BIJVOEGSEL der
Ocnderdag 5 Maart 1905.
47?ie Jaargang. No. 3815.
Binnenlandsch Nieuws.
van
Men schrijft uit WEERT aan
de Nieuwe Limb. Koerier
In de herberg van P. L. zaten eenige jon
gens van het gehucht Boshoven ter gelegen
heid van de Vastenavondfeesten' kalm hun
glaasje bier te drinken, toen plotseling een
troep van den beruchten Hoogen Steenweg
binnenstoof, die de jongens te lijf wilde. Dezen
oordeelden het 't beste, maar heen te gaan en
verdwenen vóór het tot een treffen kwam.
Eenige bierglazen werden slechts stukge
slagen. De Boshovensche jongens gingen nu
naar de herberg van L. S. te Hushoven en
zetten zich daar eveneens neder. Nauwelijks
gezeten, kwam, onder aanvoering van"zekeren
18-jarigen S. (in de wandeling Goliath ge
noemd, om zijn heldendaden op snijgebied), de
woedende bende ook hier binnen en begon
zonder vorm van proces er links en rechts
op los te ranselen. De kastelein rukte een
der vechtersbazen een bierglas uit de, hand,
doch werd op hetzelfde oogenblik ook dus
danig aangegrepen, dat hij met zijn dochter
en twee zoons uit zijn eigen huis moest
vluchten, om zich hier of daar in veiligheid
te stellen.
Nu begon de strijd eerst flink. Wederzijds
werden messen en revolvers getrokken "(men
ziet, de hoeren waren er op voorbereid) en
zoowel binnens- als buitenshuis knalden de
schoten en doorkliefden de messen de lucht.
De Boshovenaren verdedigden zich zoo goed
mogelijk, doch moesten het onderspit delven,
daar zij veel minder in aantal waren. Zij
retireerden dan ook uit de gelagkamer, en
daar vluchten langs voor- en achterdeur on
mogelijk was, aangezien daar posten der
kerels stonden, trokken zij in de keuken
terug, waar de vrouw des huizes de half-
glazen deur dichthield om de woestelingen
het binnenkomen te beletten. Doch ook dit
hielp niet, de ruiten werden ingeslagen en
het paneel ingetrapt, ja zelfs stak men met
messen door het iDgeslagen glas, zoodat der
vrouw zelfs haar jakje geheel opengereten
werd. Een klein raampje was het eenige
middel tot ontvluchten en hiervan maakten
de Boshovenaren dan ook gretig gebruik.
Toen de woestelingen hun vijanden ontsnapt
zagen, hield hun geschiet op en hun slaan
met bierglazen en aan touwen bevestigde
stukken lood, die zij voor deze gelegenheid
meegebracht hadden. Een kijkje op het too-
neel dezer wandaden doet iemand gruwen:
overal steken en krassen op den muur en
kogels er ingeschoten, deuren ingetrapt, 20
ruiten verbrijzeld, en overal bloedplekken.
Dit drama is afgespeeld op geen
vijf minuten buiten het centrum der
stad en toch geen politie was aanwezig,
terwijl toch het corps van politie-agenten, on
bezoldigde rijksveldwachters en marechaus
sees te dezer stede werkelijk wel zoo groot
is, dat gemakkelijk overal wel een oogje in
het zeil kan gehouden worden. Wonder boven
wonder zijn bij deze uitingen van 20ste
eeuwsch kanibalisme geen dooden te betreu-
ten. Nog dient vermeld, dat door de bewuste
woeste bende voor een veertien dagen voor
speld is„Eer het Aschwoensdag is, wordt
een Boshovensche jongen begraven."
Zoo viert men in Weert Vastenavond.
Onder a n t i-r e v o 1 n t i o n n a ire n.
Men schrijft uit HELDER
Nadat de heeren Staalman en De Vries op
.Donderdag j.1. te Helder waron opgetreden
voor een vergadering, door ruim 700 perso
nen bezocht, kwam Zaterdag de kiesvereeni-
ging j,Nederland en Oranje" bijeen, ter be
spreking van de motie van afkeuring in zake
de gedragslijn van den heer Staalman, door
het Prov. Comité haar toegezonden.
Deze vergadering, door een groot aantal
leden bezQcht, besloot met algemeene stomnien,
den heer Staalman als lid te handhaven,
waarna de volgende motie werd aange
nomen
„Do anti-revolutionnaire kiesvereeniging
„Nederland en Oranje" te Helder;
„gelezen de motie van afkeuring van het
Provinciaal Comité van Noord-Holland
„kennis genomen hebbende van de gedrags
lijn van den heer Staalman in de Tweede
Kamer, met name zijn volhardend opkomen
voor de rechten van den kleinen man
„spreekt haar diepe verontwaardiging uit
over de wijze, waarop het, Provinciaal Comité
tegen den heer Staalman is opgetreden
„is van oordeel dat daardoor de Christelijke
naam in heel het land is geschaad
„betuigt haar hartelijke sympathie met het,
standvastig en moedig optreden van dun heer
Staalman als Volksvertegenwoordiger, een
optreden dat voor andere Christon-volksman-
j nen in de Kamer tot voorbeeld moest strek-
j ken
„en bidt hem Gods zegen toe op zijn moei-
j lijken arbeid, in het belang van heel ons volk
ondernomen."
Een der leden stelde nu nog de volgende
motie, die eveneens werd aaDgenomen
j „De anti-revolutionnaire kiesvereenigiEg
„Nederland en Oranje" te Helder, vergaderd
op 28 Febr. 1903, stelt er prijs op nit te spre
ken, dat het optreden van de heeren A. P.
Staalman en mr. T. de Vries hare hartelijke
sympathio heeft, en zij zich daarmede volko
men homogeen verklaart."
In de Infanteriekazerne te
AMERSFOORT had een ongeluk plaats,
dat zeer ernstig had kunnen afloopen.
Een oppasser, die een revolver naar een
officier moest brengen, had, alvorens do kazerne
te verlaten, dit wapen meegenomen naar do
soldatenkamer. Niet wetende, dat de revolver
goladen was, haalde de man den trekker over,
waarop plotseling een schot afging en een
korporaal achter in den hals door den kogel
getroffen werd.
Spoedig werd geneeskundige hulpverleend
en de gewonde per brancard naar het hospi
taal vervoerd. De wonde bleek gelukkig niet
doodelijk te zijn. De toestand van den getroffene
was den volgenden ochtend vrij bevredigend.
Door de militaire autoriteit wordt natuur
lijk een onderzoek ingesteld.
Vrijzinni g-D emocratische
Bond.
Wij vernemen dat het boekjaar 1902 van
denVrijzinnig-Democratischen Bond sluit met
een tekort van circa f2500.
Volgens het bestuur was dit door de kleine
contributies der aangesloten vereenigingen en
het geringe aantal leden te verwachten.
Er dienen thans maatregelen te worden
genomen om voor de toekomst evenwicht te
verkrijgen tuESchen ontvangsten en uitgaven,
maar allereerst moet liet tekort gedekt worden.
Het doet daarom een beroep op de finau-
ciëele hulp van de aangesloten corporatiën
en personeele leden.
Uit FRIESLAND wordt gemeld:
Nn de rijksveldwachters van het Friesche
platteland allen opgecommandeerd zijn voor de
bewaking van de gebouwen en bruggen der
spoorlijnen, is het een goede tijd voor de
wildstroopers. Zij winden er volstrekt geen
doekjes om, dat zij er alle nachten, ja ook
zelfs bij dag, op uitgaan, om de haasjes te
verschalken. Natuurlijk trekken zij vooral
naar de zoogenaamde „heerenjachten", waar
het wild ruim is. Dat er heel wat gevangen
wordt, is te begrijpen. Alles gaat met strikken.
Een der stroopers vertelde in een herberg,
dat hij een dezer nachten 16 hazen had en
dus ruim f 20 had verdiend.
Waar die hazen blijven Ocb, de stroopers
weten heel goed, wie onder de burgerij ook
wel een gestroopt haasje lust, dat altijd goed-
kooper is dan in den jachttijd. Bij avond
wordt langoor gebracht de prijs is thans
gemiddeld een daalder, met goeden omzet.
Schermen.
Een merkwaardige grijsaard. De heer
Legouvé, die don 13den Februari 11. zijn
97ste jaar intrad, schermt, niettegenstaande
zijn hoogen leeftijd, eiken morgen een kwar
tier zonder uitrusten. Zijn gezicht is zoo
scherp, dat hij zelfs 's avonds zonder bril
lezen kan, en zijn hand is zoo vast, dat hij
nog zichzelf scheert. Zijn slaap is ook zeer
rustig. Zijn gestalte is klein en tenger. Slechts
aan de sport schrijft de heer Legouvé zijn
uitstekende gezondheid toe.
Als men hem vraagt, wat zijn wenschen
voor het verdere deel van zijn leven zijn,
antwoordt hij
„Ik heb drie wenschen, en die zijn steeds
mijn degen, mijn vork en mijn scheermes
goed te kunnen gebruiken".
Zijne dochter, mevrouw Desvallières, die
hem teeder verzorgt, heeft van hem de licha
melijke energie geërfd. Ais 's zomers de
familie te Seine-Tort vertoeft, gaat zij met
hem wandelen, speelt biljait met hem en
laat hem somtijds gaarne staan aan den oever
der Seine, om zelf zwemmende den overkant te
bereiken en daarna op dezelfde manier terug
te komen.
Dat de heer Legouvé op zjjn 97ste jaar
nog degens breekt, is merkwaardig, maar dat
zijne dochter op haar 68-jarigen leeftijd nog
zwemmende de Seine oversteekt, is zeker niet
minder merkwaardig.
De geheele familie, van kleinkind tot groot
vader, leeft voor de sport, en de heer Legouvé
ziet nu zijn kleinkinderen de degens hanteeren
als geoefende schermers.
(Ned. Sport).
De orkaan, welke in den
nacht tusschen Donderdag en Vrijdag over
Engeland gewoed heeft, was buitengewoon
hevig.
Een Engelschman, die lang in China ge
woond heeft en dus met kennis spreekt,
schrijft dat de storm een „typhoon" geleek.
De Britsche visschers- en koopvaardijvloot
werd zwaar geteisterd, en de zeerampen, van
welke aan het Centrale Lloyds-bureau te
Londen opgave werd gedaan, waren zoo tal
rijk, als in jaren niet was voorgekomen.
In het noorden van Ierland en het westen
van Schotland bereikte de stormwind een
snelheid van 70 tot 80 Eng. mijlen per uur.
Een zeer merkwaardig onheil trof de
„Menai Suspension Bridge", die Carnarvon-
shire met Anglesey verbindt. Deze brug, die
in 1826 werd gebouwd, werd door den razen-
den storm uit haar verband geblazen.
Dit had tengevolge, dat een twintigtal
telegraafdraden afknapten, zoodat de telegra
fische gemeenschap met Ierland verbroken
werd. Zeker wel het merkwaardigste feit
wordt echter gemeld van Levens-viaduct, op
de spoorlijn tusschen Cark en Ulverston.
Daar werd een trein van 9 wagens omver
geblazen. Gelukkig kwam de trein te land
op het nevenspoor, waar hij bleef liggen
anders zou hij in de wateren van de Mare-
cambe Baai zijn verdwenen.
De trein had wegens een defect aan de
machine moeten stilstaan. Twee-en-dertig
personen werden gewond. Een vrouw en
twee kinderen worden nog vermistmen
vreest, dat zij in de rivier zijn gewaaid. De
ongewonde passagiers, die zoo gauw moge
lijk uit de omgevallen rijtuigen trachtten te
komen, konden van den wind niet blijven
staan. Sommigen kropen op handen en voe
ten naar Ulverston.
Het regende schoorsteenen, dakpannen en
boomtakken. „Aapjes" werden met koetsier,
paard en al omgeblazen. Te Manchester
vlogen zelfs geheele daken over de straat,
soms tot groot ongerief der voorbijgangers.
Te Liverpool beukte de storm de winkel
ruiten in en verspreidde den inhoud der
étalages over de straat. Te Holyhead werd
een geheel ijzeren kerkgebouw van het fun
dament gelicht en tegen den grond gesmeten.
Van het telegrafisch verkeer kwam natuur
lijk niets terecht.
Te Hetton-le-Hole, nabij Durham, werd
een predikant door het instortende dak in
zijn bed verpletterd, zijn vrouw werd ernstig
gewond.
Op de kust van Bretagne nabij Fenntenet
is het Engelsche stoomschip Ottercaph, thuis
behoorende te Snnderland, vergaan. Het was
een koienschip van 6lechts 646 ton. Men
vermoedt, dat er 30 man, passagiers en equi
page, aan boord waren, die vermoedelijk
allen verdronken zijn. Zeven lijken zijn tot
dusver gevonden.
Het schip sloeg stuk zoodra het op de
kust liep.
Van alle zijden komen berichten over
scheepsrampen; tal van schepen zijn vergaan,
gezonken, gestrand of tegen klippen stuk
1 l
Ai.-aar „„„rwiwrnt'n en nananavine: van hnn recht. werde
