Aimctl NiEIWS-,
Almiïitii!- Liiiliiil
i
Zondag 17 Augustus 1902.
16ste Jaargang No. 3758.
EERSTE BLAD.
Gemengd Nieuws.
De Schoolstrijd in Frankrijk.
TRANSVAAL.
Buitenlandsch Nieuws.
Dit blad 'verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Etureau ICH AftEN, Laan, D 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
MedewerkerJ. I X R E L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
In Bretagne is de opgewondenheid over
de sluiting der kloosterscholen nog geens
zins verminderd.
Maandagnacht vertrokken verscheiden
automobilisten en wielrijders inderhaast
uit Landerneau, om de bevolking van
pioudaniel, Folgoet, Saint-Méen en
Lesneven te waarschuwen, dat de
gendarmes uitrukten om de zusters
uit de scholen te verwijderen. Toen de
boodschappers aankwamen, werd overal
de alarmklok geluid, waarop van alle
zijden het landvolk toestroomde, vër-
scheidenen gewapend met stokken. De be
woners van veratgelegen hoeven werden
gewekt, en ruiters gingeu op weg om
der rijtuigen was zoo groot, dat verschei- met het onderwijs hebben belast, te laten
den „peeressen" urenlang moesten wach
ten. Eenigen dames vermoeide het voort
durend staan zoodanig, dat zij alle deco
rum lieten varen en met hare prachtige
zijden en fluweelen sleepgewaden op het
trottoir gingen zitten.
Anderen lieten haar rijtuig in den
steek en wandelden tot groot vermaak
van het publiek aan den arm van een
soldaat naar huis. De hertogin van
Devonshire tuimelde door een misstap
haar kroon visl stuk op den grond en
hare diamanten rolden op straat. Zij viel
doorluchtigen persoon, die steeds als een om de vrouwen en de andere in de motie
bestaan, order voorwaarde evenwel, dat toonbeeld van de opbeuring en ondsr- duidelijk genoeg aangegeven redenen."
geen nieuwe leden meer in die orden steuning van de kunst heeft geschitterd. Zou niet reeds het gedrag van de
worden opgenomen. Na 25 jaar zon dan Tegelijkertijd verzoek ik u, de som, welke hands-uppers verdeeldheid hebben gebracht
zijn verkregeD, wat de regeering thans u noodig heeft, te uwer beschikking te onder uw volk?
met kracht wil doorvoerende opheffing mogen stellen, opdat u in staat moogt zijn, j „Och merkte de heer Reitz ongeveer
van de geestelijke scholen. in de ruimste mate de taak op het gebied op er zijn zoovele redenen, die een man
De Fransche geestelijkheid tracht den van de kunst, die u zich gesteld heeft, te er toe kunnen brengen, zich te onderwer-
Paus in het conflict te betrekken, doch op volvoeren." pen, en wie zal het den man en vader
het Vaticaan schijnt men niet zeer genegen Dit telegram van Keizer Wilhelm heeft kwalijk nemen, wanneer hij uit bezorgdheid
te zijn, om met de Fransche regeering in plotseling heel wat pennen in beweging voor het leven, het welzijn van vrouw en
botsing te komen. gebracht, 't Is dan ook een ongedacht kinderen, de wapens neerlegt Maar en
Men weet, dat er in de Fransche Kamer buitenkansje in de komkommerdagen. De hier kreeg des heeren Reitz' stem een iet-
eene sterke minderheid is, die de ophef- Keizer krijgt er duchtig van langs, of wordt wat scherpen klank en blonk een harde
fiag van het concordaat en de scheiding warm verdedigd, al naar het s'andpunt,waar-j glans in zijn zachtmoedig blikkende oogen
van kerk en staat verlangt. Nu zou bet van de redacties der couranten de zaak be- die zich noemende National Scouts, de
n j i <5nceral "u m voimu«o. nu tuu van ae reuacties uer couranien uo zaait uc- uie ziuu uuemeuue jvationai ocouts, ae
piia auw, maar e mar ï.s v koren op den molen dier minderheid zijn, zien. Natuurlijk, de clericale pers erg uit haar Judas Iskarioth's, die tegen het eigen volk
hielp haar weer op de been en Diacü .„n Ha Paus zioh AnAnlnlt aan Ha uuHa IniTnanr 7Ü tra]f onUlAi. Han IfAiTAr mPf Ha wnnPna lipHKAn (.AurtorH mat Hia .al
zoo de Paus
schaarde van
zich
hen,
bielp haar weer op de
haar naar zijn rijtuig.
De Markies van Anglesea was de i tegen de regeering prediken. Daarom moet
plechtigheid bijna misgeloopen. Zijn1 een breuk met de regeering vermeden
rijtuig wilde niet komen. Eindelijk nam worden, zij het ook ten koste Tan een
bij een kloek besluithij nam den sleep katholiek beginsel.
van zijn hermelijnen mantel in zijn han- Schipperen en laveeren is men op het
den en begaf zich, evenals een jocgejut- l Vat'ca£n Z°° vaart het
j. i Jpolitieke bootje tusschen Rome en Was-
!r°„U:W^< fu5?°g '8 V°°r P eD' hington sedert eenigen tijd.
De Amerikaansche regeering eiecht de
naar de Abdij.
Vele dames
openlijk aan de zijde humeur. Zij valt echter den Keizer niet
die verzet en geweld aan wegens zijn afkeuring over de handel
wijze der Beiersche Centrummannen, doch
betreurt het, dat de Keizer zich op zulk
een wijze bemoeid heeft met de inwendige
aangelegenheden van een anderen Bonds
staat. Dit is een zet, want daardoor hoopt
z'i ook de Beiersche liberalen van den
Keizer te scheiden. Het particularisme
bloeit welig in Beieren en in hun verzet
tegen de overheersching van Pruisen, gaan
de gendarmes op te sporen
Te Saint-Méen versperden de boeren t
de schooldeuren. Te Gonazec werden ty^118 de plechtigheid met haar magen de Philippijnen. Deze orden zijn bij de derlijk samen. Ook liberale bladen keuren
1 te kwaad. Maar met vrouwenlistigheid bewoners dier eilanden zóó gehaat ze heb-j het optreden van den Keizer af. Zij meenen,
A A L J 1 1 i O O watv.li») IC/gUU uu UVOl UOOIOOULU^ V nu X 1 U1DV.UJ guuu
in de Aboy kregen net verwijdering van de monniken-orden van rood en blauw en zwart gewoonlijk broe-
de gendarmerie en de politie met stokkea j
en steenen ontvangen en tot den terug- j
tocht gedwongen. Duizenden bezetten
de toegangen tot de school, en konden j
niet verjaagd wordenin het gedrang
werden verscheiden ruiters uit het zadel
geworpen. Pas om zes uur 's avonds,
nadat een compagnie van het 118e linie
regiment te hu p geroepen was, konden
de zusters verwijderd worden.
Te Roscoff trad graaf De Mun
kalmeerend tusschen beide Te Cro-
zon hadden de boeren een kring
van wagens, onderling door kettingen
verbonden, om het schoolgebouw heen-
geplaatst. Een detachement infanterie
en zes brigades gendarmen waren Doodig
om die beletselen uit den weg te ruimen.
Te Morlaix moesten drie scholen open
gebroken worden, na verscheiden bot
singen met het volk. Het ging hier zoo
erg toe, dat takkenbossen in brand
gestoken werden, om, door den rook, de
werklieden, die de deuren wilden open
breken, op de vlucht te jagen. De troe
pen werden met een regen van steenen
bestookt.
De zegels, op de schooldeuren gehecht
te Landerneau, Quimper, Vernelle de la
Roche en andere plaatsen, zijn herhaal
delijk verbroken. Eenige personen worden
deswege gerechtelijk vervolgd.
De burgemeester van Petit-Mars,
bij Nantes, is geschorst omdat hij
tegen de nitzettings maatregelen had
geprotesteerd. De abbé Blouin is bij
verstek tot twee maanden gevangenis
veroordeeld. Een zekere kapitein Mangin
d'Ouince werd in de vesting Belle-Ile
en Mer opgesloten.
Te Ploujeau hadden een aantal aan
zienlijke personen binnen het school
gebouw postgevat, om een lijfwacht te
vormen voor de zusters. Toen de deur
geforceerd was, moest men één voor één
die mannen en vrouwen, die niet wijken
wilden, naar buiten dragen. De Gaulois
noemt de namenYvonne de la Barre
de Nanteuil, gravin de Gouyon-Beaufort,
gravin d'Honincthun, graat de Gouyon-
Beaufort, commandant Dulong de Ros-
nay, enz.
De Gaulois verneemt nu, dat de Paus
zich aan de zijde dergeneu plaatst, die
zich tegen de uitoefening van het Regee-
ringsgezag verzetten. De overste der
Eudisten, pater Le Doré, zou volgens
dit blad uit Rome zijn teruggekeerd met
«en schrijven van kardinaal Rampolla
den nuntius te Parijs, waarin de
°ieuwe bevelen van den Pans zijn vervat.
'De Frankf. Ztg. daarentegen gelooft
niet, dat de Paus openlijk tegen de
Fransche regeering partij zou kiezen,
omdat dan het gevaar ontstaat, dat de
Fransche regeering het concordaat zou
opzeggen, waardoor de scheiding van
kerk en staat in Frankrijk niet meer
z°u te vermijden zijn.
In Frankrijk worden pogingen aange
kend om tot een verzoening te geraken.
Na de kroning. De cor-
vespondenten vertellen Dog allerlei bijzon
derheden vin verband met de kronings
plechtigheid in Engeland.
Dy bet verlaten der Abdij kwamen er
omieche incidenten voor. De drukte
hadden zij biscuits, chocolade en bonbons ben daar zóóveel kwaad bloed gezet, dat
in baar kronen weten te verstoppen, hare uitzetting voor batere toestanden
Minder komisch, dan wel ergerlijk was, volstrekt noodzakelijk is.
dat na het vertrek van den koning en
dat de Keizer boven de partijen behoort
te staan, terwyl hij voor al zyne daden
een verantwoordelijken raadgever behoort te
Sedert eeuwen zijn de monniken op hebben, die door de afgevaardigden des
de koningin uit de kerk een onbeschnjf- de. philippijnen oppermachtig geweest, volks ter verantwoording kan worden
5 Zij hebben zich langzamerhand het ge- geroepen. Beiersche bladen van naam en
lgke wanorde in het gebouw on 8 torn heele grondbezit met bosch en water incluis invloed, waarschijnlijk uit Berlijn geïnspi-
Da aanwezige peers, maar vooral de toegeëigend. Zij hebben zich van het gezag reerd, trachten het gedrag des Keizers te
peeressen wilden tot eiken prijs de vol- over dood en leven meester gemaakt en vergoelijken. Zij zien in de daad het bewijs,
doening smaken van, zij het maar een het recht steeds op de meest partijdige dat de Keizer Beieren, zijn bestuurder en
oogenblik, te gaan zitten op do stoelen, wyze toegepast. Al de bronnen van inkom- München, de kunststad bij uitnemendheid,
die zooeven nog in aanraking waren sten stonden onder hun beheer, en zij j een zeer warm hart toedraagt,
geweest met de koninklijke ledematen hebben zich er steeds aan gelaafd, hen Ziedaar danElck wat wils 1
Vooral de dames wierpen zich met di? er natuurlijke aanspraak op konden
waren hartstocht in het iredransr en late,n 8elden> °P e.en afstand houdende. Zij
jx ïf'u hebben de bevolking in domheid en onwe-
fo0STnneSen gewektDdieaelkLr''geduwd" teDdheid haar beataa.n late» leide+n' Een medewerker van het A.H. heefteen
toginnen zijn geweest, me ejkaar geauwa, om zooa)en<ie te beter de heerschappij te i h d vehad mPt <qPn hfiPr T?P;t. ^pn
geslagen ja zelfs gekrabd hebben, om tot kunnen voeren Zij hebben zich steeds Staatssecretaris van Transvaal. Hij woeg
de bewuste zetels te kunnen doordringen, vereenigd met de vijanden des volks en ^em 0 m
Wat tijdens de plechtigheid zeer in zyn bij elk verzet en bij iederen opstand Kunt" u mij ophelderen, waarom de
het oog viel, was, dat in de geheele bloediger opgetreden, dan krijgslieden van BoereD vrede hebben gesloten
reusachtige kerk, tusschen al de prachtig J beroep. Z wlang evenwel de Spaansche j begrijp, dat men hier verbaasd is
gekleede edelvrouwen en de schitterende regeerlDg te Manilla zetelde, was het bestaan geweest" aldus viDg de heer Reitz
- - - - der orden verzekerd. 1
uniformen der militairen, pairs en hof-
dignitarissen, slechts één eenvoudig in
zwarten rok gekleed persoon zichtbaar
was, n.1. de gezant der Vereenigde Staten.
Van Koning Edward hebben de pairs
en pairessen wat moois cadeau gekregen.
De pairs en pairessen mogen namelijk
ter herinnering aan den plechtigen dag
den stoel behouden, waarop zij bij de
kerkelijke plechtigheid hebben gezeten
in iederen stoel zijn de woorden gegra
veerd „KroniDg van Koning Edward
VII." Weinigen zullen zeker vermoeden,
dat de leden der Engelsche aristocratie
deze praktische en mooie souveniers
onmiddellijk tot handelsartikelen zouden
verlagen. Dat dit desniettemin het ge
val is, bewijst een advertentie in een
Engelsch weekblad „The Onlooker",
waarin een pairsvrouw het koninklijk
cadeau voor een redelijken prijs te koop
aanbiedtDe echtheid van het artikel
en van de inscriptie worden door de
verkoopster gewaarborgd
ving ae neer Keitz zijn
antwoord aan,„want het rapport vanSmuts
Zij toch vormden met die regeering één was, wat den stand van de oorlogvoering
geheel. Met de komst der Amerikanen is j betreft, volkomen juist. De commando's
in vele zaken wel een groote ommekeer j verkeerden nog in vrij gunstigen toestand,
gekomen, doch de orden blijven een doorn
in het oog der Filippino's en haar groot
grondbezit is onveranderd blyven bestaan.
Nu heeft de Amerikaansche regeering te
Rome de verwijdering der orden gevraagd
en dat wel onder bewoordingen, die willen
zeggen, dat, wanneer het vertrek niet door
tusschenkomst van het Vaticaan geschiedt,
de regeeriDg te Washington de kwestie
zelf zal oplossen. Het geval is zeker lastig.
Aan den eenen kant kan de Paus moeilijk
de orden aan zij zetten, aan den anderen
kant wil hij de goede betrekkingen met
Amerika Diet verbreken. Als tusschenweg
heeft men er thans op gevonden, dat de
Spaansche monniken de eilanden zullen
verlaten. Zoo worden de geit en de kool
beiden gespaard. De toestanden op de
Philippijnen lceren ons, hoe gevaarlijk het
voor een land is, als het clericalisme opper- Waterberg was kost genoeg voor alle
machtig wordt. In andere vormen, doch commando's in het veld, niets belette den
in het wezen gelijk, zien wij op dit oogen- commando's daarheen te trekken, maar ze
Er waren geen kleeren, maar we wisten
ons te helpen, op vele plekken was geen
kost. maar elders was overvloed en allen
hadden daarheen kunnen trekken. Munitie
was er ook nog.
„En toch moesten we besluiten tot den
vrede en wel voornamelijk om den treuri
gen toestand van de vrouwen en kinderen
buiten de kampen. Er waren er een 7000-
tal, die haar mans en vaders op commando
aan bepaalde plekken bonden. Zij waren
midden tusschen de Kaffers en liepen ge
vaar, door dezen mishandeld te worden,
dus konden de mans haar niet onbeschermd
in het veld laten.
„Tegelijkertijd konden de mannen niet
op zekere plekken blijven, omdat daar
geen voldoende kost was. Op andere
plekken bijv. in Zoutpansberg en
de wapens hebben gevoerd, met die zal
het nooit recht komen."
Op de vraag, wat de indruk was, dien
het besluit, te Vereeniging genomen, op de
strijders gemaakt had, antwoordde de heer
Reitz diplomatiek
„Over het algemeen waren onze menschen
zeer terneergeslagen over de vredesvoor
waarden, maar ik heb nog nooit iemand
zelf hooren zeggen, dat hij ontevreden was
over het gevallen besluit. Wel hebben
anderen dat van sommigen gezegd, maar
ik heb het nooit door iemand zelf hooren
zeggen. En toen de menschen den uitleg
hoorden, wóórom het besluit was genomen,
berustten zij daarin."
Beslist weigerde de heer Reitz, zich uit
te laten over de toekomst van zijn volk.
„Ik zou zelf niet terug willen naar
Zuid-Afrika, maar ik zou evenmin willen,
ook maar de mogelijkheid te openen dat
mijn landgenooten in Zuid-Afrika zouden
benadeeld kunnen worden door mijn denk
beelden. Hun plicht is, zich te gedragen
als trouwe onderdanen van het nieuwe
gezag. Als ik zelf in Zuid-Afrika ging
wonen, zou ik het ook mijn plicht achten
om niets te ondernemen, dat in de verste
verte ook maar zou lijken op samenspan
ning tegen Engeland.
„Ik zelt beD niet voornemens terug te
gaan en mij of mijn kinderen te stellen
onder Engelsch gezag. Ik meen echter, en
dat is ook de meening van comm.-gener.
Botha, dat ons volk als geheel in
Zuid-Afrika behoort te blijven. Ook onze
voormannen in het algemeen moeten
daar blijven."
De heer Reitz, heeft het voornemen om
zich binnenkort naar Parys te begeven,
ten einde met de Fransche RegeeriDg te
onderhandelen over de vestiging van Boe
rengezinnen op Madagascar.
Enkele Boerenfamilies hebben zich daar
reeds nedergezet.
Later zal de heer Reitz waarschynlyk
naar de Vereenigde Staten gaan, om lezin
gen te houden over Eogeiand's wijze van
oorlogvoeren. Hij heeft daartoe een aantal
beëedigde verklaring n betreffende Britsche
handelingen medegebracht.
De „Petit Bleu" heeft ook een vraagge
sprek met den heer Reitz gehad, waaraan
wij het volgende ontleenen
Op de vraag, waarom de Boerenleiders
in Zuid-Afrika den vrede hadden geteekend,
zonder vooraf overleg te hebben gepleegd
met de vertegenwoordigers in Europa,
antwoordde Reitz, da* de Boeren ia Zuid-
Afrika wel degelijk de noodzakelijkheid
hadden ingezien van overleg te plegen met
hun landgenooten in Europa en dat zij
herhaaldelijk aandrongen op het verleenen
van een verlof daartoeevenwel weigerde
blik de clericalen hunne macht in Beieren mochten de vrouwen en de kinderen niet lord Kitchener, omdat de Engelsche regee-
MM nremcM ter wel.
Bretagne is in Frankrijk de meest vaste
burcht voor het clericalisme en royalisme.
Tijdens de Groote Omwenteling waren het
de bewoners van Bretagne, die zich aan
de zijde van den koning schaarden, en
nergens heeft de burgeroorlog feller ge
woed en meer bloed gekost, dan in deze
Fransche provincie.
Ook nu is het Bretagne, dat aan de
spits van het verzet tegen d« veiwijdering
der zusters uit de scholen staat.
Nauwelijks is het bekend, dat de regee
ring in deze of gene gemeente tot de
sluiting der scholen zal overgaan, of het
landvolk wordt dcor klokgelui en man
nen te paard opgeroepen, om getuigenis
van zijne verontwaardiging te geven.
En wanneer dan de commissaris van
politie, vergezeld van de noodige troepen,
de bevelen der regeering uitvoert, heelt
dit overal plaats onder een heftig protest
van duizenden geloovigen. Dat er tot heden
nog geen bloed is gevloeid, is te danken
aan de zeer gematigde houdiDg der regee
ring.
Thans worden er pogiDgen aangewend,
om tot eene verzoenirg te komen.
Er is bij de regeering een voorstel
ingekomen, om de congregaties, die zich
misbruiken. In Beieren was de ultra-cleri-
cale minister Landman onmogelijk geworden.
Met een ridderorde en wat mooie woorden
werd de minister door den prins-regent op
zijde gezet.
in
achterlaten. En ze medenemen ging ook ring eenmaal bevolen had, dat de vredes
niet, de laatste wagen was verbrand, onderhandelingen in Afrika en niet
zoodat ze te voet tusschen de Engelsche Europa zouden worden gevoerd,
blokhuizen hadden moeten doorgaan." „De Boeren in Afrika", zeide Reitz,
Vervolgens vroeg de medewerker„hebben geen oogenblik geloofd, dat dé
hadden
medewerker
Dit beviel evenwel den partijgenooLn in Konden deze vrouwen en kinderen niet j Boeren in Europa in overeenstemming
in de kampen komen Deze waren wel handelden met dr. Kuyper. den Hollandschen
geen gezochte plaatsen, maar ze hadden eersten minister, want het initiatief der
het er allicht beter gehad dan in het veld Nederlandsche regeering bleek duidelijk
„De Engelschen hebben geweigerd, onze uit den tekst zelf der nota."
vrouwen en kinderen op te nemen. Ik Op de vraag, of de Engelschen te Ver
denk, dit was een slinksche streek, hun eenigiDg mondelinge beloften hadden afge-
ingegeven door een verrader, die onze legd, die niet in het vredesverdrag voor-
moeilijkheid had gezegd. Het gevaar, dat kwamen, antwoordde Reitz, dat lord Kit-
deze vrouwen liepen, was wel de voor- 1 chener beslist aan generaal Botha beloofd
naams te beweegreden, die onze officieren had, dat onafhankelijk van de amnestie
drong de vredesvoorwaarden aan te nemen, der rebellen, die door het vredesverdrag
„Had dit gevaar niet bestaan, dan hadden bepaald was, hy al het mogelijke zou doen
we den strijd nog lang kunnen volhouden, om de Engelsche regeering te bewegen!
Er is gezegd, dat de kost weinig wasdit om de rebellen een volkomen amnestie té
was alleen waar voor zekere plekken ik verleenen bij gelegenheid der kroning,
zelf heb gezien maïs, door de Kaffers ge- Op nog een aoder punt was een monde-
zaaid waarvan genoeg was om wel honderd- liDge belofte afgelegd; lord Kitchener zou
duizend man maanden lang te voedeD. aaD de Boerengeneraals hebben beloofd
„Op de samenkomst te Vereeniging op- J l
perden sommige sprekers het denkbeeld,
dat de commando's, die er zeer slecht aan
toe waren, zich zouden overgeven met de
vrouwen en kinderen, en dan de andere
commando's den strijd zouden volhouden.
de Kamer niet, en allen, die ladden
medegewerkt tot den val van hun minister,
werden met hunne wraak bedreigd.
De Begrooting was aan de orde. Bij
den post voor „schoone kunsten" begon de
aanval. De 100 000 mark werden van de
begrootirg geschrapt. Wel herstelde de
lste Kamer den po6t, doch de 2de Kamer
verwijderde hem andermaal, onder bijvoe
ging, dat, zoo de lste Kamer de gelden
noodig oordeelde, zij die maar uit de
particuliere beurzen bij elkander moest
brengen. Baron Kramer, een protestantsch
lid van de lste Kamer; stelde daarop
terstond de som beschikbaar. Doch het
muisje had nog een ongewenscht staartje.
Nauwelijks kwam Keizer Wilhelm de
za8k ter oore, of hij telegrafeerde in de
eerste opwelling van zijne ergernis
aan den Prins-regent: „Zooeven terug
gekeerd van mijn reis, lees ik met
de diepste verontwaardiging van de ver
werping der som, die u voor kunst
aangelegenheden gevraagd hadt. Ik haast
dat het herstellen van het burgerlijk be
stuur zou plaats hebben en, naar alle waar
schijnlijkheid, reeds eenige maanden na
den vrede
Tot zoover het interview, waarby slechts
deze opmerking, dat indien het
mij, mijn toorn te luchten over de enoode Daarop werd echter geantwoord, dat zulk gesprek juist is weergegeven - de Ened-
ondarkbaarheid, die nit deze handelwijze een besluit verdeeldheid moest breDgen schen, zoowel inzake de amnestie als de
spreekt, zoowel jegens het hui» Wittelsbach onder ons volk". j wederinstelling van liet civiel bestuur tot
in het algemeen, alsook tegen uwen Zoo werd dus tot den vrede beslotendusver in gebreke zyn gebleven.l