TRANSVAAL. Binnenlandseh Nieuws. Hoe oud gevoelde zij zich reeds met haar dertig jaar alleen, altijd alleen ook op Kerstavond tusschen al dien •uden rommel. De handen in den schoot gevouwen, droomerig de oogen gesloten, keerden haar gedachten terug naar een kerst avond tien jaar geleden. In München was het geweest, waar zij met haar vader had gewoond. Moeder was reeds lang dood. Zoo stil en rustig, ja, zoo steeds 'tzelfde, kwamen de dagen terug, maar feestdagen gunde de vader zijn eenig kind, en onder den kerstboom ging het er steeds vroolijk toe. En op dien kerstavond van voor tien jaar hadden ae elkaar voor het eerst gezien, hunne harten hadden elkaar gevonden, zooals zij toen meende om elkaar nooit meer te verliezen. Een korte droom, waarvan vader met zijn nuchter koopmansverstand niets wilde weten. Nu nog hoorde ze door de stille kamer zijn harde, booze stem„Aan •en kalen jakhals van een beeldhouwer, die niets is, niets heeft, niets kan, mijn eenigst kind geven nooitZij had gesmeekt en zich verzet. Zij had haar jonge, vurige liefde verdedigd. Aan schaking en sterven hadden zij beiden ge dacht, totdat eindelijk de ijzeren dwang der alledaagsche gewoonten, de droge, onverbreekbare kalmte van haar vader, de vlammen, die hoog oplaaiden, begon nen te verstikken. Zij geloofde tenslotte wat men haar van haar geliefde zeide, dat hij lichtzinnig was en geen ernst had, noch voor de kunst, noch het levendat hij ook met haar een slecht spel dreef, totdat zij met bloedend hart afscheid van hem nam. Dan twee jaren later kwam hij die haar man zou worden. Zij gevoelde niets voor hem, maar ze wilde het huis uit, 't werd haar daar te benauwd,waar het spook harer vurige, zoo ze meende begraven liefde ronddoolde. Eerst was haar vader deze man ook niet recht naar den zin geweest. Ten slotte gaf hij toe. Het stond finantiëel toen reeds niet best met haar vader en dat zijn kind geborgen was,gaf hem rust. De moede vrouw sloeg de oogen weder op. Dat zij den vroegeren geliefde nooit vergeten had, dat ze hem nu nog lief had, zoo mogelijk nog vuriger dan vroe ger, dat ze hem zoo terugwenschte met teeder berouwdat ze hem nooit zou vergeten, dat wist ze reeds lang Maar zoo duidelijk als in dit uur, had zijn beeld haar in lang niet voor oogen gestaan. Zij legde de hand voor de oogen. Zij wilde hem niet zien in zijn schoonheid, in den jeugdigen gloed zijner stormachtige liefde. Weder poetste zij het oude boek, daarbij vloog haar blik, werktuigelijk eerst, dan verlangend en smachtend, over de lange tafels in den winkel. Doode voorwerpen, dingen om meê te handelen,geld meê te verdienen, ze hadden voor haar nooit waarde bezeten, ze kregen nu plotseling leven, spraken tot haar van worden en vergaan, en van liefde. Haar hand tastte naar een oud, geel paarlensnoer, dat over een gesloten paar lemoeren kistje hing. Eens had dat ding bepaald den hals gesierd van een mooie vrouw, liefhebbende handen hadden haar daarmee getooid, warme lippen hadden haar gekust. Niet ver daaraf lag een kroon van klatergoud, met paarlen en bonte linten, een bruidskroon zooals de meisjes boven in 't gebergte die droegen. Zacht hadden de handen van den bergjongen daarover gestreeld, eer hij dat ding„zijn bruid van de bruine, glan zende vlechten genomen had. De oude ring daar op die zilveren tafelEene jonge verloofde had hem haar geliefde aan den vinger geschoven. Een koude siddering liep haar langs den rug. Groote tranen rolden haar over de wangen. Waarheen ze ook keek, alles deed haar er aan herinneren dat overal in 't leven de liefde was, en om haar heen was alles dood,dood en zonder liefde.Haar door tranen verduisterd oog viel op een oud stuk kinderspeelgoed bevend greep haar band daarnaar, 't Was een oude pop, wel over de honderd jaar oud, 't was een zeldzaam ding en het had haar veel geld gekost. Een uur geleden zou ze bij het opmerken van het popje hebben overwogen hoeveel winst of het haar zou kunnen opbrengen nu welden de tranen haar warm uit de oogen en het doode poppenlijfjetegen zich aandrukkend, stamelden haar lippen een wensch, een brandend gebed. Ja, wanneer ze een kind had gehad, •ca kind om lief te hebben, een kind waarvoor ze had kunnen denken en zorgenMaar de hemel was recht vaardig geweest. Zonder liefde was ze dit huis binnengetrokken, zonder liefde moest het daar blijven. Haastig sprong ze op en legde de pop néér. Dan rukte zij de winkeldeur wijd open. Zij stond op den drempel, het hoofd geleund tegen het kozijn, en luisterde. Vroolijke uitroepen, jubelende kinder stemmen drongen tot haar oor door. Nu kwamen twee gestalten het trottoir langs. Een man en een kind, een meisje van ongeveer zeven jaar. Zij het fijne, lieve stemmetje zeggen komen, trok de heer even aan zijn hoed en vroeg naar het oude boek. De vrouw streek haastig met den zakdoek over het gelaat, om haar tranen weg te wisschen en stapte dan voor de twee bezoekers uit den winkel binnen, onder het licht van de lamp, om den heer zijn eigendom over te geven. Maar eer haar hand het boek kon grijpen, voelde ze twee ijskoude handen zich om de hare klemmen. A an het hoofd tot de voeten bevende, draaide zij zich om. Hij, de geliefde, dien ze hier gewenscht had, met vurig berouw, met gloeiend verlangen, stond voor haar. Zonder een woord te zeggen, staarden ze elkaar aan, oog in oog, hij haar bij de bevende banden vasthoudend alsof ze hij haar nooit wilde loslaten. Het kind lette niet op hen. Die had de oude pop in de armen genomen en liep zin gend op en neer. Nu liet de man de handen der doodsbleeke vrouw los en wendde zich tot het kind. „FinerlDe vrouw kromp ineen. „Ja, papi." „Finerl,ben je niet bang om hier eenige oogenblikken alleen te blijven met de pop en al dat andere moois Ik ik zou zoo gaarne met deze dame iets bespreken." Het mooie kind, het evenbeeld van haar vader, lachte helder. „Ik ben niet bang, papi. Gaat u maar heen." Hij kustte haar op het zwarte kopje. „Je bent een braaf kind.' Dan, zonder dat er een woord tusschen den man en de vrouw werd gewisseld, stapte zij voor hem uit naar een klein kamertje, waarin zij snel het gas aanstak. Dan stonden ze weer zwijgend tegen over elkaar, totdat hij vroeg „Ben je alleen „Geheel alleen, ja. Hij mijn man is sedert vijf jaar dood." Hij trok haar naar zich toe en kuste haar zacht op het voorhoofd. „Ik héb hem niet liefgehad," fluis terde ze nauwelijks hoorbaar. Hij zuchtte zwaar. „Zonder liefde ik deed hetzelfde. Het heeft zich vreeselijk gewroken." Londen, 22 Dec. dard meldt Te Londen is bericht De Evening Stan- Nog steeds nieuwe bijzonderheden Kimber]e_ ernetig bedreigd wordt Anfnnnrmin» *7O n 1 !p VV Pt J 1 En dan, uitbarstend onder de zwaarte volkomen van het leed en den nooit overwonnen van een hartstocht voor deze vrouw, drukte j)e Wet hij haar onstuimig tegen zich aan en steunde „Josephine, Finerl, mijn Fini, waarom heb je mij dat aangedaan Dan, als hij de stomme, vertwijfelde smart in haar oogen zag, vroeg hij niet meer, vertelde in vliegende haast van den stap dien hij had gedaan en waar door hij zichzelf ten gronde had gericht. Het was een alledaagsch geval en toch over de ontsnapping van De Wet, waar over we het volgende laten volgen Den 12den December bereikte de Briteche colonne Daepoort aan het zui delijk uiteinde van De Wetsdorp, drie mijlen verwijderd van de stelling der Boeren te Geluk. De Wet echter, die vernomen had, dat de colonne M hite was opgerukt nsar den weg van Taba 'Nchu, besloot onmiddellijk verder te trekken. Generaal Kcox achtervolgde hem, maar De Wet was een paar uur vooruit en maakte van dit voordeel zoo veel mogelijk gebruik, gelijk men kon zien uit de tallooze paarden verspreid langs zijn weg. En Dinsdag werd hij versterkt door Haasbroek's commando en gezamenlijk rukten de Boeren toen op naar Sprinkhaansnek, ongeveer 15 mijlen ten Oosten van Taba' Nchu. Knox was maar een uur achter en klaarblijkelijk was De Wet nu ingesloten. Maar zijn wanhopige toestand noopte hem tot wanhopige maatregelen. Hij zond Haasbroek raar het westen om een schijnaanvai te doen op Victoria's rek, ten zuiden van Taba' Nchu, terwijl hij zelf de stoutste onderneming aanging van den geheelen oorlog. Sprinkhaansnek is een pas van vier mijlen breed, vlak terrein. Bij den ingang zijn twee versterkte posten, terwijl kolonel Thorneycroft met artillerie een positie had ingenomen ten Oosten van den nek. Het geheele Boerenleger, 2500 man, galoppeerde in open orde door den nek, geleid door Steyn en Piet Fourie. On middellijk openden de Britsche kanonnen en geweren het vuur en ze zwegen geen oogenblik. Eerst richtten de Boeren zich naar het Oosten, maar toen zij vandaar door Thorneycroft's artillerie werden bestookt, galoppeerden zij langs den voet van den heuvel aan de westzijde, waar alleen het vuur van één post eenige uitwer king had. Het was een prachtig stuk werk, dat slaagde, ondanks het verlies 15-ponder en 25 gevangenen, voerde in persoon de achter- - Winkel. Zondag 23 dezer gaf de Zangveree- ontvangen, dat niging „Crescendo" (dir. de heer A. Egmond) een uitvoering in de kolfbaan Londen, 22 Dec. De laatste editie van den heer P. Bug. Opgevoerd werd: van de Evening Standard meïdtHet „Prinsesje", zangspel in 3 bedrijven, is uitgekomen, dat de Boeren weten, door M. Koster en H. L. A. Ludwig. waar de kanonnen, de munitie en de Zooals we gewoon zijn, werd het stuk proviand te vinden zijn, voor zij de op een wijze opgevoerd, dat ieder voldaan Oranjerivier overtrokken. was. De verdeeling der rollen bleek zeer Kaapstad, 23 Dec. Men vreest, dat gelukkig, de costumeering aardig, de de toestand ernstig is; de overheid der voordracht goi d en de zang onberispelijk, kolonie is zeer gesloten. De Hollanders De zaal was flink bezit. der noordelijke districten zijn uiterst onrustig,men vrees',dat ze zich zullen aan sluiten bij de ingevallen Boeren. De bewegingen der troepen worden zeer bemoeilijkt doordat Eommige lijnen door zware regens zijn weggeslagen. De Boe ren overrompelden de landmetersafdee- ling te Philipstown en namen de mannen gevangen, maar lieten hen weer vrij na vernieling der instrumenten. Londen, 23 Dec. Een telegram van lord Kitchener uit Pretoria van gisteren meldt Voor zoover bet mij mogelijk is een hoede aan. Haasbroek's commando werd achter volgd door kolonel White, maar ontkwam door zich op te lossen. Het commando van Prinsloo, dat uit het Noorden De Wet's beweging steunde, was in strijd met Thorneycrott's mannen, die een voor post verrasten en daarvan tien man doodden, maar ze moesten terugtrekken zoo gruwelijk zwaar. Zij begreep zonder voor de hoofdmacht, die op het schieten aankwam. Het commando kon dus, naar het schijnt, zijn opdracht om De Wet te helpen, volkomen vervullen en inder daad mag zijn outkoming onder de be schreven omstandigheden met zoo luttele verliezen beschouwd worden als een meesterstukje, dat aan zijn naam als aanvoerder nog schitterender glans ver leent. hier hoorde Juist bij die papi, ik had toch gelijk, mooie kerk was het," en een vroolijke, maar toch ernstige stem antwoordde: „Ja, kind, je hadt juist gelijk." Toen ze b«Ut«n aan de winkeldeur wareaaange- veel woorden. Een rijke vrouw van goede familie, die zich zonder bijzondere neiging voor hem, in het hoofd had gezet den jongen kunstenaar te trouwen, was voor hem,den arme, een zoogenaamde goede partij, maar in waarheid een kluister, eng, drukkend, den polsslag stuitend, tot stikkends toe het hart klemmend. De eenige zonneschijn het mooie, lieve kind, „naar jou, mijn onver getelijke Josephine, genoemd." Zij snikte luid op en drukte zich nog vaster tegen hem aan. Met de hand haar roodblond haar streelend, ging hij voort„Ik ben met het kleintje hier bij mijn moeder. Sedert vaders dood leeft ze hier. Mijn vrouw is met vrien den in Parijs. Het kind zal hier blijven tot alles veranderd is. Haar moeder met haar eng verstand en verkeerde levens beschouwingen mag het kind niet bederven." Hij beet zich op de lippen. Dan liet hij Josephine los en keek duister voor zich. Het kind stak haar kopje door de deur. „Papi, grootmoetje zal boos zijn als we zoo laat thuis komen. Ik zal heel gauw gaan slapen 'want morgen, heel vroeg" en toen zette ze een geheimzin nig gezichtje, „krijg ik mijn cadeautjes." Dan, als door een plotseling besluit gedreven, trippelde het kind met kleine stapjes op Josephine toe en nam haar bij de hand. „Juffrouw, u moet ook komen bij den kerstboom. Toe, papi, vraag het haar. Ze heeft een zoo lief gezicht, die dame," en streelend legde zij het lieve kopje tegen het grijze kleed van Josephine. Hij stond zwijgend daarbij en keek naar beiden. „Toe, papi, ze moest altijd bij ons blijven, die lieve juffrouw meening te vormen, denk ik, dat de be weging der Boeren in de Kaapkolonie tot stilstand is gebracht. Onze troepen trekken om beide commando's. Er wordt ook een colonne georganiseerd om onmiddellijk afgezonden te worden. De Boeren krij gen niet veel steun in de Kaapkolonie. De Wet bevindt zich in de nabijheid van Senekal. Generaal French meldt, dat hij de beide laatste dagen in aanraking is ge weest met de commando's van Beyers en IJelarey ten zuiden van de Magalies- bergen en den vijand achtervolgt. De Boeren leden zwaren verliezen, comman dant Kreuse en eenige anderen werden gevangen genomen. De bovenstaande telegrammen over den inval in de Kaapkolonie maken den toestand nog duisterder dan hij reeds was. Het Reutertelegram uit Kaapstad is vrijwel onvereenigbaar met het bericht van Lord Kitchener, en wie van beiden een beter inzicht in de zaken heeft, is niet te zeggen. Maar wij willen even herinneren aan een opmerking, dezer dagen door de Morning Leader gemaakt, die er op wees, dat Kaapstad wel meer zal weten van den inval, dan Lord Kit chener, wiens verbindingen met de Kaap kolonie waarschijnlijk door de Boeren zijn afgesneden. Engelsche bladen zien in het bericht in Kaapsche bladen, dat in de Noorde lijke districten der kolonie 60.000 paar den zijn, een aanwijzing, dat de Boeren de kolonie slechts zijn binnengevallen om hun paardenvoorraad aau te vullen. Bij deze overweging sluiten zij meteen de opmerking aan, dat de Britsche overheid van deze paarden ook wel gebruik zou kunneu maken en geven het departe ment van oorlog in overweging ze op te commandeeren, ter voorziening in Lord Kitchener's gebrek aan paarden. „80, 127 en 143 „zakelijk gebleken De oorzaak van den minder gunsti- gen toestand voor de Engolschen ligt, zeggen zij, in gebrek aan troepen, vooral bereden troepen. Er heeten in Afrika te zijn 200,000 man Britsche troepen, van wie ongeveer een vierde bereden is. Maar zij kunnen een 10000 tot 15000- tal Boeren, ondanks hun overmacht, niet te pakken krijgen. Dus moeten er meer bereden troepen komen, zeggen Engelsche corresponden ten waar we nu één paard hebben, moeten er honderd komen, want nooit zijn er in een oorlog zooveel paarden verspild als in Zuid-Afrika. Maar vooral wijst de correspondent van de Daily News erop, dat de paarden, die worden uitgezonden, van uitstekende qualiteit moeten zijn. De „Cape Times" zegt, dat de Boeren de Kaapkolonie zijn binnengevallen op aandringen van Kaapsche Kolonisten en de correspondent voegt aan deze mede- deeling het volgende toe „Het is een feit van beteekenis, dat tijdens het congres te Worcester her haaldelijk werd bevestigd in Afrikaander kringen, dat de Boeren gezanten hadden gezonden naar de kolonie om de vooruit zichten na te gaan van een algemeenen opstand der Kaapsche Hollanders, en er gingen toen geruchten, dat het de be doeling van den vijand was, naar Coles- Door electriciteit gedood. Op den Nieuwendijk te AMSTERDAM, in het perceel van de firma Bruning waar enkel spoor is, een botsing Muhren, is men bezig aan het verbouwen Daartoe zouden ook reparatiën gedaan worden in den kelder, en was een schipper bezig om sintels binnen te bren gen, waarbij hij door een graver, Jan de Boer, werd bijgestaan. Bij dit werk zette de man het kastje op zijde dat voor de veiligheid van de electrische kabels der verlichting is geplaatst en raakte hij den kabel aan. Hg kreeg daarbij een hevigen schok, die hem deed neêrstorten. Men vreeede, dat de schok den man gedood had hij werd dadelijk naar het Binnen-gasthuis gebracht, waar hij bij aankomst reeds bleek te zijn over leden Er is sprake van, dat Kru- ger bij prof. Snellen te UTRECHT een kleine oogoperatie zal ondergaan. Het bericht, in de meeste bladen opgenomen, dat de President binnenkort naar het buitenland zal gaan, is onjuist. Zooals wij gemeld hebben, wordt onderhandeld over het betrekken van een particuliere woning te Den Haag. Yad. De verloren dochter. Sinds een jaar werd te Joure vermist de twaalfjarige Johanna van B. Vergeefs hadden indertijd de ouders om opspo ring verzocht. Donderdag j. 1. Btond ze I „ibevale Unie. De algemeene vergadering zal ge houden worden op Zaterdag 26 Januari 1901. Het voornaamste punt op de agenda is de wijziging van het Hervormings program van 1896, en daarbij aan de vroegere paragraaf 1 toe te voegen „De Liberale Unie, handhavende haar „herhaaldelijk uitgesproken meening ten .gunste eener regeling van de kiesbe voegdheid, los van eiken band met „belastingen, is van oordeel, dat ter ver krijging daarvan wijziging der artikelen 127 en 143 der Grondwet nood- is, en dat deze wij ziging behoort te geschieden in dien „zin, dat invoering van het algemeen „kiesrecht voor mannen en vrouwen „mogelijk wordt." een tweede lid, luidende „Indien en voor zooverre algemeen „kiesrecht wordt ingevoerd, acht zij „evenredige vertegenwoordiging door de „rechtvaardigheid geboden." Dan nog een paragraaf 2 „Herziening van de grondwettelijke „bepalingen met betrekking tot de ver kiezing der leden van de Eerste Kamer „der Staten-Generaal." Verder nog eenige aanvullingen op vroeger reeds vastgestelde paragrafen, en ten slotte doet het Bestuur het voorstel om te nemen het volgende besluit „De Liberale Unie in hare Algemeene „Vergadering van 26 Januari 1901,spreekt „den wensch uit, dat bij de algemeene „verkiezingen van 1901 op den voorgrond „trede de Grondwetsherziening in 1 „van haar „Hervormingsprogramma" ge- „noemd, en dat van de te stellen candi- „daten worde verlangd, niet enkel dat „zij instemming betuigen met de strek king van het geheele „Hervormings programma", maar ook dat zij met volle „overtuiging de urgentie van den in 1 „genoemden maatregel erkennen". Uit GOUDA meldt men: Zaterdagavond had alhier een ongeluk plaats. De steiger voor de vier, voor rekening van den heer H, J. Nederhorst alhier, in aanbouw zijnde heerenhuizen op de Kleikade stortte plotseling in, in zijn val vier werklieden medesleepende. Eén dier werklieden werd zwaar gewond naar het stedelijk gasthuis gebracht. Als oorzaak van dit ongeval moet worden beschouwd het overbelasten van den steiger op één punt, niettegenstaande de herhaalde waarschuwingen van den bij het werk aanwezigen opzichter. Een treinenbotsing. Zaterdagavond heeft te TWELLOO, plaats in het donker gemoed. Het kopje van het kind tusschen beide handen nemend, boog hij zich tot Josephine over en vroeg fluisterend „Wil jij het kind voor mij bewaren, tot alles voorbij is want nu moet er een eind komen tot ik terug kom, om jelui beiden te halen Hare oogen schitterden. Toen werd het hem eensklaps helder berg te marcheeren en de gevangenen te ^nsklaps voor de verbaasde huisgenoo- i. x i Ti. i verlossen. Alles wijst op de waarschijn- *en- 2e verhaalde, dat ze met een gezin lijkheid van eenige overeenkomst tus- naar Duitschland vertrokken was. Daar schen de Republikeinen en hun vrien- vandaan geraakt,had ze een paar dagen hul den in de Kaapkolonie." peloos rondgezworven, tot ze in het Wees- huis te Xanten was opgenomen. De burge- Kaapstad, 20 December. Britstown m6ester van die plaats had ze naar Nij- (ten zuidwesten van de Aar) werd he- ®egen doen overbrengen en van daar denmorgen om 6.30 bezet door 30 Boe- werd zc naar Joure overgebracht. Het T ren) terwijl er nog een aantal buiten de kind zag er bij aankomst in de ouderlijke „Wanneer je mg nog lief hebt, Jose- stad waren. woning zeer welvarenduit phine, overweeg en bedenk dan niet. Met het oog op den ernst van den - Achter den Hoorn od TEXFT Bat overwegen en bedenken heeft ons toestand heeft de Standard r„„i. u 7 0 P alreeds eenmaal arm en ellendig gemaakt, activa uit Graaf Reinet Aberd-en 8 jen jaar geleden een schip, Wee het arme menschenkind dat de Oradock in veiligheid aebrachr p6" *\ei?aaBessel. Het schip werkte hemel geen liefde schenkt, maar wien ElSh ej X in CD Werd daaronder be" het wordt geschonken die zal het aan- afgelegen'plaatsen naar Kaapstad. en de" 'kooperI™ad<ten Verk°Cht vaarden als de hoogste, heiligste bezit- Kaaostad 22 Deo n/ 11 j u Koopers hadden nog maar weinig he, i„ waarde h» Jen in «l Philip Botha en Haasbroek. Behalve de Thans is het j reeds gemelde commando's, is rn? hii W|nw., vi- weer aan de opper- ting en den dood." Zij drukte de lippen op het voorhoofd van het kind', hem gaf ze de hand en plechtig herhaalde ze„Tot in den dood 1" zMpd»drifcVólïï,Sfir--- de trnen 1 eisenaars nullen zich haasten om de overgeplaatst bij het 3e reg. wf. te Ber p, ie gekoperde huid van het vaartuig machtig gen-op-Zoom en ingedeeld bij de compag- gehad tusschen twee personentreinen van de H. IJ. S. M. Trein-238, die te 6.40 uur van Amsterdam naar Rheine ver trok, liep op den trein 927, komende van Hengeloo en bestemd naar Amster dam. Volgens het eerste bericht waren daar bij twee dooden en eenige gewonden. Een expresse-trein vertrok om de pas sagiers af te halen en naar Amsterdam te brengen. Nader vernemen wij dat, behalve twee dooden, er een twintigtal gekwetsten zijn. Een salonrijtuig is ingedrukt. Nader meldt men De sneltrein van 6.40 uit Amsterdam en de trein uit Hengeloo kruisen gewoonlijk te Batbmen, maar wegens vertraging van den sneltrein was de kruising naar Twelloo verlegd. Door onachtzaamheid is de personen trein op verkeerd spoor geplaatst, met het gevolg dat de Amsterdamsche trein op den stilstaanden trein reed. Twee personen werden onmiddellijk gedoodhet zijn twee vrienden, die van Parijs kwamen en te Deventer thuis behoorden, de heeren J. F. Broekhuis en A. N. Tiggelaar, beiden ongehuwd. Broekhuis is eenige zoon, wiens ouders, toen zij het ongeluk hoorden, als ver pletterd stonden. Men is te Deventer sterk onder den indruk. Vijf gewonden, waaronder vrij ernstige, liggen te Twelloo in het ziekenhuis. De treinen reden met weinig vertra ging. Het treinpersoneel hééft geen letsel. De machinisten van den stilstaanden trein zijn er afgesprongen. Die van den sneltrein hebben, het ongeval bemerken de, nog gestopt wat zij konden, anders waren de ongelukken nog grooter geweest. Te UITGEEST derailleerde Zaterdagavond de machine van trein 162 der H. 8. M. De weg werd zoo versperd, dat de treinen langs verkeerd spoor moesten vertrekken, echter niet, dan na groote vertraging te hebben on dergaan, aangezien er geen machine aan wezig was om het te bespoedigen Dienstweigeraar. De ex—dienstweigeraar De Bruyn is rivier overgestoken om Philipstown bezette, te versterken. te worden. nie hospitaalsoldaten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1900 | | pagina 2