Liefdesmart.
Donderdag 18 Mei 1905
49ste Jaargang No. 4045,
Biareata•CHAÖISflï, JLaass, IJ 4.
UitgeverP. T R A P M A NS.
MedewerkerJ. W1\K E L.
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
Uit en voor de Pers.
Getrapte subsidie.
Vergaderen op Zondag.
Mr. Sybrandy, leugenaar!
Binnenlandsch Nieuws.
SGHA
COURANT.
Atmteitis- k Liiünvllil
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTKNTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
emeeulc ^chageii.
BEKENDMAKINGEN.
MARKTEN TE SCHAGEN.
Burgemeester en Wethouders yan Schsgen brengen
ter algemeene kennis, dat:
wegens het invallen van dei Hemelvaartsdag op
1 Juni a.8, de gewone DonderdagBche markt aldaar
in die week zal wo-den gehouden op Woensdag 31
Mei a.8. en dat de alsdan gehouden wordende kaas
markt op den gewonen tijd zal aanvangen.
Het wegen op de waag van ande-e goederen dan
kaas zal op genoemden datum 31 Mei, niet langer
knnnen plaats hebben dan tot des voormiddags half
elf nnr.
Schsgen, den 16 Mei 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. J POT
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
oo
Ia het No. van 9 Mei van Staalman'»
„Extra Tijding" ia het Kamerlid voor Den
Helder op zijn gewone wijze weer aan 't uit
pakken geweest.
Men kent die wijze van uitpakken vaiden
heer Staalman. Na kan het wel niet anders,
wanneer men zich altijd en eeuwig zelf ligt
op ta kammen, en voor die eigen-opkammerij
z'n kracht zoekt in hst, verkoopen van grof
heden, die met 't belang van „Nederland"
zoomin als van „Oranje" ook maar iets te
maken hebben, en die den kie eis al e3n niet
bizonder hoogen dnnk verschaffen van een
parlementslid of men gaat te vermen
loopt in de gaten.
Zoo is het met den heer Staalman gegaan
In z'n „Extra Tijding" van 9 Mei.
In het artikel „Vrijzinnige stakkers ia de
verdrukking", haait deze Christelijk-demo-
oratigche heer zfch niet meer ontzien,
laster voor feiten aan den man te
brengen. Dat geheele artikel wijst er op, hoe
de heer Staalman een loopje neemt met het
gezond verstand van zijn kiezershoe hij
den durf voor heel z'n geschrijf put uit z ij n e
veronderstelling ten opzichte van de kiezers:
„dat ze er toch niemendal var, snappen
Dat ligt er bepaald bovenop
Hoe is het andera te vsrklaren, dat iemand,
wiens geheele optreden a's 't ware
bestaat in „persoonlijk aanvallen en verdacht
maken", den martelaar gaat spelen, wanneer
men hem dat onder het oog brengtwanneer
men hem dat verwijtHoe is het anders aan
te nemen, dat iemand, die zelf te voor
zichtig, misschien wel te vreesachtig is,
beginsel-kwesties aan te roaren, aoh en wee
roept, wanneer men in d9 polemiek tegen
hem in de lijn van zijn gesohrijf blijft!
Dat lijkt niet, maar dat is wel degelijk
boerenbedrog. Dat moet wel berusten op 'n
minne veronderstelling, die de heer Staalman
er ten opzichte van het geestelijk gehalte van
z ij n kiezers op nahoudt. Het moge een
krasse bewering zija, het is er niettemin
eene, die voor de hand ligt.
„Ziet," zegt de heer Staalman, „de Vrij
zinnigen zijn zóó slecht en zóó onbeschaamd,
dat ze mij darvon betichten, van den heer
Gerritsen te hebben verteld, dat deze om de
eene of andere min-eervolle reden zijn zetel
als Wethouder of als Kamerlid zou hebben
verloren. En ik heb er nog niet eens met geen
enkel woord op gezinspeeld."
Verschrikkelijke miskenningAlleen heeft
Geschiedenis van een vrouwenhart,
door
MARIE DIERS.
o—
8.
Anne had nu óók moeten opleven en
vrooljjk zjjn.
Maar er was nog iets anders, dat als
druk werkte, dat aan het geluk en den
Vf,edevoor dit huis, waarvan toch
ontzegde160 °pen stonden' den toe8aBK
'D een open kloof had Anne het
or van haar jonge vreugde geworpen en
ok wilde die kloof zich maar niet sluiten.
Gikwyls stond zy voor haar vader met
e gansche hartelijkheid van haar jong
,ev®n>. evenals het kind met den fakkel,
in donkere gangen het licht wil
binnendragen.
Maar de ingang bleef gesloten.
In de duizend kleinigheden van den dag
oofde y.y ziek balf onbewust af, om die
einielyke kloof te overbruggen. Maar geen
ceaerhedou, geen zorgen, g6en dienen, niets
ts L voclde het zwaar zonder het
l ^grijpen in hun innerljjke werkeljjk-
kwamen zjj niet tot elkander, bleven
elkaar vreemd.
Het kwelde haar en zjj gaf haar eigen
de heer Staalman eene beschouwing gegeven
over het vlinderachtige in het ver
leden van den heer Gerritsen hoe deze door
de Leeuwarder Vrijzinnigen niet was herkozen,
en hoe hij was afgetreden als Wethouder
van Amsterdam, terwijl er do nadruk op ge
legd werd, dat de Amsterdc.msche Vrijzinnigen
hem niet moeten a's candidaat voor de
Kamer. Dat zijn eenvoudig feiten.
En dat alles, die feiten, heeft de heer
Staalman verteld ten voordeele van den
heer Gerritsen en niet zooals die booze Vrij
zinnigen het willen doen voorkomenmet
min-edele bedoelingen. Staalman is immers
een C h r i s f e u-demoor*at, die zelfs zijn
linkerwang toekeert, wanneer men hem op
do rechter slaat
Gevoelt men de lafheid, die er ligt in
het vertellen, ia het constateeren van die zg.
feiten
Zeker, de woorden„min-eervolle reden"
heeft de heer Staalman niet gebezigd, maar
hij geeft ze z'n lezers „voor het grijpen".
Dkt is de lafheid
Waarom niet open en rond voor den dag
gekomen met de redenen, om welke de
heer Gerritsen als Wethouder van Amste:dam
is afgetreden Waarom niet dat vlinder
achtige, dat wispeltn rige nader en
broeder omschreven
Zijn die insinuaties r.iet erg, is die laster
niet grof genoeg, om nader te worden uit
eengezet Of begreep de heer Staalman,
dat hij dan z'n doel zou missen, dat dan
zijn verdachtmaking niet tot haar recht zou
komen
Het kan den heer Staalman immers niet
onbekend zijn, dat de heer Gerritsen als Wet-
honder van Amsterdam is afgetreden, omdat
hij de groote verantwoordelijkheid, aan deze
betrekking verbonden, niet langer wenschte
te dragen, omdat z'n collega, die tevens lid
van de Tweede Kamer was, naar zijn oordeel
niet naar behooren daarbij da betrekking van
Wethouder kon waarnemen. Getuigt dat
van wispelturigheid, van vlinderachtlghetd.
of veeleer van een gosde, e3rlijke opvatting
van zijn taak
Evenzeer moet het dan hoer Staalman be
kend zijn, dat dan heer Gerritsen in Araster
dam wèl ean candidatnur is aangeboden, nl.
in district IX De hoer Gerritsen hoeft voor
deze candidatnur bedaakt.
Eu wat is er van aan, dat de Vrijzinnigen
in het district Laeuwarden den heer Gerritsen
niet langer wilden
Heelemsal niets. De ziak is zóóin het
district Leeuwarden heeft geen enkele poli
tieke partij de meerderheid.
Toen nn in 1897 de heer Gerritsen stond
tegenover den hoer Troelstra, hing de uitslag
geheel af van de anti-revolntiocnalre stemmen.
En die stemmen der Christeiijken werden
uitgebracht schrik niet, lezer op Troel
stra, den leider der sociaal-democraten.
De Vrijzinnigen brachten hun stem uit op
doch heer Gerritsen.
De Vrijzinnigen boden daarop, toen Troelstra
gekozen werd doch voorT'.etjerksteradeel zittirg
nam, da candidatnur weer den heer Gerritsen
aan, doch deze weigerde.
Behoeven we nog te zeggen, wat er over
blijft van Staalman's lasterlijke verzinsels,
van Staalman's grove, misselijke verdacht
makingen
Behoeven we nog te herhalen, hoe de heer
Staalman zijn lezers en daarmee ook zijn
kiezers bij den neus neemt Hoe hij hun
dingen vertelt, die kant noch wal raken
Hoe hij hnn leugens voor feiten in
de maag duwt
Wordt op zulk eene wijze de politieke
strijd hoog gehonden
ongeschiktheid de schuld. Want tot haar
geluk kon zjj de groote waarheid nog niet
verstaandat van haar, het reine kind
met haar zeker, trotsch instinct, geen brug
voerde naar den man, wiens persoonlijkheid
verwoest, wiens instinct verhard, wiens
reinheid van hart voor eeuwig verloren waren.
Eu omdat zjj bovendien zeer weinig punten
van aanknooping hadden, bleven zjj ook
voor het uiterljjke vreemd. Al de zachtheid
en achting, die hjj haar bewees, al de moeite
die zjj zich voor hem getroostte, konden aan
het feit, dat hjj zjjn genoegen buiten de
deur ging zoeken, niets veranderen.
Toen Anne dit bemerkte, streed zjj een
wanhopigen strjjd tegen deze wendiDg,
want zjj gevoelde, hoe dat, wat hjj buiten
nam, slechter was, dan wat hem thuis werd
geboden, en dat het hem niet beter
maakte. Zjj maskte het hem thuis zoo
gezellig en vertrouwe'jjk als het haar maar
eenigszins mogeljjk was. Met haar klein,
mager stemmetje leerde zjj heimeljjk eenigo
van zjjn liederen en overwon met helden
moed hare groote schuchterheid. Zjj had
een stormachtig succes al te veel. Went
haar vader wilde nu, dat zjj het in het
openbaar zou doen, hjj wilde haar opleiden,
met haar prradeeren.
Zjj was toen pas 15 jaar, maar er leefde
een vroegrjjpe wil in haar. Zjj keek hem
slechts aan en schudde met hst hoofd
toen liet hjj haar met rust.
Spoedig daarop verveelde hem ook haar
zingen. Haar voorleden verveelde hem
eveneens, ook baar gebabbel en haar steeds
versierde avonddisch.
Al deze dingen, die op haar nog macht
hadden, op haar nog bekoring uitoefen-
De Nieuwe Courant schrijft:
In De Heraut, het orgaan der Gereformeerde
Kerken, mat welker redactie dr. Koyper nog
in betrekking staat, leest men
„De zware lasten, die op het christen
volk drnkken met 't oog op 't onderwijs
der kinderen, worden nn voor een groot
deel door de regeericg van de ouders
overgenomen.
„Wie zoo aan de eene zijde verlicht
wordt, kan aap de andere zijde meer
doen. En de 7raag mag wel met ernst
overwogen worden, of de tijd thans niet
gekomen is, om 09 tractementen onzer
predikanten, voor zoover dit noodig is, op
hooger peil te brengen."
Men zon zooala men van getrapt9 ver
kiezing spreekt de onderwjjs novelle dus
kunnen noemen eea getrapte rijkssubsidie aan
de gereformeerde kerken. De Staat geeft het
geld aan het kerkelijk onderwijs, de kerk
econom'.saert op dat onderwijs en geeft het
bezuinigde as.n haar predikanten. Tooh mag
er niet van clericalisme gesproken worden
o—
Men schrijft aan de N. R Cs.
Onze Courant, het antlrevolntionnaire or
gaan voor Overijsel en Drente, deelde in
haar jongste nommer onder de rubriek
Plaalseljjk Nieuws, het volgende mede
„Op Zondag 28 Mei zullen de Vrjjz.
Prop. vereenigiagen alhier [te Zwolle],
in de Harmonie een algemeene bondsver
gadering geven. Daar we dien dag ter
kerk gaan, zullen we geen moeite doen,
er een verslaggever heen te zenden."
Het laatste is natuurlijk bedoeld als een
steek onder water. Na wil eohter het
toeval, dat er op Zondag 14 dezer in de
Baiten-soc'ëteit te Zwolle eene vergadering
van katholieke werklieden werd gshoudsn
(de Bondsdag van R-K. werkliedenvereeni-
gicgen in het bisdom Utrecht), en in deze
vergadering waren nog wel onderscheiden
geestelijken aanwezig.
Er zjjn er dus nog anderen dan leden van
vrijzinnige propagaada-vereenigingen, die op
Zondag vergaderen, als de heeren van Onze
Courant naar de kerk gaan. Zelfs werklieden
en geestelijken, die op denzelfden wortel dos
geloofs stoelen met de redactie van die
courant.
o—
Men meldt nit Amersfoort aan de „Nieuwe
Courant"
Mr. Sybrandy hield voor een eivolle zaal
een politieke lezing. Hierbij viel, evenals de
vorige maal, eeD incident voor.
Da heer Dny>, uit Amsterdam, kwam terug
op het gesprokene van mr. Sybrandy in een
vorige vergadering te dezer stede, waarin
deze, om de partijdigheid bij benoemingen
door de liberalen te bewijzen, beweerde dat
er in geheel Noord-Brabant slechts 8 katho-
lieko notarissen warenEen der aanwezigen
riep toen: in Bergen op Zoom zijn er al 2,
waarop mr. Sybrandy gevat antwoordde
dat kan wel, er zal er dan ergens nog wel
één zijn. Daarmede was toen die q iaeatie van
de ba3D, niemand had gegevens.
De heer Duys had nn bij zich het jaar
boekje der notarissen van 1901, en bewees,
dat de heer Sybrandy onwaarheid had ge
sproken, en qaabficeercie hem in zeer scherpe
bewoordingen als leugenaar.
De groote meerderheid der notarigson in
Noord-Brabant is katholiek (plm. 70 in getal).
Alleen voor het district 'g-Hertogenbosch is
de verhouding als 37 14.
Ten sterkste laakte de heer Duya een der
gelijke argumentatie, geheel tegen beter weten
in, alleen ten doel hebbende, de gcê-gemeente
zand in de oogsn te strooien.
De aanwezigen wachtten in spanning het
antwoord van mr. Sybrandy. Toen hij even
wel aan het einde van zijn repliek was ge
komen en de brandende qnaestie nog niet
had aangeroerd, riep men „En de drie no
tarissen waarop mr. Sybrandy antwoordde:
„Hierop ga ik niet in; het is buiten de orde."
Nauwelijks waren deze woorden hem over
de lippen, of als bij afspraak stond meer dan
3/4 der vergadering op, en verliet onder gejoel
de zaal, laid protesteerende. Ook vele geest
verwanten van den heer Sybrandy zag men
onder de vertrekkenden.
Zondag 14 Mei trad in „Veer-
bnrg" op de heer Jean Klein als jongleur,
equilibrist en muzikale clown, terwijl boven
dien een gedresseerd hondje, een aardige
does, hem terzijde stond bij het geven zijner
voorstelling, en al was deze in de eerste
plaats voor kinderen bedoeld, ook grooteren
toonden door hunne opkomst nieuwsgierig
te wezen en niemand heeft het zich
beklaagd, vooral de kinderen niet, want
heer Jean Klein heeft allen aangenaam weten
bezig te honden en maakte het door zijn
eigenaardig optreden den kinderen zeer sma
kelijk. Ze hebben hartelijk gelachen. Wij
willen het programma van den heer Klein
niet op den voet volgen hij zal in Hollands
Noorden wel meer optreden en ieder zal dan
in de gelegenheid zijn, het met eigen oogen
te volgen. Maar op een enkele zaak wijzen
wij met nadruk, n m. op zijne zoogenaamde
krachttoeren. Dezen verdienden werke
lijk dien naamwant, om maar een eDkel
voorbeeld te noemen, om 6 A 7 stoelen plus
een tafel, op elkander gestapeld, op te beuren,
vereischt spiersterkte en dit stelle je te laten
rusten op bet voorhoofd, [boe krijg ja het
er daarvoor mbet je schedel ingericht zijn.
Alles bijeen genomen, knnnen wij den heer
Jean Klein gernst aanbevelenhij zal niet
tegenvallen.
De g o m e e n t e ANNA PAULOWNA
is weder eene vereeniging rijker! Z-ter dag
18 Mei waren er 20 personen opgekomen in
het Café van den heer M Klok, ter bijwoning
eener vergadering, die aldaar zon gehonden
worden Doel was de oprichting eener hatd-
draverij-voreecigiBg, zeer zeker eene vereeni
ging, die in den polder thuis behoort. De
heer A. Boy, die als Voorzitter fungeerde,
deelde mede dat de harddraverij, die verleden
jaar was gehouden, goed van stapel was ge-
loopen. Het initiatief hiertoe was toen uitge
gaan van eenige personen, maar door velen
werd het nn wenschelijk geacht, dat eene
vereeniging hiervoor in 't leven werd geroe
pen. Het bleek, dat alle aanwezigen hiermede
instemden en al aanstonds werd overgegaan
tot het kiezen van bestuursleden en com
missarissen. De nitslag hiervan was, dat het
bestnnr in handen van de volgende heeren
werd gelegd, n.m. A. Bny, Voorz P. Nieuw-
land, Secr.R Sohouwviieger, Penn P. van
IJzendoorn, A. Noordermeer, W. Raap, C.
1 Rol en K. Wende!. Tot commissarissen werden
i benoemd de heerenJb. van Stipriaan, F.
den, hadden voor hem reeds alle prikkeling
verloren.
HOOFDSTUK V.
In eb en vloed, in hoop en teleurstelling,
in de opgewondenheid van een woelig
leven, groeide Anne op. En in al die
stormen had zjj bjjna vergeten, naar Kemp-
tenhof te verlangen.
Doch na lange jaren kwam weer eens
een briefje van daar met een uitnoodiging
om te komen. Heinz zou naar de academie
gaan en dat wilde men feestelijk vieren.
Het was April en buiten, voor het venster
in den achtertuin, braken de jonge kastanje
blaadjes uit de knoppen.
Anne stond met den brief in de hand
en ademde de heerlijke lentelucht in. Een
zacht windje speelde met heur haar om do
slapen. Haar was het, als riep de lente zelf.
Waar was zjj zoo laüg geweest In duister
nis en verdriet 1 En zjj wist het zonder
nadenken, zonder overgang zjj moest naar
Kernptenbof.
Een poos nog stond zjj daar. Al de
iente8temmen uit het tuintje, die zg nog
Dooit gehoord had, hoorde zjj nu. Door al
haar aderen stroomde het geloof aan een
groot, ongekend geluk.
Zjj draaide zich om en vloog den gang
langs. Het was haar plotseling, als had zjj
iets te doen wat geen uitstel kon velen
en dat alle anderen zalig en gelukkig zou
maken als haarzelf.
Mine, met een strijkijzer in de hand,
kwam in de keukendeur staan, bjjna had
Anne haar omver gerend. „Juffrouw Anneke,
wat is er
Anne riep terug en haar stem klonk
helder van vreugde en geluk„Ik ga naar
Kemptenhof."
„Heerejé 1" De oude zette het strjjkjjzer
neer. „Nu dat is nog eens een ver
standig woord.v Ga jij maar, hoor Anne.
Het koken
Anne hoorde het reeds lang niet meer.
Deur open, deur toe, daar stond zij voor
haar vader.
„Vader, ik zou graag naar Kemptenhof
willen 1 Kan ik Voor acht dagen maar.
Heinz is student geworden. Zeg vader, kan
ik gaan
Door het middenvenster kwam een breede
zonnestraal. Daar middenin stond Anne.
Paul Dönitz keek van zjjn sohrjjftafel
op. Het haar schemerde rossig in het gou
den zonlicht. En die oogen I
„Anne 1" Hjj legde de pen neer.
Bjjna vreemd scheen zjj hem. Wat was zjj
gegroeid
„Verheugt j9 dat zoozeer, Anne?"
„Ja zeer."
Hjj leunde achterover ii zjjn stoel. De
kunstenaar in hem begon bekoring te
voelen in het beeld voor hem, hjj
genoot van die lichtende vreugde, die als
mensch geworden daar voor hem stond.
„Ik maak een opera over jou zeide
hjj beslist.
„Over mjj Maar vader I" In haar hsr-
teljjk lachen vervlogen zjjn illusiën. Neen,
dat was geen eprookjestee, dat was zjjn
lovend kind, zjjn klein meisje.
Zij kwam naderbij. „Zeg mjj liever, of
ik gaan mag I U zult mjj wel kunnen
missen, ja?"
Bjjna verbaasde hjj zich Sedert jaren
was dit de eerste werkeljjke wensch, die
Langedijk, Hoogland en A. Vogelenzang.
De vereeniging werd gedoopt„Vooruit
gang zij ons streven"
Ieder inwoner kan lid worden tegen eene
contributie van f 1.per jaar en de wensch
werd uitgesproken dat zich velen hiertoe
zonden opgeven, of als donateur of donatrice
het jonge kind zonden helpen in zijn groei.
Er werd besloten, de eerste harddraverij te
honden op Maandag van kermis en wel op
hetzelfde terrein als verleden jaar, te weten
bij den heer Klok. De vergadering toonde
wel zin te hebben in eene harddraverij met
aangespannen paarden, die nog nimmer een
prijs hadden gewonnenevenwel hield het
bestunr dit pnnt aan tot eene volgende ver
gadering, wanneer men hoopte, dat er meer
leden aanwezig zouden zijn.
Het is te hopen, dat vele Inwoners van
Anna Paulowna zich geroepen znllen gevoelen,
deze vereeniging in een of ander opzicht te
steunen, want zjj verdient dit wel, wijl zjj
zoo goed past in deze gemeente. Dat de
jonge plant welig opwasce
Zaterdag 13 Mei hield de afdee-
ling ANNA PAULOWNA van den Bond
voor Staatspensionneering eene vergadering
in het lokaal van den heer J. J. v. d. Goes.
Nadat de Voorzitter met een woord vaD wel
kom de bijeenkomst had geopend, werden de
notulen gelezen en goedgekeurd. Allereerst
kwam aan de orde Rekening en Verantwoor
ding van den Penningmeester. Ontvangen
was f 121.07 en uitgegeven f 114.15, zoodat
de rekening met een batig saldo van f 6.92
sloot.
Daartoe door den Voorzitter nitgenoodigd,
verklaarden zich de heeren Jb. Bakker en
H. Tiessen bereid, een en ander na te zien
en eerstgenoemde bracht hierna een gunstig
rapport nit en den heer H. Miiller dank voor
zijn accuraat beheer. De Voorzitter sloot zich
bij deze woorden aan. Hierna had wegens
de periodieke aftreding van den heer Penne-
kamp, die niet herkiesbaar was, eene verkie
zing plaats voor lid van hot Bestuur, waar
toe gekozen werd de heer B. Sehreurg, die
zich de keuze list welgevallen. De behande
ling van don beschrijvingsbrief duurde vrij
lang en onderhield zoo nu en dan een prettig
debat. Het einde was, dat in 't geheel over
eenkomstig de voorstellen van het bestuur
werd besloten. Ten slotte werden tot afge
vaardigde en plaatsvervangend afgevaardigde
naar de algemeene vergadering op 23 Mei te
Assen gekozen de heeren K. L. van Gorkom
en Jb. Bakker, die beiden deze functie aan
namen.
Daar de rondvraag niets opleverde, sloot
de Voorzitter met een woord van dank voor
de opkomst der leden de vergadering.
Men meldt uit IERSEKE
Zaterdagmiddag verspreidde zich hier de
mare van een allerdroevigst ongeluk, waar
door verscheiden gezinnen in rouw gedompeld
zijn.
Des voormiddags was een vaartuig, met
mosselen en oesters geladen en door drie
broeders, jonge mannen van 29, 25 en 23 jaar
bemand, van hier naar de Zandkreek ver
trokken, waar de lading moest uitgezaaid
worden.
Het woei stevig en het open vaartuigje
lag vrjj diep. Ter hoogte van Kattendijke,
niet ver van het Goesche Sas, waar het
vaarwater door het samentreffen van twee
stroomingen diep is, schijnt het door een stort
zee overstelpt te zjjn geworden, althans de
bemanning van een ander Ierseksch vaartuig,
dat zich op eenfgen afstand bevond, zag het
zinken. Zij snelde terstond ter hulp, doch op
de plaats des onheils gekomen, was alles
reeds sfgelocpen.
De verongelukten' waren flinke, brave man
nen. Twee hunner wareD getrouwd.
alleen haarzelf gold, haar-alleen. En die
zoo-waar ging ten zjjnen koste Sedert jaren
was dat de eerste uitbarsting van jeugd
en levenslust.
Dat stemde hem een beetje gemeljjk.
„Noodig hebben nu. dat weet je ik
kan niet meer zonder jou, muis."
„Maar u staat het mij toch toe, niet
waar Mine kookt nog beter dan ik. En
ik kom weer spoedig terug. Niet waar,
papa, u staat het toch toe
„Net als een klein kind 1" zeide hjj' met
een zuur lachje.
Zjj nam dit antwoord zonder mear als
een toestemming, kuste hem en snelde
naar buiten. Hjj keek haar na.
Een klein kind? Neen, dat was
niet waar 1 Anne was volwassen 1
Zoo ging zjj naar Kemptenhof. Als eene
door de lente wakker gekuste ziel. Zjj bad,
door al het leed dat zjj had moeten dragen,
ouder moeten zjjn dan haar jaren aangaven,
maar nu was zjj plotseling jonger, een
zalig kind nog, zij de zeventienjarige.
In de pastorie was het een groote drukte.
Het heele huis rook naar pasgebakken
koeken. Tante liep rond, rood en warm, en
rekende op haar vingers uit, hoeveel
vreemde magen of er morgen gespjjzigd
moesten worden.
„Tante Emma, zal ik helpen Ik kan
reeds heel goed koken riep Anne, toen
zjj eerigsziDS op de hoogte was gesteld
van alles wat er nog gebeuren moest
WORDT VERVOLGD.