bondag 19 Febr. 1905.
DERDE BLAD.
DE
Binnenlandsch Nieuws.
«r* p- «wt
|ndisrhf |Jfnljrassen.
Advertentie ii.
Particulier Kapitaal op
Hypotheek, tegen boven
staande rente, beschik
baar ten kantore van den
Makelaar DE KIEVIET
te Wieringerwaard.
Zijn M vertol
Prijs per pot 35 ct75 ct, 1.20 en f 2 50.
paar frissche perziken. En dan zag baantjes aan den adel ge«chonken), twee van vernrur-Generaal, die onlangs een circulaire
haar mocalo. ZOO k ein Pn vnnrl Dn dia nanóarna'o >v< r. iiia.J tJ_ Jt. 1 ai i
Alle pogingen tot minnelijke schikking
hadden schipbreak geleden, want juffrouw
id-i Echter voelde zich door den jongen man,
die nu voor het eerst weder in le ren den lijve
voor haar stond, zóó diep beleedigd, dat zij
van geen bemiddeling hooren wilde.
De rechter, een onde heer met gouden bril
en grgzen baard, was bekend om zijne ge
moedelijkheid. De jaren hadden hem vrede
lievend gemaakt, zoodat hjj elke rechtzaak,
die niet op een vergelijk uitliep, beschouwde
als mislukt. Hij wist bovendien dat de be
klaagde, een zeer oppassend jongmensch, die
als boekhouder in een groote fabriek werk
zaam was, door eene veroordeeling in ct-L
kwaden reuk zou komen en in zijne carrière
grootelijks benadeeld worden zon.
Nu stonden de beide partijen vóór hem. De
een, een groote, knappe jonge msD, met een
mooien blonden knevel. De andere, e6n een-
voudig gekleed, net juffertje, met een frisch
gezichtje en een bijzonder welgevormden
mond eeD mond, zou men zeggen, als ge
schapen tot kussen.
„U zult wel inzien," zoo begon de rechter,
tot den jongen man, „dat juffrouw Echter
zich beleedigd voelen moet."
„Zeker, mijnheer de rechter," luidde het
antwoord. „Maar ik kon niet anders."
De reohter keek dreigend door den gouden
brilmaar zijn gezicht bleef goedig, en hij
heraam
„Dat Is toch geen verontschuldiging. Als
ieder, die zich aan eene strafbare handeling
schuldig maakte, zeggen zonIk kon niet
anders waar zou het dan heen moeten
U, als beschaafd mensch, zult dat toch wel
begrijpen."
„Zeker, mijnheer de rechter dat begrijp
ik heel goed. Ik weet, dat tk juffrouw Echter
beleedigd heb maar ik moet er bij blijven
Ik kon niet anders."
De rechter schudde wrevelig het hoofd.
„Juffrouw Echter," zeide hij, „wil in geen
geval hare aanklacht intrekken. U zult dus
de gevolgen moeten dragen. Wees nu zoo
goed en vertel mij eens, hoe het eigenlijk
toegegaan is."
Terstond begon de jonge man
„Dat kan ik u gauw genoeg zeggen
Het was op een mooien lentedag; en daar
het bovendien een Zondag was, kwam ik op
den inval, om een uitstapje te maken naar f
Bergdorf, waar jnlst de kersen bloeiden.
Want u moet weten, ik ben een groot vriend
van de natuur, en
Ja ja, dat is alles heel Interessant; maar
wh moeten ons hier tot de hoofdzaak be
palen," viel de rechter in. „Wees dus zoo
goed en onthoud u van uitweidingen. Hoe
had de ontmoeting plaats
Heel eenvoudig. Ik reed dus naar Bergdorf
in "de derde klasse, en tegenover mij zat deze
juffrouw. Wij waren samen alleen in een
coupé. Natuurlijk maakten wij een praatje,
en wij babbelden er op los, heel gezellig,
alsof wij elkaar al jaren lang gekend hadden.
Dat, zooals n begrijpen kant, was eene aan
gename tijdkorting, en vóór ik er aan gedacht
had, waren wij te Bergdorf. Wig stapten nit,
en elk ging zijn eigen weg. Mijn eerste gang
was naar een boer, een kennis van mijn vader,
dien ik als jongen reeds dikwijls bezocht had
en bij wien ik menigmaal in den kersen-
boomgaard
Ter zake blijven, ter zake blijven, als ik n
verzoeken mag!" viel de rechter in. „Hoe u
uw Zondag hebt doorgebracht, dat kan ons
Biet schelen. Wg wenschen enkel van u te
hooren, wanneer en hoe het bewuste vergrijp
heeft plaats gehad."
Neem mjj niet kwalijk, mijnheer de rech
ter' het gebeurde op de terugreis in den
avondtrein."
Zoo zoo? Nn, vertel ons dat dan eens.
"Wel ziet u, mijnheer de rechter het
toeval wilde, dat wij weer samen alleen in
denzelfden coupé kwamen te zitteD. Want
hoewel het Zondag was, had de trein heel
weinig reizigers vermoedelijk omdat er in
het plaatsje achter Bergdorf jnist kermis was,
waar alle menschen nit de buurt heen waren.
Wi1 moesten er beiden om laohen, en wij
raakten weer in een druk gesprek. Wij ver
telden elkaar, hoe wjj den dag gesleten had
den ik van eene groote wandeling, die ik
had gemaakt, en zij van een bezoek aan
een oom en tante, bij wie zij den ganschen
dag met de kinderen in den tnin had ge
speeld. Nn, ik zag het haar ook wel aan,
dat zij een beetje moe was Maar dat belette
toch niet, dat zij heel gezellig met mij praatte.
En Koe meer ik nu van haar hoorde,en hoe meer
ik haar aankeek, des temeer voelde ik,dat ik
eigenlijk nog nooit van mijn leven zoo'n lief
en aardig meisje ontmoet had Ik kan u wel
verklaren, mijnheer de rechter, dat ik tot
'nsver nooit naar de meisjes gekeken heb
- t, ziet u, dat ligt niet in mijn aard en
oen door soliede onders opgevoed en ik
heb ijver voor mijn werk en lk wil graag
vooruitkomen in de wereld en
Ter zake, ter zake vermaande de reohter.
"ja ja 1 Wat lk maar zeggen won als
ik "ooit verliefd ben geweest, dan ben ik het
geweest op dien Zondagavond. Ik had ook
nooit gedacht dat zoo iets zóó gauw in een
mensch kon opkomen. En tooh hadden wjj
heel geen malligheid gepraat, maar over de
natuur, en over het buitenleven kortom,
over heel ernstige dingen Maar, wat
wilde nu het geval - Op een zeker oogen-
blik bleef ineer.s de trein midden op den weg
stilstaan, en de conducteur zeide mg, dat er
een defect aan de locomotief was, et) dat he
oponthoud wel een balf nnr kon duren. Ja
wel I dacht lk dat kennen wg, zoo n halt
nnr! Dat wordt minstens een nnr als
't niet twee uren wordt 1 De andere
reizigers vloekten en raasden. Maar ik voor
mij, ik had er geen spgt van. Ik had wei
den heelen nacht zoo willen bljjven zitten,
met dat aardige juffertje tegenover mij. Ik
kon mijn oogen niet van haar afbonden
en, of haar dat nu op 't lest een beetje ver
legen maakte, of dat de vermoeienis van den
dag bij het lange wachten in dien stilstaariden
trein haar de baas werd, kort en goed, zij
liet eindelijk haar hoofd achterover eunen in
haar hoekje en scheen in slaap te vallen. Den,
dat was mgn ongeluk! Was zij maar wakker
gebleven dan zou het nooit zoo ver geko
men zgn
De jonge man zuchtte, keek eens naar zgne
jeugdige aanklaagster, en hernam
„Zg sliep. Haie mooie bruine oogen zag lk
das niet meer. Maar ik zag haro wangen,
als een
ik ook haar mondjo, zoo klein en rood en
malsch nn, ik zal mij er verder maar
niet over uitlaten. Want nu komt het
fatale, mijnheer de rechter! Wat zal lk u
zeggen? Ik kan het mijzelf niet verklaren
Ik erken dat ik ietü heel onbehoorlijks heb
gedaan maar het was mg te machtig
Om u de waarheid te zeggen ik ben al
toos eer schuchter dan vrijpostig geweest
Mijne collega's hebben mg er zelfs wel eens
mee geplengden hoewel ik twee bd dertig
jaar oud ben, kan ik n verklaren, mijnheer
de rechter, dat ik nog nooit een meisje had
gekust. Dus ik begrijp het zélf niet, hoe
het gekomen is. Ik ben er wanhopig over.
Maar ik bid u toch te bedenken, vóór ik ver
oordeeld word, het kan toch niet de be
doeling van de wet zijn, dat voor zoo iets
mijne gecsche carrière bedorven wordt. Ik
wil ook gaarne een de jongedame mgn excuus
maken. Dat heb ik trouwens al gedaan En,
overigens niemand heeft hst gezien
Hg bleef steken, verlegen. Waarop de
rechter vroeg, al knipoogend
„Wat heeft niemand gezien?"
„Och, dat weet n immers al, mijnheer
de rechter, of n kant het u zeker wel den
ken Toen ik dan zoo tegenover haar zar,
terwijl zij sliep, en ik keek Daar dat lieve,
zoete mondje, toen toen kon ik mij
ineens niet langer Inhouden. Ik moest, ik
SQjat ik kon niet andersIk heb mij
voorovergebogen, heol zoetjes, en zoo zij
sliep immers en kon het dus n!-t merken
zoo heb ik haar op den mond gefeuSt
Ziedaar
Hij zweeg. Terwijl hij gesproken had, rust
ten zijne blikken telkens op juffrouw Echter'g
kleinen, frisschen, rooden mond, en zgne
oogen glinsterden, alsof hij het vergrijp,
waarvoor hij hier terecht stond, wel graag
eens wilde herhalen.
De onde rechter had zwggend met zgcen
pennehonder gespeeld en bij al de ontboeze
mingen van den beklaagde zijn gezicht haast
niet vertrokken. Nn wendde hij zich tot de
klaagster
„Wel, juffrouw Echter handhaaft n nog
altijd uwe aanklacht U hebt nu den
beklaagde gehoord. Heeft zijne voorstelling
van de zaak uw hart niet geroerd? Kunt n
niet een beetje genade voor recht laten
gelden
Maar juffrouw Echter, die den ganschen
tijd, terwijl de beklaagde gesproken had, de
oogen naar den grond geslagen hield,
antwoordde aarzelend
„Mijnheer de rechter ik ben een eerbaar
meisje en ik kan mg dns niet zoo maar
door een wildvreemden man laten kassen."
Nn stond de oude heer op, kwam van
achter de tafel naar de beide jongelieden
toe en sprak
„Mijn kind, ge ziet toch, dat hij het niet
zoo boos heeft gemeend en hij heeft er
zoo'n berouw van Waarom dns zoo
streng en hard Het staat u nog vrg,
uwe aanklacht in te trekken."
Het meisje werd rood en stamelde
„Maar maar ik laat mij zoo iets niet
aandoen Hij moet niet denken dat ik er
zóó eentje ben
„Dat denkt hij ook niet. Maar wat
hebt n er nu eigenlijk aan, dat deze jonge
man gestraft wordt hebt n dan z o o'n
feilen haat tegen hem
Zij antwoordde, steeds nog met de oogen
naar den grond
„Dat niet neen."
Er vonkte iets in de oogen van den ouden
jurist.
„Geen haat dus Wel, dat is al veel.
Misschien zelfs is het tegendeel wel waar
„Wat bedoelt u
„Ik bedoel, dat hg n misschien zelfs niet
onaangenaam is
„Neen", lispelde zij.
Plotseling kwam de onde heer tot een be
sluit. Hij legde den jongen boekhouder de
hand op den schouder en zeide
„Hoor eers ca al wat umij daar verteld
hebt, lijkt het mij zoo, dat n eigenlijk toch
die panéwoe'8 dan met gehelmzinnigen, on-
vertaalbaren werkkring, dalen de setinggll-
trappen af en begeven zioh naar den Rijks
bestuurder. Het zgn twee oetoesan's of
afgezanten van Zijne Hoogheid er. ze dragen
elk een zilveren schenkblad, waarop bloemen
en renkzalven (lengadjebat en boreh)
Ze worden onmiddellijk gevolgd door de
dragers en geleiders van talrijke djatingarang's
of draagbaren van bout. dakvormig overdekt
en fraai met vcrgn'deel en rood en oranje-
verven Versierd Aan iedere draagbaar is een
briefje vastgeplakt met den naam van hem
of haar, voor wie de inhoud bestemd is.
De Hoofdpengoeloe staat nn op en smeekt
Gods zegen over de djaticgarang's af. Zijn
Arnin wordt door alle aanwezigen halflnld
herhaald.
Na deze do» of zegenbede worden de
draagbaren naar den Kraton teruggebracht
en aan de Rr.toe (Sultane), de Selir's [Bij
vrouwen] de Goendlk'e jbgzitten of bijwijven]
en de binnenwonende Prinsessen gebracht,
terwijl ook de Prinsen en Prinsessen buiten
den Kraton, de Rijksbestuurder, Prins Pakoe
Alam, Resident Couperus, do Assistent-Resi
dent, de Overste Militaire Commandant der
Lgfwacht-dragonders, ritmeester Kohn, en de
Javaansche tolk Engel, ieder zoo'n djatinga-
rang thnis krijgen.
Ze bevatten volgens mijne zegslieden aller
lei Javaansche spijzen en 'n rolletje centen,
die gondstnkken moeten verbeelden.
Symbool van de vervlogen glorie en rijkdom
van 't onde Mataram, eens zoo machtig en
gevreesd eH nn. door 'n paar eenwen van
dienstbaarheid en door opstanden, ook van
ontevreden Prinsen heimelijk of openlijk door
den slimmen westerling gesteund, verdeeld in
vier kleine
altvaardigde, die later door ons zal besproken
worden.
Ik wil hier alvast mededeelen, dat deze
hormatclrcnlaire door velen h.t.1., ook door
de Indische Pers, zeer werd afgekeurd, doch
door mg, die zoo'n beetje op de hoogte is
met de Inlandsche broederen, van harte toe-
gejnichtZij, die in dezen niet met de denk
beelden van den Landvoogd medegaan, geven
hierdoor blijk niets te weten vaD de beweging
onder de Jong-Indlërs, die in Zijne Excellentie
thans hun vriend en beschermer begroeten.
Lt. Clockkner Bhousson b.d.
Jogjakarta.
In de jongste vergadering
van het Bestnnr der Ruud vee-fok vereeniylng
„Vooruitgang" te NIEUWE NIEDORP werd
besloten, de stierenhonderg in het Armbnis
gevestigd te honden. De routen dei padstieren
werden bepaald als volgt
Van 't Armhuis tot den Terdleker weg
van Terdiek tot de grens van de gemeente
Onde Niedorp, terng: over het Paadje tot
den heer P- Doorn, langs dea Ooievaars weg
en dan door het dorp terug de tweede route
door den Weeterweg tot den heer Antonins
Heddes, terug: door de Bossche tot den
heer J. B. Wilken, daarvandaan langs den
Oosterweg en door het dorp terng.
De stier, bestemd voor de koeien die proef-
gemolken en gecontroleerd wordeo, zal nooit
sis padstier gebruikt worden.
Er is wjjders besloten, de stieren welke op
't oogenblik in 't Armhuis zijn, te verkoopen.
Als gevolg daarvan werd onmiddellijk besloten,
direct in de behoefte, door
rijkjes. Soërakarta, Mangkoe-Ne- De^oette) door aankoop van
garaan, Ngsjogyakarta en Pakoe Alaman.
stier te voorzien en werd de
de honger-
m —i - -*ii ki ai mi. n i commissie gemachtigd om naar de gelegen-
Terwijl nu allen in eerb edige stilte s la hefd tot aac*koo va* lgte klagee gtlfr6Dfdle
[met de bernen onder het ichasm gekruist j eap de 6ischen de Provfnciale comm'igeie
zfften] komt de Vorstelijke stoet naar buiten. moeten vold om t„ ,ien.
Voorop een honderdvgftig omgang s panaka- i D feenrines-commiseie bestaat n<t de
van het Hof! Er zijn fraaie typen onder,
vooral onder de bedeja's. of dansknapen,
prachtige EUndoetypen met slanken, welge
vormden lichaamsbouw.
Zij zijn gekleed in Kratontenne, d.w z. 't
bovenlijf naakt en met deD kerls achter in
den gordel. Een fraaie batiksarong omhult
de flink geronde henpen en been.ee, een roos
siert den hoofddoek en een zacht parfnm
stijgt uit het groepje op. Het is bepaald een
artistiek genot voor de oogen, dia stoet
Javaansche edelknspen Zij. die meer speciaal
tot de omgeving van Zgne Hoogheid behoorer,
hebben de samir [een geklenrd lint] als
dienstteeken [men herinnere zich de legende
I ons medegedeeld door den zoon van den
Soloschen Rijksbestuurder] op de rechterheup
onder den saboek [gordel] geborgen en
gereed om die dadelijk om den hals te slaan,
wanneer ze een aan den Vorst toebehoorend
voorwerp te dragen krijgen, slechts de met
j goud bewerkte uiteinden hangen zichtbaar
onder den gordel af
Enkele pieker.dragende pradjoerit's [Kraton-
soldaten], met hnn wapen als gereed om te
werpen, dns met de punt recht vooruit boven
den rechterschouder, begeleiden deze Hofjon
kers.
De stoet zwenkt linke, vóór langs den
Rijksbestierder, den Hoofdpengoeloa ea de
Regenten, om zoo 't gansche vierkant, langs
de zuid-, west-, noord- en oostzgden, af te
wandelen en daarna weder de setirggiltrap-
pen te beklimmen en naar den Kraton terng
te gaan.
Achter de edelknapen komen de Enropeeeche
ordonnansen van Zgne Hoogheid, gewezen
militairen, thans in dienst van den Sultan.
Het 1» een gewoonte in de Vorstenlanden,
om er Enropeeeche ordonnansen op na te
honden.
De Suesoehoenan en de Prinsen Mangkoe
Negara en Pakoe Alam, ja zelfs ook de
Residenten De Vogel en Couperus onderhouden
I zoo'n psar gelukskinderen. Ik noem ze „ge
niet* beters zondt kunnen wenschen, dan Inkskinderen", want, bij een behoorlijk ruim
zóó'n vrouwtje te hebben. Ia dat niet zoo
De oogen van den jongen man begonnen
weêr te glinsteren.
„ZekerZeker 1"
„Nu, dan weet ik er niets beters op, dan
dat n deze jonge dame weder 1d hare eer
herstelt door haar om hare hand te verzoeken.
Op die manier wordt de zaak het gladst nit
de wereld geholpen
De jonge man trad flnks naar juffrouw
Eohter toe en zeide
„Juffrouw Echter zon n mg mij o e
misdaad vergeven, als ik n vroeg, of u mijne
vrouw wilt worden
Het meisje pinkte verlegen aan de ponten
van hare handschoenen, en nanwelgks hoor
baar kwam haar antwoord
„Ja."
Toen nam de onde rechter de handen van
de beide jongeliedenen alsof hjj niet meer
een rechter ware, die de overtredingen der
menscheD te straffen heeft, maar een priester,
die twee minnenden verbindt, zoo legde hij
hnnne vingers in elkaar en zeide, terwijl eeu
glimlach om zijnen mond speelde en zgne
oogen lachten onder de dikke brilleglazen
„Kijkdat is altoos het beste dat men
het op een akkoord met elke&r gooit. Waar
om znllen wjj menschen elkander plagen en
in het nanw drijven Kijk na eens, mijn
beste juffertje hoe dood eenvoudigDie
kas, die u zoo geërgerd heeft, dat was de
veriovingskua
Zóó stonden zij daar met hnn drieën, aUof
de gestrenge groene tafel, met de acten en
de inktkokers, een altaar ware geweeBt,
de beide jongelieden nog altoos hand in hand,
elkander aankijkend, en de onde man in hst
midden.
De rechtszaak scheen hiermede nn afge-
loopon, en de beide partgen konden vertrekken.
Maar de onde rechter was een gnlt. Eensklaps
zeide hij tot den jonkman
„Nn moet n mij toch, vóór ik n laat
gaan, eens laten zien, hoe eigenlijk het feit
begaan is om een goed oordeel er over
te kannen hebben. Dat interesseert mij als
jnrist. Laat mij dns eens zien hoe was het
Eu bliksemsnel vatte de jonge man het
meiBje bij het hoofd en drukte het blozende
kind een hartigen kas op de lippen..
De oude rechter koek welbehaaglijk toe.
Daarop draaide hjj zich om, wierp den griffier
een knipoogje toe, en zette zich achter de
tafel weder op zijne plaats. Enkel ernst en
lonter beroeps waardigheid schelde hjj den
bode, om do volgende zaak te laten vóór
komen.
Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden.
XCIV.
Twee panéwoe's abdi dalem kantja Soera-
nata, (een onvertaalbare titel, want panéwoe
is lagere ambtenaar, abdi is dienaar, dalem
is in, kantja is metgezel en Soeranata Is
zekere ambtenaarsrangdit ter illnstratie
even van de vele soms geheel onbegrjjpeljjke
hebben die ond-militairen, bjjsa alle
een zeer prettig en gemakkeljjk
bestaan,
Indo's,
leventje.
De ordonnansen zgn thans in klein tenue,
d.w.z. ze dragen een groene jas met gouden
kraag, maricekruilen op de mouwen,
De
heeren P.
en D. v. d. Stok. De Voorz. der veefokver-
eeniging, de heer W. C. Visser, heeft beloofd
assistentie te verleenen.
Tot monsternemer-controleor-stam boek
houder ie benoemd de heer P. Haringhuizen
Jr., en als eerste plaatsve:vanger de heer
O. Strijbie Bz, als tweede plaatsvervanger
de heer R Mijts Azterwijl de instructies,
voor die functiëa door den Voorz. ont
worpen, ook zijn aangenomen en goedge
keurd. De „onde" ksssfabriek heeft mede
werking verleend en zal tegen vastgestelde
vergoeding de bonoodigde werktuigen eD
chemicaliën beschikbaar stellen.
Flora Tosca
lijdster.
Na een verblijf van 10 dagen in haor cel is
Dinsdagavond Flora Tosca over wie we reeds
het een en ander vermeldden weder in
het gewone leven teruggekeerd. Oogenschgu-
ljjk was ze oven opgewekt als toen zjj werd
Ingemetseld Ze maakte zelfs geen haast
de hartsterking ie nuttigen, die haar met
een bloemruiker werd aangeboden.
Woog do hongerhjdeter voor 10 dagen
150 pond, dit gewicht is verminderd tot 1B0
pond. Het aantal bezoekers bedroeg 4788,
van wie 2000 des nachts.
Da openlag dar cei geschiedde met wat
meer plechtigheid dun het Inmetselen. Het
Nederlandsch dubbel mannenquartet deed n
een paar nummers hooren Eenige heeren
noodigden ten slotte Flora Tosca uk, aan een
maaltijd deel te nemen.
Den volgenden dag heeft zich opnieuw
iemand In de glazen kluis laten iatlu ten
Het ie de Ame-ikran Charly Sacco. die met
Flora om f 600 gewed heeft, dat hij 't 14
dagen lang zonder voedsel zal nit bonden.
Een goede t ij ding haast dr-
Noleus in de „Venl. Cr." aan onze land- en
tuinbouwers te brengen in verband met do
thans door Dnitsohland gesloten handels-
tractaten.
Het tractaat tusschen Nederland en Dnitsch-
land >s niet opgezegd en door geen nienw
vervangen.
Dit traotaat bevat de meeatbegnnstigings-
olausnle, d w. z. dat iedere afwijking van bet
oorspronkelijke, autonome Dnitschs tarief in
een der nieuwe traotaten toegestaan ten gun
ste van den staat, waarmee Dnltschland het
De andere perceelen brachten plm. f 60
i meer op. Dus eeu buitenkansje voor fa
R.-K. Godshuizen en. een bewjjs. dat de tijdeu
in Venlo nog zoo sleoht niet zijn.
Wat een rompslomp!
De Militaire Gids geeft het volgende staal
tje van cauwgezotte zorg voor onze weer
baarheid
Toen een milicien, die gehuwd was en die
voor herhalingsoefeningen onder de wapenen
moest komen in het garnizoen waar hij
woonde, het verzoek dood om thuis te mogen
slapen, had dit het volgende verloop
De kapitein liet een schrifteljjk verzoek
opmaken door dea sergeant-majoor der com
pagnie, liet dit door den milicien teekenen en
zette op het stok zijn beschouwingen en het
advies om de gevraagde gunst te verleenen.
Dea volgenden dag W8rd het stok terug
ontvangen, omdat d9 zaak niet behandeld
was op e6D „rapport op verzoek" [gedrukt
model, waarop alle mogelijke gegevens, den
verzoeker betreffende, voorkomen, zooals
einde van den diensttijd, lengte van den
- verzoeker, klasse van schijfschieten, uiterlijk
voorkomen, enz.]
Het verlangde „rapport op verzoek" W9rd
nn opgemaakt en ingediend.
Den volgenden dag verlangde men daaren
boven een schriftelijk verzoek van den
milicien.
Dit werd ingediend geschreven op vel
papier.
Den volgenden slag werd medegedeeld dat
dit verzoek op */j vel papier geschreven moet
zijm
Het aloisu aan de (te voren niet beken
eischen voldoende verzoek bereikte eindelijk
den commandeerenden officier, die de beslissing
te nemen had, en werd afgewezen.
Geen wonder, dat de schrgver er bij voegt
„Een ieder.die onbevooroordeeld deze afhan
deling van een zoo eenvoudige zaak over
denkt, kan gevoelen welk een hoeveelheid
onaangenaam werk, zoowel van den sergeant
majoor ais van den kapitein, hierdoor gevor
derd werd, en hoe de gemoedsgesteldheid
van dien milicien geweest zal zijn bij het
vernemen van den uitslag, nadat hij, toi het
geven van ic lichtingen en het teekenen vaa
de stakker,, vgfmaal op net bureau was
ontboden
i,.i ii-w »/uigaviUiaiJU Xito
cavaleriesabel op( zg en een groene pei met j nieuwe tractaat sluit, ook ten bate van Neder
gouden band op 't hoofd
Ze worden gevolgd door in 't rood ge-
kleede koetsiers en stalbeambten, de op-
ziehters der wegeD en bruggen enz.
Twee Europeesche cavaleristen met getrok
ken sabel, Lijfwachtdragonders van Zgne
Hoogheid en twee werpsplesdragende Prad-
joerits van het Javaansche Njoetra-vendel,
komen nn 'n heel eind, ongeveer 20 meter,
achter de zooeven genoemde beambten aan-
maroheeren.
Ze zijn de onmiddellijke voorboden van den
Vorst.
Ziet, daar verschijnt hij
Een zeer goed geconserveerd grijsaard, groot,
slank gebouwd, (lengte ongeveer 1 Meter 75,
ruw geschat], met een edel schoon gelaat,
dat van zelfbeheersching en toegevendheid
getuigt.
Hij doet mij denken aan den op Lombok
voor 't Vaderland gevallen Generaal Van Ham I
Zeer eenvoudig gekleed, zoo geheel anders
dns als de Soesoehoenan van Solo, dwingt
Hij achting, eerbied af Alle Europeanen
onder de toeschouwers ontblooten zonder
iachen het hoofd, een lichte, echt vorstelijke
knik rechts en links is het antwoord.
Zijne Hoogheid loopt aan den rechterarm
van den fn 't zwart, doch in klein tenne
gekleeden Resident Couperus, een man met
een Hink, vastberaden uiterlgk.
Men voelt 't zoo dadelijk 1
Alles is hier ernstiger, waardiger dar, aan
't steeds lachende, grapjes verkoopende Hof
van Solo
Langzaam, heel langzaam gaat de stoet
verder-
land komt.
Volgens deze tractaten zijn groenten vrij,
wordt alleen kool met 2l/j mark per 100 kilo
gram belast, terwijl op aardappelen wordt
geheven van 15 Febr. tot 31 Juli een recht
van 1 mark pet 100 kilo, buiten dien tgd
geen recht.
Woensdagmiddag zijn del
kleertjes van het vierjarig dochtertje van
den arbeider Janssen te HASEL (Nbr.). doordat
zij zeker te dioht bij de brandende kachel
kwam, in brand geraakt. Donderdagmorgen
is het kindje aan de brandwonden overleden.
Opgedraaide wenkbrauwen
misschien
In het feuilleton van een weekblad voor
politiek, kunst en letteren vicdr de N. R. Ct.
het volgende fraais
Donker haxr fero'sde om de slapen Een
mooi opgedraaid snorretje sierde de bovenlip
ea daaronder keken esn paar donkere
oogen zwaarmoedig de wereld in.
Men schrgft
de Llmb. Koe;ier:
Wie Dinsdagavond in onze anders zoo
rnstige veste kwam, moet bepaald al een heet
eigenasrdigen indruk van Venlo gekregen
hebben, want het had er maohtig veel van,
of op de openbare straat een wedstrijd gege
ven werd in het hardloopen op klompen,
pantoff is, stormlaarzsn. enz
Wat er dan wel aan het handje was?
Dinsdagavond zouden tan koffiehuize der
Erven Bonrs aan het Maasschriktel voor den
tQd van 6 jaar verpacht worden de landerijen
in de gemeente Venlo, toebehoorende aan de
uit VENLO aan
Achter den Sultan komt de Kroonprins, R.-K, Burgerlijke Godshuizen. Reeds gerulmen
i v aa. T1..Ua. ..'t J a.1,1 i B
gearmd met den Assistent-Resident.
Zelden zag lk zco'n schoon aristocratisch
type hier op Java.
Ik bedoel hier den Kroonprins: KandjeDg
Goesti Pangéran Adlpati Anom Hamengkoe
Negara Soedlbio Radja Poetra Narendhr»
Mataram, Kolonel bg den Generalen Staf.
Hg ls ongeveer zes-en-twintig jaar ond en
beeft een buitengewoon innemend sympa
thiek gelaat. Het volk verafgoodr hem, zooals
ik hoor, en daar hg in stilte den vooruit
gang liefheeft, [terwgl zgn brave vader meer
conservatief is aangelegd] zoo mogen wg
voor de toekomst hier het beste verwachten.
De zes-en-zestigjarige Snltan ziet er
intnsschen nog zeer sterk en gezond nit en
kan best nog een groote twintig jaar aan 't
bewind blijven.
We hopen het voor Hem en Zijn familie,
doch niet voor de Jong Indiërs in Zgn rgk,
er, dat zgn er velen
Boven de hoofden van Sultan en KroonpriD*
worden prachtige, groote gonden Pajoeng's
gedragen
De Resident heeft de zgne thnlsgelaten,
aldus handelende in den geest van den Gon-
tijd van te voren was bet lokaal van Bonts
opgepropt en toen de heeren notarissen met
de heeren regenten verschenen, bleek er geen
mogeigkheld om er behoorlijk in te komen.
Binnen en buiten als opgepropt. Hier kor,
dus wegens plaatsgebrek geen verkoop ge
honden worden. Het gevolg was, dat er mede
gedeeld werd dat de verkoop gehouden zou
worden bg den heer 8oe!en op de Vleeschstraat.
En daar wes het gaande, 't Stormde de zaal
van Bonrs nit langs alle kanten. Het rammelde
van glazen, of een porseleinwinkel gebom
bardeerd werd Toen in galop naar Soelen.
Echter ook daar was het veel te klein,
zelfs al werd de beugelbaan er bij genomen,
was er nog geen ruimte. Goede raad w,,s
dnnr en er was niets anders op. dan nssr nog
een ander lokaal om te zier,. Amlctiia werd
nu uitverkozen Daar was plaats genoeg.
Stormpas de Vleeschstrrat op nasr Peeteis,
alwaar het eindelijk naar wensch ging.
Bg den verkoop leek het, of er geen land
meer te krijgen is, daar voor perceelen van
i l1/» morgen f 166 per jaar werd
j zgnde ruim 100 gulden meer
vorige j»ren.
«i
|o.
bestevd,
per jaar dan
MATHIJS TAS, Kettingstraat 33
te Botterdam, had het ongeluk zgn
hand te verbranden door kokende
lak, zoodat het bijna geheel rauw
vleeseh was Na het ingesmeerd
te hebben met Kloosterbal
sem Klooster Sancta
P a u 1 o, was de genezing verras
send. Terwijl hij voor het insmeren
radeloos van de pijn was, stilde
deze onmiddellijk na het gebruik
van den Koning der Bal
sems. 2
De Kloosterbalsem Klooster Sancta
Paulogeneest oxide en nieuwe wonden
brand- en snijwonden,rheumaliek,kneu
zingen, stramheid in de ledematenver
stuikingenlendenpijn, pijn in den rug
spierverrekkingen, winterhanden en
wintervoeten.
LET OPAlleen de echte
Kloosterbalsem geneest,
deze is kenbaar aan een rooden
band om den pot, waarop de
handteekening L. I. A K K E R,
Rotterdam, voorkomt, alle
andere is namaak.
Verkrijgbaar bgTe SCHAGEN,
J. Rotgans; St MAARTENSBRUG,
A. de Leeuw; WIERINGERWAARD,
J. VosWARMENHUIZEN, C. Backum-
Pastoors; OUDKAR^PEL, H. v Ree;
ALKMAaR, Firma J. Schouten Co.,
Firma C.Keg.Nierop Slothouberen
Ansingh en Mesman; HELDER, A. Baa-
rens: HOOGWOUD, P. Bos;'t ZAND,
K. Te se'aar; St, MA ART EN S VLOT
BRUG, J. Bood; PETTEN, K. Rossen Cz
BURGERBRUG, Bregman St. MAAR
TEN, R. Zwaan; NIEUWE NIEDORP,
J. Goed; WIN REL, J. Butter; WIE-
RINGEN, Wed. Wigbout, (Hippolytus-
hoef), M Kok, (Haukusstrand), Joh.
Takes, (Westerland), Art. Egeman,
(DenOever); EWIJCKSLUIS.K.de Graaf
ANNA PAULOWNA, Kleine Siuis, H.
Jes en Gebr. de Jong; Westdeei, P-de
Jong; Stoomweg, H. den Engelse;
Molen vaart, P. Krejjger; AARTSWOUD,
P. Koorn KOLHORN, Strook, P. Krap
en W. PoolBERGEN, Wed J. Prins
SCIIOORL, J. Louter; KOEDIJK,
P. Visser: BUURTJE, Scliagerbrug,
J. C. KOSSEN; HARINGBUIZEN,
M Koog BARSINGERHORN, A. Pr'ns
Meger.
