HERIN ZOEKEN.
A. Itolte,
Klaver- en Lncerne-Zaad.
Boerenmeid,
vast Werkman,
Timmerlieden.
een Jongen
een Knecht,
2e KNECHT,
(linke Jongens,
Tc Koop:
Grutterij
(en strengste
(en strengste
Spanbroek.
Schoenwerk,
WF. Stoel Zoon,
Prijs f 100.—,
Mi J. BUISMAN,
Wordt gevraagd,
een klamp HOOI
TE KOOP,
CONFECTIE;
Biimenlcmdsch Nieuws.
ADVuirruvnuN.
Gevraagd
bij P. PLOEGER,
Wordt gevraagd,
Timmerliaden,
Wordt gevraagd:
Wordt gevraagd,
Gevraagd,
BOERENWAGEN mettoebehooren.
Jocli. Waiboer,
te Koop ofte Huur gevraagd,
Een partij voerbielen,
f 6 per 1000 Kilo.
Een partij Haverstroo,
Kalkfabrieken.
Sloomtrasmolen.
Steen kooper ij.
Handel in Bouwmaterialen.
verboden is.
èumioe Slijiviefen.
Ontvangen
Bedden,Dekens Matrassen.
genoog dat zij een zaakje drijft. En dat
er ruzie met bet personeel of tusschen
de sujetten is, raakt het publiek net
zooveel als een ruzie in één of aDdere
handelsfirma. U zou vreemd opkijken
als u in de krant las Al lang liepen
er geruchten van oneenigheden in de
firma Van Bastei Joris ia peper.
Nu schrijft de heer Joris, omdat hij
door Van Bastei gefopt'is, dat Van
Bastei peper afkeurde buiten Joris oin.
Dan zou u zeggen „wat hebben daar
de menschen en de kranten meê te maken
Daarom vind ik, dat de-kranten-mengen
in zulke zaakjes-aangelegenheden mal
Hoe vindt u, dat wij ons kleeden
Bijzonder kunstig. Ik begrijp niet,
hoe u dat alles aan uw lijf krijgt. Wij
slaan een doek om en wij zijn gekleed.
U doet uw hoofd in een hoed, uw hals
in een boordje met een das, uw borst iü
een flanel en een hemd en een overhemd
en een vest en een jas, uw beenen in
een onderbroek en een broek, uw voeten
in kousen en echoenen en slobkousen.
Het moet elkeD morgen een heel gedoe
wezen, eer dat heelemaal klaar is. Hoe
uw dames iogebakerd zijn, weet ik niet.
Ik kan er niet uit wijs worden, maar
het lijkt me den grootsten triomf der be
schaving om binnen enkele uren alles,
wat ze me zooal opgenoemd hebben, aan
één menschenlijt te krijgen.
Wat denkt u van Neerbosch?
Zulk een inrichting hebben wij in
Asjantie hoog noodig en ik ben dus
stellig van plan, als ik in mijn land
terug ben, daar een Neerbosch te stichten.
Ik zal den heer Van 't Lindenhout schrij
ven, of hij meê wil gaan (ik neem trou
wens méér Europeanen mee). De heer
Van 't Lindenhout zal ons omtrent de
beste methode van straffen en voeden
onwaardeerbare inlichtingen kunnen geven.
Ik denk mezelf aan het hoofd te stellen,
want ik zou wel graag op mijn ouden
dag „gezien" en vermogend wezen. Ove
rigens komt het mjj voor, dat de heer
Van 't Lindenhout verwonderlijk goed
een opvoedingsmanier van de Asjanties
heeft afgekeken.
Neemt u Europeanen mee, zei U
Ja, ik ben van plan, in navolging
van den man, die ons kijken laat, in
Asjantieland een troepje Rotterdammers
te laten kijken. Ik ben al in onderhan
deling voor een vijftigtal mannen met
hun vrouwen en kinderen, maar de
keuze valt me moeilijk. Een Asjantie
is een Asjantie, ze zijn allemaal eender,
maar Rotterdammers verschillen. Ik
denk mee te nemen, om in bun werk
te laten zien allerlei slageen paar
journalisten, een schutter, een karakter
komiek, een notaris, een bereden politie
agent, een deurwaarder, een koopman,
eeu advocaat, een eksteroogensnijder,
een kapper en meer van zulk soort da
we in Asjantie niet kennen. En ik
•voorspel me veel succes
Mijn gesprek met de majesteit is
hiermede nog niet geheel gereviewd.
Wie weet,ot er ik later nog niet eens op
terug kom.
Voor het toelating s-
examen aan de gemeentelijke normaal
lessen te Alkmaar is geslaagd de jonge
heer H. W. van Loo te Oudkur-
spel.
Op de kiezorslijstvoor de
gemeente Heer Hugowaard
ziju gebracht 519 kiezers voor leden der
Tweede Kamer en de Provinciale Staten
en 471 voor leden van den Gemeente
raad.
Voor den cursus 1900-1901
der Ambachtsschool te ALKMAAR
hebben zich 79 nieuwe leerlingen
aangemeld.
denk, dan loopen me de koude rillingen
langs den rug. Nu word ik tot dergelijke
gruwelen gedwongen, maar uit eigen zin
het doen nooit!"
„Maar wat moet er dan van je worden,
kind Wanneer je trouwen wilt, moet je
ook kunnen huishouden."
„Dan zal ik niet trouwen, want nu uw
hand op het hart, gelooft n, dat iemand het
met mij zou uithouden? Natuurlijk zou ik
precies zoo zijn als nu, want me ter wille
van een man te veranderen, dat komt mij
niet in de hersens, nadat mijn liefde voor
mijn moedertje het niet heeft kunnen klaar
spelen. Ik ben ervan overtuigd, dat mijn
geëerde heer gemaal reeds na vier weken
de beenen zou opnemen, misschien nog eer
der, want hij zou bepaald niet zoo'n geduldig
schaap zijn als zusje Hertha. In mijn huwelijk
moet alles zich naar mij inrichten. Hij, mijn
man, moet mij mooie kleeren koopen, mij
een kamermeisje huren,iederen dag met mij
naar de comedie gaan en in den zomer naar
een badplaats. Slapen wil ik zoolang het
mij gueddunkt en dan ga ik op bezoek.
Wel moeder, dan zou het trouweD nog zoo
slecht niet zijn."
Half verschrikt, half lachend kijkt mevrouw
Herwig haar kind aan.
„Dat is een heel mooi programma. Mag
ik vragen, waar zulk eeu man te vinden is?"
Elsje trekt haar wenkbrauwen in de
hoogte en zucht. „Ge hebt gelijk, mamaatje,
ik zal wel een oude-jongej uffrouw moeten
worden." Mevrouw Herwig's oog rust op
haar dochter, die zoo bekoorlijk in haar
stoel zit, de verpersoonlijkte onschuld. En
wat spreekt deze kleine, roode mond voor
egoïstische, wereldwijze woorden
Een oogenblik krimpt het hart van de
moeder ineen, dan lacht ze evenwel. Hoe
dwaas van haarkent ze haar Elsje dan
niet beter Weet ze dan niet, dat het slechts
woorden zijn, holle woorden, zonder betee-
kenis, die door de kinderlippen zoo maar
worden uitgeilapt „Dus je wilt alleen een
Vergadering van den
Raad den gemeente lieer lingo-
waard, op Donderdag deu 29sten
Maart 1900, voorin. 10 uur.
Tegenwoordig alle leden; voorz de
Burgem., de heer P. Wonder Az. De
Voorz. opeut de vergadering en vangt
de werkzaamheden san met het lezeu
van de notulen der vorige ve'rgaderiug,
die zonder aanmerking worden goedge
keurd.
Op voorstel dea Voorz worden achter
eenvolgens voor kennisgeving aangenomen
de navolgende ingekomen stukken
1. proces-verbaal van de op 23 Maart
j. 1. gehouden kas verificatie bij den
gemeente-ontvanger, aanwijzende een
ontvangst van f 21513.40, een uitgave
van f20274.085 en een batig saldo groot
f 1239.315, hetwelk in kas aanwezig
was bevonden.
2. het door Voorz. gelezen verslag
van de plaatselijke schoolcommissie (hier
Burg. en Weth) over den toestand vau
het lager onderwijs over 1899, waarin
geen buitengewone mededeelingcn voor
kwamen.
3. missiven van H. H. Gedeputeerde
Staten dezer provincie, resp. v. 12 en 23
Januari, waarbij goedgekeurd werden
teruggezonden de verordeningen op de
heffing en invordering vanleges ter
secretarie, belasting op tooneelvertooningen
en openbare vermakelijkheden, begrafe-
nisrechten en schoolgelden.
4. schrijven van den heer Rijks
betaalmeester te Alkmaar, mededeelende,
dat op 23 Januari 1900 aan den heer
Gemeente-ontvanger een som vanf2544 54
is uitbetaald.
5. idem van den heer Rijksontvan
ger te Schermerhorn, dat aan denzelfden
f 319.87 werd uitbetaald.
6. kwitantie van de Ned. Zuid-
Afrikaanscho VereeD., voor het bedrag
van f 318.425, aan haar overgemaakt,
(zijnde de netto-opbrengst eencr collecte).
Het vorig jaar is bes'oten aan den
heer A. Hartog, die, op voorwaarde dat
hij van de gemeente eenige tegemoet
koming zou ontvangen, op zich nam, de
telegrammen en goederen van het station
van de Holl. Spoor te bestellen, voor
een jaar een subsidie toe te kennen van
f 52.—.
Voorz. wenscht ook voor het loopende
jaar die subsidie uit te keeren, aangezien
Hartog volgens zijn verklaring den
besteldienst bij opheffing dier subsidie
zou moeten staken. Andere gemeenten
doen zooveel om een zoodanigen bestel
dienst te krijgen of te behouden, zoodat
het voor de gemeente een niet tegroote
opoffering mag heeten, als met dat
bedrag deze gewenschto besteldienst
iu stand kan worden gehouden.
De andere heeren zijn het met den
Voorz' eens en algemeen vindt men dan
ook goed, om de subsidie van f 52.
ook voor 1900 weer toe te staan.
Verder stelt Voorz. voor, evenals vorige
jareD, ook over 1899 een gratificatie
toe te kennen aan de Rijksveldwacht,
die gedurig in deze gemeente surveilleert.
Over 1898 werd aan den Rijksveld
wachter van Noord-Scharwoude, den heer
Jongepier, f 15.en aan den Rijksveld
wachter te Alkmaar f 10.uitgekeerd.
Het voorstel van den Voorzom deze
bedragen ook over 1899 uit te keeren,
wordt met algemeene stemmen aan
genomen.
Voorts hebben Burg. en Weth. nog
een belangrijk voorstel, zegt Voorz. Zij
wénschen namelijk de hut aan de Panne
keet op te ruimen, hetzij te sloopen of
te verbranden. Het ding is in een aller-
treurigsten staat van onderhoud en zit
bovendien vol weegluizen het is dus
eigenlijk niet meer bewoonbaar.
Naar het oordeel van B. en W. zijn
de tegenwoordige bewoners niet in zoo
«MU-M III I MM—M—
rijken man hebben,Elsje Slechts rijk moet
hij dus zijn, de rest is maar bijzaak Nu,
dan behoefje je hoop nog niet op te geven,
er zijn nog wel zulke oude, rijke
Het meisje springt haastig op. „Om Gods
wil, mama, zoo een moet ik niet hebben
De mijne moet jong zijn en mooi, en een
edel inensch, een officier, zooals Zij
aarzelt en een gloeiend rood bedekt haar
gezichtje. De moeder lacht, tevreden ge
steld.
Zoo had ze het zich voorgesteld. „Kind.
zulke sprookjesprinsen zijn er nauwelijks
meer in de werkelijkheid; dan zult ge wel
een oude-jongejuffer worden, hoe treurig
ik ook zulk een lot vind. Ge hebt dat dan
aan jezelf te wijten."
Het meisje knielt plotseling voor haar
moeder neder. „Zeg zelf, moeke, ben ik er
nu wel een om te trouwen? Ik meen het goed,
wanneer ik zeg, niemand met zulk een
huisplaag te willen opschepen. Wil u me
zoo graag kwijt zijn
„Je weet wel beter, kind, dat ik het bijna
niet zou kunnen verdragen, mijn zonneschijn
te verliezen." Zij kust het meisje op het
voorhoofd en er schittert een traan in lia&r
cog, als ze zachtkens voortgaat„Kijk, Elsje,
ik maak me bezorgd om je toekomst."
„Waarom dan, lieve, .wij blijven dan
1 steeds bij elkaar, u en ik." „En wanneer
ik dan sterf? ik kan toch niet eeuwig
1 leven" „Praat zoo niet, moedertje ,gij zijt
nog lang niet oud, en wanneer ik een
maal van u zal moeten scheiden, welnu,
dan is Hertha er nog, die zal mij bepaald
nooit verlaten."
Mevrouw Herwig zucht even „Ja, onze
lieve, goede HerthaVondt ge niet, dat
ze er zeer terneergedrukt uitzag
„Zij ziet er steeds zoo ernstig en treurig
uit, moeke, men zou bijna niet gelooven,
dat we zusters zijn. Ik bedoel, dat ik haar
deel van lichtzinnigheid zeker ook heb ge
kregen; dan is het ook eigenlijk mijnüchuld
niet, dat ik zooveel domheden bega.'"„Je
armelijken staat, of zij kunnen zich wel
van een andere wooing voorzieD wat
dat betreft, bestaat er dus ook geen
bezwaar tegen de opruiming.
De Raad is het geheel met B. en W.
eens en geeft dau ook machtiging de hut
op te ruimen. Aan verbranding wordt
echter met het oog op de vernietiging
der weegluizen de voorkeur gegeven.
De heer De Boer informeert bij de
rondvra'g nog, hoe het nu staat met de
onderwjjzer8-vaeature aan de school
van deu Leer Tja'.sma waarop door den
Voorz. wordt geantwoord, dat die nog
altijd naar genoegen van het hoofd wordt
waargenomen door deu heer C. Peetoom.
Men wacht nog steeds op eenig schrijven
van den heer Arrondissements-School-
opziener.
Hierna gaat de Raad in comité ter
behandeling van het Kohier van den
Hoofdelijken omslag, hetwelk door Burg.
en Weth is opgemaakt tot een bedrag
van f 5486.75.
ALKMAAR, 2 8 Maart. Do Ge
meenteraad besloot heden, f 20 000 rente
loos voorschot te verleenen en een aandeel
ad f 10 000 te nemeD, om te strekken
als fioanciëelen steun in den stoomtram
weg EgmoDdAlkmaarBergen.
Het voorstel van Burg. en Weth.,om
den gasprijs te verhoogen van 6 op 7
ct per stère, werd met algemeene steromen
aangenomen.
Stremming verkeer.
Woensdag ondervond de tram van
ALKMAAR naar HAARLEM een
aanmerkeljjke vertraging door de groote
hoeveelheid sneeuw, die in den nacht
van Diasdag op Woensdag in den
omtrek van Alkmaar gevallen is. De
tram kwam twee uur te laat in
Haarlem aan.
Een vurig kiezer.
Een 83-jarig kiezer kwam aan 't
stembureau te MEUWEHORNE in de
Erie«che gemeente Schoterland, om te
stemmen voor twee vacatures in den
gemeenteraad. Toen hij zijne stembiljetten
in de bussen had gedaan, zeide bij
„'t Is toch treurig, dat ik op m|jn ouden
dag nog zoo'n reis (ruim een half uur)
moet doen". Men deelde hem mede, dat
hij zulks volgens de wet volstrekt niet
verplicht waa, waarop b|j antwoordde
„Odat wist ik niet, maar dan kom ik
nooit weer".
een flinke
te Barsingerhorn.
tegen I Mei, een flinke
die goed kan melken, loon f 2.50,
bij J. Bit AU,
Belkmerweg, Zand.
een
goed kunnende melken, tegen
1 Mei a.8.,
bij GE. Rademaker Jz.,
Koegras, gem. Callantsoog.
bent een schelm, Elsje. Hertha was vroeger
anders." ,,'t Staat mij ook voor den
geest, moeder, dat we als kinderen alle
twee verbazend wild en vroolijk zijn
geweest; ja Hertha heeft genoeg met ons
gestoeid' en gespeeld." „Zeker,
kind, zij was ook een opgewekt en vroolijk
meisje, bijna een beetje te overmoedig. Ik
bedoel, dat ze nog erger was dan jij, wel
licht omdat zij altijd zoo krachtig was en
jij zoo teer bleeft. Ja, en de wilde hummel,
zooals grootmama haar steeds noemde, werd
in weinige dagen een stil en ernstig meisje.
De verandering zelf heb ik nooit opge
merkt. Ik leed toen zelve zoo onuitspreke
lijk veel, dat ik nauwelijks acht op het
kind sloeg. Ik heb mijzelf daar reeds dik
wijls verwijten over gemaakt, maar had er
geen gedachte van, dat Hertha van de zaak
afwist. Nu is mij dat duidelijk geworden.
Hare oogen hebben meer gezien, dan voor
een kinderhart goed is. En zij heeft dapper
gezwegen, ze heeft alles alleen doorgewor
steld en dat was te veel. Die strijd
heeft haar jeugd gedood. Het ging, als met
een scherpe nachtvorst in de lente"zacht
klinken de laatste woorden en de lippen
der moeder trillen zenuwachtig en haar
oogen staarden voor zich uit. Eenige
minuten is alles stil. Elsje kijkt haar moeder
met groote oogen aan. Het wordt haar zoo
eenigszins duidelijk, wat hare familie heeft
geleden. Zij heeft er nooit veel op gelet, want
ze hoort dergelijke dingen niet graag. Ern
stig® gesprekken waren haar steeds onaan
genaam en altijd trachtte ze die door lachen
en schertsen op de vlucht te jagen. Men had
sieeds rekening gehouden met haar hekel
aan zooiets, en daarom werd elke ernstige
zaak door Hertha en hare moeder in het
boudoir behandeld. Elsje was daar steeds blij
over geweestnu echter is ze oud genoeg
om eens een blik te slaan in de familie
geschiedenis en dat wil ze dan ook.
„Moeder," vraagt ze, „vertel mij toch eens
over uwe scheiding, en hoe alles zoo is ge-
Gevraagd, twee bekwame
bij P. van Wort,
Koog a./d. Zaan.
van 15 a 16 jaar, om als Koccllt
in dienst te treden, goed kunnende
melken,
bij Jan Buisman,
Ruigeweg, Oudesluis.
liefst gehuwd, met kruideniersvak be
kend en goed kunnende rijden, bij
J. /j-nil Hl Pz., Schagen.
om met 15 April in dienst te treden,
loon f 4 20 per week, met vrijen kost
en inwoning.
Fr. brieven aan K. GROEI,
Griethausener Molkerei,
bei C 1 e v e, Duitschland.
Op de Drukkerij van dit blad kun
nen geplaatst worden
die in het vak wenschen te worden
opgeleid.
eu een
Te bevragen bij
te Barsingerhorn.
Schagen of Omstreken.
Br. fr. lett. A. B. C. bureau dezer.
op de plaats „Welgelegen" te Anna
Paulowna
a f 12 per 1000 kilo.
Alkmaar.
komen het is wel tijd, dat ik daarvan toch
ook het een en ander eens kom te weten."
Mevrouw Herwig schrikt op, als uit een
boozen droom ontwakend, ze zucht, en strijkt
met haar hand over haar voorhoofd.
„Ach, kind, wat heb ik daar gepraat: dat
is niets voor jou; vergeet dat, mijn Elsje,en
wees weder vroolijk als anders; het zijn van
die oude geschiedenissen." „Dat hindert
niemendal, moeke," houdt het meisje vol,
„ik heb er recht op, iets naders te weten
en ik vraag het u met aandrang, vertel het
me nu. Of doet het u erg leed, daarover te
spreken?" „Neen, Elsje, dat is voorbij,
mijn hart is nu reeds kalm geworden. Ik
ben er alleen maar bang voor, jouw jeugdig
gemoed met zulk een treurige geschiedenis
te belasten. Het was anders wel goed, dat
ge zekerheid kreegt omtrent alles wat
gebeurd is." „Moeke, maak u maar niet
bezorgd over mij mijn vroolijkheid zal ik
niet verliezen, al moest ik ook een dozijn
zakdoeken vol weenen. Morgen zijn de tranen
gedroogd enElsje is uw oude wildzang weer."
„Goed, mijn kind, hang dan eerst deze jas
in de kamer van Koert en haal mijn haak
werkje,daarbij kan ik beter praten. Maar ik
moet je nu ernstig vragen, ook eens vlug
de hauden te reppen."
De moeder begon„Ge weet, Elsje, dat
ik je vader als student heb leeren kennen
en liefhebben. Hij studeerde in Jena, waar
zijn grootouders woonden. Ik was eenige
jaren ouder dan hij mijn latere echtgenoot,
maar zag er veel jonger uit; misschien
omdat ik klein was en mijn haar in lange
krullen op den rug hing."
„Dan moet u bepaald een mooi meisje
zijn geweest." Mevrouw Herwig lachte wee
moedig. „Men heeft mij dat dikwijls gezegd
en 't meest je vader. Het was wonderlijk.
Ik had reeds zóóveel aanbidders gehad,
waaronder mannen van rang en stand, want
ofschoon je grootouders geen geld hadden,
golden wij toch als goede partijen. Ik had
ze evenwel allen algewezen en was 28 jaar
Ondergeteekenden maken bekend
dat het eieren zoeken op hunne, ol
bij hen in gebruik zijnde landerijen
IS VERBODEN.
W. v. GIJTENBEEK,
C. R. WAIROER.
J BLAAUBOER Cz.
G. H. GEERL1GS.
L. METZELAAR.
P. KAAN.
JH. BAKKER.
Anna Paulowna, Maart 1900.
liliT
Ondergeteekenden maken bekend
dat het eieren zoeken op hunne, of
bij hen in gebruik zijnde landerijen
Wed. Jn. YETHMAN.
Jn. BOS.
G BOS.
Jn. HOGELAND.
WAIJBOFiR en Go.
R. KUIPER.
P. WIT.
Groetpolder, Winkel, Maart 1900.
lste klas, Eng. fabrikaat-
desverlaDgd gemakkelijke betaling,
degel ij k e garantie.
Vraag prijscourant en conditiën
te Oude Xiedorp.
een groote sorteering
fijne dessins; elegante coupes.
Ruime voorraad
Scherp concurreerende prijzen.
Echt Noor d-B rabantsch
hetwelk voor de laagste prijzen
contant wordt uitverkocht.
Aanbevelend
jP. Eodeivi
voorheen Gebr. KENNIS,
Laagzijde, Schagen.
geworden en vast besloten, niet meer te
trouwen, daar de man mijner droomen, zoo
als het scheen maar niet voor den dag
wilde komen. Toen zag ik je vader en ik
wist dadelijk,dat dat mijn man zou worden,
ofschoon hij het tegenovergestelde van mijn
ideaal genoemd kon worden. Het was op
een studentenbal, ik danste met een ellen-
langen aanstaanden dokter,met wien ik niet
kon praten omdat de afstand van mijn
mond tot zijn oor te groot daarvoor was.
„Mijn oogen troffen,al dansende, een ander
oogenpaar,welks eigenaar tegen den deurpost
geleund stond. Die twee oogen volgden mij
onafgebroken. Bij elke wending ontmoetten
onze oogen elkaar opnieuw ik was als ver
doofd. De dans was ten einde en ik werd
naar mijn plaats geleid tegenover de deur.
„Toen ik na eenige minuten aarzelend op
keek, zag ik weer die dwingende mannen-
oogen. Maar nu had ik mijn kalmte terug
en hield den blik bedaard en vast uit. Daar
stapte de vreemdeling dwars door de zaal
op mij af, boog, noemde zijn naam en ver
zocht om een extra-dans. Ik stond verward
op en legde mijn hand op zijn arm.
A\ ij wandelden door de zaal, het eenige
paar, want de muziek zweeg nog. Aller
oogen waren op ons gevestigd.
„Nu eerst bemerkte ik met schrik, dat
mijn danser geheel niet in gezelschapstoilet
was. Hij had hooge rijlaarzen aan, die er
uitzagen als had hij dwars door de modder
gebaggerd, een groen buis aan zooals
jagers dragen, een dito hoed,dien hij onder
den arm hield, en als eenig teeken van zijn
recht om te mogen verschijnen, een rood-
wit-gouden band over de borst. Wat hij
niet mij sprak,ik weet het niet, ik hoorde het
toen nauwelijks, want ik was onbeschrijflijk
opgewonden. De booze blikken zijner eigen
makkers, de. woedende der andere korps-
studenten, schenen mjjn begeleider niet te
storen,terwijl ik, ofschoon ik de oogen had
neergeslagen, ze meende te voelen.
WORDT VERVOLGD.
