lÉijsisdic Éffiiig.
Zondag 29 Januari 1905
49ste Jaargang No. 4014.
Gemeente Schngen.
BEKENDMAKINGEN.
Arbeidswet.
vernachte".
Politiek overzicht der week.
iPBIIE
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTËNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
8CMACHSH, Isaan,
Uitgaver i P. TRAPMAN,
ledewerkerJ. XI I\KÜ L.
4.
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 8.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 1 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DU nummer bestaat uit drie bladen.
EERSTE BLAD.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer Gemeente zya inlichtingen te
bekomen omtrent een op Donderdag j gevonden
ring met sleutels.
—oo
De Burgemeester der Gemeente Schagen brengt
belanghebbenden in berinnering de volgende bepalingen
der Arbeidswet
„Het hoofd of de bestuurder van een bedrijf of
eene onderneming, waai in of waarvoor een persoon
beneden 16 jaren arbeid verricht in fabrieken en
weikplaaiaen, moet in bet bezit zijn van eene kosteloos
veikrijgbare kaart.
„Binnen tweemaal 24 nren na het eindigen van de
arbeidsbetrekking tusschen den jeugdigen persoon en
hem, die dezen aibeid deed verrichten, is laatstge
noemde verplicht die betrekkelijke kaart, na daarop
den dag van opneming en van ontslag te hebben
vermeld, terog te bezorgen bij den Bnrgemeester.
„Overtreding wordt gestraft met hechtenis van ten
hoogste 14 dagen of geldboete van ten hooogste 15
gulden.
Schagen, den 27 Januari 1905.
De Burgemeester voornoemd,
H J. POT.
ooo
De werkstakingen ia het voorjaar van
1903 (naar de regeerings-uitingen „revolu-
tionnaire" of „misdadige" woelingen gehee-
ten) zijn bjj de jongste bsgrooting nog weer
eens opgehaald, nadien eenige leden meen
den, dat van den invloed der christelijke
beginselen ook niets te bespeuren viel in de
wijze, waarop het ministerie toen optrad.
Ja, denkt de regeering. dat de heeren
daar niets van bespeurden, dat kunnen wjj
niet helpen, maar het „toont opnieuw hoe
ondoenlijk het hun is, zich van het wezen
dier beginselen, voor wat het staatsterrein
betreft, een ook maar bjj benadering juiste
voorstelling te vormen."
De regeering houdt zich hier van den
domme, doet alsof geen misverstand moge
lijk is, alsof maar één uitlegging van de
kern „christelijke beginselen" de juiste kan
zyn, en verwijst naar het wezen dier be
ginselen, het aan de tegenpartij overlatende,
daar achter te komen, zoo zjj er kans toe
ziet.
Nu ia het niet ons doel de geschiedenis der
spoorwegstaking hier weer op te rakelen,
waar wel loont het de moeite, het „wezen"
van sommige anti-revolutionnaire denkbeel
den met betrekking tot het recht van
strafian en de handhaving van het gezag
uit „Ons Program" cp te diepen, en dan
eens te zien, of wij niet zeer „bjj benade
ring" iets kunnen gaan begrijpen van de
algemeene houdiog, die de regeering in
het gedenkwaardige jaar 1903 tegenover
gezegde „misdadige woelingen" heeft aan
genomen.
De acti-revolutionnairen eischen voor ons
volk „terugkeer naar Gods woord", „ook
opdat de stille onderwerping weêr bjj ons
Want „Mijns is de wrake", spreekt de
Heere. „„Ik zal het vergelden", en het
komt den arme en den daglooner niet toe,
die wrake Gode uit de hand te nemen, en
met de vuist te willen afdwingen, wat
hem uit de hand zijns Vaders niet werd
beschikt"".
De terugkeer naar Gods woord is, gelijk
men ziet, op zichzelf reeds een goede
politiemaatregel, maar mocht bjj niet geheel
afdoende zjjn, dan hebben wjj ook nog de
overheid.
De overheid immers is, volgens de anti-
revolutionnairen, „handhaafster van Gods
wet" en met een wet van menschen kan
men nog trachten wijs, humaan en verstan
dig te werk te gaan, maar past men „Gods
Wet" niet in al zjjn gestrengheid toe. dan
begeeft men zich op het standpunt der
«genade", dat der overheid volgens hen
Met toekomt. Neen, de overheid moet hot
e t s standpunt handhaven „immers, al
ken zóó komt God tot Zjjn eere".
Alleen als de overheid krachtig en
onergiek het wetsstandpunt handhaaft, komt
°ver de zielen die heilzame vrees, die ze
tfiu laatste buigen doet voor de volheid
jkr Sinaïtische geboden, en alzoo in dat
besef van zonde en ellende drjjtt, waaruit
z« roepen zullen om verlossing.
Men voelt het fanatieke van het geheele
«landpuntGods eer is zeker iets boven-
«uunscheljjks, en eischt desnoods het on-
®enscheljjke. Gjj raakt hier dadelijk aan
dingen van God zelt, en iedere poging om
een kalmeerend, verstandig woord meteen
anti-revolutionnair in deze aangelegenheden
.9 wisselen, stuit af op de eere Gods, die
in vroeger tjjd nog wel erger dingen dan
ntt-revolutionnaire steiloorigheid, respsc-
ovaqjk anti-revolutionnair fanatisme op haar
««Weten heeft gehad.
Wat fanatisme wordt bij den meer warm
bloedig aangelegds, blijft formalisme, ge
mengd met een meer of minder groote
dracht berekening, bij den meor nuchteren
verstar, dsmenscben gegeven deze factoren,
is het geen wonder, dat bijna dadeljjk na
de eerste spoorwegstaking, de kerkaljjken
het denkbeeld hebben aanvaard, dat sta
king van spoorwegarbeiders eigenlijk reeds
lang straibaar had moeten zyn. Want
„„Door zelve de wet als wet Gods te
handhaven en weer eerbied af te dwingen
voor een recht, dat van God komt, prent
de overheid het wetsstandpunt van eene
hoogere macht, die beveelt, en een lagere
macht, die te gehoorzamen heeft, weer
zoo diep m het volksleven, dat, ongemerkt
en vanzelf het ontzag voor wie meerder
en hooger is, weer wordt opgebouwd.""
„Gods wet" nu was zèüer overtreden
want „Mgr;s is de wrake" enz., en al had
den de spoorwegmannen de meest gegronde
grieven gohad, waarvoor zjj geen gehoor,
laat staan herstal bjj hun meerderen kon
den vinden, kua kwam het niet toe, Gode
de wrake uit de hand ta nemen en het rad
des levens (ditmaal meer bijzonderlijk het
gevleugeld rad der spoorwegen) zoodanig
terzij te wentelen, als in die dagen, door
de schuld der regeerders, geschied is,
Grieven of geen grieven dus, schuld of
geen schuld bjj de spoorwegbesturen, „Gods
wetomtrent de stille onderwerping be
hoorde spoedig in een strafwet-artikel be
lichaamd en 8taking van spoorwegmannen
en eeaige andere categorieën strafbaar ge
steld te worden.
Ja, hier was wel godsdienstig fanatisme,
gemengd met een goede dosis vrees voor
en wantrouwen in de arbeidersbeweging
aan het woord, en hoe zou men van go-
moederen, zoo sterk bewogen door vrees
en geloofsijver, verstandigo besluiten hebben
kunnen verwachten
Ontijdig en effactloos, prikkelend en zeer
geschikt om de ontevredenheid der spoor-
wegmznnen op peil te houden, blijft de
strafbaarstelling van staking eeD werktuig,
dat onze „christenen" bij voorkomende ge
legenheid zeker niet nalaten zullen, met
grootea ijver te hanteeren,
Nu behoeft onder een regeering, die den
godsdienst buiten het politiek terrein houdt,
het gezag natuurlijk geenszins te lijden
dat hangt eenvoudig van de karaktervast
heid van de verantwoordelijke personen af.
Maar onder een regeering, die den gods
dienst binnen de politiek haalt, blijft een
dorre en onmenscheljjke uitoefening van
gezag een gevaar, dat niet te onderschat
ten is de gerechtigheid Gods moot immers
onvoorwaardelijk haar eere hebben 1
Maar wjj hadden het tot nu toe nog
maar alleen over de handhaving van het
recht door de overheid: God almachtig
handhaaft echter ook zelt het recht, en
dat wel onder meer docr den overtreder
te bezoeken met tegenspoeden, plagen en
krankheden, alsmede met verachtering in
welstand. Nu kan de mensch ongetwijfeld
hierbij een handje helpen, en zeker hebben
de spoorwegbesturen onbewust in die
richting geholpen, toen zjj langen tijd
weigerden de stakers in hun dienst terug
te nemendat is voor heel wat stakers
op een geduchte „verachtering in welstand"
uitgeloopen, en zeker, die mannen zijn wel
tot zulk een „besef van ellende" gedreven,
dat zjj aan de spoorwegbesturen langen
tjjd vergeefs „om verlossing" riepen. Was
dat nu christelijk van die spoorwegbesturen,
of was dat niet christelijk
Wat de christelijke beginselen zjjn
willen wjj thans niet uitmakenmaar dat
de anti-revolutionnaire beginselen op het
geheele gebied van het strafrecht zich tegen
den zoo noodigen vooruitgang in denk
beelden op dat terrein op het hevigst aan
kanten, blijkt wel uit artikel 13 van hun
Program, waar zij verlangen voltrekking
van de straf aan den gevonniste, niet slechts
om de maatschappij te beschermen of den
overtreder te beteren, maar allereerst tot
herstel van de geschonden gerechtigheid.
Ja, zegt Dr. Kuyper in Ons Program,
betering van den misdadiger is op verre
na niet altijd gevolg van berechting.
„Het kan integendeel zelts zeer wel zjjn,
„dat de gerechtigheid een straf eischt, die
„den overtreder eer nog bederft dan beter
„maaktmaar hiervoor mag de souve-
„rein niet den weg gaan. Hjj is geen
„paedagoog, maar rechter en moet aller
eerst op de kastijding, op de tuchtiging,
„op de straf bedacht zjjn, en dus óók in
„zgn gevangenissen het aan den overtreder
„wel ter dego doen ondervinden, dat hjj
„zich door zgn schuld en zonde gebracht
heeft in een allerellendigsten staat."
Laat dit de deur dicht doen en laat ons
na deze tentoonstellinge constateeron, dat
deanti-revolutionDaire wjjze van handhaving
van gezag en recht Ijjdt aan wat de straf-
rechtsgeleerde Enrico Ferri noemtmeta-
tysische (bovennatuurlijke) ontaarding.
-000
Buiteiilaiidscli Nieuws.
Tot de kwesties, die de beste vrienden
langzamerhand van elkander verwjjderen,
behooren de handelsovereenkomsten. Wan
neer de landen en volken verschillende
belangen hebben, dan is het catuurlgk niet
gemakkeljjk, een tractaat sameD te stellen,
dat aan aller eischen voldoet. Een land-
bouwstaat zal hooge rechten op den invoer
van landbeuwstoffm wenschen te stellen,
terwijl omgekeerd esn industriëel land zijn
nijverheid zal trachten te beschermsn. Iu
deze verhouding stonden ook Oostenrijk en
Duitschland tot elkander. Daarbjj kwam
nog, dat in Duitschland de invloedrijke
partij der Agrariërs door bijzonder hooge
rechten haar belangen tracht te bavoor-
deelen, Het heeft dan ook een geruimen
tijd geduurd, voordat de vertegenwoordigers
van beide rijken tot overeenstemming zjjn
gekomen. Een oogenblik zelts werd er
gevreesd, dat de onderhandelingen afge
broken zouden werden, wat dan een
tarieven-oorlog tengevolge zou gehad hebben.
Duitschland en Oostenrijk hebben echter
niet alleen hunne economische belangen te
behartigen. Als bondgenooten, hebben zij
een gemeenschappelijke politiek te bevor
deren, en deze zou er beslist onder geleden
hebben, zoo het op handelsgebied tot eene
dwarsdrijverij ware gekomen. Waar van
beide kanten de wil goed is, waar men
eene oprechte tosnadering wenscht, zal die
ook verkregen worden. En zoo is dan, na
lange onderhandelingen, eindelijk de nieuwe
handelsovereenkomst gesloten. Van Duitscho
zijde geeft men wat toa op den invoer van
enkele landbouwproducten en van eieren,
boter en gevogelte, terwijl Oostenrijk enkele
ruwe grondstoffen en in 't bijzonder eieren
verlaagt. Zoo is deze kwestie weer tot 1918
van da baan geschoven, en wie dan leeft,
die dan zorgt 1 zullen de vrienden zeker
wel denken.
Voor de leiders der Oostenrjjksclie po
litiek is de overeenkomst met Duitschland
een ware verademing. Zij zitten zóó tot
over de ooren in hun binnenlandschen
modderpoel, dat elke handeling, die wat
ruimte geeft, hoogst welkom moot wezen.
De nieuwe Oostenrjjkseke premier heeft
in eene zeer gemoedelijke toespraak tot
Duitschera, Gzeclien, Polen en Zuid-Slaven,
er op aangedrongen, dat zjj de obstructie
zouden laten varen. Hij riep hunne mede
werking ia, om enkele wetsontwerpen met
bekwamen spoed af te handelen. Of de
heeren afgevaardigden werkelijk genoeg
van hun systematisch verzet hebben, ót dat
zjj onder den indruk van de verleide]jjke
toespraak zijn geraakt, zegt Rauter's cor
respondent niet, doch wel wordt gemeld,
dat de meerderheid aan een der radicale
Czechen niet toestond, om de regeering
over verschillende onderwerpen te inter-
pelleeren. Dit is zeker een stap in de goede
richting. Misschien bestaat er nu kans, dat
de wet op de lichting en enkele belasting
voorstellen werkeljjk afgedaan zullen wor
den. Er zijn evenwel zooveel gevaarljjke
vraagstukken, die ook met genoemde onder
werpen in verband gebracht kunnen worden,
dat dat beetje goede wil er gemakkeljjk
onder begraven kan worden.
De heer Tisza zit diep in de verkiezirgs-
campsgne. Als wjj nagaan, onder welke
omstandigheden iemand in Hongarjje zijn
mandaat als afgevaardigde verkrjjgt, dan
komt men tot geene hooge schatting van
den volkswil in Hongarjje. Het geld
speelt bjj de verkiezingen een hoofdrol. En
dat gaat niet bedekt, doch wordt eenvou
dig door de wet toegestaan, Wanneer de
candidaat over een ruime beurs beschikt,
dan geeft hjj den kiezers van zjjn partjj
vergoeding van reiskosten naar de hoofd
plaats van het kiesdistrict, vergoeding voor
tjjdverlies, vergoeding voor verbljjt kosten
en zeker ook nog wel vergoeding voor het
cadeautje, dat vader voor vrouw en kind
uit de stad medebrengt. Eigenljjk is dus
de heele uiting van den volkswil een wassen
neus. Kort en bondig zou men het eene
omkooper jj op groote schaal kunnen noemen.
Ook in Hongarjje beschikt de regeering
over een fonds voor geheime doeleinden,
en dat dit in deze dagen voor den minis-
teriëelen candidaat wel eens aangesproken
zal worden, is te begrjjpen.
Tisza voert een krachtig bewind, houdt
van krachtige middelen en zal zjjne vrien
den niet in den steek laten. Hij heeft even
wel eene vurige en invloedrjjketegenpartjj,
zoodat wel alle zeilen bijgezet zullen moeten
worden, wil de regeeringspartjj over een
flinke meerderheid kunnen beschikken. De
cjjfers, waarover wjj tot heden kannen
beschikken, zeggen nog maar heel weinig.
Er zjjn 400 districten, waarvan in 212 de
uitslag bekend is. Daarvan verwierf de
liberale regeericgspartjj 111 zetels, de ver
schillende groepen der tegenpartjj 101.
De verkiezingen in Hongarjje hebben
eene geheele verkiesings-periode geopend.
In Roemepië, Griekenland en Denemarken
kan de politieke burgerij ook weldra
optrekken om eene nieuwe Kamer samen
te stellen.
Steeds terugkeerende berichten uit
Engeland verzekeren, dat Minister Balfour
er ernstig aan denkt, om ook daar het
parlement te ontbinden. Hjj zou de uit
spraak van het land over het imperialis
tisch-protectionistisch program willen vragen.
Wij dachten, dat die uitspraak niet meer
noodig was. Het volk heeft in 40 a&n-
vullingsverkiezingen reeds geoordeeld en
veroordeeld. Bjj elke verkiezing bewees
de verplaatste meerderheid of de sterk
verhoogde minderheid,dat men van het minis-
terie-Balfour, met den heer Chamberlain
als gangmaker, genoeg heeft. Zelfs de
conservatieve organen voorspellen bjj ont
binding de nederlaag aan de tegenwoordige
regeeringsmeerderheid.—Heel jammer is het,
dat de liberalen bjj hunne afbrekende critiek,
geen positief werkplan in de plaats geven.
Een radicale groep te Londen heett den
voormannen der liberale partjj gevraagd
naar het program, dat zo dachten uit te
voeren, wanneer hunne partij aan het be
stuur kwam. Daarop is het mets-zeggend
antwoord ontvangen, dat zjj eene krachtige
liberale politiek zouden voeren. Waarin
die evenwel zal bestaan, weten de heeren
zelf niet al te best. En toch is het voor
een ministerie niet voldoende, of het al
zegt, wat het niet zal doenhet moet zich
wel degeljjk bewust zjjn, wat het wel denkt
uit te voeren. Wanneer de liberalen met
negatieve leuzen het bestuur veroveren,
zgn ze aan het begin van het einde hunner
regeering.
ts Pitintari
Hoewel de oproerige beweging in Peters-
burg thans zakkende is, gelooven wjj goed te
doen, toch de voornaamste bjjzonderheden
der vorige dagen nog te vermelden, opdat
onze lozere een gced beeld krijgen van de
geheele beweging.
Woensdag j 1, is er nog geducht op het
volk geschoten;iedersoldaat ontvinglCscherpe
patronen en kreeg last, raak te schieten;
gevangenen werden er niet gemaakt.
De vroegere gouverneur van Moskou
Trepof, is benoemd tot militair gouver
neur van Petersburg en dat heeft de ge
heele bavolking met ontzetting vervuld.
Daardoor toch worden zij onder het
strengste „recht van den knoet" geplaatst,
dat men zich denken kan.
Over de Russische residentie zal een iy-
ran heerschen. Dat Trepol eenige lijdzaam
heid zou toonen, geldt als onmogelijk, met
het oog op zijn berucht geworden optre
den in Moskou.
Hoe gehaat hij, da „bloedzuiger" van
het volk, was, bljjkt reeds uit de aanslagen
die op hem werden gepleegd, Bjj den
jongsten aanslag ontging hjj slechts door
een toeval den dood.
De Petersburgsche politie beval dat alle
huisdeuren vanr.f vijf uur 's namiddags
gesloten moeten zjjn. De stadspoorten zjjn
sterk bezet, teneinde het binnendringen van
troepen arbeiders te voorkomen. De prjj-
zen der levensmiddelen stjjgen onrustba
rend. De verbittering ia ook onder de
burgerjj geweldig. In do stad heerscht de
rust van het kerkhofop straat wordt slechts
gefluisterd,men ziet slechts hoogst ernstige
gezichten.
De lijken der gevallenen werden gedu
rende het transport van de straat naar het
hospitaal bestolen, aan geen enkele hand
bevonden zich ringen, ofschoon een aantal
gegoede burgers gedood zjjn.
Ia Petorsburg, Moskou en Riga verze
kerden vele nijveren hun winkels en fa
brieken tien percent tegen plundering
De Daily Telegraph verneemt uit Peters
burg d.d. 25 Januari
Op groote schaal worden er nu in stilte
overal menschen gevangen genomen, o a.
de leiders der liberale beweging. Allen
worden naar de Peter-en-Paul-vesting ge
zonden. Witte, hierover door een hunner
familieleden aangesproken, gaf zjjn verba
zing te kennen en beloofde, er over aan
Mireki te schrjjven, maar aangezien deze
Zaterdag op bevel v«n den Tsaar zjjn heele
macht in Petersburg overdroeg aan Trepof,
heett hjj niet het minste in te brengen.
Het staat trouwens vast, dat zoowel Witte
als Mirski geheel buiten de jongste ge
beurtenissen in Petersburg staan.
Da correspondent van de Daily Tele
graph vertelt, dat hij zelf in hechtenis
genomen (maar weer losga later) is, omdat
hjj een verboden bjjeenkemst van meer
dan vijl personen in een particulier huig
had hjjgewoond. Gapon is nog niet ge
vangen ondanks de ijverigste nasporingen
der politie, Sommigen beweren, dat hij
naar Moskou is ontkomen, om daar de
w«rkl;edenbewegiEg aan te voereD. Waar-
scbjjnljjk schuilt hjj echter ergens dichter
in de buurt. In Petersburg slapen de
werklui niet meer thuis, om niet 's nachts
te worden opgelicht. In het geheim blijft
Gapon zich echter jjverig roeren, zooals
bxgkt mt de vele en heftige manifesten, die
nij tot de werklieden richt.
Daarin wordt gesproken van den beest-
acntigen Czaar, en van zjjn ministers als
van jakhalzen, tegen wie Gapon nu een
verdelgingsoorlog predikt. Hjj ontheft de
soldaten ved hun eed aan den Czaar en
zegent alle medestanders voor de vrijheid.
De correspondent van de Standard seint'
dat tienduizenden van Ga pon's manifesten
overal verspreid worden. Hjj heeft gehoord,
dat Maxim Gorki ternauwernood aan ge
vangenneming ontsnapt is door naar het
™-i m V^ucbten' Do correspondent der
y Telegraph verzekert echter, dat Gorki
onder de gevangenen behoort. Verder seint
deze correspondent, dat er gisteren te
Petersburg weinig soldaten op straat te
zien waren, maar zij waren bjj de hand in
tuinen en op binnenplaatsen.
Er heerscht ia do hoofdstad een waar
schrikbewind. Bjj groote massa's worden de
menschen gearresteerd. De politie doet
invallen in verschillende woningen. Onder
het volk worden geldinzamelingen gehouden.
Werklieden worden in hechtenis genomen.
Men vreest, dat de algemeen gehate
lrepof de intellectueelen zal ophangen.
Men belooft eon welwillend optreden tegen
over werklieden, die zich zonder ncemens-
waardigen tegenstand onderwerpen en zich
van de leiders losmaken.
De toestand wordt dreigender, omdat
ae massa s honger ljjden en velen, die anders
in ae fabrieken slapen, dakloos zijn. Men
verwacht eea hoager-oproer,
Woensdag maakte men kennis met een
der eerste maatregelen van den nieuwen
gouverneur-generaal, door het in alle geheim
ter-aarde-bestellen des nachts van de slacht
offers der woelingen van 21 Januari. Bjj
de gasthuizen hadden tooneeien van smart
en wanhoop plaats der bloedverwanten, die
gekomen waren om de begrafenis bjj te
wonen, doch de lichamen niet vonden van
hunne echtgenooten, zonen en broeders.
Donderdagnacht om twaalf uur werden
e lijken van 54 slachtoffers onder zwaar
militair geleide op het kerkhof Obukof. 14
kilometer van Petersburg, in alle stilte be
graven. Duizendtallen [arbeiders begaven
zich later daarheen, om de lijken uit te
graven, teneinde de dooden op plechtige
wijze opnieuw te begraven. Zij werden
volvoeren <r°epen verhicdcrd> bun plan te
De dictator Trepof heelt alle dagblad
redacties laten sluiten alleen de „Regee-
nnjsbode" en de „Ruskia Invalid" mogen
verschiineii. 8
De Poelitof-iabriek ontsloeg 12.500 arbei
ders, met bevel binnen twee dagen hun
woningen te ontruimen. Waar deze men-
scnen met hunne talrijke gezinnen midden
m den winter moeten bljjven, weet niemand.
De correspondent van de Daily Telegraph
te Petersburg seint nog allerlei bijzonderheden
over de ongeregeldheden van de afgeloopen
dagen, meest n#,«r verhalen van ooggetuigen
en van gewonden in de hospitalen 7™
vertelt hij, dat meer dan eene de kozakken en
lansiers loshakten op het volk, dat voor de
troepen op do knieën gevallerl was velen
kregen zoo sabelhouwen over het hoofd of
den rog; éen vrouw werd het hoofd geheel
deren Hl K?*chfliden- Vrou wen en kin-
hoornen van den Alexander-
tuin geklommen waren, werden er oir B
schoten alsof het kraaien waren. De polifie"
W VaTlo^°af J D0/' huDlt ^2chePn
rist ^®b®°e°nt®e™ak^n op
De Dal y Telegraph verneemt nit Peters-
redTclror'" van^"6' be8t88nde nlt de hoofd-
reaacteurs van de voornaamste bladen, ia bii
Miiski geweest, om hem een adres aan te
bieden, waarin, uit hoefde van He W,iT n
tijdsomstandigheden, volledige vrijheM vïn
drukpers geeischt werd en de onverwijlde
bgeenroep.ng van een vrij gekozen, matVol
doende volmachten bekieed volksnarlorr,
j, ona„zo,k»
j b'engen in den toestand van den staat
Soeworin de hoofdredacteur van het Nowole
remja, lichtte vervolgens het voorgelezen
adrfa toe, verklarende, dat de iomrstB ffhl
tenissen zijne [Hooworin's] opvattingen oveV
de onrypheid van de liberale beweging en
Rn,1.a"d ^wijzigd haddin Hij was thans
overtuigd, dat het Russische volk die bowe-
j Ring steunde en het Rus-isohe leger zou mede-
gean met het Rassische volk.
Het Is teekonend voor de n'gemeene stem-
van^V'8^ d° oude redacteur
nfu ^owtcfa Wremjs, die anders zooveel
mogelijk in het schuitje van de regeerinir
meevaart,bij deze gelegenheid tegenMirsfa den
minister van binnenl sndsche zaken, zeide:
„Excellentie, de tegenwoordige toestanden