Ni HM
Almtsilis- Liiiliivl
Donderdag 16 Januari 1902.
46ste Jaargang No. 3697.
5
Uit en voor de Pers.
ministerie.
Het A
VAN HET
B C
LEVEN.
Binnenlandsch Nieuws.
GHA
ROT.
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- en
Zaterdagavond. Rij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTKNTJËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN' één dag vroeger.
Bureau: HfIS Ata3v\, E,aan, I) 4.
Uitgeyer: P. TRAPMAN.
fêedewerketJ. W I K E L.
Prijs per jaar f 8.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 6 Cent.
A DVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Gemeente Sehagen.
BEKENDMAKINGEN.
o
IC er» n ÏMge v i a ar.
Bnrgem'ïes'ef en Wethond-vs van Scha?>n noodigen
bij deze belanghebbenden, die over 1801 Tan de
gemeente iets te vorderen bebb'n, nit, hunne rekenin
gen vóór ol op den len Febrnari a.s. ter plaatselijke
Secretarie in te leveren.
Schagen. 23 December 1901.
Bargemeester eu Wethouders voornoemd,
H. J POT.
De Secetaria,
DENIJS.
Zeemilitie.
Burgemeester en Wethouders van ScK gen
Brengei naar aanleiding van Arr138 der Militie*
wet, ter kenois van belanghebbenden, dat zij die
genegen zijn bij de zeemilitie te dienen, zich daartoe
moetea aanmelden ter Secretarie alhier vóór den
1 Februari els.
Alleen die lotelingsn komen in aanmerking, welke
een der navolgende beroepen uitoefenen
Stuurlieden, stuurmansleerlingen en verdere zee
varenden op koopvaardijschepen van de groote en
kleine vaart
Stnurlieden, schippers en verdere opvarenden van
Bijnschepen, aken, tjalken en kleinere vaaituigen;
Stuurlieden en verdere opvarenden van passagiers-
en s'eepbooteu, loodsvaartnigen en tonnenleggers;
Diepzee- en Noordzecknstvisschers
Zuiderzeevisschers, visscher9 op de Zeeuwsche wa
teren en op de Groote Rivieren, mossel- en oestervis-
schers
Schuitenvoerders eo veerlieden, vletterlieden
Machinisten, machinist-leerlingen en Btokers op schel
pen en vaartuigen, bjj spoor- of tramwegen en op fa
brieken of andere inrichtingen, Machinedrg vers
Tremaiers, Smeden, Bankwerkers, Werktuigmakers,
Kete'makers, Voorslagevs, Scheepsbegieters, Scheeps-
tiimuerlieden (scheepraakers) B ood-, Koek- en Ba'--
ketbikkers, Koks, Koffiehuis- en Hotelbedienden, Zie
kenverplegers. Apothekersbedienden, Barbiers Personeel
van 's llijks Marinewerven.
SCHAGEN, 7 Januad 1902.
Burgemeester en Wethouders voorno md»
(gel.) H J. POT.
De Secretaris,
DENIJS.
Dr. bronsveld overhet
Dr. Bronsveld schrijft in de Kroniek in zijne
„Stemmen voor waarheid en vrede" volgender
wijs over het tegenwoordig ministerie
Het ministerie, dat wij thans het onze
noemen, belijdt een Christendom sui generis.
Wanneer dit achttal bewindslieden aan de
groene tafel is gezeten, en hnn voorzitter tot
de volksvertegenwoordiging het woord voert,
komt het op voor een christendom, dat door
hen allen beleden wordt. Maar zoodra zij van
hnn zetels zijn opgestaan, gaan zij uiteeu in
verschillende groepen. De minister van
binnenlandsche zaken spoedt zich naar een
„gereformeerde" kerk, waar de mis genoemd
wordt een vervloekte afgoderij drie van zijn
collega's, die goed-katholiek zijn, laten geen
Zondag voorbijgaan, waarin zij aan genoemde
afgoderij geen deel nemende minister van
buitenlandsche zaken en die van waterstaat
enz., gaan naar een Nederlandsche Hervorm
de kerk, en bewijzen goede diensten aan hun
kerkgenootschap, dat hun voorzitter eens
„driemaal van den Heere vervloekt" noemde.
De minister van koloniën verdeelt zijn sym
pathieën tusschen de „gereformeerden" en de
Nederl. Hervormden, en de minister van marine
houdt zich liever buiten kerkelijke zaken.
Nu zouden wij wel eens willen weten
FEUILLETON.
Door
IDA BOY-ED.
0-0-0
7.
Deze nuchterheid, die zich over den
kleinen kring had gelegd, vernietigde
Sylvia.
Nu wist ze hetalles was voorbij
Eindelijk geeuwde Makarie stillekens
achter haar hand, zoodat het wel tijd werd
weder aan boord te gaan en zich te slapen
te leggen.
Toen stond Sylvia op. Zij wilde goeden-
nacht zeggeD en zich terugtrekken.
In de zaal zaten nog twee, drie andere
groepjes. Eén tafel was dicht bezet met
marine-officieren, die bijna schouder aan
schouder met gebogen hoofden naast elkaar
zaten en zich luid lachend en babbelend met
elkaar onderhielden. Aan een andere tafel
zaten een heer en een dame, met twee zee-ca
detten een ouderpaar, die hun zoon en zijn
besten makker een goeden avond bezorgden.
Sylvia keek al deze menschen een voor een
aan. Het verheugde gelaat van den vader van
den cadet en het stralende gelaat van da
moeder, die haar jongen nog een glas wijn
inschonk, had zij nog na jaar en dag
kunnen beschrijven. En de beide jonge
lieden, die zich zoo Detjes gedroegen, omdat
aan het tafeltje vlak bij het hunne de zee-
'tpitein on Hollern zat en de blauw-
ac tige wolkjes van sigarenrook, die tusschen
bruine wanden der zaal hingen en
welk christendom vertegenwoordigt dit minis
terie? De verschillende kerken, waartoe zijn
leden behooren, verkeeren niet meer in een
staat van onschuld. Men kan niet zeggen dut zij
zich niet bewust zijn van de groote verschil
len, van de principiëele tegenstellingen, welke
tusschen haar bestaan. De tegenwoordige
ministers zijn met die tegenstellingen bekend,
ze zijn daarom oprechte en belangstellende leden,
elk van zijn kerk. Ieder hunner zal haar belan
gen voorstaan, en doet het maar als men in
kabinetsraad vereenigd is, wijkt dat alles nit het
oog en is men eenvoudig „christelijk." Wat
volgt daaruit Dat ieder minister in zijn sfeer,op
zijn gebied zal ijveren voor zijn kerk, en dat waar
men gezamenlijk optreedt, men een tamelijk ver
bleekt christendom zal vertoonen.
Tegenover de sociaal-democratie het geloof
aan God te verdedigen en tegenover natura
listen te wijzen op het bestaan van 's menschen
schuld voor God: zie. dat zijn van die alge
meenheden, welke niet iets specifiek christe
lijks bezitten. Maar wat mag men meerder
verwachten van een coalitie als die, welke
dit ministerie in het leven riep? Zoo zij nog
iets meer positief christelijks vertoont, dan is
dit roomsch.
Reeds de omstandigheid, dat drie van de
ministers roomsch-katholiek zijn, verzekert
aan hun kerk een groote macht. Zij zullen
niet gedoogen, dat hun collega's zich te buiten
gaan aan gereformeerde stoutigheden. Zij
zullen de doodstraf niet weer doen invoeren,
het stemrecht niet doen uitbreiden, de koe
pok-inenting niet doen afschaffen, i. e. w. zij
zullen verhinderen, dat dr. Kuyper zijn vol
gelingen op punten, die hun zeer ter harte
gaan, terwille is. Daar is geen twijfel aan,
of dit ministerie zal niet regeeren naar het hart
van „ons christenvolk."
Reeds nu deed het eenige illusies verdwijnen.
Voor de Boereu wordt ook nu niets gedaan
de doodstraf blijft afgeschaftde heer W.
Hovy, die als een kruisvaarder tegen den
Islam in onze Oost wil optrekken, moest ver
nemen, dat de regeering godsdienstvrijheid
verleent ook aan den Mohammedaan aan be
vordering van Zondagsrust zal niet veel meer
gedaan worden dan nu reeds geschiedt. En
dan de gelijkstelling van de Vrije Universiteit
met de Rijks-universiteiten? Twee ministers
beproeven haar te verwerven door een
achterdeur, door wijziging in een paar wetten,
welke met de onderwijskwestie niets te maken
hebben. Doch wij vertrouwen, dat de Kamer
zich zal verzetten tegen dezen zeker niet ko
ninklijken weg om zulk een gewichtige zaak
te regelen.
Over 't algemeen zijn de ministers buiten
gewoon mild geweest in het beloven. 'De
minister van koloniën heeft op zich genomen
om zóó veel te overwegen, zóó veel
voor te bereiden, en zóó veel nader te regelen,
dat hij op minstens een dozijn jaren levens
schijnt staat te maken. Wij zullen zien.
Wat deze minister zeide over de toepassing
van art. 133 van het Regeerings-reglement op
de toelating van zendelingen stemt ons niet
tot gerustheid. Wij vonden de bonding van
den minister Cremer tegenover de zich indrin
gende en binnensluipende roomschen veel
krachtiger.
Alles bijeengenomen, meenen wij te mogen
zeggen, dat wij thans hebben een conserva
tief ministerie onder roomsche overmacht.
De „deputaten" zullen aan het einde van de
ingetreden vier jaren geen rede hooren over
„volharden bij het ideaal". Zij zullen zich
verwonderen over het matte, kleurlooze
„christendom", dat door dit bewind wordt
vertegenwoordigd. Maar de roomsch-katho-
lieken zullen tevreden zijn. Zij hebben dr.
Kuyper in hun macht. Reeds nu vijlden zij
de kellner met den vuist half in zijn vest
zakje en zijn servet slap over den arm
alles zag Sylvia. Alles zóó nauwkeurig, om
het nooit weer te vergeten.
Al heeft men ook een half uur op iets
gewacht en het komt dan, dan begroet toch
de wachtende het met„reeds". Zoo ook
zeide Makarie
„Wil je nu reeds gaan
Tegelijk hadden zij en haar man het wel
licht slechts onduidelijke gevoel, dat men zoo
saai toch niet uit elkaar kon gaan.
Met inspanning wist men aan de laatste
minuten nog wat opgewektheid en vroolijk-
heid te geven.
„Dus je komt midden October naar
Süderfood," zeide Makarie,.je kunt dan
eens kijken, misschien kan je het een
poosje bij ons uithouden. Is dat niet het
geval, dan zeg je het open en eerlijk en
kijkt naar een ander gat uit."
„Waarom zou het haar bij ons niet be
vallen Sylvia heeft oogen in haar hoofd
en een hart in het lijf," meende Willy
Mammiing.
„Dat is een kwestie van smaak," besliste
Makarie. „Maar wij nemen iemand niet
gauw iets kwalijk. Ons leven is niet
pasklaar voor een ieder."
„Du3 ik kom op de voorwaarde zooals
we dat hebben afgesproken," zeide Sylvia.
„Je moet weten, dat ze absoluut kost
geld wil b8taleD," verklaarde Makarie aan
haar neef.
„Dat kan ik begrijpen," zeide hij en
knikte Sylvia ernstig toe.
„Prosit, Sylvia! Op onze eerste eenden-
jacht," riep Willy Mammiing, en hij klonk
met haar.
Sylvia was nog voor een oogenblikje op
's jnans democratische tanden stomp; zijn WIERINGEN.
„gereformeerd" vaandel bleef bewaard in de Na afloop der vergadering van het Visschers-
aula van het Gebouw der Vrije Universiteitfonds, werd alhier een Visscherij-vereeniging
en van 't Program, dat meê als „oude plunje' opgericht, om de belangen der visscherij
werd opgeborgen in het bureau van „de- te - behartigen, door b.v. te trachten
Standaard", verschijnt weldra een gewijzigde den Minister te bewegen, wettelijke
uitgave, voorzien van het pauselijk zegel.
Wij willen onze wachtvuren niet uitdooven,
maar blijven waarschuwen tegen dat onheilig
spelen met geloof en christendom. Wij zullen
blijven opwekken tot waakzaamheid tegen
het onvermoeide, overal werkende en wroe
tende Rome. Met de krachten ons verleend,
willen wij het bedreigde protestantisme in
ons dierbaar vaderland blijven verdedigen,
en wij blijven verkondigen, ook op staatkun
dig gebied, „de beginselen van het Evangelie
onzes Heeren Jezus Christus".
In het Bestuur der Kiesver-
eeniging „Vrijheid" aan den LANGEDIJK
(afd. Vrijz.-Dem. Bond) zijn in de plaats van
de periodiek aftredende ledon de heeren
L. v. d. Vijzel en K. Zeeman, gekozen de
heeren C. Opperdoes te Noordscharwoude en
G. Kempers te St. Pankras.
Door de directie der Holland-
sche IJzeren Spoorwegmaatschappij is aanbe
steedHet uitbreiden van het station NOORD
SCHARWOUDE op den spoorweg Helder—
Amsterdam ltamiDg f 40.300. Ingekomen 28
biljetten. Minste inschrijver de heer K. Zee
man, Helder, f 34.285.
WIERINGEN.
Naar wij vernemen zijn de uitvoeringen
van de Zangvereeniging „Excelsior" bepaald
i op 18 en 25 Januari a. s. op 18 Januari
voor de gehuwde, en op 25 Januari voor de
ongehuwde kunstlievende" leden.
- WIERINGEN.
J.L Zaterdagmiddag werd door schipper
Jb. T. aan Den Oever «en lijk aangebracht,
door hem uit zee opgevischt. Bij onderzoek
vond men op het lijk twee Engelsche geld
stukken. De persoon droeg veel kleederen,
doch bewijzen of teekeuen van herkomst
werden niet gevonden. Vermoedelijk was
de verongelukte een Engelsclinian.
- WIERINGEN.
J.l. Zondag, 's n.m. ten 2'/j uur, vergaderde
op de bovenzaal derHerv. Kerk het Visschers-
foDds. De voorzitter, de heer J. Numeijer,
opende de vergadering, terwijl hij hierna den
secretaris verzocht de notulen der vorige
vergadering te willen lezen, welke onver
anderd werden goedgekeurd. Hierna deed de
penningmeester rekening en verantwoording.
De ontvangsten bedroegen f 375.30'/i, de uit
gaven f 14.batig saldo f 361.30'/t, waar
van f 350.op de Rijkspostspaarbank is ge
plaatst. De rekening werd nagezien door
de heeren C. M. Kocrn en Jb. N. Tijsen
dezen rapporteerden, dat alles in orde was
bevonden, zoodat de rekening met algemeene
stemmen werd goedgekeurd. Tot penning
meester en commissaris werden herkozen de
heeren M. Kaptein en D. Koorn, die beiden
hunne benoeming weder aanvaardden.
Het voorstel van den heer Poereboom,
om aan het bestuur nog 2 commissarissen
toe te voegen, werd aangenomen.
Hiervoor werden gekozen de heeren
A. Annes en J. Tijsen, die hunne benoeming
aannamen. Tot eere-lid van het fonds werd
benoemd de heer Peereboom.
Niets meer aan de orde zijnde, sloot de
voorzitter vervolgens de vergadering.
de punt van haar stoel gaan zitten.
„Prosit!" zeide zij. „Maar schieten leer
ik toch niet."
Makarie vond dat om zich ziek te lachen.
Iets niet doen, wanneer Willy wilde dat
het geschieden zoudit bestond niet 1
Zij profeteerde Sylvia eindelooze lessen in
het schieten, en beloofde Robert een brief
daarover natr Oost-Azië.
„U gaat morgen naar uwe moeder
vroeg Sylvia, en zij keek Hollern aan.
„Ja, voor ongeveer tien dagen."
„Ik zou tante Hollern gaarne eeEs
gadeslaan als ze met haar grooten
jongen bezig is. Ik geloof, dat ze haar
kapitein het liefst in watten wikkelde.
En weet je nog wel, Robbert, toen ik drie
dagen bij jelui ben geweest, dat de oude
vrouw steeds ja'.oersch was als je eens meer
tot mij zeide dan tot haar?"
„Och, onzin zeide hij. Een mooi, innig
lachje ging er over zijn gelaat. Hij dacht
gaarne aan de teederheid zijner moeder.
Sylvia voelde, hoe haar hart door jaloezie
bewogen werd.
„Tenslotte is het qog zijne moeder," dacht
ze„er zijn moeders, die haar zoons steeds
trachten te verhinderen te trouwen."
Voor de tweede maai stond ze op.
„Je lijkt door moeheid wel niet vast
meer op je beenen te staan, Sylvia?" zeide
Mammiing.
„Goeden nacht," sprak Sylvia. „Tot weer
ziens in October. En veel, veel dank voor
al die heerlijke dagen."
Makarie omhelsde haar en gaf haar
kussen op beide waDgen.
„Brieven schrijven is geen werk. Dat
weet je. Schrijf dus alleen wanneer je
komt, en amuseer je intusschen."
I bepalingen te maken op het doodvisschen
van oesters, mosselen, enz. Het bestuur van
het Visschersfonds werd oitgenoodigd een
ontwerp-reglement te willen maken en om dit
in een volgende vergadering vast te stellen, wat
door dat bestuur werd aangenomen.
WIERINGEN.
Met ingang van 20 Januari a.s. zal het
hulpkantoor der posterijen te Hippolytushoef
alhier op werkdagen geopend zijn als volgt: 8.30
tot 10 unr 'svoormiddags; van 12 nur 's middags
tot 1 nnr 's namiddags,en van 4 nnr 's avonds tot
6.30 unr 's avonds. Op Zon- en Feestdagen
van 12.30 n.m. tot 1.30 n.m. Greenwichtijd.
Door een ongewoon voorval-
letjeindebuurtis dezer dagen hetPOOLLAND,
onder de Gem. Barsingerhorn, in opspraak
1 gekomen. Daar is namelijk in den nacht tus
schen Zondag en Maandag j.l. ten huize van
den heer D. Schenk inbraak en diefstal ge
pleegd, terwijl de bewoners in rust waren.
De kist van den knecht is opengebroken endaar-
uit zijn kleedingstukken en minder belangrijke
zaken weggenomen. De ongewensclite bezoe
ker schijnt iemand geweest te zijn, die de
inrichting van het huis kende. De politie doet
onderzoek.
ANNA PAULOWNA.
Naar wij vernemen, zal de Rederijkerskamer
„T-ron moet Blijcken" alhier op Zondag 19 Jan.
een openbare uitvoering geven, waarop o.a. ten
tooneele zal gevoerd worden„De Kiesvereeni-
ging van Stellendijk."
ANNA PAULOWNA, 10 Jan.
Op de heden gehouden vergadering van
de Tuinbouwvereeniging is van het beschik
baar zijnde koolzaad onder de leden onderling
verkocht: 53 pond roodekoolzaad, a f2.per
pond.
ALKMAAR, 11 Jan.
B. en W. hebben aan den gemeenteraad
het voorstel gedaan, om den grond, in Oc
tober 1900 in den Stadshout aangekocht, tot
een gezamenlijke grootte van 2 Heet. 28 cA.,
te bestemmen tot een hertenkamp. B. en W.
hebben daartoe ingewonnen inlichtingen uit
Haarlem, Dordrecht en Assen, en daaruit ont
waard, dat de grootte ruimschoots voldoende
is om 20 herten te houden. Het wil B. on W.
voorkomen, dat door het aanleggen van een
hertenkamp op den aangekochten grond de
aantrekkelijkheid vau den Alkmaarder hout
zeer zal winnen, terwijl de kosten van aan
leg en onderhoud waarschijnlijk lager zijn dan
wanneer daar ter plaatse wederom een park
wordt gemaakt. Overigens kan bij de plan
nen van aanleg gebruik worden gemaakt van
de teekeningen.door de vereeniging „Alcmaria"
aan het gemeentebestuur toegezonden.
Op grond daarvan stellen B. en W. den
Raad voor: Hen nit te noodigen een plan te
doen opmaken en aan den Raad over te leggen,
van een hertenkamp, en daarvoor een crediet
toe te staan van hoogstens f 150.
Het gemeentebestuur van
OPMEER kreeg de verordening, regelende
de jaarwedden der onderwijzers, van Ged. St.
terug, met de bemerking, dat dezen bezwaar
maakten ze goed te keuren, omdat de aan-
vaugsjaarwedde van het hoofd der school
niet, die van den onderwijzeres) w e 1 50
gld. boven het wettelijk minimum was vast
gesteld. De gemeenteraad heeft nu ook 't
salaris van het hoofd met 50 gld. verhoogd.
Zaterdagavond den llden Jan.
werd in het lokaal van den heer P. Lek, te
OUDKARSPE L een biljartwedstrijd gehouden;
de prijzen bestouden nit drie rijwielen. De le
prijs werd behaald door den heer D. Blom te
Noord-Scharwoude met 721 pnntende 2e
prijs door den heer C. Sluis te De Rijp
met 688 punten, en de 3e prijs door
den heer H. Schuit van Ondkarspel met 676
punten.
Een werkman aan de nieuwe
lijn te BROEK OP LANGENDIJK, had Za
terdag het ongeluk met zijn hand tusschen
de rails bekneld te raken, waardoor twee
vingertoppen hem werden afgeknepen.
Er liepen de vorige week vage
geruchten over den gezondheidstoestand van
de Koningin. Zijdelings zijn deze tegenge
sproken door het berichten in de dagbladen,
dat H. M. Dinsdagmiddag Haar gewonen
wandelrit heeft gemaakt, maar, door den tuin
van 't Paleis uitgereden, niet was opgemerkt
door de talrijke belangstellenden, die, onge
veer den ganschen dag, steeds vóór het Paleis
staan om de lieve Vorstin te zien en te
begroeten.
Intusschen is het een feit zegt de Haag-
sche kroniekschrijver der N. Gr. Ct. dat
H. M. zich in de laatste dagen minder dan
gewoonlijk heeft vertoond, maar mij is een
geheel andere reden dan Haar gezondheid
daarover ter oore gekomen, en ik stel er prijs
op daarvan melding te maken. Door de onge
steldheid, die H. M. op 't Loo had, is in de
afdoening der staatsaangelegenheden een
weinig achterstand gekomen, en de Koningin
wilde, nu Haar krachten het toelieten, door
het werk heenkomen. H. M. moet dan ook
de laatste dagen schier onafgebroken zich
aan Haar arbeid voor 's lands zaken hebben
gewijd en om zich door den berg van stukken
heen te werken, had H. M. de Koningin-Moe
der aangeboden, Haar een handje te helpen
de eerste paar dagen der week waren Moeder
en Dochter dan ook schier den ganschen
dag in het werksalon der Koningin bezig, en
om geen tijd te verliezen bleef de Koningin-
Moeder ten Paleize dineeren. Deze feiten wer
pen een zoo eigenaardig en verblijdend licht
op de^ ernstige opvatting van Haar taak door
de Koningin, en tevens op de innig-lieve
verhouding met de Koningin-Moeder, dat ik
mij er een genoegen uit maak, het verder te
vertellen, zooals 't me uit zeer betrouwbare
bron is meegedeeld. De talrijke besluiten enz.,
in de laatste dagen verschenen en nog aan
houdend vermeerderend, doen overigens zien,
dat er nn weer flink gang in de zaken is
gekomen.
Wat den Prins-Gemaal aangaat, ook Hij
heeft zich sedert Zijn komst in Den Haag
nog niet veel vertoond en men verzekert mij,
dat, behalve de zncht om de genoegens van
het stille, huiselijk leven te smaken, ook
bijzondere studiën, in verband met Zijn lid
maatschap van den Raad van State, den
Prins aan Zijn studeervertrek binden.
Mislukte list.
In de ouderlijke woning aan den Croos-
wijkschen weg te ROTTERDAM heeft de
politie aangehouden een soldaat van de kolo
niale reserve, die uit zijn garnizoen te Nij
megen was gedeserteerd. De deserteur zocht,
toen de politie kwam, een schuilplaats in den
schoorsteen. Zijn beenen verrieden hem en
toen hij er uit te voorschijn kwam, beproefde
hij, door zich voor schoorsteenveger nit te
geven, den dans te ontspringen. Dit gelukte
hem niet; hij is ter beschikking van de mili
taire autoriteiten gesteld.
Sylvia gaf Makarie do kussen terug. Haar
oogen zochten den geliefde.
Hij* wachtte naast Willy MammliDg tot
dat de beurt van aischeidneinen aan hem
kwam.
Maar hij vermeed Sylvia's blik.
„Kijk me toch eens aan vleide, smeekte
elke polsslag, elke zenuw in haar. „Ga
zóó niet van mij wegHet is voor
eeuwig 1 Zeg me tenminste met een blik,
dat het je pijn doet óók pijn wel
niet zóóveel als mij zoo'n doodelijke
pijn
Maar haar vurig, stom, vertwijfeld smeeken
bleef zonder antwoord.
„Dus, juffrouw Sylvia, het blijft er bij,
wij gaan samon op de eendenjacht. En wij
zullen goede kameraden zijn. Niet En
Willy's rood, baardeloos gelaat lachte in
alle vouwen en de witte tanden glinsterden.
„Tot weerziens, Willy. En ook jou harte
lijk dank voor de heerlijke dagen," sprak
Sylvia, zeer langzaam en zeer duidelijk, en
schudde Mammiing de hand.
Het was Sylvia, als kon zij zich slechts
mot angstige voorzichtigheid bewegen.
Daar naast haar gaapte een afgrondeen
te heftige beweging en er volgde een val,
diep, oneindig diep in de duisternis en en
in het onzekere
Eeu val in de ellende, en nog belachelijk
bovendien
Want is het niet belachelijk, als een
vrouw haar liefde aanbiedt en geen ant
woord wordt er tot haar gericht geen
notitie wordt er van haar genomen ja,
dat is belachelijk!
Sylvia raapte al haar krachten bijeen.
„Niet meer wteien," dacht ze. „Slechts
niet meer weenen."
„Vaarwel!" zeide ze tot Hollern, ook zoo
langzaam en duidelijk als ze tot Willy had
gesproken, „ik wensch u een gelukkige reis."
Zij gaf hem de hand.
Zij keek hem aan.
Een oogenblik ontmoetten hun oogen
elkaar
Wat stond er in de zijne Verwijt
Klacht? Bede?
Er was geen tijd, dat te doorgronden.
„Vaarwel," sprak hij, zeer zachteen
banale handdruk voor de oogen van
wel twee dozijn getuigen in de bedor
ven atmosfeer van een restaurant
Dat was het eind het eind Sylvia
ging de zaal uit. Rechtop, en met een
ODgewoon stijven, afgemeten tred.
Bijna als een beschonkene, die slechts
zoo stijf en op de lijn afloopt opdat
niemand van hem zal kunnen zeggen je
hebt geslingerd.
De kellner rukte voor haar de deur
open. Robert von Hollern stond nog en
keek voor zich neer.
„Laat ons nu ook gaan," zeide Makarie.
„Natuurlijk," zeide haar man.
Robert vergezelde het echtpaar nog
tot de Jenssenbrug. Mammiing zette
hem uiteen, dat ze met de Lubina
misschien nog naar Helgoland gingen, om
dan naar Cuxhaven en later naar de
Friesche Eilanden te zeilen.
Robert had nog geen woord gesproken.
En zóó was het Makarie onmogelijk het
uit te houden. Alle haar berouwvolle en
bezorgde gedachten waren op eenmaal weder
in haar wakker geworden, toen zij deze beide
menschen zoo met een koelen handdruk en
verbleekte wangen van elkaar heen zag gaan.
WORDT VERVOLGD.
