Zondag 26 October 19G2.
46ste Jaargang No. 3778.
Bureau: S(1H.4ÖKAT, liaan, 11 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
MedewerkerJ. W I K E L.
EERSTE BLAD.
BEKENDMAKINGEN.
Schager
Kaasmarkt.
Het Kaas Comité.
Kruger's Gedenkschriften.
Buitenlandsch Nieuws.
Plaatselijk. Nieuws.
SCHAGE
Alssisüi Bitlis-
J
COURANT.
AinrlEitis- LulknvlUi
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTEREN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
DU nummer bestaat uit drie bladen
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTÏNTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Oemeente Scbagen
o-o
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente worden
inlichtingen verzocht omtrent een ver
loren gouden ring.
0—00
Sluiting 1'opperijen.
0—
De Burgemeester der gemeente Sc ha gen;
Overwegende, dit bij gelegenheid der loting voorde
Nationale Militie in den regel vele lotelingen lieh
schuldig maken aan misbruik van steikcn drank;
Maant bij deie belanghebbenden aan
om op den dag der loting voor de Nationale Militie,
ijjnde M a a n d a g 27 October 15(02, geen ster-
Ven drank te schenken tot des namiddags 2 unr
en mlks ter voorkoming van de noodzakelijkheid, dat
door hem Burgemeester, krachtens art. 11 der alge-
meene politieverordening de tijdelijke sluiting
esn kolBshniaen en tapperijen zou moeten wordan
gelast
Schagen, den 21 October 1902.
De Burgemeester voornoemd,
H. J. Pot.
Naar ons uit goede bron wordt medege
deeld, zal de lieer Heil te Haarlem de
markt van a.s. Woensdag komen bezoeken
en zijn er motoren beschikbaar voor het ver
voeren der kaas naar Haarlem en Rotterdam.
Ook andere bekende kaaskoopers zullen
ook weer de volgende week hunne vertegen
woordigers naar onze markt zenden.
Een kaasprodacent uit onze omgeving be
zocht de eerste Schager markt met 400
stnks kaas en de Alkmaarsche markt van
"Vrijdag met 490 stnks. Op de Schager markt
kreeg hij f24.—, op die te Alkmaar f 24'/i.
Het vervoer naar Schagen kostte hem per
kaas '/i cent, dat naar Alkmaar 1 cent. Wat
was hem nu het voordeeligst Behoeft het
nog gezegd te worden De onkosten te
Behagen waren voor hem f 6.36 en te Alk
maar f 18.16, d. i. 60 cent voordeel per 100
K.G. voor vracht en 60 cent voor wik- en
weegloon, tezamen per 100 K.G. f 1.
Ondanks den halven gulden minder te Schagen,
bracht deze markt hem toch het meeste
geldelijk voordeel op.
Het spreekt vanzelf, dat het Dagelijksch
Bestuur der gemeente Schagen al het moge
lijke in het werk stelt, om tekortkomingen,
tijdens de eerste markt ontdekt, vóór de
tweede te verbeteren.
Er komen dus kaaskoopers, vervoermidde
len, verbeteringen, en de Schager Kaasmarkt
geeft den boer geldelijk voordeel. Wat moet
nu gebeuren om dit alle6 te bevestigen en
te behouden Er 'moet kaas komen, goede,
gewilde kaas. Thans ligt het in de hand
vooral van boeren en fabrieken om
den veehouder te helpen.
Weten de aandeelhouders der fabrieken,
wat op het spel staat, als zij hunne stem niet
verheffen en eischen, dat de fabriek hare kaas
te Schagen markt
Beslist wel, en daarom nog eens eene
krachtige aansporing aan fabrieken en boeren,
om voort te gaan op den ingeslagen weg en
te zorgen, dat de Schager markt kaas kan
aanbieden. Niet V3, V* of de helft naar
Schagen, maar allesDe kaaskoopers hebben
getoond en zullen toonen, dat zij hun belang
begrijpen en komen onze markt bezoeken zij
hebben behoefte aan de kaas nit Schagen's
omgeving.
Begrijpen de boeren, de aaadeelhouders
der fabrieken hnn belang evenzoo Dan
Woensdag weer öp naar Schagen en gemarkt
op een plaats zonder hooge wik- en
weegloonen.
O
Van het nieuwe boek van President
Kruger heeit het Handelsblad van Ant
werpen eenige fragmenten vermeld.
In de Nieuwe Courant lezen we, aan
Wengenoemd blad ontleend, daarover het
yolgende, dat onze lezers ook wel zal
ttteresseeren
Een ambt van beteekenis aanvaardde
Kruger in het jaar 1852, toen hij gekozen
werd tot veldkornet in werkelijken dienst.
Als zoodanig vergezelde hij in dat jaar
den ouden opper-commandant A. W. J.
Pretorius naar de Zandrivier, waar het
rekende Zandrivier-tractaat gesloten is.
Nog in hetzelfde jaar volgde de veld-
yht tegen het Kafferhoofd Sechiel (ook
^?tyili of Setscheli genoemd), waaraan
^poger als commandant deelnam. Deze
"®cfiiel had hulp verleend aan een anderen
-■^fferhoofdman Moseliel (ook Moselele ge
jamd), die in de Zuidafrikaansche repu-
Jllek moorden had gepleegd, en hij wei
gerde hem uit te leveren. Het verzoek om
v» beantwoordde hij met de brutale
^kianng, dat wie Moseliel wilde hebben,
-halen ""S *Ün maag moest komen
Hij wilde daarmede zeggen, dat
Moseliel bij hem even veilig geborgen was,
als de spijzen die hy gegeten had.
Een commando, onder bevel van den
hoofdcommandant Scholtz en den ni»uw-
gekozen commandant Paul Krtiger, werd
afgezonden om hem te tuchtigen. Toen
het commando voor de stad van Sechiel
kwam, zond de Kafïerhoofdman aan kom-
mandant Scholtz een bode, en liet hem
zeggen, dat hy hem morgen niets zou
doen, omdat het dan Zondag was, maar
Maandag zou hy goed met hem afrekenen.
Tegelyk liet hy heel naïef waarschijn
lijk op grond van zijn beleefdheid om ons
den geheelen Zondag te ..sparen" om
een beetje koffie en suiker verzoeken.
Commandant Scholtz gaf als antwoord op
deze boodschap, dat hij wel koffie en suiker
had, maar niet bestemd voor verzending.
Maar Maandag zou hy hem daarvoor wat
Paprika zenden.
Maandagmorgen begon de bestorming.
Kruger was als gewoonlyk een van de
eersten en schoot met zijn vierponderge-
weer, dat hij met groot schroot geladen
had, vele Kaffers dood. Toen de berg,
waarop Sechiels sled lag. reeds gedeelte
lijk veroverd was, schoot Louw du Plessis,
die het kanon bediende, tegen een grooten
steen, en de terugspringende kogel vloog
met zooveel kracht langs het hoofd v.m
Kruger, dat hij bewusteloos neorviel. Hy
werd op de been geholpen door zekeren
Van Rooijen, die hem tegelijkertijd een
doek op het gewonde hoofd legde. Terwijl 1
Kruger bewusteloos lag en Van Rooijen
met hem bezig was, hield een jonge Hot-
tentot van zijn broeder, die terstond was
toegesneld, door zijn zeker schot de Kaffers
op den noodigen afstand.
Toen Kruger weer bijkwam, zag hij
juist boe de Kaffers achter rotsblokken en
wagen» kwamen aansluipen, en by begreep,
aan welk gevaar zijn burgers zouden prijs
gegeven zijD, indien zij niet spoedig ge
waarschuwd werden. Terstond hief hij zich
op, om den aanval op het bedreigde punt
te leiden, ofschoon hij door zyne verwon
ding zelfs nog geen geweer hanteeren kon.
De Kaffers schoten met alle macht uit
hun holen en schuilplaatsen te voorschijn,
maar na een hard gevecht gelukte het den
burgers, hen van den berg te verdryven.
Nog eenmaal kwam Kruger tijdens dit
gevecht in levensgevaar. Een vijandelijke
kogel uit een buitengewoon groot geweer,
gleed hem rakelings over de borst en scheurde
zijn wambuis stuk. De sluwe Sechiel vertelde
later, dat hij het tot op het laatste oogen-
blik in zijn hand gehad had Kruger terug
te dry ven„maar van het oogenblik af
waarop deze gelegenheid had gevonden
om aan zyn brandewijnflesch te komen, was
hij onoverwinnelijk geworden," Men moet
weten, dat Kruger nooit één druppel bran
dewijn heeft gedronken
Na het einde van het gevecht zond com
mandant Scholtz naar het huis van den
Engelschen zendeling Livingstone, dat niet
ver van de Kafferstad verwijderd lag. Hier
vond Theunis Pretorius een volledige werk
plaats voor het herstellen van geweren, en
een menigte oorlogsbehoeften, welke Living
stone ten dienste van Sechiel bewaarde.
Dat was een schending van het Zandrivier-
tractaat van 1852, waarbij bepaald was,
dat aan de Kaffers noch wapens noch am
munitie mocht verschaft worden, en ook
niet toegelaten mocht worden, dat zij
zichzelven het een of ander verschaften.
Scholtz confisqueerde daarom het oorlogs-
arsenaal van den zendeling, en om die
reden werden de Boeren door Livingstone
in heel Engeland beschimpt en belasterd.
Kort nadat de Oranje-Vrij3taat zijn onaf
hankelijkheid verkregen had, werd hij ge
wikkeld in een oorlog met de Basoeto's.
Masues, het hoofd der Basoeto's, was een
niet gering te schatten tegenstander en
hy had de beschikking over een sterke
oorlogsmacht. Zijn benden trokken dan ook
roovend en plunderend door geheel het
zuidelijk deel van den Oranje-Vrijstaat.
Zoodra Kruger daarvan hoorde, besloot hij
naar den Vrijstaat te gaan en aan de regee-
riDg zyn hulp aan te bieden.
De jonge Pretorius, de zoon van den
ouden opper-commandant A. W. J. Preto
rius, die intusschen tot Staats-president der
Zuid-Afrikaansche republiek gekozen was,
vergezelde Kruger met ongeveer 50 man,
ouder veldkornet Bodenstein. Te Osspruit,
aan de Boven-Zandrivier, kwam men aan
het eerste legerkamp der Vrüstaters. Dien
zelfden nacht roofden de Kaffers de kudden
van dat kamp. Kruger zond hun veldkor
net Bodenstein met zyn mannen achterna,
en het gelukte hun, den Kaffers het vee
weer af te nemen. Van hier trok Kruger
met zijn volk over Winburg naar Bloem
fontein.
Aldaar aangekomen, bood hij zich aan,
om zelt naar Masues te gaan en met dezen
over vrede te onderhandelen. De regeering
van den Oranje-Vrijstaat nam dit aanbod
aan en gaf hem generaal Piek en Martinus
Schoeman als geleide meê.
Masues woonde op den Berg Thaba Bosi-
go. Toen zy aan den voot van dezen berg
waren aangekomen, zond Kruger iemand
caor boven naar Masues, met de boodschap
dat hij hem wenschte te spreken. Masues
gaf als antwoord meê
Tk zal terstond komen, om met den
hoer Kruger te sprekon.
Maar dat duurde Kruger te lang; hij
ging zelf den berg op, om rechtstreeks
naar de stad van Masues te gaan.
Toen by met zyn geleiders de hoogte be
reikt had, kwam Masues hem juist tege
moet. De Kaffer-kapitein Magnto, uit den
omtrek van Rustenburg, dien wy vroeger
reeds hebben leeron kennen, en die zich
bij Masnes bevond, stelde Kruger voor,
door te zeggen
Dat is Paul Kruger.
Waarop Masues hem de hand reikte en
zeide
Is dat Paul Kruger? Hoe is dat mo
gelijk Ik heb toch al zooveel jaren van
hem hooren spreken en ik ben reeds zoo
oud. Hoe kan hij dan nog zoo jong zyn
Toen nam Masues hem bij den arm en
bracht hem naar zijn huis, in een kamer,
waar geen zwarte mocht binnentreden, maar
die steeds voor de ontvangst van blanken
bestemd was.
Nadat eenige ververscbingen gebruikt
waren, begon men terstond met de onder
handelingen Kruger sprak
„Waarom schiet gij elkander toch dood,
om zulk een kleinigheid Waarom komt
gy niet liever tot een vriendschappelijke
verklaring Gy moet toch inzien, dat de
oorlog u zelf schade toebrengt. Gij verspert
daardoor de groote wegen ook voor do
andere volken, met wie gy in vrede leett."
Na veel heen-en weerpraten zeide Masues
eindelijk
Het is waar, wat gij zegtwant alles
wat ik hier in mijn huis noodig heb, moet
ik van andere volken koopen. En als de
wegen door den oorlog versperd zijn, kan
ik natuurlijk ook niets krijgen.
Toen begon hij weor opnieuw
Zijt gij de man, vroeg hij aan Kruger,
die Mapela van zijn Dorg gehaald heeft?
Kruger antwoordde
Ja.
Daarop zeide Masues, na eenige oogen-
blikken te hebben gezwegen
Gij moot niet denken, dat het uw
dapperheid was, die Mapela van zijn
berg gehaald heeft, maar het was Gods
beschikking, die Mapela bestraft heeft.
Toen nu Masues bij elke gelegenheid
over Gods beschikkiag sprak en vele vrome
woorden gebruikte, zeide Kruger tot hem
Maar als gij werkelijk zoo geloovig
zijt, hoo komt het dan, dat gy meer dan
Óen vrouw hebt
Masues antwoordde
Ja, ik heb er ongeveer tweehonderd;
maar dat ia nog niet half zooveel als
Salomo er had.
Daarop Kruger weer
Ja, maar weet gij dan niet, dat sinds
Christus en het Nieuwe Testament iedere
man maar één vrouw mag hebben
Masues dacht even na en antwoordde
toen
Ja, wat zal ik u zeggen het
ligt zoo in de natuur.
Des avonds liet Kruger nogmaals Masues
by zich roepen, en nu werd tusschen hen
een overeenkomst gesloten, waarop de oorlog
terstond zou ophouden. Masues nam de
verplichting op zich. om zyn Kaffers terug
te roepen, zoodra hij bericht zou ontvangen
hebben, dat de Oranje-Vrijstaat de over
eenkomst aanvaardde. Een vredesverdrag
werd opgesteld en den volgenden morgen
onderteekend
Masues noodigde Kruger uit, nog wat bij
hem te vertoeven, want hij wilde een goed
rijpaard vcor hem uitzoeken. Kruger nam
de uitnoodiging aan. ofschoon zyn geleiders,
Fick en Schoeman niet langer waohten
wilden en allen vertrokken. Masues bracht
hem toen een voortreffelijk rijpaard als
geschenk.
De regeering van den OraDje-Vrijstaat
erkende later het verdrag, dat Kruger met
Masues had opgesteld. Daarmede was de
eerste Basoeto-oorlog geëindigd
Generaal Potgieter, een neef van den
zou gruwelijk vermoorden Herman Potgie
ter, trok in het jaar 1853 met 100 man
van Zoutpansberg op, om den moord van
zijn bloedverwant te wreken. Tegelijk brak
opper-commandant Pretorius met 200 man
van Pretoria op, met hetzellde doel. In het
commando van dezen laatsten was ik als
onderbevelhebber. Voordat de commando's
zich vereenigd hadden, vielen de Kaffers
bij nacht op het kamp van Potgieter aan,
doch werden gelukkig teruggeslagen. Na
het vereenigen van de beide commando's
werden de Kaffers naar hun bergen gedre
ven, waar zij zich in helen en bergengten
terugtrokken. Hier werden zy door het
vereenigde commando ingesloten om door
den honger tot de overgaaf gedwongen ta
worden.
Nadat de Kaffers geruimen tyd aldaar
geiegerd wareo geweest en reeds door
hongersnood vele verliezen geleden hadden,
zonder dat wij verder kwamen tot ons doel,
beproefde ik, er een einde aan te maken
en hen door list tot de overgaaf te nood
zaken. Ik kroop daartoe in de duisternis,
zonder dat iemand ray gewaar werd, in
het hol, waarin de Kaffers bijeenwaren.
Midden tusschen hen zittend, sprak ik hen
aan in hun eigen taal, als ware ik een van
de hunnen, en ik zeide hun, dat het toch
beter was, zich over te geven, dan van hon
ger te sterven. Ook zeide ik, dat de blan
ken ons stellig niet zouden dooden en ik
bood mij zelt aan om naar buiten te gaan,
naar de blanken en daarover met dezen te
onderhandelen. Op eens riep toen een gewa
pende Kaffer; „Magoa" (dat is: blanke
manj.
Maar ook dat gevaarlijke oogenblik ging
voorbywant toen die Kaffer „Magoa"
riep en de anderen dieper het hol in vlucht
ten, sprong ik ook op en vluchtte met hen
naar den achtergrond. De kaffers zochten
nu overal naar den blanken man, behalve
op de plaats was hy was, namelijk midden
onder hen.
Toen zij weer wat tot rust gekomen
waren, sprak ik hen nogmaals in hun
eigen taal aan, met vernieuwde aansporing
om zich toch over te geven. Ten slotte
gelukte het mij 170 180 vrouwen en
kinderen met mg mede te mogen nemen
en eerst toen ik buiten was, bemerkten zij,
dat ik het was en geen Kaffer die tot
hen gesproken had.
Mijn plan was eigenlijk geweest door
vrijwillige overgaaf der Kaffers hun schul
dige opperhoofden in onze handen ta krij
gen. Maar dat doel had ik niet kunnen
bereiken, en wij waren genoodzaakt het
beleg voort te zetten.
Polst ovemcit te ral
Naar aanleiding der sluiting van de kloos
terscholen in Frankrijk, die, tusschen haakjes,
al meer en meer blijkt door de conserva
tieven met een politiek doel uitgelokt te
zijn, hebben de Fransche bisschoppen zich
met een adres tot de Kamer gewend.
De minister-president heeft omtrent deze
manifestatie te kennen gegeven, dat zij
naar zijne meening in strijd is met het
Concordaat. Nu bestaat er al lang in
Frankrijk eene sterke strooming, die naar
de volledige scheiding tusschen Kerk en
Staat wordt geleid. Tot dusver hebben
de Fransche staatslieden nog altijd de
opzeggiDg van het Concordaat weten te
voorkomen. Vooral in 't belang der Fran
sche politiek in Syrië, meende men, was
het noodig, dat de banden tusschen Kerk
en Staat niet werden verbroken Het schynt,
evenwel, dat de staat in dezen thans den
steun der kerk wel kan ontberen, want
èn in het ministerie, én in het kabinet
vertoonen zich sterke neigingen om zich
geheel van Rome los te maken.
Een voorstel van Jules Roche tot scheL
ding van Kerk en Staat, is nu naar eene
commissie van 33 leden verwezen. Deze
commissie, waarvan de meerderheid tegen
het Concordaat is, zal de Kamer in deze
hoogst belangrijke kwestie van advies die
nen. In Rome is men over dezen nieuwen
aanval op de kerk, zooals men het voorstel
gelieft te noemen, bijzonder ontstemd. Het
zijn thans evenwel minder de geestelijke,
dan wel de stoffelijke belangen, waarover
de kerk zich bekommert.
Er is geen land, dat zulke groote bedra
gen jaarlijks aan het Vatibaan afdraagt, als
Frankrijk. Wanneer door de scheiding van
Kerk en Staat, de Fransche Katholieken
straks zelf de tractementen voor de gees
telijken zullen moeten betalen, dan, vreest
men, zal de gouden stroom naar Rome in
zijne bronnen verstopt raken. Zoo 50 mil-
lioen meer ot minder beteekent voor de
Propaganda en andere instellingen, die
vooral door Fransche middelen gesteund
worden, heel wat.
De Fransche radicaal-sociale linkerzijde
wenscht met de vrijgekomen gelden een
der vele sociale vraagstukken op te lossen.
Zij heeft voorgesteld, dat deze 50 miPioen
als eerste bijdrage voor een pensioenfonds
voor oude werklieden zal dienen. De s ciale
kwestie, met haar economische nitloopers
van protectie en bescherming, heeft ook al de
zittingen van den Duitschen Rijksdag ge
durende deze week in beslag genomen.
Wat men gevreesd had, is gebeurd de
conservatiet-clericale-agrarische meerderheid
heeft de tarieven der oommissie vsn onder
zoek, die door de regeering Biet aanneme
lijk waren verklaard, aangenomen. Nog op
het laatste oogenblik heeft de Rijkskanselier
Von Bülow de wet trachten te redden. Hij
waarschuwde de protectioniaten, dat ze nooit
weereen kanselier zouden krijgen, die zooveel
voor den landbouw wenschte te doen, als
hij. Dreigementen, noch vleieryen evenwel
mochten baten. En zoo werd het recht op de
gianen zoodanig opgevoerd, dat eene schik
king of vergelijk onmoge'.yk werd.
De Rijksregeering heeft thans de kenze
tnsschen drie wegen. Jammer, dat de weg
wijzer op den driesprong niet aanwijst, waar
elk dier wegen naar toe voert. De Regeering
kan de behandeling der wet haar gang laten
gaan,zonder zich verder tot iets te verbinden.
Het verloop der besprekingen zou dan nog
tot eene schikking kunnen leiden. By de
besliste verklaringen der agrarische meer
derheid is evenwel eene toenadering van
die zijde byna een onmogelijkheid.
Ze kan de wet intrekken, doch daarmee
blijft de toestand gelijk hij is, en daarmeê
is niemand gediend. Zij kan een beroep
op de natie doen, door den Rijksdag te
ontbinden. Er bestaat dan evenwel kans,
dat de uiterste partijen, zoowel van rechts
als van links, versterkt terugkomen, en
dat zou de moeilijkheden nog vergrooten.
De Regeering heeft de middenpartijen, be
staande uit de vrij-consorvatieven en natio-
naal-llberalen, als balanceerstok hoog noodig.
Zooals het zich thans laat aanzien, zal de
regeering zich niet tegen eens verdere be
spreking der wet verzetten. Vóórdat de
976 artikels behandeld zyn, kan er nog
heel wat gebeuren.
Do gepasseerde week was niet alleen
voor Frankrijk en Duitscbland hoogst
belangrijk, ook andere volken zullen haar
nog lang in herinnering houden. In Dene
marken is de afstand dor Dsensohe
Antillen aan Amerika tot eene beslissing
gekomen.
Zoowel de vóór- als de tegenstanders van
het verdrag hebben al het mogelijke gedaan
om sich de overwinning te verzekeren.
Het slot van 't lied was, dat de overdracht
met 32 tegen 32 stemmen werd verworpen.
Het ministerie moet nn plannen in over
weging hebben genomen, hoe zy het lot
der bevolking zal kunnen verbeteren,
Deze zullen van Deensche zijde groote gel
delijke opofferingen vragen, waartegenover
luttel baten zullen staan. De kwestie
is door de jongste stemming dan ook niet
van de baan geschovenhare definitieve
oplossing is slechts tijdelijk uitgesteld.
Men heeft waarlijk geen zienersgaven te
bezitten, om te voorspellen, dat het prac-
tische Deensche volk de kostbare kleinoodiën
wel spoedig van de hand zal zetten. Een
volgende algemeene verkiezing zal de
regeering in deze eene meerderheid ver
schaffen. Een week vol teleurstelling
en vernedering ia het voor het Servische
vorstenhuis geweest.
Zoo heel gaarne had koning Alexander
met zijne vrouw een bezoek aan het Rus-
j sische Keizerpaar gebracht, doch helaas,
deze hartewensch is niet bevredigd mogen
1 worden.
De Czaritza heeft het niet van zich kun
nen verkrijgen, om de gewezen ingenieurs
weduwe, door listen en lagen koningin van
Servië geworden, als haar gelyke te ontvan
gen. Zeker heeft zij steun gevonden bij de
dames van het hof,of wel in overleg met dezen
gehandeld. Zelfs de wil van den Uzaar is
in dit geval onmachtig gebleken en zoo
heeft Rusland's gebieder aan zijn naam
genoot in Servië laten weten, dat hij het
koningspaar gaarne op zyn slot te Livadia
ontvangen zou. Doch daarmeê was Koningin
Draga niet gediend.
Nu de zaken deze wending hadden
genomen, meende het radicale, Russisch-
gezinde kabinet den Koning zijn ontslag
te moeten aanbieden. Uit pare baloorigheid
heeft daarop Alexander getracht, Oosten-
rijksch-gezinde bewindsmannen aan het
roer te brengen, doch dat is hem niet
mogen gelukken. De Oostenryksche party
is zwak en hare hoofdmannen weinig in
getal, zoodat, althans op dit oogenblik,
een krachtig kabinet door haar niet bezet
kon worden. De Koning heeft nu de radi
calen opnieuw met de portefeuilles belast.
De wrok blijft echter bestaan. Het kan
eenmaal een der pionnen op het politieke
Balkan-schaakbord worden.
Schagen, 26 Oct. 1902.
"We moeten tot onze spijt
mededeelen, dat onze berichtgever met zijn
nieuwtje over een door de dames Pot en
Feisser op te rienten naaicursus, onder leiding
van mej. Atema, voorbarig en daardoor min
der juist is geweest, aangezien genoemde
dames eenigen tijd geleden wel met mej.
Atema over iets dergelijks hebben gesproken,
maar er nog geene conferentie, waarin be
paalde besluiten konden worden genomen,
heeft plaats kunnen hebben, wegens onge
steldheid van een der dames. Men gelieve
het nieuwtje dus meer te beschouwen ala
een welwillend, doch ongevraagd advies.