Donderdag 24 October 1901.
45ste Jaargang No. 3673.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomond nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
RureauiCHAGKü, Laan, D 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
MedewerkerJ. W I li E L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderliike nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente S c ha gen.
Bekeitdmafelnfen.
Groote Najaarsveemarkt.
Herhalings-onderwijs.
Mi ra taipti
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Alieieei Nieuws-,
ABIT.
ASïerteitie- LhMIiL
Burgemeester en Wethouders van Schugen brengeD
ter kennis van belanghebbenden, dat de gewone
groote najaarsveemarkt aldaar zal gehouden worden
op Donderdag 31 October 1901.
Schagen, 15 October 1901.
Burgemeester en Wctboude s
van Schagen,
H J. POT.
De Secretaris,
DENIJS.
Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen
ter kennis van belanghebbenden, dat bij een voldoend
aantal leerlingen het herhaling sonderwfls aan
de openbare lagere school alsnog zal aanvangeD
iNovember a.s.,en dat zij, die daarvan gebruik
wenschen te maken, daarvoor aangifte moeten doen
bij bet hoofd der school, den heer fieasing, tot en met
26 dezer, zijnde na dien datum de aangifte gesloten.
Schagen, den 18 October 1901
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. J. POT.
De Secretaris,
DENIJS.
0
Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen
fer algemeens kennis
lo. dat bij de in de Nederlandsche Staatscourant van
27 September j.1. opgenomen beschikking van den
Minister van Binnenlandsche Zsken van den 26sten
September te voren, de in dit najaar te houden
Rjjkskcuringen van tot dekking bestemde hengsten
van tan minste 2'/j jaar oud, voor zooveel deze
provincie betreft, zijn vastgesteld als volgt:
op 11 November e.k. te Hoofddorp, gemeente
Haarlemmermeer
op 12 November e.k. te Schagen;
op 13 November e.k. te Beverwjjk;
2o dat de eigenaar of hcuder, die een hengst ter
keuring wenscht aan te bieden, verplicht is daarvan ten
minste drie weken v<5ór de keuring
vrachtvrij eene schriftelijke en onderteekende aan-
gifte te zenden aan den Secretaris der provinciale
regelings-commi8sie (den heer W. Teengs te
Alkmaar), met opgave van
a. naam en woonplaats van den eigenaar en houder
b. naam, ouderdom, ras, kleur en bijzondere
kenteekenen van den hengst, benevens, indien deze
in een stamboek is ingesohreven, stamboek en stamboek-
nnmmer
c. zoo mogelijk afstamming van den hengst, zoowel
van vaders- als moederszijde en naam en woonplaats
van den fokker
3o. dat een hengst na bovenvermelden termjjn
aangegeven, van de keuring is uitgesloten, beuzij de
Commissie geen bezwaar tegen toelating heelt en de
eigenaar of honder vóór den dag der keuring eene
som van tien gulden bij voornoemden Secretaris stort
4o. dat inschrjjvingsbiljetten voor de keuringen
op vrachtviije, schriftelijke en onderteekende aanvraag
van eigenaars of houders van hengsten door den
Secretaris der regelingscommissie voornoemd zullen
worden verstrekt.
Schagen, den 18 October 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. J. POT.
De Secretaris,
DENIJS.
NIEUWE NIEDORP zal weer van
de gelukkigen zijn. Door de Kon. Marine
Kapel te Den Helder zullen voor een liefda
dig doel enkele symphonie-coneerten worden
gegeven. Eene daarvan zal plaats hebben in
de zaal van den heer Haringhuizen te Nieuwe
Niedorp, op een nader te bepalen dag in No
vember, als tenminste op f 100.— entree kan
worden gerekend, minstens 200 personen a
f 0.50. Daaraan zal het ongetwijfeld niet
mankeeron, want een zoo buitengewoon
schoone muzikale genieting weet men te
N. Niedorp nog wel te waardeeren.
Aan Heeren Gedeputeerde
Staten van Noord-Holland is het volgende
adres verzonden
Ondergeteekenden, benoemd als Commissie
door de afgevaardigden van afdeelingen in
Noord-Holland van het Nederlandsch Onder
wijzers Genootschap, den Bond van Neder
landsche Onderwijzers en de Vereeniging van
Hoofden van Scholen in Nederland, op de
vergadering van 5 October j.1. te Alkmaar,
hebben de eer U te verzoeken
gemeentelijke verordeningen, regelende de
salariëering en bevordering van Onderwijzers,
niet goed te keuren, indien
le. het aanvangssalaris voor Onderwijzers
en Onderwijzeressen niet minstens f 600, dat
voor Hoofden van Scholen niet minstens f 850
bedraagt
2e. zij geen bepalingen bevatten, waardoor
den Onaerwijzerers (essen) en Hoofden van
Scholen een aantal verhoogingen gewaar
borgd is
3e. bij het toekennen dezer verhoogingen
de dienstjaren in andere gemeenten doorge
bracht niet worden medegeteld
4e. bij het bepalen der tegemoetkoming in
de woninghuur geen rekening wordt gehou
den met de plaatselijke woninghuren.
(Yolgen onderteekeningen.)
Dit adres was voorzien van een uitgebreide
memorie van toelichting.
De Hervormingsdag (31 Oct.)
zal te KOLHOKN kerkelijk worden herdacht.
Eene cantate zal worden gezongen, de beste
krachten onder de zangers en zangeressen uit
het vroegere „Amiciti®" zullen hierin mede
werken.
Een der correspondenten der
Tel. schrijft
Wellicht zal u de volgende qnaestie Inte
resseeren
In DEN HELDER is eene eigenaardige
quaestie gerezen tusschen den stationschef en
het personeel der posterijen. De chef heeft
n.1. aan de bestellers, met het bedienen der
posttreinen belast, verboden, met een hand
wagen op het perron te komen, terwijl karren
van bakkers en slagers wèl toegang hebben.
De bestellers moeten nu de aankomende en
vertrekkende posten over een afstand van
ongeveer 75 M. bij gedeelten overdragen en
daardoor somwijlen een deel onbeheerd laten,
wat niet mag.
Daar Den Helder een eindstation is, begint
men direct nadat de reizigers uitgestapt zyn,
te rangeeren, zonder zich te bekommeren of
de post klaar is, tengevolge waarvan de ont
vangst van brieven enz. dikwijls aanmerkelijk
vertraagd wordt.
Practische gemeenteraad.
De gemeenteraad van YLEDDER heeft
besloten, het oude gemeentehuis af te breken
en een nieuw huis der gemeente te stichten,
doch dan metlogement en stalling.
Goed logies.
De landbouwer D. Vos, uit VEENDAM,
reisde dezer dagen over Nieuweschans naar
Leer, om, vandaar uit, te Meppen zijn zoon
te bezoeken, die aldaar in hechtenis is, wegens
o-o-o
29.
„Wilt ge,dat ik Galbran hier laat komen
vroegAmandine. „Ik weet waar hij is te vinden.
Met een lekker soupertje en een lief lachje
jbreng ik er hem toe, dat hij alles zegt wat hij
weet, beste Remanijon."
„Nu, kleine, ik zou je daar zeer dank
baar voor zijn. Vrouwen zijn voortreffelijke
'bondgenooten voor allen die het verstaan
met haar om te gaan."
„Daarvan kan jij niet meêpraten, oudje.
Maar nochtans kan je vast op mijn hulp
rekenen."
Den volgenden morgen terwyl Remani^on
juist van plan was uit te gaan en zijn
jhoogen hoed en paarlgrijze handschoenen
van den bediende had aangenomen, kwam
(het meisje van Amandine buiten adem aan
snellen met een brief. De brief was kort,
maar duidelijk.
1 „Oude vriend, wees op je hoedeer
dreigt gevaar. Galbran is razend en beweert
dat Pierre Appel hem bij den neus heeft geno-
meD, maar dat Dartigues er nu dubbel van
zal lusten. Ik geloof aan een groot schan
daal in de couranten. Houd je oogen open.
Storm 1 storm storm
Amandine."
Remanijon zeide het meisje, dat het goed
was, en gaf haar een goudBtuk voor haar
moeite, want hy huldigde de gewoonte, aan
<ie ondergeschikten van menschen, die hjj te
het „invoeren van honing met toevoeging van
water."
Te Leer gekomen, verzocht hij aan een
paar politie-agenten om het adres van een
goed logies.
Het antwoord op zijn verzoek was, dat zij
hem in een arrestantenlokaal brachten, om
zich te verantwoorden op een beschuldiging
van diefstal in den trein ten nadeele vaneen
reiziger.
De aangehoudene heeft een langen grijzen
haard, en een te Leer bij de politie ontvan
gen telegram luidde „Een groot persoon met
langen grijzen baard is de vermoedelijke dief."
Eerst na twee dagen werd hij ontslagen,
nadat gebleken was, dat de bestolene niet
bestolen was, maar niet in staat was, zijn
schuld te betalen en daarom maar dit ver
haal van een diefstal verzonnen had.
Een zonderling. Uit WORKUM
schrijft men aan de Leeuw. Ct.
In 't naburige Heidenschap woont sedert
jaren een zonderling man. Eerst leefde hij
met zijn moeder, doch na haar dood is hij
geheel alleen. Geen mensch wordt te woord
gestaan dan winkelier en bakker, die hem
op bepaalde tijden van het allernoodigste
voorzien. Kloppen dezen aan, dan overtuigt hij
zich op sluiksche wijze, of zij 't werkelijk zijn.
Hierna ontgrendelt hij kamer en achterdeur
(deze zijn van zware grendels voorzien), neemt
zonder een voet buiten te zetten, de waren
in ontvangst en verdwijnt dadelijk, de deu
ren zorgvuldig achter zich sluitendegeen
mensch ziet hem ooit buitenalle vuil
blijft iu de kamer. Het vorige jaar werden
hieruit door een arbeider, op last van een
buurman, voor wien de zonderling nog al
achting had, ruim 20 kruiwagens vuil ver
wijderd. Een in 't achterhuis staand schaap
bleek gestorven en reeds verrot. Toen een fami
lielid eens kwam informeeren naar den toe
stand der moeder, wilde hij dezen, na aan
de deur gekomen te zijn, niet binnenlaten.
In weerwil hiervan ging de man zich toe
gang verschaffen en vond de vrouw dood.
Toen hij dit aan den zonderling meedeelde,
was 't antwoord„dan is ze al drie weken
dood, want in geen drie weken wou ze koffie
hebben." Bij de lijkschouwing door den ge
neesheer bleek, dat hij niet overdreven had.
Verder kan gemeld worden, dat hij zeer
bemiddeld is.
Eene verbetering.
„Onze Paarden" schrijft
Iets waarop wij reeds vroeger altijd aan
drongen, geschiedt thans bij de Rijkskeuring.
Van de hengsten, die cornagegeluid doen
hooren, wordt de lichaamstemperatuur opge
nomen en eerst nadat deze normaal bevonden
is, wordt de hengst afgekeurd. Door tijdelijke
ongesteldheid, of zelfs eenige dagen vóór dat
een paard verkouden wordt, komt soms tijde
lijk cornage voor bij ieder paard.
Naar wij vernamen, heeft zich in Zee
land reeds bij 3 hengsten het geval voor
gedaan, dat zij cornage-geluid lieten hooren
en bleken niet normaal te zijn. Zonder tem-
peratuur-onderzoek waren deze hengsten na
tuurlijk afgekeurd.
Schandelijk.
Men schrijft aan het U. D.
Maandagnacht werd te OARDEREN onder
Barneveld op ruwe wijze een bakker afge
straft, omdat hij, naar men zegt, den nieuwen
predikant op een minder vriendelijke wijze
zou hebben ontvangen. Te middernacht werd
het gezin opgeschrikt, toen men bezig was
zijn huis te bestormen en groote stukken
steen door de ruiten vlogen. Onderwijl werd
met palen op de voordeur stormgeloopen,
vriend wilde houden, goede fooien te geven.
Dan stak hij den brief in zijn zak en zond
vervolgens iemand naar de Avenue Hoche,om
Dartigues te waarschuwen.
HOOFDSTUK X.
Wanneer Bella Pierre beschuldigde van
onverschilligheid,dan was dat onverdiend. De
verliefde jongeling was door de couranten
op de hoogte gesteld van Bella's komst. Vast
besloten Dartigues niet op te zoeken, peinsde
hjj over middelen om tóch Bella te spre
ken te komen. Hij kende hare gewoonte
om vroeg op te staan. Heel dikwijls had
hij vroeg in den ochtend in Maillane met
haar gewandeld en hij was er van over
tuigd, dat zij deze gewoonte in Parijs zou
blijven volgen. Hij lette dus op Bella. Aan
het begin van de Avenue Hoche was een
tramhalte en daar stonden banken, dus een
plaatsje waar men onopgemerkt een poos
kon gaan zitten. Van negen uur in den
morgen was Pierre daar present en wachtte.
Den eersten dag zag hij zijn vader in
een elegante equipage, getrokken door twee
mooie paarden, voorbij rjjden. Vergeefs
wachtte de jonge man op het verschijnen
van Bella. Hij zag haar niet en met een
treurig hart keerde hij tegen twaalf uur
naar huis terug. Den anderen morgen was
j hij weer op post, maar zag hij ook weer
I alleen zijn vader uitrijden.
I Eindelijk,den derden dag,tegen tien uur,zag
j hij Bella in een elegant mandenwagentje,dat
zijzelve bestuurde, door de gezelschapsdame
harer moeder vergezeld, aankomen. Een
onweerstaanbaren aandrang volgende, ging
Pierre op den uitersten kant van het trot-
toir staan en doordat er een tram aankwam,
moest het rijtuigje van Bella stilhouden en
j geen tien schreden van haar af zag ze toen
waarop het gezin naar den zolder vluchtte.
Twee volle uren duurde dit voort, zonder dat
door iemand een hand uitgestoken werd om
aan dit schandaal een einde te maken. Of
de politie, die een onderzoek heeft ingesteld
naar de daders van dit wanbedrijf, er in
slagen zal hen op te sporen, wordt betwijfeld.
Te WEDDE is twintigduizend
kilo stroo verbrand. De tachtigjarige vader
van den eigenaar, de emeritus-predikant Dinck-
greve, schrikte zoo hevig bij het uitbreken van
den brand dat hij op de plaats dood bleef.
De correspondent der N. R. Crt.
te ANDEL schrijft
Heden was ik van het volgende getuige
Een veldmuis wilde met haar kroost een
weg dwars oversteken. Om bijeen te kunnen
blijven was deze maatregel genomenEén
der jongen hield met zijn bek het moederdier
vast, terwijl elke volgende zijn voorganger
op dezelfde manier vasthield. De geheele
trein spoedde zich daarna met snelheid voort.
De muizen hadden elkander zoo stevig beet,
dat, toen ik er een greep en oplichtte, de
anderen mede werden opgetild. Toen ik hen
weder op den grond zette, vervolgden zij op
dezelfde wijze hun weg.
In de omstreken van NIJVER-
DAL (O.) zijn door een tweetal heeren, die
j vroeger in Transvaal woonden, goudvelden
ontdekt. De concessie tot het ontginnen is
reeds verkregen. Dit meldt het Hbl. en wordt
bevestigd door de Zwolsche Crt.
Meeschrijft uit ^ROEK IN WATER
LAND aan de Tel.
Daar, blijkens een bericht in de Avond-editie
van uw blad van den 18en Oct. 1.1., overge
nomen uit de „Res. Bode", die het weder
ontving uit Alkmaar, de schim van Neeltje
Pater (vrede hebbe haar assche 'in ons vredig
kerkgebouw) weder begint rond te waren en
veler zinnen in verrukking brengt, door de
hoop op een deel der door haar nagelaten
millioenen is het wellicht niet onge-
wenscht, omtrent deze veelbesproken vrouw
eenige bizonderheden mede te deelen, geput
uit de archieven dezer gemeente, waaruit
geheel iets anders blijkt, dan de onmogelijke
verhalen, die over haar de ronde doen.
De familie Pater, waarvan Neeltje de laatste
rechtstreeksche afstammelinge was, woonde
sedert het begin der 17e eeuw te Broek.
Hare mannelijke leden behoorden tot die
ondernemende kooplieden, die in de 17e en
18e eeuw een groot aandeel hadden in den
wereldhandel der Republiek, waardoor zij
zich een flink fortuin verwierven.
Neeltje zag hier den 8en Februari 1730
het levenslichthare geboorte kostte aan
hare moeder het levenhaar vader daalde
in 1763 ten grave. Zij huwde den 2en No
vember met Cornelis Schoon, een gefortuneerd
Broeker koopman. Hun huwelijkscontract
werd den 15en October 1766 voor den
Amsterdamsehen notaris Salomon Dorper
opgemaakt, en toen Corn. Schoon den 26en
Maart 1778 zonder testament was overleden,
kreeg de weduwe de beschikking over den
geheelen boedel.
Haar leven kenmerkte zich in 't geheel
niet door bizondere wederwaardigheden en
avonturen. Zij was goedhartig en goedgeefsch
en daarenboven vurig oranjegezind. In 1780
schonk zij aan de vroedschap f 1000, als
bijdrage in de kosten van herstelling van
den torentweemalen wordt vermeld, dat
zij een zijden oranjevlag schonk voor den toren
Pierre staan, die haar vriendelijk toelachte.
Zij bloosde, gaf een kreet van vreugde,
wierp den staljongen de teugels toe, en
nadat zy de juffrouw, die naast haar zat,
een paar woorden had toegefluisterd, sprong
ze het wagentje uit. Met van vreugde
stralend gelaat en uitgestoken handen trad
ze op Pierre toe. Duidelijker had ze haar
vreugde niet kunnen toonen, en Pierre was
bij het zien van zooveel hartelijkheid zichtbaar
ontroerd.
„Hoe komt het," riep het jonge meisje
op een toon van zacht verwijt, „dat ik
je op straat aantreffen moet? Hebt ge zoo
vlug vergeten, wat ge mij in Maillane hebt
beloofd
„Neen, zeker niet, Bella 1 Wees er van
overtuigd, dat, wanneer ik niet gekomen
ben, het slechts geschiedde omdat ik on
mogelijk kon."
Zij zag hem diep in de oogen.
„Dat is mij niet heel heldermaar laten
we hier niet blijven staan, laten we met el
kander oploopen."
Zij wendde zich tot haar gezellin en
zeide
„Juffrouw Auger, u kunt wel doorrijden
Clemens kan wel sturen, ik ga met myn-
heer Appel naar het bosch en wacht u
i daar in de groote laan. Wees zoo vrien-
I delijk een weinig op ons te letten, opdat
j we kunnen instappen als we daar soms lust
in mochten hebben ga nu maar vooruit,
Clemens."
De mandenwagen ging vooruit.
„Ziezoo, nu gaan wij ook."
Na een poosje zwijgend naast elkaar te
hebben voortgeloopen en het gewoel rondom
zich te hebben gadegeslagen, riep Bella
„Parijs is toch mooi! Ik ken niets,dat zulk een
betoovering op my uitoefent, als een bezoek
en in 1787 betaalde zij de kosten, die het
dorp gemaakt had bij gelegenheid van een
bezoek van den Stadhouder op den len
September van dat jaar, en de feestelijke
viering van den verjaardag van den Koning
van Pruisen, op den 25en September d. a. v.
Bij haar dood, den 12en Maart 1789, liet
zij een testament na, vermoedelijk opgemaakt
door den notaris Gerrit de Ruijter.
Daar haar huwelijk kinderloos was gebleven
en haar naaste bloedverwanten allen waren
overleden, viel hare nalatenschap ten deel
aan verre neven en nichten, behalve een
klein kapitaal, het zoogenaamde Paterfonds,
waaruit nog heden de behoeftigen van het
dorp Broek worden bedeeld.
Of zij voor het overige de verdeeling harer
nalatenschap 100 jaar, dus tot 1889, heeft
opgeschort, kunnen wij niet zeggenwaar
schijnlijk achten wij het nietevenmin kunnen
wij aannemen, dat hare kapitalen op de
Engelsche Bank zouden zijn geplaatstdaar
voor bestond in haar .tijd niet de minste
reden, want algemeen werd Engeland in die
dagen beschouwd als onze „erfvijand".
Velen spreken over dat geld op de Engelsche
Bank, doch niemand vertelde daar ooit bij,
dat hem de bewijzen daarvoor getoond waren.
Uit goede bron weten we, dat in Amsterdam
huizen noch pakhuizen op haren naam staan
en uit eigen onderzoek is gebleken, dat geen
bunder Tand in Waterland tot de erfenis
behoort. Waar dan die schatten vandaan
moeten komen Bekwame mannen, waaronder
zelfs een lid van den Hoogen Raad, hebben
de zaak ter hand genomen en na onderzoek
laten varen, zonder eenig resultaat. Tegen
woordig smijten de zoogenaamde erfgenamen,
naar onze meening, „goed geld naar kwaad
geld", iets waarvoor wij de vele belang
hebbende „kleine luyden" gaarne wenschen
te waarschuwen.
Te SINT PANCRAS is na eene
door den heer Ds. E. C. Fleischer van Broek
op Langendijk gehouden rede eene afdeeling
van „Het Witte Kruis" opgericht. Alle aan
wezigen, een 56-tal, traden dadelijk als lid
toe.
WIERINGEN.
Naar wij vernemen zal de eerste hijeen-
komst van de Nutsvereeniging „Eensgezind
heid" plaats hebben op Dinsdag 29 Oct. a.s.,
's avonds 7 uur, bij den heer C. C. Koorn.
De muziekvereeniging „Harmonie" zal de
bijeenkomst opluisteren.
WIERINGEN.
J.1. Maandag werd door B. en W. dezer
gemeente publiek aanbesteed de herbestrating
van den straatweg aan de Quarantaine. Ingeko
men waren 7 biljetten, en wel van de heeren:
W. Hermans, Wieringen, voor f 455.—.
S. P. de Vries, 450.—.
C- Kroon, 449:-.
O. Timmerman, 435.—.
C. Putsen, 435.—.
N. J. Poel, 421.-.
O. Roomeijer, Helder, 410.—.
Aan den laagsten inschrijver gegund.
Het fanfarekorps „W. W." te
WIERINGERWAARD is voornemens op
Woensdag 30 Oct. a.s. voor de kunstlievende
leden, en op Zondag d.a.v. tegen entree een
concert te geven in de zaal van Mej. de Wed.
Boon. Tevens zal op Woensdag een aandeel
a. f 25.— worden uitgeloot.
De Kreiler Kapel, Dir. F. E el-
kers, hoopt onder nadere goedkeuring op
Zondag 10 November een concert te trevcn
te BARSINGERHORN.
aan de wereldstad. Je oog ontmoet een
massa genietingen, die zoo verbazend op
je verbeeldingskracht werken. Ik gevoel
mij zoo gelukkig, hier te kunnen zijn en
dan voornamelijk aan jouw zijde."
Zij wierp hem een quasi-boozen blik toe en
voegde er dan aan toe
„Jij scheen anders niet zoo ongeduldig
1 om mij weer te zien
„Ik wachtte daar met ongeduld op riep
Pierre uit,zich aan zijn ontroering overgevend.
„En toen gij mij zooeven in de Avenue Hoche
opmerktet, wachtte ik op je. Ik hoopte, dat
je zoudt voorbijkomen en ik je zou kunnen
zien. Sedert twee dagen wachtte ik daar
reeds tevergeefs."
„Jij staat op straat naar me te kyken?
Wat vertel je me daar nu? Was het niet
veel eenvoudiger geweest, mij daar op te
zoeken waar ge heel goed kondet weten
dat ge mij zoudt vinden."
„Neen, Bella, dat was niet eenvoudiger
geweest, maar veel moeilijker, om niet te
zeggen onmogelijk voor mij."
Het jonge meisje lachte ongeloovig.
„Je zegt mij daar dingen, die ik niet
begrijp. Ben je plotseling romantisch ge
worden Wil je soms 's avonds onder mijn
balkon verschijnen Dat vind ik niet naar
mijn smaak. Kom liever soupeeren bij je
vaderwij kunnen dan gezellig met
elkaar babbelen en 's morgens samen
gaan wandelen."
Hij schudde beslist het hoofd.
„Gij zult mij niet meer bij myn vader
zien, Bella, omdat mijn plaats daar niet is.
Zoolang ik de gevolgen niet kende, die een
verblyf in het huis van mijn vader na zich
kon sleepen, voelde ik mij gelukkig dat
ik daarheen kon gaan. Ik geloofde van de
vaderliefde te kunnen genieten, die ik gedu
rende mijn geheele leven heb moeten ont
beren,en toen ontmoette ik jou. Maar later
is mij bewezen, dat, als ik mij stelde aan
den kant van mijn vader, ik mij ondankbaar
zou toonen tegenover hen,die mij hebben ge
voed en verpleegd en gevormd men maakte
mij duidelijk, dat mijne nieuwe neiging in
zekere mate een verraad was. Ik vraag je om
vergiffenis, dat ik je zulke treurige dingen
moet vertellen, ik moest ze eigenlijk voor
mij alleen houden,zoo smartelijk zijn ze. Maar
met ze aan jou te vertellen, daardoor alleen
kan ik bereiken dat ge mijn optreden zult
begrijpen en mij vergiffenis zult schenken
voor mijn lange wegblyven. Ik ben onge
lukkig, Bella. Ik heb je lief met al de
kracht van mijn ziel en zie mij verplicht je
te mijden. Ik smeek je, wees niet hard
jegens mij. Ik zou een slecht zoon zijn en
de beste aller moeders miskennen, wanneer
ik anders zoude handelen. Myn plicht is
zeer hard, ik volg hem weenend, omdat ik
heel goed begrjjp, dat hij ons voor eeuwig
van elkaar zal scheiden."
Zij stapten naast elkaar voort, terwyl hij
deze woorden sprak, en wie hen beiden
uit de verte gadesloeg, kon het leed niet
vermoeden, dat hunne zielen bewoog.
Groote tranen rolden over Pierre's
wangen, maar hij deed niet eens de moeite
ze weg te vegen. Bella zeide geen enkel
woordverstolen keek ze hem aanhare
zwarte oogen schitterden nog meer dan
anders en haar wangen waren doodsbleek.
WORDT VERVOLGD.