W -
r
Donderdag 26 Mei 1004,
pit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
dvbRTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
BureauSCHltSKI, Laan, O 4.
Uitgever: P. TRAPMAN.
Sedewerker J. Vt l X R E L.
Prijs per jaar f 8.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 6 Cent.
ADVERTlENTIEN van 1 tot 5 regels t 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
bekendmakingen.
Nationale Militie.
Onderzoek van Verlofgangers.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Rusland en Japan.
-18ste Ja-mgA&g No. 3ö4t
(jemeente Schagen.
o—
\v m O. r s c h W W i n sr
TEGEN HET LOKKEN VAN
TOIVtJ-E MEISJES
naar do GROOTE STEDEN.
T>. Bnriremeester der geme nte Schaden brengt bg
Jfler ownbire kenni., dat. teo einde moreel moge-
?T te Toorkomen, dat jonge vrouwen, die zich naar
l,ler* bepaaldelijk naar één der groote ateden in on.
?.«d ia dienstbetrekking w.nschen te begeven, worden
misleid door met slechte bedoelingen in de dagbladen
«olaatite advertentiën of door agenten van onbe
trouwbare inrichtingen, het diingend noodtakelgk is,
V° de te meisjes niet op dezi onbekende dienstaan-
hiadineen ingaan, zonder vooraf inlichtingen welke
Inlichtingen gratis ter Secretarie der gemeente worden
e trektomtreut den aard dezer diensten te hebben
ioEewonnea. Wie dit nalaat, stelt zich aan groote
JrafU en teleurstellingen blo t.
Scbageo, den 20 Mei 1904.
De Burgemeester,
H. J. POT.
Bargemees'.er en Wethouders da Gsm-eute Schagen
maken bekend, dat het onderzoek van alle in dere
Gemeente gevestigde verlofgangers der Militie te land
tal worden gehouden in het Raadhuis aldaar, op
Vrijdag, den 3den Juni aanstaande, des voormiddags
te half 10 nren.
Aan dat onderzoek behoeft niet te worden deel
genomen doorr
a. verlofgangers, die in het loopende jaar voor
vermelden dag uit anderen hoofde dan krachtens
art. 124 o£ art. 131 der Militiewet 1901
(Staatsblad No. 212 1901) d. i. voor straf
onder de wapenen lijn geweest!
b. verlofgangers, die bestemd zijn om in het loopende
jaar krachtens art. 108, art. 109 ot art. UI van
genoemde wet onder de wapenen te worden ge
roepen
c. verlolgangers, die krachtens de derde zinsnede
van art. 123 dier wet van het bijwonen van het
onderzoek tiju vrjjgesteld, en
4. verlofgangers, aan wie kraohteas artikel 99 van het
Koninklijk besluit van 2 December 1901 (Staats
blad No. 230) ia vergnad bet onderzoek in Novem
ber of December van het loopende jaar te ondergaan.
Voorts wordt de aandacht geves
tigd op de volgende Wetsbepalingen.
dat de verlofganger bij dit onderzoek moet verschij
nen in uniform gekleed, en voorzien van de klee.ling-
en uitrustingstukken, hem bij zijn vertrek met verlof
medegegeven, van zijn zakboekje en van zijn verlofpas;
dat een arrest van twee tot zes dagen, te ondergaan
ia de naastbjj gelegen provoost of het naastbjj zijnde
huis van bewaring, door den Militie-Commissaris kan
worden opgelegd aan den verlofganger:
1. die zonder geldige reden niet bij het onder
soek verschijnt.
2. 4ie, daarbij verschenen zijnde, zonder geldige
rfden niet voorzién is van de hiervoren vermelde
voorwerpen
8. wiens kleeding- of uitrustingstukken bij het
ondenoek niet in voldoenden staat worden bevonden
4. die kleeding- of uitrustingstukken, aan een
ander behoorende, als de zijne vertoont;
dat de manschappen der militie te land worden ge
wét onder de wapenen te zijn niet alleen gedurende
den ty 1, dien het ondersoek duurt, maar in het alge
meen, wanneer tij in uniform sjjn gekleed, zoodat zij,
die ongeregeldheden plegen of sich aan strafbare fei
ten schuldig maken, hetzij bij het gaan naar de plaats
voor het onderzoek bestemd, hetsij gedurende het
onderzoek, of bij het naar huis keeren, te dier zake
sullen worden gestraft volgens het primineel Wetboek
en het Reglenjent van krijgstucht voor het kzygsvolfc
te lande.
De verlofganger, die bij herhaling kleeding- of uit-
rnstingstnkken, aan een ander behoorende, als de
zijne vertoont, wordt in werkelijken dienst geroepen
e» daarin gedurende ten hoogste drie maanden gehou
den. De dnnr van desen dienst wordt üoor den Minis
ter van Oorlog bepaald.
De verlofganger, die niet voldoet aan eene oproe
ping tot werkeiyken dienst, wordt als deserteur
behandeld.
Nog worden de verlofgangers nitdrnkkelgk opmerk
zaam gemaakt, dat het nie'-ontvangen eener bgzondere
kennisgeving hen niet onthelt van hnnne verplichting
tot deelneming aan het ondersoek, maar dat deze
openbare kennisgeving eenig en alleen als
bewijs geldt, dat de verlofganger behoorlijk is opge
roepen; terwijl, ingeval ziekte of gebreken de opkomst
moehten verhinderen, daarvan moet blijken door over
legging van een gezegelde en gelegaliseerde
geneeskundige verklaring. Geldt het verlofgangers,
aan wie wegens oavermogen een ongezegelde verkla
ring is afgegeven, dan kan deze aldna, ter veriendiag
aan wien behoort, ter Gemeente-secretarie worden inge
leverd. Betreft het verlofgangers, aan wie, in verband
met een vorig onderzoek als hier bedoeld, door
denzelfden geneeskundige reeds eens
verklaring is nitgareikt, dan kan ook voor niet-onver-
mogenden met eene ongezegelde en niet-gelegaliseerde
verklaring worden volataan.
Schagen, den 20 Mei 1904.
Burgemeester en Wethouders,
De Burgemeester,
H. J. POT.
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
zalf bracht in de vereeniging „Hst Witte
Kruis". Geen wonder dan ook, dat velen zich
heden hadden opgemaakt, om den geliefden
doode naar zijn laatste rustplaats te verge
zellen. Drie prachtige kransen vertolkten
den weemoed van velen.
het
dank werd
genootschap. Tegen wil en
hij door de politie op den Amersfoortschen
straatweg aan zijn nieuwe vrienden ontrnkt
en aan de familie teruggegeven.
Deze zelfde knaap is In het begin van
deze week opnieuw de ouderlijke woning
Door de heeren P. Stadt, A, W. v. Klutjve ontloopen. Het schijnt hem veel moeite te
en C. Haringhnizen werden In schoone be- kosten, het zwerversleven nn reeds vaarwel
woordingen aan de groeve de vele verdiensten te zeggen. Hij richtte zijn schreden naar
van den overledene geschetst. Gevoelig voor Vrees wijk en daar sloeg de kleine kleuter op
zooveel deelneming, betuigde de oudste zoon hoogst origineels wijze zijn bivak op in een
ook namens de familie zijn innigen dank. afgezonderd liggend zandschnitje. Tot zijn
De naam van meester Visscher zal nog groot verdriet haalde men hem evenwel
vele jaren in dankbare herinnering worden hieruit te voorschijn, om hem opnienw aan
genoemd. Moge dit een troost zijn voor zijn de, door hem zoozeer gehate, beschaafde maat-
- WIERINGERWAARD.
Het Departement dar Maatschappij tot „Nat
van 't Algemesa" hield Zaterdag eene vergade
ring ter bespreking van den beschrijvingsbrief
voor de algemeene vergadering.
Tegenwoordig waren 9 leden.
In warme bewoordingen bracht de Voor
zitter een eerbiedige hulde aan don overleden
Secretaris, den hr. R. Visscher, die circa 42 jaren
de steunpilaar van ons Departement was.
Onder weemoedigen indruk werd besloten,
de besprekingen tot het allernoodzakelijkste
te beperken.
Tot leden van 't Bestuur werden gekozen
de heeren P. Stadt en K. A Kaanherkozen
als Penningmeester de heer Böttger. Het
secretariaat zal voorloopig worden waarge
nomen door den heer Felkers.
Den afgevaardigde naar de alg. verg., den
heer Haringbuizen, wordt vrij mandaat ver
leend, terwijl de eerstvolgende vergadering
wordt bepaald op Vrijdag 3 Juni a. s.
- WIERINGERWAARD, 21 Mei 1904.
Deze week bereikte ons de treurmare van het
overlijden van den heer R. Visscher, die ruim
40 jaren als hoofd der school zijn beste krachten
aan het onderwijs heeft gewijd en alzooaan onze
gemeente groote diensten heeft bewezen. Velen
zijner leerlingen bekleeden thans een uitstekende
positie in de maatschappij, anderen zijn ham
reeds voorgegaan in de eeuwige rust. Zij,
die heuj gekend hebben, zullen zich zijn ou-
vermoeiden ijver herinneren, ook in zaken
buiten het onderwijs.
Twee-on-veertig jaren heeft hij als Secre
taris van het Departement der Maatschappij
tot Nut van 't Algemeen, aan deze af deeling
groote diensten bewezen. Ook op kerkelijk
i gebied heeft de ontslapene zijn sporen ver
diend, èn als kerkelijk ontvanger, èn als lid
j van 't provinciaal kerkbestuur stond hij hoog
In aanzien, was hij de vraagbaak voor menlg-
een. Zelfs werd hij eenmaal geroepen, onze
provincie te vertegenwoordigen bjj het hoogste
kerkelijk college, de Synode.
Als vriend der armen was h|i voorzitter
van de vereeniging „Vrije Liefdadigheid,"
terwijl zijn medelijdend hart hem als van
nagelaten betrekkingen
(Wegens vertraging eerst heden geplaatst.)
ANNA PAULOWNA. Zaterdag
21 Mei had de verkiezing plaats van 3
Hoofdingelanden. De heeren H Koster Fz.
en C. Tijsen, die periodiek moesten aftreden,
werden herkozen, de eerste met 281 stemmen,
de tweede met 301 stemmen.
In de plaats van don heer E. E. Stoel, die
bedankt had, werd gekozen de hser L. C.
Slpman, met 174 stemmen. Op den heer P.
Kaan Dz. werden uitgebracht 136 stemmen en
op den heer H. Koster Fz. 7 stemmen.
Gevaarlijke automobilisten.
Vrijdagmiddag kwam op den Rijksstraat
weg te DORDRECHT een automobiel aan
rijden, waarin een paar Franschen gezeten
waren, in gezelschap van den heer De Korver
van Willemsdorp, die hun tot gids diende.
Uit de tegenovergestelde richting naderde de
melkboer Dirk v.d. Nadort met paard en wagen,
in gezelschap van zijn vrouw, drie bussen met
melk huiswaarts brengend. Daar het paard
nogal schrikachtig is, stak v. d. N. zijn zweep
omhoog, om den bestuurder der automobiel
te beduiden, zijn vaart te temperen, maar
betzij deze hem niet begreep, of niet wilde
begrijpen, de vreemdeling reed met volie
vaart door. De melkboer werd daarover zoo
boos, dat hjj met ziju zweep naar den auto
rijder sloeg, waarop deze stopte en een revol
ver te voorschijn haalde. V. d, N. sprong van
ziju wagen en vluchtte het land in, waar hem een
schot werd nagezonden, dat hem gelukkig
niet gedeerd heeft. Op 'c oogeablik, dat de
Franschman een tweede schot wilde lossen,
sprong een voormalig rijksveldwachter nit
Sliedrecht, die per rijwial was toegesneld, op
dezen toe, greep ziju arm en voorkwam daar
door een onheil. Na ziju qaaliteit te hebben
bekend gemaakt, nam hij het nummer der
automobiel op.
De vreemdeling wilde echter zijn woede
nog koelen, stapte nit zijn automobiel en
rukte twae der bussen met melk van den
wagen, die hij op den straatweg wierp, soo-
dat de Inhoud verloren ging.
De oud-rijksveldwachter heeft van het ge
beurde mededeeling gedaan aan de politie,
die zich terstond naar Wieldrecht heeft
begeven om een onderzoek iu te stellen, maar
de automobiel had inmiddels da reis over het
's-Gravendeelsche vear naar Strijen, de Bui-
teusluis en Willemstad voortgezet, om verder
naar België terng te keeren. [„D. Ct."]
Onlangs maakten wij melding
van een 8 jarigen avonturier, die het ouder
lijke huis aan den Blanwkapelschenweg te
UTRECHT heimelijk had verlaten en In aan
raking was gekomeD met een zwervend bede
laarsvolkje. dat In woonwagens het land
afreisde. Hij was mede den hoer opgetrokken
en gevoelde zich zoo goed hy deze nomaden
thuis, dat hij in één enkelen dag zich reeds
met hno zeden en gewoonten had vertrouwd
gemaakt en even goed met onbedekten hoofde
en blootsvoets rondliep, als ieder ander lid van
1.
Roman van
C. SCHROEI)ER.
000
Eerste Book.
HOOFDSTUK I.
schappij terng te geven.
De 9 jarige schijnt een zeer zonderling
karakter te hebben. Hij is totaal ongevoelig
voor de droefheid zijner familie wegens zijn
buitensporig gedrag en heeft reeds gedreigd
om opnieuw weg te loopen.
Men vreest daarom, dat de knaap niet
heelemaal wel bij het hoofd en in lichten
graad idioot is, hoewel overigens geen abnor
male verschijnselen worden waargenomen.
(U. D.)
Een ontrouw postbeambte.
Maandagmiddag is ten postkantore van
HILVERSUM de brievenbesteller H. op
heeterdaad betrapt bij het wegmoffelen van
brieven. Bij fouilleering werd in een zijner
zakken een brief met rood lak3tempel gevon
den, welk stempel bij hem het vermoeden
van geldswaarde opwekte. De politie word
direot gewaarschuwd en de man vervolgens
in arrest gesteld. Vóórdat de politie arriveerde,
beproefde hij door middel van een scherp
voorwerp zich do keel af te snijdan, in de
nltvo8rlDg waarvan hij echter bijtijds werd
verhinderd.
H. is gehuwd, vader van zeven kinderen
en heeft reeds 18 dienstjaren achter zich.
Reeds eenigen tijd geleden werden een twee
tal brieven met geldswaarde, uit Hilversum
verzonden, vermist.
Men meldt nit DELFT
E8n flitser, «en jongmensch in Leiden
woonachtig, had Zondagmiddag de door
meerdere flatsers begane en door velen duur
betaalde onvoorzichtigheid, om op den Haag-
weg, tuaschen Delft en da Hoornbrug, langs
do stoomtram Delft—Den Haag te rijden,
met het doel deze bij te honden. De fiets
kwam op een oneffen steen, waardoor de
berijder zijn stuur kwijt raakte en onder de
in vollen gang zijnde tram kwam. Men nam
den onvoorzichtige dood op. Het vreeaalijk
verminkte lijk werd naar Rijswijk gebracht.
Gravenschennis.
Vrjjdag Is ten tweeden male grafschennis
1 gepleegd op het R. K. Kerkhof van de ge
meente Naarden, gelegen onder Bnssum.
Verschillende kruizen werden alt den grond
gerukt of beschadigd. De politie, aan wie het
1 den eersten keer gelukte de daders op te sporen,
doet weder onderzoek.
Pokken te NAARDEN. Het kind,
dat te Naarden lijdende was aan pokken, is
overleden en onmiddellijk ter aarde besteld.
De noodlge ontsmettingsmaatregelen zijn ge
nomen, terwijl de personen, die In de nabijheid
van het kind waren, in afzondering blijven.
Geen nieuw geval deed zich voor.
Op voorstel van vier hoofdon
van o. 1. scholen te ZIJPE is door Ben W.
en den distrlcts-schoolopzlener de regeling der
vacantiën zoo gewijzigd, dat de zomervacantie
tot eene van 14 dagen kan verlengd worden,
wanneer in de week na Pinksteren school
gebonden wordt.
Mevrouw Mellenthin wist eigenlek niet,
of zjj zich over haar jonge nicht ergeren
sou, of niet.
„Je bent half dwaas, half onwijs, Kitty,"
zeide zij, „steeds vol gekke streken en op
geen zeven plaatsen te vangen."
„O toch," riep Kathlin, haar de beide
handen toestekend, „daar hèb je mij,
tantetje, houd nu vast."
«Ja, dan heb ik ook wat moois, als ik je
Vasthoud," zuchtte de tante, het aanbod met
®on glimlachje aanvaardend. „Men kan jou
°P spiritus zetten, of onder een glazen stolp
plaatsen en men heeft je toch nog niet,"
«Maar dat is heel leeljjk, en het doet
leed en tantetje, zeg eens even, hoe
bomt dat eigenlijk
«Wel natuurlijk van dat Iersche bloed
dat in je aderen stroomt."
«Ach wat
«Ik weet er tenminste geen andere reden
'°?r- Soms kan je heel verstandig zij'n.
bijvoorbeeld, toen je vlijtig aan mijn
^yrna-tapijt werkte en je je voor alles
jotereseerde wat ik je vertelde, toen dacht
dat i& mijn goede, zachte zuster Lilie,
Je arme moeder, zooals zij was en leefde."
- na
Je arm
„Zooals zij was en leefde Ach tante,
dat is heel lief van u. Eu denk eens, ik
had er niet de minste gedachte van, dat ik
op haar geleek."
„Nu, zij was ook groot, blond, blozend,
met blauwe oogen, en jij bent donker van
haar en met een huidnu, laten wij
zeggen als room."
„Slagroom, tante, dat laat ik mij wel
gevallen."
„En een paar oogen hm, die mag
blauw noemen wie wil, ik zeg; z\j zijn
zwart."
De schelm lachte„De gelijkenis is
werkelijk frapp.ant."
„Neuswjjs ding, die gelijkenis met je
moeder had betrekking op het innerlijke...
dat wil zeggen, voor de helft."
„En de andere helft, tante, op wie ge
lijkt die
„Op wien anders dan op je vader, die
windbuil," dacht de oude vrouw, maar
overluid antwoordde zjj„Dat is niet te
zeggen, dat is een mengelmoes."
„Maar mag ik vragen," zoo ging tante I
voort, „waarom je er zooeven tranen over
hebt gelachen, dat mijn Mina, dat brutale
schepsel, zonder mijn verlof haar Zondag
genoegens is gaan najagen
„Wel, omdat ik nu alleen naar het pension
terug moet, en omdat miss Bates en juffrouw j
Möller daarover buiten zichzelf zullen zijn." 1
„Maar dat is toch belachelijk."
Juist daarom heb ik ook gelachen, tante."
„Een meisje van jouw leettjjd
„Ziet u wel, tante, dat u geheel van j
mijne meening ia? Zeventien jaar lang ben
ik moederziel alleen Killarney rondgedoold,
door stad en land, over berg en dal, door
weide en bosch. Gansehe dagen lang heb
Gevaarlijk speelgoed. Zon
dagnamiddag is te TERAPELKANAAL (Gr.)
in de woning van H. Deiman, terwijl Frans
Stannefeld en Geert Zuidema met een geladen
geweer stoeiden, laatstgenoemde, toen het
schot afging doodgeschoten. Ze waren
's morgens nog met elkander naar de kerk
geweest en waren steeds goede maats.
Stannefeld was soldaat bij het le regiment
infanterie te Assen.
Aan de proefles voor onder
wijzeres te BURGERBRUG, de vorige week
gehouden, hebben deelgenomen de dames
Ploeger en Kuiper te Barsingerhorn en
Verweel te Koog a. d. Zaan. Uit dit drietal
zal door don Gemeenteraad van Zijpe eene
keuze worden gedaan.
De ondergang van de Japansche schepen
heeft den Japanners, naar velen meenen, een
groot verlies toegebracht en tevens het gansche
veldtochtsplan in de war gestuurd. Het kostte
Jaq>an 900 dooden. Elke dag, dat geen slag
geleverd wordt, verbetert de positie der Russen
en verzwakt de stellingen der Japanners,
en zooals gezegd, het in de lucht vliegen van
het schip de Hatsoese gooit het operatieplan
der Japanners in duigen.
Immers, de samenwerking van leger en
vloot, de zeer geroemde „vechtwijze van de
moderne krijgskunst, heeft evenzeer schip
breuk geleden, in werkelijken en in over-
drachtelijken zin, als de moderne oorlogskunst,
die de groote slagschepen aanbeval.
De Japanners kunnen van hun vloot niet
meer het gebruik maken, dat zij er van ge
hoopt hadden. Het eskader van admiraal Togo
moet voortaan uit* de buurt van Port Arthur
blijven. Onder water loeren de onderzeesche
mijnen, en van de wallen grijnzen de kanonnen
van de ontredderde Russische oorlogsschepen
In de haven.
Ook de strijd om Port Arthur van de
landzijde schijnt niet zoo heel gemakkelijk
voor de Japanners te zullen gaan. 70.000
Russen moeten, naar berichten verlulden, tot
ontzet oprukken.
In Petersburg deelde men mede, dat generaal
Stöisel uit Port Arthur een nitval heeft ge
daan, die uitstekend moet gelukt zijn. De
uitval had ten doel, de aankomst van een
trein met muuitie en voorraden mogelijk te
maken. Per draad looze telegraaf was bericht
van de nadering van dezen trein ontvangen.
De vijand versperde den weg. De Russen
vielen hem aan en na een hevig gevecht zou
den de Japanners met een verlies van meer
dan duizend gedooden en gewonden zijn terug
geslagen. De Russen zonden 116 dooden en
gewonden hebben gehad.
De troepen van generaal Stössel keerden
per trein naar Port Arthur terng.
De Russen zijn na meer hoopvol gestemd
vooral ook het terugtrekken der Japanners
noemt men een uitstekend teeken.
Verschillende gissingen worden gemaakt
over dit staken van den opmarsch der Japanners.
Volgens enkelen zijn de wegen zoo slecht,
dat de artillerie niet vooruit kan en moet de
infanterie zich voegen naar een langzamen
gang van voartnigen en kanonnen. Anderen
willen weer, dat de Japanners wachten totdat
ze een onafgebroken linie hebben van
Nioetsjwang tot Fengwangtsjeng, en volgens
derden houden de Japansche troepen bij
Fengwantg.jeng de Russen slechts bezig om
de aandacht af te lelden van de omtrekkende
beweging westelijk van den spoorweg, die
ten doel zou hebben de verbinding met
Moekden af te snijden.
ik in mijn bootje op de meren rondgedreven
en er is mg nog nooit wat gebeurd. En
hier word ik op eenmaal als een hondje
aan de lijn gelegd: de menschen hier in
Hannuver moeten wel verschrikkelijk slecht
zijn."
Die kleine heksMet welk een ondeugende
tinteling in de oogen had zij dit alles weer
gezegd. Zeker, zjj was niet zoo naïef als
zü zich wel voordeed en de voorzichtigheid,
die de beide dames uit het pension be
trachtten, was bepaald wel noodig. Midden
van uit deze onaangename gedachten,
zuchtte tante:
„Dan zal ik je, zoo goed en zoo kwaad
als het gaat, wel moeten wegbrengen."
„Dat mankeert er nog maar aan," riep
Kathlin. „Zoo moe als u is en dat ter
wille van een dwaze gril. Neen, tante, dat
duld ik niet."
De oude dame dacht na. Zjj gevoelde
zich heel erg moe en nu de kleine daar
stond met spottend gekrulde lippen en
bliksemende oogen, vond ze het ook weer
heel erg dwaas, zich zoo beangst te maken.
„Goed," knikte zij eindeljjk, „ik blijf
thuis, maar het zou mij heel aangenaam
zjjn, wanneer je met de tram ging."
„Gaarne, tante, wanneer ik er een kan
pakken."
„Dat zal je makkelijk genoeg gelukken.
Eu wanneer de dames van het pensionaat
er niet direot naar vragen, dan behoeft
ge haar ook niet te zeggen, dat go alleen
gekomen bent."
„Hm!" liet Kathlin hooren, en een zacht
blosje steeg haar naar de wangen.
„Het is niet noodig, dat iedereen weet,
hoe slecht ik gediend word."
„Aha 1 Meent u dat zoo. Wees onbezorgd,
dat zwarte geheim neem ik meê in het
graf. Vaarwel, tantetje."
„Vaarwel, kindlief."
Een afscheidskus, en dan werd de deur
achter de kleine gesloten. Buiten in de
gang werd onder een vroolijk wijsje het
hoedje opgezet en ia drie, vier sprongen
ging het de trap af.
„Toch nog een echte bakvisch," mompelde
de oude dame, eu trad daarna aan het
venster om dadelijk op het trottoir een
jonge dame te zien verschijnen.
„Hoe zjj het toch klaar speelt, in dat
goedkoope japonnetje zoo sierlijk gekleed
te schjjnen. Is dat alles aangeboren smaak...
of allerliefst zooals zjj dat voetje zet.
Zjj kijkt naar rechte noch links ja, maar
in die stille straat hier is ook zoo goed
ais niets te zien,daar, weg is zjj. 't Was
een alleraardigst middagj e en laat nu
die Mina eens thuiskomen, dan gaat ze er
met den looppas uit, zo j zeker als twee
maal twee vier is!"
Kathlin Mac Cartby was vlug den eersten
hoek van de straat omgeslagen en zette
nog een poos het vlugge tempo voort. Dan
viel het haar plotseling in, zichzelf ai te
vragen: „Waartoe deze haast? Da oude
tram brengt mij nog gauw genoeg weder
onder dak. Wat dom, zoo te loopen wanneer
men sedert een half jaar voor de eerste
maal alleen is alleen in de vrjje natuur."
Daarbij hief zij het hoofd op en moest
lachen, want door de groote steenklompen
van huizen kroeg men zelfs hier in de
voorstad al heel weinig vau de natuur te
zien, 't Eenige, dat men zag, was een streep
blauwe lucht daar hoog bo^en je. En haar
had zeven jaar lang de geheele hemel toe
behoord thuis, ia Ierland!
„O, mijn groen Erin," dacht zjj, „mijn
Killarney, mijn heerlijke schoone meren 1
Wanneer die arme Hannoveranen je eens
te zien kregen, zij hielden het hier niet
meer uit."
En terwijl zjj nu met langzamer tred
verder ging, kreeg zij weer het heimwee,
waaraan zjj in de eerste weken dat zjj kier
was, dacht te zullen sterven.
Zulk een gouden jeugd als zjj haddoor-
leetd nooit was het een meisje zoo goed
geweest. Zeker, de ouderliefde had zjj
gemist, maar wat men nooit leert kennen,
ontbeert men ook niet zoo zwaar. Haar
moeder was bjj hare geboorte gestorven.
Dat hü de mooie Duitscke onderwijzeres
zijner zusters tegen den wil zijner familie
had getrouwd, had haar vader twee derden
van zijn erfenis gekost. Dat resteerende
derde deel was j uist groot genoeg, om hem
en de zijnen voor gebrek te vrjj waren, maar
hij, de verwende zoonuit rijken huize, had dit
niet willen inzien Steeds bezig om zijn
inkomen te verhoogan doch onkundig op het
gebied van zaken doen, had hij in dan
loop van niet te langen tijd alles vermorst.
Er was een oogenblik gekomen, c.-.t de
vrouw, die hg als een parel in goud had
willen vatten, niet meer had geweten van
waar het dagelijksch brood te nemen. Toen
was zij gestorven en met haar al zijn
levensmoed.
Een stompe onverschilligheid had zich van
hem meester gemaakt en ten prooi aan dat
gevoel, had hij or tenslotte in toegestemd,
zich de ondersteuning van twintig pond
sterling maandelijks te Taten uitbetalen, die
hij in zijn trotsche dagen zijn grootmoediger?
broeder voor de voeten geworpen had
1 WORDT VERVOLGD.
