Politiek owiiclt Ier veel. Zondag 7 April 1901. eersteTslad, Te vroeg gedemaskeerd. 45ste Jaargang No. 3616. Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden AÜVERTËNT1EN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Bureau: ICHAGEI, Laan, D 4. Uitgever P. TRAPMAN. MedewerkerJ. WINKEL. Prijs per jaar f 3.Francofper post f 3.60. Afzonderlijke nummers 6 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regelsT 0.25 iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Gemeente S c ha gen. Bekendmakingen. Herziening van de belastbare opbrengst der gebouwde eigendommen. Ter visieligging ontwerp ligger der wegen en schetskaart. Buitenlandsch Nieuws. SGHAGER Alititci Niïiws- ROT. Aiurtïilie- LuttiivIliL 2 Dit nummer bestaai uil drie bladen De Burgemeester der gemeente SCHAGEN Gezien art. 28 der wet van 2 Mei 1897 (Staatsblad No 124), Brengt ter kennis van belanghebbenden,dat eene alge- meene opgaaf van den inhoud aer kennisgevingen,bedoeld bij gemeld art. 26, omtrent de herziening van de belastbare opbrengst der gebouwde eigendommen in de kadastrale gemeente Sebagen, onder bijvoeging van den kadastralen legger en de plans, op de secretarie der gemeente is nedergelegd, ter kostelooze inzage van belanghebbenden, gedurende twintig dagen na heden Afgekondigd te Schagen, den 1 April 1901. De Burgemeester voornoemd, H. J. POT. Op Maandag 1 April te Alkmaar, Woensdag 3 April te Alkmaar. Dinsdag 9 April te Helder. Donder* dag 11 April te Schagen, zal door de commissie voor het Schattingsdistrict Alkmaar of door een ol meer barer leden van des voormiddags 10 ure tot des namiddags 8 ure zitting worden gehouden in de raadhuizen dier gemeenten tot het geven van mondelinge inlichtingen aan hen, die zich alsdan daarvoor aanmelden. Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen ter algemeene kennis, dat het door hen opgemaakt en vastgesteld ontwerp van den ligger der wegen binnen deze gemeente, v,oor zoo verre het betreft een gedeelte van den Burghorner dijk aldaar, met de daarbij behoorende schetskaart gedurende drie weken en wel van Zaterdag 13 April 1901 tot en met Zaterdag 4 Mei 1901 ter gemeente-secretarie alhier voor een ieder ter inzage zullen worden nedergelegd, terwijl zij, die tegen het ontwerp bezwaren mochten hebben, deze schriftelijk, met duidelijke opgaaf van naam en woonplaats, vóór 12 Mei 1901 daaraan volgende; moeten ter kennis brengen van den gemeenteraad. Schagen, 5 April 1901. De Burgemeester en Wethouders voornoemd, H. J. POT. De Secretaris, DENIJS. De verwende, mooie Linda had voor de zooveelste maal getelefoneerd en nu, na wederom afgebeld te hebben, stampte zij geërgerd met den voet op den grond, terwijl een paar diepe rimpels op het blanke voorhoofd bewezen, hoe verstoord zij was. „'t Is toch werkelijk afschuwelijk riep zij hare moeder toe „Voor zichtigheidshalve heb ik nog eens naar het magazijn getelefoneerd om ze aan mijn costuum te herinneren, en verbeeld u, nu is het in 't geheel niet zeker, dat ik het op tijd krijg de eerste modiste is ziek geworden zij hebben het naar haar huis gestuurd natuurlijk aan het einde der wereld Lange- strasze en vier hoog. Daar moest ik maar heengaan om te passen, ver beeld u eens, wat zegt u daarvan,mama P" „Ja, kindlief dat is wel onaangenaam, als ik in jouw plaats was, nam ik maar een der costuums die ze gereed hebben liggen „Neen, mama, daar denk ik niet aan; ik moet de blauwzijden Luna hebben en dan ga ik naar het bal krijg ik haar niet, dan blijf ik thuis „En je verlooide Het opgewonden meisje haalde de schouders op, haar mond vertrok zich tot een spijtig lachje. „Ja, die maakt het mij in de laatste dagen ook zoo onaangenaam, 't Is ellen dig dat er zooveel zieken in de stad zijn juist nu heeft hij zooveel te doen alsof hij die afschuwelijke armenpraktijk nog noodig had, thans, nu hij toch Zij aarzelde. „Nu hij toch onze schoonzoon wordt, wou je zeggen Ja, Linda, dat kan ik mij wel voorstellen dat zijn eigen schappen van mannen, die bijv. je papa hoogelijk waardeert »Ik niet, mama, ik zeker niet; ik moet dikwijls in stilte lachen als hij met zijne hoogdravende idééën komt aanzettenik weet dat hij mij over schat, ik wil volstrekt niet iets anders schijnen dan ik benik erger er mij over De zenuwachtig trillende vingers ontbladerden een helder-lila orchidee, die in een kunstig geslepen Venetiaansoh glas voor haar stondtoen plotseling aan eene oogenblikkelijke opwelling gehoor gevend, schelde zij en beval den binnen- tredenden huisknecht„Anton, de coupé, maar gauw wat! Jij moet meegaan!" „Dus toch waagde haar moeder nog op te merken. „En wat moet ik tegen Maximiliaan zeggen, als hij komt P" „Hij heeft het veel te drukhij zal niet vóór vanavond komen. Waar zou hij den tijd vinden om zijn meisje te bezoeken, als ergens een waschvrouw hoest, of een straatkind zich een stukje vel van de hand heeft gestooten 1" Het mooie, regelmatige gezichtje kreeg een bepaald leelijke uitdrukking bij die hoonende woorden. „Adieu, mama!" klonk het daarop kort. Even later steeg Linda in haar wach tend rijtuig en reed heen. Zuchtend zag hare moeder haar door het venster na. „Hij zal een zware taak met haar hebben nu is hij nog verliefd, bijna verblind maar wat moet er van komen, waar hij alles, alles van zijne vrouw verwachtverstand en menschenliefde Wh" hebben haar verwend, vertroe teld 't was niet goed en niet ver standig van onsik zie het nu te laat in, te laat Zij bedekte het gelaat met de handen. Intusschen had Linda haar doel bereikt, daar buiten „aan het einde der wereld"„aan de overzijde vier hoog", het huis had Anton weten uit te vorschen. „Ook dat nog zuchtte het verwende meisje. Zij tilde haar fraaie japon op en stapte moedig de wijde binnenplaats over naar de aangeduide woning. Als zij haren leeraar in het schilderen bezocht, steeg zij soms eenige keeren per week de bijna 100 trappen op, die naar zijn atelier leidden, maar die waren van marmer, met een zwaren looper belegd, en hadden vergulde leuningen hoe kon nu zoo'n borduurwerkster, die toch zeker dikwijls aanzienlijke dames bij zich kreeg, zoo hoog wonen, zoo in hooge mate onvoorzichtig en dan die uitgesleten, vuile trappen, dat mengsel van onaangename geu ren Eindelijk was zij boven, nauwelijks wagend adem te halenhaar klein fijn neusje hield zij in een kanten zakdoekje verborgen. „Klop eens, Anton", zeide zij tegen den huisknecht, die haar was voorgegaan, „en vraag of julfrouw Rudolf te spre ken is." Een bleek, klein meisje opende de deur en zag de bezoekers met groote, verbaasde oogen aan. „Moeder is vandaag een beetje beter" antwoordde het kind op een vraag van Anton„zij borduurt reeds sedert gisteravond zij heeft den geheelen nacht niet geslapen, omdat het werk zoo'n haast heeft." „Och lieve Godzuchtte Anton medelijdend, en ging toen op zijde om zijne jonge meesteres door te laten. Haar tegenzin overwinnend, trad deze de kamer binnen, waar eene vrouw met lijdend uiterlijk, het eene oog verbonden, aan een groot borduurraam zat. De vlugge vingers gingen ijverig heen en weer om schitterende gouden draden door elkander te werkenzij gunde zich geen oogenblik tijd en hield het hoofd diep over haar werk gebogen. „Moetje, een dame 1" De vrouw schrikte en stond met moeite op. Linda trad nader. „Dag, juffrouw Rudolf," zeide zij. „Ik ben de dame, die het Luna-costuum voor het bal van vanavond heb besteld. Ik was buiten mijzelf van veront waardiging, dat zij mij zouden teleur stellen, en daarom heb ik mij er maar overheen gezet en den verschrikkelijken tocht hierheen gemaakt om zelf eens te hooren en als het gaat te komen passen. Werkelijk" zij keek het armoedige kamertje eens rond „ik had het mij anders voorgesteld, 't Is toch onverant woordelijk, mij zóó in den steek te laten ik was reeds doodmoe van het telefoneeren, toen ik eindelijk uw adres te weten kwam „'t Zal wel klaar komen, 't zal wel klaar komen, juffrouw", verzekerde de borduurster „al kan ik die ver schrikkelijke pijn ook niet den baas wor den ik sta niet op voor het klaar is, rekent u daar maar gerust op ik heb immers nog nooit verzuimd maar die plotselinge ongesteldheid en dat die nu ook juist op mijn oogen is gevallen „Moeder heeft een heeleboel ijs op het hoofd gehad twee dagen en twee nachten en de dokter heeft het streng verboden dat zij werkt, maar zij doet het toch, klaagde het kleine meisje met tranen in de oogen. Linda keek alleen naar de vlijtig werkende handen, die de kostbare blauwe zijde nauwelijks aanraakten. „'t Komt op een paar mark meer of minder niet aan, wat den prijs be treft, juffrouw Rudolf, maar om 8 uur moet alles gereed zijn kan mijn bediende het dan komen halen? Als er dan nog eene kleinigheid aan mankeert, kan mijn ka menier het wel veranderen". „Om acht uur om acht uur ach God, dat is haast onmogelijk Ongeduldig boog Linda zich over het borduurwerk en bekeek het door haar lorgnet. „Erg ongelijk", zeide zij op ontevre den toon, „ik had juist voor dezen keer iets extra moois willen hebben ik had mij zooveel van dit costuum voorge steld Het schreien scheen haar nader te staan dan het lachen. „U zult uw verloofde in dit costuum bepaald zeer goed bevallen," merkte de borduurster half vertrouwelijk op, zonder haar aan te zien. Een hoogmoedig-minachtende trek kwam op Linda's gezichtje. „Dat is een bijzaak," zeide zij„ik wilde op dit bal iets geheel bijzonders hebben en ik verzoek u nog eens, u zooveel mogelijk in te spannen, dat het klaar komt. Anders zoudt u het werk van het atelier wel eens kunnen verlie zen. En als het op tijd gereed is, krijgt ge van mij nieuw werk." „Maar Linda Een ernstige, verwijtende stem sprak die twee woorden uit... Een jonge man met een mannelijk uiterlijk was tusschen de beide vrouwengestalten getreden- zijn gelaat had een hoogroode kleur, op zijn voorhoofd lagen een paar diepe plooien, die zijn hevig misnoegen toon den. Het jonge meisje schrikte. „Maximiliaan...jij hier?" Ook de vrouw was verschrikt ineen gekrompen. „De dokter stamelde zij... „Ik had niet gedacht dat u nog eens de moeite zoudt doen om mij op te zoeken... wees niet boos op mij, dat ik aan 't werk ben gegaan, 't gaat werkelijk al wat beter... de pijn is nog wel niet weg... maar de verdiensten..." „U legt dat werk onmiddellijk neer, juffrouw Rudolf! U is tegenover nie mand verplicht uwe gezondheid, mis schien uw leven, op te offeren. De dame die dat costuum heeft besteld, zal zich nog wel op eene andere wijze weten te behelpen..." „'tGaat niet, Max, 'tis het costuum dat ik vanavond op het bal-masqué moet dragen..." „Des te eerder zul je je er in schik ken en voor zulk een onbeduidende zaak niet zoo'n zware verantwoordelijk heid op je willen nemen..." Linda antwoordde slechts met een verachtelijk schouderophalendaarop greep zij de kleine chinchilla-mof, die zij op een tafeltje had gelegd, liep haas tig naar de deur en draaide zich nog even om, om de doodsbleeke vrouw toe te voegen „Stuur alles maar naar het atelier terug met de boodschap, dat ik er niets meer van wil weten „Juffrouw, juffrouwjammerde de borduurster. „Maximiliaan, kom je riep Linda hem op den drempel nog toe. „Wees zoo goed, maar vast vooruit te gaan, Linda, ik kom onmiddellijk." Thans sprong Anton de steile trappen af en zijne meesteres volgde langzaam. Beneden opende hij het portier. Eenige minuten later volgde de jonge dokter zijne verloofde. De paarden snelden voort. Linda verkeerde in een eigenaardige stemming. Yerdriet en teleurstelling, maar ook gekrenkte trots deden haar het stilzwijgen bewaren, en ook de in zijne heiligste gevoelens zoo zwaar ge kwetste man sprak geen woord. „Een zonderlinge ontmoeting", zei ze eindelijk „wasje al lang boven geweest, toen je daar zoo plotseling te voorschijn tradt Dan heb je me zeker beluisterd „Ik zag je rijtuig voor het huis staan, ik stormde de trappen op, niet anders denkend, dan dat ik door mijne mede- deelingen omtrent het lijden der armen je hart getroffen en je tot weldoen had aangespoord, zoodat je de arme lijdende vrouw met hartelijke woorden en daden waart gaan opbeuren welk een vreeselijke ontgoocheling wachtte mij Welke harde, liefdelooze woorden klon ken mij in het oorIk meende te droo- men. Was dat mijne zachte, lachende Linda, in wier gemoed ik alle schatten van liefde en teederheid dacht opgesta peld P O, hoe duur moet ik mijne dwaze vergissing betalen, nu de zon mijns levens plotseling is ondergegaan 't Was alsof hij snikte eenige oogen- blikken verborg hij het gelaat in de handen. Toen hielp hij haar uitstijgen, bood haar den arm en geleidde haar naar binnen. In het salon bleven zij staan. „Kom je vanavond niet op het bal P" vroeg zij haastig. „Op het bal-masqué P.Dat is voor bij. Voel je dan nu nóg niet, dat het masker van je gelaat is gevallen P Yaarwel Lindavoor altijd Je hebt je te vroeg gedemaskeerd De staatkunde bezit tal van middelen om hare meeningen op bedekte wijze te openbaren, of om op schijnbaar onschuldige wijze tegen anderen te demonstreeren. Zoo kan men in onze dagen de oogen- schijnlijk onbeteekenende eskader-bezoeken gerust beschouwen als berekende zetten op het politieke schaakbord. Het verbond tusschen Rusland en Frank rijk werd voorafgegaan en bezegeld door de demonstraties te Kroonstad en Toulon. Engeland toonde der wereld, dat het Portugal onder zijne beschermende vleugels had geplaatst, door het vlootbezoek aan Lissabon. En thans wordt opnieuw door eskader-bezoeken een licht over den politieken toestand van Europa verspreid. Hoewel het officiéél bij niemand bekend is, wordt toch als vrij zeker aangenomen, dat Duitschiand en Engeland eene innige verbintenis hebben gesloten. Reeds twee maal is zulks gebleken en wel bij het verdeelingstractaat van Oost- en West- Afrika en bjj de overeenkomst omtrent de onschendbaarheid van China. De langdurige verblijven van keizer Wilhelm in Engeland, de herhaalde conferenties tusschen de leidende personen van beide landen zijn mede vingerwijzingen in bovengenoemde richting. De overeenkomst tusschen Germanje en Albion is vrij zeker in de eerste plaats tegen Rusland gericht, dat daardoor in verschil lende plannen wordt gedwarsboomd. Om aan zijne tegenstandera te laten zien, dat het verbond met Frankrijk nog steeds onverzwakt bestaat, moet de vloot opnieuw te waardschap gaan. De President der Fran- sche Republiek zal, om aanleiding tot dit bezoek te geven, eenige dagen te Toulon verblijven. Deze gelegenheid heeft mede Italië aan gegrepen, om aan zekere wenschen aan het adres van den Duitschen compagnon meer kracht bij te zetten. Ook Italië heeft een eskader bijeengebracht, om den president in de Middellandsche Zee-haven te compli menteeren.Dit blijk van openlijke vriendschap voor de Latijnsche zuster-natie moet op het agrarisch gemoed van Duitschlands Keizer en Kanselier wel indruk maken. Italië moet voor zijne over-productie markten hebben. Crispi heeft gepoogd deze in koloniën en protectoraten te vinden, doch Frankrijk's optreden in Noord-Afrika en de ongeluk kige oorlog met Abessynië hebben deze wegen versperd. Nog later heeft Italië getracht, door een „pachtcontract" met hina, de millioenen van het gele ras tot vaste afnemers te krijgen, doch door den onwil van China om nog meer zoodanige oontraoten af te sluiten, is ook dat mislukt. Nu de overzeesche afzetplaatsen uitblijven, moeten in Europa de afnemers worden vermeerderd en waar zal men eerder trach ten die te vinden, dan bij de vrienden, te wier wille millioenen zijn uitgegeven Doch ook hier geldt hetVrienden in den nood, honderd in een lood. Italië is voor de Hidden-Europeesche landen goed om hunne grenzen te dikken, om met zijne sterke vloot hunne havens te beveiligen, doch om het in den economi- schen strijd te helpen en te sterken, daar denkt men niet aan. Daar is in Italië al lang gemopperd over Duitschland's egoïstische handelspolitiek daar is al menigmaal bij de regeering krachtig aangedrongen, om Italië's belan gen beter te behartigendaar is in den jongsten tijd in de pers-organen van wijd- uiteenloopende richting krachtig tegen Von Bülow's nieuwe agrarische neigingen gepro testeerd, en het kón niet anders, of de regeering te Rome moest van deze bewe ging nota nemen. De toenadering tot Frank rijk, uitgedrukt in het vlootbezoek te Toulon, moet de Duitsche staatslieden wel tot ernstig nadenken brengen. De Duitsche staatslieden hebben reeds gepoogd, de Fransch-Italiaansche verbroe dering tot de minste afmetingen terug te brengen. Van dit standpunt af moet men de reis van Von Bülow naar Italié beschouwen. „Toevallig" heeft de Duitsche Kanselier eene bijeenkomst gehad met den Italiaanschen premier Zarnardelli, die, alweer „toevallig", juist op zjjne villa aan het Garda-meer was, toen de Duitsche minister die buurt pas seerde. In den waggon hebben de beide heeren een onderhoud gehad, dat met een handdruk werd besloten. Het is nog al duidelijk, dat hun gesprek over nog wel wat anders dan over koetjes en kalfjes zal geloopen hebben. Hoe het echter ook zij, in Frankrijk is men over de toenadering van Italië in de wolken. De nevenbedoelingen worden bij de massa niet geteld, ietwat wuft en oppervlakkig als men is, ziet men het drievoudig verbond reeds uiteengespat, om plaats te maken voor een nieuwe drievou dige overeenkomst, die dan geroepen zou zijn oude rekeningen te vereffenen. Buiten de genoemde berekeningen, zijn er voor Frankrijk en Italië nog bijzondere bijoogmerken, om het met elkaar op een accoordje te gooien. Frankrijk is vrijwel in botsing met het Vatikaan en wenscht daarom Italië als troef uit te spelen Italië denkt den Heiligen Stoel schaakmat te zetten door den eenigen krachtigen vriend van den Fans tot zich te trekken. Leo XIII is evenwel een geslepen diplo maat, die reeds beslist partij heeft getrokken. De vele kwesties, die zich langzamerhand tusschen het Vatikaan en de Fransche Repu bliek tot een berg van moeilijkheden hadden opeengestapeld, zijn plotseling als sneeuw voor de zon verdwenen. Nog hoopt men wel, dat de Senaat de wet op de kerkelijke vereenigingen, zooals die door de Kamer van Afgevaardigden is aange nomen, zal verwerpen, doch de hatelijk heden aan het adresvan minister Waldeck- Rousseau hebben opgehouden. Men dreigt ook niet meer om Frankrijk het protectoraat over deRoomsche Christenen in het Oosten te ontnemen, wat voor den staatkundigen invloed der Republiek in Klein-Azië en aangrenzende gewesten zeer nadeelig zou kunnen zijn, och neen, men berust opper vlakkig in het onvermijdelijke, zonder aan plannen van weerwraak te denken. Daar komt naast de politieke zijde der zaak nog bij, dat Frankrijk de beperking van zijnen invloed in het Oosten zou beant- j woorden met de herroeping van het concordaat, hetgeen de Paus vóór alles wil voorkomen. Uit al deze gegevens mag men gerust aannemen, dat thans achter het politieke scherm eene hooge repetitie wordt gehouden. Wij zien ook hier weer, dat de politiek een stelsel vormt van nemen en geven. Het ijzer smeden wanneer het heet is, op den eenen tijd, en d&n weer wat water bij den wijn doen, of de bakens verzetten als het getg- verloopt, of de druiven verachten omdat ze te zuur zijn, kan een ieder waar nemen, die met aandacht den gang der zaken volgt. Op het Balkan-Schiereiland is zoo weer op hoogwoelige dagen een toe stand van berustende kalmte ingetreden. Vadertje aan de Neva heeft in China te veel hooi op zijn vork genomen, zoodat hij do beminde kinderen aan gene zijde van deu Donau tot rust en kalmte heeft aan gemaand. En men heeft zich tijdelijk aan dien wil onderworpen, met het vooruitzicht van op gunstiger tijden de schade in te halen. Natuurlijk heeft men nu niets beters weten te doen, dan elkaar eenige hatelijkheden naar het hoofd te slingeren. Zoo publiceert het Bulgaarsch- Macedonische blad Reforma thans, dat in 1897 tusschen Servië, Montenegro en Bul-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1901 | | pagina 1