Binuenlaniisch Nieuws. Predikbeurten. te 8CHAÖM. Ie Anna PauEowna. Herv. Gem. 17 Dec. Barsingerhorn. H a r i n g h u i z e n. Herv. Gem. St. Maarten c. a. Doopsgezinde Gemeente IJ PP. Doopsgezinde Gemeente Barsingerhorn e. a. ËYan^elisatie-loeaal, Jammerlijk verzuim! 11] een gezelschap vertelt eeu dame, dat zij een» met h ar man ruzie heeft gehad, eu bij de verzoening ter herinnering aan dezen twist een klein bocmpje geplant heefï. „Z e je wel", fluistert de gastvrouw den gastheer verwijtend in zijn oor, „wan neer wij dat ook altijd gedaan hadden, zoaden we uu al een heele oprijlaan voor ons kasteel hebben I" Aan elkaar gewaagd. Advocaat (tot jonge weduwe, zijn cliënte): „Mevrouw, u is zóó slim, dat u waarlijk verdient een geraffineerder: schelm tot man te krijgen". Weduwe (verlegen): „Meneer, uw aan zoek verrast mij1" Een strenge winter?Zal de plotseling ingevallen koude vuortdureu? Deze vraag wordt door den heer Jaubert, directeur van het observatorium te Parijs, op de volgende omzichtige wijze beantwoord: lk weet het niet, zegt hij, en niemand weet het. Volgens een theorie van Renon, een bekend meteorologist, keerea strenge winters terug om de een-sn-veertig jaar. Bij elke periode en op dezelfde plaats kan de warmtegraad niettemin veel verschillen. Een andere theorie wil, dat strenge winters om de twintig tot twee-sn-t>intig jaar terugseeren. Zioveel is zeker, dat wij, wat strenge winters betreft, een kritieke periode nade ren. Is het deze nietdan is het op wetenschappelijke gronden de volgende winter. Bovendien is het sedert 1834 eD 1859 niet voorgekomen, dat da zomer zoo warm, eD het weer zoo mooi was als dit jaar. In Februari en in November wees de ther mometer 20 gr. boven nul, iets, wat ia geen vijfhonderd jaar is voorgekomen. Ge woonlijk valt de eerste vorst in na 3 No vember. In het jaar 1891, den laatsten strengen winter,vroor het 58 dagen achtereen. Door gierigheid verhou- gerd. Iu Parijs is voor eenige dagen het navolgende karakteristieke feit gebeurd. In de Rue Saint Denis zakte een oude man op het trottoir in elkaar en stierf na korten tijd. Da inmiddels geroepen arts verklaaide, dat de grijsaard gestorven was van honger. Het lijk werd naar de politie gebracht, eu toen men in de zakken vau den doode naar legitimatiepapieren zocht, vond men in de voering van zijn jas tien bankbiljetten, ter waaide van 10.000 fiancs en een geboorte-akte ter name van Lucien Bertrand. Een man met een kapitaal bij zich van 10,000 francs eu die op den pubheken weg den hongeidood sterft, dat is zeker een niet alledaagsch feit. - De groote Tolstoiis ziek, ernstig ziels. Zijn toestand baarde zorg; nu evenwel schijnt er beterschap ingetreden, doordat zijn vrouw er eindelijk in is ge slaagd om hem wat bouillon en wijn te doen drinkeD, iets wat deu hardnekkigen vegetariër en geheel-onthouder een groote zelfoverwinning heeft gekost. Hij wordt nu buiten gevaar geacht. Ook een hertog. E-n niet al te pleizierige onder vinding heeft een schatrijke weduwe, de eigenares van een prachtige villa in de Rue de Pompe in Parijs, moeten opdoen. Deze rentenieister had kennis gemaakt in Monaco met een jongen man, die zich bij haar voorstelde ais eeu hertog van Castigliu-Carcanan, en haar vertelde, dal zijn voorouders gewichtige betrekkingen in het Vaticaan bekleed hadden. De ridder begeleidde nu de dame naar Parijs, en ofschoon de rijke weduwe niet meer in den bloei haars levens is zij is dichter bij de zestig dan bij de vijftig beweerde de 26-jarige hertog, dat hij haar lief had. Hij werd verloofd en hel huwe lijk zou in Januari pl als vindeD. De familie Van de dame zag dit liever niet en deed onderzoek naar den baton. Zij kwamen er achter, dat deze fameuze man eigenlijk heette Aristide Martin, en dat hij een niet al fe voorbeeldig leven geleid had. Dadelijk werd de weduwe in kennis gesteld met deze informaties en zij deelde den baron mee, dat zj 't engagement verbiak, en dat hij niet meer bij baar over den drempel behoefde te komen. Dit was echter niet naar den zin van den avonturier, en zoo klom hij op een goeden nacht het raam binnen bij de weduwe en perste haar een flinke som gelds af. Iltj beloofde haar, niet meer terug te komen, maar drie dagen later overrompelde hij haar weer, nu vermomd als kolendriger. Wederom moest zij diep iu haar beurs tasten. Toen schreef zij aan de politie, dat zij niemand meer in haar huis toeli ;t, alvorens men haar vervolger achter slot eu grendel had gezet. De bedrieger kon gevat wordeu, voor hij zich uit de vosten maakte om weer nieuwe slachtoffers te zoeken. imid- aanleg H e 1 g o 1 a n d. Toen Holgoland eenige jaren geleden door Engeland 3an Duitsch'and werd afge staan. bleven op het eiland de oude wet ten van kracht, dia o. a. de vereischten voor een huwelijk veel lichter stelle:'. Er werden dan ook heel veel huwelijken door vreemdelingen op Helgolsnd aangegaan, en daar voor elk 200 mark betaald werd en de ingezetenen de voordeelen hadden van het verblijf der trouwlustigen, komt het zeer ongelegen, dat met 1 Januari het nieuwe Duitsche burgerlijk wetboek ook daar zal worden ingevoerd en aan dit huwelijksico- nopolie een eind maakt. Da trouwgeiden alleen hebben in de laatste jart n gemid deld 20.000 mark ingebracht, waarvan een groot deel aan den predikant komt, maar ds burgerlijke gemeente toch in 1898 11.000 mark kreeg. Daarom heeft de gemeente den Rijksdag vei zocht,het voorrecht nog tot 1910 te mogen behouden, met verwijzing tevens haar schuldenlast van 700.000 uuark en hooge uitgaven voor straudbescher- miüg. De Duitsche regeering heeft te kennen gegeven, dat zij niet kan toestaan, dat de invoering van het nieuwe wetboek ergens vertraging ondervindt. Zij acht het echter billijk, in dit bijzonder geval aan het eiDnd op een of andere wijze schadevergoeding te vetleenen en zal daaitoa een voorstel in dienen. op hare Callantsoog. Tot nadere toelichting der voor 1900 aangevraagde galden tot verdediging van de Noordzeekust tusschen de Heldersche en Hondsbcssehe Zeeweringen, zegt de mi nister van waterstaat in zijn Memorie van Antwoord, dit het aangevraagde bedrag in hoofdzaak dienen mott voor den aanleg van strandhoofden, voor den aanleg van werkspoor en de aanschaffing van voertuigen. Overigens zijn de gelden noodig voer dninbeplanting, aanschsffiug van noodmate rialen, ondethond en toezicht bij de uit voering der werken, terwijl in Calbctsoog Dog eene kleine duiuverzwaring tot de aangenomen normale breedte vau 75 M. is aan te brengen, welke dit jsar niet geheel voltooid is kunnen worden door de aanwezigheid van eeu paar kletne huisjes, welke inmiddels zijn aangekocht en opge ruimd. In 1899 zijn de voornaamste zwakke ponten in den bnitenduinregel op ruim zeewerende breedte gebracht, terwijl h dat j«ar tevens eeu asuvang is gemaakt met den aanleg van drie strandhoofden, on del lijk vóór Callantsoog en met den van een Rijkswerkspoor voor den ainvoer van bouwstoffen van het Noordhullandsch K-na 1 even benoorden de ZijperschutsluH tol aan den Voordijk. Het ligt in het voornemen, in 1900 met den aanleg van 4 it 5 hoofden noordwaarts voort ti ga >n en het werkspoor door te trekken langs de kust tot Callantsoog, terwijl het tevens aart te bevelen i?, voor aet transport der bouwstoffen ook Rijksroer- tuigen asn te schaffen. Bij de gedachteuwisseüng over de wet van 15 Juli 1898 is medegedeeld, dat, en om welke redenen, het geven van eeue be trouwbare raming van kosten der geheele voorzieniug nog niet mogelijk is. Dezelfde redenen, welke toen zijn san- gevoerd, zijn nog geheel vau kracht, daar het hier een werk betreft van langen duur, waarbij met zeer afwisselende toestanden moet worden rekening gehouden en waar omtrent de ervaring, nu pas de eerste drie hoofden iu aanleg zijn, nog niets heeft kunnen leeieD. Het drietal voor deDoops- gezinde gemeente te DEN HELDER be staat uit de heereu E. C. Fleischer, te Broek op Lingendijk j J. Hulshoff, te Baard en J. Keulen, te Hindeloopen. Te Callantsoog zijn benoemd tot tellers voor de a. s. Volkstelling de hesreu Johs. Vis en J. Roebers. Niet neutraal. Men meldt uil 's-HERTOGENBOSCH: „Ecu zeer ernstige zaak had op het Gymnasium alhier pluts ea brengt vele gemoederen in beweging. Woensdag werd door de j mgelui der vijfde klasse op asn- wijziug vin dea leeraar in de Holiandscha taal, een opstel gemaakt over „Nationali teitsgevoel". Een der leerlingen merkte hi-rin op, dat bij de R, Katholieken zich het nationaliteitsgevoel niet had kannen ontwikkelen, «rten gevolge van de onder drukking tijdena de republiek onder het vervloekte Huis vaD Oranje." De leeraar, die blijkbaar met bet geschrevene instemde, las het opstel voor, met de opmerking, dat de leerling „ferm voor zijne opinie uit was gekomen". Dj kLsssgenooten van het jongemensch, verontwaardigd over de uit- la'iug tegen het Huis van Oranje, brachten da zaak voor den rector, en de curatoren zullen er waarschijnlijk in gemoeid worden." De arbeider V. uit het Oosten van Drente moest, wegens mishandeling, veertien dagen gevangenis- str f ts Assen ondergaan. Zijn hondje was hem tot het hnis van bewaring gevolgd. Toen de deur achter zijn baas dichtviel, stond het beestje alleen in een vreemde plaats. Veertien lange dagen wachtte het, tot eindelijk de straftijd was verstreken. V. droeg 't geheel vermagerde beestje mee naar hnis, waar het na zorgvuldige verpleging spoedig weer op de been was. T y p h u s De typhus, reeds maanden heerscheode ta LEERDAM, breidt zich weder uitin de laatste dagen werden 6 nieuwe gevallen geconstateerd, terwijl nog vele gevallen van twijfelachtigen aard voorkomen. Ia één familie zijn reeds aan deze ziekte gestorven de vader, da moeder, een zoon, een dochter en nog esnige verdere familieleden, samen 7 personen, terwijl nog eenige anderen aangetast zijn. Het totaal der bijdeNe- derl. Zuid-Afrikaansche Vereeniging inge schreven of gestorte giften bedroeg op Zaterdag 9 December f 771.310,451/2 Het totaal der giften nit AMSTERDAM alleen bedroeg f 157.986 53. Just naar Londen ik heb daar dan eeni ge zaken ie regelen. Van Londen vertrekt hg naar Amerika, en verdwijnt, om nooit terug te keuren.* „Hoe Ge wilt viel de vrijheer haar verbaasd in de rede. Hg scheen het mm dit plan heefemaai niet eens. Yietorine lachte„Noen, neen, ge be grijp: me verkeerd lk welf ga niet naar Amerika, maar den goeden Just laat ik maar verdwenen ik noem myzelf in Londen weder mevrouw Yietorine Teil, geboren Albin, wier papieren in de beste orde zyn, en die besit ik, en als tcodanig keer ik terng om eindelijk voor de wereld wter mijn zoon aan het hart te diokken en mijn komst zooals bet be hoort aan de politie te melden.* „En wunneer men n dan herkent als Just f* „Men sal my niet herkennen laat dat aan mg over. En wanneer wetkelyk iemand my mocht herkennen, dan kan het sleobta een van mijn naaste bloedverwanten zyn, en tegen hem of haar zal ik do waarheid dan ook niet looohencn." „Ge hebt gelijk," antwoordde de vrijheer, na een korte poos te hebben nagedsebt, „zoo sal het t beste zyn. O, wanneer wij u eerst bier weer hebben. Ik verlang er zoo nssr, de weergevonden m >vrouwVictorine Teil aan myo vrouw voor te kunnen s ellen. Wat segt gy v en dit alles fmet deze vraag wendde hg zich tot Ellen, die opmerkzaam naar bet gesprek had geluisterd. Elleu snelde op haar vader toe, sloeg baar armen om zgn bals en jubelde: „O, ik ben aoo gelukkig, zoo onbesohryflyk ge lukkig. Eu zie, papa, dat gy beiden elkaar zonder verwgt in de oogan kant Bien, c&t meakt myn geluk zoo volkomes.* „Wat wat aonder verwijt? Wat weet gy, deugniet, \8d de verhouding, dietus- aoaen ons bilden heeft bestaan?* Ellen keek, met de armen om baars va- dirs bals geslagen, verkgen zwygend naar den grond- Mevrouw Yietorine antwoordde in haar plaats „lk heb kaar vannacht alles verteld- Wan neer Vicforino weer over den drempel van bet s'et Giesdoif treedt, dan moei de gebeela Ongevallenwet. Bi) do tweede lezing is Je Ongevallenwet door de Tweede Kamer aangenomen met 79 tegen 14 stemmen. _Als nit den dood herr e z e n Het was op gsen los gerucht, dat de bladen ind-rtijd hadden meegedeeld, dat Theodorus Kruisenberg, een Tilburgenasr, dia sinds vele j wen iu de Transvaal woont eu vriiwillig zich in het Boerenleger had laten inlijven, was gesneuveld bij deu slag bij Elandslaagte. Hij behoorde toch onder de vermisten. Maar onze Doms was slechts met nog 5 ka Beraden, van wie twee gekwetste, door de Engelschen krijgs gevangen gemarkt. Er was dus nog hoop, dat hij en zijn vrisude t ooit weder boven water zouden komen, hoop, dat deE«g'l- schen hnu prooi vro«g of laat zouden los laten. Doch de Tilburgeuaar en zijn ken nissen schenen liever het zekere voor net onzekere te verkiezen en besloten een waagstuk ts onderstaan. Op een goeten d»g lieten zij hun Etgalsche bewakers meedrinken van de Hollandsche jenever, die zij in hun veldflr.sschen bij zich had den, en zij waren zóó gul met hnn Schie dammer, dat de Engclschett vau huis uit niet vies van een „brom in kans .waarnamen deze opperbeste vgin" naar binnen te gieten als water. Gevolg de Engelschen kregen znlk een sluk iu hun laars, dat zij de krijgsgevange nen voor doedelzakken aanzagen, om spoedig de loodzware oogen geheel te sluiten en te snorken en niet te zien, dat de vier gezonde kameraden, onder welke Dorns Kruisenbsrg, hun twee gekwetste makkers in een ammunitiewagen der Eugelschen tilden, en deze wageD, voortgetrokken door de eigen o3sen der Britten en beladen met Briteche kogels, de zes krijgsgevangenen met stille trom wegvoerden naar Pretoria. Ean Tilburgsehe vrouw, bij wie Kruisen berg ts Pretoria wel eeas kofïia dronk, beeft de moeder te Tilburg toen dadelijk hiervan bericht gezonden en Dorus zelf heeft op dien brief ook nog eenige regels geschreven, ten bewijze, dat hij noginhrt land der levenden en op vrije voeten is. Het is een aardige krijgslistdie behalve deze avontuurlijke redding, ook nog ten gevolge kan hebbeD, dat vroeg of laat eenige Engelschen naar de andere wereld worden gezonden door hun eigen kogels uit deD ammuortiewagen van den wak karen Til burge naar Theodorus Ktuisenberg en Co. Eene waarschuwing! Aan boord van de Middelburgsche boot No. I, liggende aan de Oosterkade te ROT TERDAM, werd Donderdagmorgen dood.in haar hut gevonden de 23—jarige dienstbode G. Kramer, die door kolendamp don dood door verstikking gevonden had. Een test met doove kolen werd in haar hut gevonden. Het lijk is voor g rechtelijs onderzoek naar het Ziekenhuis overgebracht. Het slachten van klein vee» vooral van sehape.d, voor export naar Enge land, neemt in FRIESLAND met den dag toe. Uit de plaatsen, benoorden den spoor weg gelegen, gs.>t meest al het vleesch via Harlingen, van waar in de lastste twee weken bijna 4000 geslachte schapen naai Londen werden verzonden. Uil de plaatsan, ten Zuiden van den spoorweg gelrgen, heeft de verzending in den regel over Ylissingen AMSTERDAM gepleegd (waarvan in ons blad uitvoerig melding i» gemankt), en ook „og met het oog op verdere pUts gohad hebbende diefstallen, schijnt do politie te Amsterdam een goede vangst te hebben Justitie en politie deden huiszoeking in een ongunstig bekend logement of slaapsLu van Lam mi tje in de St, Nicolaasstraat t us schen Nieuwendijk en Voorburgwal. Een 12—tal logés, waarvan sommigen oude bekenden der politie, werdsn verhoord. Bij enkelen warden nogal contanten ge- vou:|eii, waarvan de herkomst onvoldoende bleek. Het onderzoek duurt voort. Een later bericht zegt, dat 18 logé s gearresteerd zijn en het logement ge sloten is. Men 8 c h r ij f t uit MONNI KENDAM Zoo ver het oog reikt, is alles met ijs bedekt. De Gouwzee en het Monnikendam mergat zijn met prachtig ijs bedekt, zelfs is het nog mooier dan in het jaar 1890. Wanneer de vorst blijft aanhoadeiJ, dan zal a. s. Zondag van den weg naar het eiland Marken gebruik kunnerr gemaakt wotdeD. Burgemeester e n W e t h o u- ders van Alkmaar hebben de markt, 1 die op Miaudag 25 December, eersten Kerstdag, valt, verzet op Zaterdag 23 December s., en de markt van Maandag 1 Januari (Nieuwjaarsdag) op Zaterdag 30 B.cembar a. s. Winkel. Douderdegoiorgen zakte een meisje door het nog niet overal ver trouwbare ijs. Door hit flink optreden van den heer Rentmeester mocht deze, met gevasr voor eigen veiligheid, de voldoening smaken, de kleine op het droge te breDgen en haar van een anders wissen dood te redden. familie Von Brank weten, wie zy is. Hi b ik niet goed gedaan? Elfen is tooh geen kind meer.* De onde heer, die zich er nog steeds aan gewend had, in «yn dochter een onrijp persoontje te zien, keek Ellen onderioekend aan. Waarachtig, Yietorine had gelyk, dat wal geen kind meer, dat bij in de ar men hield dat wbs een jonge maagd, wier hart reeds het zoete der liefde bad leeren kennen. Hij boog zich over baar nsder, en diep bewogen dmkte hg rijn grijae snor op haar voorhoofd.Dan sloi g hij de vochtige cogen omboog en knikte de ophot bed liggende vrouw eenige malen vriendelijk toe. En ter wijl hg zoodoende meteen opmerkte, welke diepe groeven de ijd en zyn zorgen reeds op het gelaat van Yietorine hadden achter gelaten, zuchtte hy en tceide weemoedig „Wij zyn er beiden niet jonger op gewor den, bi s e vriendin- Maar hier is wat opge groeid (by kt-ek mot teedcren blik in de donkere oogen van zyo dochter) dat my voor de tweede maai myn jeogd voor oogen tooveit. En ook gy, Ytoforine, wanneer ge uw zoon gadeslaat, dan heeft dat voor o bet troostryk bewustzijn in zieb, dat de jaren ons zwaar kunnen vallen, maar dat ze ons toch niet alles ontnemen kunnen." Hij maakte ean korte p>U'.e, en zag ds twee vrouwen beurtelings ean. Dan riehtle hij ign gestalte itraf op hij wab de man aiot, die zioh lang aan weemoedige gedach ten overgaf en zeide op vroolyken loon: „Doch nu is 't genooganders wordt mijn roon boneden ongeduldig, 't Ga u goed, beste vriendin, en spo-dige beterschap hoor. Wy zien elkaar nog wel een pasr maal, voor ge Vertrekt." „Papa 1 Papa 1" ri p Ellun baar veder na. En toen hij terogkeerde, ging ze ze vleiend voort„Deel Wsltor nog nials ra de. Ik zal het hens zelf wel vertellen. „Waartoe die geheimzinnigheid? Yen myn zoon ben ik tegenwoordig zeker. Ik vertel bera straks de geheele geschiedenis als we in da boot zitten. Adien, Sief kind,' En weg was bij ea Ellen ging nadenkend in een armstoel zilteo, die ntast het bed van Yietorine .stond, en drukte, weinig hoop meer.' Een aansienlyk getal schapen wordt bovendien opgekocht, om op het abattoir te Rotterdam geslacht en van daar naar Londen verzonden te worden. Varkens worden steels in 'groote menigte voor de varkens-axport-sLehterij te Assen gekocht. De wekelijksche Leeuwarder vee markt vootziet hoofdzakelijk in de behoelte. In verband met de kolos sale diefstallen, in de hulppostkartoren te haar turnden tegen haar kloppend hart. In de eerste dagen van Juni vertrok Frederik Jast, door Teil naar het station gebracht. Toen het signaal van vertrek weerklonk, kuste Jnst Teil, die op de tree plank stond, zóó hartelyk op mond en wan gen, dat de luidjos, die er diebtby stonden, het niet konden laten, er hunne bemerkin gen over te miken- Een dergelyke hartelyk- heid tusschen twee mannen was iets heei ongewoons- Men bekommerde er zioh even wel niet al te zeer om, en niemand had dan groet van Teil„God behoede o, lieve moeder I" verstaan. HOOFDSTUK XXIII. De roode en witte meidoorns schilferden in de straten der Junizon, de vlinders dwar relden door park en tuin, en de goudenregen liet zyn :.aadpeulen op den grond vallen- Op den langen middelweg van het park, dat het koninklijk paleis omgeeft, liep een lange ry wandelaarsmiar hoewel het mooio weder tot groote opgewektheid aanleiding gaf, werden slechts fluisterend de gesprek ken gevoerd. Mm had medffyden, diep medelyden maf den keizerlijken lydar. Men had hem lief, den hoogston bur ger van dea staat, die zich nooit als e n heersoher, maar steeds als oen m.insch, als een goed meosch had doea kennen. Ook Teil is onder de wandelaars; da behoeft?, om iets omtrent zyn keizer te weten te komen, heeft hom hierhesn gedreven. Hij is diep in gedaohten verzonken, zoodat hij nist bemerkt, wie hem met vlug ge aohrcd u volgen. Een oogenblik later wordt hem ern hand op den schouder gelegd. „Wel, waardo buurman, hoe zoo diep in gs- d tohtenP* klonk een stom in zijn oor, en tosn Teil d3 oogen opsloeg, herkende hg vrijheer von Brank, die met zgn iooh Wuiter voor htm stond. „Ah, mynoheeren. Ik had o inderdaad niet gesien. Ik liep hier in de hoop, iets omtrent den keiter te veroemen.* Hat gelaat van den ouden vryheer von Brank barok en by zeide„Hit gaat mat onzen keizer zeer slicht; ik heb sooeven iemand van de hofhouding gesproken. Er is Hg stak daarna zyn arm door diea van lolt en zaide: „Ga met ons mee,laten we elkander wat opvroolyken." Na een lange poos te hebben gezwegen, breekt de vrijheer de stilte at mat de vraag: „Gneda berichten van uw moeder?» Teil kromp ineen. Deze in Walter's tegen woordigheid gedane vraag zeide hem, dat nu ook de hoogmoedige zoon de avoutuur- yke gesobiedonis van zijne moeder kende.Hq keek oogemerkt naar den jongen man, die aan zyn zyde ging, of er in «yn galaat geen trek van minachting of een zpottend lachje was op te merken maar onveranderd was Walter's gelaat. Zoo antwoordde Teil„Ik dank u, mijnheer von Brunk, het gaaf haar aeel goea." „Dat verheugt me.Waarom is ze nog niet op de terugreis „Ik heb vanmorgen vrosg een brief van haar gekregen. Zij had nog verschillende zaken te regelen! zij bad een klein vermogen in Engeland belegd; maar nn wil ze het loz- nnken en mee naar hier nemon." „Zoo, zoo? Em vrouw met kapitaal is je moeder dos Alle respaot. Maar ik had dat van zou een verstandige en dappere vronw wel niet tnders mogen verwaohten." „Zij heelt ook nog een zeer msrkwaardige ontmoeting ia Londen gehad", begon Teil w.:er, „en vraagt nu aun mg, hoe ze verder m die zaak moet haudalen, Denk eens, in het Thomas-hospitaal, waar ta een ouden hver, ean vroegeren bekende van baar man beioekt, wordt ee plotseling door oen jongen man aangesproken, die uaast het bed van den bewusten vriend ligt. Uit uw woorden evoneens daar - mevrouw, zeide die sieke jonga man, nmk ik op, dat go do moeder van mynbeer Teil uit*Berlijn zijt II en «Is myn moeder seor verwonderd opkükl gaat bg hausiig iD bet Duitsoh voort, - gH pÏ«,an. t Bt,eta,oeddr van den metselaar eter Daohner en waarachjjolyk ook bok-nd met den vrijheer Vou Bran\ "van Gie.dorf S* -T sT knikt, ver. U n J een zeer dring,rd verzoek 11 VV6Dr,a«r n "«der to Berlijn komt, Brank on müttu ïe" 611 von Brank op en deel hun mede, dat ik over het Hervormde Gemeente De godsdienstoefeningen beginnen des voormiddsgs 91/2 uur. 17 DecDs. v. Klnijve. (Avondmaal.) Hervormde gemeente De Godsdienstoefeningen beginnen des voormiddags uor. 17 Dec., Ds. Dnbbeld Ds. v. Meurs. Hervormde Gemeente 26 Djc. (2en Kerstdag) Ds. v. Meurs, De Godsdienstoefeningen begiunen des half tien. v.m. 17 Dec. Geen Dienst. Aanvang van den dienst ;s morgens kwart voor tien uur. 17 Dec,, Zuid-Zijpe. 17 Dec., Geen dienst. Hoep, Schagen. Zondag 17 December, 's avonds 6 uur, Ds, Kampstra v»n Heemskerk, onaangename, dat ik hun heb aangedaan, vaal beronw heb en dat ik hun smeek, mg grootmoedig te willen vergeven. Ik heb 8BD8 deelgonomen aan een ik moet mijn geweten ontlos en aan een inbraak, waartoe een man my heeft verleid, die de satan van mgn leven is geweest. Czrvalho vrosg mgn moeder, en de ander sloeg be schaamd de oogen neder, terw01 de tranen hem langs de wangen liepen. „Mijn God, zoo «ing mgn moeder voort, dan egt gg die Frin Brent, van wien in bet rechtsgeding toenmaals maermalei sprake is goweest als van den trouwen makker van dien grooten bandiet Czrvalho, die even wel met geen woord o verraden wilde. Da uitgeputte zieke knikte; „Ja, zoo heb ik me genoemd. Mijn ware naam is evenwel Trits von Stroohow ik ben de neef van mijnbeer von Brank. - Gg kant u voor stellen, hoe verrast mön mosder was Zn beloofde den ongelukkige alles wat hij wensobte, verliet dan in allerjjl bet hospitaal en wilde de hulp van het gereoht io- roep3o;«y was van plan alles den rechter mse te deden om den emdelyk ontdekten inbreker ter verantwoo'diog te knnneo roepen.» hiii .aL?0d8wi!; „ri'P w,lter nit' *ien» blik angstig op t9ii gevestigd was gebleven hl7, 7,nug8° n° doodsbleek waren, „dat hoeft ze .och niet gedaan ni»^J" heel goed den angst, die er h i ii 7,5, trekken sprak en ign »r^ opto blijde bij bet sien van de veroe- 'ring *»n den jonker, die steeds soo minaoh- lo"t°i!.Arn had ne8r8«ien Maar zyn boter ik „Neen,* antwoordde hy gerast- i "i zegevierde. stellend „onderweg reeds begon mijn moede' or aan te twijfelen, of het wel goed van haar was de reeds halt vergeten zaak weer op te rakelen. Zy keerde naar het hotel terug en schroef mij dan brief, dien ik hedenmorgen heb on vangen en wserin ,e de aa.k mededeelt Ik heb heer dsdelgk geantwoord p0Tendie° 8cn telegrem gezonden „En wat hebt gn besloten to doen vroeg w alter, wiens hart nog steeds angstig klopte. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1899 | | pagina 6