Donderdag 24 October 1901. 45ste Jaargang No. 3673. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomond nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. RureauiCHAGKü, Laan, D 4. UitgeverP. TRAPMAN. MedewerkerJ. W I li E L. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderliike nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Gemeente S c ha gen. Bekeitdmafelnfen. Groote Najaarsveemarkt. Herhalings-onderwijs. Mi ra taipti Binnenlandsch Nieuws. FEUILLETON. Alieieei Nieuws-, ABIT. ASïerteitie- LhMIiL Burgemeester en Wethouders van Schugen brengeD ter kennis van belanghebbenden, dat de gewone groote najaarsveemarkt aldaar zal gehouden worden op Donderdag 31 October 1901. Schagen, 15 October 1901. Burgemeester en Wctboude s van Schagen, H J. POT. De Secretaris, DENIJS. Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen ter kennis van belanghebbenden, dat bij een voldoend aantal leerlingen het herhaling sonderwfls aan de openbare lagere school alsnog zal aanvangeD iNovember a.s.,en dat zij, die daarvan gebruik wenschen te maken, daarvoor aangifte moeten doen bij bet hoofd der school, den heer fieasing, tot en met 26 dezer, zijnde na dien datum de aangifte gesloten. Schagen, den 18 October 1901 Burgemeester en Wethouders voornoemd, H. J. POT. De Secretaris, DENIJS. 0 Burgemeester en Wethouders van Schagen brengen fer algemeens kennis lo. dat bij de in de Nederlandsche Staatscourant van 27 September j.1. opgenomen beschikking van den Minister van Binnenlandsche Zsken van den 26sten September te voren, de in dit najaar te houden Rjjkskcuringen van tot dekking bestemde hengsten van tan minste 2'/j jaar oud, voor zooveel deze provincie betreft, zijn vastgesteld als volgt: op 11 November e.k. te Hoofddorp, gemeente Haarlemmermeer op 12 November e.k. te Schagen; op 13 November e.k. te Beverwjjk; 2o dat de eigenaar of hcuder, die een hengst ter keuring wenscht aan te bieden, verplicht is daarvan ten minste drie weken v<5ór de keuring vrachtvrij eene schriftelijke en onderteekende aan- gifte te zenden aan den Secretaris der provinciale regelings-commi8sie (den heer W. Teengs te Alkmaar), met opgave van a. naam en woonplaats van den eigenaar en houder b. naam, ouderdom, ras, kleur en bijzondere kenteekenen van den hengst, benevens, indien deze in een stamboek is ingesohreven, stamboek en stamboek- nnmmer c. zoo mogelijk afstamming van den hengst, zoowel van vaders- als moederszijde en naam en woonplaats van den fokker 3o. dat een hengst na bovenvermelden termjjn aangegeven, van de keuring is uitgesloten, beuzij de Commissie geen bezwaar tegen toelating heelt en de eigenaar of honder vóór den dag der keuring eene som van tien gulden bij voornoemden Secretaris stort 4o. dat inschrjjvingsbiljetten voor de keuringen op vrachtviije, schriftelijke en onderteekende aanvraag van eigenaars of houders van hengsten door den Secretaris der regelingscommissie voornoemd zullen worden verstrekt. Schagen, den 18 October 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, H. J. POT. De Secretaris, DENIJS. NIEUWE NIEDORP zal weer van de gelukkigen zijn. Door de Kon. Marine Kapel te Den Helder zullen voor een liefda dig doel enkele symphonie-coneerten worden gegeven. Eene daarvan zal plaats hebben in de zaal van den heer Haringhuizen te Nieuwe Niedorp, op een nader te bepalen dag in No vember, als tenminste op f 100.— entree kan worden gerekend, minstens 200 personen a f 0.50. Daaraan zal het ongetwijfeld niet mankeeron, want een zoo buitengewoon schoone muzikale genieting weet men te N. Niedorp nog wel te waardeeren. Aan Heeren Gedeputeerde Staten van Noord-Holland is het volgende adres verzonden Ondergeteekenden, benoemd als Commissie door de afgevaardigden van afdeelingen in Noord-Holland van het Nederlandsch Onder wijzers Genootschap, den Bond van Neder landsche Onderwijzers en de Vereeniging van Hoofden van Scholen in Nederland, op de vergadering van 5 October j.1. te Alkmaar, hebben de eer U te verzoeken gemeentelijke verordeningen, regelende de salariëering en bevordering van Onderwijzers, niet goed te keuren, indien le. het aanvangssalaris voor Onderwijzers en Onderwijzeressen niet minstens f 600, dat voor Hoofden van Scholen niet minstens f 850 bedraagt 2e. zij geen bepalingen bevatten, waardoor den Onaerwijzerers (essen) en Hoofden van Scholen een aantal verhoogingen gewaar borgd is 3e. bij het toekennen dezer verhoogingen de dienstjaren in andere gemeenten doorge bracht niet worden medegeteld 4e. bij het bepalen der tegemoetkoming in de woninghuur geen rekening wordt gehou den met de plaatselijke woninghuren. (Yolgen onderteekeningen.) Dit adres was voorzien van een uitgebreide memorie van toelichting. De Hervormingsdag (31 Oct.) zal te KOLHOKN kerkelijk worden herdacht. Eene cantate zal worden gezongen, de beste krachten onder de zangers en zangeressen uit het vroegere „Amiciti®" zullen hierin mede werken. Een der correspondenten der Tel. schrijft Wellicht zal u de volgende qnaestie Inte resseeren In DEN HELDER is eene eigenaardige quaestie gerezen tusschen den stationschef en het personeel der posterijen. De chef heeft n.1. aan de bestellers, met het bedienen der posttreinen belast, verboden, met een hand wagen op het perron te komen, terwijl karren van bakkers en slagers wèl toegang hebben. De bestellers moeten nu de aankomende en vertrekkende posten over een afstand van ongeveer 75 M. bij gedeelten overdragen en daardoor somwijlen een deel onbeheerd laten, wat niet mag. Daar Den Helder een eindstation is, begint men direct nadat de reizigers uitgestapt zyn, te rangeeren, zonder zich te bekommeren of de post klaar is, tengevolge waarvan de ont vangst van brieven enz. dikwijls aanmerkelijk vertraagd wordt. Practische gemeenteraad. De gemeenteraad van YLEDDER heeft besloten, het oude gemeentehuis af te breken en een nieuw huis der gemeente te stichten, doch dan metlogement en stalling. Goed logies. De landbouwer D. Vos, uit VEENDAM, reisde dezer dagen over Nieuweschans naar Leer, om, vandaar uit, te Meppen zijn zoon te bezoeken, die aldaar in hechtenis is, wegens o-o-o 29. „Wilt ge,dat ik Galbran hier laat komen vroegAmandine. „Ik weet waar hij is te vinden. Met een lekker soupertje en een lief lachje jbreng ik er hem toe, dat hij alles zegt wat hij weet, beste Remanijon." „Nu, kleine, ik zou je daar zeer dank baar voor zijn. Vrouwen zijn voortreffelijke 'bondgenooten voor allen die het verstaan met haar om te gaan." „Daarvan kan jij niet meêpraten, oudje. Maar nochtans kan je vast op mijn hulp rekenen." Den volgenden morgen terwyl Remani^on juist van plan was uit te gaan en zijn jhoogen hoed en paarlgrijze handschoenen van den bediende had aangenomen, kwam (het meisje van Amandine buiten adem aan snellen met een brief. De brief was kort, maar duidelijk. 1 „Oude vriend, wees op je hoedeer dreigt gevaar. Galbran is razend en beweert dat Pierre Appel hem bij den neus heeft geno- meD, maar dat Dartigues er nu dubbel van zal lusten. Ik geloof aan een groot schan daal in de couranten. Houd je oogen open. Storm 1 storm storm Amandine." Remanijon zeide het meisje, dat het goed was, en gaf haar een goudBtuk voor haar moeite, want hy huldigde de gewoonte, aan <ie ondergeschikten van menschen, die hjj te het „invoeren van honing met toevoeging van water." Te Leer gekomen, verzocht hij aan een paar politie-agenten om het adres van een goed logies. Het antwoord op zijn verzoek was, dat zij hem in een arrestantenlokaal brachten, om zich te verantwoorden op een beschuldiging van diefstal in den trein ten nadeele vaneen reiziger. De aangehoudene heeft een langen grijzen haard, en een te Leer bij de politie ontvan gen telegram luidde „Een groot persoon met langen grijzen baard is de vermoedelijke dief." Eerst na twee dagen werd hij ontslagen, nadat gebleken was, dat de bestolene niet bestolen was, maar niet in staat was, zijn schuld te betalen en daarom maar dit ver haal van een diefstal verzonnen had. Een zonderling. Uit WORKUM schrijft men aan de Leeuw. Ct. In 't naburige Heidenschap woont sedert jaren een zonderling man. Eerst leefde hij met zijn moeder, doch na haar dood is hij geheel alleen. Geen mensch wordt te woord gestaan dan winkelier en bakker, die hem op bepaalde tijden van het allernoodigste voorzien. Kloppen dezen aan, dan overtuigt hij zich op sluiksche wijze, of zij 't werkelijk zijn. Hierna ontgrendelt hij kamer en achterdeur (deze zijn van zware grendels voorzien), neemt zonder een voet buiten te zetten, de waren in ontvangst en verdwijnt dadelijk, de deu ren zorgvuldig achter zich sluitendegeen mensch ziet hem ooit buitenalle vuil blijft iu de kamer. Het vorige jaar werden hieruit door een arbeider, op last van een buurman, voor wien de zonderling nog al achting had, ruim 20 kruiwagens vuil ver wijderd. Een in 't achterhuis staand schaap bleek gestorven en reeds verrot. Toen een fami lielid eens kwam informeeren naar den toe stand der moeder, wilde hij dezen, na aan de deur gekomen te zijn, niet binnenlaten. In weerwil hiervan ging de man zich toe gang verschaffen en vond de vrouw dood. Toen hij dit aan den zonderling meedeelde, was 't antwoord„dan is ze al drie weken dood, want in geen drie weken wou ze koffie hebben." Bij de lijkschouwing door den ge neesheer bleek, dat hij niet overdreven had. Verder kan gemeld worden, dat hij zeer bemiddeld is. Eene verbetering. „Onze Paarden" schrijft Iets waarop wij reeds vroeger altijd aan drongen, geschiedt thans bij de Rijkskeuring. Van de hengsten, die cornagegeluid doen hooren, wordt de lichaamstemperatuur opge nomen en eerst nadat deze normaal bevonden is, wordt de hengst afgekeurd. Door tijdelijke ongesteldheid, of zelfs eenige dagen vóór dat een paard verkouden wordt, komt soms tijde lijk cornage voor bij ieder paard. Naar wij vernamen, heeft zich in Zee land reeds bij 3 hengsten het geval voor gedaan, dat zij cornage-geluid lieten hooren en bleken niet normaal te zijn. Zonder tem- peratuur-onderzoek waren deze hengsten na tuurlijk afgekeurd. Schandelijk. Men schrijft aan het U. D. Maandagnacht werd te OARDEREN onder Barneveld op ruwe wijze een bakker afge straft, omdat hij, naar men zegt, den nieuwen predikant op een minder vriendelijke wijze zou hebben ontvangen. Te middernacht werd het gezin opgeschrikt, toen men bezig was zijn huis te bestormen en groote stukken steen door de ruiten vlogen. Onderwijl werd met palen op de voordeur stormgeloopen, vriend wilde houden, goede fooien te geven. Dan stak hij den brief in zijn zak en zond vervolgens iemand naar de Avenue Hoche,om Dartigues te waarschuwen. HOOFDSTUK X. Wanneer Bella Pierre beschuldigde van onverschilligheid,dan was dat onverdiend. De verliefde jongeling was door de couranten op de hoogte gesteld van Bella's komst. Vast besloten Dartigues niet op te zoeken, peinsde hjj over middelen om tóch Bella te spre ken te komen. Hij kende hare gewoonte om vroeg op te staan. Heel dikwijls had hij vroeg in den ochtend in Maillane met haar gewandeld en hij was er van over tuigd, dat zij deze gewoonte in Parijs zou blijven volgen. Hij lette dus op Bella. Aan het begin van de Avenue Hoche was een tramhalte en daar stonden banken, dus een plaatsje waar men onopgemerkt een poos kon gaan zitten. Van negen uur in den morgen was Pierre daar present en wachtte. Den eersten dag zag hij zijn vader in een elegante equipage, getrokken door twee mooie paarden, voorbij rjjden. Vergeefs wachtte de jonge man op het verschijnen van Bella. Hij zag haar niet en met een treurig hart keerde hij tegen twaalf uur naar huis terug. Den anderen morgen was j hij weer op post, maar zag hij ook weer I alleen zijn vader uitrijden. I Eindelijk,den derden dag,tegen tien uur,zag j hij Bella in een elegant mandenwagentje,dat zijzelve bestuurde, door de gezelschapsdame harer moeder vergezeld, aankomen. Een onweerstaanbaren aandrang volgende, ging Pierre op den uitersten kant van het trot- toir staan en doordat er een tram aankwam, moest het rijtuigje van Bella stilhouden en j geen tien schreden van haar af zag ze toen waarop het gezin naar den zolder vluchtte. Twee volle uren duurde dit voort, zonder dat door iemand een hand uitgestoken werd om aan dit schandaal een einde te maken. Of de politie, die een onderzoek heeft ingesteld naar de daders van dit wanbedrijf, er in slagen zal hen op te sporen, wordt betwijfeld. Te WEDDE is twintigduizend kilo stroo verbrand. De tachtigjarige vader van den eigenaar, de emeritus-predikant Dinck- greve, schrikte zoo hevig bij het uitbreken van den brand dat hij op de plaats dood bleef. De correspondent der N. R. Crt. te ANDEL schrijft Heden was ik van het volgende getuige Een veldmuis wilde met haar kroost een weg dwars oversteken. Om bijeen te kunnen blijven was deze maatregel genomenEén der jongen hield met zijn bek het moederdier vast, terwijl elke volgende zijn voorganger op dezelfde manier vasthield. De geheele trein spoedde zich daarna met snelheid voort. De muizen hadden elkander zoo stevig beet, dat, toen ik er een greep en oplichtte, de anderen mede werden opgetild. Toen ik hen weder op den grond zette, vervolgden zij op dezelfde wijze hun weg. In de omstreken van NIJVER- DAL (O.) zijn door een tweetal heeren, die j vroeger in Transvaal woonden, goudvelden ontdekt. De concessie tot het ontginnen is reeds verkregen. Dit meldt het Hbl. en wordt bevestigd door de Zwolsche Crt. Meeschrijft uit ^ROEK IN WATER LAND aan de Tel. Daar, blijkens een bericht in de Avond-editie van uw blad van den 18en Oct. 1.1., overge nomen uit de „Res. Bode", die het weder ontving uit Alkmaar, de schim van Neeltje Pater (vrede hebbe haar assche 'in ons vredig kerkgebouw) weder begint rond te waren en veler zinnen in verrukking brengt, door de hoop op een deel der door haar nagelaten millioenen is het wellicht niet onge- wenscht, omtrent deze veelbesproken vrouw eenige bizonderheden mede te deelen, geput uit de archieven dezer gemeente, waaruit geheel iets anders blijkt, dan de onmogelijke verhalen, die over haar de ronde doen. De familie Pater, waarvan Neeltje de laatste rechtstreeksche afstammelinge was, woonde sedert het begin der 17e eeuw te Broek. Hare mannelijke leden behoorden tot die ondernemende kooplieden, die in de 17e en 18e eeuw een groot aandeel hadden in den wereldhandel der Republiek, waardoor zij zich een flink fortuin verwierven. Neeltje zag hier den 8en Februari 1730 het levenslichthare geboorte kostte aan hare moeder het levenhaar vader daalde in 1763 ten grave. Zij huwde den 2en No vember met Cornelis Schoon, een gefortuneerd Broeker koopman. Hun huwelijkscontract werd den 15en October 1766 voor den Amsterdamsehen notaris Salomon Dorper opgemaakt, en toen Corn. Schoon den 26en Maart 1778 zonder testament was overleden, kreeg de weduwe de beschikking over den geheelen boedel. Haar leven kenmerkte zich in 't geheel niet door bizondere wederwaardigheden en avonturen. Zij was goedhartig en goedgeefsch en daarenboven vurig oranjegezind. In 1780 schonk zij aan de vroedschap f 1000, als bijdrage in de kosten van herstelling van den torentweemalen wordt vermeld, dat zij een zijden oranjevlag schonk voor den toren Pierre staan, die haar vriendelijk toelachte. Zij bloosde, gaf een kreet van vreugde, wierp den staljongen de teugels toe, en nadat zy de juffrouw, die naast haar zat, een paar woorden had toegefluisterd, sprong ze het wagentje uit. Met van vreugde stralend gelaat en uitgestoken handen trad ze op Pierre toe. Duidelijker had ze haar vreugde niet kunnen toonen, en Pierre was bij het zien van zooveel hartelijkheid zichtbaar ontroerd. „Hoe komt het," riep het jonge meisje op een toon van zacht verwijt, „dat ik je op straat aantreffen moet? Hebt ge zoo vlug vergeten, wat ge mij in Maillane hebt beloofd „Neen, zeker niet, Bella 1 Wees er van overtuigd, dat, wanneer ik niet gekomen ben, het slechts geschiedde omdat ik on mogelijk kon." Zij zag hem diep in de oogen. „Dat is mij niet heel heldermaar laten we hier niet blijven staan, laten we met el kander oploopen." Zij wendde zich tot haar gezellin en zeide „Juffrouw Auger, u kunt wel doorrijden Clemens kan wel sturen, ik ga met myn- heer Appel naar het bosch en wacht u i daar in de groote laan. Wees zoo vrien- I delijk een weinig op ons te letten, opdat j we kunnen instappen als we daar soms lust in mochten hebben ga nu maar vooruit, Clemens." De mandenwagen ging vooruit. „Ziezoo, nu gaan wij ook." Na een poosje zwijgend naast elkaar te hebben voortgeloopen en het gewoel rondom zich te hebben gadegeslagen, riep Bella „Parijs is toch mooi! Ik ken niets,dat zulk een betoovering op my uitoefent, als een bezoek en in 1787 betaalde zij de kosten, die het dorp gemaakt had bij gelegenheid van een bezoek van den Stadhouder op den len September van dat jaar, en de feestelijke viering van den verjaardag van den Koning van Pruisen, op den 25en September d. a. v. Bij haar dood, den 12en Maart 1789, liet zij een testament na, vermoedelijk opgemaakt door den notaris Gerrit de Ruijter. Daar haar huwelijk kinderloos was gebleven en haar naaste bloedverwanten allen waren overleden, viel hare nalatenschap ten deel aan verre neven en nichten, behalve een klein kapitaal, het zoogenaamde Paterfonds, waaruit nog heden de behoeftigen van het dorp Broek worden bedeeld. Of zij voor het overige de verdeeling harer nalatenschap 100 jaar, dus tot 1889, heeft opgeschort, kunnen wij niet zeggenwaar schijnlijk achten wij het nietevenmin kunnen wij aannemen, dat hare kapitalen op de Engelsche Bank zouden zijn geplaatstdaar voor bestond in haar .tijd niet de minste reden, want algemeen werd Engeland in die dagen beschouwd als onze „erfvijand". Velen spreken over dat geld op de Engelsche Bank, doch niemand vertelde daar ooit bij, dat hem de bewijzen daarvoor getoond waren. Uit goede bron weten we, dat in Amsterdam huizen noch pakhuizen op haren naam staan en uit eigen onderzoek is gebleken, dat geen bunder Tand in Waterland tot de erfenis behoort. Waar dan die schatten vandaan moeten komen Bekwame mannen, waaronder zelfs een lid van den Hoogen Raad, hebben de zaak ter hand genomen en na onderzoek laten varen, zonder eenig resultaat. Tegen woordig smijten de zoogenaamde erfgenamen, naar onze meening, „goed geld naar kwaad geld", iets waarvoor wij de vele belang hebbende „kleine luyden" gaarne wenschen te waarschuwen. Te SINT PANCRAS is na eene door den heer Ds. E. C. Fleischer van Broek op Langendijk gehouden rede eene afdeeling van „Het Witte Kruis" opgericht. Alle aan wezigen, een 56-tal, traden dadelijk als lid toe. WIERINGEN. Naar wij vernemen zal de eerste hijeen- komst van de Nutsvereeniging „Eensgezind heid" plaats hebben op Dinsdag 29 Oct. a.s., 's avonds 7 uur, bij den heer C. C. Koorn. De muziekvereeniging „Harmonie" zal de bijeenkomst opluisteren. WIERINGEN. J.1. Maandag werd door B. en W. dezer gemeente publiek aanbesteed de herbestrating van den straatweg aan de Quarantaine. Ingeko men waren 7 biljetten, en wel van de heeren: W. Hermans, Wieringen, voor f 455.—. S. P. de Vries, 450.—. C- Kroon, 449:-. O. Timmerman, 435.—. C. Putsen, 435.—. N. J. Poel, 421.-. O. Roomeijer, Helder, 410.—. Aan den laagsten inschrijver gegund. Het fanfarekorps „W. W." te WIERINGERWAARD is voornemens op Woensdag 30 Oct. a.s. voor de kunstlievende leden, en op Zondag d.a.v. tegen entree een concert te geven in de zaal van Mej. de Wed. Boon. Tevens zal op Woensdag een aandeel a. f 25.— worden uitgeloot. De Kreiler Kapel, Dir. F. E el- kers, hoopt onder nadere goedkeuring op Zondag 10 November een concert te trevcn te BARSINGERHORN. aan de wereldstad. Je oog ontmoet een massa genietingen, die zoo verbazend op je verbeeldingskracht werken. Ik gevoel mij zoo gelukkig, hier te kunnen zijn en dan voornamelijk aan jouw zijde." Zij wierp hem een quasi-boozen blik toe en voegde er dan aan toe „Jij scheen anders niet zoo ongeduldig 1 om mij weer te zien „Ik wachtte daar met ongeduld op riep Pierre uit,zich aan zijn ontroering overgevend. „En toen gij mij zooeven in de Avenue Hoche opmerktet, wachtte ik op je. Ik hoopte, dat je zoudt voorbijkomen en ik je zou kunnen zien. Sedert twee dagen wachtte ik daar reeds tevergeefs." „Jij staat op straat naar me te kyken? Wat vertel je me daar nu? Was het niet veel eenvoudiger geweest, mij daar op te zoeken waar ge heel goed kondet weten dat ge mij zoudt vinden." „Neen, Bella, dat was niet eenvoudiger geweest, maar veel moeilijker, om niet te zeggen onmogelijk voor mij." Het jonge meisje lachte ongeloovig. „Je zegt mij daar dingen, die ik niet begrijp. Ben je plotseling romantisch ge worden Wil je soms 's avonds onder mijn balkon verschijnen Dat vind ik niet naar mijn smaak. Kom liever soupeeren bij je vaderwij kunnen dan gezellig met elkaar babbelen en 's morgens samen gaan wandelen." Hij schudde beslist het hoofd. „Gij zult mij niet meer bij myn vader zien, Bella, omdat mijn plaats daar niet is. Zoolang ik de gevolgen niet kende, die een verblyf in het huis van mijn vader na zich kon sleepen, voelde ik mij gelukkig dat ik daarheen kon gaan. Ik geloofde van de vaderliefde te kunnen genieten, die ik gedu rende mijn geheele leven heb moeten ont beren,en toen ontmoette ik jou. Maar later is mij bewezen, dat, als ik mij stelde aan den kant van mijn vader, ik mij ondankbaar zou toonen tegenover hen,die mij hebben ge voed en verpleegd en gevormd men maakte mij duidelijk, dat mijne nieuwe neiging in zekere mate een verraad was. Ik vraag je om vergiffenis, dat ik je zulke treurige dingen moet vertellen, ik moest ze eigenlijk voor mij alleen houden,zoo smartelijk zijn ze. Maar met ze aan jou te vertellen, daardoor alleen kan ik bereiken dat ge mijn optreden zult begrijpen en mij vergiffenis zult schenken voor mijn lange wegblyven. Ik ben onge lukkig, Bella. Ik heb je lief met al de kracht van mijn ziel en zie mij verplicht je te mijden. Ik smeek je, wees niet hard jegens mij. Ik zou een slecht zoon zijn en de beste aller moeders miskennen, wanneer ik anders zoude handelen. Myn plicht is zeer hard, ik volg hem weenend, omdat ik heel goed begrjjp, dat hij ons voor eeuwig van elkaar zal scheiden." Zij stapten naast elkaar voort, terwyl hij deze woorden sprak, en wie hen beiden uit de verte gadesloeg, kon het leed niet vermoeden, dat hunne zielen bewoog. Groote tranen rolden over Pierre's wangen, maar hij deed niet eens de moeite ze weg te vegen. Bella zeide geen enkel woordverstolen keek ze hem aanhare zwarte oogen schitterden nog meer dan anders en haar wangen waren doodsbleek. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1901 | | pagina 1