrustbarende verhaal vin
den wij in de Sumatra Post, onderteekend
met de voorletters van den hoofdredacteur,
den heer K. Wijbraods. Wij knnueu het
natuurlijk onmogelijk controleeren en moe
ten het dus geheel voor rekening van den
schrijver laten, masr ver rouwen dat hel te
vens ouder de oogen derüegeering zal komen,
opdat deze ernstig onderzoek moge instellen.
De heer Wijbrands dan schrijft het
volgende
Ik ben gisteren naar het hospitaal voor
dwangarbeiders geweest, op den Djalau
Astsns, naast de IJs-fabriek. En nu zal
ik zéér eenvoudig trachten te veitellen wat
ik daar heb gezien.
Maar vooraf iets ter inleiding. Voor een
tiental dagen zsg iemand, die aan de „Su
matra Post" verbonden is, een Chinets
nabij d n Delischen Bazar over de straat
sleuren aan zijn haarstaart,terwijl de oppas
sers, die hem overbrachten.den man metrof-
tanslagen voortdreven,ondanks zijn hartver
scheurend gekerm. Daar was reden voor
dat gekerm,waut ik zag gisteren de striemen,
die nog niet genezen waren, na negen dagen.
Wat was het geval P De Chinees, hoofd-
tandil van de onderneming Koetnah
Kinargkong, was plotseling krankzinnig
geworden (grootheidswaan), verbeeldde zich
Toean Besar tv zijn en was een Toko inge-
loopen om er eene aan zijn nieuwen stand
passende kleeding te koopen. Van zijn
onderneming had hij zich zonder kenuisge-
ving verwijderd
Hij werd overgebracht naar het hospi
taal en de Sumatra Post maakte geen
melding van het geval, omdat, als men
wil wijzen op fouten en dergelijke der
politie-oppassars hier, de courant wat ta4
van inhoud zou worden en men dagelijks
wel een kolom daarvan kon plaatsen.
Evenwel, de man werd ^verpleegd" in
het hospitaal, en zijn chef,de administrateur
der onderneming, ging hem daar opzoeken,
vertelde mij wat hij zag, en ik geloof
de hem niet.
Vandaar mijn bezoek gisteren, vergezeld
van drie andere Euiopeanen.
De bewaarder ontving ons mtt heuscb-
huid en liet ons bij den p^\tntioe
Neen, het ie al te verschrikkelijk, wat
ik zag, stijn pen wil
Daar lag, vóér dat wij
men,een mrnBcheiijk »e«»e -----
den natten cementrloer uiigefltr-k. vsst-
geketrn 1 aan ie hand met een kortm
ki tting en boei, welke eerste door een gat
in den muur was heengehaald. De arme
ellendelit g had zoowat een kwart voe
speling, kon dus nauwelijks zitten, m hit
geheel niet staan en mtar op >e zijde
liggen. Zijn lichvam was met open wonden
b d kt, de boei was door het vleesch van
het handgewricht heengevn ten, en in die
ontstoken en fz'chtelijke gateu drong het
water door, waarmede de ete.ntn vloor
werd geschrobd. de steeoen vloer,
waarop nij Hg en de ruwe carbol beet
in de kwetsuren in I De man was krank
zinnig en prastte rusteloos, maar scheen
niet 'kwaadaardig. Mat een deerniswekkend
gebaar wees hij telkens op zijn geboeide
eu ontstoken hand, zoodat mij het hart
vol werd en de tranen mij in de oogen
schoten.
Wij gingen verder toet ons vieren. De
Tandil zat in een hok, alléén, men hud
hem de boeien afgenomen, ourdat zij niet
meer over zijne gezwollen ledematen heen
konden. De man was rus'ig en deed goed
willig wat ik hem vro'g: zich omdraaien,
zijn geheel oponliggendrn rug laten zien.
Ook toonde, hij zijn gezwollen hand, ter
grootte van een kinderhoofd, met een
diep ingevreten woud aan htt polsge
wricht. De hand zag er onbeschrijflijk
afzichtelijk nit.
De rug zat nog vol bloedige striemen en
was overigens op verschillende plaatsen
vreeselijk ontveld. Vergeefs zocht ik naar
een spoor van geneeskundige behandeling.
De bewaarder vertelde mij, dat de dokter
wal meestal alla dagen kwam, trnar dat
hij d.arom nog niet altijd naar de patiën
ten ketk. Begrijp mij wel, ik spreek alleen
van behandeling der wonden. Van een
psychiatrische behandeling spreek ik niet,
dat komt later.
Ik vroeg, waarom die menschen zelfs
geen plank hadden om op te liggen. Het
antwoord luiddeffomdat zij die stuk
maken". Waarom of zj zoo wreedaardig,
als wilde dieren geboeid lagen. Het ant
woord luidde „omdat ik op het oogenblik
maar ééa oppasser voor alle zalen heb.
Zijn zij rustig, dan kan ik ze los laten,
zijn zij daarentegen storend, dan moet ik,
uit vrees voor brandgevaar, (er is geen
electrisch licht) ze vastketenen".
Ik vroeg maar niet aan dien esnvon-
digen maD, of hij wel eens van een dwang
buis had gehoord, voorzeker geen ideaal
middel, maar toch zeker beter dan ijzeren
ketenen.
Een dwangbuis vait sterk liiner, dat
de handen gevangen houdt zonder ze te
kwetsen, d'at bij gebrek aan isoleer-cellen,
den patiënten belet zich zelf en anderen
kwaad te doen.
Ik zag ook nog een zaal, waar een aantal
krankzinnigen lag,sommigen los, sommigen
aan den voet, anderen aan de hand kort
vastgeketend. Het was overal zindelijk, dit
moet worden erkend, maar van genees
kundige behandeling, geen spoor. Een
patiënt had, in plaatst van een drankje,
een paar handboeien aan zijn hoofd-eind
staan.
„Maar dit is phantasie!" zult ge uit
roepen. „Dit is de beschrijving van een
gevangenis in Dahomty, waar het men-
schelijk vee aan ketens vastligt, gereed om
te worden geslacht."
Neen lezer, het is het Hospitaal te
Medan, op deze wijze geneest en verpleegt
men daar krankz'nnige menschenen
wij schrijven 1899. Hbld.
Trekkin» van Woensdag 0 December.
2e Klasae, 3e Lijst.
No. 17317 f 5000
Nu 1810 eu 12568 elk f 1000.
No. 7283 f '200.
1'rjjzcn vuil f 30
8 2726 6017 8360 11200 1370» 16602
15 29 3t
122 17 16
87 75 91
834 76 6004
40
Hslf boos, half medelijdend, antwoordde
Ellen: „Ge hebt me beloofd nooit weder
dat thema aan ta roeren moet ik o reeds
nn weer aan dia belofte herinneren Zij
veranderde na van toon en giog lachend
voort„Neem bet mij niet kwalijk, mjjnheer
von Tollen, maar de rol van neerslachtige
past nu niemendal voor gij, die steeds
zoo op ow jonggerellecleven heb! geroemd,
zondt gij het einde daarvan met vreagde
begroeten Geloof me, wij beiden waren
met elkaar dood-ongelakkig geworden, dat
kont go gemat gelooven. Dank den he
mel, dat ik zooveel helderder blik heb ge
had dan gij, om dat te kannen zien. En nn,
geef me de band, en beloof me, weder da
onde te sullen worden en blijf ook in do
toekomst mijn oprechte, trouwe vriend,
als hoedanig ik u tot dosverre heb geëerd."
Met een diepen zucht richtte de oftimer
eich op eD greep het ham gebodon tijno
handje, om bet vast te drukken„Oeb, ge
doet met mjj wat ge wilt. Wanneer go
eenmaal een vriend Doodig mocht hebben, juf
frouw Ellen, den knnt ge op mij rekenen,
ik ben steeds voor u gereed, al moest ik ook
voor a in stukken gehakt worden.*
„Op den juetitieraed van Doben is een
moordaanslag gepleegd riep opgewonden
ds terogkeerende schilder. „De bosohwaeh-
ter heeft den miedadiger, die vervolgd werd,
tegengehouden en toen is de in de engte ge
dreven onverlaat in hei meer gesprongen en
verdronken."
„Op mjjnbeer Teil een moordaanslag
riep Ellen versohriktalle bloed was nit
haar wangen geweken. „Is hij gewond
Mjjn God, zeg toch iets
„Hjj is gezond en wol,* stelde de schil
der het m9isje gerost, dat aun alle leden
beefde. „De oude Gebaner beeft het den
boeohwschter zelf gezegd."
„Ah, daar is bij!* jubelde Ellen,die den
naderbij snellenden jnslitieraad in het oog
kreeg. Zij snelde hem tegemoet en reikte
hem beide handen. „Ge zjjt ongekwetst?"
„Dat ben iki Maar ik kom uw bulp voor
eau auder inroepen, die gewond is gewor
den soudt ge wel
„Wie is het?*
„Mijn oade vriend Jast.''
„Barmhartige femel 1 Ik ga dadeljjk mee!
Mijnheer von Tollen, ga mijne ooderB zeggen,
waar ik heen ga en verontschuldig mij bjj de
gasten Is bet erg met den armon Just wend
de Bij »ich weder tot Teil.
„Ik hoop van neen. De steek schijnt slechts
door het vleesoh gegaan en wed3r
langs de rib «tgegleden te zjjn.*
„Goddank! Ah, papa!* zeide ze tot den
vrijheer, die door Tollen opgezocht -yas en
hierheen gezonden, „nietwaar, gij vindt
hat toeh goed, dat ik dien goeden Jast ga
oppassen
„Jj zeker, mjjn kind," antwoord
de de vrijheer zonder eenige aarzeling. „Goe
den avond, heer bnnrman eoo begroette hij
Teil met krsohtigen handdruk, „ik heb reeds
ven den rii meester vernomen, wat eris
voorgevallen God heeft u wonderbaar
beschermd. Ab, dasr komt ook mijn vrouw
on brengt doek en msDtel mee voor Ellen."
Mevrouw Clara wbs toeg' sneld en
terwijl ie haar dochter een doek om d n
hals sloegen een warmen kaper op bet hoo d
zette, zeide zo tot Teil: „Mjjn innigste ge-
tnkwenseh mei uw reddingMaar die arme
Just, hoeveel leed doet het me om hem!
Groet hem van ons en zeg hem, dat wij op
zjjn spoedige genezing hopen. Vooruit, maak
nu dat je weg komt, lief kind." Zij kuste
haar dochter op het voorhoofd en zieh tot de
gasten wendende,zeide zij„Zij moet gehoor
zamen aan den plioht van de verpleegsterren
m »g zij geen oogenblik aarzelen."
Teil dankte den vrjjheer en zjjn vronw,
g.-oo te do guzten, die intussehen allen van
uit de zaal naar buiten waren gekomen, en
bood Ellen don arm, om baar naar de boot
te brengen.
De riimeester, die zieh geheel achteraf
h«d geplaatst, zag hol heengaande
paar nadenkend na.
„Hoe hartolyk verwelkomde zij hem,"
mompelde hy, „en nn gact ie alleen met
hem door nacht en donker mee naar zijn
hü's. Die gelukkige!"
Hij suohtte diep; de afgunst wilde sjjn hart
binnensluipen. Maar bjj schudde krachtig
het hoofd,als wilde bij die onedele neiging von
35 10
46 2844 23
77 61 71
324 83 6103
27 3005 07
37 27 09
76 68 44
91 92 99
460 3323 6279
537 33 6312
67 41 23
609 58 37
813 27 6510
14 32 30
30 71 6606
939 3693 81
63 3728 83
1101
U
85
1200
26 7020
45 7113
1334 77 27
44 4324 32
66 4427 40
69 4635 7231
1436 4815 58
77 70 96
88 4903 7310
1505 5000 17
17 04 93
32 55 7468
50 58 78
1641 71 7511
1701 98 26
48 5149 28
66 79 87
1854 85 7667
70 5205 7703
1882 06 41
2014 61 7819
58 67 81
64 94 82
65 5331 86
2187 35 7939
2204 79 64
35 5402 72
37 5556 8003
81 72 07
2442 5679 18
69 5776 8124
2589 79 45
2599 5894 8305
74
404
37
53
67
8477
87
832
94
94
40
7gS
8532
611
921
85
96
622
55
834
8610
46
64
978
51
50 14033 17OS»
95
701
94
75
8705
65
115
163
73
88
47
88
8861
823
55
205
72
52
205
31
8944
70
48
39
87
74
86
77
98
916
307
318
9017
72
60
63
9146 12025
78
87
85
84
422
402
9255
107
64
23
9303
19
67
34
65
51
580
48
70
63
85
99
9418
90
651
521
9485
235
730
37
9500
51
865
603
9678
56
919
39
90
311
37
87
93
423 15015
703
9706
65
43
57
08
57
68
75
9803
84
70
805
45
500
125
59
62
20
43
903
86
27
75 18016
9924
41
204
63
30
67
31
70
31
72
56
77
86
700
96
197
10133
01
413
242
55
04
15
69
226
62
89
95
49
934
629
302
457
77
90
423
81
13025
871
13
619
43
921
72
56
346
57
73
75
64
88
538
80
87 10025
84
737
442
34
613
99
66
68
721
841
82
118
27
45
500
75
45
77
08
201
835
900
20
61
37
15
35
334
58
93
630
47
80
98
49
496
916
11028
84
505
27
158
93
18
42
78
97
23 19045
19056
22 60
134
96
233
62
72
87
96
326
53
64
406
30
50
87
89
91
674
657
90
718
38
46
81
811
17
22
74
929
57
20006
24
85
109
15
27
227
56
324
83
428
49
75
99
659
86
89
715
48
70
85
88
812
13
43
60
903
05
27
65
75
Trekking van Donderdag 7 December.
2e Klasse, 4e Lijst.
No. 14080 f 20 000.
No. 18820 f 1500.
No. 10747 f 1000.
No. 9390 f 200.
No. 1217, 1979 en 15709 ieder f 100.
Pril zen
van t 30.
41
3406
6946
8932
11829
14973
16648
1901 9
487
54
7243
9393
906
15284
683
19074
670
8553
67
10091
12051
466
17018
463
782
3640
7377
413
508
559
235
703
1190
3818
7560
427
834
563
334
952
1235
95
7693
532
895
642
379
20097
39
4677
7720
606
13657
752
645
244
1341
5139
8190
694
14103
857
670
515
1949
5568
8415
11009
445
875
878
811
2404
5969
8720
234
590
16142
18073
2706
6353
8860
284
667
16281
078
2946
6495
99
360
838
409
204
Predikbeurten.
Hervormde Gemeente
te 8CHAGKIÏ.
De godsdienstoefeningen beginnen des
voormiddags 91/2 uur.
10 Dec., Ds. Bax.
Woensdag 13 December, Ds. P.R.A.v.Meurs(
's avonds 6$ uur.
Hervormde gemeeDte
te Anna PauKowna.
De Godsdienstoefeningen beginnen des
voormiddags uur.
10 Dec., Geen dienst.
zich ai werpen „Hoofd omhoog, oode jongen 1
Zjj hoeft, gelijk, de rol van dau gelukkigen
minnaar past niet voor rag. Eu wanneer
ik haar eau iemand gnn, dan is mij
zoowaar hila mij de duivel, die stnfhoof-
d.ga boer nog hst liefst. Dat is een kerel I
Ook mjjn voorouders waren boeren
Hofstemsohe boeren I Ik kan niei boos op
Teil worden.r
Hjj draaide nog wat aan het puntje van
«Bi baard en boerde naar het gezelschap terug.
„Mijnheer von Brank",zeido hij opgeruimd
tot dan yrgbeer, „laten wo een glas chara-
pagne d> i&ken op hel goed succes der be-
mo^Iogen ran onse verpleegster.*
„Dat is krauig, ritmeester," stemde de
vrghuer in.- „hoe verheng ik me er over. dat ge
weer begint te ontdooien. In den laatsten
waart ge beslist bevroren en waart ae
geen man naar mjjn hart."
„Ik beviel mjjzelf niet; Randeo.tein en
Gothenberg war.n er de sohaid van- die
hadden me aangestokendie {ieton
steeds de hooiden hangen, omdat te eeen
overwinning meer konden behalen op eeniua
damesharten - maar wat hindert mjj ook
het zoogenaamde ongeluk van anderen
Tanavond willen we vrooljjk zjjn on de
prof 'sser geeft een drinklied ten bezie."
Men lachte,men wist, dat Völker
gaarne een liedje bij den wijn zong, ofsohoon
hg be erbarmeijjk valsch deed. Tollen was
werkelijk weer de onde en de ehampagne
was weder voor hem het nat, waarin hn^ .1
zgn zorgen kon verdrinken.-
El!#u T melJ. h,dden 'nftusehen het
meer bereik». Teil b.d Ellen, die met ingehou
den adem luisterde, moeten vertellen, boe alles
en t06n To" hal oogenblik
schilderde waarop het moordend stfal óo
hem gericht waz, en Just nog juist bi tiidS
den erm bad gegrepen, toen had Ellen
onwil .keurig de h»nd op Teil', ,rm -S
en uitgeroepen„Die brave Jw dat z.ilk
nooit vergetenk '8
n™ nn., j.h hebt toch reeds
om een dokter gezonden?"
..opMf -b>-
,VtóS,(.d""beU' w"'™ n by..
„Omdat omdat joffrouw,
ik moet u een geheim mededeelen. Wat ik
anders aan geen mensoh zou toevertrouwen,
wil ik u mededeelen ik weet, dat ge
zwiigen kunt."
„Er is vanavond iets wonderlijks geschied,*
ging T.ll na «au poos gedwongen voort, „maar
daardoor is me veel, zeer veel vreugde
bereid. Die Frederik Jast, dien ge sedert
jaren kent en dien ge hoogacht, is geen
man hg heet Viotoriue Teil hjj is
mijn moeder
Eon liohte kreet van verrassing klonk alz
antwoord. „Hoe Uw moeder? Is dat dan
mogeljjk
En toen Teil, dio met roeien had opgehou
den en met bjjna smartelijke spanning in
Ellen s gelaat keek, slechts zwjjgend
met hot hoofd knikte, kwam het jubelend
van Ellen's lippen: „Gg rgk gezegende!
O, mjjn God wat verheugt me dat I Nu
begrijp ik ook, waarom die
Juit mij steeds zoo zonderling voorkwam,
wilt ge wel gelooven, al raadde ik
niet het ware, ik heb toch steeiz
een onbestemd gevoel gehad, dut er met
hem iets raedselaobligs was. Uw moeder!
f", D0« me9r liefhebben, en
verplegen, alsof het mjjne eigen moeder
ware! Toe, Wiiliam roei toch door, opdat
we spoedig bp hembj, haarzgn f
Zg wist in het geheel niet, dat ze hem
bg den voornaam hsd genoemd, maar hjj
L«t KI WL de8#1ük gemerkt en
het bloed was hem na.r het hoofd gestegen.
Uji bad haar tot ziob willen trekken en den
mond, die zooeven zjjn naam had genoemd,
met vurige kussen bedekken. Maar hij
was alleen met haar, .y had sioh zoo kin-
uerigk aan z'yne bescherming toevertrouwd
bruikenT H °B vertron*en
WOBDT VERVOLGD.