lÉijsisdic Éffiiig. Zondag 29 Januari 1905 49ste Jaargang No. 4014. Gemeente Schngen. BEKENDMAKINGEN. Arbeidswet. vernachte". Politiek overzicht der week. iPBIIE Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTËNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. 8CMACHSH, Isaan, Uitgaver i P. TRAPMAN, ledewerkerJ. XI I\KÜ L. 4. Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 8.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 1 0.25 iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. DU nummer bestaat uit drie bladen. EERSTE BLAD. POLITIE. Ter Secretarie dezer Gemeente zya inlichtingen te bekomen omtrent een op Donderdag j gevonden ring met sleutels. —oo De Burgemeester der Gemeente Schagen brengt belanghebbenden in berinnering de volgende bepalingen der Arbeidswet „Het hoofd of de bestuurder van een bedrijf of eene onderneming, waai in of waarvoor een persoon beneden 16 jaren arbeid verricht in fabrieken en weikplaaiaen, moet in bet bezit zijn van eene kosteloos veikrijgbare kaart. „Binnen tweemaal 24 nren na het eindigen van de arbeidsbetrekking tusschen den jeugdigen persoon en hem, die dezen aibeid deed verrichten, is laatstge noemde verplicht die betrekkelijke kaart, na daarop den dag van opneming en van ontslag te hebben vermeld, terog te bezorgen bij den Bnrgemeester. „Overtreding wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste 14 dagen of geldboete van ten hooogste 15 gulden. Schagen, den 27 Januari 1905. De Burgemeester voornoemd, H J. POT. ooo De werkstakingen ia het voorjaar van 1903 (naar de regeerings-uitingen „revolu- tionnaire" of „misdadige" woelingen gehee- ten) zijn bjj de jongste bsgrooting nog weer eens opgehaald, nadien eenige leden meen den, dat van den invloed der christelijke beginselen ook niets te bespeuren viel in de wijze, waarop het ministerie toen optrad. Ja, denkt de regeering. dat de heeren daar niets van bespeurden, dat kunnen wjj niet helpen, maar het „toont opnieuw hoe ondoenlijk het hun is, zich van het wezen dier beginselen, voor wat het staatsterrein betreft, een ook maar bjj benadering juiste voorstelling te vormen." De regeering houdt zich hier van den domme, doet alsof geen misverstand moge lijk is, alsof maar één uitlegging van de kern „christelijke beginselen" de juiste kan zyn, en verwijst naar het wezen dier be ginselen, het aan de tegenpartij overlatende, daar achter te komen, zoo zjj er kans toe ziet. Nu ia het niet ons doel de geschiedenis der spoorwegstaking hier weer op te rakelen, waar wel loont het de moeite, het „wezen" van sommige anti-revolutionnaire denkbeel den met betrekking tot het recht van strafian en de handhaving van het gezag uit „Ons Program" cp te diepen, en dan eens te zien, of wij niet zeer „bjj benade ring" iets kunnen gaan begrijpen van de algemeene houdiog, die de regeering in het gedenkwaardige jaar 1903 tegenover gezegde „misdadige woelingen" heeft aan genomen. De acti-revolutionnairen eischen voor ons volk „terugkeer naar Gods woord", „ook opdat de stille onderwerping weêr bjj ons Want „Mijns is de wrake", spreekt de Heere. „„Ik zal het vergelden", en het komt den arme en den daglooner niet toe, die wrake Gode uit de hand te nemen, en met de vuist te willen afdwingen, wat hem uit de hand zijns Vaders niet werd beschikt"". De terugkeer naar Gods woord is, gelijk men ziet, op zichzelf reeds een goede politiemaatregel, maar mocht bjj niet geheel afdoende zjjn, dan hebben wjj ook nog de overheid. De overheid immers is, volgens de anti- revolutionnairen, „handhaafster van Gods wet" en met een wet van menschen kan men nog trachten wijs, humaan en verstan dig te werk te gaan, maar past men „Gods Wet" niet in al zjjn gestrengheid toe. dan begeeft men zich op het standpunt der «genade", dat der overheid volgens hen Met toekomt. Neen, de overheid moet hot e t s standpunt handhaven „immers, al ken zóó komt God tot Zjjn eere". Alleen als de overheid krachtig en onergiek het wetsstandpunt handhaaft, komt °ver de zielen die heilzame vrees, die ze tfiu laatste buigen doet voor de volheid jkr Sinaïtische geboden, en alzoo in dat besef van zonde en ellende drjjtt, waaruit z« roepen zullen om verlossing. Men voelt het fanatieke van het geheele «landpuntGods eer is zeker iets boven- «uunscheljjks, en eischt desnoods het on- ®enscheljjke. Gjj raakt hier dadelijk aan dingen van God zelt, en iedere poging om een kalmeerend, verstandig woord meteen anti-revolutionnair in deze aangelegenheden .9 wisselen, stuit af op de eere Gods, die in vroeger tjjd nog wel erger dingen dan ntt-revolutionnaire steiloorigheid, respsc- ovaqjk anti-revolutionnair fanatisme op haar ««Weten heeft gehad. Wat fanatisme wordt bij den meer warm bloedig aangelegds, blijft formalisme, ge mengd met een meer of minder groote dracht berekening, bij den meor nuchteren verstar, dsmenscben gegeven deze factoren, is het geen wonder, dat bijna dadeljjk na de eerste spoorwegstaking, de kerkaljjken het denkbeeld hebben aanvaard, dat sta king van spoorwegarbeiders eigenlijk reeds lang straibaar had moeten zyn. Want „„Door zelve de wet als wet Gods te handhaven en weer eerbied af te dwingen voor een recht, dat van God komt, prent de overheid het wetsstandpunt van eene hoogere macht, die beveelt, en een lagere macht, die te gehoorzamen heeft, weer zoo diep m het volksleven, dat, ongemerkt en vanzelf het ontzag voor wie meerder en hooger is, weer wordt opgebouwd."" „Gods wet" nu was zèüer overtreden want „Mgr;s is de wrake" enz., en al had den de spoorwegmannen de meest gegronde grieven gohad, waarvoor zjj geen gehoor, laat staan herstal bjj hun meerderen kon den vinden, kua kwam het niet toe, Gode de wrake uit de hand ta nemen en het rad des levens (ditmaal meer bijzonderlijk het gevleugeld rad der spoorwegen) zoodanig terzij te wentelen, als in die dagen, door de schuld der regeerders, geschied is, Grieven of geen grieven dus, schuld of geen schuld bjj de spoorwegbesturen, „Gods wetomtrent de stille onderwerping be hoorde spoedig in een strafwet-artikel be lichaamd en 8taking van spoorwegmannen en eeaige andere categorieën strafbaar ge steld te worden. Ja, hier was wel godsdienstig fanatisme, gemengd met een goede dosis vrees voor en wantrouwen in de arbeidersbeweging aan het woord, en hoe zou men van go- moederen, zoo sterk bewogen door vrees en geloofsijver, verstandigo besluiten hebben kunnen verwachten Ontijdig en effactloos, prikkelend en zeer geschikt om de ontevredenheid der spoor- wegmznnen op peil te houden, blijft de strafbaarstelling van staking eeD werktuig, dat onze „christenen" bij voorkomende ge legenheid zeker niet nalaten zullen, met grootea ijver te hanteeren, Nu behoeft onder een regeering, die den godsdienst buiten het politiek terrein houdt, het gezag natuurlijk geenszins te lijden dat hangt eenvoudig van de karaktervast heid van de verantwoordelijke personen af. Maar onder een regeering, die den gods dienst binnen de politiek haalt, blijft een dorre en onmenscheljjke uitoefening van gezag een gevaar, dat niet te onderschat ten is de gerechtigheid Gods moot immers onvoorwaardelijk haar eere hebben 1 Maar wjj hadden het tot nu toe nog maar alleen over de handhaving van het recht door de overheid: God almachtig handhaaft echter ook zelt het recht, en dat wel onder meer docr den overtreder te bezoeken met tegenspoeden, plagen en krankheden, alsmede met verachtering in welstand. Nu kan de mensch ongetwijfeld hierbij een handje helpen, en zeker hebben de spoorwegbesturen onbewust in die richting geholpen, toen zjj langen tijd weigerden de stakers in hun dienst terug te nemendat is voor heel wat stakers op een geduchte „verachtering in welstand" uitgeloopen, en zeker, die mannen zijn wel tot zulk een „besef van ellende" gedreven, dat zjj aan de spoorwegbesturen langen tjjd vergeefs „om verlossing" riepen. Was dat nu christelijk van die spoorwegbesturen, of was dat niet christelijk Wat de christelijke beginselen zjjn willen wjj thans niet uitmakenmaar dat de anti-revolutionnaire beginselen op het geheele gebied van het strafrecht zich tegen den zoo noodigen vooruitgang in denk beelden op dat terrein op het hevigst aan kanten, blijkt wel uit artikel 13 van hun Program, waar zij verlangen voltrekking van de straf aan den gevonniste, niet slechts om de maatschappij te beschermen of den overtreder te beteren, maar allereerst tot herstel van de geschonden gerechtigheid. Ja, zegt Dr. Kuyper in Ons Program, betering van den misdadiger is op verre na niet altijd gevolg van berechting. „Het kan integendeel zelts zeer wel zjjn, „dat de gerechtigheid een straf eischt, die „den overtreder eer nog bederft dan beter „maaktmaar hiervoor mag de souve- „rein niet den weg gaan. Hjj is geen „paedagoog, maar rechter en moet aller eerst op de kastijding, op de tuchtiging, „op de straf bedacht zjjn, en dus óók in „zgn gevangenissen het aan den overtreder „wel ter dego doen ondervinden, dat hjj „zich door zgn schuld en zonde gebracht heeft in een allerellendigsten staat." Laat dit de deur dicht doen en laat ons na deze tentoonstellinge constateeron, dat deanti-revolutionDaire wjjze van handhaving van gezag en recht Ijjdt aan wat de straf- rechtsgeleerde Enrico Ferri noemtmeta- tysische (bovennatuurlijke) ontaarding. -000 Buiteiilaiidscli Nieuws. Tot de kwesties, die de beste vrienden langzamerhand van elkander verwjjderen, behooren de handelsovereenkomsten. Wan neer de landen en volken verschillende belangen hebben, dan is het catuurlgk niet gemakkeljjk, een tractaat sameD te stellen, dat aan aller eischen voldoet. Een land- bouwstaat zal hooge rechten op den invoer van landbeuwstoffm wenschen te stellen, terwijl omgekeerd esn industriëel land zijn nijverheid zal trachten te beschermsn. Iu deze verhouding stonden ook Oostenrijk en Duitschland tot elkander. Daarbjj kwam nog, dat in Duitschland de invloedrijke partij der Agrariërs door bijzonder hooge rechten haar belangen tracht te bavoor- deelen, Het heeft dan ook een geruimen tijd geduurd, voordat de vertegenwoordigers van beide rijken tot overeenstemming zjjn gekomen. Een oogenblik zelts werd er gevreesd, dat de onderhandelingen afge broken zouden werden, wat dan een tarieven-oorlog tengevolge zou gehad hebben. Duitschland en Oostenrijk hebben echter niet alleen hunne economische belangen te behartigen. Als bondgenooten, hebben zij een gemeenschappelijke politiek te bevor deren, en deze zou er beslist onder geleden hebben, zoo het op handelsgebied tot eene dwarsdrijverij ware gekomen. Waar van beide kanten de wil goed is, waar men eene oprechte tosnadering wenscht, zal die ook verkregen worden. En zoo is dan, na lange onderhandelingen, eindelijk de nieuwe handelsovereenkomst gesloten. Van Duitscho zijde geeft men wat toa op den invoer van enkele landbouwproducten en van eieren, boter en gevogelte, terwijl Oostenrijk enkele ruwe grondstoffen en in 't bijzonder eieren verlaagt. Zoo is deze kwestie weer tot 1918 van da baan geschoven, en wie dan leeft, die dan zorgt 1 zullen de vrienden zeker wel denken. Voor de leiders der Oostenrjjksclie po litiek is de overeenkomst met Duitschland een ware verademing. Zij zitten zóó tot over de ooren in hun binnenlandschen modderpoel, dat elke handeling, die wat ruimte geeft, hoogst welkom moot wezen. De nieuwe Oostenrjjkseke premier heeft in eene zeer gemoedelijke toespraak tot Duitschera, Gzeclien, Polen en Zuid-Slaven, er op aangedrongen, dat zjj de obstructie zouden laten varen. Hij riep hunne mede werking ia, om enkele wetsontwerpen met bekwamen spoed af te handelen. Of de heeren afgevaardigden werkelijk genoeg van hun systematisch verzet hebben, ót dat zjj onder den indruk van de verleide]jjke toespraak zijn geraakt, zegt Rauter's cor respondent niet, doch wel wordt gemeld, dat de meerderheid aan een der radicale Czechen niet toestond, om de regeering over verschillende onderwerpen te inter- pelleeren. Dit is zeker een stap in de goede richting. Misschien bestaat er nu kans, dat de wet op de lichting en enkele belasting voorstellen werkeljjk afgedaan zullen wor den. Er zijn evenwel zooveel gevaarljjke vraagstukken, die ook met genoemde onder werpen in verband gebracht kunnen worden, dat dat beetje goede wil er gemakkeljjk onder begraven kan worden. De heer Tisza zit diep in de verkiezirgs- campsgne. Als wjj nagaan, onder welke omstandigheden iemand in Hongarjje zijn mandaat als afgevaardigde verkrjjgt, dan komt men tot geene hooge schatting van den volkswil in Hongarjje. Het geld speelt bjj de verkiezingen een hoofdrol. En dat gaat niet bedekt, doch wordt eenvou dig door de wet toegestaan, Wanneer de candidaat over een ruime beurs beschikt, dan geeft hjj den kiezers van zjjn partjj vergoeding van reiskosten naar de hoofd plaats van het kiesdistrict, vergoeding voor tjjdverlies, vergoeding voor verbljjt kosten en zeker ook nog wel vergoeding voor het cadeautje, dat vader voor vrouw en kind uit de stad medebrengt. Eigenljjk is dus de heele uiting van den volkswil een wassen neus. Kort en bondig zou men het eene omkooper jj op groote schaal kunnen noemen. Ook in Hongarjje beschikt de regeering over een fonds voor geheime doeleinden, en dat dit in deze dagen voor den minis- teriëelen candidaat wel eens aangesproken zal worden, is te begrjjpen. Tisza voert een krachtig bewind, houdt van krachtige middelen en zal zjjne vrien den niet in den steek laten. Hij heeft even wel eene vurige en invloedrjjketegenpartjj, zoodat wel alle zeilen bijgezet zullen moeten worden, wil de regeeringspartjj over een flinke meerderheid kunnen beschikken. De cjjfers, waarover wjj tot heden kannen beschikken, zeggen nog maar heel weinig. Er zjjn 400 districten, waarvan in 212 de uitslag bekend is. Daarvan verwierf de liberale regeericgspartjj 111 zetels, de ver schillende groepen der tegenpartjj 101. De verkiezingen in Hongarjje hebben eene geheele verkiesings-periode geopend. In Roemepië, Griekenland en Denemarken kan de politieke burgerij ook weldra optrekken om eene nieuwe Kamer samen te stellen. Steeds terugkeerende berichten uit Engeland verzekeren, dat Minister Balfour er ernstig aan denkt, om ook daar het parlement te ontbinden. Hjj zou de uit spraak van het land over het imperialis tisch-protectionistisch program willen vragen. Wij dachten, dat die uitspraak niet meer noodig was. Het volk heeft in 40 a&n- vullingsverkiezingen reeds geoordeeld en veroordeeld. Bjj elke verkiezing bewees de verplaatste meerderheid of de sterk verhoogde minderheid,dat men van het minis- terie-Balfour, met den heer Chamberlain als gangmaker, genoeg heeft. Zelfs de conservatieve organen voorspellen bjj ont binding de nederlaag aan de tegenwoordige regeeringsmeerderheid.—Heel jammer is het, dat de liberalen bjj hunne afbrekende critiek, geen positief werkplan in de plaats geven. Een radicale groep te Londen heett den voormannen der liberale partjj gevraagd naar het program, dat zo dachten uit te voeren, wanneer hunne partij aan het be stuur kwam. Daarop is het mets-zeggend antwoord ontvangen, dat zjj eene krachtige liberale politiek zouden voeren. Waarin die evenwel zal bestaan, weten de heeren zelf niet al te best. En toch is het voor een ministerie niet voldoende, of het al zegt, wat het niet zal doenhet moet zich wel degeljjk bewust zjjn, wat het wel denkt uit te voeren. Wanneer de liberalen met negatieve leuzen het bestuur veroveren, zgn ze aan het begin van het einde hunner regeering. ts Pitintari Hoewel de oproerige beweging in Peters- burg thans zakkende is, gelooven wjj goed te doen, toch de voornaamste bjjzonderheden der vorige dagen nog te vermelden, opdat onze lozere een gced beeld krijgen van de geheele beweging. Woensdag j 1, is er nog geducht op het volk geschoten;iedersoldaat ontvinglCscherpe patronen en kreeg last, raak te schieten; gevangenen werden er niet gemaakt. De vroegere gouverneur van Moskou Trepof, is benoemd tot militair gouver neur van Petersburg en dat heeft de ge heele bavolking met ontzetting vervuld. Daardoor toch worden zij onder het strengste „recht van den knoet" geplaatst, dat men zich denken kan. Over de Russische residentie zal een iy- ran heerschen. Dat Trepol eenige lijdzaam heid zou toonen, geldt als onmogelijk, met het oog op zijn berucht geworden optre den in Moskou. Hoe gehaat hij, da „bloedzuiger" van het volk, was, bljjkt reeds uit de aanslagen die op hem werden gepleegd, Bjj den jongsten aanslag ontging hjj slechts door een toeval den dood. De Petersburgsche politie beval dat alle huisdeuren vanr.f vijf uur 's namiddags gesloten moeten zjjn. De stadspoorten zjjn sterk bezet, teneinde het binnendringen van troepen arbeiders te voorkomen. De prjj- zen der levensmiddelen stjjgen onrustba rend. De verbittering ia ook onder de burgerjj geweldig. In do stad heerscht de rust van het kerkhofop straat wordt slechts gefluisterd,men ziet slechts hoogst ernstige gezichten. De lijken der gevallenen werden gedu rende het transport van de straat naar het hospitaal bestolen, aan geen enkele hand bevonden zich ringen, ofschoon een aantal gegoede burgers gedood zjjn. Ia Petorsburg, Moskou en Riga verze kerden vele nijveren hun winkels en fa brieken tien percent tegen plundering De Daily Telegraph verneemt uit Peters burg d.d. 25 Januari Op groote schaal worden er nu in stilte overal menschen gevangen genomen, o a. de leiders der liberale beweging. Allen worden naar de Peter-en-Paul-vesting ge zonden. Witte, hierover door een hunner familieleden aangesproken, gaf zjjn verba zing te kennen en beloofde, er over aan Mireki te schrjjven, maar aangezien deze Zaterdag op bevel v«n den Tsaar zjjn heele macht in Petersburg overdroeg aan Trepof, heett hjj niet het minste in te brengen. Het staat trouwens vast, dat zoowel Witte als Mirski geheel buiten de jongste ge beurtenissen in Petersburg staan. Da correspondent van de Daily Tele graph vertelt, dat hij zelf in hechtenis genomen (maar weer losga later) is, omdat hjj een verboden bjjeenkemst van meer dan vijl personen in een particulier huig had hjjgewoond. Gapon is nog niet ge vangen ondanks de ijverigste nasporingen der politie, Sommigen beweren, dat hij naar Moskou is ontkomen, om daar de w«rkl;edenbewegiEg aan te voereD. Waar- scbjjnljjk schuilt hjj echter ergens dichter in de buurt. In Petersburg slapen de werklui niet meer thuis, om niet 's nachts te worden opgelicht. In het geheim blijft Gapon zich echter jjverig roeren, zooals bxgkt mt de vele en heftige manifesten, die nij tot de werklieden richt. Daarin wordt gesproken van den beest- acntigen Czaar, en van zjjn ministers als van jakhalzen, tegen wie Gapon nu een verdelgingsoorlog predikt. Hjj ontheft de soldaten ved hun eed aan den Czaar en zegent alle medestanders voor de vrijheid. De correspondent van de Standard seint' dat tienduizenden van Ga pon's manifesten overal verspreid worden. Hjj heeft gehoord, dat Maxim Gorki ternauwernood aan ge vangenneming ontsnapt is door naar het ™-i m V^ucbten' Do correspondent der y Telegraph verzekert echter, dat Gorki onder de gevangenen behoort. Verder seint deze correspondent, dat er gisteren te Petersburg weinig soldaten op straat te zien waren, maar zij waren bjj de hand in tuinen en op binnenplaatsen. Er heerscht ia do hoofdstad een waar schrikbewind. Bjj groote massa's worden de menschen gearresteerd. De politie doet invallen in verschillende woningen. Onder het volk worden geldinzamelingen gehouden. Werklieden worden in hechtenis genomen. Men vreest, dat de algemeen gehate lrepof de intellectueelen zal ophangen. Men belooft eon welwillend optreden tegen over werklieden, die zich zonder ncemens- waardigen tegenstand onderwerpen en zich van de leiders losmaken. De toestand wordt dreigender, omdat ae massa s honger ljjden en velen, die anders in ae fabrieken slapen, dakloos zijn. Men verwacht eea hoager-oproer, Woensdag maakte men kennis met een der eerste maatregelen van den nieuwen gouverneur-generaal, door het in alle geheim ter-aarde-bestellen des nachts van de slacht offers der woelingen van 21 Januari. Bjj de gasthuizen hadden tooneeien van smart en wanhoop plaats der bloedverwanten, die gekomen waren om de begrafenis bjj te wonen, doch de lichamen niet vonden van hunne echtgenooten, zonen en broeders. Donderdagnacht om twaalf uur werden e lijken van 54 slachtoffers onder zwaar militair geleide op het kerkhof Obukof. 14 kilometer van Petersburg, in alle stilte be graven. Duizendtallen [arbeiders begaven zich later daarheen, om de lijken uit te graven, teneinde de dooden op plechtige wijze opnieuw te begraven. Zij werden volvoeren <r°epen verhicdcrd> bun plan te De dictator Trepof heelt alle dagblad redacties laten sluiten alleen de „Regee- nnjsbode" en de „Ruskia Invalid" mogen verschiineii. 8 De Poelitof-iabriek ontsloeg 12.500 arbei ders, met bevel binnen twee dagen hun woningen te ontruimen. Waar deze men- scnen met hunne talrijke gezinnen midden m den winter moeten bljjven, weet niemand. De correspondent van de Daily Telegraph te Petersburg seint nog allerlei bijzonderheden over de ongeregeldheden van de afgeloopen dagen, meest n#,«r verhalen van ooggetuigen en van gewonden in de hospitalen 7™ vertelt hij, dat meer dan eene de kozakken en lansiers loshakten op het volk, dat voor de troepen op do knieën gevallerl was velen kregen zoo sabelhouwen over het hoofd of den rog; éen vrouw werd het hoofd geheel deren Hl K?*chfliden- Vrou wen en kin- hoornen van den Alexander- tuin geklommen waren, werden er oir B schoten alsof het kraaien waren. De polifie" W VaTlo^°af J D0/' huDlt ^2chePn rist ^®b®°e°nt®e™ak^n op De Dal y Telegraph verneemt nit Peters- redTclror'" van^"6' be8t88nde nlt de hoofd- reaacteurs van de voornaamste bladen, ia bii Miiski geweest, om hem een adres aan te bieden, waarin, uit hoefde van He W,iT n tijdsomstandigheden, volledige vrijheM vïn drukpers geeischt werd en de onverwijlde bgeenroep.ng van een vrij gekozen, matVol doende volmachten bekieed volksnarlorr, j, ona„zo,k» j b'engen in den toestand van den staat Soeworin de hoofdredacteur van het Nowole remja, lichtte vervolgens het voorgelezen adrfa toe, verklarende, dat de iomrstB ffhl tenissen zijne [Hooworin's] opvattingen oveV de onrypheid van de liberale beweging en Rn,1.a"d ^wijzigd haddin Hij was thans overtuigd, dat het Russische volk die bowe- j Ring steunde en het Rus-isohe leger zou mede- gean met het Rassische volk. Het Is teekonend voor de n'gemeene stem- van^V'8^ d° oude redacteur nfu ^owtcfa Wremjs, die anders zooveel mogelijk in het schuitje van de regeerinir meevaart,bij deze gelegenheid tegenMirsfa den minister van binnenl sndsche zaken, zeide: „Excellentie, de tegenwoordige toestanden

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1905 | | pagina 1