Politiek owiiclt Ier veel.
Zondag 7 April 1901.
eersteTslad,
Te vroeg gedemaskeerd.
45ste Jaargang No. 3616.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
AÜVERTËNT1EN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Bureau: ICHAGEI, Laan, D 4.
Uitgever P. TRAPMAN.
MedewerkerJ. WINKEL.
Prijs per jaar f 3.Francofper post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 6 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regelsT 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente S c ha gen.
Bekendmakingen.
Herziening van de belastbare
opbrengst der gebouwde
eigendommen.
Ter visieligging ontwerp ligger
der wegen en schetskaart.
Buitenlandsch Nieuws.
SGHAGER
Alititci Niïiws-
ROT.
Aiurtïilie- LuttiivIliL
2 Dit nummer bestaai uil drie bladen
De Burgemeester der gemeente SCHAGEN
Gezien art. 28 der wet van 2 Mei 1897
(Staatsblad No 124),
Brengt ter kennis van belanghebbenden,dat eene alge-
meene opgaaf van den inhoud aer kennisgevingen,bedoeld
bij gemeld art. 26, omtrent de herziening van de
belastbare opbrengst der gebouwde eigendommen in
de kadastrale gemeente Sebagen, onder bijvoeging van
den kadastralen legger en de plans, op de secretarie
der gemeente is nedergelegd, ter kostelooze inzage van
belanghebbenden, gedurende twintig dagen na heden
Afgekondigd te Schagen, den 1 April 1901.
De Burgemeester voornoemd,
H. J. POT.
Op Maandag 1 April te Alkmaar, Woensdag 3
April te Alkmaar. Dinsdag 9 April te Helder. Donder*
dag 11 April te Schagen, zal door de commissie voor het
Schattingsdistrict Alkmaar of door een ol meer barer
leden van des voormiddags 10 ure tot des namiddags 8
ure zitting worden gehouden in de raadhuizen dier
gemeenten tot het geven van mondelinge inlichtingen
aan hen, die zich alsdan daarvoor aanmelden.
Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen
ter algemeene kennis, dat het door hen opgemaakt
en vastgesteld ontwerp van den ligger der wegen
binnen deze gemeente, v,oor zoo verre het betreft een
gedeelte van den Burghorner dijk aldaar, met de
daarbij behoorende schetskaart gedurende drie weken
en wel van Zaterdag 13 April 1901 tot en met
Zaterdag 4 Mei 1901 ter gemeente-secretarie alhier
voor een ieder ter inzage zullen worden nedergelegd,
terwijl zij, die tegen het ontwerp bezwaren mochten
hebben, deze schriftelijk, met duidelijke opgaaf van
naam en woonplaats, vóór 12 Mei 1901 daaraan
volgende; moeten ter kennis brengen van den
gemeenteraad.
Schagen, 5 April 1901.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. J. POT.
De Secretaris,
DENIJS.
De verwende, mooie Linda had voor
de zooveelste maal getelefoneerd en nu,
na wederom afgebeld te hebben, stampte
zij geërgerd met den voet op den grond,
terwijl een paar diepe rimpels op het
blanke voorhoofd bewezen, hoe verstoord
zij was.
„'t Is toch werkelijk afschuwelijk
riep zij hare moeder toe „Voor
zichtigheidshalve heb ik nog eens naar
het magazijn getelefoneerd om ze aan
mijn costuum te herinneren, en verbeeld
u, nu is het in 't geheel niet zeker, dat
ik het op tijd krijg de eerste modiste
is ziek geworden zij hebben het
naar haar huis gestuurd natuurlijk
aan het einde der wereld Lange-
strasze en vier hoog. Daar moest
ik maar heengaan om te passen, ver
beeld u eens, wat zegt u daarvan,mama P"
„Ja, kindlief dat is wel onaangenaam,
als ik in jouw plaats was, nam ik
maar een der costuums die ze gereed
hebben liggen
„Neen, mama, daar denk ik niet aan;
ik moet de blauwzijden Luna hebben
en dan ga ik naar het bal krijg ik haar
niet, dan blijf ik thuis
„En je verlooide
Het opgewonden meisje haalde de
schouders op, haar mond vertrok zich
tot een spijtig lachje.
„Ja, die maakt het mij in de laatste
dagen ook zoo onaangenaam, 't Is ellen
dig dat er zooveel zieken in de stad
zijn juist nu heeft hij zooveel te
doen alsof hij die afschuwelijke
armenpraktijk nog noodig had, thans,
nu hij toch
Zij aarzelde.
„Nu hij toch onze schoonzoon wordt,
wou je zeggen Ja, Linda, dat kan
ik mij wel voorstellen dat zijn eigen
schappen van mannen, die bijv. je papa
hoogelijk waardeert
»Ik niet, mama, ik zeker niet; ik
moet dikwijls in stilte lachen als hij
met zijne hoogdravende idééën komt
aanzettenik weet dat hij mij over
schat, ik wil volstrekt niet iets anders
schijnen dan ik benik erger er mij
over
De zenuwachtig trillende vingers
ontbladerden een helder-lila orchidee, die
in een kunstig geslepen Venetiaansoh
glas voor haar stondtoen plotseling aan
eene oogenblikkelijke opwelling gehoor
gevend, schelde zij en beval den binnen-
tredenden huisknecht„Anton, de coupé,
maar gauw wat! Jij moet meegaan!"
„Dus toch waagde haar moeder nog
op te merken. „En wat moet ik tegen
Maximiliaan zeggen, als hij komt P"
„Hij heeft het veel te drukhij zal
niet vóór vanavond komen. Waar
zou hij den tijd vinden om zijn meisje
te bezoeken, als ergens een waschvrouw
hoest, of een straatkind zich een stukje
vel van de hand heeft gestooten 1"
Het mooie, regelmatige gezichtje kreeg
een bepaald leelijke uitdrukking bij die
hoonende woorden.
„Adieu, mama!" klonk het daarop
kort.
Even later steeg Linda in haar wach
tend rijtuig en reed heen.
Zuchtend zag hare moeder haar door
het venster na.
„Hij zal een zware taak met haar
hebben nu is hij nog verliefd, bijna
verblind maar wat moet er van komen,
waar hij alles, alles van zijne vrouw
verwachtverstand en menschenliefde
Wh" hebben haar verwend, vertroe
teld 't was niet goed en niet ver
standig van onsik zie het nu te
laat in, te laat
Zij bedekte het gelaat met de handen.
Intusschen had Linda haar doel
bereikt, daar buiten „aan het einde der
wereld"„aan de overzijde vier
hoog", het huis had Anton weten uit te
vorschen.
„Ook dat nog zuchtte het verwende
meisje. Zij tilde haar fraaie japon op
en stapte moedig de wijde binnenplaats
over naar de aangeduide woning.
Als zij haren leeraar in het schilderen
bezocht, steeg zij soms eenige keeren
per week de bijna 100 trappen op, die
naar zijn atelier leidden, maar die waren
van marmer, met een zwaren looper
belegd, en hadden vergulde leuningen
hoe kon nu zoo'n borduurwerkster,
die toch zeker dikwijls aanzienlijke
dames bij zich kreeg, zoo hoog wonen,
zoo in hooge mate onvoorzichtig
en dan die uitgesleten, vuile trappen,
dat mengsel van onaangename geu
ren
Eindelijk was zij boven, nauwelijks
wagend adem te halenhaar klein fijn
neusje hield zij in een kanten zakdoekje
verborgen.
„Klop eens, Anton", zeide zij tegen
den huisknecht, die haar was voorgegaan,
„en vraag of julfrouw Rudolf te spre
ken is."
Een bleek, klein meisje opende de
deur en zag de bezoekers met groote,
verbaasde oogen aan.
„Moeder is vandaag een beetje
beter" antwoordde het kind op een
vraag van Anton„zij borduurt reeds
sedert gisteravond zij heeft den geheelen
nacht niet geslapen, omdat het werk
zoo'n haast heeft."
„Och lieve Godzuchtte Anton
medelijdend, en ging toen op zijde om
zijne jonge meesteres door te laten.
Haar tegenzin overwinnend, trad deze
de kamer binnen, waar eene vrouw
met lijdend uiterlijk, het eene oog
verbonden, aan een groot borduurraam
zat. De vlugge vingers gingen ijverig
heen en weer om schitterende gouden
draden door elkander te werkenzij
gunde zich geen oogenblik tijd en hield
het hoofd diep over haar werk gebogen.
„Moetje, een dame 1"
De vrouw schrikte en stond met
moeite op.
Linda trad nader.
„Dag, juffrouw Rudolf," zeide zij.
„Ik ben de dame, die het Luna-costuum
voor het bal van vanavond heb besteld.
Ik was buiten mijzelf van veront
waardiging, dat zij mij zouden teleur
stellen, en daarom heb ik mij er maar
overheen gezet en den verschrikkelijken
tocht hierheen gemaakt om zelf eens
te hooren en als het gaat te komen passen.
Werkelijk" zij keek het armoedige
kamertje eens rond „ik had het mij
anders voorgesteld, 't Is toch onverant
woordelijk, mij zóó in den steek te
laten ik was reeds doodmoe van
het telefoneeren, toen ik eindelijk uw
adres te weten kwam
„'t Zal wel klaar komen, 't zal wel
klaar komen, juffrouw", verzekerde de
borduurster „al kan ik die ver
schrikkelijke pijn ook niet den baas wor
den ik sta niet op voor het klaar
is, rekent u daar maar gerust op
ik heb immers nog nooit verzuimd
maar die plotselinge ongesteldheid
en dat die nu ook juist op mijn oogen
is gevallen
„Moeder heeft een heeleboel ijs op
het hoofd gehad twee dagen en twee
nachten en de dokter heeft het
streng verboden dat zij werkt, maar zij
doet het toch, klaagde het kleine
meisje met tranen in de oogen.
Linda keek alleen naar de vlijtig
werkende handen, die de kostbare
blauwe zijde nauwelijks aanraakten.
„'t Komt op een paar mark meer
of minder niet aan, wat den prijs be
treft, juffrouw Rudolf, maar om 8 uur
moet alles gereed zijn kan mijn bediende
het dan komen halen? Als er dan nog eene
kleinigheid aan mankeert, kan mijn ka
menier het wel veranderen".
„Om acht uur om acht uur
ach God, dat is haast onmogelijk
Ongeduldig boog Linda zich over het
borduurwerk en bekeek het door haar
lorgnet.
„Erg ongelijk", zeide zij op ontevre
den toon, „ik had juist voor dezen keer
iets extra moois willen hebben ik had
mij zooveel van dit costuum voorge
steld
Het schreien scheen haar nader te
staan dan het lachen.
„U zult uw verloofde in dit costuum
bepaald zeer goed bevallen," merkte de
borduurster half vertrouwelijk op, zonder
haar aan te zien.
Een hoogmoedig-minachtende trek
kwam op Linda's gezichtje.
„Dat is een bijzaak," zeide zij„ik
wilde op dit bal iets geheel bijzonders
hebben en ik verzoek u nog eens, u
zooveel mogelijk in te spannen, dat het
klaar komt. Anders zoudt u het werk
van het atelier wel eens kunnen verlie
zen. En als het op tijd gereed is, krijgt
ge van mij nieuw werk."
„Maar Linda
Een ernstige, verwijtende stem sprak
die twee woorden uit... Een jonge man
met een mannelijk uiterlijk was tusschen
de beide vrouwengestalten getreden-
zijn gelaat had een hoogroode kleur, op
zijn voorhoofd lagen een paar diepe
plooien, die zijn hevig misnoegen toon
den.
Het jonge meisje schrikte.
„Maximiliaan...jij hier?"
Ook de vrouw was verschrikt ineen
gekrompen. „De dokter stamelde zij...
„Ik had niet gedacht dat u nog eens de
moeite zoudt doen om mij op te zoeken...
wees niet boos op mij, dat ik aan 't
werk ben gegaan, 't gaat werkelijk al
wat beter... de pijn is nog wel niet weg...
maar de verdiensten..."
„U legt dat werk onmiddellijk neer,
juffrouw Rudolf! U is tegenover nie
mand verplicht uwe gezondheid, mis
schien uw leven, op te offeren. De dame
die dat costuum heeft besteld, zal zich
nog wel op eene andere wijze weten
te behelpen..."
„'tGaat niet, Max, 'tis het costuum
dat ik vanavond op het bal-masqué
moet dragen..."
„Des te eerder zul je je er in schik
ken en voor zulk een onbeduidende
zaak niet zoo'n zware verantwoordelijk
heid op je willen nemen..."
Linda antwoordde slechts met een
verachtelijk schouderophalendaarop
greep zij de kleine chinchilla-mof, die
zij op een tafeltje had gelegd, liep haas
tig naar de deur en draaide zich nog
even om, om de doodsbleeke vrouw toe
te voegen „Stuur alles maar naar het
atelier terug met de boodschap, dat ik
er niets meer van wil weten
„Juffrouw, juffrouwjammerde de
borduurster.
„Maximiliaan, kom je riep Linda
hem op den drempel nog toe.
„Wees zoo goed, maar vast vooruit te
gaan, Linda, ik kom onmiddellijk."
Thans sprong Anton de steile trappen
af en zijne meesteres volgde langzaam.
Beneden opende hij het portier. Eenige
minuten later volgde de jonge dokter
zijne verloofde.
De paarden snelden voort.
Linda verkeerde in een eigenaardige
stemming. Yerdriet en teleurstelling,
maar ook gekrenkte trots deden haar
het stilzwijgen bewaren, en ook de in
zijne heiligste gevoelens zoo zwaar ge
kwetste man sprak geen woord.
„Een zonderlinge ontmoeting", zei ze
eindelijk „wasje al lang boven geweest,
toen je daar zoo plotseling te voorschijn
tradt Dan heb je me zeker beluisterd
„Ik zag je rijtuig voor het huis staan,
ik stormde de trappen op, niet anders
denkend, dan dat ik door mijne mede-
deelingen omtrent het lijden der armen
je hart getroffen en je tot weldoen had
aangespoord, zoodat je de arme lijdende
vrouw met hartelijke woorden en daden
waart gaan opbeuren welk een
vreeselijke ontgoocheling wachtte mij
Welke harde, liefdelooze woorden klon
ken mij in het oorIk meende te droo-
men. Was dat mijne zachte, lachende
Linda, in wier gemoed ik alle schatten
van liefde en teederheid dacht opgesta
peld P O, hoe duur moet ik mijne dwaze
vergissing betalen, nu de zon mijns
levens plotseling is ondergegaan
't Was alsof hij snikte eenige oogen-
blikken verborg hij het gelaat in de
handen. Toen hielp hij haar uitstijgen,
bood haar den arm en geleidde haar
naar binnen. In het salon bleven zij
staan.
„Kom je vanavond niet op het bal P"
vroeg zij haastig.
„Op het bal-masqué P.Dat is voor
bij. Voel je dan nu nóg niet, dat het
masker van je gelaat is gevallen P
Yaarwel Lindavoor altijd Je hebt je
te vroeg gedemaskeerd
De staatkunde bezit tal van middelen
om hare meeningen op bedekte wijze te
openbaren, of om op schijnbaar onschuldige
wijze tegen anderen te demonstreeren.
Zoo kan men in onze dagen de oogen-
schijnlijk onbeteekenende eskader-bezoeken
gerust beschouwen als berekende zetten
op het politieke schaakbord.
Het verbond tusschen Rusland en Frank
rijk werd voorafgegaan en bezegeld door
de demonstraties te Kroonstad en Toulon.
Engeland toonde der wereld, dat het
Portugal onder zijne beschermende vleugels
had geplaatst, door het vlootbezoek
aan Lissabon. En thans wordt opnieuw
door eskader-bezoeken een licht over den
politieken toestand van Europa verspreid.
Hoewel het officiéél bij niemand bekend
is, wordt toch als vrij zeker aangenomen,
dat Duitschiand en Engeland eene innige
verbintenis hebben gesloten. Reeds twee
maal is zulks gebleken en wel bij het
verdeelingstractaat van Oost- en West-
Afrika en bjj de overeenkomst omtrent de
onschendbaarheid van China. De langdurige
verblijven van keizer Wilhelm in Engeland,
de herhaalde conferenties tusschen de
leidende personen van beide landen zijn
mede vingerwijzingen in bovengenoemde
richting.
De overeenkomst tusschen Germanje en
Albion is vrij zeker in de eerste plaats tegen
Rusland gericht, dat daardoor in verschil
lende plannen wordt gedwarsboomd. Om
aan zijne tegenstandera te laten zien, dat
het verbond met Frankrijk nog steeds
onverzwakt bestaat, moet de vloot opnieuw
te waardschap gaan. De President der Fran-
sche Republiek zal, om aanleiding tot dit
bezoek te geven, eenige dagen te Toulon
verblijven.
Deze gelegenheid heeft mede Italië aan
gegrepen, om aan zekere wenschen aan het
adres van den Duitschen compagnon meer
kracht bij te zetten. Ook Italië heeft een
eskader bijeengebracht, om den president
in de Middellandsche Zee-haven te compli
menteeren.Dit blijk van openlijke vriendschap
voor de Latijnsche zuster-natie moet op het
agrarisch gemoed van Duitschlands Keizer
en Kanselier wel indruk maken. Italië moet
voor zijne over-productie markten hebben.
Crispi heeft gepoogd deze in koloniën en
protectoraten te vinden, doch Frankrijk's
optreden in Noord-Afrika en de ongeluk
kige oorlog met Abessynië hebben deze
wegen versperd. Nog later heeft Italië
getracht, door een „pachtcontract" met
hina, de millioenen van het gele ras tot
vaste afnemers te krijgen, doch door den
onwil van China om nog meer zoodanige
oontraoten af te sluiten, is ook dat mislukt.
Nu de overzeesche afzetplaatsen uitblijven,
moeten in Europa de afnemers worden
vermeerderd en waar zal men eerder trach
ten die te vinden, dan bij de vrienden, te
wier wille millioenen zijn uitgegeven
Doch ook hier geldt hetVrienden
in den nood, honderd in een lood.
Italië is voor de Hidden-Europeesche
landen goed om hunne grenzen te dikken,
om met zijne sterke vloot hunne havens te
beveiligen, doch om het in den economi-
schen strijd te helpen en te sterken, daar
denkt men niet aan.
Daar is in Italië al lang gemopperd over
Duitschland's egoïstische handelspolitiek
daar is al menigmaal bij de regeering
krachtig aangedrongen, om Italië's belan
gen beter te behartigendaar is in den
jongsten tijd in de pers-organen van wijd-
uiteenloopende richting krachtig tegen Von
Bülow's nieuwe agrarische neigingen gepro
testeerd, en het kón niet anders, of de
regeering te Rome moest van deze bewe
ging nota nemen. De toenadering tot Frank
rijk, uitgedrukt in het vlootbezoek te
Toulon, moet de Duitsche staatslieden wel
tot ernstig nadenken brengen.
De Duitsche staatslieden hebben reeds
gepoogd, de Fransch-Italiaansche verbroe
dering tot de minste afmetingen terug te
brengen. Van dit standpunt af moet men de
reis van Von Bülow naar Italié beschouwen.
„Toevallig" heeft de Duitsche Kanselier eene
bijeenkomst gehad met den Italiaanschen
premier Zarnardelli, die, alweer „toevallig",
juist op zjjne villa aan het Garda-meer was,
toen de Duitsche minister die buurt pas
seerde. In den waggon hebben de beide
heeren een onderhoud gehad, dat met een
handdruk werd besloten. Het is nog al
duidelijk, dat hun gesprek over nog wel
wat anders dan over koetjes en kalfjes zal
geloopen hebben.
Hoe het echter ook zij, in Frankrijk is
men over de toenadering van Italië in
de wolken. De nevenbedoelingen worden
bij de massa niet geteld, ietwat wuft en
oppervlakkig als men is, ziet men het
drievoudig verbond reeds uiteengespat, om
plaats te maken voor een nieuwe drievou
dige overeenkomst, die dan geroepen zou
zijn oude rekeningen te vereffenen.
Buiten de genoemde berekeningen, zijn
er voor Frankrijk en Italië nog bijzondere
bijoogmerken, om het met elkaar op een
accoordje te gooien. Frankrijk is vrijwel
in botsing met het Vatikaan en wenscht
daarom Italië als troef uit te spelen Italië
denkt den Heiligen Stoel schaakmat te
zetten door den eenigen krachtigen vriend
van den Fans tot zich te trekken.
Leo XIII is evenwel een geslepen diplo
maat, die reeds beslist partij heeft getrokken.
De vele kwesties, die zich langzamerhand
tusschen het Vatikaan en de Fransche Repu
bliek tot een berg van moeilijkheden
hadden opeengestapeld, zijn plotseling als
sneeuw voor de zon verdwenen. Nog hoopt
men wel, dat de Senaat de wet op de
kerkelijke vereenigingen, zooals die door
de Kamer van Afgevaardigden is aange
nomen, zal verwerpen, doch de hatelijk
heden aan het adresvan minister Waldeck-
Rousseau hebben opgehouden. Men dreigt
ook niet meer om Frankrijk het protectoraat
over deRoomsche Christenen in het Oosten te
ontnemen, wat voor den staatkundigen
invloed der Republiek in Klein-Azië en
aangrenzende gewesten zeer nadeelig zou
kunnen zijn, och neen, men berust opper
vlakkig in het onvermijdelijke, zonder aan
plannen van weerwraak te denken. Daar
komt naast de politieke zijde der zaak
nog bij, dat Frankrijk de beperking van
zijnen invloed in het Oosten zou beant-
j woorden met de herroeping van het
concordaat, hetgeen de Paus vóór alles wil
voorkomen. Uit al deze gegevens mag men
gerust aannemen, dat thans achter het
politieke scherm eene hooge repetitie
wordt gehouden.
Wij zien ook hier weer, dat de politiek
een stelsel vormt van nemen en geven. Het
ijzer smeden wanneer het heet is, op den
eenen tijd, en d&n weer wat water bij den
wijn doen, of de bakens verzetten als
het getg- verloopt, of de druiven verachten
omdat ze te zuur zijn, kan een ieder waar
nemen, die met aandacht den gang der
zaken volgt. Op het Balkan-Schiereiland
is zoo weer op hoogwoelige dagen een toe
stand van berustende kalmte ingetreden.
Vadertje aan de Neva heeft in China te
veel hooi op zijn vork genomen, zoodat hij
do beminde kinderen aan gene zijde van
deu Donau tot rust en kalmte heeft aan
gemaand. En men heeft zich tijdelijk
aan dien wil onderworpen, met het
vooruitzicht van op gunstiger tijden de
schade in te halen. Natuurlijk heeft men
nu niets beters weten te doen, dan elkaar
eenige hatelijkheden naar het hoofd te
slingeren. Zoo publiceert het Bulgaarsch-
Macedonische blad Reforma thans, dat in
1897 tusschen Servië, Montenegro en Bul-