Anoniem. Zondag 24 Maart 1901. 45ste Jaargang No. 3612. TWEEDE BLAD. De Thee-avondjes bij M. A. G. NUS. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. Provinciale Stierenkeuring. SCHAGER COURANT. Schagen, 21 Maart 1901. Eland en Sam op bezoek. Minister zonder portefeuille Kamerlid zonder stoel. Succesvolle kieswet en gewipte leger- wetten. Een omschrijving van men- schelijke volmaaktheid. Een blije ex-ministermaar een spelbreker. Zijn militair hart. Zijn Gro- ningsch hart. Strijdlustige Sam. Candidaat voor 100 zetels. Wat liberaal is. Arm Vaderland Bet gróóte manifest. Roosje leestRoosje roept Roosje brultRoosje schreeuwt, Roosje stamelt. Een paar regimenten vrou wen. Wat Sam liever ziet. Roosje is Nus krijgt ruzie met Roosje en vertelt een verhaaltje. Meneer Eland zei ik, wees welkom in mijn woning. Rust op mijn gemak- kelijksten stoel, drink mijn lekkerste thee, praat met Roosje, met mij en met Van Houten, die daar al zit, uw intiemste gedachten uit en ontvaDg mijn deelneming in uw val Eland drukte mij en Roosje droevig glimlachend de hand. Dag Samzei hij tot Van Houten. Dag Generaal ex-ministerant woordde deze. Een minister zonder portefeuille en een kamerlid zonder zetel, wat een curieuse ontmoeting, merkte Roosje op. Houdt je gemak heeren, maakt het je plezierig, riep ik met mijn jovi aalste stem, big met het bezoek, maar bangelijk om die ontmoeting. Je hebt niet veel succes gehad met je legerwetten,Eland, zei Van Houten. Minder dan jij met je kieswet, antwoordde Eland. Ja, meneer Van Houten heeft ge bóft, meneer Van Houten boft altijd, merkte ik op. Zijn menschelijk vol maakte kieswet ging er in, en over zijn even menschelijk volmaakte legerwet struikelt minister Eland. Vondt je mijn wet werkelijk men schelijk volmaakt,Nus P vroeg de generaal schuchter. —Wel wis en drie. Precies zóó als die van v. Houten. Dus,natuurlijk met enkele foutjes, enkele fouten,enkele gebrekms, ROMAN van MARIE STAHL. 36. In plaats van een antwoord te geven, wierp Valerie zich op den divan en begroef haar gelaat in de kussens. De vrjjheer lag op zijn knieën voor haar en kuste haar handen, heur haar. „Mjjn lieveling, mijn eenige lieveling Ik ben nu de jouwe, de jouwe voor eeuwig. Luister naar me, Valerie. De band tusschen mijn vrouw en mij is verbroken voor altijd, van heden af aan behoor ik jou. Je wordt mijne vrouw, zoodra ik geheel vrij zal zijn Langzaam hief Valerie het bovenlijf op, legde beide armen om den hals van Aribert en zeide „Ik geef mij aan je over, onder één voor waarde 1" „Vraag wat je wilt!" stamelde de van verliefdheid dronken man. „Kom," antwoordde de zieke, die nu weer plotseling meesteresse was van haar krachten, op de schrijftafel toeloopend. „Ga zitten en schrijt wat ik je dicteer." Willoos nam de vrjjheer den penhouder in de hand. Valerie dicteerde met vaste stem, en hij begon te schrijven, als 't ware gehypnoti seerd „In bevestig hiermede, dat ik alles weet van, en mede geholpen heb aan de in den laatsten tjjd in Staffenhagen verspreide enkele gebreken, die in de toekomst mis schien, na enkele maanden, althans onder een volgenden minister technische wijzi gingen noodig zouden maken, misschien ook een geheele verandering. Maar zij was menschelijk volmaakt, je wet En toch is ze gevallen, zuchtte Eland. Spijt het U, dat u geen minister meer bent, generaal vroeg Roosje. Misschien evenveel als het Sam spijt dat hij niet meer in den ministerraad zit, merkte ik op. O neen, dat niet, 't kan me niets schelen. Eigenlijk ben ik blij, dat ik geen minister meer ben, 't was toch niets voor mij riep de generaal. Maar weet je wat onder ons vervelend is, dat ik 't niet nog een paar maanden heb kunnen uithouden? In Juni treden we allemaal af. En nu moet voor dien kor ten tijd al dien rompslomp voor een nieuwen minister gemaakt worden 't Is zoo spelbrekerig van me. Je hadt toch kunnen blijven, Eland Om de loopende zaken af te doen, zeker! O nee' Nus, dank je wel! Mijn militair hart Ik heb óók een militair hart, een militair Groningsch hart nog wel, riep Van Houten. Maar ik was maar geble ven. Met mijn politieke loopbaan is het uitzuchtte Eland. Waarom P troostte Van Houten. Desespereert niet, kerel. Dat doet meneer Van Houten óók niet, juichte Roosje* Warempel niet. Ik ga weer in den strijd met de aanstaande verkiezin gen. En je zult eens zien hoe ik 't 'em lever! Ik zal er hier of daar wel een paar een beentje lichten. Hij stelt zich candidaat in alle honderd kiesdistricten, plaagde ik. In honderd is wat veel. In vijftig misschien, zei Eland, Neen, neenIk stel me candidaat waar het Vaderland en de liberale partij me noodig heeft, beweerde Van Houten. Dan houdt het met geen vijftig op, vriend. Want dan kom je met een candidatuur overal waar géén conserva tief gesteld is. Spreek niet van conservatieven viel Van Houten uit. Wat jij conserva tieven noemt, zijn je echte liberalen en wat jij denkt dat liberalen zijn, Kerdijk, Borgesius, Lely, Van Gilse, dat zijn radicalen. Zij hebben zich vier jaar geleden als liberalen laten kiezen en nu zij uitgezeten zijn, nu pas komen zij verklaren,dat zij „vrijzinnig-democratisch" zijn. Komt dat te pas Maar wie is dan liberaal Ik en nog een enkele andere zei Van Houten, bescheiden. Ach, onze arme liberale partijZe is verwaterd, vermoord door Door Vooruitstrevendenvulde ik aan, Ja juist, flapte Van Houten eruit. Maar Sam, riep ik. Maar Sam 1 Moet niet juist de liberale partij, de par ty der Vooruitstrevenden zijn 1 Wil je dan, dat liberalen niet vooruitstreven Dat zij remmen Ja, maar, zij streven te ver 1 En zij streven in verkeerde richting 1 klaagde Van Houten. Ik zeg je, dat ik me tegen- ongeteekende brieven." „Zoo, en nu den daturn er onder en ge- teekend met je vollen naam," beval Valerie. Kraschwitz viel de pen uit de hand. „Je steekt den draak met mij, Valerie. Kom, mijn lieveling, geef mij een kus." Met vurigen hartstocht wilde hij haar op nieuw omhelzen, maar Valerie trad terug. „Teeken, of je raakt mij nooit meer aan." „Maar kind, waarvoor die gekheid. Wat moet dat nu eigenlijk beteekenen „Het is geen scherts, het is bittere ernst. Ik wil je handteekening." „Maar mijn hemel, ik kan toch die leu gen niet onderteekenen Wat wil je daar mede wat moet dat „Ik wil dat document zeker en veilig achter slot en grendel bergen, daar in mijn schrijftafel. Ik zeg je, dat ik alleen je vrouw word, als je dat papier teekent anders niet." De vrijheer staarde haar met groote oogen aan. „Ja, ziet ge, ik wil wel je vrouw, maar niet je slavin worden." „Maar, Valerie „O, ik weet heel goed, hoe je nü denkt 3n voelt in dit oogenblik, nu je zoo razend op mij verliefd bent. Maar, mijn beste, het leven is zoo lang. Er is een vervolg op den dag van vandaag over die dwaas heid is al zoo menige vrouw gestruikeld. Dit briefje is een wisseltje dat mij de toe komst verzekert, begrepen „Valerie, ik wil je eiken anderen borg geven voor je rust, je onafhankelijkheid en geluk. Maar verlang deze leugen niet van mjj." „Elke andere borg zou tot niets nut doen, want op geen enkele andere manier over alle vrijzinnig-democraten candidaat laat stellen Als d e éénige, de onvervalschte liberaalvoegde ik erbij. Ik ben een man van principes en beginselen. Als ze mij overal uitwerpen, dan kan ik verklaren, dat ik als eerlijk Groninger en als braaf partijman op het veld van eer ben gesneefd 1 zei Van Houten en hij dronk zijn thee leeg. En wat doet U, meneer Eland P vroeg Roosje. Ik ga in dienst terug, om me te ergeren aan allerlei dingen, die nu onver beterd blijven oefeningstijd te lang, een schutterij om je ziek te lachen, te weinig zonen uit één gezin, éénige zoons vrij 1 Arm Vaderland 1 Zeg dat wel, arm Vaderland, waarin geen echte liberale partij is 1 zuchtte Van Houten. Zeg dat wel, arm Vaderland, waarin geen vrouwen het kiesrecht hebben 1 riep Roosje vinnig. Daar doet Sam niet aan mee. Is 't wel Sam P vroeg ik. Nooit van m'n leven. Een vrouw hoort aan den pot, niet aan de stembus. Hebt U ons manifest niet gelezen, 't manifest van de vereeniging voor vrouwenkiesrecht P vroeg Roosje en toen Sam en Eland „neen" schudden, diepte zij uit een zak een verkreukeld papier op, een manifest, het manifest van haar vereeniging. En zij las „Kiezers van Nederland 1 „Weer nadert de tijd, waarin ge geroepen zult worden de uitstekendste mannen der natie uit te kiezen, om het geheele Neder- landsche volk te vertegenwoordigen." Dat is heel goed gezegd 1 verklaarde Van Houten. Zóó is het. De uitstekendste mannen der natie. „Dat ge dit moet doen niet alleen voor uzelf, maar ook voor hen, die van het kiesrecht zijn uitgesloten, maakt uwe taak dubbel zwaar." Nee', da's niet waar, da's een leugen. Mijn Kieswet is er toch, riep Sam. „De mannen, die gij kiest, moeten toch ook vertegenwoordigen een groot aantal onvermogende mannen en bovendien de geheele vrouwelijke bevolking." Wij vertegenwoordigen geen vrouwen. Wij vertegenwoordigen alleen mannen 1 verklaarde Van Houten. „Kiezers van Nederland 1 „Als mannen kunt gij u niet aanmatigen ten volle te gevoelen, hoe de vrouw onder hare uitsluiting lijdt. „Als bezittenden kunt gij u niet verplaat sen in den toestand van hen, die te weinig bezitten om kiezers te worden. „Ge kent de belangen van vrouwen en van onvermogenden niet bij ervaring en kunt dus daarvoor niet opkomen." Gekheid. Allemaal gekheid 1 inter- rompeerde Van Houten. Wij kennen de belangen der vrouwen heel goed 1 Maar wij hebben meer te doen, dan ons aan de vrouwen te wijden. Tenminste, voeg de hij er ondeugend bij, aan de politieke vrouwen. Neen, dat is niets voor ons ern stige mannen 1 Roosje raakte in vuur 1 Zij las, neen, zij riep „Keizers van Nederland 1" Ho, ho, zei ik. We zijn geen Keizers Nu, Tirannen dan 1 brulde Roosje. „Tirannen „Als ge wilt handelen in het alge kan ik mijn rust en onafhankelijkheid ver zekeren. Dus je zet je naam daaronder, óf we zijn gescheiden I" De vrijheer slingerde de pen weg, die zij hem in de hand had gedrukt, sloot Valerie in zijn armen en kuste haar harts tochtelijk. Hij raasde, hij smeekte, knielde voor haar, hij dreigde geweld te zullen ge bruiken. Zij bleef onverzettelijk. Geen medelijden, geen blijk van liefde, geen hartstocht, geen vrees kon haar wil veranderen. Eindelijk, toen hij, geheel gebroken, moe en krachteloos was, liet hij zich de pen in de hand duwen en zette zijn naam onder de geschreven leugen. Valerie sloot het document voor zijn oogen in de schrijftafel en was dadelijk daarop zoo onbevangen en lief, als was er niets gebeurd. Aribert von Kraschwitz kon zich niet zoo snel over zijne vernedering heen zetten, hij voelde zich zeer zenuwachtig. De eerste kus na dit voorval brandde hem op de lippen, maar de smart loste zich spoedig op in zijn liefderoes. Het nieuwe paar was van dat uur af aan als twee galeislaven aan elkaar geketend door den ketting van gemeenschappelijke sehuld. HOOFDSTUK XL. Een jaar was er voorbijgegaan en in Staffenhagen was de kleinburgerlijke rust wedergekeerd, die mevrouw Valerie inder tijd zoo ondragelijk was geweest. Er kwamen geen anonieme brieven meer en het familiedrama op Liebenberg, dat in alle kringen groote belangstelling had meen en in uw eigen belang „Kiest dan mannen, die in de eerstvol gende periode van wetgeving willen ko men tot Legerhervorming 1 riep Eland. Eén groote liberale partij 1 riep Van Houten. „GRONDWETSHERZIENING", schreeuwde Roosje. „Grondwetsherziening om het Algemeen Kiesrecht voor mannen en voor vrouwen mogelijk te maken." Is 't nu uit 1 vroeg Van Houten. Ja, zei Roosje, triomfantelijk. En dit manifest wordt overal aangeplakt, overal. En als de regen, of de man ze vernielt, dan plakken wij nieuwe aan. En dan zullen ze eens zien, wie de baas is over de Kiezers 1 Sam, of de vrouw 1 voegde ik erbij. Ja, onze poli tieke vrouwtjes worden boos. Wemogen wel oppassen. Roosje was te moe om veel te zeggen. Zij zag bleek. Ik zal niet rusten voor de vrouw het kies recht heeft 1 stamelde zij. 't Is een fout van je geweest, Eland, zei ik, dat je bij je legerherzie- ning ook niet met de vrouw rekening hebt gehouden. Met een paar regimenten vrouwen, goed gedrild en gewapend, "us Nederland onneembaar geweest. Wie zegt je, dat wij niet kunnen vechten vroeg Roosje, smadelijk. Ja, dat kunnen jullie wel 1 getuigde Sam. Jongens, als je zoo'n manifest kunt opstellen, ben je eventjes weerbaar, zou ik zeggen. 't Zou misschien nog zoo kwaad niet wezen, als je de vrouwen in je partij opnam Sam, stelde ik voor. Je zou een macht in den lande worden, vriDd. Nooit van m'n leven 1 riep Sam. 'k Heb warempel al genoeg met man nelijke kiezers te doen. Verbeeld je, dat ik ook nog dames moest bevechten. Dan lei je 't af, Sam 1 lachte Eland. Zooals jij 't afgelegd hebt, Eland 1 lachte Van Houten. Toen lachten we allemaal, behalve Roosje. Die keek ernstig en deed thee in den pot. Ik zie liever een vrouw thee in een pot doen, dan een biljet in de bus steken, zei Van Houten. Toen lachten we weer 1 Kokend water er op en trekken laten, dan krijg je 't ware, sprak Roosje diepzinnig en ze haalde een nieuw pakje thee uit de kast. Rustig kwam ze bij ons zitten en strikte het pakje los. Ho 1 Wat doe je daar, riep ik ver schrikt. Nu, ik haal het strikje eraf, zei Roosje verbaasd. Jawel, maar zie je niet wat voor kleur dat strikje heeftP Nu, oranje 1 Ja juist, ddórom. Van een oranje strikje moet je afblijven 1 Je moogt er zelfs niet naar wijzen, er niet over den ken I Want dat geeft zooveel onaange naamheden. Pas toch op. Wil jij kiezer worden en weet je niet eens dat van een Oranjestrikje ruzie komt 1 Maar 't is geen oranje, 't is rose I verbeterde Sam. Doet er niet toe, toch ruzie zei ik. En ik vertelde een in onze buurt niet geheel onbekende historie. gewekt, was eindelijk afgewikkeld. In verschillende huisgezinnen hadden de gebeurtenissen op Liebenberg de gemoede ren hevig beroerd en hartstochtelijk was er partij getrokken. Eerst was het 't scheidingsproces tus schen het echtpaar Von Kraschwitz, dat zooveel stof tot praten had gegeven. De vrijheer werd in dat proces als de schul dige veroordeeld; een poging van zijn kant, om het testament van tante Wanzlow voor ongeldig te doen verklaren, mislukte. Mevrouw von Kraschwitz en de kinderen bleven in het volle bezit der erfenis en de nog onmondige kinderen werden de moeder toegewezen, die smetteloos uit alle aan vallen en verdachtmakingen te voorschijn trad. Ottfried stond in dezen strijd aan de zijde zijner moeder met een energie en een moed, die zijn vroegrijpe mannelijk heid openbaarde. Nauwelijks was het proces achter den rug, toen mynheer von Kraschwitz en mevrouw Kober de wereld verrastten met hun voltrokken huwelijk, nadat Valerie haar villa in Staffenhagen had verhuurd en te koop had aangeboden. Er was iets in dat huwelijk, dat den menschen onaangenaam aandeed en hen vijandig stemde. Geen mensch kon zeggen, hoe het gerucht ontstaan was, maar luid en zacht noemde men Valerie de maakster der anonieme brieven. Men was beginnen te twijfelen aan de onschuldigheid van haar drukken omgang met Bieberitz en nadat deze spoorloos was verdwenen, zonder zijn opdracht ten einde te brengen, geloofde niemand meer dat m ai Door het Bestuur der A f- deeling Noordholland van het Neder- Landscti Paarden-Stam- boeli is bepaald, dat merriën, met welke men aan de premie-keuringen wenscht deel te nemen, niet slechts door de hiervoor aanbevolen hengsten, doch ook door alle in het Stamboek ingeschre ven hengsten mogen worden gedekt. Op hengsten, enkel goedgekeurd volgens provinciaal reglement, is deze bepaling niet van toepassing. Op de verspreide biljetten staat, dat de voorkeuring te Winkel zal plaats hebben Donderdag 4 April a.s. ten 10 ure 's morgens; dit moet zijnDonderdag 4 April a. s. des middags half twee. DeRijkstuinbouwleeraar N. Nobel zal werkzaam zijn binnen de provinciën Noord-Brabant en Zeeland en hem wordt als standplaats aangewezen de gemeente Breda. Scheepsramp te VLISSIN- GEN. Woensdagnacht te ongeveer 1 uur had op de reede te Vlissingen eene aan varing plaats tusschen de stoomschepen Chemnitz van Australië via Antwerpen naar Hamburg, en de Tay, van Antwer pen naar Londen bestemd. Laatstge noemd stoomschip lag geankerd en werd- zoodanig getroffen door de Chemnitz dat het zonk voordat de opvarenden in de gelegenheid waren zich te redden. 14 Personen, onder wie de gezagvoerder en 3 vrouwen, zijn bij de ramp omge komen, terwijl de le stuurman en 2 man zijn gered. Het lijk van een 18-jarigen jongen is reeds te Vlissingen aangebracht. De Chemnitz beliep, zoover bekend, geen schade. Nader meldt men De Chemnitz liep de voor ankers liggende Tay aan, die onmiddellijk zonk. De noodsignalen, schieten enz.werden, hoe vreemd ook,niet door de wachthebbende roeiers van beide loodswezens te Vlissingen opgemerkt. Eerst Donderdagochtend, toen het reeds dag was, zag men het ongeval en een lijk in den mast hangen. Een Belgische roeiboot ging derwaarts en haalde den 18-jarige dood uit het want. De Chemnitz is opgevaren naar Ant werpen. Een geredde moet zich daar aan boord bevinden. De twee andere gered den, de stuurman en de kok, werden per sleepboot te Vlissingen aangebracht. De omgekomenen zijn, hetzij slapende in hunne kooien verdronken, of door koude gestorven. De nacht was helder. De Tay lag volgens beweren van des kundigen niet in het vaarwater. Wel lagen nog een 5-tal booten op de reede aldaar voor anker. Van de Tay zijn alleen de masten zich tbaar. Kon. besluiten. Benoemd tot inspecteur van den landbouw F. B. Löhnis, inspecteur middelbaar onderwijs voor landbouwscholen te 's-Gravenhage tot inspecteur laatstbedoeld P. van Hoek, rijkslandbouwleeraar te 's-Hertogen bosch. Valerie hem behulpzaam was geweest bij de nasporingen tot ontdekking van het geheim. Toen zich ten slotte het gerucht ver spreidde, dat men Bieberitz in Nizza en Monte Carlo had gezien, werden gevolgtrek kingen gemaakt, die niet zeer ten gunste waren van de rijke weduwe, bij wie hij de huisvriend was geweest. Men fluisterde allerlei leelijke dingen. Wellicht had Valerie's meid het een en ander gehoord, of was miss Jefferson niet zoo doof geweest als wel leek, maar kort en goed, door dienstbodengebabbel en wasch- vrouwengeklets drong langzamerhand in de hoogere kringen door, dat Valerie de ano nieme brieven had geschreven, om zoodoende het huwelijk te verstoren van den vrijheer Von Kraschwitz en dezen aan zich te binden. Men vertelde ook, dat mijnheer Bieberitz spoedig achter het geheim gekomen was en van Valerie een geduchte som had ge- eischt voor zijn zwijgen. De ijverzucht der Staffenhager dames wereld met betrekking tot Bieberitz stelde de zaak in een voor Valerie nog ongunstiger licht. Daar echter niemand bewijzen had, waagde men de aanklacht niet ofliciëel te doen. Valerie's huwelijk met den half onder- geganen vrijheer Von Kraschwitz, dien evenwel nog velen haar misgunden, deed haar het laatste greintje openbare achting verliezen. Zij had er goed aan gedaan, Staffen hagen te verlaten en alle vroegere betrek kingen af te breken. Haar dochter Ellen, die algemeen be mind was, werd diep beklaagd. Men ver telde elkaar van allerlei conflicten tusschen moeder en dochter en dat Ellen er de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1901 | | pagina 5