Zondag 23 September 1900. 44ste Jaargang No. 3559. ftntnmi voor de Provinciale Staten. MM ovGRicht der veel. Bureau: SOHAÖKI, Laan, l> 4. UitgeverP. TRAPMAN. Medewerker.1. WINKEL. Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. Gemeente Scha gen. Bekendmakingen. Uitslag Verkiezing. Waarschuwing voor wielrijders. Buitenlandsch Nieuws. mm SCHASER Al|818si Nieois-, COURANT. Aiurteitie- LuHiivllil Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worder. ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 8.Franco per post f 8.60, Afzonderlijke nummers 5 Cents. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25; iedere regel meer 6 ci. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Burgemeester en Wethonder» der Gemeente Schaffen maken bekend, dat een afschrift van het procea-verbaal, vermeldende den uitslag der op 18 September gehour den stemming, ter verkietlng van één lid voor de Provinciale Staten van Noord-Holland, in aangeplakt en voor een ieder tor Gemeente-Secretarie-ter inzage ligt. Schagen, den 19 September 1900. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, DENIJS. 8. BERMAN De Burgemeester der gemeente Schagen, brengt ter openbare kennis, dat op Maandag, den 1 O e- t o b e r aanstaande, van des morgens acht tot des namiddags vijf uren, de herstemming zal geschieden ter vervulling van één plaats in de Provinciale Staten van Noord-Holland voor het Kiesdistrict Schagen, waartoe deze Gemeente behoort. De candidaten, in alphabetische volgorde zijn: BREE3AART Jz. K. WONDER Az. P. Teveus wordt de aandacht gevestigd op artikel 128 yan het Wetboek van Strafrecht, luidende: „Hij. die opzettelijk zich voor een ander uitgevende aan ecne krachtens wettelijk voorschrift uitgeschreven verkiezing deelneemt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste EEN JAAR.U Schagen, den 19 Sept. 1900. De Burgemeester voornoemd, S BERMAN. De Burgemeester van Schagen brengt bij deze aan belanghebbenden in berinnering, dat, ingevolge het bepaalde bij sub 2 van art. 33 van het provinciaal reglement op de wegen in Noord-Holland, en bjj art. 47a der algemeene politie-verordening voor de gemeente Schagen, op de wegen in de gemeente de rijwielen tnsschen zonsonder- en opgang steeds moeten zjjn voorzieD van een helder brandende lantaarn, waarvan het licht recht vooruit zichtbaar is. Overtreding van de bepaling bij het provinciaal reglement op de wegen, buiten de kom der gemeente van toepassing, is strafbaar met eene boete van ten hoogste tien gulden; die van het genoemde artikel der politie-verordening, betredende de kom der gemeente, met eene geldboete van ten hoogste f 25.— of hechtenis van ten hoogste, zes dagen. Schagen, den 21 September 1900. De Burgemeester voornoemd, S. BERMAN. 8imon I>eliker, verlofganger der lichting 1894, wordt in zijn belang aangemaand, zich ten spoedigste ter Secretarie dezer gemeente te vervoegen. Schagen, 21 September 1900. wW De Bnrgemeester, w HERMIN.* FEE. .Jongeheer Henri, de complemente van uwes ouwen heer en as dat u ès efe op kantoor mot komme Zijn gelaat verschoot opeens van kleur, maar kalm, alsof er niet was, antwoordde hij „Ik kom Willem Zeg, dat ik direkt kom Wat zou dat beteekenen P Geweldig bonsde zijn hart, toen hij 't cahier dicht sloeg en daarna de trappen afliep. Nou stond hij in de gang, haalde even adem, deed toen voorzichtig de kantoordeur open. Aan den lessenaar zat vader, schijnbaar diep gebogen over zijn werk. Zachtjes trad Henri nader... „Heeft u mij ge roepen, vader P" Onheilspellend hieven zich de oogen van zijn vader op, terwijl 't lorgnet neer viel op zijn schrijflessenaar, 't Bloed j golfde Henri naar het hoofd, toen de oude heer hem koud en afgemeten toe sprak„Ga daar eens zitten." Gewillig, vreemd te moede, gehoor zaamde hij. Toen stond zijn vader op, stootte ineens driftig uit „Dat moet uitzijn, versta-je? Begrijp je me duivels goed Ik ben er nu heele- maal achter Je loopt me niet meer naar dat meisje toe, versta je dat goed?" „Maar vader „Zwjg, zeg ik Als ik 't weer hoor, dat je met een meisje loopt, waarmee je niet kunt trouwen mallewerk dat je stand niet is, hoor je datdan stuur ik je hier vandaan. Ik stuur je hier vandaan, begrepen Je hebt te werken voor je toekomst, anders niet!" Met groote passen liep de oude beer 't kleine kantoortje op en neer, stampte bj ieder woord ongeduldig met zijn voe ten. 't Was Henri, alsof hem de stem in de keel zat, of bj niet spreken kon. Zjn mondhoeken vertrokken zich zenuw achtig trillend, tot h j op eens uitstotterde „'t Kan niet, vader nietik hou van dat meisje „Watzei de oude heer scham per lachend. „Wat kan jj nietwaarvan wou jj houden P Haha, kalverliefde, jongetje, niks anders. Maar ik heb je hierbj gewaarschuwd, hoor je Een meisje, wier ouderswaarvan de wereld schande spreekt Opeens was 't Henri, alsof 't bloed in hem begon te koken, toen hj 't scham pere hoorde, dat hj niet kón verdragen, omdat zij „Ik doe 't niet, ik doe 't niet, nooit barstte hj lós, en sloeg met de armen woest om zich heen „Wat, wou jj tegen spartelen „Nooit, nooit", schreeuwde Henri 't Was Woensdagmiddag. Lekker, vanmiddag geen söhool. Nauwelijks was de ontbjttatel afgeloopen, of Henri pakte zjn boeken en vloog naar boven op de logeerkamer. Daar zat hj stil, kon hj vlug zjn schoolwerk afmaken. D.it af nemen van schalen en borden, dat afwas- schen van kopjes en Schoteltjes, nog vóór het tafelkleed op de huistafel werd gespreid, duurde hem te lang, Teel te - lang. 't Was nou even op 't horloge zien 't was nou kwart voor één. Dan kon 'hj om balf drie glad klaar zjn. Om drie üur zöu „fee" bj de mossteenen zijn. Dat had ze hem gister beloofd, toen ze na schooltjd samen nog een eindje waren omgewandeld. En nou f dacht hj er maar aldoor aan, opgewon den, koortsachtig, t Kon hem tegen woordig ook niets meer schelen, dat zjn vrienden hem voor 't lapje hielden. Gek, als je zoo verliefd bentDat je dan nergens meer zoo sekuur aan denkeu kunt, net of je alle menschen zoo onver schillig zjn. Fee, fee Met bevende gejaagdheid sloeg hj 't cahier op voor thema 82 over de Fran- sche werkwoorden. Lieve hemel, wat waren er een macht blauwe streepjes, blad voor blad duizelde je van de fouten, 't Moest gauw veranderen, zei „monsieur", anders zou hj „spreek avec le papa." Dat zou wat zjn, hemel, dat zou wat zjnDan zou hj heelemaal de deur niet meer uit mogen. En dat nu, juist nüKrasseud vloog de pen over het papier, jagend sloeg de dictionuaire over en over. Er werd aan de deur getikt. krankzinnig van drift. „Daar dan," en de vertoornde vader hief zjn hand omhoog en sloeg daarmeê zjn zoon hard in het aangezicht. Henri tuimelde naar achter, viel tegen den lessenaar. Langzaam stond hj weer op, zjn drift was voorbj. Vreeseljk kalm bleef hj bj den lessenaar staan, zag de flikkering van drift in zjn vaders oogen, voelde dat bj weer slaan wilde. „Slaat u maar, gerustu kunt het immers doen maar al slaat u me dood, ik doe het nief, nooit. Even nog keek zjn vader hem aan, toen wendde deze zich verachtend af, daar hj zag, dat niets zou helpen, woorden noch slagen, en antwoordde bevelend „Vertrek uit mijn oogenWe zullen elkaar nader spreken Henri bleef nog een oogenblik suf staan, toen deed hj de deur achter zich toe. In de gang leunde hj tegen den deurpost, wezenloos, omdat hj niet huilen kon, niet huilen woü Henri was regelrecht de dorpsstraat afgeloopen. 't Warrelde hem alles zoo door zjn hoofd. Waarom mocht het nietP Stand? Wat was er van stand Zj, Dora, van geen stand P Zj, zjn kleine fee, waarop zich al zjn droomen concentreerden, waarvoor hj a'.les vergat, vrienden, bekenden ,'t Is een beleediging," siste hj tusschen zjn tanden. Of was dat stand, van vader, die sloeg was dèt stand O, ze wisten nog niet, hoe hj lief had, ze begrepen er niks van. „Kleine fee", mompelde hj zacht, „zoo lief heb ik jou I" Nou dacht hj weer gezellig, nou w*s lokken mogen streelen, haar lachend mooie oogen zien en haar een kus geven op dien lieven, kleinen mond. 's Woens dags- en 's Zaterdagsmiddags spraken ze altjd af bj de mossteenen in hetbosch Daar was het zoo mooi En van middag was hj te vroeg natuurljk, veel te vroeg. Bj de mossteenen gekomen, liet hij zich op den grond vallen, die met mos en dennenaalden bedekt was. H j wachtte éen uur, een vol uur, dat traag, o zoo traag voorbijkroop. En om hem heen was alles rustig, vredig. De bjen gonsden en muggen vlogen in krjgertjesspel op de erica-struik jes, en in zjn gedachten was het beeld zjner droomen, waaraan hj wilde uitstor ten het mooiste wat zjn jongensziel geven kon Wat vader ook doen mocht, hj zou haar trouw bij ven, al moest hj 't huis uit, waarheen ook, hj zou bijven denken aan haar, voglangen naar haar Wat straalde de zon heerljk door 't loover, wat goot ze op de bloembladeren hei-gouden sprankels En boven hem, door 't bladerendak heen, zag hj de dunne, blauwe lucht, die wel van Italië leek. Kwam ze daar niet aan 't Was net, of er iets wits door 't struikgewas naderde Haar kleedje O, als zj 't was, als zj 't wasSnel sprong hij op, tuurdeMaar 't was maar verbeelding, niets dan een droom, malle jongen die hj was Ongeduldig keek hj op zjn horloge Half vierMaar dan had ze er al lang moeten zjn. Hj legde het horloge in 't mos, betuurde den secondewjzer, die regelmatig bleef draaien in oen ronden kringDe tjd, die altjd maar kalm voortgaat, seconde na se conde die niet weten wil van de stormen, die hj in beroering brengt. Hj werd het wachten moede en zuchtte„Toe fee, toe kleine lieveling, kom nu toch. Ik wacht zoo lang op jou, zoo lang Maar toen het vier uur werd en hj onrustig begon te worden, stond hj zuchtend op. Hj dacht aan de straf, die hem thuis geworden zou, zoodra hj terugkwam. Maar dót pjnigde hem niet. Zeer deed het, dat zj nog niet kwam, de lieve, kleine bósch-fee. Toen stond hj op en liep den kant uit, waar zj altjd vandaan kwam. Vreeseljk verlangde hj om haar te zien, te zien die mooie droomoogen, te zien zjn sprookjesland, haar gouden lokken Fee had hem gezegd, dat h j nooit langs haar buis moest wandqlen, want haar moeder mocht het niet weten. Hj zou 't stilletjes doen Misschien zag hj haar dan nog even van vèr. 't Gewioht drukte hem zwaarder en zwaarder. Somberder en somberder liep hj voort, zocht tevergeefs een reden voor haar wegbljven te vinden. Ze zou toch niet ziek zjn haar moeder had het toch niet gemerkt P Dan moest hj voor zichtig zju, dubbel voorzichtig. Toen hj op den straatweg kwam, zag hj van verre al 't witte huisje waar ze woonde, met den tuinspiegel er voor. 't Hart begon hem vreeseljk te kloppen Al nader komend, ging hj aan den overkant loopen. Er dicht langs gaan, dorst hj nu niet goed. Maar hoe hij keek en tuurde, niets te zien, nóch in den tuin, noch binnen achter de gordjnen. Met een gevoel van eenzaamheid liep hj door, naar huis, waar 't spannen zou, o. Henri keek verlegen voor zich, want op die vraag was fcj heelemaal niet voorbereid geweest. ,'t Is altjd zoo goed," ging ze op denzelfden zachten toon voort, „voor allee eerst je moeder te raadplegen. Dat ie een vrouw, en die voelt zoo heel anders dan een man, Henri. Heb je er nooit aan gedacht, het aan mj te zeggen, jon gen, of houdt je soms minder van mj dan „Toe, niet zeggen, moeder", sprak Henri snel. „Natuurljk wel. Maar 't was me zoo vreemd, ik heb nooit zoo van iemand gehouden. Heel anders dan van u. Ik was bang, door het te zeg gen, het te verliezen „Maar jongen, ben je dan zoo zeker dat zj van jou houdt P" vroeg zjn moe der en zag hem onderzoekend aan. „Natuurljk, dat voel ik ant woordde Henri. Eenigen tjd stond zjn moeder stil in gedachten, zocht naar juiste woorden. Toen begon ze weer „Henri, een vrouw is zoo heel anders dan eeu man En dan een jong meisje Geloof me, en dit meisje „Toe, zegt u 't niet, moeder „Henri, laat me even uitspreken Als je van dat meisje hebt gehouden, Henri, dan was dat, omdat je blind was Blinder dan zj Als een vrouw niet meer liefde te geven heeft dan een man, als een vrouw alleen ontvangen wil, zonder iets terug te geven, dan is de liefde van die vrouw niet zoo hoog dan wordt je nooit gelukkig. En dit, helaas, jongen, zien zooveel mannen over 't hoofd." „Maar, moeder, Dora Even weifelde nog zjn moeder, toen begreep ze, dat ze 't moest zeggen en ze haalde uit haar zak een briefje. „Daar, Henri geloof bovenal je moeder Op eens steeg een gloeiend rood naar zjn wangen, toen hj dat vleeschkieurig briefje zag, die welbekende hand Hj lè.s, las nóg eens 't briefje gleed op den grond Toen barstte hj in tranen uit, snikte zoo hevig, dat het geluid tusschen de kamermuren weerkaatste als een holle echoZju moeder duwde hem zacht op een stoel, knielde naast hem neer „Arme jongen," zeide ze zacht „wees maar bij, dat ze je heeft lateD gaan Ze was niet beter dan die moeder van haar. Jou alléén kon ze niet liefhebben." Eensklaps vloog Henri op „Dat is niet waar, moeder, zeg dat niet Maar zjn moeder nam zjn hand en troostte zacht: „'t Was niet héar schuld, jongenlief, maar ze was niet voor mjn zoon Door 't vertrek heen klonken ge smoorde snikken, en terwjl de moeder streed om 't bezit van liefde van haar zoon voor héar alleen, waren voor hem opeens geluk en idealen ten grave gedaald. Fee had hem nooit lief gehad. A. C. waar het spannen zou JaHenri keerde zich om en ie weer op dreef. Straks zou hj haar zag Willem, den ouwen knecht, die in weer zien, zooals ze hem altjd tegemoet Atjah gevochten had, in de deuropening, kwam in het groene bo«hr als een hem met een beteekenisvollen blik aan- geheimzinnige, mooie fee Dan zou ziende, hj weer haar prachtige goudbruine Vjf dagen lang moest hj alleen op zjn kamer doorbrengen. Niemand mocht bj hem komen, zelfs moeder niet. Alleen voelde hj zich en weemoedig als hj aan fee dacht. Honderden malen las en herlas h j de kleine briefjes, die zj hem geschre ven had in haar eigenaardig krabbelschrift. Maar t was zoo pjnljk, zoo heelemaal niets te weten van Fee. Eindeljk, op den vjfden middag,kwam moeder stil de kamer binnen. Hij zat juist aan tafel, met den rug Daar de deur Zachtjes legde zj haar hand op zijn hoofd. Met een kreet van bljdschap vloog h j op, wilde haar begroeten Op haar droef gelaat las hj een verwjt en een paar tranen kwamen in zjn oogen „Moedertje," fluisterde hj zacht. „Waarom heb je me niets van dat alles verteld, Henri P" vroeg ze zacht „Je moeder had je beter kunnen helpen steunen, dan elk ander." De heerChamberlain heeft gedecreteeid„ik wil", en daarop heeft de chef van het kabinet geantwoord: Uw wil geschiede! Zoo zal dan dit parlement naar huis worden gezonden, om door nieuwe verkiezingen, onder de indrukwekkende khaki-leus, Europa te toonen, dat de politiek der regeeriug slechts een ge trouwe afspiegeling van den volkswil is geweest. Of die volkswil kunstmatig is geschapen; of het volk door valsche voorstellingen is vergiftigdof de weeën van den oorlog straks njpend gevoeld zallen worden, met dergeljke kinderachtige vraagstukken houdt de firma Rhodes- Chamberlain zich niet bezig. Wj hebben voor onze politiek naar landbezit, naar goud- en diamantmijnen, eene volgzame meerderheid noodig, die is thans nog te verkrjgen, dus smeed het jzer terwjl het heet is. 't Is wel eigenaardig, dat een groot deel der volgzame pers met de ontbinding van het parlement niet ingenomen is. De Daily Chronicle noemt het een ontbinding zonder voor- 1 beeld, waarbj gebleken is, dat Chamber- lain den premier en het land regeert. De Star voorspelt, dat, indien de Tories opnieuw het overwicht krjgen, Cham berlain de feiteljke minister-president zal zjn. Zjn overwinning zal Europa de over tuiging schenken, dat de beginsellooze en gevaarljke internationale Btaatkunde voor goed in Engeland heeft gezegevierd. Daily News meent, dat elke poging om de verkiezingen te winnen, door de verdiensten der soldaten, veroordeeling zal uitlokken. Op dit thema wordt door anderen voortgeredeneerd De Jingo-bladen vatten de kwestie in korte bewoordingen aldus samenEen conservatieve over winning aan de stembus beteekent een spoedig einde van den oorlog een liberale overwinning beteekentvoortzetting van den str jd, tusschenkomst der Europeesche mogendheden, last en onrust in den lande, verlies van menschenlevens en schatten. De welvaart van Engeland eischt eene khaki-verkiezing, om de khaki- regeering te bestendigen. De oppositie tracht zooveel mogeljk de gebreken en tekortkomingen van de tegenwoordige regeering in een helder licht te stellen, 't Is vooral op Chamber- lain, waarop zj het gemunt heeft. Natuur ljk zal deze menige veer in het strjdperk laten, doch zulks deert een Jingo-minis- ter nietover een steenen hart, zit een verharde huid, lichameljk noch zedeljk zullen de aanvallen eenigen invloed op hem uit oefenen. Dageljks komen er staaltjes aan het licht, die aantoonen, dat de grootheid van de familie Chamberlain nauw betrokken is bj de grootheid van het land. Politiek en militarisme loopen samen in het gareel, om den financiëelen akker van de familie vruchtbaar te maken. Zoo bestaat er te Birmingham eene firma Hoskins and Son, leveranciers voor de marine. De directeur is echter slechts het uithangbord, waarachter de familie Chamberlain zich schuil houdt. Van de 2286 preferente aandeelen behooren er 2201 aan de Chamberlains, terwjl er van de 5000 gewone aandeelen 4600 in hunne handen zjn. Een zoon van Joe Chamberlain is hoofdbestuurder, een andere zoon, die 600 aandeelen bezit, bekleedt een hoogen post bj de admira liteit. Deze geniet het bjzondere voorrecht, om de firma te begunstigen, bj welker welvaart alle Chamberlains zoo nauw betrokken zjn. Zulks deert echter den minister van koloniën niet, Hj weet, dat zijn parle ment, dat op 1 November bjeen moet komen, bestaan zal uit khaki-mannen, die hem dusdanige kleine speculaties niet zullen verwjten. Een week nadat maarschalk Joe zjn getrouwen om zich zal verzamelen, zal in Amerika de groote slag geleverd worden. Op 6 November zullen in de 45 staten de gewone kiezers overgaan tot het kiezen van de presidentskiezers. De president en de vice-president der Vereenigde Staten worden niet rechtstreeks door het volk gekozen. Die keuze heeft plaats iu trappen, ongeveer als bj ons de leden der Eerste Kamer worden verkozen. Onze kiezers stellen de Provinciale Staten samen, die weer op hunne beurt de leden van ons Heerenhuis verkiezen. In de Unie kiezen de gewone kiezers een zeker aantal presidentskiezers. Deze vormen dan eene uit 447 personen bestaande kiesvergaderiug, die in de presidents-keuze het laatste woord spreekt. Elke staat heeft zooveel presidentskiezers als waarop zjn vertegenwoordigers in de beide kamers van het congres hem het recht geven. Deze beide kamers zjn het huis der Senatoren, en dat der volksvertegen woordiging. In den Senaat nemen voor eiken staat 2 leden zitting, door de wetgevende mach ten van eiken staat voor 6 jaar gekozen; de volksvertegenwoordigers worden door het volk uit eiken staat gekozen voor 2 jaarhun getal regelt zich naar de bevolking. Hoe sterker dus de bevolking van een staat is, hoe meer het getal zjner afgevaardigden bedraagt en hoe grooter dus ook zjnen invloed op de presidents-keuze. Zoo heeft New-York 2 leden in den Senaat en 34 in de Volksvertegen woordiging Delaware tevens twee in den Senaat, doch slechts één in de Tweede Kamer. New-York telt naardien 36 president-kiezers en Delaware 3. Het overwicht der sterkst bevolkte staten

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1900 | | pagina 1